ὤδινεν ὄρος καί ἔτεκεν μῦν
ΣΧΟΛΙΟ. (Ιωάννης Κορναράκης)
Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.
Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!
Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!
ΣΧΟΛΙΟ : Λυκούργος Νάνης ιατρός

Αρκεί αυτό σεβαστοί πατέρες;
Η προφορική έκφραση διαμαρτυρίας και η διατύπωση ευχών;
Η επιεικώς απαράδεκτη ανακοίνωση δικαιολογήσεως των αδικαιολόγητων , από την πλευρά σας, ανακαλεί στη μνήμη μου το γνωστό λόγιο" Κρείσσον το σιγάν του λαλείν", σεβαστοί πατέρες!
Κατασκανδαλίσατε και εξοργίσατε τον πιστό λαό με την υποδοχή που επιφυλάξατε στο μεγάλο ένοχο , τώρα επιχειρείτε με καταφυγή σε βιβλικά χωρία να τεκμηριώσετε θεολογικά το σκάνδαλο και να συμμαζέψετε τα ασυμμάζευτα!
Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, προηγήθηκε η αδιανόητη στάση της λεγόμενης "επίσημης Εκκλησίας" απέναντι στους σκανδαλοποιούς πολιτικούς εξουσιαστές.
Εκείνη προηγήθηκε και σεις ακολουθήσατε, χωρίς αυτό να σας απαλλάσσει από τις τεράστιες ευθύνες σας!
"Τὸ Ἅγιον Ὄρος μιλᾶ μὲ τὸν τρόπο τῶν Πατέρων, μὲ διάκριση. Ακόμη κι ὅταν σιωπᾶ, δὲν σιωπᾶ τυχαῖα. Ἡ σιωπὴ τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων δὲν εἶναι ἀδιαφορία οὔτε ἔνδειξη συμφωνίας ἢ ὑποταγῆς, ἀλλὰ χριστιανικὸ ἦθος, ὁ τρόπος ποὺ ἐργάζεται τὸ Πνεῦμα: χωρὶς φωνές, χωρὶς δημόσιες ἁψιμαχίες, ἀλλὰ μέσα στὸν νοῦ καὶ στὴν καρδιά. Τὸ Ἅγιον Ὄρος ὑποδέχεται πάντας μὲ διάκριση καὶ προσευχή, διότι εἶναι χῶρος μετανοίας, ὄχι καταγγελίας, ὅπου δὲν κυριαρχεῖ ἡ ὀργὴ τῆς ἐποχῆς, ἀλλὰ ἡ ἡσυχία τῆς προσευχῆς", αναγράφεται στη θλιβερή ανακοίνωση.
Από πότε είναι ποινικοποιήσιμες εκκλησιαστικά και θεολογικά οι ζωηρές φωνές διαμαρτυρίας για τα συντελούμενα αίσχη;
Μιλάμε για δημόσια αίσχη, δημοσίως εκδηλωθέντα , για πρωτοφανή στη νομοθεσία της χώρας διαστροφικά νομοθετήματα που απεργάζονται και προάγουν το διατροφικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας και δη της νεολαίας και των παιδιών.
Για παρωνυχίδα και δευτερεύουσας σημασίας ζήτημα πρόκειται ή για μείζονος σπουδαιότητας θέμα;
Και γνωρίζετε πολύ καλά ότι τα δημοσίως λεγόμενα και πραττόμενα δημοσίως και ελέγχονται.
Το να υψώσει κάποιος ζωηρή φωνή διαμαρτυρίας απέναντι σε αυτά και τους ά-νομους νομοθέτες αντίκειται στο χριστιανικό ήθος;
Ενώ το να τιμούμε τους ενόχους και να σιωπούμε σκανδαλωδώς ή να αρκούμαστε σε πλατωνικές και ανώδυνες ανακοινώσεις "διαμαρτυρίας" είναι σύμφωνο με το εν λόγω ήθος....
Εάν δεν υποδεχόσασταν τον πρωθυπουργό θα έπαιρνε ένα πολύ καλό μήνυμα ούτως ώστε να προβληματισθεί ουσιωδώς πάνω στα όσα διέπραξε αναφορικά με το θέμα του ψευτογάμου των ομοφυλόφιλων και ενδεχομένως να οδηγηθεί στη σωτήρια μετάνοια, πράγμα που εύχεται κάθε πιστό μέλος της Εκκλησίας εν προκειμένω.
Τώρα, όμως, τι και ποιο μήνυμα πήρε;;;;

ΚAΡYΑΙ ΤΗι 9η/22α Ἰουλίου 2025
ΑΡ. ΠΡΩΤ. Φ.2/7/1819
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΘΩ
Τὶς τελευταῖες ἡμέρες παρακολουθοῦμε μὲ περισυλλογὴ τὴν δημόσια συζήτηση ποὺ ἄνοιξε μὲ ἀφορμὴ τὴν πρόσφατη ἐπίσκεψη τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδας στὸ Ἅγιον Ὄρος, μὲ σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐνίοτε ἐκδηλώνουν ἀπορία, καχυποψία, εἰρωνεία ἢ καὶ θυμό. Ἐρωτήματα φορτισμένα, συχνὰ καλοπροαίρετα, ἀλλὰ καὶ παγιδευμένα σὲ μία θεώρηση περισσότερο ἀνθρώπινη παρὰ ἐκκλησιαστική. Κατανοοῦμε αὐτὲς τὶς ἐρωτήσεις. Δὲν τὶς ἀπορρίπτουμε. Ὅμως ὀφείλουμε νὰ ἀπαντοῦμε μὲ ἐκκλησιαστικὸ λόγο, ταπεινό, διακριτικό, ἐμπνευσμένο ἀπὸ τὴν Παράδοση, καὶ ταυτόχρονα νὰ ἐκθέτουμε τὴν πραγματικότητα ὅπως ἔχει.
