Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Γ’ Ή Δύση των σταυροφόρων της λεηλασίας και τοκογλυφίας



ΕΙΠΕ η αναιδής Μέρκελ, στην Γερμανική Βουλή: «Ναι, η απόφαση να μείνει στην Ευρωζώνη η Ελλάδα είναι πολιτική. Και φυσικά μας ενώνουν κοινές αξίες»... Ποιές αξίες μας ενώνουν «κυρία»; Μήπως οι σφαγές των Γερμανών ναζί και ο αποδεκατισμός των Ελλήνων από εσάς τους ίδιους ή μήπως η σημερινή κατοχή των τοποτηρητών του «προτεκτοράτου», η Ελλάς, από τον αιμοβόρο Σόιμπλε; Η γερμανική βαρβαρότητα και τοκογλυφία δεν είναι ελληνική... αξία για να μας ενώνει.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ δεν είναι μόνο ακριβοί βιομήχανοι, τοκογλύφοι αλλά και άρπαγες αρχαιοκάπηλοι· και τούτο διότι εκτός από την λεηλασία αρχαιοτήτων κατά την κατοχή στην Ελλάδα, τώρα εμφανίζονται να... κλέβουν και την «ροζ πέτρα» από τη φυλή των ινδιάνων Πεμόν με την οποία ο Γερμανός εικαστικός Βόλφγκανγκ Σβαρτσενφέλντ, ... εκόσμησε το πάρκο Τιεργκάρτεν του Βερολίνου. Οι ινδιάνοι την ζητούν πίσω... (βλ. «Κ.» 29.6.2012). Εμείς θα ζητήσουμε ό,τι μας άρπαξαν:

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ 28ον Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ:

Αγώνας - Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Α.Φ.191http://www.agonas.org/
  ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΠΡΩΤΟΠ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ Εκκλησιαστικού συνηγόρου

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ 28ον
Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ: Ο Θεός για να συνεχίσει την αποκάλυψή Του στον κόσμο, εκλέγει αρχικά έναν άνθρωπο τον οποίον καλεί να πιστέψει σε Αυτόν (= το Θεό), ώστε να ευλογηθεί από Αυτόν (= τον θεό) και να προέλθει εξ’ αυτού ένας ιδιαίτερος λαός, δια του οποίου επρόκειτο ο Θεός να διαπαιδαγωγήσει την ανθρωπότητα, ούτως ώστε να δεχτεί την πλήρη αποκάλυψή του «εν Χριστώ».

Αποκαλυψη του Ιωαννου.«μετὰ τοῦ ἀρνίου πολεμήσουσι, καὶ τὸ ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστὶ καὶ βασιλεὺς βασιλέων, καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοί»




Ομιλίες στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου από το μακαριστό γέροντα π. Αθανάσιο Μυτιληναίο.

Ερμηνεία εις την Αποκάλυψη 4η συνέχεια από τη 4η Ομιλία που έγινε στις 9-11-1980 και 1η συνέχεια από την 5η που έγινε 16-11-1980

«μετὰ τοῦ ἀρνίου πολεμήσουσι, καὶ τὸ ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστὶ καὶ βασιλεὺς βασιλέων, καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοί»

Ὁ Χριστός καλεῖται «πρωτότοκος τῶν νεκρῶν», ὅπως λέει ὁ Ζηγαβηνός πολύ ὡραῖα, «ὡς πρῶτος ἐκραγεὶς τῆς τοῦ ᾅδου γαστρός, εἰς τὴν διὰ τῆς ἀναστάσεως παλινζωΐαν καὶ ἀειζωΐαν»39 , σάν νά βγῆκε ἀπό τήν κοιλιά τοῦ Ἅδου, ἀφοῦ αὐτή ἐξεράγη. Σάν νά λέγαμε, ὅπως μία γυναίκα πού δέν γεννᾶ φυσιολογικά, καί τῆς γίνεται καισαρική τομή. Ἄν ἐπιτρέπεται ὄχι καισαρική τομή, ἀλλά μιά κλωτσιά στήν κοιλιά, καί νά βγεῖ τό παιδί ἀπ’ ἔξω! Ἡ μετοχή «ἐκραγείς» αὐτό δείχνει· εἶναι Ἐκεῖνος πού κατέβηκε στόν Ἅδη καί συνέτριψε τούς μοχλούς τῶν αἰωνίων θυρῶν, τῶν αἰωνίων πυλῶν, δηλαδή τόν κατάκλειστο Ἅδη, πού δέν μποροῦσε ποτέ νά βγεῖ κανείς ἀπό ’κεῖ. Ἄρα λοιπόν εἶναι ὁ πρῶτος πού ἐξεράγη, βγῆκε μέ βίαιο τρόπο ἀπό τήν κοιλιά τοῦ Ἅδου.

Τι ειχε σχεδιασει ο Κισινγκερ απο το 1983 Η ελληνική κρίση, τα κοιτάσματα και τις γερμανικές αποζημιώσεις



(Απόρρητη έκθεση της Μοσαντ από ιδιωτική συνομιλία του Χένρυ Κίσινγκερ σε εκπροσώπους της γερμανικών εβραϊκών συναγωγών, κατά την επίσημη επίσκεψη του στη Γερμανία (1983)  μετάφραση από το αγγλικό κείμενο.) 
“Στις αρχές του 21ου αιώνα το Ισραήλ πρέπει να ελέγχει όλα τα ενεργειακά κοιτάσματα της Αν. Μεσογείου. Από τους συνδικαιούχους μόνο με την Τουρκία πρέπει να διαπραγματευτεί και στην ανάγκη να παραχωρήσει ένα μέρος. Οι Αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής θα είναι απασχολημένες σε εμφύλιες συρράξεις. Η Ελλάδα και η Κύπρος θα μαστίζονται από δρομολογημένη οικονομική κρίση. Η μόνη παρηγοριά για τους Ελληνες ίσως να είναι η δικαίωση τους για την αποπληρωμή των Γερμανικών αποζημιώσεων από το β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Σε αυτή τη δικαστική διεκδίκηση τους πρέπει να τους στηρίξουμε, για να τρωθεί η οικονομική επανάκαμψη και το γόητρο της, πάντοτε επικίνδυνης για μας, Γερμανίας”

το πρωτoτυπο κεiμενο
At the beginning of the 21st century, Israel must succeed in the integral control of the energy deposits, which exist in the maritime area of the East Mediterranean. Concerning the future exploiters, Israel should negotiate only with Turkey and, if circumstances make it necessary, yield to Turkey parts of the deposits. Arab nations in the Middle East will be locked on the vicious circle of civil wars. Greece and Cyprus, will be confronted with directed economic crisis. The only consolation for the Greek people might be receiving the long over due WWII German compensations. In this demanding judiciary struggle, Greece deserve our full support, in order to make vulnerable the ever dangerous for us German prestige, and its economic, future reconstruction.
(CONFIDENTIAL ESSAY, GERMANY, 1983)

http://www.agonas.org/

Βομβαρδίζεται το κάστρο της οικογένειας




Ένας θεσμός που χτυπήθηκε ανελέητα τα τελευταία χρόνια είναι η Οικογένεια. Παλιά λέγαμε : Πατρίδα – Θρησκεία – Οικογένεια. Ήταν (και είναι) τα ιδανικά μας. Αυτό όμως το τρίπτυχο που κράταγε σα κάστρο τη φυλή μας σήμερα βάλλεται!

Α] Από ποιους χτυπήθηκε και από ποιους βάλλεται;Από την πλουτοκρατία και την εξουσία με το κακό δικό τους παράδειγμα. Δηλαδή οι πλούσιοι και οι εξουσιαστές έκαναν ό,τι ήθελαν, ζούσαν όπως ήθελαν… Παραβίασαν θεσμούς και ιερούς κανόνες. Δημιούργησαν τηλεοπτικούς σταθμούς που ήταν «κατ΄εικόνα και ομοίωσίν» τους. Προέβαλαν με ταινίες, εκπομπές, θέατρο, τραγούδια και τέχνη το μοντέλο μιας «άλλης» οικογένειας, αμερικανικού – δυτικού τύπου, υποταγμένης στη σαρκολατρεία και όχι στο θείο θέλημα.

Τραγουδιστές, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, βουλευτές, ηθοποιοί, ντόπιοι και ξένοι, προβάλλουν ανερυθρίαστα την προσωπική τους δραματική οικογενειακή κατάσταση και από κάτω έχασκε ο επιπόλαιος νεανικός κόσμος και δυστυχώς συνεχίζει να τους μιμείται.Μετά ήρθαν οι σύγχρονες ιδέες της χειραφέτησης και του φεμινισμού κατέστρεψαν κυριολεκτικά το πρόσωπο εκείνο που λέγεται και είναι «βασίλισσα του σπιτιού», δηλ. τη γυναίκα, η οποία είναι και ο συνεκτικός δεσμός της οικογένειας ως της συζύγου και της μάνας μέσα στο σπίτι.Η μικτοποίηση των σχολείων δημιούργησε τις συνθήκες της καταστροφής.Η τηλεόραση αποτέλειωσε τη δουλειά.Το διαδίκτυο και το κινητό έβαλαν την ταφόπλακα.Τον τελευταίο καιρό όμως νόμοι και νομοσχέδια (αυτόματο διαζύγιο, ελεύθερες συμβιώσεις, ίσως και γάμοι των διεστραμμένων στο κοντινό μέλλον…) προχώρησαν λίγο πιο κάτω στον κατήφορο της ντροπής και τίναξαν στον αέρα την οικογένεια.«Επ΄ εσχάτων των ημερών» της Τρόϊκα έρχεται το επίσημο ελληνορθόδοξο κράτος και απαξιώνει τελείως το ελληνικό σπίτι με : τη φτώχεια, τη φορολογία, τη φορολόγηση των πολυτέκνων, την κατάργηση της αργίας της Κυριακής…Τώρα δυστυχώς οδεύουμε σε μια μουσουλμανοποίηση της κοινωνίας. Οι λαθροέποικοι θα επιβάλλουν νέους κορανικούς νόμους και θα ζητούν φορτικά την γενική αποδοχή τους, όπως ακριβώς γίνεται σήμερα στην Ευρώπη.

Β] Υπάρχει όμως και μια ελπιδοφόρα άνοιξη: στην τελευταία δημοσκόπηση ο ελληνικός λαός παρά τον όποιο βομβαρδισμό που υφίσταται, εμπιστεύεται με ποσοστό 98% την ελληνική οικογένεια και την βάζει στην πρώτη θέση της κλίμακας των αξιών.Αυτό είναι μια νίκη του Θεού και του ευσεβούς λαού.Το Μυστήριο της Οικογένειας είναι θεοϊδρυτο και ακατάλυτο. Αλλοίμονο σε κείνον που θα βάλει δυναμίτη στα θεμέλια του ελληνορθόδοξου σπιτικού.Θάχει να κάνει με το Θεό.Και τούτο διότι η οικογένεια είναι «κατ΄ οίκον Εκκλησία», κατά τον απόστολο Παύλο, και «εκκλησία μικρά», κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον θεολόγο!

