Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2024

«Μη φοβού· μόνον πίστευε, και σωθήσεται»

 Θανάτος:   «τέλος μέν ών τών άθλων, άρχή δέ τών έπάθλων[5]».(Ισίδωρος Πηλουσιώτης)

Μια γυναίκα, η οποία για δώδεκα συναπτά χρόνια ήταν άρρωστη και αιμορραγούσε, πλησιάζει μυστικά τον Ιησού, απλώνει το χέρι της και αγγίζει την άκρη του εξωτερικού ενδύματός Του, και αμέσως γίνεται καλά. Μια γυναίκα που για δώδεκα ολόκληρα χρόνια ήταν άρρωστη από αιμορραγίες, πλησιάζει κρυφά και μυστικά τον Ιησού, απλώνει το χέρι της και αγγίζει την άκρη του εξωτερικού ενδύματος Του και αμέσως γίνεται καλά. Με το άγγιγμα αυτό συμπεραίνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, «καὶ ἀνέστη παραχρῆμα».

Ο Χριστός όμως την καταλαβαίνει, και λέει αμέσως ότι ένιωσε κάποιος να τον έχει αγγίξει, γιατί αισθάνθηκε να βγαίνει δύναμη από πάνω του. Τότε η θεραπευμένη γυναίκα φανερώνεται ενώπιον του Κυρίου και Εκείνος βλέπει ποια είναι και την παρουσιάζει στον κόσμο για να φανερωθεί η μεγάλη της πίστη, η υπομονή και κυρίως η μεγάλη της ευλάβεια.

Όταν ομιλούμε για τον θάνατο, με αφορμή τον θάνατο της θυγατέρας του Ιαείρου, λέμε ότι είναι φυσικό πράγμα. Ο θάνατος όμως, δεν απορρέει από την φύση του ανθρώπου. Ο Θεός έπλασε και δημιούργησε τον άνθρωπο για να παραμείνει αιώνιος και άφθαρτος. Ο θάνατος ήλθε στην ανθρώπινη φύση από φθόνο του διαβόλου μετά την πτώση των πρωτοπλάστων «φθόνω δὲ διαβόλου ἀπατηθείς[3]». Έτσι, έγινε εχθρός του ανθρώπου ο θάνατος, σύμφωνα με τον Παύλειο λόγο[4]. Με την ενσάρκωση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Κυρίου Ιησού, πήρε μια καινούρια μορφή ο θάνατος. Το γεγονός του θανάτου έγινε, σύμφωνα με τον πολυίστορα Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη «τέλος μέν ών τών άθλων, άρχή δέ τών έπάθλων[5]». Αντιστράφηκαν οι όροι «Πρὸ τοῦ τιμίου Σταυροῦ σου, φοβερὸς ὁ θάνατος τοῖς ἀνθρώποις, μετὰ τὸ ἔνδοξον πάθος, φοβερὸς ὁ ἄνθρωπος τῷ θανάτῳ[6]».

Η βάση και των 2 θαυμάτων είναι η πίστη. Η πίστη είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει κανείς μέτοχος του θαύματος και άρα της Βασιλείας του Θεού. Η πίστη είναι ηανθρώπινη δύναμη που κινητοποιεί την προστατευτική ενέργεια του Θεού. Ο Θεός ζητάει την πίστη μας, για ναενεργήσει. Η πίστη μας είναι η κατάθεση της ελευθερίας μας στα πόδια του Θεού. Αιτία της θαυματουργικής επεμβάσεως του Ιησού η πίστη. Δυστυχώς στις ημέρες μας αυξήθηκε σε μέγιστο βαθμό η απιστία των ανθρώπων. Γι΄ αυτό έχουμε ανάγκη στην προσευχή μας να παρακαλούμε τον Θεό να μας προσθέσει πίστη, να μας κάνει πιο ένθερμους μαθητές του, αληθινούς χριστιανούς και όχι φαινομενικούς για το θεαθήναι τοις ανθρώποις. Να εμπιστευθούμε και να πιστέψουμε αληθινά τον Χριστό.«Μή φοβοῦ· μόνον πίστευε». Αυτό να έχουμε στο μυαλό μας και να το εφαρμόζουμε στην ζωή μας.

Αμήν.

 

Παραπομπές:

[1]Λουκά 8, 52.

[2]Ευχή από την εξόδιο ακολουθία.

[3]Ιδιόμελο από την εξόδιο ακολουθία.

[4]Α΄ Κορινθίους 15,26.

[5]PG 78, Ισιδώρου του Πηλουσιώτου, Επιστολών Βιβλίο Γ΄, ΙΒ΄ Θεοκτίστω, 737Α.

[6]Δοξαστικό Εσπερινού 27ης Σεπτεμβρίου.