Πράγματα που αγνοούμε. Συμπτώσεις;;;

    Οι σχέσεις Ελλάδας και Αιγύπτου ήταν ανέκαθεν θερμότατες.  Οι λαοί τρέφουν βαθιά αμοιβαία αγάπη, ιδιαίτερα οι άραβες προς εμάς, από την αρχαιότητα ακόμη, αναγνωρίζοντας στα φύλα μας τα προσόντα της μαθηματικής και φιλοσοφικής σκέψης σε επίπεδο παγκόσμιων ιδρυτών πολιτισμού.
    Η πορεία δε του Μεγ. Αλεξάνδρου στη γη τους, άφησε ανεξίτηλα σημάδια λατρείας.Το μεγάλο λιμάνι του Pord Said είναι η βόρεια είσοδος του μεγάλου καναλιού των 168 χιλιομέτρων . Πόσο τυχαίο είναι ότι ο αναγραμματισμός του Said δίδει τη λέξη Dias = Δίας;
    Το Σουέζ είναι μια πόλη 500.000 κατοίκων περίπου, όπου από την πρώτη ημέρα ναυσιπλοΐας της την 17.11.1869, καταλήγει προς νότον η περίφημα διώρυγα. Πόσο τυχαίο είναι ότι ο αναγραμματισμός της λέξεως Suez δίδει τη λέξη Zeus = Ζεύς (ήτοι Ζεύξις, δηλαδή διώρυγα) ;
    Νότια, κατά μήκος του Νείλου βρίσκεται το τιτάνιο φράγμα του Ασσουάν, από το οποίο καλλιεργούνται εκατομμύρια γόνιμα στρέμματα της Αιγύπτου. Αποτρέπονται οι πλημμύρες, υδροηλεκτρικώς παράγει το 50% των ηλεκτρικών αναγκών της χώρας κ. α. πολλά. Πόσο τυχαίο είναι ότι ο αναγραμματισμός της λέξεως Assuan δίδει τη λέξη Naussa όπερ σημαίνει ναυς, πλοίο, ύδατα κλπ;Υπενθυμίζεται χάριν της μαγείας του μύθου ότι οι άραβες διαβάζουν από δεξιά προς αριστερά.  !!!!!!!!!!!!!!!  

Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ

ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ

● Τὰ νομικίστικα  τεχνάσματα καὶ ἡ παραπληροφόρηση

τοῦ Δικαστηρίου ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Καλαβρύτων

 Κατάθεση τῶν πραγματικῶν γεγονότων

Εἰσαγωγικά:

Ὑπάρχουν πολλὲς αἰτίες γιὰ τὸν ἐθνικὸ καὶ πολιτικὸ κατήφορο, ἀλλὰ καὶ τὴν κλιμακούμενη οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση τῆς Ἑλλάδος, τὴν οἰκονομικὴ γενοκτονία, ποὺ ἔγκυροι μελετητὲς ἔχουν ἀναλύσει. Μία ἀπὸ τὶς κυριότερες αἰτίες, ἂν καὶ παραθεωρεῖται, εἶναι ἡ ἐκκλησιαστικὴ κατάπτωση, κυρίως τοῦ ἀνωτάτου κλήρου, καὶ ἡ ἅλωσή του ἀπὸ τὴν οἰκουμενιστικὴ ἰδεολογία καὶ τὴν ἐκκοσμίκευση, ποὺ διάβρωσε καὶ ἀπονεύρωσε τὸν ἐκκλησιαστικὸ ὀργανισμό.

Αὐτὴ ἡ πνευματικὴ ἀδρανοποίηση τῶν ἐκκλησιαστικῶν ποιμένων, συνέβαλε ἔτι περαιτέρω στὴν ὑποβάθμιση τῆς κοινωνικῆς καὶ θρησκευτικῆς ζωῆς. Κι αὐτὸ διότι οἱ ποιμένες ἔπαυσαν  νὰ ἐργάζονται ἐμπράκτως καὶ ἁγιοπνευματικῶς γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τῆς διόγκωσης τῆς ἀνθρώπινης ἐγωκεντρικότητας· ἔπαυσαν νὰ ἀποτελοῦν τὸν κυματοθραύστη τοῦ ποικίλου κακοῦ· ἔπαυσαν νὰ βοηθοῦν στὴν περιστολὴ τῶν ἀνθρωπίνων παθῶν καὶ τὴν θεραπεία τους· ἔπαυσαν νὰ ἐμπνέουν τὴν ἀγάπη γιὰ τὸν ἄλλον· ἔπαυσαν νὰ εἶναι ὁ παρηγορητὴς τοῦ λαοῦ, τὸν ὁποῖο ἐγκατέλειψαν στὴν ἀπελπισία του· ἔπαυσαν νὰ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἀκεραιότητα τῆς Πίστεως, καὶ μᾶλλον ἀγωνίζονται κατὰ τῶν ἀγωνιστῶν τῆς Πίστεως· συμβιβάστηκαν τελικὰ μὲ τὸν ἄρχοντα τοῦ αἰῶνος τούτου, ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων. Εἴδαμε πραγματοποιούμενο κι ἐδῶ τὸ θεῖο λόγο: «πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ διασκορπισθήσονται τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης».

Τὰ παραπάνω ἔχουν ἐπαρκῶς ἀναλυθεῖ. Μὲ τὸ ἄρθρο αὐτὸ θὰ καταθέσω τὴ δική μου προσωπικὴ μαρτυρία γιὰ τὸν συγκεκριμένο ἐπίσκοπο, τοῦ ὁποίου ἡ νοοτροπία κατεγράφη στὴν ἀπολογία του, ὅταν ὡς κατηγορούμενος κατέθεσε στὸ ἐφετεῖο Πατρῶν πρὶν δέκα μέρες.

Εἶναι γνωστὸ γιὰ ποιό λόγο ὁδηγήθηκε ὁ κ. Ἀμβρόσιος στὸ Δικαστήριο. Τὸ σημειώνω ἐδῶ τηλεγραφικά. Ἐπειδὴ ὁ Μητροπολίτης ἔδωσε προσωρινὰ ἐκκλησιαστικὴ αἴθουσα σὲ Παπικοὺς γιὰ νὰ τελοῦν τὴν Θ. Λειτουργία τους, καὶ πραγματοποίησε Ἱερατικὴ Σύναξη γιὰ νὰ «ὁλοκληρώσει αὐτὴ τὴν τακτοποίηση» (πρωτοπρ. π. Δαμιανός) μὲ τὴν παραχώρηση μόνιμης αἴθουσας ἢ Ὀρθόδοξου Ναοῦ, ἀντιδράσαμε μὲ πρωτοβουλίες τοῦ πνευματικοῦ μας π. Κων/νου Παλαιολογόπουλου. Τοῦτο ἐξόργισε τὸν Μητροπολίτη, ὁ ὁποῖος τὴν Μ. Τετάρτη τοῦ 2006 μὲ ἀφόρισε. Κατόπιν μὲ κατήγγειλε στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, ζητώντας νὰ τιμωρηθῶ. Δὲν σταμάτησε ἐδῶ, ἀλλὰ στὴ συνέχεια ἐξαπέλυσε ἀπειλὴ διὰ τοῦ Τύπου: «τὰ χειρότερα ἕπονται» γιὰ τὸ Σημάτη.

Μὲ ἐξώδικο ζήτησα ἀπὸ τὸ Μητροπολίτη νὰ ἀνακαλέσει τὸν παράνομο ἀφορισμὸ καὶ τοὺς συκοφαντικοὺς ἰσχυρισμοὺς καὶ αἰτιάσεις ἐναντίον μου πού, λόγῳ καὶ τοῦ θεσμικοῦ ρόλου ποὺ εἶχε, συντελοῦσαν στὴν καταρράκωση τῆς προσωπικότητάς μου καὶ ἐμπόδιζαν τὸ ἔργο μου, ἀφοῦ οἱ μαθητές μου στὸ Γυμνάσιο ἔβλεπαν νὰ τοὺς διδάσκει ἕνας ἀφορισμένος θεολόγος! Ὁ κ. Ἀμβρόσιος ὄχι μόνο δὲν ἀνακάλεσε, ἀλλὰ καὶ συνέχισε τὴν ἴδια τακτική. Ὁπότε, ἕνας ἐκ τῶν δικηγόρων μου μὲ προέτρεψε νὰ μηνύσω τὸν Μητροπολίτη, γιὰ νὰ σταματήσει αὐτὴ ἡ «καταδιωκτικὴ μανία» ἐναντίον μου, ὅπως τὴν χαρακτήρισε ὁ Τύπος.

* * *

Δυστυχῶς στὴν δίκη τοῦ Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Ἀμβροσίου, ποὺ μὲ δική του εὐθύνη καθυστέρησε δύο χρόνια νὰ πραγματοποιηθεῖ, ἀφοῦ δὲν προσῆλθε στὴν πρώτη δικάσιμο, κατεδείχθη καὶ κατὰ τὴν δίκη, πέραν τῆς συνεχιζόμενης ἐμπαθείας καὶ τῶν ὕβρεων ἐναντίον μου, ἐκεῖνο ποὺ σὲ αὐτὸ τὸ ἄρθρο θέλω ἰδιαιτέρως νὰ καταδείξω.

Ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν εἶναι πρὸ τῶν θυρῶν, ἀλλὰ ἀποτελεῖ τετελεσμένο γεγονὸς πλέον στὴν τοπικὴ Μητρόπολη καὶ γενικότερα στὴν Ἐκκλησία.

Ὁ Μητροπολίτης Καλαβρύτων, οἱ ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως ποὺ τὸν χειροκρότησαν στὸ τέλος τῆς δίκης, καθὼς ἀθωώθηκε, κάποιοι θεολόγοι τοῦ Αἰγίου, ὁ καθηγητὴς Κανονικοῦ Δικαίου κ. Χριστινάκης ποὺ ἦρθε ὡς μάρτυρας ὑπερασπίσεως τοῦ Μητροπολίτη, οἱ συνεπίσκοποι ποὺ ἔχουν ἀποδεχθεῖ τὶς οἰκουμενιστικὲς θέσεις του (θέσεις ποὺ στὸ Δικαστήριο ἐπιβεβαιώθηκαν), ἀποδεικνύουν ὅτι, τὰ δρομολογηθέντα ἀπὸ τὴν Β΄ Σύνοδο τοῦ Βατικανοῦ περὶ ἑνώσεως τῶν «ἐκκλησιῶν» ὑπὸ τὸν Πάπα διὰ τῆς ἀλλοιώσεως τοῦ φρονήματος τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν, πραγματοποιοῦνται σὲ τοπικὸ καὶ παγκόσμιο ἐπίπεδο, κατὰ τὰ βατικάνεια σχέδια καὶ εὐρύτερα τὰ Νεοταξικά. Ἤδη ὁ κύριος στόχος ἐπετεύχθη. Ὁ ἐχθρὸς εὑρίσκεται ἐντὸς τῶν τειχῶν. Ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη βάλλεται ἐκ τῶν ἔσω, ἀφοῦ διὰ τοῦ Δούρειου ἵππου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐγκαταστάθηκαν στὶς ἀνώτατες ἐπιτελικὲς θέσεις τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας οὐνιτίζοντες ἐπισκόποι.