Γ] Οπωσδήποτε πρέπει να κρατήσουμε άμυνες και να συγκρατήσουμε τους Έλληνες στον κατήφορο της απαξίωσης της οικογένειας και της μνημονιακής επίθεσης σε βάρος της.Οι εχθροί της Πίστεως και της Πατρίδας δεν θέλουν να υπάρχει Παραδοσιακή Ελληνική Οικογένεια, γιατί γνωρίζουν ότι αυτό το κύτταρο της κοινωνίας, και μάλιστα της ελληνορθόδοξης, είναι πριν από το Σχολείο, σχολείο, πριν από την Εκκλησία, εκκλησία, και πριν από την Πατρίδα, πατρίδα μικρή.Μέσα σ΄ αυτή την οικογένεια ομιλούν πρώτα – πρώτα τα παιδιά την μητρική τους αθάνατη ελληνική γλώσσα, διδάσκονται από γονείς και παππούδες για τον αληθινό Θεό και μαθαίνουν για την ένδοξη ελληνική Πατρίδα, την Ελλάδα. Βιώνουν μάλιστα την οικογενειακή ατμόσφαιρα με όλες ασφαλώς τις ανθρώπινες δυσκολίες και αδυναμίες της.Οι εχθροί θέλουν να σπάσουν τις ρίζες. Θέλουν να γκρεμίσουν τα θεμέλια της ψυχής των Ελλήνων. Να μας κάνουν ξένους και απόμακρους, κοσμοπολίτες και ερημοσπίτες, ανέστιους, άθεους και άστοργους. Φύλλα στον άνεμο της παγκοσμιοποίησης.Προχωρούν με σχέδιο: εισάγοντας ιδέες ανατρεπτικές, φυγόκεντρες για την οικογένεια και μπήγοντας το στιλέτο του απρόσωπου μαρξισμού, της φτώχειας του μνημονίου και της διάλυσης του ευρωπαϊσμού στην ελληνική οικογένεια.

Δ] Απάντησή μας σε όλους αυτούς και σε όλα αυτά τα σχέδια είναι η Οδύσσεια και ο Οδυσσέας. Είναι η επιστροφή στην Ιθάκη. Η επιστροφή αυτή δεν είναι μόνο η επιστροφή στην χαμένη πατρίδα, αλλά είναι και ο γυρισμός στη γλυκιά οικογένεια και στο ζεστό πατρικό σπίτι.Όχι λοιπόν άλλες υποχωρήσεις! Όσοι αγαπάμε Χριστό και Ελλάδα, θα γυρίσουμε πίσω στις ρίζες μας.Μπορεί οι παγκοσμιοποιητές και οι εγχώριοι εκπρόσωποί τους να θέλουν να γονατίσουν την ελληνική οικογένεια με τα ολέθρια νομοσχέδια και την καταραμένη φτωχοποίηση.Μπορεί τα υπουργεία να ετοιμάζουν τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων και να κόβουν τα επιδόματα της πονεμένης και πολύτεκνης οικογένειαςΜπορεί ο διάβολος και τα θλιβερά όργανά του να θέλουν να διαλύσουν την ελληνορθόδοξη Εστία της παραδοσιακής οικογένειας και να βγάλουν τα μέλη της στο δρόμο και στο πεζοδρόμιο.Μπορεί οι καναλάρχες να θέλουν να μπολιάσουν την ευλογημένη ελληνική οικογένεια με δυτικά πρότυπα ελευθεριάζουσας νοοτροπίας ή να προβάλουν νωχελικά παραδείγματα πολυγαμίας με τα χαρέμια της ανατολίας.Μπορεί οι δήμοι να θέλουν να οργανώνουν εν μέσω κρίσης καρναβάλια και να επιδοτούν φιέστες, αντί να προσπαθούν να εξοικονομήσουν βοηθήματα για τις πολύτεκνες φαμελιές.Μπορεί οι «κολοβές αλεπούδες» του καλλιτεχνικού ή δημοσιογραφικού κόσμου να θέλουν να επιβάλουν σαν μόδα τη ντροπή τους.Ε] Εμείς όμως «εις πείσμα όλων των δαιμόνων» θα μείνουμε πιστοί σ΄ αυτά που παραλάβαμε, δίπλα στο Χριστό, στο Γάμο της Κανά, μαζί με την Παναγία Μητέρα Του και τους Αγίους Αποστόλους Του και βεβαίως μαζί με τους Μάρτυρες και τους Ήρωες της φυλής μας, γύρω από το οικογενειακό τραπέζι και το τζάκι του σπιτιού μας, στην αγκαλιά των γονέων μας, των παππούδων και γιαγιάδων μας, που υπήρξαν τα αγκωνάρια και οι κολόνες του ελληνικού σπιτιού.Η δόξα και η τιμή του Γένους μας!

Νέος Πύργος Βαβέλ ὁ Οἰκουμενισμός Μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ ἐπαναλαμβάνουμε τὴν πυργοποιΐα τῆς Βαβέλ!



 Ἂς διαβάσουμε ἕνα μικρὸ ἀπόσπασμα τοῦ ἀείμνηστου π. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου γιὰ τὸ θέμα, ἀπὸ ὁμιλία ποὺ ἔκανε τὸν Ἰούνιο τοῦ 2000 γιὰ τὴν Πεντηκοστή:
Τὸ μεγάλο θέμα τῆς ἑνότητος ἀνοίγει ἡ ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς. Θέτει ὅλους, καὶ ἰδίως τοὺς ποιμένες, πρὸ τῶν εὐθυνῶν μας —ἄλλη μιὰ φορά, πάλι καὶ πάλι— καθὼς καλούμεθα νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὸ ἄμεσο, ταχέως ἐξελισσόμενο, διαβρωτικὸ τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς, διαλυτικὸ τῆς ἀγάπης, θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, θέμα ποὺ σχετίζεται μὲ τὴ σωτηρία μας. Ἕνα θέμα γάγγραινα στὴ ζωή τῆς σύγχρονης Ἐκκλησίας, ποὺ κατὰ τὸν π. Ἀθανάσιο ἀποτελεῖ τὸ ὄχημα τῆς ἐκ δευτέρου τελικῆς προσπάθειας ἀνεγέρσεως τοῦ Πύργου τῆς Βαβέλ, λίγο πρὶν τὸ τέλος τῆς ἱστορίας.

Καὶ γεμᾶτοι ἀπορία ρωτᾶμε, τοὺς ἀδιαφοροῦντας ἢ ἀρνουμένους νὰ πορευτοῦν σύμφωνα μὲ τὴν σωτηριολογικῆς σημασίας διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων: Εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ὑπάρχει ἑνότητα πνεύματος σ’ αὐτὸ τὸ κρίσιμο ζήτημα; Εἶναι δυνατὸν νὰ πιστεύουμε στὸ ἴδιο Ἅγιο Πνεῦμα καὶ νὰ εὐνοοῦμε τὴν διάδοση τῆς αἱρέσεως τοῦ Ἀντιχρίστου πνεύματος μὲ τὴν ἀντιΠατερικὴ στάση μας; Εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ἀντιμετωπίζουμε κατὰ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων τὴν χειρότερη αἵρεση τῆς ἱστορίας, τὴν ἔσχατη παναίρεση, τὸν Οἰκουμενισμό, μὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα, τὸ αὐτὸ φρονοῦντες μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους, Μάρτυρες, Ὁμολογητές, Πατέρες καὶ Μητέρες;              



Ἂς διαβάσουμε ἕνα μικρὸ ἀπόσπασμα τοῦ ἀείμνηστου π. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου γιὰ τὸ θέμα, ἀπὸ ὁμιλία ποὺ ἔκανε τὸν Ἰούνιο τοῦ 2000 γιὰ τὴν Πεντηκοστή:

Ἡ Πεντηκοστὴ στάθηκε διορθωτικὴ τῆς ἀλαζονείας τῶν ἀνθρώπων ποῦ ἀποπειράθησαν νὰ ὑψώσουν τὸν Πύργον τῆς Βαβέλ. Καὶ ἐφεξῆς ἐκεῖνο ποὺ ἑνώνει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους εἶναι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Χωρὶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον δὲν μποροῦμε νὰ σωθοῦμε. Ἂν οἱ ἄνθρωποι πάσχουν, εἶναι γιατί δὲν ἔχουν τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, γιατὶ δὲν τὸ ἀποδέχονται. Μὲ τὴν προϋπόθεση ὅμως, ὅτι ἔχουμε ἀποκτοῦμε οἱ ἄνθρωποι πιστεύσει εἰς τὸν Χριστόν. Θὰ ἔχεις τὸν Χριστόν, γιὰ νὰ ἔχεις τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον.

Καὶ τί μπορεῖ νὰ μᾶς δώσει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον; Πρώτιστα, μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἀποκτοῦμε «νοῦν Χριστοῦ». Δεύτερον ἔχουμε τὸ «Πνεῦμα τῆς ἀληθείας». Τρίτον. Λέγει ὁ Ἡσαΐας ὅτι ἔχουμε «Πνεῦμα φόβου Θεοῦ». Ἡ ἀφοβία ἔβγαλε τοὺς πρωτοπλάστους ἀπὸ τὸν Παράδεισον, ἀλλὰ ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ εἰσήγαγε τὸν ληστὴν εἰς τὸν Παράδεισον: «οὐδὲ φοβῇ σὺ τὸν Θεόν;». Διὰ τὸν μὴ ἔχοντα φόβον Θεοῦ «ὅλα ἐπιτρέπονται», ὅπως λέγει ὁ Ντοστογιέφσκυ, θεμιτὰ καὶ ἀθέμιτα. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ λαός μας λέει «αὐτὸς εἶναι ἀ-θεόφοβος». Ἀντιθέτως, οἱ χριστιανοὶ ἐλέγοντο στὴν ἀρχαία ἐποχή: «Οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον». Καὶ τὸ ἐξόχως σπουδαῖον (τέταρτον), γίνεται γιὰ μᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον πνεῦμα ἐλευθερίας. Ἕνα πέμπτο σημεῖο. Λέγει ὁ ψαλμωδὸς ὅτι λαμβάνουμε πνεῦμα ἡγεμονικόν. «Καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με». Εἶναι ὁ ἡγεμὼν νοῦς. Καὶ ἕνα ἀκόμα σημεῖο, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον μᾶς δίδει τὸ πνεῦμα τῆς υἱοθεσίας, «ἐν ᾧ κράζομεν ἀββᾶ, ὁ Πατήρ». Τὸ Πνεῦαμ τὸ Ἅγιον μᾶς ἐμπνέει νὰ λέμε τὸν Θεὸν Πατέρα. Καὶ ὅταν λέμε «Πάτερ ἡμῶν...», αὐτὸ εἶναι καρπὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καὶ ἐκ τῆς υἱοθεσίας γεννᾶται τὸ αἴσθημα τῆς ἀσφαλείας. Δηλαδὴ τὸ νὰ πῶ τὸν Θεὸν Πατέρα μὲ ὅλη τὴ συνέπεια, αὐτὸ ἔχει τεραστίαν ἀξίαν ψυχολογική.

Ἐνῶ ἔχουμε τόσα προνόμια ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ποιός ποτὲ θὰ πίστευε, ποιός ποτὲ θὰ πίστευε ὅτι οἱ Χριστιανοὶ ποὺ ἔλαβαν τὸ χρῖσμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, θὰ ἐσκέπτοντο νὰ ξαναγυρίσουν γιὰ νὰ ἀποτελειώσουν τὸν Πύργο τῆς Βαβέλ. Ποιός ποτὲ θὰ τὸ φανταζόταν νὰ ξαναγυρίσουν οἱ Χριστιανοὶ νὰ χτίσουν τὸν Πύργο τῆς Βαβέλ; Καὶ ὅμως, ἀγαπητοί μου, τί εἶναι αὐτό; Εἶναι τὸ ξαναχτίσιμο τοῦ Πύργου τῆς Βαβέλ, ἡ ἄρνηση τῆς Πεντηκοστῆς, ποὺ λέγεται Παγκοσμιοποίησις. Τ’ ἀκούσατε; Ἡ ἄρνηση τῆς Πεντηκοστῆς λέγεται Παγκοσμιοποίησις.

