π. ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ Ένας Ερημiτης μeσα στον κoσμο 20 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ (1994-2014)

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ :"ΑΓΩΝΑΣ " ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ  αρ.φυλ.206-207-208 

http://www.agonas.org/

Βιογραφία

   Ο π. Ανάργυρος Σταματόπουλος καταγόταν από το Ψάρι της ορεινής Κορινθίας, ένα χωριό που βρίσκεται σε υψόμετρο 800 μέτρων περίπου(1). Γεννήθηκε στις 21 Μαΐου του 1916 από τους ευσεβείς γονείς Δημήτριον και Παναγιώτα, που είχαν άλλα δυο παιδιά αφιερωμένα, τον Αρχιμ. π. Φώτιο και τον Βλάσιο υπεύθυνο του τυπογραφείου της Αδελφότητας “Η ΖΩΗ”. 

     Ο  π. Ανάργυρος σπούδασε την ιερά επιστήμη της Θεολογίας παίρνοντας το πτυχίο του τον Νοέμβριο του 1939. Εδώ (στην Αθήνα) γνώρισε έναν φωτισμένο άνδρα, τον προϊστάμενο της Αδελφότητος π. Σεραφείμ Παπακώστα. Τον Σεπτέμβριο του 1940 κατετάγη στο στρατό ως αξιωματικός πεζικού και από εδώ αρχίζουν τα πρώτα ιεραποστολικά του πετάγματα, ασκούμενος εις την κατήχηση και το κήρυγμα του θείου λόγου. Όργωσε με τα κηρύγματά του τις μονάδες του Στρατού(2).

     Το 1943 η Αδελφότητα τον έστειλε στην Πάτρα για να καλύψει τις εκεί πνευματικές ανάγκες. Στην Πάτρα εργάστηκε με ζήλο και αυταπάρνηση καθ’ όλην την διάρκεια της παραμονής του εκεί. Επίσκοπος ήταν ο Αντώνιος και τον διαδέχθηκε το 1944 ο Θεόκλητος Παναγιωτόπουλος ο μετέπειτα αρχιεπίσκοπος Αθηνών.

           Ο π. Ανάργυρος στην Κύπρο

      Για να αποδώσει περισσότερο πνευματικούς καρπούς και να γίνει δύναμη ζωογόνος φόρεσε το ιερό σχήμα του κληρικού, χειροτονηθείς στις 20 Αυγούστου του 1947 σε Διάκονο, και τον Αύγουστο το 1949 σε πρεσβύτερο. Ήταν η χρονιά (1949) που ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, Μακάριος ο Β΄ ζήτησε από την Αδελφότητα να στείλει έναν ιεροκήρυκα για να υπηρετήσει την Εκκλησία της Κύπρου και το εκεί χριστιανικό έργο, γιατί ήταν η εποχή που είχε μεγάλη ανάγκη η Κυπριακή Εκκλησία.

Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΑΛΗ ΚΑΙ ΚΟΥΦΗ !

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ "ΑΓΩΝΑΣ" Α.Φ.208 http://www.agonas.org/

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ 

ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ

ΚΑΙ Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ 

ΕΡΩΤΟΤΡΟΠEI ΜΑΖΙ ΤΟΥ

Eίναι ανίκανη η διοικούσα εκκλησία να φυλάξει την παρακαταθήκη την οποία έλαβε από την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ή συμμάχησε με τους εχθρούς της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ; Ας μη ξεχνούν οι προδότες ιεράρχες οτι θα έχουν το τέλος του Ιούδα.

Διαβάζουμε τους πανηγυρισμούς των αιρετικών για τις επιτυχίες τους. Όλα σχεδόν τα νομοσχέδια αυτά η ΑΝΕΛ δεν τα ψήφισε ενώ το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή σε πολλά έριξαν αρνητική ψήφο. Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ήταν απούσα και δεν έλαβε θέση!!!! Έμεινε άλαλη και κουφή!!!!!

Αυτή την θέση παίρνει σ᾽ όλα τα μεγάλα γεγονότα, που ταλανίζουν τον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό!

Υπερψηφιστηκαν τα νομοσχέδια για την κατάργηση της Κυριακής αργίας. Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το μουσουλμανικό τέμενος, θρησκευτικές κοινότητες και πολλά άλλα.

Ποιός θ αντισταθεί; Ο άλαλος αρχιεπίσκοπος που μόνο το γονάτισμα της Κυριακής τον ενοχλεί και βγάζει εγκυκλίους;

Πρέπει εδώ και ώρα να παραιτηθεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Iερώνυμος, ἐπειδή ἀποδείχτηκε ἄβουλος, ἀνίκανος καί ἐπικίνδυνος… - το είπε και ο φίλος του Δωδώνης - δίχως ἐνεργό ρόλο στά δρώμενα τῆς ἐποχῆς.

Και ποιοί επίσκοποι θ” αντισταθούν; Αυτοί που έκαναν τούμπες στις μασονικές στοές, για να πάρουν μίτρες και πατερίτσες; Ή οι άλλοι που εγκαταστάθηκαν στις Μητροπόλεις τους με τα μάτ!

Κάτι δέν πάει καλά στήν Ἱερά Σύνοδο! Πῶς καλλιεργεῖται ὁ ἐφησυχασμός καί ποιός μηχανισμός καθιστᾶ Ἱεράρχες πού ἀντιδροῦν ὡς γραφικούς;

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης μπαίνει και πάλι μπροστά στον αγώνα, φωνάζει και διαμαρτύρεται από τα ουράνια.

«Ἄξια πένθους, δακρύων πολλῶν τὰ καθʼ ἡμᾶς. Ἡ ΜΙΑ Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία ἐν τοῖς ἐσχάτοις τούτοις καιροῖς χειμάζεται δεινῶς. Ἡ Ὀρθοδοξία ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ. Δὲν εἶνε ἐκφραστικὸν σχῆμα, ἀλλὰ σκληρὰ πραγματικότης. Ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς τῆς Ἀνατολῆς, ἀλλὰ ἰδιατέρως τῆς Ἑλλάδος ἔγινε στόχος ἀγρίας πρωτοφανοῦς ἐπιθέσεως. Ἐχθροὶ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ὐλισταί, ἄπιστοι, ἄθεοι, ἀλλὰ καὶ αἱρετικοὶ παλαιότεροι καὶ νεώτεροι, ποικιλώνυμοι, πτερωτοὶ δράκοντες τῆς Ἀποκαλύψεως, βαρεῖς λύκοι καλυπτόμενοι μὲ τὴν δορὰν τοῦ προβάτου ἔχουν ἐπιδράμει εἰς τὸν δυστυχισμένον μας λαόν. Ἀποτελοῦν μακρὰν οὐράν; Οὐνῖται, Παπισταί, Ἐπισκοπιανοί, Πρεσβυτεριανοί, Πεντηκοστιανοί, Ἀβδεντισταὶ (Σαββατισταὶ) Πλημμούθιοι, Christian Science (Χριστιανικῆς Ἐπιστῆμης ὀπαδοί), καὶ οἱ πάντων αἱρετικῶν αἱρετικώτεροι περιβόητοι Χιλιασταὶ (μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ) ὅλα τὰ εἴδη τῶν αἱρέσεων εὑρίσκονται καὶ δροῦν παρʼ ἡμῖν. (Το νομοσχέδιο αυτούς υπερασπίζεται!!!). Ἡ Ἑλλὰς διεθνὴς ἔκθεσις αἱρέσεων. Οἱ αἱρετικοὶ περιάγουν θάλασσαν καὶ ξηρὰν διὰ νὰ προσελκύσουν ἕνα προσήλυτον καὶ ὅταν μὲ ποικίλα μέσα τὸν κερδίσουν τὸν μεταβάλλουν εἰς «υἱὸν γεένης διπλότερων αὐτῶν», φανατικὸν τῆς Ὀρθοδοξίας κατήγορον καὶ λυσσαλέον ἐχθρόν».

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ

«…Οἱ ἐπίσκοποι, οἱ κατʼ ἐξοχὴν φρουροὶ τοῦ Ὀρθόδοξου λαοῦ, οἱ ὁποῖοι φρικτὰς ἀνέλαβον εὐθύνας κατὰ τὴν ὥραν τῆς χειροτονίας των, νὰ πέσουν ἀγωνιζόμενοι ὑπὲρ τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων. Ἀλλοι βλέποντες ὅτι τὸ ποίμνιον καθημερινῶς ἐλαττώνεται ἀπὸ τὴν κακοποιὸν δρᾶσιν τῶν αἱρέσεων, θὰ ἔπρεπε ὅλοι νὰ συγκεντρωθοῦν εἰς τὴν πρωτεύουσαν τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος καὶ, τῶν κωδώνων τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Ἀθηνῶν κρουόμενων πενθίμως διὰ τὴν κατὰ τὴν τελευταίαν δεκαετίαν ἁρπαγὴν χιλιάδων τέκνων ἐκ τῶν ἀγκάλων τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Μ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν νὰ συνέλθουν εἰς ἱστορικὴν συνεδρίαν, νὰ μελετήσουν ἐπισταμένως τὸ θέμα τῶν αἱρέσεων, νὰ ἐκδώσουν ἐγκύκλιον, νὰ εἰδοποιήσουν μὲ φωνὴν σάλπιγγος Ἀποκαλύψεως τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν περὶ τοῦ κινδύνου, τὸν ὁποῖον διατρέχει οὖτος νὰ χάση τὸν ἀδάμαντά του, τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, νὰ λάβουν συγκεκριμένην θέσιν, νὰ σταθεροποιήσουν τὸ μέτωπον, ἀνανεώνοντες τὰς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων διὰ τῶν ὁποίων ἐπὶ ἀπειλῆ καθαιρέσεως καὶ ἀφορισμοῦ ἀπαγορεύεται ἡ πνευματικὴ ἐπικοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων μετὰ τῶν αἱρετικῶν. Τὶς διὰ τοιαύτας ἐνεργείας θὰ ἠδύνατο νὰ κατηγορήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν; Οὕτω ἐνεργοῦσα θὰ ἐκινεῖτο ἐντὸς τοῦ κύκλου τῶν ἱερῶν καθηκόντων της. Θὰ ἀπήχει τὸ αὐστηρὸν τῆς Ὀρθοδοξίας πνεῦμα, τὸ πνεῦμα τῆς Κ. Διαθήκης, ὅπερ διὰ τοῦ στόματος τοῦ κορυφαίου Ἀποστόλου Παύλου διατάσσει:

«αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδῶς, ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ων αὐτοκατάκριτος»(Aπόστολος Παύλος).

«Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ σύνοδοι καὶ πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαὶ φεύγειν τοὺς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καὶ τῆς αὐτῶν κοινωνίας διίστασθαι»(Αγιος Μάρκος ο Ευγενικός)

Με εγκύκλιον ἐπιστολὴν το Πατριάρχης Κων)λεως Ἱερεμίου τοῦ Γ” το 1724 γράφει ὅτι οἱ αἱρετικοὶ τελοῦν ὑπὸ τὸ ἀνάθεμα πολλῶν οἰκουμενικῶν Συνόδων· «ὅπου ἀναθεματίζουσι τοὺς ἀθετοῦντας τὰ δόγματα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποίαν αὐτοὶ οὐδὲ διὰ Ἐκκλησίαν δὲν τὴν λογίζουν… καὶ ἐπειδὴ ἐξεχώρησαν ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἔκαμαν ἄλλην ἰδικήν της τερατώδη ἀνομοίαν καὶ παντάπασι ξεχωρισμένην ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν, ἀναντίρρητον ἐστίν, ὅτι αἱρετικοὶ εἶναι καὶ ἀναπολόγητοι καὶ καμμίαν συγκοινωνίαν μὲ ἡμᾶς δὲν ἔχουσι, ὅτι τὰ ἡνωμένα δὲ εἶνε διηρημένα, τὰ δὲ διηρημένα δὲν εἶνε ἡνωμένα καὶ ἄς ματαιολογοῦσιν ὅσα θέλουσιν».

Ἀλλʼ ἀντὶ τούτων τί βλέπομεν! τί ἀκούομεν; Μίαν χαλάρωσιν τῆς αὐστηρότητος, μίαν χλιαρότητα τῆς πίστεως ἀπερίγραπτον. Ἡ λέξις «αἱρετικὸς» δὲν ἐμποιεῖ πλέον τὴν φρίκην τῶν προηγουμένων γενεῶν τῆς Ὀρθοδοξίας. Συναναστροφὴ ὀρθοδόξων μετὰ τῶν προδοτῶν τῆς πίστεως γίνεται ἄνευ φόβου.

Ποιμένες καὶ διδάσκαλοι τῆς Ὀρθοδοξίας ἐρωτοτροποῦν μὲ τοὺς ἐκπροσώπους τῶν ξένων «ἐκκλησιῶν». Τοὺς ὑποδέχονται. Τοὺς προσφωνοῦν. Τοὺς θαυμάζουν. Ποῖοι; Οἱ διάδοχοι τῶν ἀειμνήστων ἐκεῖνων Ποιμένων καὶ Διδακάλων τῆς Ἐκκλησίας, εἰς ἐκ τῶν ὁποίων εἰς ἐρώτησιν αἱρετικοῦ «μὲ γνωρίζεις;» ἀπήντησε˙ «ναὶ Σὲ γνωρίζω ὡς πρωτότοκον υἱὸν τοῦ Σατανᾶ».
Μιὰ τοιαύτη γλῶσσα, ἱκανὴ νὰ προφυλάξη τὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ νὰ φέρη εἰς συναίσθησιν τοὺς ἀποστάτας, σήμερον ἔχει ἐγκαταλειφθῆ ὡς γλῶσσα ἀγροίκων ἀνθρώπων. Σήμερον οἱ… εὐγενεῖς μας θεολόγοι φοροῦν μαλακὰ χειρόκτια καὶ λαλοῦν ἄλλην γλῶσσα, γλῶσσαν μελιστάλακτον. Ἀναλύονται ὡς στήλαι ἐκ ζακχάρεως πρὸ τῶν αἱρετικῶν. Νέαι σχέσεις ἐγκληματικῆς ἀβρότητος μετὰ κλεπτῶν καὶ ληστῶν τοῦ Ὀρθοδόξου ποιμνίου ἐνεκαινιάσθησαν ἐν Κων)πόλει καὶ Ἀθήναις. Τῶν τρυφερῶν δὲ τούτων σχέσεων σῆμα κατατεθέν: Μία λέξις, τὴν ὁποίαν τὰς ἡμέρας αὐτὰς τοῦ μηνὸς Αὐγούστου ἐπαναλαμβάνουν οἱ ραδιοφωνικοὶ σταθμοὶ τῆς ὑφηλίου καὶ ὁ παγκόσμιος τύπος, ἡ λέξις Evanston.

Απόσπασμα της «Χρ. Σπίθας» φ. 161,

ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ «ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ "ΑΓΩΝΑΣ" Α.Φ.208 http://www.agonas.org/

Επιστολή προς τον Πρωθυπουργό απέστειλαν οι Πατέρες και οι πιστοί της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Γατζέας Βόλου σχετικά με το «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο».

Εξοχώτατε κύριε Πρωθυπουργέ,

Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί πολίτες αυτής της χώρας διαμαρτυρόμαστε εντόνως εξ αφορμής της αιφνιδιαστικής αντικατάστασης ή τροποποίησης του πρώτου αντιρατσιστικού νόμου (ν.927/1979) από νεότερο νόμο σχετικά με «την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου».

Η ψήφιση του κατ’ ευφημισμόν «αντιρατσιστικού νόμου» αποτελεί αναμφισβήτητα κορυφαία πρόκληση εις βάρος όλων των συνειδητών Ορθοδόξων Χριστιανών, κι αυτό διότι για πρώτη φορά ποινικοποιείται το –συνταγματικά κατοχυρωμένο- δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και άποψη, δικαίωμα δομικό για το οποίο το Ορθόδοξο Γένος των Ελλήνων έχυσε ποταμούς αιμάτων για να το κατακτήσει.

ΣTO ΑRGENTINIKO ΔΩΡΟ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΠΕ ΟΧΙ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : ΑΓΩΝΑΣ α.φ.208  http://www.agonas.org/ 

Μια συμβολική, αλλά πολιτικά σημαντική νίκη πέτυχε η Αργεντινή με την υπερψήφιση της πρότασής της για ένα διεθνές νομοθετικό πλαίσιο ρύθμισης χρέους στην Ολομέλεια της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε.

Το Μπουένος Άιρες προετοίμασε το εν λόγω ψήφισμα από τις αρχές Αυγούστου, και ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας Hector Timermor απέστειλε σε όλες τις χώρες-μέλη του ΟΗΕ, ενημερωτικά, το σχέδιο ψηφίσματος προτού αυτό τεθεί σε ψηφοφορία, στο οποίο αναγράφονταν:

«Σας γράφω – ανέφερε στην εισαγωγική του επιστολή – σχετικά με το σχέδιο ψηφίσματος με τίτλο “προς την κατεύθυνση μιας Πολυμερούς Σύμβασης για την δημιουργία ενός Νομικού Κανονιστικού Πλαισίου για τις διαδικασίες Αναδιάρθρωσης του Δημοσίου Χρέους”, που έχει παρουσιαστεί από την Ομάδα των G77 (πρόκειται για τις λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες) και την Κίνα και αυτή τη στιγμή τελεί υπό διαπραγμάτευση στα Ηνωμένα Έθνη.

Η υιοθέτηση μιας Πολυμερούς Σύμβασης θα αυξήσει την αποτελεσματικότητα, σταθερότητα και προβλεψιμότητα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος… Η δημιουργία ενός υγιούς νομικού πλαισίου για την ομαλή αναδιάρθρωση των εθνικών χρεών είναι μια διαδικασία που έχει καθυστερήσει καιρό και μια ιστορική διεκδίκηση που βάζει μπροστά η διεθνής κοινότητα… από τη Συναίνεση του Μοντερέι και τη Διακήρυξη της Ντόχα για την ανάπτυξη, μέχρι τα διάφορα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης, εκθέσεις του γενικού γραμματέα και πολλά άλλα έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών.

Με αυτήν την έννοια, – καταλήγει η επιστολή – η κυβέρνηση της Αργεντινής θεωρεί τη μελλοντική Σύμβαση προτεραιότητα για τις αναπτυσσόμενες και αναπτυγμένες χώρες και πιστεύει με σθένος πως η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών είναι ο ιδανικός τόπος για να προβεί σε μία εις βάθος συζήτηση για αυτό το σημαντικό θέμα».

ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΞΑΡΣΗ ΤΩΝ ΓΕΙΤΟΝΩΝ ΟΛΟΙ ΤΡΕΧΟΥΝ … ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ  "ΑΓΩΝΑΣ"  Α.Φ. 208 http://www.agonas.org/

(Συνεχίζουμε με το Σκοπιανό, και πώς προέκυψε!)

Η λέξη Μακεδονία, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, έχει ρίζα ελληνική – μακεδονός που σημαίνει μακρός –, ενώ ο Στέφανος ο Βυζάντιος λέει ότι προήλθε από τον μυθικό γενάρχη των Μακεδόνων τον Μακεδόνα, γιο του Διός και της Θυσίας που ήταν κόρη του Δευκαλίωνος.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Η διείσδυση των Σλαύων στα Βαλκάνια έγινε τον 6ο αιώνα μ.Χ. από την κοιλάδα του Δούναβη. Οι Σλαύοι των Βαλκανίων, από την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και την υποδούλωση της Ελλάδας από τους Τούρκους κατακτητές και από το τέλος των Βαλκανικών πολέμων μέχρι την υπογραφή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, ουδέποτε ήγειραν αξιώσεις δημιουργίας σλαυικού Κράτους επί ελληνικού εδάφους διότι αναγνώριζαν ότι κατείχαν ελληνικά εδάφη με πόλεις ιστορικές, όπως το Μοναστήρι, η Στρώμνιτσα, το Γευγελή, η αρχαία Πρίλατος-Περλεπές, η Φιλιππούπολη, το Πετρίτσι, το Μελένικον, το Νευροκόπι, το Κρούσοβο κ.ά. Θα ήταν άλλωστε πολύ αστείο για την εποχή μας, εάν τα εκατομμύρια ξένων μεταναστών της Αμερικής, ζητούσαν από τους Διεθνείς Οργανισμούς την ίδρυση Κράτους ή Κρατών επί Αμερικανικού εδάφους.

Οι ανθελληνικές απόψεις των Δυτικών Δημοκρατιών στο θέμα «Σκόπια» (Μακεδονία), είναι επακόλουθο της αλλοπρόσαλλης εθνικής πολιτικής όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων οι οποίες ουδέποτε ενημέρωσαν σωστά τους λαούς τους αλλά και της δουλοπρέπειάς μας που μας καθιστούσε το κλωτσοσκούφι των «Μεγάλων Δυνάμεων» που μας χαϊδολογούσαν όταν μας είχαν ανάγκη, και μας προδίδαν αναίσχυντα και ανερυθρίαστα όταν τους ήμασταν εμπόδια στα συμφέροντά τους.

Η εικόνα αυτή είναι ικανή να μας στείλει στην κόλαση για την αχαριστία μας απέναντι στο Θεό.....!!!!

Ως εικόνα συγκλονιστική .... ! ως χρέος ...μόνο αυτή είναι ικανή να μας στείλει στην κόλαση για την αχαριστία μας απέναντι στο Θεό.....!!!!

Τρεις μέρες στην έρημο του Αγίου Όρους βιντεο

Ἅγιος Νεκτάριος: «Ἡ ἕνωσις εἶναι ἀδύνατος»!

Ἅγιος Νεκτάριος: «Ἡ ἕνωσις (μὲ τους Παπικούς)εἶναι ἀδύνατος »!

Κι ὅμως κάποιοι, γράφουν ἄρθρα γιὰ τὴν «ἀδύνατον αὐτὴν ἕνωσιν», ἀλλὰ τὴν καθιστοῦν πρακτικὰ δυνατή, κοινωνοῦντεςμὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ κοινωνοῦν καὶ συμ-προσεύχονται μὲ παπικούς, αἱρετικο-λογοῦν, περὶ "διηρημένης" Ἐκκλησίας, ἀλληλο-ἁγιάζονται, ἡμι-συλλειτουργοῦν καὶ ἀλληλο-ἑνώνονταιμυστηριακὰ μὲ τοὺς αἱρετικούς!

Ἅγιος Νεκτάριος:  

«Ἡ ἕνωσις εἶναι ἀδύνατος»!

 Πηγή: Περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»

Στὰ τέσσερα προηγούμενα ἄρθρα δείξαμε ὅτι ὁ διενεργούμενος μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ διάλογος οὐσιαστικὰ ἔχει ὁδηγηθεῖ σὲ ἀδιέξοδο καὶ ὅτι τυχὸν λύση στὸ ἀδιέξοδο δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἀποτελεῖ ἐκτροπὴ ἀπὸ τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας. Καὶ αὐτό, διότι ἀπὸ πλευρᾶς Παπισμοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξει ὑποχώρηση στὸ καίριο ζήτημα τῆς παπικῆς ἐξουσίας. Ὄχι μόνο ἐπειδὴ κάτι τέτοιο θὰ σήμαινε κατάρρευση τῆς αὐτοκρατορίας του, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν πρόσθετο λόγο ὅτι ἡ παπικὴ ἐξουσία στὸν Ρωμαιοκαθολικισμὸ ἀποτελεῖ δόγμα πίστεως κατοχυρωμένο ἀπὸ τὶς δύο Συνόδους τοῦ Βατικανοῦ, οἱ ὁποῖες ἀπὸ αὐτοὺς θεωροῦνται Οἰκουμενικὲς καὶ συνεπῶς ἀλάθητες.

Άγιος νεκτάριος: "Εις εμέ το λέγεις Κύριε;"

Τα τελευταία λόγια του αγίου Νεκταρίου, στο κρεββάτι του νοσοκομείου, ήταν τα εξής: "Εις εμέ το λέγεις Κύριε; Εις εμέ;"...
Προφανώς , έλαβε εκείνη την στιγμή πρόσκληση από τον Κύριο στην αιώνια βασιλεία του και μέχρι εκείνη την έσχατη επιθανάτια στιγμή, δεν θεωρούσε τον εαυτό του άξιο όχι μόνον να τον προσκαλεί ο Κύριος, αλλά και να του απευθύνει τον λόγο. 
Τί βαθειά ταπείνωση! Ταπείνωση πού ζυμώθηκε χρόνο με τον χρόνο, διωγμό με διωγμό, συκοφαντία με συκοφαντία. Ταπείνωση πού καλλιεργούσε όσο προέκοπτε στην πνευματική και θύραθεν σοφία. 

