“ΦΩΤΟΣΚΙΑΣΙΣ” ΕΚΛΟΓΗΣ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΥ ΚΥΠΡΟΥ

 

 

Δέν ἐνεργοποιήθη ἡ ἀναγκαστική ποινή τῆς “Ταυτοπαθείας” (Β’ Οἰκουμεν. Σύν. 6^ος κανών)

 

 “ΦΩΤΟΣΚΙΑΣΙΣ” ΕΚΛΟΓΗΣ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΥ ΚΥΠΡΟΥ

 Προκαθήμενος, ὁ δῆθεν “Συκοφάντης”, ὄχι ὁ “Ἀθωωθείς”

     

 Γράφει: ο Παναγιώτης Κοσμίδης Θεολόγος

{Συγκριτικός Ἔλεγχος}  [Κύριος]: «Οἱ βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν // κυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ ἐξουσιάζοντες αὐτῶν // εὐεργέται καλοῦνται. // ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως͵ // ἀλλ΄ ὁ μείζων ἐν ὑμῖν γινέσθω ὡς ὁ νεώτερος͵ καὶ ὁ ἡγούμενος ὡς ὁ διακονῶν» (Λουκ. κβ’ 25-26). [Παράφρασις]: [Οἱ βασιλιᾶδες // καταδυναστεύουν τά ἔθνη καί τά τυραννοῦν, // ἀλλά εἰρωνικά ἀποκαλοῦνται εὐεργέτες. // Σέ σᾶς ὅμως (τούς Μαθητές μου) νά μή συμβαίνη τοῦτο. // Ὁ πιό ἄξιος νά καθίσταται μικρότερος // καί ὁ ἀνώτερος, ὡς ὑπηρέτης].

 

Α. ΠΟΛΥΔΑΙΔΑΛΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΜΟΤΙΒΟ

[Ἐκλογές “Θυσία” στόν “Μινώταυρο” τῆς “Γεωπολιτικῆς”;]

Οἱ ἐπικείμενες ἐκλογές (Δεκ. 2022) τοῦ Προκαθημένου τῆς Κύπρου, ἀποτελοῦν πολύτιμο ζύγισμα τῆς ψυχῆς τῶν Ἑλλήνων τῆς Μεγαλονήσου. Ἔλεγχο τῆς εὐσεβείας, τοῦ πατριωτισμοῦ, τῆς κρίσεως καί τῆς αὐτοτελείας του.

Ὀφείλει ὁ λαός καί οἱ Ἐπίσκοποι νά ἐνεργήσουν κατά Θεόν καί ὄχι κατά “Κόσμον”. Ἐν Πνεύματι Ἁγίω, νά προβάλλουν τόν ἄξιο, τόν ἠθικό, τόν συνετό, τόν ἐνέρετο, τόν καί Πατριώτη. Νά μή προκρίνουν, μέ βάσι τίς “Γεωπολιτικές” σκοτεινές προσταγές καί ἴντριγκες. Οὔτε μέ κριτήριο τά τυφλά νεύματα τοῦ ξεπεσμένου τρεμοσβήνοντος “Φαναρίου”. Ταῦτα τά νεύματα, ὑπαγορεύονται ἀπό ἀλλοτρίους ἡγεμονικούς ἀφέντες.

Ἀξιοσημείωτο πώς, ἡ σύγχρονος ἀνάλγητος Οὐασιγκτών, δέν ἀποδέχεται ποτέ συμμάχους, παρά μόνον ὑποτελεῖς. Καί ἐπάνω στό ζήτημα τῆς σημαινούσης ἐκλογῆς, θά ἐξασκήσουν πιέσεις. Ὄχι μόνον, μά θά προβάλλουν ἐκβιασμούς. Θά ἀπαιτήσουν. Θά προστάξουν. Ποῖος ὑποψήφιος διαθέτει τό ἀνάλογο ἀνάστημα, ἰσχυρά πνευμόνια, ἰσχυρά προαίρεσι, ὥστε νά ἀντιταχθῆ στούς μονοπολικούς τοῦ κόσμου τούτου τυράννους; Προτάσσουμε, μόνο, ὁ, «δυνάμενος χωρεῖν χωρήτω» (Ματθ. ιθ’ 12).

Δέν ἐπιτρέπεται ἐκλογή θυσίας, πρός τόν “Μινώταυρο” τῆς “Γεωπολιτικῆς”, χάριν τῶν παγκοσμίων ἐμπόρων τοῦ πολέμου. Λογιζόμεθα Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι. Κυριαρχεῖ στό DNA μας,  τό «Εὔδαιμον τό Ἐλεύθερον».

«Οὓς (πατέρες) νῦν ὑμεῖς ζηλώσαντες // καὶ τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον͵ // τὸ δ΄ ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον, ...» (Θουκυδίδης Ἱστορία, Hist 2.43.4.1-2.43.4.2».

 

[Ἐνστάσεις καί ἀπροσδιοριστίες]

Ποία ἡ ἀνθρωπογεωγραφία τῶν φιλοδόξων μνηστήρων τοῦ συγκεκριμένου Θρόνου;

Ἀρκετοί εἶναι οἱ ἐκδηλωθέντες δημοσίως ὡς μνηστῆρες τοῦ ἐπιζήλου Θρόνου. Ὡστόσο, δυστυχῶς, ἐάν συγκριθοῦν μέ τούς παλαιφάτους πατέρες καί ἐάν ἐπιμετρηθοῦν μέ αὐστηρά πνευματικά κριτήρια, τότε δέν ἀξιολογοῦνται, πώς ξεπερνοῦν τήν “νηπιακή βάσι”.

Καταχωροῦμε μερικές ἐμφανεῖς ἐνστάσεις, γιά τούς μέχρι στιγμῆς, προβαλλομένους ὡς ὑποψηφίους.

i.    Ἕνας ἐκ τῶν κυριάρχων τῆς διαδικασίας, παλαιότερα (τό 2000) ἐκατηγορήθη μέν, ἀλλά, ἠθωώθη παμψηφεί. Θά ἀναλύσουμε τό θέμα ἐκτενέστερα, στήν συνέχεια.

ii.  Ἕτερος ὑποψήφιος, ἐδῶ καί χρόνια, προβάλλει τόν ἑαυτό του ὡς προφητολόγος καί ὑποφήτης. Ἐνασχολούμενο μέ τά διορατικά καί μέ τά προορατικά ζητήματα.

 

Πολλάκις προέβλεψε πολέμους, σεισμούς, καταποντισμούς καί ἀνείπωτες καταστροφές, οἱ ὁποῖος ὅμως, εὐτυχῶς δέν συνετελέσθησαν.

Ἡ Παλαιά Διαθήκη, μέ σαφήνεια καί κατηγορηματικότητα, ξεκαθαρίζει τά προφητολογικά διλήμματα. Προβλέψεις, προρρήσεις καί προφητεῖες, οἱ ὁποῖες δέν ἐπαληθεύονται, δέν ἐκπορεύονται ἀπό τόν Ἴδιο τόν Θεό. Δέν ἰσχύει γι’ αὐτές, τό, «Τάδε λέγει Κύριος» (Ἐξοδ. δ’ 22, καί ἄλλες 325 φορές). Οἱ ἐν λόγω ψευδοπροφῆτες, ὁμιλοῦν, εἴτε κατευθυνόμενοι ἀπό τόν ἀρχηγό τοῦ ψεύσους, τόν Διάβολο, εἴτε ἀπό τήν φαντασία, τίς παραισθήσεις καί τίς ψευδαισθήσεις τους.

iii.    Ἕτερος ὑποψήφιος, ἐμφανίζεται ὡς συμβιβαστικός, ὡς ἤπιος, ὡς ὑποτονικός καί ἄβουλος. Ἱκανός νά ἀνασυνθέση δῆθεν τά διεστῶτα καί νά ἐπιφέρη τήν εἰρήνευσι.  

iv.     Τέλος, ἕτερος ὑποψήφιος, δῆθεν “Ρωσόφιλος”, μετέβη στό “Φανάρι” (Ἰούλ. 2022). Ἐκεῖ, “κατέθεσε” τήν πειθαρχημένη ὑποταγή καί δουλικότητα πρός τόν “σκιώδη”, τόν ἐμφανέστατα ἀλλοτριωμένο. Ἐνεφάνισε ραγιαδισμό πρός τόν δεχόμενο  ἔξωθεν ἐντολές, παρά συγχρόνων ἀντιχρίστων τῆς δυστήνου ἐποχῆς μας.

Ἀκρισία καί ἐπιπολαιότης πρός τόν, ἀντικανονικῶς προκαλέσαντα καί ἐμμονικῶς συντηροῦντα “Διάσπασι”, δυνάμει “Σχίσμα”, τῆς Καθόλου Ὀρθοδοξίας. Δυνάμει “Σχίσμα”, τό ὁποῖο ἐπέφερε, ἐνεργοποίησε, προεκάλεσε τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ, μέ τόν θερμό Ἐμφύλιο Πόλεμο στήν Οὐκρανία.

 

[Χρυσοί τροῦλοι Ἱ. Ναῶν καί Νατοϊκές Ἐπιβολές]

[Σημείωσις 1]: Στόν προαύλιο χῶρο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως τοῦ “Ρωσοφίλου” ὑποψηφηφίου, ... δεσπόζουν Ἱ. Ναοί:

Ἕνας ὑπερπολυτελής Ρώσικος Ἱ. Ναός, ὁ Ἀπ. Ἀνδρέας, μέ πέντε (5) χρυσούς τρούλους.

 Καί, ἕνας Ρουμάνικος Ἱ. Ναός, κατασκευασμένος ἐξ ὁλοκλήρου ἀπό ξύλο.

[Σημείωσις 2]: Ἀξιοσημείωτο πώς, κακῶς βεβαίως, “ἐνεργοποιήθη” καί ἡ λεγομένη «Ρωσική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία», στήν Κατεχομένη Βόρειο Κύπρο, σέ ἀνάλογο Ἱ. Ναό Ρωσικῆς τεχνοτροπίας καί πολυτελείας.

 

Β. “ΟΔΕΥΣΣΕΙΑ” ΕΝΟΣ “ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ”-“ΑΘΩΩΤΗΡΙΟΥ”

[Μετέωρο Δικαστικό Περίγραμμα]

Δέν προτιθέμεθα νά προβάλλουμε ἀσάφειες γιά τόν κατηγορηθέντα ὑποψήφιο. Ὀφείλουμε ὡστόσο, νά καταχωρήσουμε πασίγνωστα, ἐνδεικτικά στοιχεῖα, τά ὁποῖα κατέχουμε. Νά τά ὑπενθυμίσουμε πρός τόν ψηφίζοντα εὐσεβῆ λαό τῶν Ρωμιῶν τῆς Κύπρου καί πρός τούς Ἐκλέκτορες Ἀρχιερεῖς.

Ὁ ἄνθρωπος κατηγορήθη γιά βαρειά ἠθικά παραπτώματα, ἀλλά ἠθωώθη παμψηφεί, κατά τό ἔτος 2000.

Στό συγκροτηθέν Ἐπισκοπικό Δικαστήριο-“Μείζων Σύνοδος” ἀπεκλήθη-μετεῖχον, δύο Πατριάρχες τῆς Ἀνατολῆς καί τρεῖς ἀπεσταλμένοι Ἐπίσκοποι ἀπό τόν τότε Προκαθήμενο Πάσης Ἑλλάδος, τόν Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη.

Καταχωροῦμε ποῖοι ἦσαν οἱ τρεῖς, ἐντεταλμένοι ἐξ Ἑλλάδος Δικαστές-Ἐπίσκοποι: Ὁ Ἄνθιμος Ρούσας, ὁ λ. Ἀλεξανδρουπόλεως, ὁ ὀρεγόμενος ἀντικανονική μετάθεσι στή Θεσσαλονίκη καί ἐπιτυχῶν τελικῶς αὐτήν (καλπονοθευτικῶς;), ἀργότερα, κατά τό 2004. Ὁ  Παντελεήμων Μπεζενίτης, λ. Ἀττικῆς, μετέπειτα φυλακισθείς καί καθαιρεθείς (2009). Καί ὁ Δανιήλ Πουρσουκλῆς, Καισαριανῆς, ἐκλεκτός τοῦ τότε Προκαθημένου Πάσης Ἑλλάδος.

 

[Νά “μποῦμε” στό “μάτι” τοῦ “Φαναρίου”]

Ἕνας ἐκ τῶν δικαστῶν, ἐδήλωνε μέ βαθύτερο νόημα:

-«Πᾶμε κάτω στήν Κύπρο, ὥστε νά “ἀθωώσουμε” τόν ἔνοχο, κυρίως νά μποῦμε στό μάτι τοῦ ... “Φαναρίου”».

Τά συγκεκριμένα λόγια ὑπέκρυπταν, προδιέγραφαν, ὁλόκληρο τήν αἱματηρή διαμάχη, πού ἐνέσκηψε τάχιστα, μεταξύ Ἀθηνῶν καί “Βοσπόρου”. Μέ ... ἀνυπόστατες, ἀνύπαρκτες καί ἀντικανονικές  πρακτικές, ... μέ γελοῖες, εὐτράπελες καί φαιδρές, ... μεταδιδόμενες τηλεοπτικές ἀφοριστικές τελετές “Ψευτο-Ακοινωνησίας”. Ἐνεργοποιημένες ἀπό τίς “Φαναριώτικες” αὐτοκρατορικές ὀνειροφαντασίες.

Σημειωτέον ὅτι, τότε τό “Φανάρι”, οὐδόλως ἀπέστειλε ἀντιπροσώπους Ἐπισκόπους-Δικαστές, στήν Κύπρο. Καθότι ἀπαιτοῦσε, παπικῶ τῶ τρόπω, νά ἀποφαίνεται ἀντικανονικῶς μόνον τό ἴδιο, ὡς μία μοναρχική τυραννία μέσα στήν Ὀρθοδοξία.

 

[Πατριάρχες ἐμεθόδευσαν, “ἀθώωσι”]

Ἐπιπροσθέτως, νῦν ὑποψήφιος γιά τόν Θρόνο, ὑπῆρξε τότε, στό περίφημο ἐκεῖνο “Δικαστήριο”-“Ἀθωωτήριο” (τό 2000), ἕνας ἐκ τῶν βασικῶν δικαστῶν.

Σέ ἐμπιστευτική συνάντησι, μᾶς ἐξομολογήθη συντετριμμένος τήν ἀλήθεια.

–«Προσωπικῶς, καθώς καί ἄλλοι ἀδελφοί δικασταί, προτιθέμεθα νά καταδικάσουμε ἀσυζητητί τόν κατηγορούμενο. Δέν εἴχαμε οὐδεμία ἀμφιβολία περί αὐτοῦ».

-«Ὡστόσο, μᾶς ἐπίεσαν φορτικά, οἱ δύο Προκαθήμενοι Πατριάρχες τῆς Ἀνατολῆς καί ὑπεχωρήσαμε. Μᾶς ἐδήλωσαν ἀπόλυτα πώς, ἐκεῖνοι, ὁπωσδήποτε θά ἀθωώσουν τόν κατηγορούμενο. Ὡστόσο,  ἀπαίτησαν, τήν ὁμοφωνία μας. Καλόν θά εἶναι, ἀπεφάνθησαν, νά μήν τόν ἀποστείλουμε στήν Ἱ. Μητρόπολί του “λερωμένο”. Μέ καταδικαστικές τίς δικές σας ψήφους. Σᾶς ἱκετεύουμε γονυπετεῖς, μετατρέψετέ τες, «αὐθωρεί καί παραχρῆμα», σέ ἀθωωτικές καί ἀπαλλακτικές!».

-«Καί δυστυχῶς, προσκυνήσαμε, ὑποταχθήκαμε καί διαγράψαμε τήν ἐλέγχουσα συνείδησί μας. Καί τώρα, ἀδυνατοῦμε νά ἡσυχάσουμε».

Καί τότε, ὁ καταγράφων τόν διάλογο, δικαίως κατεκεραύνωσε, μέ κάθε αὐστηρότητα κατά πρόσωπο, τόν ἀπολογούμενο.

