Γράφει ὁ κ. Μανώλης Κοττάκης
Τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας σὲ συνεδρίαση ἡ ὁποία ἔγινε κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, καταργώντας τὴν ἀρχὴ τῆς δημοσιότητας, ἀκύρωσε κοινὴ ὑπουργικὴ ἀπόφαση τῶν ὑπουργῶν Ἐξωτερικῶν καὶ Μετανάστευσης, Γεραπετρίτη καί Καιρίδη τῆς 12ης Δεκεμβρίου 2023, μὲ βάση τὴν ὁποία ἡ Τουρκία χαρακτηριζόταν «ἀσφαλὴς χώρα». Καὶ χάρη σὲ αὐτὴ διευκολυνόταν ἡ μεταναστευτικὴ πολιτικὴ τῆς χώρας, ὥστε νὰ «ἐπιστρέφει» στὴ γείτονα μὲ βάση διμερεῖς συμφωνίες πρόσφυγες καὶ μετανάστες ποὺ εἶχαν παραβιάσει τὰ ἑλληνικὰ σύνορα καὶ εἶχαν εἰσβάλει παρανόμως στὴν ἐπικράτειά μας.
Ἡ κυβέρνηση δὲν ἀντέδρασε, ὅταν ἐνημερώθηκε τὸ Σάββατο γιὰ τὴν ἀπόφαση αὐτὴ τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, τὸ ὁποῖο στὴν πραγματικότητα, ἄγνωστο μὲ ποιὰ κριτήρια καὶ μὲ ποιὲς γνώσεις, ἔλαβε ἀπόφαση γιὰ εὐρύτερα ζητήματα ποὺ ἐκφεύγουν ἀπὸ τὴ σφαῖρα τῶν ἁρμοδιοτήτων του.Εἶναι μία ἁπλὴ διοικητικὴ πράξη, μία ὑπουργικὴ ἀπόφαση, ἀπὸ τὴν ὁποία ἐξαρτῶνται ἡ κοινωνικὴ συνοχὴ καὶ ὁ σεβασμὸς τῶν συνόρων μας; Μπορεῖ ἄραγε ἕνα δικαστήριο νὰ κρίνει ἂν εἶναι ἀσφαλὴς ἢ δὲν εἶναι ἀσφαλὴς μία ξένη χώρα, γιὰ νὰ δέχεται μετανάστες πού ἔχουν παραβιάσει τὰ σύνορα; Μὲ ποιὰ δεδομένα; Μπορεῖ ἕνα δικαστήριο νὰ ἀποφασίζει γιὰ θέματα ἐθνικῆς ἀσφάλειας καὶ κατ’ ἐπέκταση ἐξωτερικῆς πολιτικῆς; Λογικά, ὄχι. Ἐὰν βεβαίως ἔχει τὴν κάλυψη τῆς κυβέρνησης, ἡ ὁποία θέλει νὰ ἀποδράσει ἀπὸ τὶς εὐθύνες της γιὰ τὸ Μεταναστευτικὸ καὶ σιωπᾶ, προφανῶς, ἀπὸ ὅ,τι φαίνεται, καὶ μπορεῖ. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅμως πὼς κάνει καὶ τὸ σωστό. Ἔτσι πάντως ἐξηγεῖται ἡ ἀπότομη ἄνοδος τῶν τόνων τοῦ πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη καὶ τοῦ ὑπουργοῦ Μετανάστευσης Μάκη Βορίδη στό μέσο τῆς περασμένης ἑβδομάδας, οἱ ὁποῖοι μὲ δηλώσεις τους ἔδωσαν τὴν ἐντύπωση ὅτι ἡ κυβέρνηση τῆς Νέας Δημοκρατίας θὰ ἀκολουθήσει περίπου τή στρατηγική τῶν ἀπελάσεων τοῦ προέδρου Τράμπ.
