Σχολιάζοντας το άρθρο: «Η Μεγάλη Τρίτη» (του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ)
Το μυστήριο της συνεργίας…!
Σεβασμιώτατε Φλωρίνης είστε παρθενομάχος;
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ένας ακόμη ιεράρχης συντάσσεται ή καλύτερα στοιχίζεται στη γραμμή των Παρθενομάχων, πιθανόν άθελά του!
Αν και η παρακάτω φράση είναι βγαλμένη από το χρυσό στόμα του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου : «Όμως καλή βέβαια και μεγάλη αρετή είναι η παρθενία, αλλά χωρίς την ελεημοσύνη σε τίποτε δεν ωφελεί η παρθενία.», στα χέρια των Οικουμενιστών –που την απομονώνουν- γίνεται καρφί μπηγμένο στο τίμιο Σώμα της Παναγίας μας! Το αγνοεί ο Σεβασμιώτατος;
Ας θυμίσουμε λοιπόν ένα επίκαιρο λόγο του νεωτερικού θεολόγου κ. Σταμούλη Χρυσόστομου, σχετικό κατά πάντα με την υπόθεσή μας – για να καταλάβουμε όλοι μας. Ιδού:
«Το μυστήριο στην εκκλησία όμως δεν είναι η παρθενία. Την παρθενία τη συναντάμε παντού, σε όλα τα συστήματα τα θρησκευτικά υπάρχει η παρθενία. Ο κόσμος είναι γεμάτος από τάγματα παρθένων! Όμως, ας μη ξεγελιόμαστε, δεν σώζει η παρθενία, η θεομητρότητα σώζει. Εκείνη δηλαδή η μήτρα της ευαισθησίας που αποκαλύπτει πως στη ζωή του ανθρώπου μπορούν να χωρέσουν και τα αχώρετα. Εκείνη η αλήθεια που δείχνει το θαύμα. Η παρθενία τί κάνει; Είναι ένα εργαλείο, που δείχνει το μεγαλείο της Θεομητρότητας. Εάν η Μαρία δεν ήταν Παρθένος θα βγάζαμε εκτός του μυστηρίου τον Θεό. Εάν δεν ήταν παρθένος δε θα μπορούσε να φανεί προς τα έξω ότι η σάρκωση έγινε και «εκ Πνεύματος Αγίου», δηλαδή χωρίς σπερματική καταβολή. Το μυστήριο της συνεργίας Θεού και ανθρώπου θέλει να δείξει η Εκκλησία και σε αυτή την προσπάθεια επιστρατεύει κάθε δυνατό μέσο και κάθε γλώσσα . Η παρθενία από μόνη της δε λέει τίποτα.» [1]
Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν ακούσαμε λόγο δεσποτικό εναντίον των παρθενομάχων, παρά μόνο «Λόγια αγάπης», όπως για παράδειγμα τα παρακάτω λόγια του Σεβασμιωτάτου:
«Μετά το τροπάριο «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος», στα καθίσματα οι πιστοί προτρέπονται να αγαπήσουν το Νυμφίο και να καλλωπίσουν τις λαμπάδες τους «με αρετές» και «ορθή πίστη». Ο ποιητής μάς επισημαίνει ότι η λαμπάδα των αρετών και της ορθής πίστης ευπρεπίζεται μόνο αφού αγαπήσουμε τον Κύριο. Η αρετή μόνο καρπός αγάπης μπορεί να είναι. Όποιος δεν αγαπά, σύμφωνα με το λόγο του Αποστόλου, «δεν είναι τίποτε», «δεν ωφελείται τίποτε», γιατί μόνον «η αγάπη έχει μεγάλη καρδιά, είναι ευεργετική, η αγάπη δεν φθονεί, δεν είναι συμφεροντολόγα, δεν θυμώνει, δεν μνησικακεί, δεν είναι χαιρέκακη, χαίρεται αληθινά στη χαρά του άλλου, όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει» (Α’ Κορ. 13, 4-7).» (Ο Φλωρίνης Ειρηναίος) [2]
Αγαπητοί, μήπως ο Σεβασμιώτατος αγνοεί ότι ο Κύριος έθεσε ως πρώτη μεγάλη εντολή την αγάπη προς τον Θεό, δηλαδή την ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ και μαζί την αγάπη προς τον πλησίον (δηλ. την ελεημοσύνη); Αλήθεια δεν είναι ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ το να ομιλεί κάποιος –σε Ορθοδόξους- για «αρετές» όταν δεν έχει ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ, δηλαδή όταν μνημονεύει-συγκαλύπτει και δεν αποκαλύπτει τους μεγαλύτερους αιρετικούς του αιώνα μας που συνεργούν κατά του Κύριου και κατά της μητρός Αυτού, που χωρίς ντροπή τρέχουν (σε όλη την οικουμένη) και λαλούν σε βάρος της Παρθενίας (της Παρθένου Εκκλησίας μας) τα μύρια όσα;
Εν τέλει,
Ο Επίσκοπος που δεν εργάζεται αντιαιρετικά είναι ή όχι «νεκρός», ακόμη κι αν είναι «Παρθένος»;
Έλεος Σεβασμιώτατε, πείτε κάτι, αφήστε την φλογέρα και πάρτε την σφενδόνη… Από τέτοια ελεημοσύνη έχει ανάγκη ο πιστός λαός του Θεού, ειδικά τώρα που περισσότερο από ποτέ βάλετε η ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ του!
Υ.Γ.
«Όμως καλή βέβαια και μεγάλη αρετή είναι η παρθενία, αλλά χωρίς την (αντιαιρετική) ελεημοσύνη σε τίποτε δεν ωφελεί η παρθενία. Οι φρόνιμες Παρθένες είχαν την παρθενία, αλλά είχαν και την ελεημοσύνη σαν δυο φτερά, ενώ οι άφρονες (ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ) είχαν την παρθενία, τη μεγάλη αρετή, και το μεγάλο κόπο κατόρθωσαν, αλλά το μικρό κόπο, δηλαδή την ελεημοσύνη, δεν την έκαμαν.»…
(Συνεχίζετε)
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Ιεροψάλτης
Πτολεμαΐδα 30 Απριλίου 2024 (Μεγάλη Τρίτη - Των Δέκα Παρθένων)
Σημειώσεις: