"Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ", οι "aktines" και η τακτική να διαμαρτύρεσαι κατόπιν εορτής!

Διαβάσαμε στὸ Ἱστολόγιο «Κατάνυξις» τὴν ἀνάρτηση ποὺ στὴν συνέχεια δημοσιεύουμε, γιατὶ δείχνει τὸ ἦθος τῶν συμβιβασμένων μὲ τὴν αἵρεση ἀντι-Οἰκουμενιστῶν (“σιγονταρο-οικουμενιστῶν”, ὅπως τοὺς βάπτισε ἱστολόγος).

Πρόκειται γιὰ διαμαρτυρία τοῦ ἱστολογίου «Καιομένη Βάτος», διότι τὸ μπλόγκ "aktines" ἀρνήθηκε νὰ δημοσιεύσει σχόλιό τους γιὰ τὴν ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, μὲ τὸ ὁποῖο ἀποκάλυπταν τὴν τακτικὴ τῶν θεσμικῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν (π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, μέλος τῆς «Συνάξεως», “Ἀκτίνες”…) νὰ ἐξαπολύουν ἀναποτελεσματικὸ χαρτοπόλεμο, ἢ νὰ διαμαρτύρονται κατόπιν ἑορτῆς! Καὶ ἐπίσης, γιατὶ ἔθαψαν (οἱ "aktines") τὸ ἔντυπο:

"Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ" ἡ εἰσαγωγή τοῦ σφραγίσματος (Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης)!

Πηγή: «Κατάνυξις»

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ:

" .. βασικός σκοπός [..] για την «Μεγάλη Σύνοδο» του 2016, είναι να προωθηθεί σ᾽ αυτήν το θέμα της πλήρους κοινωνίας με τους παπικούς.."

Ἐνῶ ἡ κάρτα πολίτη καί ὁ οἰκουμενισμός ξεκάθαρα μᾶς ἁλώνουν, τό παρασκήνιο δέν εἶναι ξεκάθαρο! Καί τό σχόλιό μας πού δέν δημοσιεύθηκε. Γιατί ἄραγε;...

Διαβάσαμε στό μπλόγκ "aktines" τήν παρακάτω δημοσίευση τοῦ περιοδικοῦ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ πού θά δεῖτε καί στείλαμε τό σχόλιό μας, τό ὁποῖο θεωροῦμε ὅτι πρέπει ὁ χριστιανικός κόσμος νά διαβάσει. Ἀφορᾶ τήν ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΗ. Ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος, ὅμως, τῶν πνευματικῶν δρώμενων (ἤ τῆς ἀδράνειας.........), ἄς θεωρήσει ὁ κόσμος ὅτι μιά ἀπό τά ἴδια ἰσχύουν καί γιά τό θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πού ὀργώνει κι ἁλωνίζει, ὡς γνωστόν.

Τό σχόλιό μας δέν ἔχει δημοσιευθεῖ ἀκόμη....... Τό στείλαμε Παρασκευή 22/5/15 4 φορές, ἐπίσης καί μέηλ στό συγκεκριμένο site! Σᾶς τό γνωστοποιοῦμε στό παρόν μπλόγκ μας, μετά τήν παράθεση τοῦ ἄρθρου, γιατί τό θεωροῦμε σημαντικό νά γνωρίζετε καί βγάλτε μόνοι σας τά συμπεράσματά σας!

Ἀκολουθεῖ τό ἄρθρο τοῦ ἀκτίνες ἀπό δῶ:  http://aktines.blogspot.gr/2015/05/blog-post_468.html

Ἡ κάρτα ἦρθε «ἀπό τό παράθυρο»...

 (ἐξελίξεις σε πολιτικοοικονομικό και θρησκευτικό ἐπίπεδο)

῞Oσοι παρακολουθοῦν τίς ἐξελίξεις γνωρίζουν ὅτι μετά τό συντριπτικό ποσοστό (98%) ἀρνητικῶν σχολίων για τήν «Κάρτα τοῦ Πολίτη» στή διαβούλευση, πού ἔγινε τόν Μάρτιο 2015, ἡ κυβέρνηση ἀνακοίνωσε ὅτι ἀποσύρει τό ἐπίμαχο ἄρθρο 16 γιά τήν «Κάρτα τοῦ Πολίτη» καί ὅτι θα τό ἐπαναφέρει ἀφοῦ τό μελετήσει ἐκ νέου.

Ο «οικουμενισμός του αίματος»!

«Σήμερα ζούμε, αγαπητοί αδελφοί τον οικουμενισμό του αίματος» είπε στους ‘’Πεντηκοστιανούς’’ ο Πάπας Φραγκίσκος!

«Αυτός που διώκει τους Χριστιανούς δεν τον νοιάζει αν είναι Ευαγγελικός, Ορθόδοξος, Λουθηρανός, Καθολικός, Αποστολικός …δεν τον νοιάζει.  Είναι Χριστιανοί.  Και το αίμα είναι ενωμένο»!!!

Καὶ μόνο αὐτὲς οἱ δηλώσεις τοῦ Πάπα θὰ ἔπρεπε νὰ ὑποχρεώσουν τὸν Πατριάρχη νὰ διακόψει ἀμέσως τοὺς Διαλόγους, …ἐὰν ἦταν Ὀρθόδοξος! Ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν πατρ. Βαρθολομαῖο «το αίμα είναι ενωμένο»! Καὶ ὁ πατρ. Βαρθολομαῖος βιώνει τὸν «οικουμενισμό του αίματος»!

Ἰδέτωσαν ταῦτα καὶ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, ποὺ κοινωνοῦν ἀκόμα μὲ τὸν «οικουμενισμό του αίματος» τοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν κομπάρσων του!

ΑΤΟΠΕΣ  ΟΙ  ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ

ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

(Σε αιρετική σύναξη Παπικών και "Πεντηκoστιανών" παστόρων).

Του  Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του ο Πάπας Φραγκίσκος (Vatican insider (24/5/2015), για την «Ημέρα της χριστιανικής ενότητας», που διοργανώθηκε από την Παπική ‘’επισκοπή’’ Phoenix των ΗΠΑ, σε συνεργασία με μια ομάδα ‘’Πεντηκoστιανών’’ παστόρων, στους οποίους συμπεριλαμβάνετο και ο γνωστός  ‘’Πεντηκοστιανός’’ πάστορας John Taettino, διετύπωσε στρεβλές θέσεις τόσο για τη θεολογία όσο και για την Χριστιανική ενότητα.

«Σήμερα ζούμε, αγαπητοί αδελφοί τον οικουμενισμό του αίματος», είπε στους ‘’Πεντηκοστιανούς’’ ο Πάπας Φραγκίσκος.  «Σήμερα, μαζί, εσείς εκεί και εγώ από  τη Ρώμη, να ζητήσουμε από τον Πατέρα να στείλει το Πνεύμα του Ιησού, το Άγιο Πνεύμα, και   να μας δώσει την χάρη, που θα μας δώσει τη δυνατότητα να γίνουμε όλοι ένα, έτσι ο κόσμος να πιστέψει», πρόσθεσε κατόπιν ο Πάπας Φραγκίσκος, διαστρέφοντας εννοιολογικώς την Χριστιανική ενότητα . 

Απαντησι στους κατηγορους των ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ, π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τὸν περασμένο Ἰούλιο, ἐπ᾽ εὐκαιρίᾳ τῆς μνήμης τῶν Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκ. Συνόδου ἀνοίξαμε ἕνα θέμα. Ἡ μνήμη τώρα τῶν Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκ. Συνόδου καὶ τὸ πνεῦμα ὑποτιμήσεως τόσο τῶν ἁ­γί­ων πατέρων («μεταπατερικὴ» θεολογία) ὅσο καὶ τῶν ἱερῶν κανόνων («κωδικοποίηση»), μᾶς δίνουν πάλι τὴν εὐκαιρία νὰ συνεχίσουμε.

Ἐάν, ἀγαπητοί μου, ἐγκύψῃ κανεὶς στὴ μελέτη τῶν ἱερῶν κανόνων ὅπως τοὺς ἑρ­μηνεύουν σοφοὶ κανονολόγοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἐὰν πρὸ παντὸς πιστεύῃ ὅτι οἱ ἱεροὶ κανόνες εἶνε ἀποφάσεις ὄχι ἑνὸς ὑ­πουργικοῦ συμβουλίου ἢ κάποιας βου­λῆς ἀλλὰ ἱερῶν ἀνδρῶν ποὺ συνέρχονται καὶ συσκέπτονται ἐν ἁγίῳ Πνεύματι, τότε θὰ τοὺς βλέπῃ μὲ διαφορετικὸ βλέμμα. Θὰ βλέπῃ τὸ βάθος τῆς πατερικῆς σκέψεως καὶ ὄχι τὴν ἐ­πιφάνεια, τὸ πνεῦμα καὶ ὄχι τὸ γράμμα. «Τὸ γράμμα ἀποκτέννει, τὸ δὲ πνεῦμα ζωοποιεῖ» (Β΄ Κορ. 3,6). Ἡ οὐσία, ποὺ περικλείεται στὰ σχήματα τῶν ἱερῶν κανόνων, ἔχει αἰώνια ἀξία. 

Μερικοί, γιὰ νὰ ἐξευτελίσουν καὶ διακωμῳ­δήσουν τοὺς ἱεροὺς κανόνες, ἀναφέρονται σὲ μερικοὺς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θίγουν διάφορα ζητήμα­τα ἠθικῆς τάξεως καὶ ὠχυρωμένοι πίσω ἀπὸ τὸ γράμμα τους ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ κανό­νες δὲν ἔχουν πλέον θέσι στὴ σύγχρονη ζωή.

