“ΙΕΡΕΣ” ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ = ΕΘΝΙΚΕΣ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΕΣ

Κολυμβάριον: “Ἱστορικές Ἐκκλησίες” 

οἱ Αἱρετικοί!

 

 “ΙΕΡΕΣ” ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ = ΕΘΝΙΚΕΣ

ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΕΣ

    “Σκύλα” ἐν “Ὀργασμῷ” ἀποτίκτει τέρατα 

             “ΝέαςΤάξεως”-“Οἰκουμενισμοῦ”                                

Γράφει:  Ο θεολόγος  Παναγιώτης Κοσμίδης      

 

{Οὔτε χαῖρε αἱρεσιάρχες} «... εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς // καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει͵ // μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν // καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε· // ὁ λέγων γὰρ αὐτῷ χαίρειν // κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς» (Β’ Ἰωάνν. ζ’ 10-11).

 

Α. ΝΕΑ ΤΑΞΙΣ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

      

i.       [Μέγα τέρας “Νέα Τάξις”-“Woke”]

 

Δύο καινοφανῆ τερατώδη θηρία, ἐκτρώματα, ἐγέννησε ὁ διάβολος, μιγνυόμενος μέ διεστραμμένους ἀνθρώπους, κατά τό εἰκοστό (20^ο καί 21^ο αἰ.). Τήν Παγκοσμιοποίησι (Παγκοσμίωση) ἤ Νέα Τάξι πραγμάτων ἤ ἀτζέντα Woke καθώς καί τόν Οἰκουμενισμό.

Τό πρῶτο, ἡ Νέα Τάξις, καταχωρεῖται ὡς πολυκέφαλο σατάνιο, μέ ὀφιώδεις ἐξαγγελίες. Ἤτοι, κατάργησις τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου, καθώς ἐπίσης κάθε Δημοκρατικῆς ἐκφάνσεως. Προληπτικός ἔλεγχος τῶν ἰδεῶν, μέσω παρακολουθήσεων τοῦ διαδικτύου.

Ἰδεολογική ἰσοπέδωσις, κατάργησις Θρησκειῶν, Παραδόσεων καί Ἐθνικῶν καταπιστευμάτων. Ἀφήγημα Ψευτοκλιματικῆς ἀλλαγῆς, ὑπέρ τῆς πυρηνικῆς βιομηχανίας. Ἐκτρώσεις, Βιολογικά ὅπλα κορωνοϊῶν, ἐμβόλια ἐπεμβαίνοντα στό θεόσδοτο καί μυστήριο DNA γονιμότητος

Κατάργησις παραδοσιακῆς οἰκογενείας, Γάμου, Βαπτίσεων, Ἐνταφιασμοῦ. “Κατάργησις” τῶν φύλων, προώθησις τῶν ΛΟΑΤΚΙ+ (+ σημαίνει καί ἄλλες ἀκατονόμαστσες καταστάσεις, γεροντοφιλίες, παιδοφιλίες, αἱμομιξίες, κ.ἄ.).

«Ἄς μή χαιρώμεθα, πού ἀπέθανε τό πολυκέφαλο κτῆνος, ὁ Φασισμός, ὁ Κομμουνισμός καί ἡ Ἀποικιοκρατία. Ἡ σκύλα πού τό γέννησε ζῆ καί βρίσκεται πάλι σέ ὀργασμό. Νέα κτήνη ἔρχονται πού ἐπιφέρουν τήν “Αὐγή τῆς Κολάσεως”»

Συναπτά, ἡ ἐπιβολή τῆς δικτατορίας τῆς Τεχνητῆς Νοημοσύνης (AI), ὥστε αὐτή νά ἐλέγχη καί νά κατευθύνεη σατραπικά κάθε ἔκφανσι τῆς ἀνθρωπίνης δραστηριότητος.

Προορατικῶς ὁ Θεοφόρος Πατήρ ἀποφαίνεται διαχρονικῶς: «Κατά τήν Μ. Παρασκευή, // συνεταλέσθη ἡ “ἐνσάρκωσις τοῦ διαβόλου”. // Μέ τήν εἰσβολή του στούς σταυρωτές, // “ἐσαρκώθη” καθ’ ὅσον ἐκεῖνοι “δαιμονοποιήθησαν”» (Ἅγ. Ἰουστῖνος Πόποβιτς).

 

ii.    [Ὄφις ὁ οἰκουμενισμός]

 

Τό δεύτερο θηρίο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀποτελεῖ τήν θεραπαινίδα τοῦ πρώτου, τῆς Νέας Τάξεως πραγμάτων.

Νά σημειώσουμε πώς ὑφίσταται μόνο μία Ἀληθής Θρησκεία, πίστις, ἡ Ὀρθοδοξία. Ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι, προβάλλουν τίς αἱρέσεις τους, δηλαδή τά ἀπατηλά καί φρικτά ψεύδη τους, πού  ἐκβάλλουν σέ φρικώδη ἐγκλήματα. Εἰς διωγμούς ἐχθρῶν, Ἱερές ἐξετάσεις, καύσεις ἀνθρώπων, ἀλάθητα, πρωτεῖα, Σταυροφορίες. Π.χ. Σφαγές ἑξήντα χιλιάδων (60.000) Ἀράβων στήν πόλι τῆς Ἱερουσαλήμ. Ὀκτώ Σταυροφορίες, κατάλυσις τῆς Πόλεως (1204 μ.Χ.) μέ πλεῖστα ὁσα βαρβαρικά ἀνοσιουργήματα καί ὑπεξερέσεις μυριάδων Ἱερῶν Κειμηλίων.

