Τετάρτη 4 Ιουνίου 2025

Ο αφορισμένος Μητσοτάκης και η woke κυβέρνησή του κατάφερε με τις παραλείψεις του την προδοσία και Άλωση της I. Μονής Σινά.


Κατάργησε και το «Ασχτινάμε του Μωάμεθ»*, γνωστό και ως «Διαθήκη του Προφήτη» 15 αιώνων, που εξασφάλιζε διαχρονικά το αυτοδιοίκητο και την προστασία της Μονής από κάθε επιβουλή.



ΥΠΕΞ ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ ο προσκυνητής

Η «γλώσσα» του σώματος μπορεί να πει πολλά. Και ιδιαίτερα στην πολιτική που αποτελεί τέχνη του επικοινωνιακού φαίνεσθαι, ακόμα περισσότερα.

Το «Ασχτινάμε του Μωάμεθ»*, γνωστό και ως «Διαθήκη του Προφήτη»,

Γκρεμίζει και την συμμαχία Ελλάδος – Αιγύπτου ο «προφήτης πρωθυπουργός»!

Η τοξική και λαϊκιστική αντιπολίτευση έχει αναλωθεί σε κραυγές απαξίωσης του εμβληματικού ηγέτη μας, με χαρακτηρισμούς όπως «ανίκανος», «ρεμπεσκές» κλπ για τους χειρισμούς στην δικαστική εξέλιξη που αφορά τη Μονή του Σινά.

Πρόκειται φυσικά για γελοίες, ανυπόστατες κατηγορίες, καθώς ο ευεργέτης πρωθυπουργός μόνον «ανίκανος» δεν είναι.

Αντίθετα, ο Έλληνας Γκάντι, αντιλαμβάνεται ότι το τελευταίο εμπόδιο για την πραγματική συμφιλίωση Ελλάδας – Τουρκίας, είναι η συμμαχία με την Αίγυπτο και τον στρατοκράτη Σίσι. Συμμαχία που έπρεπε να γκρεμιστεί, χωρίς όμως να εκτεθεί, γιατί ο ελληνικός λαός δεν είναι ακόμα έτοιμος να ασπαστεί το ρηξικέλευθο όραμα του Κυριάκου για μια Ελλάδα ασφαλή, στην αγκαλιά μιας μεγαλύτερης δύναμης. Ένα μοντέλο το οποίο άλλωστε δοκιμάστηκε για 400 ολόκληρα χρόνια.

Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι ο πάνσοφος κυβερνήτης μας δεν έστειλε επί μήνες ούτε κλητήρα από την πρεσβεία στην Ισμαηλία για να ενεχυριάσει την συμφωνία Αιγύπτου – UNESCO του 2002 για τη Μονή και να επικαλεστεί το άρθρο 18 του ΟΗΕ που ακυρώνει οποιαδήποτε κρατική πράξη, είτε νομοθετική είτε δικαστική επειδή είναι «ανίκανος», ας το σκεφτεί διπλά.

Ο ηγέτης μας είναι τόσο ικανός που κατάφερε αυτό που δεν κατάφερε ούτε και ο προφήτης Μωάμεθ…

==================================================
=======================================

ΣΧΕΤΙΚΑ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

Μονή Σινά: Στον «αέρα» η ελληνική πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο

«Το πρόβλημα με τη Μονή Σινά γίνεται ακόμα μεγαλύτερο αν λάβουμε υπόψη ότι με την Αίγυπτο καλλιεργούμε εδώ και αρκετά χρόνια μια στρατηγική σχέση».

Η εσπευσμένη επίσκεψη του Γιώργου Γεραπετρίτη στο Κάιρο την Τετάρτη δείχνει τόσο το μέγεθος του προβλήματος με τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά όσο και την κρίση στις ελληνοαιγυπτιακές σχέσεις. Ο κανόνας στη διεθνή διπλωματία είναι ότι τα προβλήματα που αφορούν στα ιδιοκτησιακά των θρησκευτικών ιδρυμάτων, λύνονται στο υπηρεσιακό επίπεδο χωρίς να έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Στην Αγία Αικατερίνη βλέπουμε το ασυνήθιστο (αν όχι πρωτοφανές) γεγονός να μεταβαίνει εσπευσμένα ο ΥΠΕΞ στο Κάιρο για να διευθετήσει το πρόβλημα σε ανώτερη πολιτική διαπραγμάτευση με τον Αιγύπτιο ομόλογό του Μπαντρ Αμπντελάτι.

Το καθεστώς

Μετά την είδηση βόμβα ότι αιγυπτιακό Εφετείο αποφάσισε να περιέλθει στο κράτος η κυριότητα της Αγίας Αικατερίνης, η κυβέρνηση επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Το βασικό επιχείρημα της κυβερνητικής γραμμής ήταν η ανακοίνωση της Αιγυπτιακής Προεδρίας της Δημοκρατίας ότι δεν πρόκειται να αλλάξει ο θρησκευτικός χαρακτήρας της μονής. Από την αρχή είχαμε επισημάνει ότι οι Αιγύπτιοι (και μαζί τους ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης) παίζουν ένα παιχνίδι «εποικοδομητικής ασάφειας», αφού δεν κάνουν καμία μνεία στην ελληνορθόδοξη κυριότητα και τον προσκυνηματικό χαρακτήρα του μοναστηριού.

Όσο έρχονται στο φως της δημοσιότητας δεν επιβεβαιώνουν τους καθησυχαστικούς τόνους της κυβέρνησης -άλλωστε, αν όλα πήγαιναν καλά, δεν θα υπήρχε λόγος να πάει ο Γεραπετρίτης στο Κάιρο. Η δικαστική απόφαση προβλέπει ότι:

Οι μοναχοί μπορούν να κάνουν χρήση του χώρου της μονής (επομένως δεν έχουν την κυριότητα του). Τα κτίρια της μονής θα ελέγχονται από το Ανώτατο Συμβούλιο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου.

Περνάνε στο αιγυπτιακό κράτος οι αγροτικές εκτάσεις που περιβάλλουν την Αγία Αικατερίνη και από την οποία εξαρτάται η οικονομική επιβίωσή της. Κατά συνέπεια, η επιβίωση της αρχαίας μοναστικής κοινότητας (η Αγία Αικατερίνη ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα επί Ιουστινιανού) θα βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια των αιγυπτιακών αρχών.

Να σημειωθεί ακόμα ότι οι ελληνορθόδοξοι μοναχοί του Σινά δεν έχουν αιγυπτιακά διαβατήρια και οι βίζες τους πρέπει να ανανεώνονται κάθε χρόνο. Επομένως, πολύ εύκολα μπορούν η κοινότητα της Αγίας Αικατερίνης να οδηγηθεί στη συρρίκνωση.

Οι ίδιος ο κοινοβουλευτικός  εκπρόσωπος  Παύλος Μαρινάκης σήμερα στο μπρίφινγκ παραδέχτηκε ότι η δικαστική απόφαση «κάνει δεκτή την έφεση της Μονής σχετικά με την νόμιμη κατοχή όλων των λατρευτικών χώρων από την Μονή και το εσαεί θρησκευτικό δικαίωμα εγκαταβίωσης των ελληνορθοδόξων μοναχών, ωστόσο δεν αναφέρει ιδιοκτησία της Μονής επί των λατρευτικών χώρων. Αναφέρει, επίσης, ότι η Μονή δεν έχει ιδιοκτησία σε πέριξ μη λατρευτικούς χώρους».

..............................................

=====================================


Είναι διαφορετικό πράγμα το «ελληνορθόδοξο προσκυνηματικό» καθεστώς στο οποίο αναφέρεται ο Μητσοτάκης από το «ιερό θρησκευτικό καθεστώς» για το οποίο κάνει λόγο η αιγυπτιακή Προεδρία. Αυτό που λένε οι Αιγύπτιοι είναι ότι η Αγία Αικατερίνη δεν θα πάψει να είναι εκκλησία. Αλλά δεν δεσμεύονται ούτε ότι θα διοικείται από ελληνορθόδοξη κοινότητα ούτε ότι δεν θα τουριστικοποιηθεί πέρα από τους μοναστικούς κανόνες.

Σύμφωνα μάλιστα με τον Νομικό Σύμβουλο της Μονής, κ. Χρήστο Κομπιλίρη, που μίλησε χθες στο Dnews «υπήρχε συνφωνία με έτοιμο κείμενο μεταξύ των δύο πλευρών για εξωδικαστικό συμβιβασμό» κάτι που δεν τήρησε η πλευρά της Αιγύπτου, ενώ ο εκπρόσωπος της Μονής στην Ελλάδα αρχιμανδρίτης Πορφύριος Φραγκάκης δήλωσε στον ΑΝΤ1 ότι με τη δικαστική απόφαση οι μοναχοί γίνονται ενοικιαστές στο ίδιος τους το σπίτι.

Στο επίκεντρο των αιγυπτιακών σχεδιασμών βρίσκεται το σχέδιο της Μεγάλης Μεταμόρφωσης, ένα μεγάλο πρότζεκτ που στοχεύει στη μετατροπή της Αγίας Αικατερίνης σε παγκόσμιο προορισμό θρησκευτικού τουρισμού.

Το παζάρι

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ανάλυση που έκανε σε ανάρτησή του ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο πανεπιστήμιο Πελοποννήσου Σωτήρης Ρούσσος: «Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι το εξής. Η απόφαση βγήκε όπως την περιέγραψε ο Αρχιεπίσκοπος όχι για να εφαρμοστεί αλλά για να αρχίσει ένα εκβιαστικό παζάρι για την περιουσία του μοναστηριού αξίας πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων. Παζάρι τύπου “θα σου κάνω μια πρόταση που δεν θα μπορείς να αρνηθείς” γιατί αν την αρνηθείς υπάρχει πάντα η ανεξάρτητη αιγυπτιακή δικαιοσύνη να σε κλείσει κι εγώ την κρατάω με τα δόντια… Αυτού του είδους τον τσαμπουκά μπορείς να τον κόψεις με ανάλογο τρόπο. Μια καθυστέρηση ας πούμε στις ευρωπαϊκές ενισχύσεις προς την Αίγυπτο λόγω γραφειοκρατίας ή πίεσης από τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων…».

Η αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής

Η σύγκρουση για την Αγία Αικατερίνη εντάσσεται στο γενικό πλαίσιο των αντιπαραθέσεων μεταξύ των αραβικών αρχών και των ορθόδοξων ιδρυμάτων καθώς και στη διαχρονική διαμάχη για τη θέση των ελληνορθόδοξων στις αραβικές ορθόδοξες εκκλησίες -στην Παλαιστίνη παίρνει την πιο οξεία μορφή της. Σε αυτές τις αντιπαραθέσεις διαπλέκονται οικονομικά συμφέροντα, θρησκευτικοί ανταγωνισμοί και γεωπολιτικά παίγνια. Σε ένα τόσο περίπλοκο πλαίσιο δεν είναι ξεκάθαρο ούτε ποιο είναι το επίδικο κάθε φορά ούτε ποιος ακριβώς έχει δίκιο -ειδικά όταν η διαμάχη αφορά ακίνητα και εκτάσεις γης.

Είναι όμως σίγουρο ότι αν η Αγία Αικατερίνη ανήκε στην Καθολική Εκκλησία ή σε κάποια αμερικανική εκκλησία βαπτιστών δεν θα είχε αυτήν την αντιμετώπιση από τις αιγυπτιακές αρχές. Δηλαδή, δεν θα υπήρχε περίπτωση η αιγυπτιακή κυβέρνηση να προωθήσει ένα μεγάλο τουριστικό πρότζεκτ κόντρα στη θέληση μιας ιστορικής θρησκευτικής κοινότητας. Είναι άλλο το ξεκαθάρισμα διαφιλονικούμενων εκτάσεων και άλλο η αμφισβήτηση του χαρακτήρα της Μονής.

Προφανώς στο Κάιρο δεν θεωρούν ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να τους δημιουργήσει μείζον πρόβλημα. Ακόμα και αν δεν υιοθετήσει κανείς τοποθετήσεις περί διεθνούς ανυποληψίας της χώρας, ο τρόπος που βλέπει την Ελλάδα η Αίγυπτος απέχει πολύ από τη ρητορεία του κυβερνητικού μηχανισμού περί αναβαθμισμένης γεωπολιτικής θέσης της χώρας. Το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο μεγάλο από το ότι η (υποτιθέμενη) συμμαχία με την Αίγυπτο αποτελεί πυλώνα της ελληνικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο.

Όποια και θα είναι τελικά η κατάληξη των διαπραγματεύσεων, και μόνο ότι άνοιξε δημόσια θέμα για τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, αποτελεί μείζον πλήγμα για την ελληνική εξωτερική πολιτική.

===================================================     

================================      

Το project της «Μεγάλης Μεταμόρφωσης» της Μονής Σινά σε τουριστικό θέρετρο

Η απόφαση του δικαστηρίου δεν θα πρέπει να θεωρηθεί σε καμία περίπτωση τυχαία. Αντίθετα, φαίνεται πως αντανακλά διεργασίες που «τρέχουν» επί τουλάχιστον μια πενταετία στην Αίγυπτο.

Όπως διαβάζουμε σε αιγυπτιακά μέσα, πριν περίπου 15 ημέρες πραγματοποιήθηκε μια κυβερνητική συνάντηση με σκοπό να εξεταστούν οι τελευταίες εξελίξεις στο project «Μεγάλη Μεταμόρφωση» με επίκεντρο την Αγία Αικατερίνη.

Για το project αυτό - που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2020 - είχε μιλήσει τον περασμένο Σεπτέμβρη μέλος της Επιτροπής Ιστορίας και Αρχαιοτήτων του Ανώτατου Συμβουλίου Πολιτισμού, κάνοντας λόγο για «ένα σημαντικό άλμα προς τα εμπρός, καθώς μετατρέπει την πόλη της Αγίας Αικατερίνης, γνωστή για την πλούσια ιστορική και θρησκευτική κληρονομιά της, σε παγκόσμιο τουριστικό προορισμό».

Σε τηλεφωνική συνέντευξή του τον Σεπτέμβρη του 2024, ο Abdel Rahim Rihan είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πως «το project "Μεγάλη Μεταμόρφωση" στοχεύει στην ανάπτυξη της περιοχής του Νότιου Σινά και στο άνοιγμα νέων οριζόντων για τον αιγυπτιακό τουρισμό σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως καθώς η περιοχή διαθέτει πολλά θρησκευτικά και ιστορικά ορόσημα».

Το project φέρεται να μπήκε σε εφαρμογή ήδη από τον Ιούλιο του 2020, όταν ο πρωθυπουργός Μουσταφά Μαντμπουλί επισκέφθηκε την Αγία Αικατερίνη, «όπου άκουσε το όραμα όλων των εμπλεκομένων, συμπεριλαμβανομένων των μοναχών του μοναστηριού, των επιθεωρητών αρχαιοτήτων και τοπικών αξιωματούχων».

Στο πλαίσιο αυτό αναπτύχθηκε ένα σχέδιο σύμφωνο με τα πρότυπα της UNESCO, καθώς η περιοχή έχει καταχωρηθεί ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από το 2002».

Όπως διευκρίνιζε τον περασμένο Σεπτέμβρη ο Rihan, «στόχος του έργου είναι η δημιουργία ενός πνευματικού προορισμού στο όρος Μωυσής και στο όρος Σινά και η επένδυση σε όλους τους τουριστικούς πόρους της πόλης της Αγίας Αικατερίνης ειδικά και του Σινά γενικότερα».

«Περιλαμβάνει περίπου 14 έργα, συμπεριλαμβανομένου ενός κέντρου επισκεπτών στην πλατεία της Αγίας Κοιλάδας, που θα λειτουργεί ως σημείο υποδοχής και καθοδήγησης των επισκεπτών, και διαθέτει όλες τις παροχές, όπως γραφεία κρατήσεωνκαφετέρια και πλανητάριο για την παρακολούθηση 3D ταινιών σχετικά με την πνευματική αξία της περιοχής, καθώς και χώρους αναμονής και αναψυχής»

==========================================   

*Το «Ασχτινάμε του Μωάμεθ», γνωστό και ως «Διαθήκη του Προφήτη», είναι ένα έγγραφο που φέρεται να εκδόθηκε από τον ίδιο τον Μωάμεθ προς τους μοναχούς της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά.

Σύμφωνα με την παράδοση των μοναχών, το κείμενο παραδόθηκε το 623 μ.Χ. και φέρει την εντύπωση της παλάμης του Προφήτη, ως σφραγίδα αυθεντικότητας.