Η κατηγοριοποίηση του Brennan και τα λαμόγια του Κούγια
Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαθιώτης
O Αμερικανός καθηγητής στρατηγικής, οικονομίας, ηθικής και δημόσιας πολιτικής Jason Brennan στο βιβλίο του «Εναντίον της Δημοκρατίας. Η πολιτική μακριά από τον παραλογισμό»1, διακρίνει τρεις κατηγορίες δημοκρατικού πολίτη.
Στην πρώτη ανήκουν οι πολίτες-χόμπιτ, οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως επί το πλείστον από απάθεια και άγνοια αναφορικά με ζητήματα της πολιτικής: «προτιμούν να διάγουν τον καθημερινό τους βίο δίχως να πολυσκέφτονται την πολιτική».
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι πολίτες-χούλιγκαν, οι οποίοι είναι «για τον χώρο της πολιτικής ό,τι οι φανατισμένοι οπαδοί για τον χώρο των σπορ», «καταναλώνουν πολιτική πληροφόρηση αλλά μεροληπτικά» και «συνήθως απεχθάνονται όσους διαφωνούν μαζί τους, καθώς διατείνονται ότι άνθρωποι με εναλλακτικές κοσμοθεωρίες είναι ηλίθιοι, κακόβουλοι, εγωιστές ή, στην καλύτερη περίπτωση, βαθιά παραπλανημένοι»
.
Ο Brennan επισημαίνει ότι οι ανήκοντες σε αυτήν την κατηγορία πάσχουν από «διομαδική μεροληψία», σε ακόμη πιο αρνητική συνδήλωση: από φυλετισμό (tribalism). Υπό τον όρο αυτόν νοείται η τάση να «αναπτύσσουμε εχθρότητα απέναντι σε άλλες ομάδες, ακόμα κι όταν η εχθρότητα αυτή είναι εντελώς αβάσιμη».
Τέλος, στην τρίτη κατηγορία ανήκουν οι βουλκάνιοι πολίτες (πρβλ. τους εξωγήινους με τα μυτερά αφτιά και την ψυχρή λογική κατά το πρότυπο που προβαλλόταν στη σειρά Star Trek), οι οποίοι «αντιμετωπίζουν την πολιτική με επιστημονικό και ορθολογικό τρόπο. Οι απόψεις τους είναι γερά θεμελιωμένες στην κοινωνική επιστήμη και τη φιλοσοφία. Χαρακτηρίζονται από αυτογνωσία και η βεβαιότητά τους φτάνει μόνο ώς εκεί που επιτρέπουν τα αποδεικτικά στοιχεία». Επίσης, «μπορούν να εξηγήσουν αντίθετες απόψεις με τρόπο που θα θεωρούσαν ικανοποιητικό εκείνοι οι οποίοι τις πρεσβεύουν. Ενδιαφέρονται για την πολιτική, αλλά ταυτόχρονα μένουν ανεπηρέαστοι, εν μέρει επειδή προσπαθούν ενεργά να αποφύγουν τη μεροληψία και τον ανορθολογισμό».
Η εποχή του κορωνοϊού, που μπορεί πλέον ευχερώς να χαρακτηρισθεί ως εποχή του «(δ)εμμονικού εμβολιασμού», κατέδειξε ότι στην κατηγορία των πολιτών-χούλιγκαν ανήκουν διάσημες προσωπικότητες από διάφορους χώρους (της δημοσιογραφίας, της Τέχνης, του αθλητισμού, της πολιτικής, της δικηγορίας, της ιατρικής κ.λπ.), στις οποίες δίδεται συστηματικά βήμα προκειμένου να γρασάρουν τον προπαγανδιστικό μηχανισμό του συστήματος. Συνήθως, πρόκειται για τηλε-μαϊντανούς που έχουν λόγο επί παντός επιστητού, αντλώντας κύρος προπάντων από τα φώτα της δημοσιότητας και όχι από τις εξειδικευμένες γνώσεις τους.