Ὁ Μητροπολίτης στὸ Δικαστήριο, ἀντὶ νὰ διορθώσει τὶς αἱρετίζουσες ἰδέες του, ποὺ ἀποτέλεσαν τὴν γενεσιουργὸ αἰτία τῆς ἀντιπαραθέσεως, ἐπανέλαβε τὶς ἀντίθετες μὲ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας θέσεις του καὶ τὶς ἐμπλούτισε μὲ νέες. Καὶ γιὰ νὰ δικαιολογήσει τὸν ἑαυτό του, ἐπέρριψε τὴν εὐθύνη, γιὰ τὸν παράνομο ἀφορισμὸ ποὺ εἶχε ἐπιβάλει, στὸν ἀφορισθέντα, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐθύνη ὅλων τῶν κατηγοριῶν γιὰ τὶς ὁποῖες δικαζόταν, δηλώνοντας ὅτι δὲν αἰσθάνεται καμία τύψη γιὰ ὅ,τι ἔκανε· ἐπιπροσθέτως δέ, ἐξαπέλυσε νέα «δεσποτικὰ» κοσμητικὰ ἐπίθετα. Καὶ καλά, στὰ ἄλλα, ἔτσι τὰ κατάλαβε. Εἶναι δυνατόν, ὅμως, νὰ μὴ νιώθει τύψεις γιὰ τὸν ἀφορισμό, ποὺ παρανόμως, ἀδίκως καὶ παρατύπως ἐπέβαλε;

Ἀλλὰ τὴν ἴδια τακτικὴ τήρησαν καὶ οἱ συνήγοροί του, οἱ ὁποῖοι μὲ ἀναπόδεικτες κατηγορίες (τὶς ὁποῖες ἄκουσε ὁ Μητροπολίτης καὶ τὶς ἀποδέχθηκε, ἂν δὲν τὶς ὑπέβαλε), ἔφτασαν στὸ σημεῖο νὰ μᾶς συκοφαντήσουν ὡς «προτεστάντες», ὅσους ἀγωνιζόμαστε κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς δεσποτοκρατίας, καταθέτοντας κείμενα ποὺ ἀναρτήθηκαν στὸ panayiotistelevantos.blogspot.gr.

 Στὸ τέλος, βέβαια, ὁ Μητροπολίτης ἀθωώθηκε ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, στηριζόμενος σὲ δικές του δυνάμεις, τὶς ἐντὸς τοῦ Δικαστηρίου δηλαδὴ διαστρεβλώσεις τῆς πραγματικότητος καὶ νομικίστικα  τεχνάσματα, καὶ ἐπηρεάζοντας μ’ αὐτὸ τὸν τρόπο τὸ Δικαστήριο, ὅπως φάνηκε ἀπὸ τὶς εὐνοϊκὲς γιὰ τὸν Μητροπολίτη ἐρωτήσεις τῆς Προέδρου· ὅπως φάνηκε ἀπὸ τὸ γεγονός, ὅτι κάλυψε τὴν φανερὴ ἀνακολουθία τοῦ κ. Χριστινάκη, ὁ ὁποῖος καταθέτοντας στὸ Δικαστήριο ὡς μάρτυρας τοῦ κ. Ἀμβρόσιου, ...ἀνασκεύασε, ὅσα ἀντίθετα εἶχε γράψει σὲ προηγούμενη ἐπίσημη Γνωμάτευσή του!!! (Ἔτσι, καθηγητὴς Κανονικοῦ Δικαίου αὐτός, ἐξέθεσε ἐν δικαστηρίῳ τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἀφοῦ εἶναι μέλος τῆς Νομοκανονικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Ἱ. Συνόδου).

Γιὰ τὴν ἱστορία: «Ἡ εἰσαγγελέας τῆς ἕδρας ζήτησε νὰ κηρυχθεῖ ἔνοχος ὁ Μητροπολίτης καὶ νὰ μετατραπεῖ τὸ κατηγορητήριο ἀπὸ συκοφαντικὴ δυσφήμηση σὲ ἐξύβριση, θεωρώντας ὅτι ἡ ἀναφορὰ πρὸς τὴν Ὑπουργὸ εἶχε ὑβριστικό χαρακτῆρα» (Γ. Ἡλιόπουλος, http://www.pelop.gr).

Ομολογία παταγώδους αποτυχίας, από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.

  Είναι υπαίτιος για την χρεωκοπία της Εκκλησίας.

Ομολογία παταγώδους αποτυχίας,

  από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. 

 
Όφειλε ο Αρχιεπίσκοπος να γνωρίζει πως ως θρησκευτικός ηγέτης έπρεπε να προνοήσει να διορθώσει τα κακώς κείμενα της ΜΚΟ της Εκκλησίας «Αλληλεγγύη» και να μην αναμένει την έκδοση κατασχετηρίου εννέα εκατομμυρίων ευρώ από τη ΔΟΥ Χαλανδρίου κατ’ εντολήν του υπουργείου Εξωτερικών! 

  «Σε δύο μήνες δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και θα αναγκαστούμε να κάνουμε περικοπές και απολύσεις». Τάδε έφη ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος προς τους Συνοδικούς Ιεράρχες αποκρύπτοντας όμως ότι για την πρωτοφανή αυτή κατάντια στα οικονομικά της Εκκλησίας την αποκλειστική ευθύνη την φέρει μόνο ο ίδιος που επέπεσε σε σειρά τραγικών λαθών και αποφάσεων.

Γιατί έχοντας χρηματίσει παλαιότερα στην Οικονομική Υπηρεσία όφειλε να γνωρίζει ότι δεν μπορεί να διαθέτει εν μέσω κρίσης 35 εκατομμύρια ευρώ σε διαθέσιμα μετρητά και επιπλέον να λαμβάνει δάνειο δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ μόνο και μόνο για να πάρει μέρος στην μετοχική αύξηση κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας! Δεν μπορεί να κάνει τα πάντα για να αρέσει σε αποτυχημένους πολιτικούς που οδήγησαν την χώρα στην τραγική αυτή κατάσταση και εμμέσως με τη συναίνεσή του σε τέτοιες αποφάσεις να πολιτικολογεί ασυστόλως, να μετέχει σε υπουργικά συμβούλια και να χαριεντίζεται συνεχώς με συνειδητά πολέμιους της Εκκλησίας.