Ὁ Οἰκουμενισμός, λοιπόν, πρωτίστως στοχεύει νά ὑποτάξη τήν Ὀρθόδοξο Ἀλήθεια, τοῦ “Παναγίου Πνεύματος τῆς Ἀληθείας”, στά ψεύδη τῶν ἀλλοδόξων καί ἀλλοθρήσκων. Δέν τόν ἐνδιαφέρει νά ἐνσωματώση αἱρετικούς μέ πολυθεϊστές, μουσουλμάνους καί Ἰσραηλίτες. Αὐτοί βυθίζονται στήν πλάνη τους καί στό βόρβορό τους ἀπό μόνοι του.

Μόνος στόχος νά διαστρεβλώση τήν Ὀρθοδοξία, νά τήν πετάξη στή χοάνη τοῦ σκότους. «Δέν τούς ἀπασχολεῖ νά ἀδειάσουν τούς Ἱ. Ναούς, ἀπό πιστούς, ἀλλά νά ἀλλοιώσουν τό φρόνημά τους» (π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος).

«Πολλά τέρατα ἐγέννησεν  ἐν τοῖς καιροῖς ἡμῶν ο Ἅδης, ἀλλ’ ἰσομέγεθες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ οὐδέν!» (Ἀρχιμ. π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, Κανονολόγος)

 

Β. ΣΥΝΟΔΟΣ ΠΑΡΩΔΙΑ

 

iii.  [“Σύνοδος” παρωδία στό Βόσπορο]

Μετά τήν ψευτοσύνοδο τοῦ Κολυμβαρίου (2016), καί τήν ληστρική σύνοδο τῆς ἀναγνωρίσεως τῶν ἀχειροτονήτων Οὐκρανοναζί (2019), ἐπηκολούθησε πρό ἡμερῶν καί νέα ἐκτροπή.

Κατά τήν ἀρχή τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους 2024-25, πραγματοποιήθη μία “Σύνοδος” “παρωδία” στό “Φανάρι”, 1-3/9/24. Συμμετεῖχαν περί τούς ἑκατόν εἴκοσι (120) Ἐπίσκοποι, ἀπό τήν Ἑλληνική Διασπορά, ἀπό τήν Μ. Ἀσία καί, κακῶς, δουλικῶς, ἐλάχιστοι ἀπό τήν Βόρειο Ἑλλάδα. Ἔλαβε δέ χώρα, ὄχι σέ Ἱερό Χῶρο, π.χ. στόν μεγάλο Ἱ. Ναό τῆς Ἁγ. Τριάδος πλατεία Ταξίμ, ἀλλά, σέ πολυτελές συνεδριακό κέντρο μεγάλου ξενοδοχείου

Ἡ ἐν λόγω “Σύνοδος”, ἀπό ἐτῶν, ἀποκαλεῖται μέ τό ψευδεπίγραφο ὄνομα “Ἱερά Σύναξις”, ὥστε νά αἰτιολογήση τήν μακροχρόνια ἀντικανονικότητά της. Τό φαιδρόν τῆς Συνάξεως, τόσων διαδόχων τῶν Ἀποστόλων, ἀποτελεῖ τό γεγονός, ὅτι αὐτοί ἐν τῆ πράξει, ἀπαρνοῦνται τήν “Ἀποστολικότητά” τους. Ἀπό Μαθηταί τοῦ Κυρίου, ὑποβιβάζονται σέ μαθητούδια, τοῦ ἐντεταλμένου τῶν κοσμικῶν ἀρχόντων, τῆς “Οὐασιγκτῶνος” κ.τ.λ..

Σ’ αὐτή τήν “Σύνοδο” οἱ σεβαστοί Ἀρχιερεῖς, ὑπέστησαν τόν εὐτελισμό, νά μή διαθέτουν μήτε ψῆφο, μήτε λόγο. Μήτε φωνή, μήτε λογική. “Ψάρευαν” βατράχια στόν Βόσπορο.

Μόνο μεγαλόστομες αὐτοκρατορικές φαιδρότητες καί αὐτολιβανίσματα: «Σᾶς ὑποδεχόμεθα μετά πολλῆς χαρᾶς εἰς τήν Πόλιν τοῦ Κωνσταντίνου, τήν Χριστούπολιν, Θεοτοκούπολιν καί Ἁγιούπολιν, εὐχόμενοι καλλικάρπους διά τό Πατριαρχεῖον μας καί διά τόν χριστώνυμον λαόν τάς ἐργασίας τῆς Ἱερᾶς ταύτης Συνάξεως» (Πατρ. Βαρθολομαῖος, ἱστοσελίς Φῶς Φαναρίου, 2/9/24).

 

iv.  [Τό “Φανάρι” κατέλυσε τήν Ἱεροσυνοδικοτητα]

 

Σημεῖον τῶν Καιρῶν. Δυστυχέστατα, τό “Φανάρι”, ἀποτελεῖ τήν μόνη σκιώδη τοπική Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ἀπό τίς ἰσότιμες καί ἰσόκυρες δέκα τέσσερες (14) Ἐκκλησίες, πού ἀκύρωσε παντελῶς τό Συνοδικό Σύστημα. Τό κατέκαυσε, ἐδῶ καί ὁλόκληρες δεκαετίες, μέ τήν πρόφασι τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Καί ἄλλες Ἐκκλησίες εἶναι ὑπόδουλες σέ ἀλλόθρησκα καθεστῶτα. Ἐκεῖ, στό “Φανάρι”, ΟΥΔΕΠΟΤΕ, συγκαλεῖται ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας (ΙΣΙ). Οὐδέποτε, συζητᾶ, οὐδέποτε ψηφίζει Ἐπισκόπους καί ὑφίσταται μόνο διατεταγμένες ἀποφάσεις. Ἡ ὑψίστη Ἀποστοκική ἐξουσία, κατήντησε κατωτέρα τῆς διακονικῆς ἀρμοδιότητος, ΟΛΩΝ, τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν. Ἑλλάδος πανωλεθρία καί ἐκφυλισμός.

Δυστυχῶς, τῆ ἐγκληματικῆ ἀνοχῆ τῆς Ἑλλάδος (Ἐκκλησίας 

καί Πολιτείας), ἡ ἀποστολικότητα τῶν Ἀρχιερέων 

κατηργήθη, ὑπεβαθμίστη σέ δουλικότητα.

Δύσμοιρη Ἑλληνορθοδοξία! Στά νύχια “προβατοσχήμων λύκων”! Στά χέρια “λυκοποιμένων”. Προφανέστατα, “Ἐλύκησαν” οἱ ποιμένες!

 

v.     [Ἐπισκοποι φαιδρῶς “πλουμισμένοι”]

 

Καί τό συμβολικό τῆς βαρβαρότητος: Οἱ ἀπολίτιστοι λαοί, προσκυνοῦσαν τόν βασιλιᾶ τους, π.χ. τόν Καίσαρα καί μάλιστα τόν θεοποιοῦσαν. Τά ἐστεμμένα τέρατα, τόν Καλλιγούλα, τόν Νέρωνα τόν Διοκλητιανό κ.τ.λ.. Κατά διαδοχή, προσκυνοῦν καί τόν Πάπα. Εἰδικά οἱ νέοι “Ἐπισκοποι”, προσπίπτουν μπρούμητα, πρό τοῦ ἀλαθήτου “πατέρα” καί τοῦ ἀσπάζονται τήν παντόφλα.

Σ’ ὁλόκληρο τήν Ὀρθοδοξία, ὁ ΜΟΝΟ ὁ δυνάστης, ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος, ἐπιβάλλει τήν ἀνάλογο δουλικότητα, τῆς ἐπί τοῦ ἐδάφους καταπτώσεως.

Ἀντιθέτως, οἱ Ἕλληνες, οὐδέποτε θεοποιοῦσαν,  οὔτε προσκυνοῦαν τόν βασιλιᾶ τους. Χαρακτηριστικό καί φρικτό. Ὅταν στήν Ἑλλάδα κατέληξε, κατά περσική ἐπτιταγή, ἡ ἀσεβής ἐντολή νά προσκυνοῦν τόν Μέγα Ἀλέξανδρο, τόν Κατακτητή, τότε ... ἐκεῖνος ἀπεβίωσε, σέ ἡλικία μόλις τριαντατριῶν ἐτῶν (323 π.Χ).

-«Μέ τήν ἐκλογή μου, κατά προσταγήν, προσέπεσα στό δάπεδο, στά πόδια τοῦ Βαρθολομαίου, διηγεῖται Ἐπίσκοπος. Ὡστόσο, αὐτός, δῆθεν μεγαθύμως φερόμενος, μέ ἐβοήθησε νά ἐγερθῶ στά πόδια μου!». Δύστυχε πάτερ!

Κατά συνέπειαν, ὅστις, ἀναλόγως συμπεριφέρεται, “Παπίζει”-“Βαρβαρίζει”. Γεμᾶτος μέ πανάκριβα στολίδια, ὅπως ἀκριβῶς συνέβαινε μέ τίς ἐξ ἀνατολῆς θεές τῶν ἀρχαίων, σέν ἄκρα ἀντίθεσι μέ ἐκεῖνες τῆς Ἑλλάδος.  Ἑπομένως  μήτε Ἐπίσκοπος τοῦ Χριστοῦ, μήτε γνήσιος ποιμένας λογίζεται, μήτε κατά αἷμα Ἕλλην, οὐδόλως δέ κατά πνεῦμα Ἑλληνίζων.

Κατ’ ἀντιστοιχία καί παραβολή: «Ἀπέτυχες νά ζωγραφίσης τήν κοπέλα ὄμορφη καί τήν ἰχνογράφησες πλούσια...» (Δάσκαλος ζωγράφος σέ ἀφελῆ μαθητή, πού γέμισε μαργαριτάρια πορτραῖο).

 

vi.  [Ἱεροδιάκονοι ὡς Ἐκπρόσωποι σέ “σκιώδη” Σύνοδο]

 

Ὁ προκαθήμενος τῆς Ἑλλάδος Χριστόδουλος, συζητᾶ μέ τό ἐπιτελεῖο του, μετά τήν θριαμβευτική ἐκλογή του τό 1998. Ὁ πατρ. Βαρθολομαῖος ἀπέστειλε, μέσω τῆς ΔΙΣ τῆς Ἑλλάδος, πρόσκλησι, ὥστε νά συμμετάσχουν στήν ψευδεπίγραφο “Σύνοδό” του, τοῦ Σεπτεμβρίου 1998, στό Φανάρι καί οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπό τήν Βόρειο Ἑλλάδα.