Αυτή η αντίδραση είναι αποκρυστάλλωση χρόνιου αγώνα. Οι ταπεινολογίες και οι ταπεινοσχημίες κάποτε καταρρέουν και δείχνουν γυμνό τον φέροντα. Η άσκηση στην ταπείνωση την αληθινή όχι! Όσο βαθύτερα ασκείται σε αυτήν κάποιος, τόσο αυξάνει και στερεώνεται μέσα του. Όσο πλησιάζει κανείς τον μεγάλο Θεό, τόσο σμικρός αισθάνεται .

Ο δέ άγιος Σάββας ο εν Καλύμνω,μαθητής του αγίου Νεκταρίου, όταν παρέδιδε την ψυχή του στον Κύριο, ανέλαβε δυνάμεις , σηκώθηκε και άρχισε να φωνάζει χειροκροτώντας: Ο Κύριος! Ο Κύριος! Ο Κύριος!
Ω μακαρία χαρά και παιδικότητα των αγίων πού ξεπερνάς και αυτήν την αθωότερη χαρά και παιδικότητα!
Αυτής αξίωσον και ημάς Σωτήρ τους αναξίους!

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΣΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΘΑΥΜΑ....ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟΙ ΣΕ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΕ ΤΡΟΧΑΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Οι τελευταίες στιγμές του γέροντα Παϊσίου (Μαρτυρία αυτόπτου μάρτυρα)

Αυτόπτης περιγράφει την τελευταία μέρα του Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου στο Νoσοσοκομείο

Ο Γέροντας Παίσιος τελικά προσβλήθηκε από καρκίνο, και νοσηλεύθηκε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης! Στο νοσοκομείο φρόντισαν το Γέροντα όσο μπορούσαν καλύτερα. Ο καρκίνος, όμως, προχώρησε τόσο, πού το τέλος ήταν πολύ ορατό. Η αναχώρησή του για τους ουρανούς ήταν ζήτημα χρόνου. Γι΄αύτη την αναχώρηση, για την οποία προετοιμαζόταν σε όλη του τη ζωή, ήθελε να αφιερώσει και τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Σουρωτής.

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ (κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, 25 Ιουλίου 1924 - 12 Ιουλίου 1994)

             

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ  ΤΟΥ  ΕΝ  ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Κύ­ρι­ε εἰ­σά­κου­σον τῆς προ­σευ­χῆς μου, ἐ­νώ­τι­σαι τὴν δέ­η­σίν μου ἐν τῇ ἀ­λη­θεί­ᾳ σου, εἰ­σά­κου­σόν μου ἐν τῇ δι­και­ο­σύ­νῃ σου. Καὶ μὴ εἰ­σέλ­θεις εἰς κρί­σιν με­τὰ τοῦ δού­λου σοῦ, ὅ­τι οὐ δι­και­ο­θή­σε­ται ἐ­νώ­πι­ον σοῦ πᾶς ζῶν. Ὅ­τι κα­τε­δί­ω­ξεν ὁ ἐ­χθρὸς τὴν ψυ­χήν μου. Ἐ­τα­πεί­νω­σε εἰς γῆν τὴν ζω­ήν μου. Ἐ­κά­θι­σε μὲ ἐν σκο­τει­νοῖς ὡς νε­κροὺς αἰ­ῶ­νος, καὶ ἠ­κη­δί­α­σεν ἐπ΄ ἐ­μὲ τὸ πνεῦ­μά μου, ἐν ἐ­μοὶ ἐ­τα­ρά­χθη ἡ καρ­δί­α μου. Ἐ­μνή­σθην ἡ­με­ρῶν ἀρ­χαί­ων, ἐ­με­λέ­τη­σα ἐν πᾶ­σι τοῖς ἔρ­γοις σου, ἐν ποι­ή­μα­σι τῶν χει­ρῶν σου ἐ­με­λέ­των. Δι­ε­πέ­τα­σα πρὸς σὲ τάς χεῖ­ράς μου, ἡ ψυ­χή μου ὡς γῆ ἄ­νυ­δρος σοί. Τα­χὺ εἰ­σά­κου­σόν μου, Κύ­ρι­ε, ἐ­ξέ­λι­πε τὸ πνεῦ­μά μου. Μὴν ἀ­πο­στρέ­ψῃς τὸ πρό­σω­πόν σου ἀπ΄ ἐ­μοῦ καὶ ὁ­μοι­ω­θή­σο­μαι τοῖς κα­τα­βαί­νου­σιν εἰς λάκ­κον. Ἀ­κου­στὸν ποί­η­σόν μοι τὸ πρω­ὶ τὸ ἔ­λε­ός σου, ὅ­τι πρὸς σὲ ἥ­ρα τὴν ψυ­χήν μου. Ἐ­ξε­λοῦ μὲ ἐκ τῶν ἐ­χθρῶν μου, Κύ­ρι­ε, πρὸς σὲ κα­τέ­φυ­γον, δί­δα­ξον μὲ τοῦ ποι­εῖν τὸ θέ­λη­μά σου, ὅ­τι σὺ εἰ ὁ Θε­ός μου. Τὸ πνεῦ­μά σου τὸ ἀ­γα­θὸν ὁ­δη­γή­σει μὲ ἐν γῆ εὐ­θεῖ­α, ἕ­νε­κεν τοῦ ὀ­νό­μα­τός σου, Κύ­ρι­ε, ζή­σεις μέ. Ἐν τῇ δι­και­ο­σύ­νῃ σου ἐ­ξά­ξεις ἐκ θλί­ψε­ως τὴν ψυ­χήν μου, καὶ ἐν τῷ ἐ­λέ­ει σου ἐ­ξο­λο­θρεύ­σεις τοὺς ἐ­χθρούς μου, καὶ ἀ­πο­λεῖς πάν­τας τοὺς θλί­βον­τας τὴν ψυ­χήν μου, ὅ­τι ἐ­γὼ δοῦ­λος σοῦ εἰ­μι.

Θε­ὸς Κύ­ρι­ος καὶ ἐ­πέ­φα­νεν ἡ­μῖν, εὐ­λο­γη­μέ­νος ὁ ἐρ­χό­με­νος ἐν ὀ­νό­μα­τι Κυ­ρί­ου.

Τῷ Ἁ­γί­ῳ τοῦ Χρι­στοῦ Πα­ϊ­σί­ω, τῷ δο­ξα­σθέν­τι δω­ρε­αῖς οὐ­ρα­νί­ους, προ­σπέ­σω­μεν  ἐκ βά­θους ψυ­χῆς Ἅ­γι­ε Πα­ϊ­σι­ε, Ὀρ­θο­δό­ξων Προ­στά­τα, πά­σης ἡ­μὰς λύ­τρω­σε συμ­φο­ρὰς καὶ ἀ­νάγ­κης καὶ πει­ρα­σμώ­ν  καὶ νό­σων χα­λε­πῶν, τοὺς κα­τα­φεύ­γον­τας Πά­τερ, τῇ σκέ­πῃ σου.

«Πιασμένοι χέρι-χέρι εμφανίστηκαν πρωί - πρωί στο κτίριο της Συνόδου ο δεσπότης με τον αγαπημένο του Πρωτοσύγκελο.

ΨΑΛΤΙΚΑ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ  "ΑΓΩΝΑΣ " ΑΡ.ΦΥΛ.208  http://www.agonas.org/

Χερι – ΧΕΡΙ

Ωραία σκηνή μας μετέφερε και πάλι ο ρομφαιάτος «Νεωκόρος» στις αρχές του Σεπτέμβρη: «Πιασμένοι χέρι-χέρι εμφανίστηκαν πρωί - πρωί στο κτίριο της Συνόδου ο δεσπότης με τον αγαπημένο του Πρωτοσύγκελο. Τους είχε πιάσει η αγωνία. Είχαν πάει να κάνουν τις συστάσεις στον Αρχιεπίσκοπο. Κρατούσαν και ένα κουτί κορνεδάκια από τον “Κωνσταντινίδη” για να τον γλυκάνουν ώστε να τον πείσουν πως ο δικός του είναι ο καταλληλότερος για τα Μέγαρα υποψήφιος δεσπότης.

«Θα εισακουσθούν; Θα πικραθούν; Θα γλυκαθούν; Ο Οκτώβρης θα το δείξει».

Οι παπάδες που το μάθαν, άρχισαν να κάνουν κρυφά “λιτανείες” μήπως και ξεκουμπιστεί και ησυχάσει η πόλη.

Πάντως ο Αρχιεπίσκοπος – όπως μάθαμε – τον περιεργάστηκε από κορυφής μέχρις ονύχων και τους υποσχέθηκε ότι θα είναι στους “υπόψιν”.

Εμείς πάντως – αφού το θέλουν και οι ιερείς – θα τον βοηθήσουμε, λίαν προσεχώς ίσως, με πιο γλυκό τρόπο – όχι βέβαια με κορνεδάκια – να αποχωρήσει.

ΑΝΑΒΡΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ

1) Γράφεται, παπά μου, η “ευλογία” στα βιβλία;

Σε αιφνιδιαστική επίσκεψη – έλεγχο ναού ο δεσπότης ζήτησε τα οικονομικά βιβλία, και τί είδε ο καψερός… Ο παπάς είχε καταχωρημένα τα φακελάκια που έδινε στο δεσπότη, στο Πρωτοσύγκελο και στην υπόλοιπη κουστωδία…

- Τι είναι αυτά που γράφεις; του λέει ο δεσπότης. Αυτά μου τα δίνει ο ναός έτσι για… ευλογία. Αυτά δεν γράφονται! Αμ, εσύ δεν κάνεις για δω…

Μετά από λίγες μέρες μάθαμε – δεν ξέρουμε αν αληθεύει – ότι φέρνει στο ναό για προϊστάμενο, ένα παλαιό “τέκνον του” με το οποίο τα είχε τσουγκρίσει και το… εξαπόστειλε, γι’ αυτό και κάμποσο καιρό περιφέρονταν σαν τον άσωτο γιο από μητρόπολη σε μητρόπολη. Επειδή όμως κατάφερνε να… τακτοποιεί τα πάντα – ακόμα και τις «ευλογίες» προς το δεσπότη – χωρίς να γράφονται πουθενά, τον ξανάφερε!

2) Μιλάνε έτσι, παπά μου, στο δεσπότη;

Απρόσμενα ο δεσπότης επισκέφθηκε γραφείο ιερού ναού. Οι ιερείς τον υποδέχθηκαν ευδιάθετοι και καλοσυνάτοι για την τιμή που τους έκανε και αφού του πρόσφεραν τα καφεκεράσματα και έφαγαν το γλυκό, ο δεσπότης ζήτησε – μια και βρέθηκε – να δει λίγο τα βιβλία του ναού. Ο προϊστάμενος παπάς χαρωπός του τα έδωσε… Ο δεσπότης τα έριξε μια λοξή ματιά, και απορημένος του λέει:

- Τα άλλα θέλω, παπά μου!

- Ποια άλλα Σεβασμιώτατε; Δεν έχουμε άλλα…

- Άστα αυτά… Είσαι κ…

Τι ήταν αυτό… Στο άκουσμα του χαρακτηρισμού «κ…» ο γεροδεμένος παπάς έγινε θηρίο και ξέσπασε, ξεχνώντας τους τύπους. «Εμένα θα πεις «….» που άφησα τη δουλειά μου και έγινα παπάς γιατί πιστεύω σ’ αυτό που κάνω;».

Μπήκαν στη μέση οι υπόλοιποι – αιώνια λαμόγια, ανθρωπάκια – όχι να συγχαρούν τον λεβέντη και τίμιο παπά, αλλά για να τον επιπλήξουν.

Κατάχλωμος και τρέμοντας ο δεσπότης απ’ το αναπάντεχο – βλέπετε τους έχουν μάθει στην τυφλή υπακοή και όταν ακόμα καταδυναστεύουν το ποίμνιο ως λύκοι βαρείς – απάντησε με οργή: «Έτσι μιλάνε στο δεσπότη, παπά μου; Σύντομα θα τακτοποιήσω τα πράγματα».

Και δεν άργησε να στείλει στο ναό άλλο παπά, νεοφώτιστο να «τακτοποιήσει» τα πράγματα κατά την εντολή και δεσποτική επιθυμία.

3) Έπαθαν την πλάκα τους!

Όταν βρίσκεσθε σε επισκοπείο καλά είναι να έχετε τα αυτιά βουλωμένα και τα μάτια κλειστά γιατί μπορεί να μπλέξετε άθελά σας, όπως έπαθε ένας αγαθός παππούλης που βρέθηκε σ’ αυτό. Εμείς το μάθαμε αλλά ο ιερέας βρήκε τον μπελά του.

Το ιστορικό έχει ως εξής:

Μπαίνοντας στο επισκοπείο αντίκρισε ιερέα σε έξαλλη κατάσταση – «λέων ωρυόμενος ζητών τίνα καταπίη» (Α΄ Πέτρος 5, 8) – να φωνάζει «ωραίες» φράσεις και να «ψιλοραντίζει» τον κατά Μέγα. Φεύγοντας δε, βρόντησε πόρτες και παράθυρα.

Η αναστάτωση ήταν τόσο μεγάλη ώστε για μέρες ο παπάς ήταν εξαφανισμένος από προσώπου γης…

Όσοι είδαν και άκουσαν το περιστατικό έπαθαν την πλάκα τους!

4) Τα βρήκαν εντάξει;

Σε ναό πραγματοποιήθηκε ΕΔΕ από παπάδες που διόρισε ο δεσπότης για ιερέα που «πήρε το παγκάρι» και έφυγε και οικονομικός έλεγχος από επιθεωρητή τους.

Πριν καλά, καλά τελειώσουν όλα, βγήκαν οι κλακαδόροι και διαλαλούσαν ότι οι κατηγορίες ήταν ψευδείς και όλα τα βρήκαν εντάξει!

Έλα όμως και να δεις! Όπως μαθαίνουμε, ο προϊστάμενος του ναού πήρε πόδι και έρχεται άλλος από χωριό, αλλά “δυνατός”, για να τακτοποιήσει τα κακώς έχοντα!

Κατά τα άλλα, τα βρήκαν εντάξει!

ΕΝΑ ΦΟΒΕΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ !

Ο Πατριάρχης “του γένους” είναι Ορθόδοξος; Πιστεύει;

Ένα ερώτημα που προκαλεί τρόμο. Γιατί; Διότι, ενώ σε όλα τα Κοιμητήρια – νεκροταφεία ενταφιάζονται πάσης φύσεως άνθρωποι (αλλόθρησκοι, άπιστοι, άθεοι, αιρετικοί, χριστιανοί κ.ά.) εξαίρεση αποτέλεσε η εντολή του Πατριάρχη του γένους προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο κι αυτός στη συνέχεια στον δεσπότη Αιτωλίας-Ακαρνανίας Κοσμά:

1) Να μην ενταφιάσουν εντός του κοιμητηρίου τον συγκεκριμένο αδελφό.

2) Να μην συμμετέχει κανείς μητροπολίτης στην εξόδιο ακολουθία.

3) Να διαβαστεί η ακολουθία με ένα παπά

4) Ο επικήδειος λόγος, αν εκφωνηθεί, να έχει συγκεκριμένο χρόνο.

5) Να μην επιτραπεί σε κανέναν – ούτε σε πνευματικούς αδελφούς – να του διαβάσουν Τρισάγιο.

Η κατάπτυστη αυτή απόφαση δεν αφορούσε κάποιον εχθρό της Εκκλησίας αλλά τον ακάματο εργάτη του Ευαγγελίου, τον φλογερό Ιεροκήρυκα, τον Πρύτανη της Θεολογίας Νικόλαο Σωτηρόπουλο, που ο Κύριος τον κάλεσε στο Βασίλειο της Δόξης του την 28η Αυγούστου 2014.

Και όλα αυτά γιατί; αφού «ψόγος εν αυτώ ευρέθη ουδείς;». Η απάντηση είναι απλή: Ήταν ΔΙΚΑΙΟΣ και ο Δίκαιος για τους φθονερούς είναι «βαρύς και βλεπόμενος». Η παρουσία του και μόνη τους ήλεγχε.

Ο γραπτός και προφορικός κηρυκτικός του λόγος στηλίτευε τους παρεκκλίνοντας από την Ορθόδοξη πίστη Πατριάρχες, Αρχιεπισκόπους, επισκόπους κ.α.

Η εξωτερική ιεραποστολή του ανά την υφήλιο καρποφόρησε τόσο ώστε χιλιάδες άθεοι, άπιστοι, αιρετικοί, αδιάφοροι να προσέλθουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας.

Η συγγραφή δεκάδων βιβλίων (αντιαιρετικών, απολογητικών, ερμηνευτικών κ.ά.), η δημοσίευση χιλιάδων άρθρων σε περιοδικά και εφημερίδες και οι άπειρες πνευματικές μάχες σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές εδραίωσαν (και εδραιώνουν) τη πίστη των Ορθοδόξων προς καταισχύνη των υψηλόβαθμων της Εκκλησίας μας.

Η ζωή του υπήρξε εν Χριστώ, ταπεινή, ασκητική, αθόρυβη, πλήρης προσφοράς και αγάπης στον πλησίον, έτοιμη να «πολεμήσει» στην πρώτη γραμμή.

Εκήρυτε το Ευαγγέλιο αδάπανο, αν και γλωσσόκομο δεν εβάσταζε, τις δε βασικές ανάγκες της επιβίωσης και του πνευματικού έργου αντιμετώπιζαν οι φίλοι του. Έζησε φτωχός και πέθανε πάμφτωχος.

Οι του Χριστού άνθρωποι εκτιμώντας τον άνθρωπο του Θεού για την διδαχή και τη βιωτή του τον αγάπησαν, προσεύχονταν τα χρόνια του διωγμού του και τον συμπαραστάθηκαν.

Οι άνθρωποι του Κακού – λυκοποιμένες, αντίθετα, χαίρονταν να του βάζουν εμπόδια γιατί επιζητούσαν την αποτυχία στο έργο της σωτηρίας. Το μίσος αυτών των ανθρώπων αβυσσαλέο γι’ αυτό κι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ζήτησε να θάψουν τον Μεγάλο αυτό διδάσκαλο της Ορθοδοξίας σε κάποιο απομακρυσμένο τόπο (χωράφι, χαντάκι, δρόμο…) και όχι στο κοιμητήριο.

Δικαιολογημένα να τρομάζουμε μπροστά στην τόση κακία και να δημιουργούνται ερωτηματικά ως προς την πίστη του.

 

Ο κ. ΜΑΞΙΜΟΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ!

Ο χριστιανός Βουλευτής κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος βρέθηκε στο Κολικόντασι της Βορείου Ηπείρου, συμμετέχοντας στις εορταστικές εκδηλώσεις για τα 300 χρόνια από τη γέννηση του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, και από εκεί έκανε τις παρακάτω «βαρυσήμαντες» δηλώσεις: «Αποτίουμε φόρο τιμής όχι μόνο στον Απόστολο της Ορθοδοξίας, αλλά και στον αγνό πατριώτη και απαράμιλλο προστάτη των γραμμάτων… Χωρίς φόβο απέναντι στις απειλές, γεμάτος αυταπάρνηση, υψώνει το φρόνημα των σκλάβων… και κτίζει σχολεία για να νικηθεί η αμάθεια και η δεισιδαιμονία.

Το έργο του ανεκτίμητο και μοναδικό προκαλούσε πραγματικό σεισμό απ’ όπου περνούσε. Πολλοί ήταν αυτοί όμως, που δεν ήθελαν την αφύπνιση του σκλάβου. Και ο Πατροκοσμάς προκάλεσε την μήνιν και την εκδικητική μανία, που κατέληξε στο μαρτυρικό του θάνατο εδώ στο Κολικόντασι.

… Επιβάλλεται η ανάδειξη του προσκυνήματος… να δημιουργήσει από μόνο του ένα ρεύμα θρησκευτικού τουρισμού στη γείτονα». Ωραία τα είπε ο κ. Μάξιμος, αλλά χωρίς την ταμπακέρα. Γιατί άραγε δεν αναφέρθηκε καθόλου, στο ποιοι πλήρωσαν για το θάνατό του, ποιοι τον σκότωσαν και γιατί τον σκότωσαν; Ασφαλώς από σκοπιμότητα. Ο βιογράφος του περιγράφει καθαρά τους λόγους του θανάτου του.

«… Πρώτον μεν διότι εκατάπεισε τους χριστιανούς να μεταφέρουν το κοινόν παζάρι από την Κυριακήν εις το Σάββατο, ενέργεια που στους εβραίους επροξένησε μεγάλην φθοράν.

Δεύτερο διότι τους εκήρυξε δια φανερούς εχθρούς, και ότι είναι έτοιμοι, κάθε καιρόν να κάμουν κάθε κακόν εις τους Χριστιανούς.

Τρίτον, τους είπε να βγάλουν από τας κεφαλάς τας μακράς φούντας και τα τοιαύτα τα οποία όλα ηγόραζαν από τους Εβραίους…

Και λοιπόν, μην υποφέροντας πλέον να βλέπουν και να ακούουν τον Άγιον ελέγχοντας αυτούς, επήγαν εις τον Κουρτ Πασάν και του έδωσαν πουγγιά πολλά, δια να τον βγάλη από την ζωήν».

Σκόπιμα δεν αναφέρθηκε ο κ. βουλευτής στο ποιος πλήρωσε, γιατί πλήρωσε και ποιος σκότωσε τον άγιο Κοσμά, γιατί θα έπρεπε να ονομάσει τους Εβραίους και τους Τούρκους. Έλα όμως που δεν θέλει να τα χαλάσει με τους πρώτους γιατί θα τους ζητήσει την ψήφο στις εκλογές και τους δεύτερους γιατί θα τους στενοχωρούσε και ίσως γίνονταν ανεπιθύμητος στην Τουρκία; Δεν μπορεί όμως από τη μια να θαυμάζει και να επαινεί τον Πατροκοσμά, που έδωσε τη ζωή του για να καθιερωθεί η Κυριακή ημέρα αργίας και από την άλλη ο ίδιος με την ψήφο του να συμβάλει στην δημιουργία νόμου που καθιερώνει την Κυριακή εργάσιμη.

«Σήμερα, μάλιστα, - συνέχισε -  που βιώνουμε μια γενική αμφισβήτηση των αξιών...». Και ερωτούμε πώς να μην αμφισβητούνται οι αξίες και τα ιδανικά όταν οι βουλευτές μας και μάλιστα «χριστιανοί», άλλα λένε και άλλα κάνουν;

Αρχιμανδρίτης π. Λαυρέντιος Μ. Γρατσίας:«Αναίρεση της Εξελικτικής Δημιουργίας Exeldim» Η Ορθόδοξη θέση για το θέμα της Εξέλιξης

Αρχιμανδρίτης π. Λαυρέντιος Μ. Γρατσίας:

«Αναίρεση της Εξελικτικής Δημιουργίας Exeldim»

Η Ορθόδοξη θέση για το θέμα της Εξέλιξης

25 Ὀκτωβρίου 2014

Εισήγηση π. Λαυρεντίου Γρατσία: 

