Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2020

Ο εις Λάρισα Ιερώνυμος (Νικολόπουλος) ονομάζει την πίστη στην ιερότητα και αγιότητα των Ιερών Ναών μας παραμύθι

Αχ! επίσκοπε Λαρίσης, «η Ορθοδοξία πληγωμένη φέρει αγκάθινο στεφάνι…»

Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Πώς είναι δυνατόν, αναρωτιόμαστε, Επίσκοπος της Εκκλησίας μας, να ονομάζει την πίστη στην ιερότητα και αγιότητα των Ιερών Ναών μας παραμύθι; Το ακούσαμε και αυτό! Για τον Επίσκοπο Λαρίσης είναι ο λόγος…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr


Αχ! επίσκοπε Λαρίσης, «η Ορθοδοξία πληγωμένη φέρει αγκάθινο στεφάνι…»*

* (στίχος από ποίημα του π. Νικολάου Μανώλη)

Της Ελένης Παπασταματἀκη

«Αυτό είναι πίστη,
Όταν πιστεύουμε, εκείνα που δεν βλέπουμε,
στρέφοντας την σκέψη μας,
στην αξιοπιστία Εκείνου που έδωσε την υπόσχεση!
»

Αυτά μας λέει ο χρυσορρήμων Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Αυτήν την πίστη μακάρισε ο Κύριός μας. Αυτή η πίστη του χοϊκού πεπερασμένου ανθρώπου, της Χαναναίας, του τυφλού, του παραλύτου, του ληστή πάνω στον σταυρό, ήταν μόνο αυτό, που ζητούσε ο Πλάστης για να σώσει το πλάσμα Του. Είναι η πίστη, η θύρα διά μέσου της οποίας εισέρχεται η Χάρις του Θεού, και τότε, όλα τα κάνει «λίαν καλώς!».

Και δυστυχώς και πάλι· πολλάκις ακούμε επισκοπικά χείλη να αμφιβάλλουν για την παντοδυναμία του Κυρίου μας και να υιοθετούν και να εφαρμόζουν τις εντολές των ειδικών επιστημόνων κατά γράμμα. Και πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί, παρά βλασφημία, η αποδοχή της άποψης ότι μέσα στον ιερό χώρο των Ορθόδοξων Ναών μας μπορούν να μεταδοθούν ιοί και μικρόβια! Πώς είναι δυνατόν, αναρωτιόμαστε, Επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού μας, να ονομάζει την πίστη στην ιερότητα και αγιότητα του χώρου των Εκκλησιών μας, παραμύθι; Το ακούσαμε και αυτό!

Ο λόγος είναι για τον Μητροπολίτη Λαρίσης ο οποίος, όπως πληροφορούμαστε από σχετικό δημοσίευμα, ανέφερε ότι «Πρέπει να σταματήσει το παραμύθι, ότι δήθεν στο ναό δεν κινδυνεύουν όσοι μπαίνουν, αφού οι νόμοι της φύσης δεν καταργούνται ούτε εκεί».

  Άραγε, έχει επίγνωση της θέσης του; Άραγε, ανέγνωσε μετά προσοχής και με την καρδιά του, άκουσε, μελέτησε, βίωσε τα όσα μας παρέδωσε ο Κύριος μέσω της Αγίας Γραφής και των λόγων των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας; Το «Ὅπου Θεός βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις» δεν έτυχε ποτέ να το ακούσει; Οι Αγιασμοί, τα Ευχέλαια, οι επικλήσεις του Αγίου Πνεύματος μέσω των Ευχών «Κατάπεμψον τό Πνεῦμα σου τό Ἅγιον….» «Αγίασον»… Άραγε, για τον κ. Ιερώνυμο είναι απλές λέξεις, χωρίς το βάρος της ουσίας τους; Άραγε είναι παραμύθι η ιερή και πνευματοφόρα διδαχή του αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης περί μη μεταδόσεως ασθενειών εντός του Ι. Ναού; Διαβάζουμε από πρόσφατο άρθρο του πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, το οποίο θα ήταν χρήσιμο να το μελετούσε ολόκληρο ο επίσκοπος Λαρίσης, μήπως και με αυτό τον τόπο στηριχθεί στην Πίστη και αποφύγει στο μέλλον τις βλασφημίες: “ὁ Ἅγιος Συμεών Θεσσαλονίκης λέγει γιά τήν ἱερότητα τοῦ ναοῦ: «Ὁ ναός ἔχει ἀφιερωθῆ στόν Θεό καί εἶναι κατοικία του. Ὁ Θεός βρίσκεται στόν ναό ὁ ἴδιος. Ἐπίσης, καί ὁ Ἅγιος, στόν ὁποῖο ἔχει ἀφιερωθεῖ ὁ ναός, μένει στόν ναό σάν σέ δικό του σπίτι. Καί μέ τήν ψυχή του εἶναι παρών ἀοράτως, πολλές φορές ὅμως καί μέ τά λείψανά του βρίσκεται σωματικά ἐκεῖ καί ἐνεργεῖ μέ θεία δύναμη καί Χάρη. Ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε σύνθετοι, διπλοί, ἀπό ψυχή καί σῶμα, παίρνουμε τά θεῖα δῶρα μέ διπλό τρόπο, ἀόρατα καί ὁρατά. Γι᾽ αὐτό καί στά ὑλικά καί αἰσθητά αὐτά πράγματα κατεβαίνει ἡ Χάρη καί μένει καί ἐνεργεῖ γιά μᾶς μέ τήν εὐδοκία τοῦ Πατρός καί τό ἔλεος αὐτοῦ πού σαρκώθηκε γιά μᾶς καί μᾶς ἀνέπλασε διπλά, καί μέ τήν ἔλευση καί παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού εἶναι συνεργός αὐτοῦ καί ἀχώριστο. Καί αὐτό τό βλέπουμε ὁλοφάνερα. Μέσα στούς ναούς ἐνεργοῦν θεῖες δυνάμεις καί ἐμφανίσεις ἀγγέλων καί ἁγίων· ἐπιτελοῦνται θαύματα· ἐκπληρώνονται τά αἰτήματα· γίνονται ἰάσεις ἀσθενῶν. Ἀκόμη καί τά ἄψυχα ἀντικείμενα τῶν ναῶν, τά νερά καί οἱ πέτρες καί οἱ κίονες καί τά πέπλα καί τά σίδερα ἁγιάζουν, ὄχι βέβαια ἀφ᾽ ἑαυτῶν, ἀφοῦ εἶναι ἄψυχα καί κτίσματα τοῦ Θεοῦ καί ἀπό μόνα τους δέν ἔχουν τίποτε. Ἐνεργοῦν ὅμως μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἁγίου τοῦ ναοῦ, γιά νά ἁγιασθοῦμε ἐμεῖς. Ὅπου λοιπόν ὑπάρχει ὀνομασία καί ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ πού ἐδημιούργησε τά πάντα, τῆς Ἁγίας Τριάδος, πού εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός, ἐκεῖ εἶναι ὅλα ἅγια, καί ὅλα ἁγιάζουν καί θεραπεύουν καί σώζουν μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ».

Είναι δυνατόν ο Αγιάζων τα Σύμπαντα, να μην αγιάζει τον Οίκο του;! Στις ευχές των εγκαινίων των Ναών δε διαβάζεται το «τούτον τον οίκον ο Πατήρ ωκοδόμησε· τούτον τον οίκον ο Υιός εστερέωσε· τούτον τον οίκον το Πνεύμα το Άγιον ανεκαίνισε, το φωτίζον, και στηρίζον, και αγιάζον τας ψυχάς ημών»; Και τότε ο πρώην κτιριακός χώρος, ο φτιαγμένος από φθαρτή ύλη μετατρέπεται σε Ιερό Ναό του Κυρίου της Δόξης! Το απλό κτίσμα μεταβάλλεται θαυματουργικώς και αγιαστικώς σε οίκο λατρείας του Θεού Ζώντος! Όλες οι ευχές και τα τροπάρια της Ακολουθίας των Εγκαινίων του Ναού φανερώνουν αυτή τη νέα διάσταση που αποκτά το πρώην απλό κτίσμα.

Και πάλι κατά τα εγκαίνια των Ιερών Ναών μας, δε σχηματίζει ο Επίσκοπος με σφουγγάρι πάνω σε καλάμι, το μονόγραμμα του Χριστού (ΧΡ) σε διάφορα σημεία του ναού; Δεν είναι το όνομα του Χριστού μας «Το Υπέρ παν Όνομα»; Αποτελεί αυτό και μια ορατή απόδειξη του εξαγιασμού του πρώην απλού κτίσματος σε Οίκο του Κυρίου! Πόσα ακόμα μπορούμε να πούμε στον κ. Ιερώνυμο και να καταγγείλουμε την ηθελημένη του αμάθεια ή τη σκόπιμή του αγνωσία!

Μήπως ο μητροπολίτης Λαρίσης ξεχνά την φοβερή αρχιερατική ευχή κατά την ιερή Ακολουθία των Εγκαινίων των Ιερών Ναών, που μιλά για Ναό αγιασμένο από τον Άναρχο Θεό με τις εξής ιδιότητες: Λιμένα χειμαζομένων, ιατρείο παθών, καταφυγή ασθενών, δαιμόνων φυγαδευτήριον. Μήπως και αυτά είναι παραμύθια; Παραμύθια λένε οι αρχιερείς όταν απαγγέλουν αυτή την ευχή προς τον Τριαδικό Θεό κατά τους εγκαινιασμούς των ναών;

Είπε ακόμα ο εν λόγω μητροπολίτης και το ακόλουθο φαιδρό και καταγέλαστο, ότι δηλαδή μέσα στους ναούς κάθε χρόνο κάνουν απολύμανση και καθαρίζουν και σκουπίζουν. Γιατί ακριβώς προσπαθεί να μας πείσει; Γιατί κάνει αυτήν την επονείδιστη προσπάθεια να γίνει αρεστός σε αυτούς που θέλουν να ακούν τέτοια και να χλευάζουν την πίστη μας; Κανείς δεν αρνήθηκε την ανάγκη καθαριότητας, φροντίδας και διακονίας εντός των Ναών. Άλλο όμως αυτό και άλλο να θεωρείται η Εκκλησία μας ως αιτία μετάδοσης ασθενειών!

Είναι σαφές ότι μετά από αυτές τις υποχωρήσεις στα θέματα της πίστης μας, ανοίγεται ο δρόμος για περαιτέρω δίωξη των σύγχρονων Διοκλητιανών. Ας αφήσουν τις φωτεινές ρεκλάμες περί κόκκινης γραμμής στο θέμα της Θείας Κοινωνίας. Το έμαθαν καλά το ποιηματάκι τους όλοι οι φιλόδοξοι καριερίστες Επίσκοποι και όπου βρεθούν, μιλούν γι’ αυτήν την κόκκινη γραμμή. Μα πώς είναι δυνατόν να έχει απαιτήσεις ο κ. Ιερώνυμος από τους άθεους και χριστομάχους πολιτικούς και επιστήμονες να σεβαστούν και να πιστέψουν στο Ποτήριο της Ζωής, στη Θεία Ευχαριστία, όταν οι ίδιοι οι Ιεράρχες της Εκκλησίας από την αρχή της «πανδημίας» πέρασαν απανταχού το μήνυμα της αδυναμίας του Χριστού μας να μας φυλάξει από αυτή τη νόσο; Πρόκειται γι’ αυτή τη ντροπιαστική Ιεραρχία που έκλεισε τους ναούς, σταμάτησε να κοινωνεί τους πιστούς, εφάρμοσε υγειονομικά μέτρα και αποδέχτηκε κάθε αντίχριστη τακτική.

Πώς κατάντησαν έτσι οι Δεσποτάδες μας! Πόσο λειψή και φτωχή πίστη διαθέτουν επιτέλους! Πειστήκαμε, πλέον, για το έλλειμμά τους και για την δίχως τέλος κενότητά τους. Φτωχοί, απόκληροι, ταπεινωμένοι, βολεμένοι μέσα στους λαμπρούς επισκοπικούς σάκκους τους. Τίποτα πάνω τους δε θυμίζει, ποιανού Βασιλέα είναι υπήκοοι, ποιανού Πατέρα είναι υιοί. Απώλεσαν τη μνήμη ότι είναι τέκνα του Παντοδύναμου Θεού και φοβισμένοι αναζήτησαν ασφάλεια στην αμαρτωλή κοσμική εξουσία και στα κελεύσματα του κάθε επιστήμονα. Τους έβαλε ο Κύριος επί σκοπόν, τους έδωσε εξουσία αλλά και ευθύνη και χρέος, μα κράτησαν μόνο την εξουσία.

Καλή μετάνοια Επίσκοποι της εσχατιάς!


Δείτε σχετικά:
Αν ήθελε ο μητροπολίτης Λαρίσης να μιμηθεί τον Μωυσή…
– Η Μητρόπολη Λαρίσης καρατομεί το Ορθόδοξο Τυπικό προς δόξα των αντιχρίστων!