Νὰ λοιπόν πώς φτάνουμε στὴν γέννηση μίας κοινωνίας ποὺ θὰ χωρίζεται σὲ ἐμβολιασμένους καὶ σέ… «ὑπόλοιπους πολίτες». Νὰ πὼς ὑλοποιεῖται ὁ ἔμμεσος ψυχολογικὸς ἐκβιασμὸς γιὰ τὴν ἀποδοχὴ μίας ἰατρικῆς πράξης (ἐμβολιασμοῦ), ποὺ ὅμως ἀποτελεῖ προσωπικὸ θέμα κάθε πολίτη.
Καί φαίνεται πὼς αὐτὴ εἶναι μόνο ἡ ἀρχή. Μία ἀναγνωριστικὴ ἐφαρμογὴ διχοτόμησης τῆς κοινωνίας ποὺ ἐνδέχεται νὰ πάρει πολὺ χειρότερες διαστάσεις.
Φαίνεται πώς ἡ κυβέρνηση ἀντιγράφει (ἀκόμα μία φορὰ) τὸ Γερμανικὸ μοντέλο. Στὴν Γερμανία ψηφίστηκε τὴν Πέμπτη ἔνας νέος νόμος πού ἀναγνωρίζει μία σειρὰ ἀπὸ προνόμια γιὰ ὅσους ἔχουν ἐμβολιαστεῖ κατὰ τοῦ κορονοϊοῦ.
Σύμφωνα μέ αὐτὸν τὸν νόμο, οἱ ἐμβολιασθέντες θὰ μποροῦν νὰ ἐπισκέπτονται ἐλεύθερα τὰ ἐμπορικὰ καταστήματα καὶ τὰ κομμωτήρια, δὲν θὰ τοὺς ἀφορὰ ἡ ἀπαγόρευση κυκλοφορίας τὶς νυχτερινὲς ὧρες, ἐνῶ θὰ μποροῦν νὰ συγκεντρώνονται μὲ ἄλλους ἐμβολιασμένους χωρὶς ἀριθμητικοὺς περιορισμούς. Ἐπιπλέον καταργεῖται ἡ ὑποχρεωτικὴ καραντίνα ἑπτὰ ἡμερῶν γιὰ πολίτες τῆς Γερμανίας ποὺ ἐπιστρέφουν στὴν πατρίδα τους μετὰ ἀπὸ διακοπὲς στὸ ἐξωτερικό.
Τά νέας μορφῆς «προνόμια» ποὺ παρουσιάστηκαν στὴν Γερμανία καὶ ἀναδύονται καὶ στὴν Ἑλλάδα, χρησιμοποιοῦνται σὰν ἰσχυρὸς μοχλὸς πίεσης σὲ ὅσους ἀντιμετωπίζουν μὲ σκεπτικισμὸ τὰ fast-track πειραματικὰ ἐμβόλια ποὺ μπῆκαν στὶς ζωές μας.
Στήν Ἑλλάδα κάθε ἔννοια δημοκρατίας καὶ ἰσότητας ἰσοπεδώνεται μὲ τὸ πρόσχημα τοῦ «ἔκτακτου». Ἡ πανδημία ἐργαλειοποιεῖται γιὰ νὰ φέρει μία ὥρα ἀρχύτερα μία κοινωνία «πατρικίων καὶ πληβείων», μὲ ἀφετηρία τὴν ὑγειονομικὴ ἐπιτήρηση καὶ προεκτάσεις τὰ ἐργασιακά, τὴν παιδεία, τὴν ψυχαγωγία, τὸν πολιτισμό, τὸν ἀθλητισμό, τὸν τουρισμό. Μία κοινωνία ποὺ ἔτσι κι ἀλλιῶς ἐπιθυμοῦσε διακαῶς τὸ τέρας τοῦ καπιταλισμοῦ καὶ τώρα παρουσιάστηκε χρυσὴ εὐκαιρία γιὰ νὰ χτιστοῦν τὰ θεμέλια της.
