ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΓ. ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ (1714-1779) «Θα βγει ένα μαγικό κουτί που θα τρελλάνει τον κόσμο»

 

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΓ. ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ (1714-1779)

«Θα βγει ένα μαγικό κουτί που θα τρελλάνει τον κόσμο»

(Για την οργιακή χρήση της τηλεόρασης, ως αδρανοποίηση της σχέσης με τον Θεό)

 

Αναμφίβολα, σήμερα, η ανθρωπότητα έχει πνιγεί από την διαστροφική οργιακή χρήση της τηλεόρασης, τόσο σε επίπεδο παραγωγής θεαμάτων, όσο και σε επίπεδο «νέων» ιδεολογικών φρονημάτων.

Η συγκεκριμένη προφητεία υπογραμμίζει το πέρασμα μιας θαυμάσιας τεχνολογίας, όπως είναι η τηλεόραση, σε εκμετάλλευση και υποταγή της από την συλλογική αποστατική (από τον Θεό) οργάνωση των κοινωνιών.

Η πρώτη ιστορικοκοινωνική (προφητική) προβολή της τηλεόρασης γίνεται στο 11^ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, πριν 1927 χρόνια περίπου, ενώ η δεύτερη γίνεται πριν 276 χρόνια από τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, ως ένα μελλοντικό ισχυρό σύστημα – όργανο πνευματικού και κοινωνικού ελέγχου και, σε πολλές περιπτώσεις, ως τεράστιο μέσο πολιτικής πίεσης και προπαγάνδας.

Στην Αποκάλυψη η προσοχή του κόσμου στρέφεται (δια της τηλεοράσεως) στα πτώματα των δύο μαρτύρων – προφητών του Θεού, προς «χαρά» των αμετανοήτων κατοίκων της Γης: «και βλέπουσιν εκ των λαών και φυλών και γλωσσών και εθνών το πτώμα αυτών ημέρας τρεις και ήμισυ, και τα πτώματα αυτών ουκ αφήσουσι τεθήναι εις μνήμα…» (Αποκ. 11,9).

Η Αποκάλυψη τονίζει ότι παγκοσμίως, πανταχού παρούσα (βλέπωσιν) είναι η εικόνα των πτωμάτων των δύο μαρτύρων του Θεού! Είναι μέγιστη η εσχατολογική θεολογική πυκνότητα του 11^ου κεφαλαίου της Αποκαλύψεως. Επίσης, στον Άγιο Κοσμά τονίζεται η τηλεόραση, όπως και στην Αποκάλυψη, όχι σαν ανάπτυξη της αντίληψης του ωραίου – ωφέλιμου στον άνθρωπο, αλλά (κυρίως) ως βαθύτερη συναρμογή των μερών (της αμαρτίας) προς άλληλα και προς το όλο (γενική αποστασία από τον Θεό).

Πάρα πολλά συνεδριακά κείμενα – ομιλίες και διάσπαρτες αναφορές σε επιστημονικές μελέτες, θέτουν το ζήτημα των αρνητικών θεαμάτων της τηλεόρασης. Πιστεύω, ότι ο Αγ. Κοσμάς θεωρεί ως «τρέλλα του κόσμου», εξ αιτίας της έλξης (μαγείας) της τηλεόρασης, την οργιακή χρήση της τηλεόρασης, την διαφοροποίηση προς το χειρότερο των συνειδήσεων και την εξ αυτής προσερχόμενη αδρανοποίηση της κοινωνίας με το Θεό, που σημαίνει αιώνιο πνευματικό θάνατο.

Πράγματι, όταν επιλέγεις την «πολυχρωμία» των προτύπων της τηλεόρασης, αφήνοντας την πνευματική ζωή της Ορθοδοξίας∙ όταν γίνεσαι υποτακτικός φθοροποιών εκπομπών της∙ όταν, τελικά, αρνείσαι έτσι την αιωνιότητα κοντά στο Θεό, που είναι πιο ζωντανή – πραγματική από τον ιστορικό Χρόνο, τότε στ’ αλήθεια είσαι παράλογος, «τρελλός»! Αναμφίβολα, πολλές τηλεοπτικές εκπομπές και σειρές, αποτελούν συνομιλία με τον διάβολο…

Οι ωφέλιμες εκπομπές, ως μια πτύχωση στο πέλαγος του τηλεοπτικού χρόνου, είναι ελάχιστες!

Γνωρίζουμε, ότι η μελέτη της ιστορίας μας βοηθά να προσανατολισθούμε στην πορεία μας στο χρόνο. Η προφητεία του Αγίου Κοσμά δεν είναι αναφορά στην ιστορία, επειδή αφορά γεγονός με μελλοντική (ερχόμενη) ιστορικότητα. Αυτό αποτελεί δημιουργία «εκ του μηδενός», τη στιγμή που η τηλεόραση ως αντικειμενική πραγματικότητα δεν υπήρχε την εποχή του Αγίου Κοσμά, ήταν στην ανυπαρξία!

Επειδή προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και να προχωρήσουμε δεν ξεφεύγουμε από την ιστορία, γι’ αυτό είναι ωφέλιμο – διδακτικό, ως αναγκαιότητα, να παραθέσουμε ορισμένα ιστορικά στοιχεία σε επίπεδο θεωρητικό – επιστημονικό.

Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στη «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» (έτος 1977 – αριθμ. 384), επιδίωξε μια ηθική και επιστημονική προσέγγιση των θεμάτων της τηλεόρασης με τίτλο «ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ».

Η έρευνά του συνδέεται και με παράθεση επιστημονικού υλικού, εκ του οποίου θα δανεισθούμε (ενδεικτικά) αρκετές πτυχές του. Γράφει σχετικά:

Α) «Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχοβιολογίας κ. Δρακουλίδης εις συνέντευξίν του ανέφερε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα. Αλλ’ ας ακούσωμεν τι λέγει επί λέξει ο ίδιος: «Κάθε τόσο μας έρχονται οι στατιστικές καταγραφές από την Αμερική. 6000 εγκληματικές πράξεις έδειξε σ’ ένα χρόνο η αμερικανική τηλεόραση. Αλλά και η δική μας συναγωνίζεται αντάξια σε φόνους, ληστείες, βιασμούς κ.λ.π…».

Β) «Αλλά και ο καθηγητής κ. Α. Μηχαηλίδης – Νουάρος, αναπτύσσων το θέμα «Η τηλεόραση και το ευαίσθητο ή νευρικό παιδί» εις το 7^ον Παιδιατρικόν Συμπόσιον Θεσσαλονίκης, ομιλεί ιδιαιτέρως περί της επιδράσεως της τηλεοράσεως εις τα ευαίσθητα ή νευρικά παιδιά…».

Γ) «Σχολείον, λοιπόν, ψεύδους, απάτης και εγκλήματος είναι η τηλεόρασις. Δεν το λέγομεν ημείς, αλλά το διαπιστώνουν έρευναι, τας οποίας έχουν διενεργήσει ευσυνείδητοι διδάσκαλοι και καθηγηταί».

Δ) «Αίφνης εν μέσω της βαθείας νυκτός της αδιαφορίας περί την ηθικήν αγωγήν του λαού μας ηκούσθη φωνή: «Κλείστε τις τηλεοράσεις. Σκοτώνουν τα παιδιά σας»… Η φωνή, το σύνθημα «κλείστε τις τηλεοράσεις», ηκούσθη εκ μέρους αθηναϊκής εφημερίδος, της «Απογευματινής», η οποία διενήργησεν εσχάτως μεγάλην έρευναν, σχετικήν με την τηλεόρασιν, ως αύτη λειτουργεί εν Ελλάδι».

Σχόλιο: Αναμφίβολα, σήμερα, η ψυχική απορρόφηση των (αρνητικών) μηνυμάτων της τηλεόρασης και ο βαθμός της αρνητικής επιδράσεώς της σε άτομα και σε κοινωνικές ομάδες, είναι μεγαλύτερες από αυτές της δεκαετίας του ’70.

Στη συνέχεια, θεωρούμε χρέος, να σταχυολογήσουμε (από Νηπτική γωνία) πνευματικές φθορές που προκαλεί η ψυχοφθόρος (στο περιεχόμενο) τηλεόραση. Ενδεικτικές φθορές:

1^ο) Η ψυχή μολύνεται και δεν μπορεί να δεχθεί τη χάρη του Αόρατου και ανέγγιχτου Θεού.

2^ο) Κυβερνάται ο άνθρωπος από το πνεύμα των εμπαθών σκηνών και διαλόγων.

3^ο) Αδυνατεί βαθμιαία ο άνθρωπος να βιώσει την φύσι της ψυχής του, ως πνευματική ύπαρξη, που κάποια μέρα θα αποθέση το σώμα της στο χώμα.

4^ο) Ξεχνά το πνευματικό – ορθόδοξο νόημα της ζωής και δεν προετοιμάζεται για τον κόσμο της πέραν του τάφου ζωής.

5^ο) Δεν συνειδητοποιεί (κατά Θεόν) το πρόσκαιρον της ζωής.

6^ο) Δεν επιθυμεί (δια των Μυστηρίων) να εισέλθη στην τροχιά του φιλανθρώπου Θεού.

7^ο) Τέλος, αδυνατεί να κατανοήση, ότι ο Θεός είναι η αγαθή αιτία των πάντων, που φανερώνεται αληθινά μόνο σε εκείνους που αποφεύγουν την αμαρτία, που απλόχερα σκορπά και η τηλεόραση.

Αναμφίβολα, στην προφητεία του ο Αγ. Κοσμάς αναφέρεται (πιστεύω) στην όξυνση της αδρανοποίησης της κοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό, εξ αιτίας της εσωτερικής αποστασίας των ανθρώπων, που προβάλλεται και καλλιεργείται (κυρίως) από την τηλεόραση.

«Η ση ένθεος γλώσσα, τας των πιστών ήγειρε, πάτερ διανοίας προς φόβον, θείον και κρείττονα∙ διό δε έγειρον, καμέ Κοσμά θεηγόρε, προς ζωήν ενάρετον, εκ φαύλων πράξεων» (Εκ του Παρακλητικού Κανόνος εις τον Άγιον Κοσμά).

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