Οὐδὲν ἀναληθέστερον. Ρητορεία ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, στάκτη στὰ μάτια. Ἁπλῶς ἡ κυβέρνηση δὲν εἶχε τὴν τόλμη νὰ ὁμολογήσει στοὺς Ἕλληνες ὅτι θὰ ἀποδεχθεῖ στὸ ἐγγὺς μέλλον τὴν ἐπιστροφὴ 40.000 προσφύγων καὶ μεταναστῶν στὸ ἔδαφός της ἀπὸ τὴ Γερμανία, κάτι ποὺ εἶναι ἀπαίτηση καὶ τῆς νέας ἡγεσίας της, καὶ ἔτσι φρόντισε νὰ ὀχυρωθεῖ πίσω ἀπὸ τὴν ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, τὴν ὁποία, ἂν δὲν προκάλεσε ἡ ἴδια τεχνηέντως, προφανῶς καὶ γνώριζε νωρίτερα ἀπὸ τὴ δημοσιοποίησή της. Στὴν Ἑλλάδα γιὰ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις ἔχουμε μία λέξη, γιὰ νὰ περιγράψουμε αὐτὸ ποὺ συμβαίνει: «Δούλεμα». Ὁ πρωθυπουργὸς καὶ ὁ ὑπουργὸς Μετανάστευσης, δεδομένου ὅτι ἡ διάσκεψη γιὰ τὴν ἀπόφαση εἶχε προηγηθεῖ, γνώριζαν ὅτι θὰ ἔλθει τὸ Συμβούλιο Ἐπικρατείας α) νὰ καλύψει τὶς εὐθύνες τους γιὰ τὴν ἀπεριόριστη χορήγηση πολιτικοῦ ἀσύλου σὲ παράνομους μετανάστες τὰ προηγούμενα χρόνια καὶ β) νὰ ἀπαιτήσει ἐκεῖνο τὴν παραμονή τους στὴν πατρίδα μας τώρα ποὺ θὰ ἐπιστρέψουν ἀπὸ τὴ Γερμανία μὲ φύλλο πορείας ἀπὸ τὸν καγκελλάριο Μέρτς. Γι’ αὐτὸ καὶ ἐπιχείρησε νὰ κάνει… ἐπίδειξη νεοσυντηρητισμοῦ. Ψευδῶς.
Στὴν πραγματικότητα γιὰ ὅ,τι συνέβη εὐθύνεται ἐκείνη καὶ θὰ τὸ περιγράψουμε εὐθὺς ἀμέσως, ἀφοῦ παραθέσουμε τὴ δήλωση ποὺ ἔκανε ὁ κύριος πρωθυπουργὸς κατὰ τὴν εἴσοδό του στὸ Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο κορυφῆς. Δήλωσε ὁ κύριος Μητσοτακης: «Ἐξ οὗ καὶ ἀναμένουμε μὲ μεγάλη ἀνυπομονησία, θὰ ἔλεγα, τὸν νέο κατάλογο τῶν ἀσφαλῶν χωρῶν προέλευσης, ἔτσι ὥστε καὶ ἡ χώρα μας νὰ μπορεῖ νὰ κινηθεῖ πιὸ γρήγορα σὲ αὐτὴ τὴν κατεύθυνση. Καὶ ἡ σαφὴς ὁδηγία ποὺ ἔχω δώσει στὴν καινούργια ἡγεσία τοῦ ὑπουργείου Μετανάστευσης ἀκριβῶς κινεῖται στὴ λογικὴ ὅτι ὅποιος εἰσέρχεται στὴ χώρα μας παράνομα καὶ δὲν ἔχει λάβει ἄσυλο, δὲν τυγχάνει δηλαδὴ διεθνοῦς προστασίας, θὰ πρέπει νὰ ἐπιστρέφεται στὴ χώρα ἀπὸ τὴν ὁποία ἦλθε. Καὶ εἶναι πολὺ σημαντικὸ πιὰ νὰ ἔχουμε καὶ εὐρωπαϊκὰ κανονιστικὰ ἐργαλεῖα, τὰ ὁποῖα θὰ μᾶς διευκολύνουν νὰ ὑλοποιήσουμε αὐτὴ τὴν πολιτική».