Μακρά ἡ ἐπιτελική συζήτησις, μέ ὅλες τίς προτάσεις ἐπάνω στό τραπέζι:

-Οὐδείς Ἐπίσκοπος ἐπιτρέπεται νά μεταβῆ, καθότι, ἀπαγορεύεται νά συμμετέχει συγχρόνως σέ δύο Συνόδους.

-Νά ἐπιτρέψουμε. νά μεταβοῦν ἐκεῖ, ὅποιοι Ἐπίσκοποι τό ἐπιθυμοῦν, αὐτοβούλως.

-Νά παραστοῦν μόνον δύο δικοί μας Ἱεροδιάκονοι, ὡς παρατηρηταί.

Τελικῶς, μέ βαρειά καρδιά, παρέστησαν δύο Ἀρχιερεῖς, μόνον ὡς παρατηρηταί. Ἀλλως τε καί ἅπαντες οἱ ὑπόλοιποι παρόντες Συνοδικοί Μητροπολίτες, διακοσμητικό καί προσβλητικό ρόλο κατεῖχον. Δέν διέθεταν, μήτε λόγο, μήτε ψῆφο, μήτε τήν ἐλαχίστη ἀξιοπρέπεια.

 

[Ἀναστάσιος: Βαρθολομαῖε,-ἀφελῶς-σέ θωπεύσαμε! Προσεδρεύεις, ἀντί τῶ “Βασιλεῖ”, εἰς ἀχειροτονήτους “Μαρξιστο-Ναζί”]

 

Κατά τήν “ψευτο-σύνοδο” τοῦ Κολυμβαρίου, συμμετεῖχον 162 ἀντιπροσωπευτικῶς ἐπιλεγμένοι Ἐπίκοποι, ἀπό τούς 1000 Ἐπισκόπους, μέ δέκα (10) προκαθημένους. Καί συνολικῶς “ἐκπροσωποῦσαν ἄν” τό μόνο τό 10% τῶν Πανορθοδόξων τῆς Οἰκουμένης. Ἀξιοσημείωτο πώς τριάντα τρεῖς (33) σύνεδροι οὐδόλως προσυπέγραψαν τά κείμενα.

Τό φαιδρόν τῆς ὑποθέσεως, κατεχωρήθη ἀναφορικά μέ  ἕνα περιστατικό.

Θαυμάζοντας, μέ ἐνθουσιασμό, διεκήρυσσε ὁ Προκαθήμενος Ἰλλιρίας (Ἀλβανίας), ὁ Μακ. Ἀναστάσιος: «... Ἀγάλλομαι! Αὐτή ἡ Σύνοδος κρίνεται καταπληκτική, ἀφοῦ συνταλεῖται γιά πρώτη φορά, στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία!...».

Λίγο ἀργότερα ὅμως, ξαφνικά ἐξύπνησε. Μέ τίς ἀντικανονικές ἐκτροπές τοῦ Πατρ. Βαρθολομαίου καί τήν δημιουργία “’Εκκλησίας Μαρξιστο-Ναζί Ἀχειροτονήτων” στήν Μικρή Ρωσία (Οὐκρανία), ἐπιτίθεται σφοδρότατα: «... Σ’ ἐμπιστευθήκαμε καί μᾶς ἐξηπάτησες, ὥστε ἀντικανονικῶς νά ἀποσπάσης ὅλες τίς ἐξουσίες, ὡς παπῖσκος, καί νά ἐνεργῆς ἀντικανονικά καί παράλογα...»

 

vii.              [Ἀντι-νοϊκός “Βασπορικός” Συνεορτασμός μέ Πάπα]

 

Στήν “Φαναριώτικη Ἀ-σύνοδο” 1-3/2024, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἐπανέλαβε τήν πρόθεσί του νά προωθήση συνεορτασμός τοῦ Πάσχα μέ τόν ἀρχιερεσιάρχη  Πάπα τῆς Ρώμης.

Κατά συρροή ἐπαναλαμβάνει τό διατεταγμένο, νεοταξικό ἀφήγημά του:

«Εὐχόμαστε καί προσπαθοῦμε νά βροῦμε σύντομα τήν ἀπαραίτητη λύση, πού θά ἐπιτρέψει σέ ὅλους τούς Χριστιανούς ὅλου τοῦ κόσμου νά ἑορτάσουν τήν πιό σημαντική ἑορτή τῆς πίστης μας τήν ἴδια ἡμερομηνία» (Ναυτεμπορική 11 Νοεμβρίου 2022).

«....Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, ἐκφράζεται ὁμοθυμαδόν ἡ εὐχή ὁ κοινός ἑορτα-σμός τοῦ Πάσχα κατά τό ἑπόμενον ἔτος ὑπό τῆς Ἀνατολικῆς καί Δυτικῆς Χριστιανοσύνης, νά μή ἀποτελέσῃ μίαν εὐτυχῆ ἁπλῶς σύμπτωσιν, ἀλλά τήν ἀπαρχήν τῆς καθιερώσεως κοινῆς ἡμερομηνίας διά τόν ἑορτασμόν του κατ᾽ ἔτος, συμφώνως πρός τό Πασχάλιον τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». (Ἐφημερίς, Παραπολιτικά 4/9/24, ἀπό Φανάρι 1/9/24).

Φυσικά δέν πρόκειται νά ἐκτελεσθῆ ὁ σκοτεινός ἀντικανονικός διατεταγμένος σκοπός, καθότι, ὁ πιστός λαός συμπάσης τῆς ἀνά τήν οἰκουμένην Ὀρθοδοξία, τῶν δέκα τεσσάρων (14) Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, τόν ἀπορρίπτει μετά βδελυγμίας.

{Μνημονικόν 1}: Σημειωτέον πώς τυχόν κίνησις συνεορτασμοῦ, τό δυνάμει “Σχίσμα” μέ τούς Σλαβοφώνους καί Ἀραβοφώνους, θά ἐνεργοποιηθῆ, καί θά ἀνακύψη δεύτερο “Μέγα Σχίσμα” εἰς τό σῶμα τῆς Ὀρθοδοξίας

 

viii.   [Ἀπαγόρευσις Ἱ. Κανόνων γιά συνεορτασμό μέ αἱρετικούς]

 

Συνεορτασμός μέ αἱρετικούς, ἀπαγορεύεται ρητῶς, ἀπό τούς Ἱ. Κανόνες, ἀπό τούς Θεοφόρους Πατέρες, ἀπό τήν Ἁγ. Γραφή καί ἀπό τήν Ἱ. Παράδοσι.

Καταχωροῦμε ἐλάχιστες ἀδιασάλευτες ἀποδείξεις.

1.   Ἀποστολικοί Κανόνες (Κανών ι’ καί με’): Ὁ Κανών ι’ ἀναφέρει ὅτι οἱ κληρικοί δέν ἐπιτρέπεται νά συμπροσεύχονται μέ αἱρετικούς, καί ὁ Κανών με’ ἀπαγορεύει τήν κοινωνία μέ αἱρετικούς, μέ τήν ποινή της καθαιρέσεως γιά τούς κληρικούς.

[ι’ Κανών: «Εἰ τις ἀκοινωνήτῳ, κἄν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, οὗτος ἀφοριζέσθω» (Ράλλη–Ποτλή, Σύνταγμα, τ. 2, σ. 14)]. [με’ Κανών: «Ἐπίσκοπος, ἤ πρεσβύτερος, ἤ διάκονος, αἱρετικοῖς συνευξάμενος μόνον, ἀφοριζέσθω· εἰ δέ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς κληρικοῖς ἐνεργήσαί τι, καθαιρείσθω» (Ράλλη–Ποτλή, Σύνταγμα, τ. 2, σ. 60).

 2.  Α' Οἰκουμενική Σύνοδος (Κανών ια’): Ὁρίζει ὅτι δέν πρέπει νά ὑπάρχει συμπροσευχή μέ αἱρετικούς, ἀκόμα καί ἄν αὐτοί ἐπιστρέφουν στήν Ὀρθοδοξία, παρά μόνο μετά ἀπό συγκεκριμένες διαδικασίες μετάνοιας.

3. Β' Οἰκουμενική Σύνοδος (Κανών στ’): Ἀπαγορεύει τή συμπροσευχή καί τόν συνεορτασμό μέ αἱρετικούς, ὑπογραμμίζοντας τή διαφορά μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων καί τῶν αἱρετικῶν.

4. Κανών Λαοδικείας (Κανών λγ’): Εἰδικότερα ἀπαγορεύει στούς πιστούς νά συμπροσεύχονται ἤ νά συνεορτάζουν μέ αἱρετικούς ἤ σχισματικούς.

Ἅπαντες, οἱ ἐν λόγῳ Ἱ. Κανόνες, ὑπογραμμίζουν τή σημασία τῆς διατηρήσεως τῆς καθαρότητας τῆς πίστεως καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως.

Αὐτές οἱ ἀναφορές καταδεικνύουν τήν ξεκάθαρη θέσι τῆς 

Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀπέναντι στή συμπροσευχή ἤ στόν 

συνεορτασμό μέ αἱρετικούς, θεωρῶντας το, ὡς μιά θανάσιμο 

παρέκκλισι ἀπό τήν Παράδοσι καί διδασκαλία.

 

ix.  [Θεοφόροι Πατέρες, ἀποκλείουν συνεορτασμούς]

 

Ἐπίσης, οἱ Θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ Μέγας Βασίλειος καί ὁ Ἰωάννης Χρυσόστομος, ὑποστηρίζουν σθεναρά τήν ἀποφυγή κάθε εἴδους συμπροσευχῆς ἤ συνεορτασμοῦ, μέ ὅσους ἔχουν ἀποκλίνει ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Πίστη.

Ἰδού, ἐλάχιστα Πατερικά ἐντάλματα:

«Μόνῃ τῇ Χριστιανικῇ τροφῇ χρῆσθαι· // ἀλλοτρίας δὲ βοτάνης ἀπέχεσθαι͵ // ἥτις ἐστὶν αἵρεσις» (TLG, Ἰωάννης Δαμασκηνός, Sacra parallela 96.508.33).

«Εἰ μὲν γὰρ ὡς ὀρθοδόξοις κοινωνοῦσι͵ τίνος ἕνεκεν ὡς αἱρετικοῖς ἐπέρχονται; Εἰ δὲ αἱρετικοὺς ὑπειλήφασι͵ πῶς τὴν κοινωνίαν αὐτῶν οὐκ ἐκτρέπονται;» (TLG, Μέγας Βασίλειος,  Epistulae 226.2.28).

«Αἱρετικὸν ἄνθρωπον ἀποστρέφεσθαι· τὰ ἐνδιάθετα βιβλία ἀναγινώσκειν·»  (TLG, Μέγας Βασίλειος,  Sermo 12 (de ascetica disciplina) 31.649.26).

«... Καὶ πολλοὶ τῶν μεθ΄ ἡμῶν τεταγμένων καὶ τὰ ἡμέτερα λεγόντων φρονεῖν͵ οἱ μὲν ἐπὶ τὴν θέαν ἀπαντῶσι τῶν ἑορτῶν͵ οἱ δὲ καὶ συνεορτάζουσι καὶ τῶν νηστειῶν κοινωνοῦσι· καὶ τοῦτο τὸ πονηρὸν ἔθος βούλομαι τῆς Ἐκκλησίας ἀπελάσαι νῦν» (TLG, Ἰωάννης Χρυσόστομος, «Adversus Judaeos  48.844.33)

 «... Ὥσπερ γὰρ οὐδεὶς ἑαυτῶι συνδιαιτᾶσθαι λέγοιτ΄ ἂν οὔτε μὴν συνεσθίειν ἢ συμπροσεύχεσθαι καὶ συμβαδίζειν (δύο γὰρ προσώπων δήλωσιν εἰσφέρει τὸ συν λέξεως προταττόμενον)͵ οὕτως εἴ τις λέγοι συμπροσκυνεῖσθαι θεῶι τὸν ἄνθρωπον͵ δύο φήσει ἀναμφιλόγως υἱοὺς καὶ διηιρημένους ἀλλήλων. ὁ γάρ τοι τῆς ἑνώσεως λόγος εἰ κατὰ μόνην νοοῖτο τὴν ἰσότητα τῆς ἀξίας ἢ γοῦν αὐθεντίας͵ οὐκ ἀληθὴς ὢν ἐλέγχεται͵ καὶ τοῦτο διὰ μακρῶν ἡμῖν ἀπεδείχθη λόγων». (TLG, Concilium universale Ephesenum anno-Γενικό Συμβούλιο τῆς Ἐφέσου 431μ.Χ., 1,5,1.225.22).

 

x.     [Κύριος Ἰησοῦς: Νά μή νηστεύετε μέ Ἑβραίους]

 

Ὡς γνωστόν οἱ Ἑβραῖοι νηστεύουν, πέρα τῶν ἐτησίων νηστειῶν, κατά τήν Δευτέρα καί τήν Πέμπτη. Αὐτό καταργεῖ ὁ Κύριος αὐστηρῶς καί μάλιστα καί πρίν ἀπό τήν ἔνδοξόν του Ἀνάστασι:

Κύριος Ἰησοῦς:

 «Διὰ τί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν πολλά͵ οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσιν; ...

Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος πεν θεῖν ἐφ΄ ὅσον μετ΄ αὐτῶν ἐστιν ὁ νυμφίος; ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ΄ αὐτῶν ὁ Νυμφίος͵ καὶ τότε νη στεύσουσιν» (Ματθ. θ’ 14-15).

«Νηστεύουσιν πυκνὰ καὶ δεήσεις ποιοῦνται͵ ὁμοίως καὶ νηστεύουσιν πυκνὰ καὶ δεήσεις ποιοῦνται͵ ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων͵ οἱ δὲ σοὶ ἐσθίουσιν καὶ πίνουσιν. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτούς͵ Μὴ δύνασθε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνος ἐν ᾧ ὁ νυμφίος μετ΄ αὐτῶν ἐστιν ποιῆσαι νηστεῦσαι; ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι͵ καὶ ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ΄ αὐτῶν ὁ Νυμφίος» (Λουκ. ε’ 33-35).

 

Γ. ΕΘΝΙΚΕΣ ΣΥΜΦΟΡΕΣ-ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ;

 

xi.   [Ἐκκλησιαστικές ἐκτροπές συναπτά μέ Ἐθνικές Καταστροφές]

 

Ἐδῶ καί χίλια πεντακόσια (1500) ἔτη, διάσημοι ἱστορικοί διετύπωσαν ἕνα ὑπερβατικό καί συγκλονιστικό ἀξίωμα: «Στίς Χριστιανικές Χῶρες, // ὅταν συντελεῖται ἐκκλησιαστική παρεκτροπή, ἐπέρχεται, κατά ἀδήρητο λόγο καί ἐθνική καταστροφή».

«Ἄν προσέξης, θά παρατηρήσης πώς, παράλληλα χρονικά, ἀναπτύσσονται τά πολιτικά κακά καί οἱ Ἐκκλησιαστικές παρεκτροπές.

Θά διαπιστώσης ὅτι, εἴτε συγχρόνως, εἴτε ἀλληλοδιαδόχως αὐξάνουν τά μέν, καί τά δέ ἀκολουθοῦν, καί ἄλλοτε προηγοῦνται τά Ἐκκλησιαστικά δεινά καί ἕπονται τά πολιτικά, καί ἄλλοτε προηγοῦνται τά πολιτικά καί ἐπακολουθοῦν τά Ἐκκλησιαστικά, ἔτσι ὥστε δέν δύνασαι νά ἀποδώσης τόν μεταξύ τους χρονικό συσχετισμό στή σύμπτωσι, ἀλλά στό ὅτι οἱ δικές μας ἁμαρτίες ἀποτελοῦν αἰτία, γιά τήν κατάπτωση καί τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καί τῶν Πολιτικῶν πραγμάτων...» (Σωκράτης ὁ Σχολαστικός, Ἐκκλησιαστικὸς Ἱστορικὸς, 380–440 μ.Χ.).

Καί ταῦτα συντελοῦνται, ἀπό τότε πού ἄρχισε νά Χριστιανίζη ἡ Πολιτεία»!

Προφανῶς, ἀποτελοῦν ἐφαρμογή καί ἐνεργοποίησι τοῦ Πνευματικοῦ καί Μυστικοῦ Νόμου, κατά τούς Ἁγ. Πατέρες.

 

xii.             [Δύστηνες Ἐθνικές Συμφορές]

 

Καταχωροῦμε μερικά τραντακτά, θλιβερότατα στοιχεῖα. Ἀποδείξεις, ἀδιαμφησβητήτων καταστροφῶν.

·     1453, Ἅλωσις Πόλεως: προηγήθη ἡ ψευτοένωσις Φερράρας Φλωρεντίας. Τοῦ Ἁγ. Σπυρίδωνος 12/12/1452, ἐβεβηλώθη ὁ πάνσεπτος Ἱ. Ναός τῆς Ἁγ. Σοφίας μέ “Λειτουργία” τῶν παπικῶν. Τότε ἡ “Πόλις ἑάλω”.

·     1922, Μικρασιατική Καταστροφή: Κατά τήν περίοδο ἐκείνη, τό “Φανάρι”, ἀνεγνώρισε ἀντικανονικῶς τήν “Ζῶσα Ἐκκλησία” τοῦ Λένιν, μέ 400 κομμουνιστές ἀχειροτονήτους ἐπισκόπους,  στήν Σοβιετία, καί διέκοψε τήν Κοινωνία μέ τήν Κανονική, διωκομένη-σφαγιαζομένη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας. Τήν μαύρη αὐτή ἐποχή, ἐσφαγιάσθη-ἐξεπατρίσθη-ξεριζώθη ἀνάλγητα, ὁ Μικρασιατικός Ἑλληνισμός τῶν τρεισήμισι (3.500) χιλιάδων ἐτῶν (ἀπό 1300 π.Χ. ἕως 1900 μ.Χ.).

·     1973-74, καταστροφή Κύπρου: Τό 1973, δολοφονεῖται ὁ ἀρχηγός τῆς ΕΟΚΑ, Γρίβας Διγενής. Καθαιροῦνται ἀντικανονικῶς οἱ Συνοδικοί Ἐπίσκοποι τῆς Κύπρου. Προσέτι, τόν Ἰούλιο τοῦ 1974, ἐκθρονίζονται δώδεκα (12) ἅγιοι Ἐπίσκοποι ἀπό τόν Προκαθήμενο τῶν Ἀθηνῶν. Μετά ἀπό μόλις λίγες ἡμέρες ξεσπᾶ ἡ κατάληψις τῆς Κύπρου.

·     2019, Ἀναγνώρισις ἀπό τό “Φανάρι” τῶν ἀχειροτονήτων “Ἐπισκόπων”, διαδόχων τῶν Χειροτονηθέντων ἀπό τόν Λένιν καί τόν Χίτλερ: Ἐπακολουθεῖ ὁ θερμός πόλεμος τῆς Ρωσίας (2022), γιά τήν ἀπελευθέρωσι τῆς Μικρᾶς Ρωσίας (ψευδεπιγράφου Οὐκρανίας).

·     2024, Αὐγουστος: Κήρυξις σέ παρανομία, τῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, τοῦ 90% τῶν Ὀρθοδόξων, ἀπό τούς “Οὐκρανο-Ναζί” τοῦ Κιέβου. Τί πρόκειται νά ἐπακολουθήση; ΟΥΔΕΠΟΤΕ ἕως σήμερα δέν συνετελέσθη κάτι ἀνάλογο, ἀπό τήν ἐποχή τῶν διωγμῶν καί τῶν κατακομβῶν.

Τό δαιμονιωδέστερο εἶναι πώς, δυστυχῶς, οἱ μισές τῶν Ἑλληνοφώνων Ἐκκλησιῶν, ξεπεσμένα, πειθαρχῶντας στήν Οὐασικτῶνα καί στό συνολικό τερατῶδες Δυτικό σύστημα, δέν σήκωσαν τήν παραμικρή φωνή καταδίκης καί διαμαρτυρίας.

Τί πρόκειται ἐπακολουθήση; Προσευχόμεθα νά ξανανείξη ἡ Ἀποκαλυπτική Κόλασις τοῦ κακουργήματος τοῦ 1945, μέ τίς δύο φρικτές πυρηνικές βόμβες στήν Ἰαπωνία. Ἤδη τό φᾶσμα τοῦ Γ’ Παγκοσμίου πολέμου, ὡς τέρας ἐπαπειλεῖ τόν κόσμο.

Καί τά πυρηνικά τῆς Ἀποκαλύψεως, προβάλλουν ἀπό τήν χάσκουσα κόλασι. Καί οἱ τέσσερες Καβαλλάρηδες διαγράφονται στόν ὁρίζοντα.  

 

xiii.           [Αὐτοκαταδίκη τῶν προσδεχομένων αἱρετικούς]

 

Κάποτε,  ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος Σμύρνης (...ἕως 167 μ.Χ.), συνήντησε τόν αἱρετικό γνωστικό Μαρκίωνα, (υἱό τοῦ Ἐπισκόπου τῆς Σινώπης, ὅστις τόν ἐξεδίωξε ἐκεῖθεν). Διεξήχθη δέ, ἡ κάτωθι κονταρομαχία: -«Ἀναγνώρισέ μας!» (Μαρκίων).  -«Ναί σέ ἀναγνωρίζω ὡς τόν πρωτότοκον τοῦ Σατανᾶ» (Ἅγ. Πολύκαρπος).