Επί παραδείγματι, ο δημοσιογράφος Ν. Ευαγγελάτος στην αρχή της πανδημίας (23.4.2020) είχε δηλώσει ότι όποιος «αρνείται να εμβολιαστεί επειδή είναι στο αντιεμβολιαστικό κίνημα θα πρέπει να διωχθεί ποινικά», ενώ αργότερα (6.10.2021) μας πληροφόρησε ότι «οι ημιμαθείς είναι αυτοί που δεν εμβολιάζονται», δηλαδή «κάποιοι απ’ αυτούς που ζουν ανάμεσά μας και θεωρούν ότι τα ξέρουν όλα και δεν ξέρουν την τύφλα τους».
Στα χνάρια του Ευαγγελάτου βάδισε και ο κριτικός Τέχνης Δ. Δανίκας, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει τους ανεμβολίαστους ως «ταχαντάρτες, ανεγκέφαλους, ανόητους, πανίβλακες και λάτρεις θεωριών συνωμοσίας» (14.11.2021).
Προσφάτως, στους πολίτες-χούλιγκαν απέδειξε ότι ανήκει και ο μόνιμος τηλε-σταρ της δικηγορίας και του ποδοσφαίρου Αλέξης Κούγιας, ο οποίος δήλωσε τα εξής2:
«Συμφωνώ απολύτως με την επιλογή της κυβέρνησης να μπαίνουν στα γήπεδα μόνο οι εμβολιασμένοι. Ο μέσος όρος ηλικίας αυτών που δεν εμβολιάζονται είναι μικρός. Πολύ καλά λοιπόν κάνει η κυβέρνηση και πατάει πάνω στο πάθος αυτών των νέων ανθρώπων για να δουν την ομάδα τους».
«Είμαι απόλυτα ταγμένος με την άποψη ότι πρέπει να εμβολιαστούν ακόμα και τα έμβρυα. Στην Ελλάδα δυο κοινωνικές ομάδες είναι αήττητες. Η εκκλησία και η βλακεία. Η υφήλιος σώθηκε και δεν έχει δραματικό αριθμό θανάτων από το λοιμό του 1920 και μετά, μόνο λόγω των εμβολίων. Αν δεν είχαμε τα εμβόλια, ο κορωνοϊός θα ήταν κάτι αντίστοιχο με την λέπρα και την πανώλη».
«Είμαι 47 χρόνια δικηγόρος και τους γνωρίζω όλους. Αυτοί οι οποίοι είναι κατά των εμβολίων είναι κοινωνικά και πολιτικά λαμόγια. Τους γνωρίζω όλους. Είναι αδίστακτοι ιδιοτελείς άνθρωποι που προσπαθούν να αποκομίσουν, αν είναι επιστήμονες χρήματα από εταιρείες, αν είναι πολιτικοί, πολιτικά οφέλη, επενδύοντας στην ψήφο του 40% των ανόητων που αρνείται να εμβολιαστεί. Προσωπικά έχω κάνει και τις δυο δόσεις. Δεν είχα την παραμικρή παρενέργεια όπως και στον κοινωνικό μου κύκλο σε όλη την Ελλάδα δεν ξέρω κανέναν που να έχει κάνει το εμβόλιο και να έχει πρόβλημα. Είναι αδιανόητο να συμβαίνει μια επιπλοκή σε εκατομμύρια εμβολιασμένους και να προβάλλεται αυτή η επιπλοκή».
Οι παραπάνω δηλώσεις του πάντοτε λαλίστατου ποινικολόγου και, ως εκ τούτου, μη ειδικού επί των ιατρικών κ. Κούγια, εκτός του ότι ευθυγραμμίζονται πλήρως με την προπαγανδιστική τεχνική της απαξιωτικής ονοματοδοσίας (name calling), η οποία εφαρμόζεται σε βάρος των στοχοποιημένων ανεμβολίαστων προκειμένου να συσπειρωθούν σε ένα αρραγές κοινό μέτωπο οι εμβολιασμένοι3, βρίθουν αυθαίρετων ισχυρισμών και προφανών αναληθειών:
- Ενώ είναι πλέον πασίδηλο γεγονός ότι οι εμβολιασμένοι και νοσούν και μεταδίδουν, εξίσου με τους ανεμβολίαστους, αν όχι βαρύτερα ή συχνότερα σε σύγκριση με αυτούς, ο κ. Κούγιας φθέγγεται ότι «ο κορωνοϊός θα ήταν κάτι αντίστοιχο με την λέπρα και την πανώλη»!
- Επίσης, ενώ πλέον οι ειδήσεις περί σοβαρών παρενεργειών των πειραματικών εμβολίων, μαζί με το φαινόμενο της ξαφνικίτιδας, εξαπλώνονται με μεγάλη ταχύτητα, ο κ. Κούγιας καμώνεται ότι «στον κοινωνικό του κύκλο σε όλη την Ελλάδα δεν ξέρει κανέναν που να έχει κάνει το εμβόλιο και να έχει πρόβλημα»!
O παλιός Τσόμσκυ, πριν κάνει την θεαματική κωλοτούμπα υπέρ του συστήματος, στο βιβλίο του «Προπαγάνδα και κοινός νους»4 έγραφε μια μεγάλη αλήθεια που πρέπει να γίνει σημαία της σημερινής υγειονομικής αντιπροπαγάνδας:
«Όταν κάτι παρουσιάζεται με πλήρη σχεδόν ομοφωνία, αυτό θα πρέπει να αποτελεί ένα προειδοποιητικό σημάδι. Τίποτα στον κόσμο δεν είναι τόσο ξεκάθαρο. Έτσι, αν παρουσιάζεται σχεδόν ομόφωνα, θα πρέπει να σε κάνει να σκεφτείς: Είναι σωστό;».
Εν προκειμένω, η παραίνεση αυτή πρέπει να μας κάνει να αναρωτηθούμε το εξής:
Όταν οι (κατά την ανωτέρω κατηγοριοποίηση του Brennan) διάσημοι χούλιγκαν Ευαγγελάτος, Δανίκας και Κούγιας στρέφουν τα βέλη τους κατά των ανεμβολίαστων, απαξιώνοντάς τους ως ημιμαθείς, βλάκες, πανίβλακες και λαμόγια, μήπως αυτό σημαίνει ότι οι υβριζόμενοι θα πρέπει να φορέσουν και πάλι τα γυαλιά του θαυμαστού ανάποδου κόσμου και να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι οι θιγόμενοι ανεμβολίαστοι έχουν τις ακριβώς αντίθετες ιδιότητες, οι δε επικριτές τους κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια;
ΥΓ: Σύμφωνα με το απόφθεγμα που συνέθεσε ο κ. Κούγιας, «στην Ελλάδα δυο κοινωνικές ομάδες είναι αήττητες, η εκκλησία και η βλακεία». Το απόφθεγμα αυτό, όμως, ισχύει προπάντων για όποιον δηλώνει ότι πρέπει να εμβολιάζονται ακόμα και τα… έμβρυα!
1 Μτφ.: Ν. Ρούσσος, Εκδ. Παπαδόπουλος, Αθήνα 2018, σελ. 14/15.
2 –
3 Για το φαινόμενο αυτό βλ. Βαθιώτη, Από την πανδημία στην κλιματική αλλαγή. Συντονισμένα τρομο-κράτη σε φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης, εκδ. Αλφειός, Αθήνα 2021, σελ. 389.
4 Μτφ.: Κ. Τσαπόγας, εκδ. Λιβάνη, Αθήνα 2003, σελ. 60.
πηγή