Όφειλε επίσης να γνωρίζει πως ως θρησκευτικός ηγέτης έπρεπε να προνοήσει άμεσα να διορθώσει τα κακώς κείμενα της ΜΚΟ της Εκκλησίας «Αλληλεγγύη» σε συνεννόηση με τους «φίλους» του κυβερνητικούς εταίρους και να μην αναμένει την έκδοση κατασχετηρίου εννέα εκατομμυρίων ευρώ από τη ΔΟΥ Χαλανδρίου κατ’ εντολήν του υπουργείου Εξωτερικών! Όφειλε ακόμη να γνωρίζει ότι δεν μπορεί από τη μία να παρουσιάζεται ενοχλημένος και να δίδει την εντύπωση ότι είναι πολέμιος των δυσβάστακτων φόρων και χαρατσιών που επιβάλλει η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό και από την άλλη να εφαρμόζει ανάλογη οικονομική πολιτική χαρατσιών στις ενορίες της Αρχιεπισκοπής του, οι οποίες κινδυνεύουν με πτώχευση! Χαρακτηριστική μάλιστα είναι η φράση εφημερίου ναού της Αρχιεπισκοπής που στις επίμονες οχλήσεις που δεχόταν να εξοφλήσει τα χρέη του τους είπε: «Χρήματα ο ναός δεν έχει. Αν επιμένετε ελάτε να πάρετε τα καντήλια και τα ιερά σκεύη»!

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στα λίγα χρόνια της θητείας του είναι ηλίου φαεινότερον ότι κατάφερε να οδηγήσει ένα βήμα πριν την οικονομική πτώχευση την Εκκλησία. Επιστρατεύει τώρα την οικονομική κρίση για να καλύψει τις δικές του αστοχίες και τις εμφανείς διοικητικές αδυναμίες του που ουσιαστικά τον καθιστούν διπρόσωπο! Παρουσιάζεται από τη μία μειλίχιος, ήπιος, προσηνής προς το λαό καλλιεργώντας μία εικόνα που βολεύει το νοσηρό σύστημα της διαφθοράς! Και από την άλλη παρουσιάζεται σκληρός ως δικτάτορας έναντι των ενοριών του. Και αυτό οφείλεται στον αγώνα που διεξάγει να καρπωθεί ο ίδιος προσωπικά μέσω της ΜΚΟ Αποστολή τον αντίκτυπο μίας κοινωνικής δήθεν προσφοράς που στην ουσία πρόκειται για μία αμιγώς προσωπική του επένδυση στα «συντρίμμια» που προκαλούν οι αποφάσεις του διεφθαρμένου αμιγώς πολιτειακού συστήματος. Ενός συστήματος που ανταποδίδοντας την ουδετερότητα που δείχνει ο Αρχιεπίσκοπος απέναντί του λειτουργεί προστατευτικά στην αποτυχημένη ποιμαντορία του.

Δεν σας υποχρεώσαμε να έλθετε. Εσείς επιλέξατε να έλθετε εδώ. Επομένως ΑΠΟΔΕΧΤΕΙΤΕ την χώρα που ΕΣΕΙΣ επιλέξατε."

Που βρίσκεται ένας τέτοιος Ηγέτης και για την Ελλάδα;

Να κάτσουμε να τους αντιμετωπίσουμε ή να πάμε στην Αυστραλία;

Χρειαζόμαστε ηγέτες σαν αυτή την Κυρία! Μάλιστα! 

Η Αυστραλιανή Πρωθυπουργός Julia Gillard

Η Αυστραλία λέει ΟΧΙ - Είναι η δεύτερη φορά που το κάνει!
Οφείλει κανείς να παραδεχτεί και να εκτιμήσει την πίστη της στα δικαιώματα των συμπατριωτών της.

Είναι παρήγορο να βλέπει κανείς κάποιον πραγματικό ηγέτη.
Όλος ο κόσμος χρειάζεται τέτοιους ηγέτες!
Οι μουσουλμάνοι που θέλουν να ζήσουν σύμφωνα με τον Ισλαμικό νόμο Sharia, ενημερώθηκαν ότι πρέπει να φύγουν από την Αυστραλία, καθώς η Κυβέρνηση έχει στοχοποιήσει όλους τους εξτρεμιστές στην προσπάθεια της να αντιμετωπίσει τις εν δυνάμει τρομοκρατικές επιθέσεις. Επί πλέον, η Gillard εκνεύρισε μερικούς μουσουλμάνους με την δήλωση της ότι υποστηρίζει πλήρως τις ενέργειες των μυστικών υπηρεσιών στην παρακολούθηση των τζαμιών σε όλη την επικράτεια. Ανακοίνωση της πρωθυπουργού της Αυστραλίας Julia Gillard - Australia σε ελεύθερη μετάφραση: "ΟI ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΟΧΙ ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜOΣΤΟΥΝ.... Είτε σας αρέσει είτε όχι.... Έχω κουραστεί από την ανησυχία αυτού του έθνους μήπως ενοχλούμε μερικούς ανθρώπους ή την κουλτούρα τους. Από την εποχή των επιθέσεων στο Bali, έχουμε παρατηρήσει μια αύξηση του πατριωτισμού στην πλειονότητα των Αυστραλών.

Η κουλτούρα μας έχει εξελιχθεί για περισσότερο από δύο αιώνες με αγώνες, προσπάθειες και επιτυχίες από εκατομμύρια ανδρών και γυναικών που κατέκτησαν την ελευθερία.

Μιλάμε κυρίως ΑΓΓΛΙΚΑ, όχι Ισπανικά, Λιβανέζικα, Αραβικά, Κινέζικα, Γιαπωνέζικα, Ρωσσικά ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Οπότε, αν επιθυμείτε να γίνετε μέρος της κοινωνίας μας να μάθετε την γλώσσα μας.

Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν στο Θεό. Αυτό δεν είναι κάποια Χριστιανική, δεξιά πολιτική προπαγάνδα, αλλά ένα γεγονός, επειδή Χριστιανοί άνδρες και γυναίκες βασισμένοι στα Χριστιανικά ιδεώδη, ίδρυσαν αυτό το έθνος, και αυτό είναι πλήρως εξακριβωμένο. Εάν ο Θεός σας ενοχλεί, τότε σας προτείνω να σκεφτείτε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη σαν την νέα σας πατρίδα, γιατί ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας.

Θα αποδεχτούμε τις πεποιθήσεις σας, και δεν θα τις αμφισβητήσουμε. Αυτό που επιθυμούμε εκ μέρους σας είναι να αποδεχτείτε τις δικές μας πεποιθήσεις και να ζήσετε σε αρμονία και χαρούμενη ειρήνη μαζί μας.

Αυτή είναι η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ και Ο ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ και θα σας επιτρέψουμε κάθε ευκαιρία να τα απολαύσετε όλα. Αλλά, αφού τελειώσετε με τις διαμαρτυρίες σας και τις γκρίνιες σας για την Σημαία μας, τα Χριστιανικά μας πιστεύω ή τον τρόπο ζωής μας, σας συνιστώ ολόθερμα να εκμεταλλευτείτε μια άλλη μεγάλη Αυστραλιανή ελευθερία: ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ.
'Αν δεν είστε ευτυχείς εδώ τότε ΦΥΓΕΤΕ. Δεν σας υποχρεώσαμε να έλθετε. Εσείς επιλέξατε να έλθετε εδώ. Επομένως ΑΠΟΔΕΧΤΕΙΤΕ την χώρα που ΕΣΕΙΣ επιλέξατε." 

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Ερωτήματα εις ώτα μη ακουόντων

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΙΣ ΩΤΑ ΜΗ ΑΚΟΥΟΝΤΩΝ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΣΥΧΝΕΣ εἶναι πιὰ οἱ ἐπισκέψεις τοῦ Οἰκ. Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στὴν Ἑλλάδα. Φαίνεται ὅτι ἀνταποκρίνεται σὲ κάθε πρόσκληση, ποὺ λαβαίνει, ἰδίως ἀπὸ Μητροπολίτες. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ προκαλεῖ πολλὲς φορὲς σκανδαλισμὸ στοὺς πιστούς, γιατὶ κοντεύει νὰ γίνει ἐπιδημικό. Κάθε λίγο καὶ λιγάκι τὸ ἴδιο θεατρικὸ σκηνικό.

Ὁ Μητροπολίτης, ποὺ θὰ ὑποδεχτεῖ τὸν Πατριάρχη, κοπιάζει ἀφάνταστα. Προσεγγίζει τὰ ὅρια τοῦ παροξυσμοῦ ἡ ἀγχώδης προετοιμασία γιὰ τὴν ὑποδοχὴ καὶ φιλοξενία τοῦ Μεγάλου Ἐπισκέπτη.
Τὰ πράγματα θὰ ἦταν διαφορετικά, ἐὰν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἀρνοῦνταν τὸν πολυδάπανο τρόπο ὑποδοχῆς καὶ φιλοξενίας καὶ ἀκολουθοῦσε τὸν ταπεινὸ Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος ποτὲ δὲν ἐπιβάρυνε κανένα, καθὼς ἀδιάκοπα ἐπισκεπτόταν πόλεις καὶ χωριά. Θὰ μποροῦσε νὰ μείνει στὸ ἐπισκοπεῖο ἢ σὲ ἕνα μοναστήρι, χωρὶς νὰ ἔχει πολυμελῆ συνοδεία. Γιατὶ νὰ καταλύει στὸ πολυτελέστερο ξενοδοχεῖο τῆς πόλης, γιατὶ νὰ κινητοποιεῖται ἡ κοσμικὴ ἐξουσία (ἀλήθεια πόση σχέση εἶχε ὁ Χριστὸς μὲ τοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας τοῦ καιροῦ του;) καὶ προπαντός, γιατὶ νὰ δέχεται τὶς τιμητικὲς ἐκδηλώσεις καὶ τὶς διακρίσεις, ποὺ τοῦ ἀπονέμουν, ἀφοῦ γνωρίζει ὅτι ὅλα αὐτὰ δὲν ἔχουν καμιὰ πνευματικὴ ἀξία.

Ἐπίσης, γιατὶ νὰ συνωστίζονται στὶς ἐξέδρες τῶν ἐπισήμων τριάντα καὶ σαράντα Μητροπολίτες καὶ νὰ παίζουν τὸ ρόλο τοῦ ἄφωνου κομπάρσου; Δὲν ἔχουν νὰ κάνουν κάτι καλύτερο στὶς Μητροπόλεις τους; Καὶ γιατὶ ἀγνοοῦν ὅτι ἡ συμμετοχή τους στὶς θορυβώδεις ὑποδοχὲς τοῦ Πατριάρχη σημαίνει ἔμμεση ἀποδοχὴ τῶν οἰκουμενιστικῶν δραστηριοτήτων του. Καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺ σοβαρὸ θέμα.

