Τι κατάντια είναι αυτή; Τέτοια και τόση έλλειψη αισθήματος ποιμαντικής ευθύνης;
Λυκούργος Νάνης, ιατρός
Τυγχάνει αδιανόητο, ουχί όμως και μη αναμενόμενο (δεδομένης της συγχρόνου, απογοητευτικής, εκκλησιαστικής, εν Ελλάδι, καταστάσεως), το γεγονός ότι οι δράστες και ένοχοι του συγκεκριμένου πνευματικού εγκλήματος, θα παραμείνουν ατιμώρητοι, προς καταισχύνη των ημετέρων συνοδικών και προς μεγίστη αγαλλίαση των δαιμόνων και των δαιμονοκινήτων εχθρών της Εκκλησίας.
Το επαναλαμβάνουμε μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα μας: Παρόμοιο, μη λαβόν, όμως, τέτοια και τόση δημοσιότητα, συμβάν, έλαβε χώρα σε ναό της αρχιεπισκοπής Αθηνών, προ καιρού. Οι δράστες ιερείς δύο, ο γνωστός και μη εξαιρετέος π. Αλέξανδρος Καριώτογλου και κάποιος π. Βασίλειος, αγνώστων λοιπών στοιχείων... Το τι έγινε και το τι ελέχθη, επίσης γνωστά. Όπως και ο δεινός σκανδαλισμός που προκλήθηκε.
Και ερωτάται :τι έπραξε, μετά ταύτα, ο οικείος επίσκοπος, τουτέστιν ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται ο συγκεκριμένος ναός και οι ιερείς του; Ποια η αντίδρασή του; Ποια κανονική διαδικασία κινήθηκε και ακολουθήθηκε; Ποια η αντίδραση των άλλων επισκόπων; Γιατί ουδείς επίσκοπος έφερε το θέμα στη ΔΙΣ;
Προφανώς, το όλο θέμα ετάφη προς "δόξαν" της εκκλησιαστικής τάξεως και προς μεγίστη βλάβη του συμφέροντος της Εκκλησίας. Το ίδιο συνέβη, κατ ουσίαν, και τώρα.
Εάν η διοικούσα Εκκλησία είχε φροντίσει, όπως υπεχρεούτο να πράξει και όπως κάτι τέτοιο επιβαλλόταν εκ των πραγμάτων, να κινήσει την προβλεπόμενη κανονική διαδικασία σε βάρος των δραστών θα τολμούσε ο Ελπιδοφόρος και ο κάθε Ελπιδοφόρος να προβή στη συγκεκριμένη αθλιότητα;
Ποιος λοιπόν, ευθύνεται, πλην του Ελπιδοφόρου και του π. Καριώτογλου, για αυτά τα αίσχη; Δεν ευθύνεται ο αρχιεπίσκοπος και οι λοιποί επίσκοποι;
Επιπλέον, δεν ευθύνονται όλοι τους για το γεγονός ότι έχουν καταληφθεί ασύδοτοι οι Νέας Ιωνίας, π. Φιλοθεος Φάρος, ο. Βασίλειος Θερμός και ει τις έτερος να περιφέρουν ανενόχλητοι τα περί σοδομισμού ληρήματά τους βλάπτοντας ψυχές και σκανδαλίζοντας αφόρητα;
Τι κατάντια είναι αυτή; Τέτοια και τόση έλλειψη αισθήματος ποιμαντικής ευθύνης;