Φωτο από εδώ
Γράφει Λυκούργος Νάνης, ιατρός
Παραθέτω κάποια κείμενα, ενδεικτικά της όλης καταστάσεως.
Μετά από την μεγάλη και τόσο σπουδαία απόφασή σας να παραχωρήσετε το αυτοκέφαλο στον ορθόδοξο Ουκρανικό λαό, όπως είχατε δικαίωμα, είχαμε την σκέψη, που υποβάλλαμε στο Διοικητικό Συμβούλιο και στον Διευθυντή της Ακαδημίας, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για συνάντηση με τους αδελφούς μας της νέας Εκκλησίας Ουκρανούς Ορθοδόξους, πιστεύοντας ακλόνητα ότι θα μπορούσε αυτό να κάνει ακόμη πιο ουσιαστική την ενότητα της κοινωνίας πλέον με το κοινό ποτήριο. Έτσι εκπονήθηκε ένα πρόγραμμα που απευθύνθηκε σε θεολόγους καθηγητές και φοιτητές των Εκκλησιαστικών και Θεολογικών Σχολών της Ουκρανίας.
Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος
Υποστηρίζουμε πλήρως την απόφαση της Υμετέρας Παναγιότητος και της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τη χορήγηση Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας και θαυμάζουμε το θάρρος και τη διορατικότητά σας, για την οποία θα σας δικαιώσει η ιστορία. Με αυτή την τολμηρή και ιστορική απόφαση, η Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως έδωσε στον Ουκρανικό λαό την εκκλησιαστική του αξιοπρέπεια, θεραπεύοντας ένα σχίσμα που έπληττε μια ολόκληρη χώρα, αποτρέποντας την κοινωνία εκατομμυρίων πιστών, κληρικών και θεολόγων από μια ουσιαστική κοινωνία με την παγκόσμια Ορθοδοξία.
Παντελής Καλαϊτζίδης.
Υπογραμμίζει, απέναντι εις τον θρησκευτικόν φονταμενταλισμόν, την ειρηνοποιητικήν ισχύν και την ειρηνευτικήν αποστολήν της θρησκείας και την αναγκαιότητα του διαθρησκειακού διαλόγου, συμφώνως προς την αρχήν: “Ουδεμία ειρήνη των πολιτισμών χωρίς ειρήνην των θρησκειών. Ουδεμία ειρήνη των θρησκειών χωρίς διάλογον των θρησκειών”. Δι᾿ ημάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, ο διάλογος και ο αγών διά την προστασίαν των δικαιωμάτων του ανθρώπου είναι καθήκον, το οποίον απορρέει από τον πυρήνα της πίστεώς μας.
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος
Τα παρατιθέμενα αποσπάσματα των δηλώσεων των τριών αυτών προσώπων είναι ειλημμένα από τον ιστότοπο της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών» της Μητροπόλεως Δημητριάδος.
Εδώ imd.gr μπορεί να ανατρέξει ο καθείς και να αναγνώσει ολόκληρα τα κείμενα-προσφωνήσεις.
Βλέπουμε να χρησιμοποιείται υπέρμετρα μια «πολιτικά ορθή» φρασεολογία επενδεδυμένη με ορθόδοξο χριστιανικό μανδύα.
Στην αρχή της προσφωνήσεώς του ο κ. Βαρθολομαίος εξαίρει τη «θεολογική» προσφορά της Ακαδημίας …
Οι δε Δημητριάδος Ιγνάτιος και Παντελής Καλαϊτζίδης επιδοκιμάζουν και εξαίρουν το εκκλησιαστικό πραξικόπημα του Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου στην Ουκρανία.
Αυτός είναι ο «σεβασμός» αμφοτέρων στην Κανονική Τάξη …
Εν τω μεταξύ η τοξεύουσα τα βέλη της σε βάρος του Ρωσικού Πατριαρχείου Ακαδημία ποιεί την νήσσαν για το στραγγαλισμό της θρησκευτικής ελευθερίας από την πλευρά της κυβέρνησης Ζελένσκι…
……………..