Οἱ φιλοξενοῦντες Μητροπολίτες προσπαθοῦν νὰ ἐντυπωσιάσουν τὸν Πατριάρχη, νὰ τοῦ ἀποσπάσουν λόγους ἐπαινετικοὺς καὶ νὰ τροφοδοτήσουν τὴν ἐλπίδα τους ὅτι κάποτε θὰ τοὺς βοηθήσει, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν προσωπικές τους φιλοδοξίες. Στέλνουν ἐγκυκλίους στοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς μοναχοὺς τῶν Μητροπόλεών τους καὶ ἀπαιτοῦν πλήρη συμμόρφωση στὰ ὅσα τοὺς ζητοῦν, ἀπειλώντας ἐκείνους ποὺ δὲν θὰ ἀνταποκριθοῦν στὸ βαθμό ποὺ ἤθελαν ἢ θὰ ἀρνηθοῦν νὰ παραστοῦν στὶς ἐκδηλώσεις. Μετὰ τὸ πανηγύρι, κάθε ἀντιφρονῶν θὰ κληθεῖ νὰ δώσει ἐξηγήσεις καὶ ἐνδεχομένως θὰ τιμωρηθεῖ. Ἔτσι μὲ τὶς Πατριαρχικὲς ἐπισκέψεις δοκιμάζονται οἱ σχέσεις μεταξὺ Μητροπολιτῶν καὶ κληρικῶν καὶ ἀποκαλύπτεται τὸ χάσμα, ποὺ πολλὲς φορὲς

τοὺς χωρίζει.

Θὰ συνεχίσω τὸ θέμα μου μὲ τὴ διατύπωση μερικῶν εὔλογων ἐρωτημάτων πρὸς τοὺς Μητροπολίτες ἐκείνους, ποὺ διοργανώνουν φιέστες πρὸς τιμὴν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, ἀλλὰ καί πρὸς ἐκείνους, ποὺ συμμετέχουν σὲ αὐτές. Δὲν περιμένω ὅτι θὰ μοῦ δώσει κανεὶς ἀπάντηση ἢ ὅτι κάτι θὰ ἀλλάξει. Πρὸς τὸ παρὸν ἡ ὁρατότητα εἶναι μηδενική! Ἴσως αὔριο νὰ ἀραιώσει ἡ ὁμίχλη.....

ΨΑΛΤΙΚΑ ΤΟΥ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ

ΨΑΛΤΙΚΑ ΤΟΥ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ  

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΛΑΡΙΣΗΣ: ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.184  http://www.agonas.org
Πω – πω!! τι έγινε βρε παιδιά

Την μεθεπόμενη ημέρα της Παναγιάς (17-8-2012) η τοπική “καλή μας” εφημερίδα – το στόμα και η φωνή του δεσπότη Ιγνατίου στη Λάρισα – παρουσίασε σε τρεις σελίδες – πρωτοσέλιδα έγχρωμη φωτογραφία και σε δύο εσωτερικές σελίδες (5-10) λεπτομερή περιγραφή – το … μεγαλύτερο και … συνταρακτικότερο γεγονός της χρονιάς με τους παρακάτω τίτλους:

“ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ”, “Η Κοίμηση της Θεοτόκου στην Κομνήνειο Μονή Στομίου”, “ΠΛΗΘΟΣ ΠΙΣΤΩΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΟΡΤΑΖΟΥΣΑ ΠΑΝΑΓΙΑ”, “Λαμπρότητα και κατάνυξη” … συνοδευόμενες από έξι διαφορετικές φωτογραφίες.

Επειδή η εφημερίδα μας έχει ιδία αντίληψη και στοιχεία και πληροφορίες που επιβεβαιώνουν τα γραφόμενα, θα παρακαλούσαμε τον δημοσιογράφο της “καλής εφημερίδας” που έκανε το ρεπορτάζ – αν το έκανε ο ίδιος και δεν του δόθηκε έτοιμο – να μας απαντήσει στις απορίες μας:

Γιατί φέτος το εκκλησίασμα που παραβρέθηκε στον “πανηγυρικό” εσπερινό δεν ξεπερνούσε το ένα δέκατο των πανηγυριστών των άλλων ετών;

Γιατί απουσίαζαν οι τακτικοί προσκυνητές;

Μήπως γιατί, με αυτόν τον τρόπο, ήθελαν να δώσουν μήνυμα στον δεσπότη Ιγνάτιο;

Ασφαλώς αυτό έγινε αντιληπτό από τους παραβρεθέντες, απ’ τους οποίους περισσότεροι ήταν παραθεριστές, οι δε υπόλοιποι, οι γνωστοί μόνιμοι ακόλουθοι-κλακαδόροι του δεσπότη Ιγνατίου, που με την επιδεικτική τους παρουσία, προσπαθούν να τον ενθαρρύνουν, ώστε να αποβάλει το στρες των ενοχών, που σαν άλλες ερινύες τον καταδιώκουν.

 

Ρεπορτάζ χωρίς όνομα

Ένα τόσο “συγκλονιστικό” τρισέλιδο ρεπορτάζ δημοσιογράφου που αφορούσε την παρουσία του δεσπότη στον πανηγυρικό εσπερινό της εορτάζουσας Μονής Στομίου Λάρισας δεν επιτρέπεται να εμφανίζεται ελλιπές:

1) Δεν νομίζουμε ότι ενδείκνυται ένα τέτοιο γεγονός να είναι ανυπόγραφο.

2) Επιβάλλεται ένα τέτοιο γεγονός-ρεπορτάζ, να είναι πλήρες και να καλύπτει όλα τα κύρια στιγμιότυπα φωτογραφικά και περιγραφικά. Το ρεπορτάζ της “καλής μας” εφημερίδας ενώ δημοσιεύει, την ίδια φωτογραφία δύο φορές, απέφυγε να δημοσιεύσει φωτογραφία του δεσπότη Ιγνατίου κοντά στον τάφο του αγίου Θεολόγου και να περιγράψει τη σκηνή που τόσος κόσμος είδε, δηλαδή ένα θορυβημένο δεσπότη, που μετά βίας προχωρούσε – λες και κάποια δύναμη τον έσπρωχνε προς τα πίσω – ασθμαίνοντας να ψελλίζει κάτι, σαν τρισάγιο, που κανείς δεν άκουσε, και κάνοντας μεταβολή να φεύγει “μηδ’ ενός διώκοντας”.