1. Πρόλογος

Η θεωρία της εξελίξεως από πλευράς θεολογικής

Κυκλοφορεῖ συχνὰ ἡ φήμη ὅτι οἱ σχέσεις Ἐκκλησίας καὶ ἐπιστήμης δὲν εἶνε φιλικές. Αὐτὸ δὲν ἀληθεύει. Ἡ Ἐκκλησία δὲν διαφωνεῖ μὲ τὴν ἐπιστήμη, ὅταν ἡ ἐπιστήμη κάνῃ τὴ δουλειά της σωστὰ καὶ μένῃ μέσα στὰ ὅρια τῆς δικαιοδοσίας της. Στὴν ὀρθόδοξη Ἀνατολὴ δὲν σημειώθηκαν κρούσματα στὶς μεταξύ τους σχέσεις.
Στὸν χῶρο τῆς ἐπιστήμης γνωρίζουμε ὅτι διατυπώνονται πολλὲς θεωρίες
ὡς τρόποι καὶ μέσα προωθήσεως τῆς γνώσεως. Καὶ κάθε θεωρία παύει νὰ εἶνε θεωρία, γίνεται ἐπιβεβαιωμένη γνῶσι καὶ ἐντάσσεται πιὰ στὶς κατακτήσεις τῆς ἐπιστήμης ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ μὲ τὶς γνωστὲς καὶ ἀποδεκτὲς ἐπιστημονικὲς μεθόδους (παρατήρησι, πείραμα) ἐπαληθεύει τὶς εἰκασίες της καὶ προσκομίζει τεκμήρια τῆς ὀρθότητός τους.
Αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ τὴ θεωρία τῆς ἐξελίξεως, τὴν ὁποία πολλοί, δίχως ἐπαρκῆ τεκμήρια, δέχονται ἀσυζητητί, χωρὶς ἀμφιβολία. Ὡστόστο ἡ ἁπλῆ λογικὴ ἀπορεῖ· Ἂν ἡ ἐξέλιξι ἦταν ἕνας γενικὰ ἰσχύων νόμος, δὲν θὰ ἔπρεπε τὰ τεκμήριά της, τὰ κρίσιμα ἀπολιθώματα δηλαδή, νὰ εἶνε ἄφθονα; γιατί λοιπὸν εἶνε τόσο σπάνια; Κινεῖ δὲ τὴν ὑποψία τοῦτο· γιὰ τὴ θεωρία αὐτὴ ὑπάρχει διεθνῶς ἰσχυρὸς ἐπιστημονικὸς ἀντίλογος καθόλου εὐκαταφρόνητος. Γιατί ἆραγε κατὰ κανόνα ὁ ἀντίλογος αὐτὸς ἀπαξιώνεται καὶ ἀποσιωπᾶται;
Ἂν μποροῦσαν ὅλοι νὰ δοῦν, ὄχι σὲ ἔντεχνα σκίτσα πάνω στὸ χαρτὶ ἀλλὰ σὲ αἴθουσες ἑνὸς μουσείου, ἀλλεπάλληλες σειρὲς ἐκθεμάτων, αὐθεντικὰ ἀπολιθώματα ζωντανῶν ὀργανισμῶν, ποὺ ν᾽ ἀρχίζουν ἀπὸ τοὺς ἀτελέστερους καὶ νὰ καταλήγουν στοὺς τελειότερους, τότε ἡ θεωρία θὰ εἶχε τεκμήρια, θὰ γινόταν γνῶσις ἐξακριβωμένη καὶ θὰ ἔπαυαν στὶς τάξεις τῶν ἐπιστημόνων οἱ διαφωνίες ποὺ τώρα ἀκούγονται. Τότε καὶ ἡ Ἐκκλησία, ποὺ ἀγαπᾷ τὴν ἀλήθεια καὶ δὲν κλείνει τὰ μάτια μπροστὰ σ᾽ αὐτήν, δὲν θὰ εἶχε κανένα λόγο νὰ ἐπιφυλάσσεται ἀπέναντι στὴν ὑπόθεσι τῆς ἐξελίξεως. Δὲν ὑπάρχουν ὅμως ὄχι πολλὲς σειρὲς τέτοιων ἀπολιθωμάτων ἀλλ᾽ οὔτε μία.

2. Αρχαία Γραμματεία

Ἀρχαία γραμματεία

Ἐξετάζοντας τὸ θέμα «Ἡ θεωρία τῆς ἐξελίξεως ἀπὸ πλευρᾶς θεολογικῆς», δὲν θὰ ἦταν ἄσκοπο νὰ βλέπαμε, ἔστω καὶ ἀκροθιγῶς - ἀντιπροσωπευτικά, μήπως ὑπάρχει μνεία ἐξελίξεως ἐκτὸς ἁγίας Γραφῆς, στὰ γραπτὰ μνημεῖα ποὺ σώθηκαν μέσα στὰ τρεῖς χιλιάδες χρόνια ἱστορικοῦ βίου τοῦ κόσμου. Μιὰ σύντομη λοιπὸν ματιὰ στὴν ἀρχαία ἐξωχριστιανικὴ γραμματεία, σὲ κείμενα σχετικὰ μὲ τὸ ζήτημα αὐτό.

Ὁ Ἀριστοτέλης εἶνε ὁ πρῶτος ποὺ διατύπωσε τὴν ἄποψι ὅτι κάθε θεωρία πρέπει νὰ συμφωνῇ μὲ τὰ γεγονότα· καὶ ἂν κάποιες παρατηρήσεις δὲν συμφωνοῦν μὲ τὴ θεωρία, πρέπει νὰ ἀλλάζουμε τὴ θεωρία καὶ ὄχι τὰ γεγονότα. Ἡ θέσι αὐτὴ ἀποτελεῖ τὸν θεμέλιο λίθο κάθε ἐπιστήμης. Ἡ συνεισφορὰ τοῦ Ἀριστοτέλη στὴν ἑδραίωσι τῆς ἐπιστημονικῆς σκέψεως ὑπῆρξε τεράστια. Αὐτὸς εἶπε ὅτι «ἡ φύσις μηδὲν μήτε ἀτελὲς ποιεῖ μήτε μάτην». Ὁ Ἀριστοτέλης (350 χρόνια πρὸ Χριστοῦ) ἔχει 4 ἔργα ποὺ ἀποτελοῦν μία μεγάλη ζῳολογία· σ᾽ αὐτὰ ὅμως δὲν ἀναφέρει τίποτε γιὰ ἐξέλιξι. 

Ὁ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος (570-490 π.Χ., δύο αἰῶνες ἀρχαιότερος ἀπ᾽ τὸν Ἀριστοτέλη) μιλάει κάπου γιὰ μία σαρδέλα (ἀφύη) ποὺ βρέθηκε ἀπολιθωμένη στὴν καρδιὰ μιᾶς πέτρας ἀπὸ τὴν Πάρο, καθὼς καὶ γιὰ ὁλόκληρες πλᾶκες (=γεωλογικὰ στρώματα) μὲ ἀπολιθώματα πάντων τῶν θαλασσίων στὰ ὀρεινὰ τῆς νήσου Μελίτης (=Μάλτας)· οὔτε αὐτὸς λέει κάτι γιὰ ἐξέλιξι (βλ. Κ. Σιαμάκη, Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ Γῆ, ἐκδ. Δόναξ, Θεσσαλονίκη 2011, σσ. 319, 328, 332-3).

Ὅπως φαίνεται, τὰ εἴδη τῶν ζωντανῶν ὀργανισμῶν στοὺς ἀρχαίους, ἐδῶ καὶ τρεῖς χιλιετίες, εἶνε ὅπως τὰ βλέπουμε κ᾽ ἐμεῖς σήμερα.

3. Η Αγία Γραφή

Ἂς ἔλθουμε τώρα στὴν ἁγία Γραφή.

Ἡ θεωρία τῆς ἐξελίξεως μιλάει γιὰ τὶς μακρὲς γεωλογικὲς περιόδους, ἑκατομμυρίων ἐτῶν, τὶς ὁποῖες προβάλλει γιὰ νὰ κάνῃ ἔτσι πιὸ πιθανὴ τὴν πρότασί της. Κατὰ τὴν ἁγία Γραφὴ ἡ μὲν προ-ανθρώπινη ἡλικία τοῦ σύμπαντος
καὶ τῆς Γῆς δὲν ἀποκλείεται νὰ εἶνε τόσο μεγάλη, ἡ μετὰ τὴν ἐμφάνισι ὅμως τοῦ ἀνθρώπου ζωή, ὅπως συνάγεται ἀπὸ τὶς γενεαλογίες καὶ τοὺς καταλόγους ὀνομάτων, δὲν φτάνει τὰ 10.000 χρόνια· κατὰ τὰ ἐπίσημα Δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸ τρέχον ἔτος (2014) εἶνε τὸ 7.522 «ἀπὸ κτίσεως κόσμου», ἀπὸ τῆς δημιουργίας δηλαδὴ τῆς ἀνθρωπότητος. Αὐτὴ εἶνε ἡ ἡλικία τοῦ ἀνθρώπου.

«Οι ληστές της Θείας Διδασκαλίας» Ένα βιβλίο που ξεσκεπάζει τους σύγχρονους ψευδοδιδασκάλους στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

«Οι ληστές της Θείας Διδασκαλίας»

Ένα βιβλίο που ξεσκεπάζει τους σύγχρονους
ψευδοδιδασκάλους  στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Σήμερα μόνο το 3% των Ελλήνων εκκλησιάζονται συστηματικά.