Ὁ Θεὸς ἔβαλε τὰ ὅρια τῶν Ἐθνῶν. Ὁ Θεὸς θέλει σύνορα. Ὅπως θέλει καὶ ντουβάρια στὸ κάθε σπίτι. Καὶ δὲν εἶναι γιατὶ πολιτισμικὴ ἰσοπέδωση. Αὐτὸ εἶναι, πιστέψτε με, αὐτὸ εἶναι τὸ λιγότερο. Ἀλλὰ ζητοῦμε τὴν ἕνωση τῶν ἀνθρώπων διὰ τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, στὴν κοινωνικὴ ἕνωση, στὴν ἐμπροικὴ ἕνωση, στὴν πολιτισμικὴ ἕνωση καί, προπαντῶς, εἰς τὴν θρησκευτική ἕνωση, αὐτὸ ποὺ ἀκριβῶς λέμε Οἰκουμενισμός. Στὴ χοάνη αὐτὴ νὰ ρίξουμε ὅλες τὶς θρησκεῖες, νὰ βγάλουμε αὐτὸ ποὺ λέμε Οἰκουμενισμός. Θέτουμε, λοιπόν, «ἐκ ποδῶν» τὸν Θεόν, ποὺ σταμάτησε τὴν πυργοποιΐα, τότε, καὶ μᾶς ἔδωσε τὴν Πεντηκοστή. Τὸν διώχνουμε τὸν Θεό, δὲν τὸν χρειαζόμαστε τὸν Θεό. Αὐτὴ ἡ ἑνότητα εἶναι ἀκραιφνῶς, ἀκραιφνῶς δαιμονική.

Καί, προσέξτε, μὲ αὐτὴν τὴν ἑνότητα θὰ τελειώσει ὁ κόσμος. Δὲν ξαναγυρίζει ὁ Θεός, τελείωσε. Αὐτὴ εἶναι ἡ διαδρομή: Πύργος Βαβέλ, Πεντηκοστή, ξαναγυρίζουμε στὸν Πύργο τῆς Βαβέλ, ἐκεῖ θὰ τελειώσει ὁ κόσμος. Καὶ τὸ τέλος του θὰ εἶναι τραγικό. Τὸ τέλος τοῦ κόσμου θὰ τὸ ἐμπνέει ὁ διάβολος, ὁ Ἀντίχριστος καὶ ὁ ψευδοπροφήτης. Αὐτὴ ἡ ἀνίερος τριάδα. Εἶπε ὁ Κύριος ὅταν θὰ ξαναέλθει, θὰ βρεῖ τὴν πίστη ἐπὶ τῆς γῆς; Αὐτὸ τὸ ἐρώτημα ἔθεσε. Ἀγαπητοί μου, θὰ τὴν βρεῖ τὴν πίστη ἐπὶ τῆς γῆς, ἀλλὰ σὲ λίγους, στὸ «λεῖμμα», ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

Γι’  αὐτὸ σήμερα γιορτάζουμε τὴν Ἁγία Πεντηκοστή. Ἔχουμε ἀντιληφθεῖ τὴν μεγάλη σημασία καὶ τὸ τί μᾶς ἐχάρισε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον; Χωρὶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον δὲν ἔχουμε λόγον ὑπάρξεως, ὅπως δὲν εἶχαν οἱ ἄνθρωποι πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ. Τὰ κηρύγματα τῶν ποικίλων παγκοσμιοποιήσεων περιφρονήσατέ τα, προπαντῶς δὲ στὸ θρησκευτικὸ τομέα, τὸν Οἰκουμενισμό. Κλεῖστε τ’ αὐτιά σας καὶ σφίξατε τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη μέσα στὴν καρδια σας. Ἔχουμε εἰσέλθει εἰς τὸν χῶρο τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν. Ὅλα τὸ δείχνουν. Ἐμεῖς ἔχοντες τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον νὰ γινόμεθα ἁγιότεροι καὶ ἁγιότεροι. Καὶ τότε ἀναμένομεν τὸν Κύριον Ἰησοῦν ποὺ μᾶς βεβαιώνει: «Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ. Καὶ τὸ Πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη» (δηλ. τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ ἡ Ἐκκλησία, διότι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μένει στὴν Ἐκκλησία) «Καὶ τὸ Πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη» μὲ ἕνα στόμα (διότι βοηθάει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τὴν νύμφη, δηλ. τὴν Ἐκκλησία) «λέγουσιν· ἔρχου. καὶ ὁ ἀκούων εἰπάτω· ἔρχου». Ἄμήν.



«Φιλορθόδοξος Ἕνωσις Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος»

Η ΑΓΑΠΗ «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος» (Ματθ. 10,37)

Τῶν ἁγίων Πάντων
Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου


Agioi PantesΚαλότυχος αὐτὸς ποὺ ἔχει τ᾿ αὐτιά του ἀνοιχτά. Γιατὶ πολλοὶ εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ τὰ ἔχουν βουλωμένα καὶ δὲν θέλουν ν᾿ ἀκούσουν τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ. Ἀπὸ τοὺς ἀκροατὰς ἄλλοι εἶνε σὰν τὸ σφουγγάρι, ποὺ ῥουφάει τὸ νερό, κι  ἄλλοι σὰν τὸ ξύλο, ποὺ δὲν τραβάει τίποτε. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ῥουφοῦν τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ ὅπως τὸ παιδάκι ποὺ θηλάζει ἀπὸ τὸ μαστὸ τῆς μάνας του, σὰν τὸ ἀρνάκι στὸ μαστὸ τῆς προβατίνας, σὰν τὸ μοσχαράκι ποὺ ρουφάει τὸ γάλα τῆς ἀγελάδας. Ὤ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ! Εἶνε γάλα καθαρό. Εἶνε κρυστάλλινο νερό. Εἶνε χρυσάφι καὶ διαμάντι. Ἔχουν ἄπειρη ἀξία. Εὐτυχισμένοι ὅσοι στὸν αἰῶνα αὐτόν, τῆς διαφθορᾶς, τῆς ἀπιστίας, τῆς πλάνης τοῦ σατανᾶ, ἔχουν τ᾿ αὐτιά τους ἀνοιχτὰ γιὰ νὰ ἀκοῦνε τὰ λόγια τοῦ Κυρίου.

* * *

Ἕνα λόγο τοῦ Χριστοῦ θὰ ἑρμηνεύσω. Μία λέξι. Τί λέει ὁ Χριστός; Ἂν πάρῃς τὰ Εὐαγγέλια, τοὺς Ἀποστόλους, τὰ ἄλλα ἱερὰ βιβλία, ὅλα λένε μία λέξι· καὶ δὲν εμεθα ἄξιοι νὰ τὴν ποῦμε, γιατὶ εμαστε ἁμαρτωλοί. Μιὰ λέξι, ποὺ δὲν τὴ νιώσαμε ἀκόμα. Ἂν τὴ νιώσουμε καὶ τὴν ἐφαρμόσουμε στὴ ζωή μας, ὁ κόσμος θὰ γίνῃ τρισευτυχισμένος. Ποιά εἶνε ἡ λέξι αὐτή; Μόνο τὰ μικρὰ παιδάκια, τὰ ἀθῷα, ποὺ εἶνε σὰν τοὺς ἀγγέλους, μποροῦν νὰ τὴν ποῦν. Καὶ αὐτὴ εἶνε ἡ λέξι ἀγάπη. «Ἀγαπᾶτε», ὄχι μισεῖτε, εἶπε ὁ Χριστός (Ματθ. 5,44). Ξερριζῶστε μέσα ἀπ᾿ τὶς ψυχές σας τὸ μῖσος, ποὺ εἶνε σὰν ἀγκάθι ποὺ ἀγκυλώνει. Ἀγαπῆστε τὸ Θεό. Ἀγαπῆστε καὶ «τὸν πλησίον» ὡς ἑαυτόν (Ματθ. 22,39). Εἶσαι παιδί; Ὕστερα ἀπὸ τὸ Θεὸ ποιόν πρέπει ν᾿ ἀγαπᾷς; Τὸν πατέρα σου καὶ τὴ μητέρα σου. Γιατὶ ὁ πατέρας καὶ ἡ μητέρα εἶνε σὰν μικροὶ θεοὶ ἐπὶ τῆς γῆς. «Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἔξ. 20,12). Θέλεις νὰ προοδεύσῃς; Θέλεις νὰ πιάνῃς χῶμα καὶ νὰ γίνεται μάλαμα; Ἀγάπα τὴ μάνα ποὺ σὲ γέννησε, ἀγάπα τὸν πατέρα σου. Πάρε τὴν εὐχή τους καὶ διάβαινε τὸ θάνατο. Δὲν τοὺς ἀγαπᾷς; Τότε εἶσαι θεριό, καὶ κάτι χειρότερο. Μιὰ μέρα ἦρθε στὴ μητρόπολι κάποιος καὶ μοῦ εἶπε κλαίγοντας· ―Ἔχω καημὸ μεγάλο. ―Τί σοῦ συμβαίνει; τοῦ εἶπα. ―Ἔχω ἕνα παιδί, ἕνα ἀγόρι. Τὸ σπούδασα, ἔκανα τὸ πᾶν γι᾿ αὐτό. Καὶ χθὲς τὸ βράδι πῆρε ἕνα ξύλο καὶ μὲ κτύπησε… Ὤ γενεὰ ἀχαριστίας καὶ σκληρότητος! Τέτοια χέρια, ποὺ χτυποῦν πατέρα καὶ μάνα, εἶνε κατηραμένα. Δὲν θὰ βροῦν προκοπή. Ἀγάπα λοιπὸν τὸν πατέρα καὶ τὴ μητέρα σου. Ἔπειτα, ἦλθες σὲ γάμο; Πῆρες γυναῖκα; Νὰ τὴν ἀγαπᾷς σὰν τὴ μάνα σου, καὶ παραπάνω ἀπὸ τὴ μάνα σου. Αὐτὸ λέει τὸ Εὐαγγέλιο. Γι᾿ αὐτὸ οἱ πεθερὲς δὲν πρέπει νὰ στενοχωροῦνται ὅταν βλέπουν τὸ παιδί τους νὰ ἀγαπάῃ τὴ γυναῖκα του παραπάνω ἀπ᾿ αὐτές. Εἶνε ἀπὸ τὸ Θεὸ αὐτό. Ἀλλοίμονο αγαπη στὶς πεθερὲς ἐκεῖνες ποὺ μὲ τὴ ζήλια τους μπαίνουν στὴ μέση καὶ χωρίζουν τὰ ἀνδρόγυνα. Ἁμαρτάνουν φρικτὰ καὶ δὲν θὰ δοῦνε βασιλεία οὐρανῶν. Λοιπὸν παντρεύτηκες; Ἀγάπα τὴ γυναῖκα σου. Καὶ ἀλλοίμονο στὸν ἄνδρα ποὺ δὲν ἀγαπᾷ ἀλλὰ κτυπᾷ τὴ γυναῖκα του. Ποῦ φτάσαμε τώρα! ὁ ἄνδρας νὰ κτυπᾷ τὴ γυναῖκα, καὶ ἡ γυναίκα νὰ βρίζῃ τὸν ἄνδρα… Ἄνδρα, χτυπᾷς τὴ γυναῖκα σου; Εἶσαι ἀνάξιος σύζυγος. Γυναίκα, βρίζεις τὸν ἄνδρα σου; Δὲν εἶσαι ἄξια νὰ λέγεσαι γυναίκα του. Παιδιὰ ποὺ δὲν ἀκοῦτε τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς πληγώνετε, δὲν εἶστε ἄξια νὰ λέγεστε παιδιά τους.

«Χριστιανική Εστία Λαμίας» ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ: Σταυροί εμφανίζονται μέσα στην Αγιά Σοφιά!!!



