Γράφει ο Μέτοικος
Ο Μειονισμός* των «ανώτερων εκκλησιαστικών υπαλλήλων»** στην Ορθοδοξία, από επιζήμιος έγινε καταστροφικός.
Η υποτίμηση των Ιερών Κανόνων, η έκπτωση του ορθόδοξου ήθους, η μετατροπή των θέσμιων της Εκκλησίας σε «βουνά προκαταλήψεων που κρύβουν την θέα» του… οικουμενισμού, ο ευτελισμός των Ιερών Μυστηρίων, ο υποβιβασμός της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο επίπεδο των άλλων δογμάτων και αιρέσεων, αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της εκκλησιαστικής τους νοοτροπίας.
Η αίρεση του Μειονισμού με τις κανονικές παραμορφώσεις της εκκλησιαστικής ζωής υποβαθμίζει την Τριαδική Αποκάλυψη και, η Εκκλησία, από «κοινωνία των λογικών και νοερών όντων με τον Θεό», μετατρέπεται σε οδό κοσμικής ειρήνης, σε σωματείο θρησκευόμενων με στόχο την προσφορά κοινωνικών υπηρεσιών ενώ, η ποιμαντική διακονία μεταβάλλεται σε διοικητική εργασία ανάπτυξης περιβαλλοντικής συνείδησης και, η ελπίδα σωτηρίας του ανθρώπου, περνά από την οικολογία και την ανακύκλωση των σκουπιδιών.
Μέσα στο αιρετικό περιβάλλον του Μειονισμού, κυρίως, οι Φαναριώτες, ανακαλύπτουν διαφόρους θεούς που τους εξισώνουν με τον Τριαδικό Θεό. Η Ορθοδοξία έγινε γι’ αυτούς ένα από τα «μυριάδες μονοπάτια που οδηγούν στο ίδιο μέρος»! Ο Ενοθεϊσμός είναι η επίσημη θρησκεία τους!
Ο π. Βαρθολομαίος και ο Αθηνών Ιερώνυμος πρωτοστάτησαν στα ηπειρωτικά πανηγύρια που, προς τιμήν τους έστησε ο Ιωαννίνων Μάξιμος.
Μετά το ολέθριο σχίσμα που προκάλεσε ο π. Βαρθολομαίος στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η διακονία του εξαντλείτε στον πανηγυρικό εγκαινιασμό τυροκομείων και, ίσως αργότερα, σύγχρονων βουστασίων. Προς το παρόν, όμως, ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως εγκαινίασε στην Μονή Βελλάς μια σύγχρονη κασαρία*** καθώς, και το σταθμό ανακύκλωσης σκουπιδιών της επισκοπής Ιωαννίνων!!
Οι επίσκοποι, άλλοτε αθόρυβα και ενίοτε με κρότο, μετατρέπουν την εκκλησία σε τοπικό οικονομικό παράγοντα που δίνει θέσεις εργασίας αντί για σωτηρία ψυχής, σωτηρία που πλέον μπορεί να επιτευχθεί και με ευκολότερες οδούς από τη «Μία Πίστη στον Ένα Κύριο και στο Ένα Βάπτισμα». Τα μονοπάτια των αμιγώς ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, όπως της πήξεως και εμπορίας τυριού και άλλων γαλακτομικών προϊόντων, της εμπορίας κρασιού, της παραγωγής έργου ματαιοδοξίας με το «θαύμα» της απλήρωτης παιδικής εργασίας, με την αίρεση του Μειονισμού μετατρέπουν την Αγία Εκκλησία, την Ορθόδοξη Εκκλησία της καθ’ ημάς Ανατολής από Σώμα Χριστού σε διαχειριστή, προς το παρόν, στερεών ανακυκλώσιμων αποβλήτων.
Στο «Περιβόλι της Παναγίας» η αίρεση του Μειονισμού, αργά μα σταθερά, αντικαθιστά το «πάσαν την βιοτικήν αποθώμεθα μέριμναν» με την εγκόλπωση της φιλίας του κόσμου και, το «στώμεν καλώς΄ στώμεν μετά φόβου Θεού» με την αλλοτρίωση του δόγματος.
Στο Άγιο Όρος, η παρακμή ντυμένη με τα ρούχα της «προόδου», περιφέρεται με πολυτελή τζιπ από Μοναστήρι σε Μοναστήρι.
Ο Μοναχισμός στην Αθωνική χερσόνησο μεταλλάσσετε από βίωση της ευαγγελικής ζωής σε μια αόριστη μορφή πνευματικής και χριστιανικής ζωής, συμβατής με τα πρότυπα του οικουμενισμού.
Η έλλειψη μαρτύρων της πίστεως στο Άγιο Όρος ευνοεί την αύξηση των μαυροφορημένων υπάρξεων που, αριθμητικά υπερτερούν των Μοναχών.
Το «Περιβόλι της Παναγίας» ερημώνεται από χριστιανούς, οι μαυροφορημένες υπάρξεις επιλέγουν την άνεση από την άσκηση, τα αδιάβλητα πάθη μεταλλάσσονται σε διαβλητά μετατρέποντας τον καθημερινό μόχθο σε έργο ματαιοδοξίας.
Ο βαρλααμικής κοπής μοναχισμός εκτόπισε τον ησυχαστικό, το «κοινωνικό έργο» υποσκέλισε την πνευματική προσφορά στον άνθρωπο.
Τα πνευματικά μηνύματα προς τον κόσμο, των κάποτε «εν όρεσι και σπηλαίοις και οπαίς της γης» ασκητών, αντικαταστάθηκαν από εμπορικά συνθήματα και πιασάρικα σλόγκαν προβολής «καλογερικών» εργόχειρων και εμπορικής εκμετάλλευσης βραβευμένων κρασιών σε διεθνείς διαγωνισμούς!
Οι άνθρωποι της εκκλησίας θέλγονται από τα ορώμενα και απ’ όσα, παρά τη λάμψη τους, παρέρχονται.
Στην Ελλάδα των γραικύλων, σχεδόν στον ίδιο χρόνο, συνέβησαν «θαύματα» και «πράγματα».
Στις «Νέες Χώρες» έγιναν «θαύματα»! Ο π.Βαρθολομαίος εγκαινίασε τυροκομείο, αποδέχθηκε εν ζωή μια πλατεία να έχει το όνομά του, δέχθηκε από τα χέρια του Ιωαννίνων Μάξιμου ως δώρο μία στολή φτιαγμένη με «ύφασμα [που το είχε ο κυρ Μάξιμος] από την Ινδία, ένα πολύ δύσκολο ύφασμα λεπτό ύφασμα πολύ λεπτή ύφανση που δεν μπορούν να το κάνουν ανθρώπινα χέρια παρά μόνο μικρά παιδικά χέρια, έχει ιδιαίτερη τεχνική ώστε να δεθούν όλα αυτά τα κομμάτια, έχει επάνω χιλιάδες πέτρες και έχει και το θαύμα ότι με χιλιάδες ώρες εργασίας δεν το πλήρωσε κανείς!, δεν κόστισε σε κανέναν μας χρήματα!!» είπε, χωρίς να νογά το τι είπε, ο ταλαίπωρος επίσκοπος.
Στην «Παλαιά Ελλάδα» έγιναν «πράγματα»! Ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, «πνευματικοπαίδι» του π.Βαρθολομαίου, «αυτοβούλως, αυθαιρέτως και αντικανονικώς» ευτέλισε το Ιερό Μυστήριο της Βαπτίσεως.
Και ενώ στα Γιάννενα ο π.Βαρθολομαίος αντί να επιστρέψει το δώρο της απλήρωτης παιδικής εργασίας ως απαράδεκτο στον Ιωαννίνων Μάξιμο τον ευχαρίστησε, γιατί όπως είναι φυσικό εντυπωσιάστηκε από το «θαύμα» πως, τις «χιλιάδες ώρες [παιδικής] εργασίας» δεν τις πλήρωσε κανείς, «δεν κόστισε σε κανέναν μας χρήματα»! σύμφωνα με τη διαβεβαίωση του Ιωαννίνων Μάξιμου, στην επισκοπή Γλυφάδας, ο οικείος επίσκοπος Αντώνιος «εξ αφορμής», όχι του τεράστιου σκανδαλισμού στο χριστεπώνυμο πλήρωμα, αλλά «του θορύβου που προεκλήθη», δικαιολογήθηκε έγγραφα στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο πως καθυστερημένα έμαθε ότι τη Μητρόπολή του μαγάρισε ο Τούρκος πολίτης επίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, «τελώντας» το μυστήριο «της βαπτίσεως δύο παίδων, τα οποία ανατρέφονται από δύο πρόσωπα του ιδίου φύλλου (sic)».
Στον Μητροπολίτη Γλυφάδας Αντώνιο, ο Αρχιδιάκονος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννης Χρυσαυγής με άρθρο του προσάπτει επισκοπική δειλία, αφού, όπως υποστηρίζει ο Αρχιδιάκονος, ο επίσκοπος «παραδέχεται [στην επιστολή που έστειλε στην Δ.Ι.Σ.] ότι δεν θα είχε το θάρρος να αποφασίσει [για τη βάπτιση των παιδιών ομοφυλόφιλου ζευγαριού, ακόμα και] εάν είχε όλες τις πληροφορίες»!
Παραδόξως, ο επίσκοπος Γλυφάδας Αντώνιος επιρρίπτει ευθύνες στους ιερείς του, αν και τους αναγνωρίζει το ελαφρυντικό πως, «οἱἀνατροφεῖς τῶν παιδιῶν ἐσκεμμένως ἴσως παρεκάλεσαν νά φέρουν τά ἔγγραφα τήν ὥρα τῆς βαπτίσεως, προκειμένου νά συλλάβουν ἐξαπίνης τοῦς ἱερεῖς…», όπως και ο ίδιος εξαπατήθηκε από τον Αμερικής Ελπιδοφόρο με μια παραπλανητική αίτηση αδείας, ενώ, δηλώνει, πως «ὑφίσταται πρόβλημα ὡς πρός τήν κανονικότητα τῆς βαπτίσεως», που τέλεσε ο Φαναριώτης κληρικός.
Πάντως και, με αφορμή τα βουκολικά κατορθώματα και κανονικά παραπτώματα των Φαναριωτών στην Ορθόδοξη Ελλάδα, γεννιούνται ερωτήματα.
Πως μπορούσε, για να πούμε και του «στραβού το δίκαιο», ο επίσκοπος Γλυφάδας Αντώνιος να καταλάβει ότι πίσω από την αίτηση άδειας του Αμερικής Ελπιδοφόρου για να τελέσει «την βάπτισην των δύο τέκνων της εκ Σικάγου ορμωμένης ομογενειακής οικογενείας Μπούση», κρυβόταν ένα ξακουστό ομοφυλόφιλο ζευγάρι;
Γιατί στην αίτησή του ο Αμερικής Ελπιδοφόρος απέκρυψε την κρίσιμη, προς τον επίσκοπο Γλυφάδας πληροφορία ότι, θα βαπτίσει παιδιά ομοφυλόφιλων;
Από πότε το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, καταργώντας τη διδασκαλία του Ευαγγελίου και την Ορθόδοξη παράδοση, αναγνωρίζει ως «οικογένεια» τα ομόφυλα ζευγάρια;
Πόσες πιθανότητες υπάρχουν, ο διοικητικός και πνευματικός προϊστάμενος του Αμερικής Ελπιδοφόρου π.Βαρθολομαίος, να μη γνώριζε το τι θα έκανε στην Ορθόδοξη Ελλάδα ο υφιστάμενος του;
Εάν γνώριζε, γιατί δεν σωφρόνισε τον επίσκοπο Ελπιδοφόρο; Εάν δεν γνώριζε, γιατί αποκρύπτει την απόφαση της Συνόδου του;
Μήπως η «βάπτιση» των τέκνων του ομοφυλόφιλου ζευγαριού είναι ενταγμένη σε κάποιο Φαναριώτικο σχέδιο, σε βάρος της Εκκλησίας της Ελλάδος;
Όμως, όπως και να έχει, οι Φαναριώτες δεν πρέπει να ξεχνούν ότι, οι συνεχόμενες ύβρεις τους στην Ορθοδοξία και στην Ελλάδα «μέστωσαν το στάχυ της καταστροφής τους, και γεμάτος οδύνη γι’ αυτούς ο θερισμός θα είναι».* «Το λήμμα προέρχεται από τη λέξη μείων. Ο όρος έχει επινοηθεί από τον Ρώσσο φιλόσοφο V. F. Ern και αναφέρεται στην πράξη της «μείωσης», της «ελάττωσης», της «υποτίμησης», του «ευτελισμού», που αποτελεί, ορθώς, βασικό χαρακτηριστικό της [σημερινής] εκκλησιαστικής νοοτροπίας». Κανονικό Γλωσσάριο. Μητροπολίτου Περιστερίου Γρηγορίου Δ.Παπαθωμά, καθηγητού του Κανονικού Δικαίου στο Ε.Κ.Π.Α.
** Υψηλόβαθμους (Ανώτερους) Εκκλησιαστικούς Υπαλλήλους ονομάζει ο κ.Χ.Γιανναράς στο άρθρο του «Βδέλυγμα σε τόπο άγιο» (Η Καθημερινή 01/09/2019) τους ογδόντα δύο (82) «μητροπολίτες».
*** κασαρία = τυροκομείο
πηγή