Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

Περί επιστολογραφίας του Απόστολου Σαραντίδη

  Ο Οικουμενικός Πατριάρχης - και οι συν αυτώ - σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, τις Ορθόδοξες Οικουμενικές Συνόδους και τους θεόπτες αγίους Πατέρες της Εκκλησίας, είναι αιρετικός ναι ή όχι;

Αποτέλεσμα εικόνας για οικουμενισμοσ
του Απόστολου Σαραντίδη
Το τελευταίο χρονικό διάστημα και εν όψει των αλλεπάλληλων αποτειχίσεων ιερωμένων από την κατεγνωσμένη παναίρεση του Οικουμενισμού που δυστυχώς συνεχώς καταλαμβάνει χώρο μέσα στην εκκλησιαστική διοίκηση εκτοπίζοντας το ορθόδοξο φρόνημα και σκανδαλίζοντας τους πιστούς οι οποίοι αναζητούν κάποιο στήριγμα, μιαν επίσημη γνώμη, κάποια ορθόδοξη αναφορά, έχει παρατηρηθεί κυρίως στο διαδίκτυο, μια πληθώρα επιστολών και δήθεν απαντήσεων εκκλησιαστικών παραγόντων προς αντιοικουμενιστική αρθρογραφία είτε απλών πιστών από τις τάξεις των λαϊκών είτε έμπειρων θεολόγων, ιερωμένων και μη.
            Δίχως να μπαίνουν στην ουσία του προβλήματος και μην απαντώντας ουσιαστικά στα ορθοδοξότατα επιχειρήματα καταδεικνύοντας την ενδεχόμενη πλάνη, η επιστολογραφική αυτή αρθρογραφία και μάλιστα κυρίως από το Μητροπολιτικό περιβάλλον της πάλαι ποτέ Καντιωτικής Φλώρινας, υποκινούμενη, υπαγορευόμενη ή και από ιδίαν πρωτοβουλία, διακρίνεται από ρηχά έως αντορθόδοξα επιχειρήματα κατά ορθοδόξων ομολογητών που έχουν αναλάβει με όλο το κόστος που τους αναλογεί και που όλα δείχνουν ότι θα είναι πολύ ακριβό το βάρος των ενεργειών τους, και καταλήγοντας πάντοτε στην μόνιμη επωδό της μετανοίας με την επιστροφή τους στη μνημόνευση του οικείου Μητροπολίτου ο οποίος χάριν μεγαλοψυχίας είναι πρόθυμος να τους συγχωρήσει για το «παραστράτημα» και να παύσει τις διώξεις που έχουν δρομολογηθεί.
            Με όλον τον σεβασμό στους πατέρες επιστολογράφους αυτούς αλλά και στους λαϊκούς που κινούνται στον ίδιο συρμό, θα θέλαμε ταπεινώς να τους θέσουμε τρία (3) απλά ερωτήματα τα οποία κατά την άποψή μας είναι καταλυτικά για το πρόβλημα και τα οποία δεν περιπλέκουν βαριά θεολογία που και αυτή είναι πολύ χρήσιμη, με δεδομένο ότι σε θέματα πίστεως δεν χωρά διπλωματία ούτε προσωπικοί χρησμοί και απόψεις μήτε γκρίζες ζώνες και ερμηνείες. Ή είσαι μέσα ή έξω. Ή με το Φώς ή με το σκοτάδι. Οι απαντήσεις εκ των πραγμάτων δεν μπορεί παρά να είναι μονολεκτικές. «Το ναι, ναι και το ου, ου». 
1.   Ο Οικουμενικός Πατριάρχης - και οι συν αυτώ - σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, τις Ορθόδοξες Οικουμενικές Συνόδους και τους θεόπτες αγίους Πατέρες της Εκκλησίας, είναι αιρετικός ναι ή όχι; Το ότι δεν έχει καταδικαστεί ακόμη από Ορθόδοξο Σύνοδο για να προηγηθεί σαφής απάντηση είναι φαιδρό επιχείρημα, μιάς τόσο ιστορικά όσο και εκκλησιαστικά προηγείται η διαπίστωση των αιρετικών κακοδοξιών είτε από μεμονωμένους πιστούς είτε από ομάδες λαϊκών ή κληρικών και μοναχών και κατόπιν από την αναταραχή και ζύμωση μέσα στους κόλπους της ζώσας Εκκλησίας συγκαλούνται τα επίσημα συνοδικά όργανα για να καταδικάσουν ή να επαινέσουν. Ιστορικά, μόνο το πρώτο έχει συμβεί ανά τους αιώνες. Αν η απάντηση είναι αρνητική ας το αποδείξουν εμπεριστατωμένα. Αν όμως δεν το καταφέρουν και πουν ότι δεν είναι ενώ είναι, ταυτίζονται στην αίρεση μαζί του άρα δεν έχουν την ίδια πίστη με τους αντιδρώντες και δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εκκλησιαστικής κοινωνίας μαζί τους, όπως έχουν τα πράγματα. Αν πουν ότι δεν τους ενδιαφέρει τι είναι και τι δεν είναι και κοιτάζουν να σώσουν την ψυχή τους, πάει περίπατο η ποιμαντική που ασκούν ή καλύτερα που δεν ασκούν διότι σε περίπτωση αιρέσεως, εξαιτίας τους πλανώνται και χάνονται ψυχές
2.     Αποδέχονται όλες τις αποφάσεις του Κολυμπαρίου ναι ή όχι;  Διότι αν ναι, έχουμε αποδοχή νέας εκκλησιολογίας και νέου τύπου Συνόδου (άλλωστε ο Σεβασμιότατος Αλβανίας για το δεύτερο έχει τοποθετηθεί και δημόσια θετικά), άγνωστων μέχρι σήμερα και συνεπώς απορριπτέων.
3.     Πρέπει να βρισκόμαστε σε εκκλησιαστική κοινωνία με αιρετικό γυμνή τη κεφαλή επίσκοπο προ συνοδικής καταδίκης ναι ή όχι; Για παράδειγμα, θα ανέχονταν και θα μνημόνευαν άχρι καιρού επίσκοπο που γυμνή τη κεφαλή προπαγανδίζει πλάνες Μαρτύρων Ιεχωβά; Αν ναι, πού το πρόβλημα με όσους εφάρμοσαν το αντίθετο υπακούοντας στους Ιερούς Κανόνες και την ορθόδοξη συνείδησή τους; Αν όχι, λύνεται το πρόβλημα πάραυτα.
Υπάρχουν και άλλα περίεργα που διαρρέουν από του ίδιους κύκλους και σε όλη την ελλαδική ανά τον κόσμον επικράτεια: ότι δηλαδή πρώτα να κάνουμε προσευχή και κομποσκοίνι και να μελετούμε την Πατερική Γραμματεία, να έχουμε εμπιστοσύνη στον Χριστό ο οποίος θα τα καταφέρει και χωρίς τη βοήθειά μας και στο τέλος θα σώσει το σκάφος της Εκκλησίας (ωσάν ο Θεάνθρωπος να είχε την ανάγκη των Μαρτύρων), ότι είχαμε τους ΓΟΧ του παλαιού ημερολογίου ενώ τώρα έχουμε τους ΓΟΧ του νέου ημερολογίου, ότι κάνουμε κακό στην ψυχή μας γινόμενοι «οπαδοί» και το εξωφρενικό απότοκο της Β΄Βατικάνειας και Ζησιούλειας θεολογίας, πως  όπου επίσκοπος εκεί και Εκκλησία και μάλιστα με πρωτείο κατά το Τριαδικό πρότυπο (εξωφρενική αίρεση) και  στην Ανατολή  και κατά τόπους πολλούς πρώτους να απαιτούν την πλήρη υπακοή από τους ιερείς τους επί ποινή καθαιρέσεως.
Σεβαστοί  επιστολογράφοι αυτής της «σχολής»,  φρονούμε ότι μέχρι πέρυσι υπήρχαν αδιανόητες, απαράδεκτες αιρετικές μεμονωμένες επισκοπικές φωνές. Τώρα πλέον επιχειρείται η διά της βίας ψευδοσυνοδική κατοχύρωση αιρετικής εκκλησιολογίας και επιβολή αποφάσεων δέκα (10) «προκαθημένων», τη συνοδεία μερικών δεκάδων μη δυνάμενων να ασκήσουν το κατοχυρωμένο από αιώνων ορθόδοξο δικαίωμα της συνοδικής ψήφου επισκόπων – γλαστρών,  τη συνεπικουρία μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και η δίωξη ορθοδόξων ιερωμένων που κανένα σχίσμα δεν έχουν δημιουργήσει διαμαρτυρόμενοι με το αυτοδίκαιο δικαίωμά τους της διακοπής μνημοσύνου αιρετίζοντος ή αιρετικού επισκόπου. Διαλέξτε τι λέτε και τι είστε. Η ευθεία και με παρρησία μονολεκτική σας απάντηση που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να υπάρξει άλλη περιφραστικά, θα βοηθήσει πρώτα τους εν αγωνία χιλιάδες πιστούς που περιμένουν μια ξεκάθαρη θέση αλλά και εσάς τους ιδίους, κατά το "ουκ έξεστίν σοι".  

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: https://sarandides.blogspot.gr/2017/08/blog-post_8.html