* * *

Ἐμεῖς τοὺς ἀπαντοῦμε τὰ ἑξῆς.
1. Λένε ὅτι οἱ κανόνες, ἀφοῦ θεσπίσθηκαν πρὸ 1.200 – 1.600 ἐτῶν, εἶνε παμπάλαιοι. Λησμο­νοῦν ὅμως ὅτι μερικὰ πράγματα δὲν παλιώνουν. Παράδειγμα ὁ ἥλιος, ποὺ παρὰ τὴν ἡλικία του εἶνε γιὰ ὅλους ἀπολύτως ἀπαραίτητος. Μπορεῖ νὰ καταργηθῇ ὁ ἥλιος;
Ἀλλ᾽ ὅ,τι εἶνε γιὰ τὸ ὑλικὸ σύμπαν ὁ ἥλιος, εἶνε γιὰ τὸ πνευματικὸ σύμπαν ὁ ἠθικὸς νόμος, τὰ ἀθάνατα ῥήματα τοῦ Ναζωραίου στὸ Εὐαγγέλιο· εἶνε τὸ φῶς, πρὸς τὸ ὁποῖο σπεύδουν οἱ ψυχὲς ποὺ ζητοῦν τὴν ἀλήθεια. «Ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σέ, ὁ Θεός, διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς» φωνάζει ὁ προφήτης Ἠσαΐας (26,9). Ὅσοι αἰῶνες κι ἂν περάσουν καὶ ὅσες μεταβολὲς κι ἂν γίνουν, ὁ εὐαγγελικὸς νόμος θὰ ἐξακολου­θῇ νὰ ἰσχύῃ. Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως ἔ­λεγε ὁ Τερτυλλιανός, εἶνε φύσει χριστιανική.

Η Αναμφισβητητη Αγιοτητα του Μεγαλου Κωνσταντινου

ἐπιμελείᾳ 

πατρός Νικολάου Δημαρᾶ Δρος Ν.

 

Ἡ ἀγιότητα δέν προσδιορίζεται μέ τά κριτήρια τοῦ ὀρθολογικοῦ Προτεσταντισμοῦ τῆς ἐκπεσμένης δύσης, ἀλλά μέ τήν διαχρονική συνείδηση τοῦ πληρώματος

τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Ἅγιος στήν καθ' ἡμᾶς Ἀνατολήν δέν ἐπιβάλλεται διά τῆς ἀνακηρύξεως ἀπό τήν διοίκηση τῆς ἐκκλησίας, ἀλλά καθιερώνεται ἀπό τήν ὁμόφωνη ἀναγνώριση τοῦ ἀλάνθαστου κριτήριου τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ μέσα στήν Ἐκκλησία Του.

Καί μόνον ἡ σύγκληση τῆς ἁγίας Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπό τόν Μέγα Κωνσταντῖνο καί ἡ καταδίκη τῆς ἀντιθέου αἱρέσεως τοῦ Ἀρειανισμοῦ ἀπό τούς ἁγίους 318 θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας θά ἀρκοῦσε γιά τήν τιμή του ὡς μεγίστου ἁγίου

τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Μέ τήν ἀμέριστη συμπαράσταση καί τήν οἰκονομική στήριξη τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου χτίστηκαν ἀπό τήν Ἁγία Ἑλένη 330 ἱεροί ναοί στούς Ἁγίους Τόπους, ἐκεῖ ὅπου ἔλαβαν χώρα ὅλα τά ζωοποιά γεγονότα τοῦ Εὐαγγελίου, πού ἄλλαξαν τόν ῥοῦν τῆς παγκόσμιας ἱστορίας, στή Ναζαρέτ, στήν Βηθλεέμ, στόν Γολγοθά καί στόν Πανάγιο Τάφο. Ἀπό τήν Ἁγία Ἑλένη βρέθηκε ὁ Τίμιος καί ζωοποιός Σταυρός τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ μας.

Τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, πού μόλις τόν 19ο αἰῶνα ἄρχισαν νά ἐμφανίζονται στήν δύση,

ὑπῆρξαν πρωταρχική μέριμνα τοῦ Μεγάλου βασιλέως, μετά τούς ἀπάνθρωπους διωγμούς τῶν Δεκίων καί τῶν Διοκλητιανῶν, πού λατρεύονταν σάν θεοί. Πολλές ἀπό τίς διατάξεις τῆς ποτισμένης ἀπό τήν χριστιανική φιλανθρωπία νομοθεσίας τοῦ Μεγάλου Στρατηγοῦ, ὅπως τό ἀτομικό δικαίωμα τῆς ἀνεξιθρησκείας στά Μεδιόλανα, τό 313,  περιέχονται σχεδόν αὐτολεξεί καί στά σύγχρονα Συντάγματα τῆς ὄψιμα παρουσιαζόμενης, μετά ἀπό 1600 χρόνια, ὡς "πολιτισμένης" δύσης.

«βαθύς ἀνθρωπισμὸς καