ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ
Στήν θέση Ταράτσα,4 χιλιόμετρα βόρεια τῆς Λαμίας, συνεχίστηκε ὁ ἀγώνας τὴν ἑπόμενη μέρα (από την μάχη στο Ντερβέν Φούρκα και στον Δραχμάναγα).
Τὸ πρωὶ τῆς 7ης Μαΐου, ὁ Χακὶ πασὰς πῆρε τὴν ἀκόλουθη ἀπάντηση ἀπὸ τὸ Γενικὸ Στρατηγεῖο, σὲ ἀναφορὰ ποὺ εἶχε στείλει τὴν προηγούμενη μέρα: «Ὁ Δομοκὸς καὶ ἡ Δερβὲν-Φούρκα εὑρίσκονται ἤδη εἰς χείρας ἡμῶν, ἡ ἀνακωχὴ δὲν θὰ βραδύνει πολὺ κατὰ τὰ φαινόμενα, ὡς ἐκ τούτου ἀνάγκη νὰ προελάσητε μέχρι Λαμίας πρὸ τῆς συνομολογήσεως ταύτης».
Τὴν ἴδια μέρα τὸ πρωί, ἡ ἐμπροσθοφυλακὴ τοῦ Ἐτὲμ Πασᾶ, συνοδευομένη ἀπὸ ἀτάκτους τουρκαλβανοὺς πλιατσικολόγους, ἔφθασε στὰ ἀντερείσματα τῆς Παλιοκούλιας, Καμηλόβρυσης καὶ Ταράτσας ἔξω ἀπὸ τὴν Λαμία. Ἀκολουθοῦν μάχες στὴν Καμηλόβρυση καὶ τὴν Ταράτσα, ὅπου οἱ τοῦρκοι τελικὰ στρατοπεδεύουν.
Οἱ Ἕλληνες θὰ προσπαθήσουν νὰ ὀργανώσουν πρόχειρη ἀντίσταση στὶς Θερμοπύλες καὶ στὰ Δύο Βουνά. Ὁ Σμολένσκης ἔφτασε ἀπὸ τὸν Ἁλμυρὸ καὶ διατάχτηκε νὰ κρατήσει τὸ πέρασμα στὶς Θερμοπύλες. Δὲν χρειάστηκε ὅμως νὰ πολεμήσουν, ἀφοῦ ὁ Σουλτάνος Ἀβδοὺλ Χαμὶτ διέταξε ἀνακωχὴ στὶς 7 Μαΐου, μετὰ ἀπὸ προτροπὴ τοῦ Τσάρου τῆς Ρωσίας Νικολάου Β’, συγγενῆ ἀπὸ τὴν μητέρα του μὲ τὸν βασιλιὰ Γεώργιο Β’ τῆς Ἑλλάδας.
Ἐν τῷ μεταξὺ, ὁ τότε Νομάρχης Φθιωτιδοφωκίδος Κωνσταντῖνος Ἔσλιν, συνοδευόμενος ἀπὸ τὸν λοχαγὸ Γεώργιο Χατζηανέστη (σσ: τόν ἐκτελεσθέντα τό 1922), μὲ μία ἅμαξα καὶ λευκὴ σημαία, πέρασε μέσα ἀπὸ τὶς ὀθωμανικὲς γραμμὲς καὶ -μέσα σὲ πυκνοὺς πυροβολισμοὺς- ἔφτασε στὸ στρατηγεῖο τοῦ Ὀθωμανοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἐμπροσθοφυλακῆς Σεϊφουλὰχ πασά. Ἐκεῖ τοῦ ἐπέδωσε ἀνεπίσημο τηλεγράφημα γιὰ ἀνακωχὴ, διασπείροντας τὴν φήμη ὅτι ἔληξε ὁ πόλεμος. Αὐτὸ κατεύνασε τὰ πνεύματα καὶ ἔδωσε τὸν χρόνο ὥστε νὰ φτάσει τὸ ἐπίσημο μήνυμα.
Τὸ σχετικὸ πρωτόκολλο ὑπογράφτηκε στὸ χωριὸ Ταράτσα τῆς Λαμίας, στὶς 8 Μαΐου 1897, μὲ τοὺς Ὀθωμανοὺς νὰ ἔχουν ἀνακαταλάβει ὅλη τὴν Θεσσαλία.
Οἱ ἀπώλειες γιὰ τὴν ¨Ελληνικὴ πλευρὰ ἦσαν 672 νεκροί, 2.383 τραυματίες καὶ 252 αἰχμάλωτοι καὶ γιὰ τὴν τουρκικὴ 1.111 νεκροί, 3.238 τραυματίες καὶ 15 αἰχμάλωτοι.
Βασικότερες αἰτίες γιὰ τὴν Ἐθνικὴ ντροπὴ τοῦ 1897, ἦταν ἡ ἔλλειψη διορατικότητας ἀπὸ τὴν πολιτικὴ τάξη καὶ τὸ ἀπαράσκευο τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατοῦ. Ἡ κυβέρνηση Δηλιγιάννη, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει τὸ οἰκονομικὸ πρόβλημα τῆς χώρας, εἶχε περικόψει τὶς στρατιωτικὲς δαπάνες, ἐνῶ ὁ κομματισμὸς βασίλευε στὸν στρατό, μὲ τὴν προαγωγὴ στὶς ἀνώτερες θέσεις ἀνίκανων ἀξιωματικῶν.
(Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία τοῦ Χρήστου Τσουτσουλόπουλου,μέ θέμα: «Ο ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ 1897 – Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΔΟΜΟΚΟΥ»,στόν δῆμο Δομοκοῦ)
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ:
1. Οἱ Ὀθωμανοί,πρό τῶν πυλῶν τῆς Λαμίας
2. Λγός ΤΣΑΛΤΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ,ἕνας ξεχασμένος Ἥρως
Posted by ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ στο 7 Μαΐου, 2014