Επιστολές
του πατρός Δαμασκηνού από το Ιερόν Κελλίον του Φιλαδέλφου, Καρυών
Αγίου Όρους προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό της
Ελλάδος. Το περιεχόμενό τους αφορά την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Ἱερομόναχος
Δαμασκηνὸς
Ἱερὸν
Κελλίον τοῦ Φιλαδέλφου Ἐν
Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 27/1/2019
Τ.Θ.
73
63086
Καρυαὶ
Ἀρ.
Πρωτ. 88
Ἅγιον
Ὄρος Ἄθω
Τῷ Ἐξοχωτάτῳ κυρίῳ
Προκοπίῳ Παυλοπούλῳ
Προέδρῳ τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας
Ἀθήνας
Θέμα: «Ἡ ἐπικύρωσις τῆς συμφωνίας τῶν
Πρεσπῶν»
Ἐξοχώτατε κ. Πρόεδρε τῆς Δημοκρατίας,
Εἶμαι καὶ ἐγὼ σκανδαλισμένος μὲ τὸ
πρόσωπόν Σας, εἰς ὅ,τι ἀφορᾷ τὸν τρόπον τῆς ἐνασκήσεως τῶν Προεδρικῶν Σας
καθηκόντων, κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς Προεδρικῆς Σας θητείας.
Παρετήρησα,
μετὰ μεγίστης προσοχῆς, τὸν τρόπον τῆς ἀντιδράσεώς Σας, τὸν Ἰούλιον τοῦ 2015,
προκειμένου ἡ Ἑλλὰς νὰ παραμείνῃ ἐντὸς τῆς Εὐρωζώνης, παρὰ τὰς τραγικὰς
συνεπείας, ἃς ἔσχε εἰς τὴν οἰκονομίαν τῆς Ἑλλάδος τὸ εὐρώ, πρὶν ἀκόμη συμπληρωθῇ
δεκαετία.
Ἐδόσατε
τὴν ἐντύπωσιν, ὅτι τὸ εὐρὼ εἶναι ὑπεράνω τῶν συμφερόντων τῆς Ἑλλάδος, ὡς ἡ Ἑλλὰς
νὰ ὑπάρχῃ μόνον ἀπὸ τότε, ποὺ ἐνετάχθη εἰς τὴν Εὐρωζώνην. Ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὴν Εὐρωζώνην
θὰ ἦτο, ὡς ἐδόσατε τὴν ἐντύπωσιν μὲ τὰς ἀλλεπαλλήλους διαβουλεύσεις εἰς τὸ
Προεδρικὸν Μέγαρον, μὲ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν κομμάτων εἰς τὸ κοινοβούλιον, ὅτι δὲν
εἶσθε ἁπλῶς διακοσμητικὸν στοιχεῖον, ὡς ἀνώτατος ἄρχων, ἀλλ΄ ἐνεργὸς
Πρόεδρος, καίτοι τὸ Σύνταγμα δὲν προβλέπει οὐσιαστικὰς Προεδρικὰς ἐξουσίας,
προκειμένου νὰ «σώσετε» καθ΄ ὑμᾶς τὴν Ἑλλάδα, ἵνα μὴ καταστραφῇ ἀπὸ τὴν ἔξοδον ἀπὸ
τὴν Εὐρωζώνην.
Ἐὰν
εἴχατε δίκαιον ἢ ὄχι θὰ τὸ κρίνῃ ἡ ἑπομένη γενεά, ὅταν θὰ ἐκλείψουν τὰ πρόσωπα,
τὰ ὁποῖα διεχειρίσθησαν τὴν οἰκονομικὴν κρίσιν.
Ἔχω
ὅμως ἀπορίαν καὶ σκανδαλισμὸν εἰς τὸ ζενίθ. Διατί δὲν προηγήθη τῆς συμφωνίας τῶν
Πρεσπῶν, σύγκλησις ὑπὸ τὴν Ὑμετέραν Ἐξοχότητα, Συμβουλίου πολιτικῶν ἀρχηγῶν; Πῶς
ἀνεχθήκατε τὸν δικτατορικὸν τρόπον καὶ τὴν μυστικότητα, καθ΄ ἣν ἐκυοφορήθη ἡ
συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, ὑπὸ ἐλαχίστων ἀτόμων, ἐνδεχομένως ὑπὸ μόνου τοῦ
Πρωθυπουργοῦ καὶ ὀλίγων κυβερνητικῶν παραγόντων, τῶν ἐξ ἀπορρήτων συμβούλων τοῦ
κόμματος τοῦ Σύριζα, χωρὶς κἂν νὰ ἔχουν γνῶσιν, οὔτε οἱ Ὑπουργοί του οὔτε οἱ
βουλευταὶ τῆς Κυβερνήσεως, πρὶν ἔλθῃ εἰς τὴν δημοσιότητα ἡ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν;
Καθὼς
δὲ ἐδόθη, τοὐλάχιστον ἐντύπωσις, καὶ ἡ Ὑμετέρα ἐξοχότης ἔλαβε γνῶσιν, μετὰ τὴν ὁλοκλήρωσιν
τῶν σχετικῶν διαπραγματεύσεων, ὀλίγον πρὶν λάβῃ χώραν τὸ θέατρον τῆς ὑπογραφῆς
εἰς τὴν λίμνην τῶν Πρεσπῶν.
Παρακολουθῶ
τὰ σχόλια ἁπλῶν φιλελλήνων ἀλλοδαπῶν, ποὺ γνωρίζουν ἱστορίαν, καὶ σημειώνουν καὶ
ἐκεῖνοι, τὴν ἀπορίαν καὶ τὴν ἔκπληξίν των, μὲ τὸν τρόπον μὲ τὸν ὁποῖον ἐκυοφορήθη
καὶ ὡλοκληρώθη ἡ συμφωνία. Καὶ μάλιστα μετὰ τὴν τοσαύτην λαϊκὴν ἀντίδρασιν διὰ
τῶν συλλαλητηρίων.
Καθὼς
ἕκαστος ὑγιῶς σκεπτόμενος Πολίτης, ἔτσι κι ἐγὼ ἐξεπλάγην, μὲ τὴν εὐκολίαν, μὲ
τὴν ὁποίαν ὑπεγράψατε τὴν διαδικασίαν τῆς νομικῆς ἰσχύος, μιᾶς τοσοῦτον ἀντιλεγομένης
ἐθνικῆς συμφωνίας, ἐπιζημίου διὰ τὰ ἐθνικὰ συμφέροντα καὶ ἀντιθέτου μὲ τὸ
φρόνημα τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Ἡ
χώρα ἐδεσμεύθη διεθνῶς, μὲ μίαν συμφωνίαν μὲ τοιαύτας χειροπέδας, ὡς νὰ ἐπρόκειτο
διὰ μίαν συμφωνίαν, ποὺ ἦτο ἀποτέλεσμα μιᾶς ἥττας, κατόπιν πολεμικῆς συρράξεως.
Ὁμοίως,
ὡς νὰ ἦτο ἀκριβὴς καὶ ἀλάθητος καὶ ἀναμφισβήτητος, καθὼς λειτουργεῖ τὸ σύστημα
τῶν πλανητῶν εἰς τὸ διάστημα, τὸ ὁποῖον ἀπ΄ ἀρχῆς κόσμου, μέχρι τῆς συντελείας
τῶν αἰώνων δὲν πρόκειται νὰ μεταβληθῇ.
Κύριε
Πρόεδρε,
Εἶσθε Πρόεδρος ὅλων τῶν Ἑλλήνων,
ἢ μόνον 153 προδοτῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶναι ἐκπρόσωποι τοῦ λαοῦ, ἀλλὰ τοῦ ἑαυτοῦ
των, διότι ἔτσι ἀντιλαμβάνονται δυστυχῶς τὴν βουλευτικὴν ἰδιότητα;
Τὴν
Μακεδονίαν ὅμως δὲν ἠλευθέρωσαν οἱ 153 βουλευταὶ καὶ ὁ Πρωθυπουργός, οἱ ἀνεπίδεκτοι
συμβουλῶν, ἀλλ΄ οἱ Πατέρες μας (ὁ πάππος μου ὑπηρέτησε συνεχῶς ἐπὶ δέκα
χρόνια, ὡς στρατιώτης, κακουχόμενος, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ εἰς τὰ χιόνια καὶ τὴν
βροχήν). Ἡ Μακεδονία δὲν εἶναι ἰδιοκτησία τῶν πολιτικῶν. Τὸ κράτος εἴμεθα ὅλοι.
Οἱ Ἄρχοντες εἶναι ἐντολοδόχοι τοῦ λαοῦ. Δὲν ἰσχύει ἡ ἄποψις τοῦ Λουδοβίκου ΙΔ΄
«ἐγὼ εἶμαι τὸ Κράτος».
Ἐξοχώτατε
κ. Πρόεδρε,
Μὲ ἐξέπληξε, σημειώνω καὶ πάλιν, ἡ εὐκολία,
μεθ΄ ἧς ἐθέσατε τὴν ὑπογραφὴν εἰς τὴν ἐπαίσχυντον ταύτην συμφωνίαν, προϊὸν
μιᾶς προσπαθείας 99 ἐτῶν τῆς Κομμουνιστικῆς Διεθνοῦς, καίτοι ἀπουσιάζει ἡ ὑπογραφὴ
τοῦ ὁμολόγου Σας τῶν Σκοπίων.
Ὡσαύτως
ἔχω, ὡς Ἕλλην Πολίτης, ὁ ὁποῖος ὑπηρέτησε τὸν Ἑλληνικὸν Στρατόν, πρὶν ἀσπασθῇ τὸν
Μοναχικὸν βίον ἐν Ἁγίῳ ὄρει, βαθυτάτην πικρίαν, διότι, καίτοι πολλάκις ἀπηυθύνθην
πρὸς Ὑμᾶς δι΄ ἐπιστολῶν περιεχομένου ἐθνικῆς σημασίας, οὐδέποτε ἐτηρήσατε τοὺς
στοιχειώδεις ὅρους εὐγενείας νὰ μοῦ ἀπαντήσητε, ἐν ἀντιθέσει μὲ τοὺς δύο
προκατόχους Σας, τὸν ἀείμνηστον κ. Στεφανόπουλον καὶ τὸν κ. Παπούλιαν.
Μόνον
ὁ κύριος Τσίπρας καὶ Ὑμεῖς, φαίνεται, ὅτι στερεῖσθε κονδυλοφόρων, διὰ τὸν λαὸν
τὸν ὁποῖον διοικεῖτε καὶ δι΄ ὃν ὑποτίθεται, ὅτι ὑπάρχουν οἱ θεσμοί.
Δείξατε
λοιπὸν ἐμπράκτως, τοὐλάχιστον Ὑμεῖς, ποὺ γνωρίζετε γράμματα, ἱστορίαν καὶ
κατάγεσθε ἀπὸ οἰκογένειαν εὐσεβῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν, ὅτι τὸ ἀξίωμά Σας δὲν ἠλλοίωσε
τὴν ἀρετὴν τῆς ταπεινοφροσύνης, διὰ τῆς ἀλαζονείας.
Ἐλπίζω
ὅτι ἡ παροῦσα ἐπιστολή μου θὰ κατανοηθῇ ὀρθῶς καὶ θὰ ἐκληφθῇ, ὅτι προέρχεται ἀποκλειστικῶς
ἀπὸ ἀγάπην εἰς τὴν Ἑλλάδα, τὸν Ἑλληνικὸν Πολιτισμὸν καὶ τὴν εὐγνωμοσύνην πρὸς
τοὺς Μακεδονομάχους.
Ἀλήθεια
διατί ἐδόθη τὸ ὄνομα Μακεδονία,
Μακεδονικὴ γλῶσσα καὶ ἐθνικότης εἰς ἕνα σλαυϊκὸν λαόν, ποὺ δὲν κατῴκει ποτὲ
εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Μακεδονίας; Διατί ἐντρέπονται οἱ Σκοπιανοὶ νὰ παραδεχθοῦν,
ὅτι εἶναι Σερβοβούλγαροι;
Τὰ
ὀνόματα καὶ οἱ πολιτισμοὶ δὲν χαρίζονται, δὲν κλέπτονται γεννῶνται καὶ
δημιουργοῦνται.
Ἐπὶ
δὲ τούτοις εὐχαριστῶν διατελῶ μετ΄ ἐξιδιασμένης τιμῆς καὶ εὐχῶν.
………………………………………………….
Ἱερομόναχος Δαμασκηνὸς
Ἱερὸν Κελλίον τοῦ Φιλαδέλφου Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ
25-1-2019
Τ.Θ. 73
63086 Καρυαὶ
Ἅγιον Ὄρος Ἄθω
Ἀριθμὸς πρωτ.
87
Ἐξοχώτατον
Κύριον
Ἀλέξιον Τσίπραν
Πρωθυπουργὸν Ἑλλάδος
Ἀθήνας
Θέμα: « Ἐπικύρωσις συμφωνίας Πρεσπῶν»
Κοιν.: Ὡς πῖναξ ἀποδεκτῶν.
Ὅρα
τελευταίαν σελίδα
Ἐξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ,
Ἐξ ἀφορμῆς τῆς μόλις Ὑφ΄ Ὑμῶν ὁλοκληρωθείσης,
διὰ τῆς ἐπικυρώσεως τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν, προδοσίας τῆς Μακεδονίας καὶ τοῦ
Μακεδονικοῦ Πολιτισμοῦ, καίτοι γνωρίζω, ὅτι ἀπευθύνομαι εἰς νοοτροπίαν
προσώπου, μὲ δικτατορικὴν συμπεριφορὰν καὶ περιφρόνησιν τῆς λαϊκῆς βουλήσεως, ἀνεπίδεκτον
ἀποδοχῆς ἄλλης γνώμης καὶ συμβουλῆς, γνωρίζω Ὑμῖν τὰ κάτωθι:
1. Ἡ πρώτη καὶ σημαντικωτέρα παραποίησις τῆς Ἀληθείας, ἔλαβε χώραν ἀπὸ τὸν κατ΄ ἐξοχὴν ψεύστην καὶ ἀπατεῶνα, τὸν διάβολον, εἰς τὸν κῆπον τῆς Ἐδέμ.
Ἀποτέλεσμα τῆς ἀπάτης καὶ τῆς ἀποδοχῆς τοῦ
ψεύδους, ἀπὸ τὴν Εὔαν καὶ τὸν Ἀδάμ, ὑπῆρξεν ἡ εἴσοδος τοῦ θανάτου εἰς τὸν
ἄνθρωπον. Ἡ ἀπάτη συνοδεύεται πάντα ἀπὸ τὸ μῖσος καὶ τὸν ἐγωϊσμὸν τοῦ ἀπατῶντος
καὶ ψευδομένου, πρὸς τὸ θῦμά του.
Ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος, ὡς πλάστης καὶ
δημιουργὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι παντοδύναμος καὶ ἀγάπη, κατέλυσε διὰ τοῦ
Σταυροῦ καὶ τῆς ἀναστάσεώς Του, τὸν θάνατον.
Ἄκων ὑπηρέτης τοῦ Σταυρικοῦ θανάτου,
σαρκικῶς, τοῦ Χριστοῦ, ὑπῆρξεν ὁ διάβολος, καὶ ὁ ὑπηρέτης του, ὁ προδότης Ἰούδας.
Ὁ Θεὸς ὅμως γνωρίζει νὰ μετασκευάζῃ τὴν
ἀπάτην, τὴν προδοσίαν καὶ τὸν θάνατον, διότι εἶναι πάνσοφος καὶ
παντοδύναμος. Ὑπερβαίνει δηλαδὴ τὸ ψεῦδος, τὴν ἀπάτην καὶ τὸν θάνατον, διότι εἶναι
ἡ ὄντως Ἀλήθεια, ἡ Ζωὴ καὶ ἡ Ἀγάπη.
2. Εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, μία ἐκ τῶν σημαντικωτέρων προδοσιῶν, ἀπὸ «ἡμετέρους», ὑπῆρξεν ἡ προδοσία τοῦ Ἐφιάλτου, εἰς τὰς Θερμοπύλας.
Παρὰ τὴν προσωρινὴν ἐπικράτησιν τῶν ἐπιδρομέων
Περσῶν, ἡ θυσία τῶν τριακοσίων τοῦ Λεωνίδα καὶ τῶν ἑπτακοσίων Θεσπιέων, ἔμεινε
εἰς τὴν ἱστορίαν, ὡς πρότυπον τρόπου διαφυλάξεως τῶν πατρῴων ἐδαφῶν, καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ
Πολιτισμοῦ.
Οἱ Πέρσαι καὶ ὁ Ἐφιάλτης, παρὰ τὴν
προδοσίαν, δὲν κατέστρεψαν τὴν ἱστορικὴν συνέχειαν τῶν Ἑλλήνων καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ
Πολιτισμοῦ.
Ἔχω τὴν αἴσθησιν, ὅτι ἡ προδοσία τῶν Πρεσπῶν,
δὲν προέρχεται ἀπὸ ἐσφαλμένας κρίσεις, ἀλλὰ εἶναι ἐνσυνείδητος προδοσία, δι΄ ἐφαρμογὴν
ἀποφάσεων κομμουνιστικῆς Διεθνοῦς, εἰς διεθνὲς συνέδριον συγκληθὲν ἐν Μόσχᾳ τὴν
δεκαετίαν τοῦ 1930, πρὸς δημιουργίαν Μακεδονικοῦ κράτους ἐκ τῆς ἀποσπάσεως ἐδαφῶν
ἀπὸ τὴν Ν. Σερβίαν, Βουλγαρίαν καὶ Ἑλλάδα.
3. Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστόν, ὅσοι γνωρίζουν ἱστορίαν, καὶ εἶναι πολιτισμένοι, ὅτι ὁ Μ. Ἀλέξανδρος, Μακεδὼν καὶ Ἕλλην, συναντήσας τὸν Δαρεῖον ἔφη αὐτῷ:
«Οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι, ἐλθόντες εἰς
Μακεδονίαν καὶ εἰς τὴν ἄλλην Ἑλλάδα, κακῶς ἐποίησαν ἡμᾶς, οὐδὲν προηδικημένοι ἐγὼ
δὲ τῶν Ἑλλήνων ἡγεμὼν κατασταθείς, καὶ τιμωρήσασθαι βουλόμενος Πέρσας, διέβην εἰς
τὴν Ἀσίαν…» (Ἀρριανός,
ΙΙ, 14, 4).
Ὡσαύτως ὁ ἱστορικὸς Πολύβιος (ΙΧ, 34, 1 κ.
ἑξῆς) γράφει: «τίνος καὶ πηλίκης, δεῖ τιμῆς ἀξιοῦσθαι Μακεδόνας, οἱ τὸν
πλείω τοῦ βίου χρόνον, οὐ παύονται, διαγωνιζόμενοι πρὸς τοὺς βαρβάρους ὑπὲρ τῆς
τῶν Ἑλλήνων ἀσφαλείας;»
Ἡ Μακεδονία, παρέμεινεν Ἑλληνική, οὐ μόνον
εἰς τοὺς ἀρχαίους χρόνους, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς Ρωμαϊκούς, ὡς καὶ καθ΄ ὅλην τὴν
διάρκειαν τῆς αὐτοκρατορίας τῆς Νέας Ρώμης-Κωνσταντινουπόλεως, καθὼς καὶ εἰς τὴν
περίοδον τῆς Τουρκοκρατίας.
Ἡ περιοχὴ τῆς Μακεδονίας κατῳκεῖτο πάντοτε
ἀπὸ Ἕλληνας διαχρονικῶς, καὶ παρὰ τὴν ἐμφάνισιν τῶν Σλαύων εἰς τὴν Βαλκανικήν,
περὶ τὸν 6ον καὶ 7ον αἰῶνα μ.Χ., πολὺ βορειότερον,
παρέμεινεν εἰς τοὺς Βυζαντινοὺς χρόνους μὲ Ἑλληνικοὺς πληθυσμούς, παρὰ τὰς
Σλαυϊκὰς ἐπιδρομάς.
Ἡ ἐλευθέρα διακίνησις τῶν πληθυσμῶν τῆς
Βαλκανικῆς χερσονήσου εἰς τὴν Ὀθωμανικὴν περίοδον δὲν ἠλλοίωσε τὸν Ἑλληνικὸν
χαρακτῆρα τῆς περιοχῆς μέχρι τοὺς Βαλκανικοὺς πολέμους, μὲ τοὺς ὁποίους ἀπηλευθερώθη
ἀπὸ τοὺς Τούρκους.
Ἑπομένως ἡ Ἑλληνικότης τῆς περιοχῆς εἶναι
διαχρονική, δι΄ ὃ καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἔγραψε ἑλληνιστὶ τὰς ἐπιστολάς του,
δύο πρὸς Θεσσαλονικεῖς καὶ μίαν πρὸς Φιλιππησίους.
Τέσσαρες χιλιετίας Ἑλληνικὴ περιοχή.
Τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας καὶ τῶν Μακεδόνων
εἶναι ἀποκλειστικῶς Ἑλληνικὴ ἐθνολογικὴ καὶ πολιτιστικὴ ἰδιοκτησία. Δὲν ὑπῆρξε
ποτὲ ἰδιαιτέρα Μακεδονικὴ γλῶσσα. Διὸ καὶ δὲν ὑπάρχει οὐδεμία ἐπιγραφὴ ἤ γραπτὰ
μνημεῖα, παρὰ μόνον Ἑλληνικά, διαχρονικῶς.
Ἡ συμφωνία εἶναι προϊὸν ἀνθελλήνων, ἀνθρώπων
χωρὶς γνῶσιν τῆς ἱστορίας, προδοτῶν τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, δι΄ ἐξυπηρέτησιν
τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, τῆς Νέας Τάξεως πραγμάτων, στρατιωτικῶν καὶ οἰκονομικῶν
συμφερόντων, ἀλλοτρίων τῶν Ἑλληνικῶν ἀξιῶν καὶ ἐθνικῶν συμφερόντων.
Μιὰ πιθανὴ ἔνταξις τῆς χώρας τῶν Σκοπίων εἰς
τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν θὰ βλάψῃ τὴν Ἑλληνικὴν ὁμοιογένειαν τοῦ πληθυσμοῦ τῆς
Μακεδονίας, λόγῳ τῆς ἐνδεχομένως σκοπίμου ἐλευθέρας ἐγκαταστάσεως εἰς τὴν ἑλληνικὴν
περιοχήν.
Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ ῥῆσις τοῦ Τούρκου
στρατηγοῦ, ποὺ παρέδοσε τὴν Πόλιν τῆς Θεσσαλονίκης εἰς τὸν ἀρχιστράτηγον τοῦ Ἑλληνικοῦ
στρατοῦ, διάδοχον Κωνσταντῖνον: «ἡμεῖς τὴν Θεσσαλονίκην ἀπὸ τοὺς Ἕλληνας τὴν
κατεκτήσαμεν καὶ τώρα ἡττηθέντες, εἰς τοὺς Ἕλληνας τὴν παραδίδομεν».
Φρόντισε λοιπόν, κ. Πρωθυπουργέ, ἐντὸς ὀλίγου,
ποὺ θὰ περιθωριοποιηθῇς ἀπὸ τὸν δημόσιον βίον, ἐξ αἰτίας τῶν Ἐθνικῶν ἐγκλημάτων
ποὺ διέπραξες, νὰ φροντίσῃς νὰ μεταβῇς εἰς τὴν Δύσιν, διὰ νὰ μάθῃς ἱστορίαν εἰς
τὰ Ἀμερικανικὰ Πανεπιστήμια καὶ αὐτὰ τῆς Εὐρώπης, ὡς καὶ Ἀρχαιολογίαν, μήπως ἀνακαλύψῃς,
ἔστω καὶ ἕνα χειρόγραφον, ἢ μίαν ἀρχαιολογικὴν ἐπιγραφὴν τῆς διαχρονικῆς
Μακεδονίας τῆς Ἀρχαίας ἐποχῆς, τῆς Ρωμαϊκῆς, τῆς Βυζαντινῆς, τῆς Τουρκοκρατίας
μέχρι τὸ 1912 μ.Χ., καὶ ἔτσι βοηθήσῃς τὸν κ. Ζάεφ νὰ θεμελιώσῃ τὴν
ψευδεπίγραφον Μακεδονικὴν ταυτότητα, γλῶσσαν καὶ ὄνομα, ποὺ τοῦ ἐχάρισες,
προδότης γενόμενος τῆς Πατρίδος, ὡς ὁ Ἰούδας τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ Ἐφιάλτης τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Τώρα ὁ Ζάεφ φορεῖ τὴν μάσκαν τῆς ὑποκρισίας, διὰ νὰ ὑποκρίνηται
παγκοσμίως, τὸν δῆθεν Μακεδόνα, καίτοι οἱ πρόγονοί του, πολὺ βορειότερον
τῆς Ἀρχαίας Παιονίας, ὡς ὠνομάζετο ἡ περιοχή, ποὺ ζῇ αὐτὸς καὶ οἱ σύντροφοί
του, ἐνεφανίσθησαν μόλις τὸν 7ον αἰῶνα μ.Χ..
Αὐτὸ ποὺ δὲν κατώρθωσαν οἱ Σλάβοι μὲ τὰς ἐπιδρομάς
των, διὰ 1400 χρόνια, τὸ ἐδωρήσατε, χωρὶς πόλεμον κὰι ἧτταν τῶν Ἑλλήνων, μὲ τὴν
προδοτικὴν συμφωνίαν τῶν Πρεσπῶν, διὰ νὰ ἱκανοποιήσητε τοὺς διεφθαρμένους ἰσχυροὺς
τῆς Γῆς, Εὐρωπαίους καὶ Ἀμερικανούς, διὰ μίαν πρόσκαιρον «καρέκλαν ἐξουσίας», ὡς
προσδοκᾶτε.
Τὴν Ἐξουσίαν ὅμως ὑφαρπάσατε μὲ ψεύδη καὶ ἀπάτην
ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν κὰι διετηρήσατε μὲ τὴν μετάλλαξιν τῆς Δημοκρατίας (δηλαδὴ
τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας), εἰς δικτατορίαν τῶν πλέον στυγνῶν καὶ ἀπανθρώπων
καθεστώτων τοῦ πλανήτου. Ὅμως, καθὼς ἡ ἀπάτη τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως, ἐν τῇ Ἐδέμ, ἀποκαλυφθεῖσα,
ἀφοῦ ἀφῄρεσε τὸ ἔνδυμα τοῦ ὄφεως, ὁ Ἀρχέκακος διάβολος, συνετρίβη ἀπὸ τὸν ἀρχηγὸν
τῆς Ἀληθείας καὶ δημιουργόν, μόνον ἀληθῆ Θεὸν καὶ ἄνθρωπον Ἰησοῦν Χριστόν, ἔτσι
θὰ συντριβῇ καὶ ἡ ἀπατηλὴ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες οἱ διαφωνοῦντες
θὰ τὴν θάψωμεν εἰς τὴν ἀνυπαρξίαν.
Καθὼς ἡ Ἑλληνικὴ ἱστορία, ἐστιγμάτισε μὲ τὸ
ὄνομα τοῦ προδότου, ὅσους ἐπρόδωσαν τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια, διὰ μέσου τῶν τεσσάρων
χιλιετιῶν τῆς ἱστορίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ, χωρὶς νὰ ἐπιτύχουν οἱ προδόται τοῦ
στυγεροῦ σκοποῦ των, τοιουτοτρόπως θὰ Σᾶς στιγματίσῃ μαζὶ μὲ τὴν ἐναγῆ
συμμορίαν Σας.
Ὅλοι, ὅσοι πιστεύομεν πρὸς ὅ,τι ἱερὸν καὶ ἅγιον
σημαίνει ὁ Ἑλληνικὸς Πολιτισμὸς καὶ οἱ Μακεδόνες – (οἱ ὁποῖοι μὲ τὸν ἥρωα
στρατηλάτην Μ. Ἀλέξανδρον τὸν διέδοσαν εἰς τὰ πέρατα τῆς Γῆς, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐξελληνισθῇ
ἡ Οἰκουμένη καὶ νὰ καταστῇ διεθνὴς ἡ Ἑλληνικὴ Γλῶσσα ἀπὸ τὸν 4ον
π.Χ. αἰῶνα μέχρι τὸν 15ον αἰῶνα, μέχρι τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως)
– θὰ ἐνεργήσωμεν διὰ νὰ καταργήσωμεν τὴν ἐπαίσχυντον καὶ προδοτικὴν συμφωνίαν τῶν
Πρεσπῶν, προϊὸν σκότους, οἰκονομικῶν καὶ ἄλλων στρατιωτικῶν συμφερόντων, τὰ ὁποῖα
δὲν ἔχουν οὐδεμίαν σχέσιν μὲ τὸν Μ. Ἀλέξανδρον καὶ τὸν διαχρονικὸν Ἑλληνικὸν
Πολιτισμὸν τῶν Ἑλλήνων.
Χωρὶς τὸν Μ. Ἀλέξανδρον, οὔτε ἡ Βίβλος θὰ
εἶχε γραφεῖ Ἑλληνικά, οὔτε ἡ αὐτοκρατορία τῆς Νέας Ρώμης–Κωνσταντινουπόλεως θὰ ὑπῆρχε
ἱστορικῶς.
Λέγεται, ὅτι Σᾶς ἑτοιμάζουν οἱ διεθνεῖς
ταραξίαι, διὰ τὸ Νόμπελ εἰρήνης. Εὔχομαι νὰ Σᾶς τὸ δώσουν, διότι τοιουτοτρόπως
θὰ τὸ ἐξευτελίσουν, καθὼς εἶναι ἤδη εὐτελισμέναι αἱ ἀξίαι των, Εὐρωπαϊκαὶ καὶ Ἀμερικανικαί,
ἐκτὸς ἐλαχίστων εὐτυχῶς φωτεινῶν ἐξαιρέσεων, ἀναμέσον τῶν ἑκατοντάδων ἑκατομμυρίων
Πολιτῶν των.
Ἡ ἀληθὴς τελικὴ νίκη θὰ εἶναι ἰδική μας τὸ
ὄνειδος τῆς προδοσίας, ἡ πύρρειος νίκη Σας, καὶ τῶν λοιπῶν 152, ἰδική Σας.
Ἐπὶ δὲ τούτοις εὔχομαι καὶ πάλιν νὰ ἀνοιχθοῦν οἱ ὀφθαλμοί Σας, ὡς ἄλλοτε ἠνεώχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ, διὰ νὰ ἴδουν τὴν Ἀλήθειαν.
Μετὰ τιμῆς εἰς τὸ Πρωθυπουργικὸν ἀξίωμα.
Κοινοποίησις:
1. Πρόεδρον Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας
2. Πρόεδρον Βουλῆς
3. Ἀρχηγὸν Ἀξιωμ. Ἀντιπολιτεύσεως
4. Ἀρχηγοὺς κομμάτων
5. Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην
6. Ἱ. Σύνοδον Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
7. Ἱ. Σύνοδον Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης
8. Πρόεδρον Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν
9. Πρύτανιν Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
10. Πρύτανιν Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
11. Πρύτανιν Μετσοβίου Πολυτεχνείου