Νεκτάριος Δαπέργολας
Κλιμακώνεται λοιπόν ἡ φρίκη στήν Μέση Ἀνατολή, μέ τήν ἀποκλειστική εὐθύνη -ἐννοεῖται- τοῦ συστηματικοῦ ἀρχιτρομοκράτη τῆς περιοχῆς (καί φυσικά τοῦ ὑπερατλαντικοῦ συγκοινωνοῦντος δοχείου του).Καί βέβαια, γιά ὅσους μποροῦν νά δοῦν λίγο πιό πέρα ἀπό κοντόφθαλμες καί στεγνές γεωπολιτικές ἐκτιμήσεις, τά πράγματα εἶναι πολύ ἁπλά: ἐδῶ καί ἀρκετές δεκαετίες τό παγκόσμιο σιωνιστικό Κτῆνος ἐπεκτείνει ὑπογείως τήν κυριαρχία του σέ ὅλον τόν πλανήτη, ἐλέγχοντας πλέον ὁλοκληρωτικά τήν σαπισμένη Δύση καί θέτοντας ἐκποδῶν ὅλα τά ὑπόλοιπα ὑπαρκτά ἤ δυνητικά ἐμπόδια: ἐκεῖ ὅπου μποροῦν, διεισδύοντας καί ἐξαγοράζοντας (σύντομα βεβαίως θά ἐξακριβωθεῖ πλήρως καί τί ἀκριβῶς «παίζει» μέ τό Ἰράν), ἐνῷ ἐκεῖ ὅπου ἀκόμη δέν μποροῦν (π.χ. Ρωσία), στήνοντας πολέμους, σπέρνοντας χάος καί ἐπιδιώκοντας τήν καταστροφή.
Ὁ μόνος ἀπώτατος σκοπός εἶναι ἡ ἐξαθλίωση καί ἰσοπεδωτική ἑνοποίηση τοῦ πλανήτη καί ἡ ἀπόλυτη πολιτικοοικονομική καί κυρίως πνευματική ὑποταγή του, ἐν ὄψει τῆς ἔλευσης τοῦ διαβολοαφέντη Ψευτομεσσία πού περιμένουν. Στόν βωμό αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ γίνονται ὅλα, ἀπό τήν ἰσοπέδωση τῶν ἐθνικῶν πολιτισμῶν ὡς τήν γενική ἠθική διάλυση, τήν δημογραφική ἀλλοίωση, τήν οἰκονομική κρίση, τήν ἀπόπειρα μείωσης τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ, τήν προώθηση τῆς παγκόσμιας Πανθρησκείας καί ὅλα τά ἄλλα βασικά ὅπλα τῆς δαιμονικῆς νεοεποχίτικης ἀτζέντας.
Αὐτή εἶναι ἡ πολλαπλή καί πολυεπίπεδη παγκόσμια ἐκκαθάριση. Αὐτό δέ πού βλέπουμε στή Μέση Ἀνατολή, ὄχι μόνο αὐτή τή στιγμή, ἀλλά ἐδῶ καί 3-4 τοὐλάχιστον δεκαετίες (ἁπλῶς τώρα κορυφώνεται πολύ ἐπικίνδυνα), εἶναι μία ἄλλη συμπληρωματική, ἀλλά ἐπίσης «ἀπαραίτητη» ἐκκαθάριση: τοῦ γεωπολιτικοῦ πεδίου γύρω ἀπό τό Ἰσραήλ (πού εἶναι φυσικά ἡ καρδιά τοῦ Κτήνους καί τό κέντρο τῆς προετοιμαζόμενης Παγκόσμιας Κυβέρνησης), τοῦ ὁποίου πεδίου ἡ λείανση «πρέπει» νά ὁλοκληρωθεῖ μέ τήν ἐξουδετέρωση τῶν τελευταίων ἐναπομεινάντων ἐχθρῶν του.
Ὑπό τήν ἔννοια αὐτή, ἡ σταδιακή ἐξουδετέρωση ὅλων τῶν ἐχθρικῶν πρός τό Ἰσραήλ ἰσλαμικῶν κρατῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, πού θυμίζω ὡστόσο (γιά κάποιους πού θέλουν νά τό ξεχνοῦν) ὅτι δέν παρήγαγαν στό πιό μακρινό παρελθόν οὔτε ἀλλαχουακμπάρικη διεθνή τρομοκρατία, ἀλλά οὔτε καί λαθρομεταναστευτικές ὀρδές (ἀμφότερα προέκυψαν μόνο ὅταν αὐτά χτυπήθηκαν, ὑποτάχθηκαν ἤ καί καταστράφηκαν, μέ ἀποκλειστική ὑπαιτιότητα τῆς Δύσης), ἀποτελεῖ μέγα δυστύχημα καί ὄχι μόνο δέν θά ἀναστείλει τά δύο προαναφερθέντα φαινόμενα, ἀλλά θά τά διογκώσει ἀκόμη περισσότερο. Ἡ δέ κατάρρευση τῆς ὅποιας ἰσορροπίας – ἔστω τοῦ τρόμου – πού ὑπῆρχε, καί μία τυχόν ἀπόλυτη κυριαρχία τοῦ Ἰσραήλ (πού δέν εἶναι βεβαίως εἰρηνοποιός δύναμη, ἀλλά διαχρονικά ἕνα σκληροπυρηνικά φασιστικό κράτος-χωροφύλακας, πού νιώθει καί συμπεριφέρεται λές καί ὅλος ὁ πλανήτης τοῦ ἀνήκει ἤ τοῦ χρωστάει), δέν προμηνύει προφανῶς τίποτε τό καλό. Καί γιά νά τό πῶ εὐθέως, εἰδικά σέ ὅσους Χριστιανούς μποροῦν νά τό καταλάβουν: αὐτό πού βασικά προμηνύει εἶναι ἡ ἐπιτάχυνση τῆς πορείας πρός τόν Ἀντίχριστο.
Μέσα στό πλαίσιο αὐτό, θεωρῶ πραγματικά προκλητικούς ὅσους (συμπατριῶτες μας καί μή) βγαίνουν καί πανηγυρίζουν γιά τήν σταδιακή δῆθεν νίκη τοῦ Ἰσραήλ ἐπί τῆς τρομοκρατίας (καί ὄχι μόνο προκλητικούς, ἀλλά καί ἀξιολύπητους κιόλας, ὅσους δέν τά λένε ἁπλῶς, ἀλλά τά πιστεύουν κι ἀπό πάνω). Ἐπειδή ἕνα βασικό ἀξίωμα (καί) στήν ἱστορική ἐπιστήμη εἶναι ὅτι γιά νά ἐντοπίσεις τόν ἠθικό αὐτουργό ὁποιασδήποτε ἀδιευκρίνιστης πράξης, τό βασικό εἶναι νά βρεῖς ποιός ἐπωφελεῖται ἀπό αὐτήν, εἰλικρινά δέν ξέρω πόσο πολύ μυαλό θέλει γιά νά καταλάβεις ποιός εἶναι αὐτός πού ὄχι μόνο δέν βλάφθηκε στό παραμικρό, ἀλλά καί πραγματικά ἐπωφελήθηκε σκανδαλωδῶς ἀπό τίς τραγικές μεσανατολικές ἐξελίξεις τῆς τελευταίας 30ετίας (μέ τούς πολέμους τοῦ Κόλπου, τίς ψευτοσυμμορίες τύπου Ἀλ Κάιντα, τά κτήνη τοῦ ISIS κλπ), πού ἀφ’ ἑνός ξεκλήρισαν ἤ ἀποδυνάμωσαν τά ἐχθρικά πρός τό Ἰσραήλ κράτη τῆς περιοχῆς καί ἀφ’ ἑτέρου προώθησαν τούς εὐρύτερους νεοταξικούς σκοπούς, τόσο μέ τήν παγκόσμια φοβία (πού ἐπέφερε αὐστηροποίηση τῆς ἀσφάλειας καί τῆς παρακολούθησης τῶν πολιτῶν τῆς Δύσης – γιά τό καλό μας πάντα, ἐννοεῖται), ὅσο καί μέ τήν ἐθνική καί πολιτισμική ἀλλοίωση τῆς Εὐρώπης, μέσα ἀπό τήν δραματική αὔξηση τῶν λαθρομεταναστευτικῶν ροῶν.
Ὅσοι δέν μποροῦν νά ἀντιληφθοῦν τήν διαφορά ἐκείνων τῶν μωαμεθανικῶν (ἀλλά ὄχι ἰσλαμιστικῶν μέ τήν σκληροπυρηνική ἔννοια) κρατῶν ἤ τῆς Χεζμπολάχ (πού ἅπαντες ἦταν ἐχθροί τοῦ Ἰσραήλ) ἀπό τούς ἀνθρωποφάγους τοῦ Ἰσλαμικοῦ Κράτους ἤ τίς Ἀλκάιντες (πού ἦταν ἐγκάθετα τερατουργήματα, λόγοις μόνο – καί οὐδόλως ἔργοις – ἐχθρικά πρός τό Ἰσραήλ καί ἀποκλειστικά ὑπεύθυνα γιά τόν ἐξαγόμενο στήν Εὐρώπη φονταμενταλιστικό ἰσλαμοφασισμό), ἀλλά μιλᾶνε γενικά καί ἰσοπεδωτικά γιά ἰσλαμική τρομοκρατία πού δῆθεν τήν πολεμάει κιόλας τό Ἰσραήλ (ἐνῷ στήν πραγματικότητα εἶναι ὁ πραγματικός ἠθικός αὐτουργός της, μαζί φυσικά μέ ὅλο τό δυτικό διαβολοσκυλολόϊ), προφανῶς ζοῦν σέ παράλληλο σύμπαν. Κάποιοι μάλιστα πού εἶναι καί «πατριῶτες» ἤ καί «Χριστιανοί» (ἴσως καί ἄνευ εἰσαγωγικῶν), ἀλλά ἐμφανίζονται δημοσίως νά πανηγυρίζουν καί νά ἐξυμνοῦν τόν συστηματικό ἀρχιμακελάρη ὡς δύναμη εἰρήνης καί σταθεροποίησης, δείχνουν ἀνεπίτρεπτη ἄγνοια γιά τό τί πραγματικά ἐξελίσσεται ἐδῶ καί δεκαετίες πάνω στόν πλανήτη. Καί ὄχι βέβαια ὅτι ἀποκλείεται ἐντελῶς τό νά γνωρίζουν καί κάποιοι ἐξ αὐτῶν ποῦ ὠθεῖ τήν ἀνθρωπότητα τό διεθνές νεοταξικό διευθυντήριο, ἀλλά ταυτόχρονα μέσα στό μυαλό τους νά ἀποσυνδέουν ἀπό ὅλο αὐτό τόν ρόλο τοῦ Ἰσραήλ. Ἕνα τέτοιο ἐνδεχόμενο πάντως καλύτερα νά μήν τό πιάσουμε τώρα ἐδῶ, γιατί ἀποτελεῖ πασιφανῶς ἀντικείμενο ἐξέτασης κάποιας ἄλλης ἐπιστήμης…