Τὸ Ἅγιον Ὄρος μιλᾶ μὲ τὸν τρόπο τῶν Πατέρων, μὲ διάκριση. Ακόμη κι ὅταν σιωπᾶ, δὲν σιωπᾶ τυχαῖα. Ἡ σιωπὴ τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων δὲν εἶναι ἀδιαφορία οὔτε ἔνδειξη συμφωνίας ἢ ὑποταγῆς, ἀλλὰ χριστιανικὸ ἦθος, ὁ τρόπος ποὺ ἐργάζεται τὸ Πνεῦμα: χωρὶς φωνές, χωρὶς δημόσιες ἁψιμαχίες, ἀλλὰ μέσα στὸν νοῦ καὶ στὴν καρδιά. Τὸ Ἅγιον Ὄρος ὑποδέχεται πάντας μὲ διάκριση καὶ προσευχή, διότι εἶναι χῶρος μετανοίας, ὄχι καταγγελίας, ὅπου δὲν κυριαρχεῖ ἡ ὀργὴ τῆς ἐποχῆς, ἀλλὰ ἡ ἡσυχία τῆς προσευχῆς.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δὲν μᾶς δίδαξε νὰ προσευχόμαστε γιὰ τοὺς ἠθικοὺς ἢ τοὺς δίκαιους ἄρχοντες, ἀλλὰ γιὰ ὅλους ὅσοι κατέχουν ἐξουσία, ὅπως «ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν, ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι». Ὁ ἴδιος, ἀπευθυνόμενος στὸν μαθητή του Τιμόθεο, συνεχίζει: «Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων» (Α΄ Τιμ. 2, 1-2). Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, σχολιάζοντας τὸ χωρίο, λέγει καθαρά ὅτι στὴν καθημερινὴ λατρεία προσευχόμαστε γιὰ ὅλο τὸν κόσμο, γιὰ τοὺς Βασιλεῖς, ἀκόμη καὶ γιὰ τοὺς ἀσεβεῖς (PG 62, 530-531, Ὁμ. 6). Αὐτὸ τὸ πνεῦμα δὲν εἶναι ἀδυναμία, ἀλλὰ δύναμη σταυρική. Τὸ Ἅγιον Ὄρος δὲν προσωποληπτεῖ, ἀλλὰ προσεύχεται «ὑπὲρ πάντων», μὲ τὴν πίστη ὅτι ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ μεταμορφώσῃ τοὺς πάντες. Ἐδῶ σημειώνεται ὅτι βεβαίως καὶ ἐτονίσθη πρὸς τὸν κ. Πρωθυπουργὸ ἡ πικρία καὶ ὁ προβληματισμὸς τῶν Ἁγιορειτῶν γιὰ τὰ πρόσφατα νομοθετήματα, τὰ ὁποῖα προκαλοῦν ἀνησυχία στὴν συνείδηση τοῦ πιστοῦ λαοῦ, καθ’ ὅσον θεωροῦνται ὡς ἀπειλὴ πρὸς τὸ ὀρθόδοξο ἦθος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ τὴν ἀξία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, καὶ ἐξεφράσθη ἡ εὐχὴ νὰ ἐπικρατήσῃ πνεῦμα σεβασμοῦ πρὸς τὴν πνευματικὴ ταυτότητα τοῦ Γένους.
Ἐπίσης, ὑπεβλήθη ἰδιαιτέρα παράκληση ὅπως ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση συμβάλῃ τὰ μέγιστα στὴν ἄμεση ἐπίλυση τοῦ ἀνακύψαντος ζητήματος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ.
Ὅσον ἀφορᾷ τὴν ἐξαγγελία τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξη τῶν Ἱερῶν Μονῶν, ὑπενθυμίζουμε ὅτι ἡ χρηματοδότηση ἔργων ΕΣΠΑ γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος μὲ χρονοδιάγραμμα μέχρι τὸ 2030, μελετᾶται ἀπὸ τὶς ἁρμόδιες κρατικὲς ἀρχὲς ἤδη ἀπὸ τὸ ἔτος 2023. Εἶναι γνωστὸ ὅτι καμμία Ἱερὰ Μονὴ δὲν διαθέτει τοὺς ἀνάλογους οἰκονομικοὺς πόρους γιὰ ἔργα συντηρήσεως καὶ ἀποκαταστάσεως, δεδομένου ὅτι οἱ πόροι ἑκάστης Μονῆς μόλις ἐπαρκοῦν γιὰ τὴν διαβίωση τῶν μοναχῶν της καὶ τὴν φιλοξενία τῶν ἐπισκεπτῶν. Τὸ Ἅγιον Ὅρος, λόγῳ τῆς φθορᾶς τοῦ χρόνου, καὶ ἄλλων ἐκτάκτων φαινομένων, ὅπως τῶν προσφάτων σεισμῶν, ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ φροντίδα, γιὰ τὴν συντήρηση τῶν κτιρίων καὶ τῶν κειμηλίων, τὴν κληρονομιὰ τὴν ὁποία κρατᾶ ζωντανή.
Αὐτὰ ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ πρὸς ἀποκατάσταση τῆς ἀληθείας, μὲ τὴν διαβεβαίωση ὅτι τὸ Ἅγιον Ὄρος παραμένει τόπος προσευχῆς, ἑνότητας καὶ ἐλπίδας γιά τόν σύγχρονο κατακερματισμένο καί ἀποπροσανατολισμένο κόσμο.
Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καὶ Προϊστάμενοι
τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.