Ἀπὸ τὴ δήλωση αὐτὴ τί προκύπτει; Ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἀναμένει μὲ «ἀνυπομονησία» τὸν νέο κατάλογο τῶν «ἀσφαλῶν χωρῶν». Καὶ τί συνέβη εἰκοσιτετράωρα μετὰ τὴ δήλωση τοῦ πρωθυπουργοῦ; Ἔρχεται τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, προφανῶς σὲ γνώση τῆς κυβέρνησης, γιατί ἡ διάσκεψη γιὰ τὴν ἀπόφαση αὐτὴ ἔχει γίνει πολὺ νωρίτερα, καὶ χωρὶς νὰ περιμένει τί θὰ πεῖ ἡ Εὐρώπη ὁρίζει ὅτι ἡ Τουρκία «δὲν εἶναι ἀσφαλὴς χώρα γιὰ πρόσφυγες καὶ μετανάστες». Καὶ ὅτι χιλιάδες πρόσφυγες καὶ μετανάστες ποὺ εἴτε βρίσκονται στὸ ἔδαφός μας καὶ ἔχει ἀπορριφθεῖ ἡ αἴτηση ἀσύλου τους εἴτε βρίσκονται στὴν Ἑλλάδα μὲ ἄσυλο ἢ βρίσκονται στὴ Γερμανία μὲ ἄσυλο καὶ θὰ πάρουν τὸν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς γιὰ τὴν Ἑλλάδα ὡς χώρα πρώτης ὑποδοχῆς… δὲν μποροῦν νὰ ἐπιστραφοῦν στὴν Τουρκία! Παρέλκει νὰ μαντέψουμε ὅτι καὶ ἡ Εὐρωπη θα ὀχυρωθεῖ πίσω ἀπὸ τὴν ἀπόφαση τῆς ἑλληνικῆς Δικαιοσύνης καὶ θὰ χαρακτηρίσει τὴν Τουρκία «μὴ ἀσφαλῆ χώρα», γιὰ νὰ γίνει ἡ Ἑλλάδα ἀποθήκη προσφύγων καὶ μεταναστῶν!
Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ἐξεδόθη αὐτὴ ἡ ἀπόφαση ἡ κυβέρνηση σιωπᾶ καὶ βεβαίως σέβεται τὴν… ἀνεξάρτητη Δικαιοσύνη, ἡ ὁποία λαμβάνει ἀποφάσεις γιὰ θέματα διεθνοῦς ἀσφαλείας μεταναστευτικῆς πολιτικῆς καὶ ἐξωτερικῆς πολιτικῆς «κεκλεισμένων τῶν θυρῶν».
Καὶ ἔπειτα διερωτῶνται κάποιοι, γιατί καταρρακώνεται ἡ ἐμπιστοσύνη τῶν θεσμῶν στὸ πολιτικὸ σύστημα ἀλλὰ καὶ στὴ Δικαιοσύνη. Διότι δίδεται στοὺς πολίτες ἡ ἐντύπωση ὅτι σὲ τεράστια θέματα ποὺ ἀφοροῦν τὴν καθημερινότητά τους, τὴ ζωή τους καὶ τὶς εὐαισθησίες τους ἡ κυβέρνηση καὶ ἡ Δικαιοσύνη παίζουν ἕνα «θεσμικὸ σκέτς», στὸ ὁποῖο ὁ ἕνας παριστάνει τὸν «καλὸ» καὶ ὁ ἄλλος τὸν «κακό»!
Γιὰ τὴν ἱστορία πρέπει νὰ ἀναφέρουμε, γιατί φτάσαμε ὥς ἐδῶ. Φτάσαμε ὥς ἐδῶ γιατί προηγούμενη ἡγεσία τοῦ ὑπουργείου Μετανάστευσης τῆς περιόδου 2019-2023, προκειμένου νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὶς κατὰ τόπους διαμαρτυρίες κατοίκων γιὰ τὴ δημιουργία νέων δομῶν, ἔλαβε τὴν ἀπόφαση να δίδει ἀφειδῶς πολιτικὸ ἄσυλο σὲ χιλιάδες παράνομους οἰκονομικοὺς μετανάστες, οἱ ὁποῖοι δασκαλεμένοι ἀπὸ τὴ Διεθνῆ Ἀμνηστία καὶ τὶς ΜΚΟ ἔλεγαν στὶς ἁρμόδιες ἐπιτροπὲς χορήγησης ἀσύλου ἀπίθανες δικαιολογίες γιὰ δῆθεν δίωξή τους. Ἀκόμη καὶ ὅτι διώκονται στὶς χῶρες τους γιὰ τὸν… ΛΟΑΤΚΙ σεξουαλικό τους προσανατολισμό.
Φτάσαμε ὥς ἐδῶ ἐπίσης, γιατί ὅλοι αὐτοὶ μόλις ἐλάμβαναν τὸ ἑλληνικὸ διαβατήριο ποὺ συνεπάγεται ἡ χορήγηση πολιτικοῦ ἀσύλου ἀναχωροῦσαν ἀμέσως κύριοι γιὰ τὴ Γερμανία. Ὅταν οἱ Γερμανοὶ τὸ πῆραν εἴδηση, ἄρχισαν ξανὰ νὰ θέτουν ζήτημα ἐπιστροφῆς τους στὴν πρώτη χώρα ὑποδοχῆς. Γιὰ αὐτοὺς ἦταν «δευτερογενεῖς ροές». Φτάσαμε ἐπίσης ὥς ἐδῶ, γιατί ἡ τότε ἡγεσία τοῦ ὑπουργείου Μετανάστευσης ἔδινε χαρτιὰ σὲ παράνομους μετανάστες καὶ τοὺς ἐπέτρεπε νὰ μένουν μέσα στὸν ἀστικὸ ἱστὸ ὡς ἰδιῶτες, ἐπιδοτώντας τὸ ἐνοίκιό τους, καὶ ὄχι σὲ δομές, ὥστε νὰ περιοριστοῦν οἱ τοπικὲς ἀντιδράσεις.
Τὸ πρόβλημα γιὰ ἕνα διάστημα ἐξαφανίστηκε, γι’ αὐτὸ ἡ κυβέρνηση κομπορρημονοῦσε ὅτι ἔλυσε τὸ Μεταναστευτικό, ὅμως οἱ λύσεις ποὺ δὲν πατοῦν πάνω σὲ στέρεες βάσεις καταρρέουν πάρα πολὺ εὔκολα. Ἔτσι σήμερα ἔρχεται τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας νὰ κάνει μεταναστευτικὴ πολιτικὴ γιὰ λογαριασμὸ τῆς κυβέρνησης, ἡ ὁποία δὲν μπορεῖ νὰ ἐξηγήσει τὰ ἀνεξήγητα στοὺς πολίτες. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Ἂν δὲν εἶχαν νὰ κρύψουν τίποτα, ἡ συνεδρίαση ποὺ ἀκύρωσε τὴν ὑπουργικὴ ἀπόφαση περὶ Τουρκίας ὡς ἀσφαλοῦς χώρας ἐπιστροφῆς μεταναστῶν θὰ γινόταν δημοσίως. Ἔτσι ξεχωρίζουν οἱ δημοκρατίες καὶ οἱ προηγμένες δυτικὲς χῶρες ἀπὸ τὶς ἀνατολικὲς χῶρες ποὺ φυλακίζουν πολιτικοὺς ἡγέτες. Ἀλλά, ἀπὸ ὅ,τι φαίνεται, δὲν θέλουμε νὰ ξεχωρίσουμε. Ὅσο περνάει ὁ καιρὸς δείχνει ὅ,τι θέλουμε νὰ μοιάσουμε.
Πηγή: «ΕΣΤΙΑ», 25 Μαρτίου 2025