Το παράδοξο για όλους εμάς που δεν κατέχουμε την τέχνη της Αγιογραφικής...είναι οτι τα ψηφιδωτά καλύφθηκαν από παχύ στρώμα ασβέστη (περίπου δύο δάχτυλα), όπως φαίνεται και σε συγκεκριμένη φωτογραφία, για να καλύψουν τα χριστιανικά σύμβολα και επάνω στον ασβέστη εμφανίστηκαν αυτοί οι σταυροί. Και δίκαια αναρωτιέται ο επισκέπτης, αφού δεν τους έβαψε μετέπειτα κάποιος, είναι δυνατόν να “πότισαν” από τον τοίχο μέχρι την εξωτερική στρώση του σοβά;
Και γιατί να εμφανιστούν μόνο οι σταυροί και να μην εμφανιστούν και οι υπόλοιπες τοιχογραφίες-αγιογραφίες, οι οποίες είναι και σε ψηφιδωτή μορφή (δηλαδή αποκλείεται ο “τυχαίος” εμποτισμός, αφού το επιστρωθέν υλικό είναι ψηφίδα);

Βομβαρδίζεται το κάστρο της οικογένειας



Ένας θεσμός που χτυπήθηκε ανελέητα τα τελευταία χρόνια είναι η Οικογένεια. Παλιά λέγαμε : Πατρίδα – Θρησκεία – Οικογένεια. Ήταν (και είναι) τα ιδανικά μας. Αυτό όμως το τρίπτυχο που κράταγε σα κάστρο τη φυλή μας σήμερα βάλλεται!
Α] Από ποιους χτυπήθηκε και από ποιους βάλλεται;Από την πλουτοκρατία και την εξουσία με το κακό δικό τους παράδειγμα. Δηλαδή οι πλούσιοι και οι εξουσιαστές έκαναν ό,τι ήθελαν, ζούσαν όπως ήθελαν… Παραβίασαν θεσμούς και ιερούς κανόνες. Δημιούργησαν τηλεοπτικούς σταθμούς που ήταν «κατ΄εικόνα και ομοίωσίν» τους. Προέβαλαν με ταινίες, εκπομπές, θέατρο, τραγούδια και τέχνη το μοντέλο μιας «άλλης» οικογένειας, αμερικανικού – δυτικού τύπου, υποταγμένης στη σαρκολατρεία και όχι στο θείο θέλημα.

ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΕΙΕΣ ΣΦΑΓΕΣ Διωγμὸς ἀντίστοιχος τῶν σφαγῶν τοῦ Διοκλητιανοῦ.

                                          Διωγμὸς ἀντίστοιχος τῶν σφαγῶν τοῦ Διοκλητιανοῦ.

τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»

ἀρ. τ. 2067, 01.06.13

.         Ἀντιγράφουμε ἀπὸ «τὸ Βῆμα τῆς Κυριακῆς» (19-5-2013): «Ἕνα ἑκατομμύριο χριστιανοί – ἐπὶ συνόλου 2,5 ἑκατομμυρίων – καὶ ἀρκετὲς δεκάδες χιλιάδες ἀλεβίτες – ἐπὶ συνόλου 2 ἑκατομμυρίων ἀλεβιτῶν – εἶναι στόχος τῶν μουσουλμάνων ”ἐξεγερμένων” στὴ Συρία μὲ προτεραιότητα τὴ σφαγὴ τῶν χριστιανῶν κληρικῶν καὶ τὴν καταστροφὴ τῶν ἐκκλησιῶν τους. Ἐκκλήσεις ἀπὸ τὸ Βατικανό, τὰ Ὀρθόδοξα πατριαρχεῖα, ἀπὸ τὴ Γενικὴ Γραμματεία τοῦ ΟΗΕ καὶ τὶς κυβερνήσεις τῆς Ἑλλάδας, τῆς Ρωσίας, τοῦ Καναδᾶ καὶ τῶν ἄλλων χωρῶν μένουν ἀναπάντητες. Τὸ γερμανικὸ ‘‘Spiegel’’ προεξοφλοῦσε στὶς ἀρχὲς Μαΐου ὅτι ἂν συνεχιστεῖ ὁ ἐμφύλιος, ”τὸ μέγα θύμα” του δὲν θὰ εἶναι οὔτε ὁ πρόεδρος τῆς Συρίας Μπασὰρ ἂλ Ἄσαντ οὔτε τὸ Ἰράν. ”Θὰ εἶναι δυστυχῶς τὸ χριστιανικὸ κομμάτι τοῦ πληθυσμοῦ” της».
.         Οἱ εἰδήσεις ποὺ μᾶς ἔρχονται ἀπὸ τὴ Συρία, τὸ Ἰράκ, τὴ Νιγηρία καὶ τὴν Τουρκία σχετικὰ μὲ τὴ θέση τῶν χριστιανῶν στὶς χῶρες αὐτὲς εἶναι ἀλλεπάλληλες καὶ φοβερὰ τραγικές. Ἕξι ἐκκλησίες στὴ Συρία ποὺ ἦταν σὲ λειτουργία ὡς πρόπερσι, ἔχουν πυρποληθεῖ καὶ καταστραφεῖ ἀπὸ «ὁμάδες ἀγνώστων» καὶ ἀπὸ μαχητὲς ἀκραίων μουσουλμανικῶν ὀργανώσεων, ποὺ πολεμοῦν τὸν Ἄσαντ. Πολεμικὸ σύνθημα τῶν «Οὐαχαμπιστῶν», δηλαδὴ τῶν σκληρῶν ἰσλαμιστῶν, ποὺ φαίνεται ὅτι ἔχουν τὸ «πάνω χέρι» στὸ στρατόπεδο τῶν ἀντικαθεστωτικῶν τῆς Συρίας, εἶναι ἡ ἐξόντωση τῶν χριστιανικῶν μειονοτήτων, γράφει τὸ «American Conservative».

Πού πάμε, πού μας πάτε;




Οι στιγμές είναι κρίσιμες, στη γειτονιά μας γίνονται ανακατατάξεις χωρίς εμάς - Είναι ώρα, επιτέλους, να συγκαλέσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών

Πορεία στο άγνωστο, χωρίς βάρκα, χωρίς ελπίδα να φαίνεται πουθενά. Κάθε μέρα και χειρότερα όλα γίνονται. Πού να πρωτοκοιτάξεις. Συντρίμμια αντικρίζεις. Ζωές που σέρνονται… 

Που δεν βρίσκουν χέρι να πιαστούν. Το χαμόγελο έχει χαθεί. Άλλη συζήτηση δεν ακούς, όπου και να σταθείς, από το τι θα γίνει. Όποιον συναντήσεις δεν σε ρωτάει, με τα μάτια γεμάτα αγωνία, για τίποτε άλλο, παρά τι βλέπεις, πότε θα τελειώσει το μαρτύριο, αν και πότε θα γυρίσει ο τροχός. Την απάντηση τη δίνουν οι αριθμοί, οι μόνοι που δεν πέφτουν ποτέ έξω. Κάθε μέρα 3.000 προστίθενται στον μακρύ κατάλογο των ανέργων, που έχει φτάσει κοντά στο ενάμισι εκατομμύριο. Για να γυρίσουμε στις μέρες του 2009, θα φθάσουμε στο... 2040!