Πάνω από το 90%  αυτού  του ποσοστού γνωρίζει  για την Πίστη , τον  δρόμο και τον τρόπο της εν Χριστώ σωτηρίας πολύ λιγότερα από όσα  γνωρίζει για τα Τούρκικα σήριαλ , το ποδόσφαιρο  ή τις συνταγές μαγειρικής.
Κατά τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη  «οι αδιάφοροι χριστιανοί  δεν θα σωθούν, όχι γιατί δεν πιστεύουν αλλά γιατί δεν ξέρουν σε τι πιστεύουν».

Απ΄την άλλη μεριά, η «Νέα Τάξη» πραγμάτων ή αλλιώς η  «Παγκοσμιοποίηση» , απαιτεί και οικοδομεί  μια νέα παγκόσμια θρησκεία για να κάνει εφικτή την διακυβέρνηση   όλου του κόσμου. Στο γενικευμένο κλίμα αδιαφορίας για την Πίστη, "Ορθόδοξοι"  ποιμένες  συνεργάζονται συστηματικά για την  εξάπλωση αυτής της νέας παγκόσμιας θρησκείας που ονομάστηκε από τους εμπνευστές  της Οικουμενισμός.

Σε όλη την ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας   υπεισέρχονταν  σε αυτήν μεθοδικά και ύπουλα «υπάλληλοι», «μισθωτοί», «λύκοι» και «φίδια» ( χαρακτηρισμοί  που απέδωσαν ο Χριστός και οι Απόστολοι στους ψευδοδιδασκάλους)

που διέφθειραν πνευματικά  τα λογικά πρόβατα του  Χριστού  εξυπηρετώντας τα προσωπικά τους πάθη .
Μεγάλο τμήμα των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας σήμερα μολύνεται  από τις κακοδοξίες και τα  έργα  αιρετικών και αιρετιζόντων μασκοφόρων και οδηγείται   στην απώλεια.

Στο βιβλίο "Οι ληστές της Θείας Διδασκαλίας"  του Ι.Ρίζου - που προλογίζει ο Ομότιμος καθηγητής θεολογίας του Α.Π.Θ  π.Θεόδωρος Ζήσης και εκδίδει η Ι.Μονή Αγίας Παρασκευής Πτολεμαϊδας-  εμφανίζονται απλά και κατανοητά ,  όχι μόνο οι  νοθείες και παραχαράξεις της Ορθόδοξης Πίστης  που υλοποιούν σήμερα πατριάρχες και επίσκοποι, αλλά και οι  Ορθόδοξες Αγιογραφικές και Αγιοπατερικές θέσεις που προφυλάσσουν τον πιστό από τον κίνδυνο της συμμετοχής του, στην ολέθρια αίρεση του Οικουμενισμού.

Το βιβλίο περιέχει:

       α)   296    σελίδες 

       β)   46      κεφάλαια
       γ)   146    Οικουμενιστικές παρεκτροπές
       δ)    282    Αγιοπατερικές ρήσεις (σε αντιπαράθεση των παρεκτροπών).
       ε)    134    κατάλληλα ανά περίσταση Αγιογραφικά χωρία
     στ)    75     φωτογραφίες- ντοκουμέντα 

        ζ)   515    παραπομπές και σημειώσεις 
        η)   140    βιβλία Βιβλιογραφία

Στο site  μας :  www.αντι-οικουμενισμος.eu  μπορείτε να :

• Διαβάσετε ένα κεφάλαιο του βιβλίου.
• Δείτε τα περιεχόμενα του .
• Διαβάσετε  επιστολές Επισκόπων για το βιβλίο.
• Αγοράσετε  on-line

τιμή βιβλίου :  8 ευρώ

παραγγελίες στο :    στο  6976786356
                                 ή   στο 24630-27005 εργάσιμες ημέρες και ώρες.

Σκέφτομαι το χθές και το σήμερα στην Εκκλησία της Λάρισας.

                         Φιλήματα Ιούδα

Σκέφτομαι το χθες και το σήμερα στην Λάρισα. Πόσοι ήταν παρά τω Θεολόγω τον οποίον υπερασπίζονταν λυσσωδώς, εκκλησιαστικοί Λεωνίδες, που θα υπερασπίζονταν μέχρι θανάτου την κανονικότητα στην εκκλησία, που ακόμα και στην κηδεία του εξέφραζαν την ευχή να έρθει  «ένας άξιος δεσπότης στη Λάρισα» ενώ γύριζε σαν χασαπόσκυλο ο μοιχεπιβάτης..

Αλλά…άνθρωποι κι αυτοί τι να κάνουν;!!! Έπαιρνε ο καθένας το δωράκι του και λούφαξαν,. 

                     

 Ο θεολόγος Βασ... από την μιά βιογραφούσε τον μακαριστό  Θεολόγο και από την άλλη προσκυνά δουλοπρεπώς πανοικεί  τον  μοιχεπιβάτη διώκτη του. 

   Ο μοναχός από την μιά αγιογραφούσε και υμνογραφούσε τον Θεολόγο και απο την άλλη προσκυνούσε το "Καππαδόκιον Τέρας" για να λάβει το αντιστάθμισμα της χειροτονίας και μια θέση ανταποδοτική με τούς κεκοιμημένους.  Ο μοναχός αυτός έπρεπε να αποδείξη την αφοσιωσή του στον "αρχηθύτη της Λαρίσης" γι' αυτό έγινε και δεινός  καταδότης ψευδομάρτυρας των πρώην αδελφών του γιατί ως "δημόσιος υπάλληλος" πρέπει  να υπερασπίζεται τον χειραγωγήσαντα για να εγκαταλείψει την μονή της μετανοίας του  και να κυκλοφορεί για καιρό ο ακτήμων καλόγερος  με επιβλητικό  τζιπ και να γεύεται τους καρπούς των θεάρεστων έργων του,   την μέθεξη της κολακείας του, και να περιφέρει την αίγλη του υποτεταγμένου  παραστήματος  στον δέσποτα της βίας!   

    Εξαφάνισαν τα αντίτυπα των βιβλίων για τον  Μακαριστό  τραυλίζουν όταν αναγκάζονταν να προφέρουν τις λέξεις Θεολόγου και Αθανασίου Μυτιληναίου…

   Βέβαια δεν έλαβαν αργύρια, αφού έπεσαν σε τσιφούτη και δεινό φιλάργυρο και νάρκισσο, αλλά πήραν προνόμια όπως χειροτονίες, τοποθετήσεις σε ναούς –μαγαζιά γωνία, άδειες, οφίκια, διευκολύνσεις, μεταθέσεις,  προβολή από το ραδιόφωνο, και φωτογραφίες (πολλές φωτογραφίες!!), αλλά και μεταπτυχιακά.

  Αλήθεια, ο κ. Τρίτος , ο  Ροταριανός κ. Κωνσταντίνου ο κ. Βασιλειάδης  του "καιρού" έχουν κάποια  ανάμιξη;;; για κάποιους αυλικούς με παρεμβάσεις  του μεγάλου ;;;; 

   Τους μπούκωσε, δεν μιλούν πλέον… θα τους  ανταμείψει  όλους με τον νόμισμα  που ξέρει αυτός όπως και τους άλλους ...

       Ο Άγιος Λογγίνος ήταν ο Κεντυρίωνας που του ανατέθει  η

Σταύρωση του Κυρίου και με όσα θαυμαστά είδε αναφώνησε πως «αληθώς Θεού Υιός ει». Αντιστάθηκε κόλλησε στον Χριστό και κανείς δεν μπόρεσε να τον αποσπάσει από κει…

      Οι σημερινές πνευματικές περικοκλάδες με την κοίμηση του Θεολόγου, έχασαν το υποστήριγμα και αγωνιωδώς αναζητούσαν ένα κάποιο άλλο στήριγμα. Το εύκαμπτο πνευματικό τους «ανάστημα» χωρίς την στήριξη του Επίσημου, θα σερνόταν κατά γης…

  Πνευματικά ακάρεα και παράσιτα που για την επιβίωση χρειάζονται κάποιον με την ζωντάνια της εξουσίας να κολλήσουν πάνω του ας είναι άπλυτος και βρωμερός αρκεί νάχει εξουσία.…     
  Τι να πρωτοθυμηθούμε  από το θέατρο της εκκλησιαστικής υποκρισίας;;    «Θεέ μου, φύλαξέ με από τους φίλους, γιατί τους εχθρούς τους ξέρω»                                                            
 Π.Μ.