Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος 06-11-2021
Χθές, Παρασκευή, 05-11-2021, τό κράτους τοῦ Βατικανοῦ ἀνακοίνωσε ἐπίσημα τήν ἐπίσκεψη τοῦ ἐπί κεφαλῆς του Φραγκίσκου στήν Λευκωσία τῆς Κύπρου (2 ἕως 4 Δεκεμβρίου) καί ἐν συνεχείᾳ στήν Ἀθήνα καί τήν Λέσβο (4 ἕως 6 Δεκεμβρίου)[1].
Ἐπί τῆς ἀνωτέρω ἐπισκέψεως ἔχουμε νά παρατηρήσουμε τά ἐξῆς :
α) Ἡ πτώση τῶν ἐκκλησιαστικῶν παποφίλων καί οἰκουμενιστῶν ταγῶν (Ἀρχιεπισκόπων καί Μητροπολιτῶν Ἑλλάδος καί Κύπρου) συνεχίζεται μέ ἀμείωτους ρυθμούς. Μετά τήν ἀποδοχή, υἱοθέτηση καί ἐφαρμογή 1ον) τῆς σατανοκίνητης παναιρέσεως τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, 2ον) τῆς ληστρικῆς, αἱρετικῆς, βατικάνειας, οἰκουμενιστικῆς, οὐνιτικῆς καί ἀμερικανικῆς ψευδοσυνόδου τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης, 3ον) τῆς ἐκκλησιαστικοποιήσεως καί αὐτοκεφαλοποιήσεως τῶν σχισματικοαιρετικῶν τῆς Οὐκρανίας μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Ἐπιφάνιο Ντουμένκο,
4ον) τοῦ Καισαροπαπισμοῦ, 5ον) τῆς αἱρέσεως τῆς μασκοφορίας, τοῦ τεσταρίσματος καί τῶν λοιπῶν «ὑγειονομικῶν μέτρων» ἐντός τῶν Χαριτοδώρων, ὑγειοδώρων καί ζωηφόρων Ἱερῶν Ναῶν, καί 6ον) τοῦ σφραγίσματος τῶν ἀνθρώπων, μέσῳ τῆς λίαν ἐπικινδύνου καί θανατηφόρου ἐνέσεως κατά τοῦ κορωναϊοῦ, προστίθεται στήν ἀλυσίδα τῶν πτώσεων καί ἡ ἐπίσκεψη τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου Α΄, συμβόλου τῆς ἀντιχρίστου «Νέας Ἐποχῆς», τῆς «Νέας Τάξεως Πραγμάτων», τοῦ συγκρητισμοῦ καί τῆς πανθρησκείας.
β) Εἶναι ἡ τρίτη φορά, πού ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας ἐπισκέπτεται τήν Ἑλλάδα. Ἡ πρώτη φορά ἦταν τόν Μάιο τοῦ 2001, ὅταν ὁ Πάπας Ἰωάννης - Παῦλος Β΄ ἐπισκέφθηκε τήν Ἀθήνα ἐπί Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Χριστοδούλου, καί ἡ δεύτερη ἦταν τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2016, ὅταν ὁ Πάπας Φραγκῖσκος, μαζί μέ τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο, ἐπισκέφθηκε τήν Λέσβο.
γ) Ἔχουμε πάλι τό ἴδιο σκηνικό, ὅπως καί στίς προηγούμενες δύο ἐλεύσεις τοῦ Πάπα. Τό 2001 τήν πρόσκληση στόν Πάπα ἀπηύθυνε ὁ τότε Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Κωνσταντῖνος Στεφανόπουλος. Τό 2016 καί τό 2019 τήν πρόσκληση στόν Πάπα ἀπηύθυνε ὁ πρώην Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Τώρα τήν πρόσκληση τήν ἀπηύθυναν ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Αἰκατερίνη Σακελαροπούλου καί ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
δ) Εἶναι ἡ δεύτερη φορά, πού ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας ἐπισκέπτεται τήν Κύπρο. Ἡ πρώτη φορά ἦταν τόν Ἰούνιο τοῦ 2010, ὅταν ὁ Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ ἐπεσκέφθη τήν Πάφο, τήν Λευκωσία καί τήν Ἀρχιεπισκοπή Κύπρου ἐπί Ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου[2].
ε) Ἔχουμε πάλι τό ἴδιο σκηνικό, ὅπως καί στήν προηγούμενη ἔλευση τοῦ Πάπα. Τό 2010 τήν πρόσκληση στόν Πάπα ἀπηύθυνε ὁ τότε Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας. Τώρα τήν πρόσκληση τήν ἀπηύθυνε ὁ Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας Νικόλαος Ἀναστασιάδης.
στ) Ὁ Πάπας Φραγκῖσκος δέν ἔρχεται στήν Ἑλλάδα καί τήν Κύπρο, γιά νά προσκυνήσει, ἀλλά γιά νά τόν προσκυνήσουμε ὡς παγκόσμιο πολιτικοθρησκευτικό ἡγέτη καί νά μαγαρίσει τήν Χώρα μας.
ζ) Ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, εἶναι λάβρος ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν. Ἄς θυμηθοῦμε μόνο τό Παύλειο χωρίο˙ «αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδώς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καί ἁμαρτάνει, ὤν αὐτοκατάκριτος»[3].
η) Ὑπενθυμίζεται ὅτι ὁ Παπισμός εἶναι, ὄχι μόνο αἵρεση, ἀλλά ἀναίρεση καί καθαίρεση τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ καί ὅτι ὁ Πάπας καί οἱ Καρδινάλιοί του δέν ἔχουν βάπτισμα, οὔτε ἀποστολική διαδοχή, οὔτε ἱερωσύνη, οὔτε ἐπιτελοῦν ἔγκυρα μυστήρια, σύμφωνα μέ τίς Ἅγιες Οἰκουμενικές καί Τοπικές Συνόδους, τούς Ἁγίους (παλαιούς καί συγχρόνους) τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἐγκρίτους ἀκαδημαϊκούς Θεολόγους, Κανονολόγους, Ἱεράρχες, Κληρικούς, Γέροντες, μοναχούς καί λαϊκούς τῶν διαφόρων ἐποχῶν.
θ) Ὁ Πάπας ἐξοβέλισε τόν Θεάνθρωπο Χριστό ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀντ’ αὐτοῦ ἐπέβαλε τόν ἄνθρωπο, δηλαδή τόν ἑαυτό του.
ι) Ὁ Πάπας εἶναι ἡ αἰτία τῆς δημιουργίας τῆς αἱρέσεως τοῦ Προτεσταντισμοῦ καί κατ’ ἐπέκτασιν τοῦ ἀθεϊσμοῦ στήν Εὐρώπη.
ια) Ὁ ἅγιος ἔνδοξος ἐθνοϊερομάρτυς καί ἰσαπόστολος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός τονίζει : «Τόν Πάπα νά καταρᾶσθε»! «Ὁ Ἀντίχριστος εἶναι· ὁ ἕνας εἶναι ὁ πάπας καὶ ὁ ἕτερος εἶναι αὐτὸς, ὁποῦ εἶναι εἰς τὸ κεφάλι μας, χωρὶς νὰ εἰπῶ τὸ ὄνομά του, τὸ καταλαβαίνετε, μὰ λυπηρὸν εἶναι νὰ σᾶς τὸ εἰπῶ, διότι αὐτοὶ οἱ Ἀντίχριστοι εἶναι εἰς τὴν ἀπώλειαν, καθὼς τὸ ἔχουν»[4].
ιβ) Ἡ ἔλευση τοῦ Πάπα δέν πρόκειται νά δώσει λύση στά ἐθνικά ζητήματα τῆς Κύπρου καί τῆς Ἑλλάδος, καθώς, ὡς γνωστόν, τό Βατικανό στηρίζει τό ψευδοκράτος, καί ἀναγνωρίζει τά Σκόπια ὡς «Βόρεια Μακεδονία».
ιγ) Τό ἐνδιαφέρον τοῦ Πάπα γιά τούς «πρόσφυγες» στήν Λέσβο καί τήν μεταναστευτική κρίση εἶναι καθαρά ψευδές καί ὑποκριτικό, καθώς δέν θά δώσει τήν ἐθνικά συμφέρουσα λύση, ἀλλά ἀντιθέτως θά ἐνισχύσει ἔτι περισσότερο τήν θρασεία θέση τῶν «προσφύγων» ἔναντι τῶν ἐντοπίων, ὅπως ἤδη βλέπουμε νά συμβαίνει τά παριππεύσαντα πέντε χρόνια ἀπό τήν προηγούμενη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στό νησί τό 2016.
ιδ) Ὁ Παπισμός ὡς διαχρονικός ἐχθρός τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας ἐπιχειρεῖ μέ ἤπια μέσα, ὡς Δούρειος Ἴππος, νά ὑποτάξει ἐκ τῶν ἔσω τήν ἁγιοτόκο καί ἡρωοτόκο Ἑλλάδα καί Κύπρο.
ιε) Τόν 15ο αἰ. οἱ πρόγονοί μας, γιά νά ἀποφύγουν τόν ἐξ Ἀνατολῶν κίνδυνο τῶν Τούρκων, ζήτησαν βοήθεια ἀπό τήν Δύση, τόν Πάπα. Ἐναντι τοῦ ἐξανατολισμοῦ προτίμησαν τόν ἐκδυτικισμό, τόν ἐκλατινισμό. Ἡ παπική βοήθεια, ὅμως, δέν ἦλθε ποτέ, μέ ἀποτέλεσμα τήν Ἄλωση τῆς Πόλεως. Καί τόν ἐξανατολισμό δέν ἀπέφυγαν, ἀλλά καί στόν ἐκδυτικισμό ὑπέκυψαν. Καί πάλι σήμερα, μέ πρόφαση τό μεταναστευτικό ζήτημα καί τόν κίνδυνο τῶν Τούρκων, ζητᾶμε βοήθεια ἀπό τόν Πάπα. Δέν θά μᾶς βγεῖ σέ καλό. Δέν πρέπει νά στηριχθοῦμε στή βοήθεια τῆς Δύσης, παρά μόνον στόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό μας, τήν Κυρία Θεοτόκο, τούς ἀντιπαπικούς Ἁγίους μας καί τήν Ἁγία Ὀρθοδοξία μας. Δέν πρέπει νά ἐπαναλάβουμε τά λάθη τοῦ παρελθόντος, καί
ιστ) Διακηρύττουμε καί διατρανώνουμε στεντορείᾳ τῇ φωνῇ σέ ὅλα τά μήκη καί πλάτη τῆς γῆς ὅτι Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑΣ. ΔΕΝ ΥΠΟΚΥΠΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ PAX VATICANA. Ο ΠΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ. ΘΑ ΦΥΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΦΙΛΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΔΥΤΙΚΟ ΕΙΣΒΟΛΕΑ.
[1] Ὁ Πάπας Φραγκῖσκος σέ Ἑλλάδα καί Κύπρο 2-6 Δεκεμβρίου, 05-11-2021, https://fosfanariou.gr/index.php/2021/11/05/papas-fragkiskos-se-ellada-kai-kypro/
[2] http://www.kykkos.org.cy/imkt.cy.net/11/T11-006.pdf
[3] Τίτ. 3, 10-11.
[4] Βλ. τὴν Η´ Διδαχὴ