Στα 14,9 ευρώ έχει κατέβει το κόστος της ώρας εργασίας στην Ελλάδα. Στη Γαλλία είναι 31,2 ευρώ! Υπάρχει σύγκριση; Λιγότερο και από το μισό πληρώνεται ο Έλληνας από τον Γάλλο. Και πάλι καλά, να κάνουμε και τον σταυρό μας που υπάρχουν τα 14,9 ευρώ για όποιον τυχερό έχει ακόμη δουλειά, θα σου πουν τα αφεντικά μας, ντόπια και ξένα. Και κοίτα, κάτσε καλά, μη χάσεις και τα 14,9 ευρουλάκια.

Σε όχι καλύτερη κατάσταση και ο μικρομεσαίος και ο επιχειρηματίας. Οι δρόμοι με τα κλειστά μαγαζιά και τα εργοστάσια το δείχνουν. Δρόμοι άδειοι, γειτονιές έρημες είναι η αδιάψευστη απόδειξη στις κορόνες ότι περάσαμε τον κάβο. Και γελάς όταν ακούς ότι πετύχαμε έπειτα από χρόνια πρωτογενές πλεόνασμα. Χαρά στο θαύμα. Και ο παλιός μπακάλης θα το κατάφερνε έτσι και δεν πλήρωνε τους χονδρέμπορους.

Όλα γύρω σκοτεινιάζουν και οι μόνοι που δεν το βλέπουν είναι οι κλεισμένοι στο Μαξίμου και στα κομματικά τους γραφεία. Αρκεί μια ματιά να ρίξεις στα τεφτέρια, και θα δεις ότι χρωστάμε, σαν χώρα, πολύ περισσότερα από εκείνη την τρύπα που... ξαφνικά ανακαλύψαμε το καλοκαίρι του 2009. Και όχι μόνο η χώρα, αλλά και το κάθε σπίτι. Και ο βραχνάς είναι μεγαλύτερος, είτε γιατί δεν έχεις δουλειά είτε γιατί στέρεψαν και τα λίγα λεφτά που είχες στην άκρη, για ώρα ανάγκης. Το μόνο που ακόμη... αποδίδει είναι το κόψε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, φάρμακα, καύσιμα, ανταλλακτικά, κάθε είδους δαπάνη. Όμως και αυτό έχει αρχίσει να στερεύει. Το μαχαίρι πια κτυπάει το κόκαλο...

Τίποτε δεν πάει καλά...

Μέρα με τη μέρα βυθιζόμαστε όλο και πιο βαθιά...

Καμιά από τις ως τώρα πολιτικές του καλού παιδιού, που δεν προκαλεί προβλήματα, δεν απέδωσε τίποτε. Αντίθετα, τα αδιέξοδα πληθαίνουν. Κανένας δεν μας υπολογίζει. Μας θεωρούν δεδομένους. Ό,τι πεις, αγά μου... Δεμένοι στο γερμανικό άρμα. Και αυτό ενοχλεί… Γιʼ αυτό οι άλλοι μας έχουν εγκαταλείψει. Να περνάγαμε τουλάχιστον κάπως καλά, να πεις κάνω το κορόιδο μέχρι να ξανασταθώ στα πόδια μου. Αλλά ούτε αυτό γίνεται. Οι Γερμαναράδες παραμένουν ίδιοι και απαράλλακτοι, όπως τους έζησε ο κόσμος στους δύο πολέμους. Ο Σόιμπλε φροντίζει να μας το υπενθυμίζει κάθε στιγμή. Σας σφάξαμε, κάναμε τα πάντα, ερείπια αφήσαμε, γούστο και καπέλο μας, δεν σας χρωστάμε τίποτε, ούτε το κατοχικό δάνειο που αρπάξαμε. Και ο πρωθυπουργός δεν έβγαλε μιλιά, για να μην τον δυσαρεστήσει και μας κόψει τη δόση...

Όταν φτάνει στο σημείο ο Γιούνκερ να λέει ότι η Ελλάδα έχει εξαντλήσει τις αντοχές της, δεν είναι δυνατόν να μην το έχει κάνει σημαία η κυβέρνηση. Να μην το αξιοποιεί ως διαπραγματευτικό χαρτί, ζητώντας αλλαγή των Μνημονίων.

Είναι η ώρα της αλλαγής πλεύσης. Με συνέχιση της ίδιας πορείας μπορεί ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης να νομίζουν ότι έτσι σώζεται η χώρα και μένουμε στο ευρώ, σημασία όμως έχει να σωθεί και ο λαός. Και μέχρι στιγμής αυτό δεν φαίνεται.

Εδώ που έχουμε φθάσει, με όλα να πηγαίνουν κόντρα, στη γειτονιά μας να είμαστε οι περιθωριακοί, να γίνονται ανακατατάξεις και εμείς να είμαστε απʼ έξω, πρέπει το γρηγορότερο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να συγκαλέσει σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Και για την Ελλάδα και για τον λαό και για όλο τον Ελληνισμό. Δεν μπορεί να παραμένετε άλλο, κύριε Παπούλια, απλός θεατής... Θα έπρεπε από καιρό να ήσασταν συνεχώς πάνω στο προεδρικό αεροπλάνο και να γυρίζάτε σε όλο τον κόσμο, αναζητώντας φίλους και συμμαχίες. Και όχι να χάνετε ώρες βλέποντας διάφορους φορείς. Όμως και τώρα υπάρχει καιρός...

Εφ. «Το Παρόν»