Η κ. Υφυπουργός εξέφρασε την ευαρέσκειά της για το έργο της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, τονίζοντας ότι «βρίσκεται στην πρωτοπορία της θεολογικής έρευνας, τολμώντας να ανοίξει τη συζήτηση για επίκαιρα όσο και μεγάλης σπουδαιότητας θέματα όπως η σχέση Ορθοδοξίας και νεωτερικότητας, το πρόβλημα του εθνοφυλετισμού και του θρησκευτικού εθνικισμού, τη θέση της γυναίκας στην Εκκλησία, την παρουσία των χριστιανών στη Μέση Ανατολή, τη σχέση θρησκείας και πολυπολιτισμικότητας, θεολογίας και λογοτεχνίας και πολλά άλλα. Για όλους αυτούς τους λόγους η Βουλή των Ελλήνων την αναγνώρισε ήδη από το 2014 διά νόμου ως Ερευνητικό Κέντρο ισότιμο με τα κρατικά Ερευνητικά Κέντρα. Είναι εκείνη ακόμη που σε συνεργασία με διακεκριμένους Ορθόδοξους θεολόγους από πολλές χώρες, μίλησε έγκαιρα, με τη γνωστή πλέον σε όλους «Διακήρυξη», για τη διαστροφή της Ορθόδοξης θεολογίας που συνιστά η διδασκαλία περί «ρωσικού κόσμου».
Τάδε, τα εξόχως «βαρυσήμαντα», έφα η κυρία Ζέτα Μακρή.
Η Ακαδημία των «μεταπατερικών» θολολόγων, κατά την εν λόγω κυρία, βρίσκεται στην πρωτοπορία της «θεολογικής» έρευνας , για αυτό και το δήθεν φιλόχριστο Κράτος, αυτό το Κράτος που συνεχώς «αντινομοθετεί τω αιωνίω Νομοθέτη Χριστώ», για να θυμηθούμε τον ιερό Χρυσόστομο, το Κράτος που αναίσχυντα θέσπισε την αλλαγή φύλου από τα 15, που νομιμοποίησε τη συμβίωση των σοδομιτών, που εισήγαγε τις έκφυλες ταυτότητες, τις εμετικές εβδομάδες και τα μεταλλαγμένα Θρησκευτικά στα Σχολεία , το Κράτος που υπονομεύει την ελληνορθόδοξη αγωγή των Ελληνοπαίδων, το Κράτος που αποποινικοποίησε τη βλασφημία των Θείων , το Κράτος που επιτρέπει τα αίσχη των drag queen , αυτό το Κράτος, διαβλέποντας, προφανώς, ότι η συγκεκριμένη «Ακαδημία» εξυπηρετεί άριστα τη στοχοθεσία της λεγόμενης «πολιτικής κορρεκτίλας» ,της Νέας Τάξης και της παγκοσμιοποίησης ,διά νόμου, την αναγνώρισε ως «Ερευνητικό Κέντρο».
Και οι «θεολόγοι ερευνητές», ρίχτηκαν με τα μούτρα στην «έρευνα» παράγοντας και λανσάροντας τα προϊόντα της «μεταλλαγμένης» θεολογίας τους προς κατανάλωση στο εκκλησιαστικό σώμα.
Αφού έσκαψαν, φαίνεται, σε πολύ βάθος στο μεταλλείο που λέγεται πατερική θεολογία , εξήγαγαν το συμπέρασμα ότι σήμερα ,στις μέρες της «ανοιχτότητας», (μήπως κάτι τέτοιο θυμίζει το open society του Σόρος;;;,), του πλουραλισμού, της πολυπολιτισμικότητας, έχουμε ανάγκη από μια άλλη «θεολογία» που να μπορεί να «διαλεχθεί» με τον κόσμο και να τον «προσλάβει» και όχι από τον κατεστημένο» και «επαρχιώτικο» πατερικό λόγο.
Μια «κοσμοπολίτικη» θεολογία, ανοιχτή (ώστε να μπάζει από παντού προφανώς…, που πολύ πιθανό να μπάσει ακόμη και γυναίκες στο Ιερό Βήμα και ο νοών νοείτω….) στις προκλήσεις των καιρών .
Ποιοι πατέρες στον 21ο αιώνα με την αυστηρή και ασκητική θεολογία τους , αυτή που δεν χαϊδεύει αυτιά και δεν εκδίδει ευχερώς εισιτήρια για τον Παράδεισο αλλά προβάλλει το αρνησίκοσμο φρόνημα και το ουρανοπολιτικό πνεύμα του Ευαγγελίου;
Εμείς έχουμε τους νεοπατέρες και μεταπατέρες τώρα …
………………………
Η εν ταπεινώσει και εν πνεύματι φόβου Θεού έρευνα και μελέτη της ιερής επιστήμης της Θεολογίας συνιστά ένα ιερό έργο που υπηρετεί το ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας , την προβολή της Ορθοδόξου Χριστιανικής Πίστεως ως απολύτου και μοναδικού φορέως της Αληθείας και την προφύλαξη του Ορθοδόξου πληρώματος από τη λύμη των πλανών και ετεροδιδασκαλιών, τουτέστιν των αιρέσεων.
Η πατερική θεολογία , με την ασύλληπτη δύναμη και το δυσθεώρητο πλούτο του περιεχομένου της, τυγχάνει αυτάρκης και πλήρης και δίδει τη λυτρωτική διέξοδο στα υπαρξιακά προβλήματα του συγχρόνου ανθρώπου.
Οι πατέρες της Εκκλησίας αγάπησαν διαχρονικά με ιερό πάθος τον άνθρωπο και στρατεύθηκαν στην ιερή υπηρεσία της εν Χριστώ σωτηρίας του .
Δεν προέβησαν σε εκπτώσεις και αβαρίες στο Ορθόδοξο Δόγμα και Ήθος, δεν σχετικοποίησαν την Αλήθεια, δεν συμβιβάστηκαν με τον ά-κοσμο κόσμο και το φρόνημά του, πολέμησαν με δριμύτηbτα τις αιρέσεις και ποτέ δεν τις θεώρησαν σεβαστές και σεβάσμιες και οδούς σωτηρίας όπως τις θεωρούν κάποιοι βλάσφημοι πατριάρχες σήμερα .
Δεν συμπροσεύχονταν, δεν δώριζαν Κοράνια σε μουσουλμάνους , δεν συγκαλούσαν διαθρησκειακές συνάξεις, δεν αποκαλούσαν τους αιρετικούς «αδελφές Εκκλησίες» και τους πάπες «ιερωτάτους αδελφούς».
Δεν χορηγούσαν και αναγνώριζαν εκκλησιαστική υπόσταση σε σχισματικούς, αυτοχειροτόνητους και αχειροτόνητους, δεν δέχθηκαν ,ούτε ανέχθηκαν ποτέ παπικού τύπου πρωτεία στην Ανατολή.
Στηλίτευαν με δριμύτητα το σοδομισμό, την πορνεία , δεν αμνήστευαν «θεολογικά» τις προγαμιαίες σχέσεις , καυτηρίαζαν την εκκοσμίκευση και τις ποικίλες μορφές της, εφάρμοζαν τις ιεροκανονικές παρακαταθήκες για τους αμετανοήτως δημοσίως σκανδαλίζοντες και δεν συμβιβάζονταν με τους σκανδαλοποιούς κοσμικούς άρχοντες αλλά τους ήλεγχαν, επόμενοι των Παυλείων προτροπών «έλεγξον, επιτίμησον» και «τους αμαρτάνοντας ενώπιον πάντων έλεγχε ίνα και οι λοιποί φόβον έχωσι».
Αυτή είναι η πατερική θεολογία .
Η γνήσια εκκλησιαστική θεολογία.
Όχι η καρικατούρα της κάθε Ακαδημίας...