 «... Συναντήσαντός ποτε // τῷ ἁγίῳ Πολυκάρπῳ Μαρκίωνος͵ // ἀφ΄ οὗ οἱ λεγόμενοι Μαρκιωνισταί͵ // καὶ εἰπόντος· Ἐπιγίνωσκε ἡμᾶς͵ Πολύκαρπε͵ // εἶπεν αὐτὸς τῷ Μαρκίωνι· // Ἐπιγινώσκω͵ // ἐπιγινώσκω τὸν πρωτότοκον τοῦ σατανᾶ» (TLG, Ἅγ. Πολύκαρπος, Epistula ecclesiae Smyrnensis de martyrio sancti Polycarpi 22alt.3.1).

Ἐν προκειμένω, στήν “Ψευτοσύνοδο” τοῦ Κολυμβαρίου, διετυπώθη ἡ ἀντορθόδοξος ἀφροσύνη, πώς καί οἱ αἱρετικοί ἀποτελοῦν, δῆθεν, “Ἱστορικές Ἐκκλησίες”.

Ἀναμφισβήτητα:  «Παν-αίρεσι ἀποτελεῖ ὁ Παπισμός». // Ἐνῶ ἀντιστρόφως, «Παν-δόγμα ἡ Ὀρθοδοξία» (Ἅγ. Ἰουστῖνος Πόποβιτς).

Λοιπόν, γιά τόν Πατρ. Βαρθολομαῖο, τόν “Παπα-ΝΑΤΟ”, ἐφόσον οἱ παπικοί ἀποτελοῦν αἵρεσι καί μάλιστα παναίρεσι, τότε ἀπαγορεύεται αὐστηρῶς, ὅπως ἀνωτέρω κατεδείξαμε κάθε φιλοφροσύνη.

Ἀπεναντίας, καθόσον διατείνεται, πώς, ὁ “Ρωμαιοκαθολικισμός”, δέν καταχωρεῖται ὡς αἵρεσις, κατ’ ἀδήρητο ἐκκλησιολογική λογική, ἀπέχει ἀπό τήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία. Μιλοῦν οἱ Ἱ. Κανόνες τῆς νομοκανονικότητος καί ὁ Ἴδιος Παράκλητος, μέ  ἴδιο τρόπο.  

 

xiv.            [“Ἀνατροπή” τῶν τυραννοφρόνων]

 

Κάθε τυραννόφρων, εἴτε ἐκκλησιαστικός, εἴτε πολιτικός, ἱππεύει ἐπάνω σέ μία αἱμοβόρο “τίγρη”. Ὡστόσο, τό πρόβλημά του εἶναι, μέ ποιό τρόπο θά ξεπεζεύση, καθόσον αὐτή θά τόν κατασπαράξη. Αὐτός ἔχει τούς ὑποστατικούς, πού σάν δοῦλοι καί πρόβατα τόν κανακεύουν. Ἐπερχομένης τῆς πτώσεως καί τῆς ἐκτροπῆς, τά πρώην πρόβατα, μετατρέποναι σέ λύκους καί κατασπαράσσουν τόν ἄφρονα φασίζοντα.

Συνελόντ’ εἰπεῖν, Ἰδού, ἔρχεται ὥρα “καί νῦν ἐστί” (Ἰωάνν. ε’ 25),

·     ὥστε τά πρόβατα νά μετεξελιχθοῦν, σέ ἀληθεῖς Ποιμένες, ἐκδιώκοντας τούς ψευδοποιμένες.

·     Οἱ στρατιῶτες νά μεταλλαχθοῦν, σέ τιμημένους Βασιλεῖς, τιμωροῦντες τούς ψευδοβασιλεῖς.

·     Οἱ δοῦλοι, νά κατακτήσουν τήν ἐλευθερία τους, καί νά ἀναλάβουν τό “φραγγέλιο”, καθαρίζοντας τόν Οἶκο τοῦ Πατρός των (Ἰωάνν. β’ 15).

Μέ ἄλλα λόγια, κατά τήν πτῶσι τῶν ἀνικάνων, ἀναξίων καί ἀνηθίκων “ψευδαποστόλων”, τά πρώην ὑπάκοα πρόβατα θά ἐφορμήσουν καταλυτικά, ὡς ἀκατάλυτοι “Λεοντάρνες”, ὡς “Λέοντες” πῦρ πνέοντες.

 

{Καταχωρήσατε τούς αἱρετικούς} «... εἰ δέ τις // οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν // διὰ τῆς ἐπιστολῆς͵ // τοῦτον σημειοῦσθε͵ // μὴ συναναμίγνυσθαι αὐτῷ͵ // ἵνα ἐντραπῇ·» (Β’ Θεσς. γ’ 14)._

 

ΦΩΤΟ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΙΣ

	Βαρθολομαῖος καί ἀφέντης Πάϊατ
	Βαρθολομαῖος, Ἀχειροτόνητος Ἐπιφάνιος
	Βαρθολομαῖος-Ἱερώνυμος-Ψευδεπίσκοπος Ἐπιφάνιος
	Βαρθολομαῖος Πάπας Φραγκῖσκος
	Βαρθολομαῖος-Πάπας Βενέδικτος
	Ἀθηναγόρος Παῦλος στ’
	Πάπας Ἰωάννης Παῦλος β’ μέ Χριστόδουλο στήν Πνίκα, τό 2001
	Πάπας Ἰωάννης Παῦλος β’ μέ Χριστόδουλο τό 2001