Τὸ νέο μοντέλο διακυβέρνησης μὲ εὐέλικτες ΚΥΑ ποὺ περνοῦν ἀντιλαϊκὲς ἀποφάσεις κατὰ ριπᾶς, παρακάμπτει συνεχῶς -ἐδῶ καὶ μῆνες- τὴν ὁλομέλεια τῆς Βουλῆς γιὰ σοβαρότατα θέματα ποὺ παραβιάζουν κατάφορα συνταγματικὲς ἐλευθερίες. Οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Ἑλληνίδες παύουν νὰ ἔχουν «ἴσα δικαιώματα καὶ ἴσες ὑποχρεώσεις» ὅπως ὁρίζει τὸ Σύνταγμα καὶ πλέον ἀφήνονται στὸ ἔλεος τῆς κάθε νέας ΚΥΑ ποὺ θὰ ἀποφασίζει γιὰ τὶς τύχες τους.
Ἐνώ οἱ πολίτες χάνουν ἢ κερδίζουν τὶς ἐλευθερίες τους ἀνάλογα μὲ τὸ ἂν ἔχουν ἐμβολιαστεῖ, γύρω ἀπὸ τὴν φάμπρικα τοῦ ἐμβολιασμοῦ μαίνεται ἕνας ἀνήθικος πόλεμος δισεκατομμυρίων. Ἕνας πόλεμος ποὺ ἀποκαλύπτει πὼς ἡ ὑγεία τῶν πολιτῶν εἶναι τὸ τελευταῖο θέμα ποὺ ἀφορᾶ τοὺς μεγάλους παῖκτες ποὺ κινοῦν τὰ παγκόσμια νήματα.
Πολιτικοί συσχετισμοί, γραφειοκρατία, διπλωματία, προπαγάνδα, ἀντικρουόμενα συμφέροντα, χῶρες προστάτες καὶ χῶρες δορυφόροι συνθέτουν τὸ προσκήνιο πίσω ἀπὸ τὸ προσκήνιο τῶν ἑκάστοτε «ἐπιχειρήσεων ἐλευθερίας» ποὺ βρίσκονται σὲ ἐξέλιξη.
«Τὸ μόνο καλὸ ἐμβόλιο εἶναι τὸ γρήγορο ἐμβόλιο» εἶχε πεῖ ὀ Κυριάκος Μητσοτάκης πρός τοὺς πολίτες, δίνοντας ρεσιτάλ… πολιτικῆς εὐθύνης. Καὶ λίγο καιρὸ πρίν, ὁμολογούσε ἀπό τὸ βῆμα τῆς Βουλῆς πὼς ἂν ἀγόραζε ἐμβόλια Sputnik, θὰ ἔπεφτε ἡ κυβέρνησή του…
Εἶναι προφανὲς πὼς αὐτὸς ὁ ἰὸς εἶναι καὶ πολιτικός, ἐκτὸς ἀπὸ ὑγειονομικός.
Τὸ ζήτημα πού προέκυψε μέ τὴν ἄρση τῶν πατεντῶν, ἔριξε καὶ τὸ τελευταῖο φύλλο συκῆς ἀπὸ ὅσους ἐμφανίζουν τοὺς ἑαυτούς τους σὰν ὑγειονομικοὶ μεσσίες. Οἱ πολυεθνικὲς φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες μαζὶ μὲ τὰ κράτη ποὺ βρίσκονται ἀπὸ πίσω τους ἀρνοῦνται νά ἀρθεῖ ἡ πατέντα τῶν ἐμβολίων, ὥστε νὰ διαμοιραστεῖ ἡ παραγωγή τους ἀπὸ ἄλλες βιομηχανίες σὲ ὅλον τὸν κόσμο, ποὺ δὲν διαθέτουν αὐτὴν τὴν τεχνολογία.
Ξεκάθαρα, ἀρνοῦνται νὰ παραχωρήσουν τὶς πατέντες, γιὰ νὰ μὴν χωριστεῖ ἡ παγκόσμια «πίτα» σὲ περισσότερα κομμάτια. Γιὰ νὰ συνεχίζουν νὰ πλουτίζουν οἱ φαρμακευτικὲς σὲ βάρος τῶν λαῶν ποὺ στενάζουν.
Λοιπόν; Ποιὰ ἰσότητα; Ποιὰ ὑγεία; Ποιὰ πρόνοια;
Ποιά «προνόμια» θὰ μείνουν ὄρθια μέσα σὲ αὐτὸν τὸν παγκόσμιο καπιταλιστικὸ φασισμό;