-«Θά ἀποδώσετε βαρύτατο λόγο στόν Θεό. Ἐπανεγκατεστήσατε ἀκατάληλο ποιμένα, ὡς ἄξιο πατέρα. Καί τό χειρότερο, ἀνακύπτει νεοφανές διατεταγμένο σενάριο. Μεθαύριο, ἐνδεχομένως, θά τόν λουσθῆτε καί ὡς Προκαθήμενο Ἀρχιεπίσκοπο».

 

[Ἀνύπαρκτος ποινή “Ταυτοπαθείας”, λόγω “Συμπαιγνίας”;]

Κατά τήν Δίκη ἐκείνη, ὁ κατηγορούμενος, ὑπέβαλε ἀπολογητικό ὑπόμνημα διακοσίων (200) σελίδων στό “Ἀθωωτήριο”.

Ἀξιοθαύμαστο, ἀξιοπερίεργο καί ἀξιοκατάκριτο πώς, μετά τήν ὁμόφωνο ἀθώωσι τοῦ κατηγορουμένου, δέν ἐφηρμόσθη ἡ ποινή τῆς ἀναφερομένης ὡς “Ταυτοπαθείας” κατά τούς Ἱ. Κανόνες. Ἤτοι, ἐπιβαλλόταν οἱ “κατήγοροι-συκοφάντες”, νά ὑποστοῦν τήν ἴδια ποινή, στήν ὁποίαν θά ὑπέκειτο ὁ κατηγορούμενος, ἐάν τά στοιχεῖα ἐκρίνοντο ἀληθινά. Ἰδού ὁ συγκεκριμένος Ἱ. Κανών.

«Καὶ μὴ πρότερον ἐνίστασθαι τὴν κατηγορίαν, // πρὶν ἢ ἐγγράφως αὐτοὺς // τὸν ἴσον αὐτοῖς ἐπιτιμήσασθαι κίνδυνον, // εἴπερ ἐν τῇ τῶν πραγμάτων ἐξετάσει // συκοφαντοῦντες τὸν κατηγορούμενον ἐπίσκοπον ἐλεγχθεῖεν» (Β’ Οἰκουμ. Σύνοδος, στ’ κανών).

Κατά συνέπειαν, κατ’ ἀνάγκην, εἴτε ἔπρεπε νά καθαιρεθῆ ὁ κατηγορούμενος, εἴτε, ὁπωσδήποτε νά καθαιρεθοῦν οἱ κατήγοροι κληρικοί καί νά καταχωρηθοῦν ἀνάλογες ποινές στούς λαϊκούς “κατηγόρους-συκοφάντες”. Οὐδέν ἐκ τῶν δύο ἐξετελέσθη. Οὐδέποτε ὑφίστανται συγχρόνως δύο ἀντίθετες καταστάσεις. Φωτιά καί πάγος, ἡμέρα καί νύκτα, μονοί καί ζυγοί ἀριθμοί. Καί ἀθῶος ὁ κατηγορούμενος καί ἀθῶοι οἱ φοβεροί “συκοφάντες” του. Σενάρια παντελῶς τρελά καί ἀκαταλόγιστα;

Οἱ ἐπίσημοι ἐκπρόσωποι τοῦ “Δικαστηρίου”, ἐδήλωσαν δημοσίως πώς, «δέν ἐτέθη ζήτημα τιμωρίας τῶν κατηγόρων». Γιά ποιό λόγο, δέν τό ἐπεξήγησαν.

Τί ἀκριβῶς ἀνακύπτει ἐν προκειμένω; Εἴτε μεγαθυμία τοῦ “ἀθωωθέντος”, εἴτε συμπαιγνία καί ραδιουργίες.

 

[Μή “Καθαιρεθέντες”, μά Προαχθέντες “Συκοφάντες”]

Τό ἐκπληκτικό εἶναι, τό ποῖοι ὑπῆρξαν οἱ συγκριμένοι κατήγοροι. Ἕνας Ἐπίσκοπος καί ἕνας Χωροεπίσκοπος, νῦν Ἐπίσκοπος ἐκ Κύπρου, ἕνας Ἀρχιμανδρίτης καί κάποιοι λαϊκοί.  Οἱ κατήγοροι κληρικοί δέν καθηρέθησαν, ὅπως προστάζουν οἱ Ἱεροί καί Θεοφόροι Κανόνες.

Παρεπιπτόντως, οἱ κατήγοροι ἐδήλωσαν ὅτι δέν τούς ἐπετράπη νά ὁμιλήσουν κατά τήν διαδικασία τῆς “δίκης”, παρά γιά ἐλάχιστα λεπτά ὁ καθένας τους.

Ὁ κατήγορος Ἐπίσκοπος, παρά τίς πανταχόθεν πιέσεις, ἠρνήθη σθεναρά νά “συμφιλιωθῆ” μέ τόν κατηγορηθέντα.

Ἐπίσης, κατά τήν ἐποχή ἐκείνη, παρά τήν πολεμική, δέν ὑπεχώρησε, ὥστε νά συλλειτουργήση μέ τόν παμψηφεί “ἀθωωθέντα”. Ἀλλά, ἀργότερα, ...

 

[Προκαθήμενος Κύπρου ὁ “Κατήγορος-Συκοφάντης”]

Καί τώρα ἡ ἀτομική βόμβα τῆς ἱστορίας. Ὁ κατήγορος, πού θἄπρεπε, μετά τήν ἀθωωτική ἐτυμηγορία, νά καθαιρεθῆ ἀνυπερθέτως, ἦτο ὁ τότε Μητροπολίτης Πάφου, ὁ Χρυσόστομος (κατά κόσμον Ἡρόδοτος Δημητρίου), καί ὁ χωροεπίσκοπος.

Ἔ, καί λοιπόν; Ναί ἀλλά, στήν συνέχεια (τό 2004), ὁ Χρυσόστομος, ἐξελέγη ὡς Προκαθήμενος Κύπρου (2004-2022), μέ τήν τότε ἐφαρμοζομένη ἐκλογική διαδικασία.

Ὁ ἐν λόγω Προκαθήμενος, ὁ Χρυσόστομος Β’, ἀποβιώσας προσφάτως (7/11/2022), δύναται ἆραγε νά ὁμιλήση ἀπό τόν τάφο του; Νά ἀποτινάξη τό χῶμα ἀπό ἐπάνω του καί νά προβῆ σέ γνωστοποιήσεις; Μήπως, ὑφίστανται κείμενά του καί ἀτράντακτα στοιχεῖα; Ποῖος τά κατέχει; Ἐνδέχεται, κάποια δύστηνο στιγμή, νά κυκλοφορήσουν στόν “ἀέρα” καί νά προκαλέσουν τεράστια δυσφήμησι τοῦ τιμημένου ράσου; Σεισμό στήν Ἐκκλησία;

Σημειωτέον πώς, ὁ κατηγορηθείς καί “ἀθωωθείς”, μετά ἀπό τήν δίκη, ἐξεδήλωσε ἄκριτο θράσος. Προέβη στήν πρώτη ἀπόπειρα νά καταλάβη τόν Θρόνο τῆς Μεγαλονήσου, τό 2004. Ἀπέτυχε, ὕστερα ἀπό διάφορες μηχανορραφίες καί  δολοπλοκίες. Καί τότε μέν (τό 2004), παραδόξως, ἐξελέγη Προκαθήμενος, ὁ πρό τετραετίας βασικός κατήγορος καί “συκοφάντης”, κατά τήν προαναφερθεῖσα “Δίκη”.

Ὡστόσο, τώρα, τό 2022, πάλιν ὁ “συκοφαντηθείς” καί παμψηφεί “ἀθωωθείς”, ἀπανέρχεται στήν διεκδίκησί του. Τί μέλει γενέσθε; Κύριος οἶδε.

 

[Ποιότητα Ἐκλεκτόρων, Χριστιανῶν καί Ἐπισκόπων]

Οἱ κάθε εἴδους ἐκλογικές διαδικασίες, τόσο οἱ Ἐκκλησιαστικές, ὅσο καί οἱ Πολιτικές, δέν ἀποκαλύπτουν μόνον τήν ἀξία ἤ τήν ἀπαξία τῶν ἐκλεχθέντων. Μά πρωτίστως, τήν ὑπόληψι, τήν ποιότητα, τήν κρίσι, τήν ἀντίστασι, τήν ἐξαγορά, τήν ἀντικειμενικότητα, τήν πνευματικότητα, τήν ἠθική ὑπόστασι, τήν καθαρότητα ... ἐνδεχομένως τήν κατάπτωσι τῶν ἰδίων τῶν ἐκλεκτόρων. Ἆραγε, μήπως ἐκφωνοῦμε “Δουλικό Ναί”, σέ ὅλα τά ἐξωεκκλησιαστικά ἐντάλματα τοῦ “Λεβιάθαν”;

Εἰδικός συνεργάτης μας καί ἐμπειρογνώμων, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀπεκάλυψε πλεῖστα ὅσα, συνεγείρει:

«Εἴρηκα, ἀκηκόατε, // ἔχετε, κρίνατε» (Ἀριστοτέλους, “Ρητορικά”). Καί,

«Ἀκηκόατε, ἑωράκατε, // πεπόνθατε, ἔχετε, // δικάζετε» (Λυσίας, “Κατά Ἐρατοσθένους”).

Ὁ Θεός προστάζει, ὁ λαός δέν ἀγνοεῖ, οἱ ἐκλέκτορες, ἄς διαθέτουν καθαρή καί ἔνθεο συνείδησι.

{Κριταί ἐπιλησμοσύνης} [Κύριος]: «... Κριτής τις ἦν ἔν τινι πόλει // τὸν Θεὸν μὴ φοβούμενος καὶ // ἄνθρωπον μὴ ἐντρεπόμενος» (Λουκ. ιη’ 2). [Ἀναδιατύπωσις]: [... (Παραβολή), Ὑπῆρχε κάποιος ἄξεστος // καί πανάδικος δικαστής // ὁ ὁποῖος συνεδύαζε δύο κακουργηματικά στοιχεῖα. // Οὔτε τόν Παντοδύναμο Θεόν ἐφοβεῖτο, // οὔτε ἐνεφάνιζε ἴχνος ντροπῆς μπροστά στά μάτια τῶν ἀνθρώπων. ...]._

 

ΦΩΤΟ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙ­ΩΣΙΣ

	Στό στόχαστρο τοῦ “ΝΑΤΟ” ἡ Κύπρος
	Ὁ Κατήγορος πού κατέστη Προκαθήμενος Κύπρου, ὡς Χρυσόστομος β’
	Ὁ ἀθωωθείς
	Ὁ Προφητολόγος
	ὁ λεγόμενος “Ρωσόφιλος” ὑποψήφιος
	Ὑπερπολυτελής Ρώσικος Ἱ. Ναός, ὁ Ἀπ. Ἀνδρέας, μέ πέντε (5) χρυσούς τρούλους. . Βρίσκεται στόν προαύλιο χῶρο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ταμασοῦ
	Ρουμάνικος Ἱ. Ναός, ξύλινος, στόν προαύλιο χῶρο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ταμασοῦ
	Καί, Ρωσικός Ὀθροδοξος Ναός στήν Κατεχομένη Βόρειο Κύπρο
	Ἕτερος ὑποψήφιος,

 

	Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, Πέτρος ζ’ (1997-2004).
	Πατριάρχης Ἀντιοχείας, Ἰγνάτιος δ’ (1979-2012)
	λ. Ἀλεξανδρουπόλως (νῦν λ. Θεσσαλονίκης) Ἄνθιμος Ρούσας
	λ. Ἀττικῆς, Παντελεήμων Μπεζενίτης

 

 

 

 

	Ὁ ὡς Πατρ. Κωνσταντινουπόλεως, Βαρθολομαῖος
	ὁ ὡς Πατρ. Κωνσταντινουπόλεως, Βαρθολομαῖος

ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

https://www.vimaorthodoxias.gr/ekklisia-kyprou/megali-dimoskopisi-gia-tis-archiepiskopikes-ekloges-1os-o-lemesoy-athanasios-stin-prothesi-psifoy-ta-ypoloipa-favori/

 

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΙΣ 24/11/22

 

ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

https://ageliaforos.com/se-dimoskopisi-gia-tis-archiepiskopikes-ekloges-o-tamasoy-einai-17-monades-piso-apo-ton-lemesoy/

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ: 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

 

---