Λέτε να άκουσε τη φωνή του Θεολόγου να του λέγει: «Ιγνάτιε, τα χέρια σου στάζουν αίμα αγωνιζομένων»

Αυτό κι αν ήταν φαρσοκωμωδία!

Τι θα σκεπτόσασταν εάν κάποιος σας πληροφορούσε ότι οι Γραμματείς και Φαρισαίοι διάβασαν «Τρισάγιο» στο μνήμα του Χριστού, καθώς και ο Ηρώδης στην τίμια κεφαλή του Ιωάννου του Προδρόμου ή το Νέρωνα, τον Διοκλητιανό κ.ά., που θανάτωσαν τόσους Χριστιανούς, να ανάβουν κερί στους τάφους τους και να εύχονται ο Θεός να συγχωρήσει τα θύματά τους;

Κάτι ανάλογο συνέβη στον τάφο (14-8-2012) του π. Θεολόγου, και του Γέροντα Αθανασίου (Μονή Στομίου) από τον δεσπότη Ιγνάτιο.

Έλεος Κύριοι! Αυτό κι αν ήταν φαρσοκωμωδία!!!

ΥΠΟΚΡΙΤΑ ΟΥΑΙ!!!

Όπως ορίζει το τυπικό της Εκκλησίας, ο κ. Ιγνάτιος, όταν βρέθηκε κοντά στον τάφο του Θεολόγου, έπρεπε να διαβάσει εκτός των άλλων ευχών – αν διάβασε, γιατί μόνο τα χείλη ψελλίζοντα έβλεπαν ενώ φωνή δεν ακούγονταν – στο τρισάγιο και την παρακάτω ευχή:

«Κύριε ο Θεός ημών … Διό σε ικετεύομεν, τον δούλον σου Αρχιερέα Θεολόγο, αδελφόν και συλλειτουργόν ημών γενόμενον … και ώσπερ επί της γης εν τη εκκλησία σου λειτουργόν αυτόν κατέστησας …».

Είναι φοβερό!

     Αναλογίσθηκες, αδελφέ μου, το μέγεθος του εμπαιγμού στο πρόσωπο του Θεού;

     Δούλος του Θεού, να καθίσταται από τον ίδιο λειτουργός του, και κάποιος, αφού τον εκτελέσει εν ψυχρώ και αρπάξει το θρόνο του θύματος, να παρουσιάζεται ως άκακο αρνί, σαν να μην συνέβη τίποτε, και μάλιστα να δέεται για την ανάπαυση του θύματός του;

Υποκριτά – θα πει ο Κύριος – εγώ κατέστησα τον Θεολόγο επίσκοπο στη Μητρόπολη της Λάρισας. Ποιος είσαι συ που με την παρέμβασή σου ματαίωσες το έργο μου;

Υποκριτά, δεν σώζεσαι, όσα κι αν κάνεις τρισάγια, εάν δεν δείξεις έμπρακτη μετάνοια. Τους ανθρώπους μπορείς να ξεγελάσεις, όχι όμως εμένα!

Υποκριτά, μιλάς στους άλλους για μετάνοια ενώ εσύ αγνοείς τη σημασία της. Το πρώτο που θα έπρεπε να κάνεις ήταν να βγάλεις το ωμοφόριο και το πετραχήλι, να τα αφήσεις πάνω στο τάφο του Θεολόγου και φεύγοντας για τη Μονή της μετανοίας σου να κλαις με καρδιά συντριμμένη και ταπεινωμένη το υπόλοιπο της ζωής σου. Γιατί; Για το κακό που έκανες στον «αδελφό και συλλειτουργό σου» στη Μητρόπολη Λάρισας ως και για τον Πανελλήνιο σκανδαλισμό. Γνωρίζεις, πιστεύουμε, τη συμφέρουσα λύση. (Μαρκ. 9, 42).

Ουαί υποκριτάαα - θα πει ο Κύριος.

ΤΟ «ΥΠΟΚΡΙΤΑ» μήπως είναι λίγο;;;

Τρεις μέρες πριν την κοίμηση του Σου Θεολόγου, κι ενώ βρισκόταν σε ληθαργική κατάσταση επικοινωνώντας με τα ουράνια, ο Ιγνάτιος, με συνοδεία Σαλαμιναίων και τον μητροπολιτικό ναό αστυνομοκρατούμενο από πολυάριθμες διμοιρίες ΜΑΤ και ΕΚΑΜ της Μακεδονίας και Θεσσαλίας, πλήρης ευφροσύνης, εισέρχονταν στον ναό του αγίου Αχιλλείου να λειτουργήσει.

Το χρόνο αυτό, ο μακαριστός Θεολόγος άνοιξε τα μάτια του, και απευθυνόμενος στην συμπαραστεκόμενη κυρία Σοφία – Βρογκιστινού – τη ρωτάει: Κυρία Σοφία, τι γίνεται σήμερα στον αγ. Αχίλλειο;

- Τίποτε Σεβασμιώτατε, απάντησε εκείνη.

- Μα πως τίποτε… Κάτι γίνεται…

Κι αφού ψέλλισε κάτι, ξανάκλεισε τα μάτια. Ανήσυχη η κυρία Σοφία βγαίνει από την εντατική και ρωτώντας πληροφορείται ότι ο Ιγνάτιος λειτουργεί στον άγιο Αχίλλειο προβαίνοντας μάλιστα στις παρακάτω δηλώσεις: «… Από σήμερα η τοπική Εκκλησία αλλάζει σελίδα… και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω…».

Σε τρεις ημέρες (31-7-1996) ο Σος Θεολόγος άφηνε τον μάταιο τούτο κόσμο και πορεύονταν προς τις ουράνιες μονές. Η “καλή μας” εφημερίδα, που χρόνια τον πίκρανε, έγραφε: “Σύμπτωση;” «Τις στιγμές που παρέδιδε το πνεύμα του στον Ύψιστο, τον ουρανό αυλάκωναν αστραπές και την γαλήνη της νύχτας διέκοπταν βροντές. Δεν ξέρω αν ήταν τραγική σύμπτωση ή επανάληψη του φαινομένου του Γολγοθά. Σίγουρα, όμως, ήταν η Επουράνια δικαίωση».

«ΘΥΜΑΣΤΕ βέβαια το φυσικό φαινόμενο που έλαβε χώρα στον ουρανό της Λάρισας κοντά στα μεσάνυχτα προχθές βράδυ…» (εφ. 2/8/1996).

Τα θαυμαστά του Θεού δεν κρύπτονται.

Κι ενώ αυτά συνέβηκαν, γράφτηκαν και συγκλόνισαν τους πάντες, ο δεσπότης “Λάρισας” Ιγνάτιος υπήρξε ο μόνος, που, όχι μόνο έμεινε αναίσθητος μπροστά τα θεϊκά σημάδια, αλλά και ζήτησε να μην γίνει η κηδεία του Θεολόγου γιατί ήταν “Ακοινώνητος”… Μετά δε, με επιστολή του (θα την δημοσιεύσουμε προσεχώς) απαίτησε από τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ και την Ιερά Σύνοδο να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι μετασχόντες στην εξόδιο ακολουθία μητροπολίτες, ηγούμενοι, αρχιμανδρίτες, ιερείς, θεολόγοι κ.α. … Το εκκλησιαστικό δικαστήριο έγινε …, η δε απόφαση,  «Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου…».

Τι το ’θελε το φετινό Τρισάγιο στον τάφο του Θεολόγου; Γι’ αυτό λέμε, μήπως, το «ΥΠΟΚΡΙΤΑ», είναι λίγο;;; 

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ 22ον

Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης ΑΓΩΝΑΣ: Α.Φ. 184  http://www.agonas.org

ΤΟΥ Π. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ

     Η θεωρία αυτή της Ιστορικής απόδειξης υπάρξεως του Θεού, η οποία στηρίζεται στις επιστημονικές αποδείξεις της Φυσικής, είναι απόδειξη καταπέλτης κατά την ιδεολογίας των υλιστικών θεωριών (Μαρξισμού, κλπ.).

       Ενώ, λοιπόν, όλες αυτές οι αποδείξεις φαίνονται με λογική συνέπεια, εν τούτοις είναι αντιφατικές (= αναιρούμενες) με άλματα ή με διακοπές στο λογικό συλλογισμό επί του οποίου στηρίζονται. Μπορούμε να πούμε, ότι οι αποδείξεις αυτές, γενικά, περιέχουν μιάν αντικειμενική βεβαιότητα περί της υπάρξεως του Θεού πράγμα μη ορθόν, γιατί η πίστη στην ύπαρξη του Θεού δεν είναι αντικειμενική, αλλά υποκειμενική υπόθεση του ατόμου. Ώστε οι αντικειμενικές αυτές αποδείξεις περί Θεού είναι τελείως άχρηστες, εάν το άτομο (= ο άνθρωπος) δεν συναντά το Θεό στη καθημερινή του ζωή.

     Η χρησιμότητα των αποδείξεων έγκειται (= βρίσκεται) κυρίως στο ότι ο άνθρωπος δεν εγκαταλείπεται στο Γνωστικισμό, την απαισιοδοξία και τελικά στο Μηδενισμό (Nihilismus). Πρέπει, όμως, να έχουμε υπόψη μας ότι σε όλα τα Χριστιανικά δόγματα η ύπαρξη του Θεού δεν αποδεικνύεται λογικά, αλλά συνειδητοποιείται στη καθημερινή ζωή του πιστού.

       Η γνώση ακολουθεί, ενώ πάντα προηγείται η πίστη και η αφοσίωση, η υποταγή και η ταπεινοφροσύνη. Όλοι οι μεγάλοι ήταν τόσο κοντά στο Θεό και τόσο μακριά από το Θεό, συγχρόνως (= την ίδια στιγμή), γιατί ο Θεός δεν είναι πράγμα του κόσμου τούτου για να μπορεί να αποδειχτεί, αλλά είναι πράγμα υπερκόσμιο, το οποίο πιστεύει και ζει ο άνθρωπος, ο πιστός, «Έρχου και ίδε ... Γεύσασθε και ίδετε». Δεν έχουμε γνωσιοκρατία στη Θεολογία, αλλά σχέση αφοσιώσεως.

    Επίσης οι αποδείξεις αυτές έχουν στενοτάτη σχέση με τη Θεολογία, γιατί θέτουν διαρκώς το ερώτημα περί του Υψίστου και εσχάτου ΟΝΤΟΣ η πίστη του οποίου πηγάζει από τη φυσική εμπειρία, και αποσκοπούν στην επιτυχία του τελείου έναντι του ατελούς, της αδικίας, και του θανάτου. Είναι δε η έφεση του ανθρώπου προς το τέλειον απόρροια της επιθυμίας του, να ζήσει και να βρει την ευτυχία, την οποία δεν μπορεί να του προσφέρει ο κόσμος. Γενικά, μπορούμε να πούμε, ότι η Θεολογία δεν αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού, αλλά την Παρουσία και την Πρόνοια Αυτού στον κόσμο. Στην Θεολογία υπάρχουν διαρκώς προβληματικές, οι οποίες προέρχονται από την εμπειρία του κόσμου. Η προβληματική χρησιμεύει, γιατί θέτει το ερώτημα περί της τελειότητος, την οποίαν ζητούν στον παρόντα κόσμο οι ερωτώντες.

        Οι άπιστοι βρίσκονται διαρκώς σε αντίφαση, διότι ευρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση του Τελείου σε έναν κόσμο ατελή και πεπερασμένον. Τοιούτο ON τέλειον, στον παρόντα κόσμο, δεν υπάρχει.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)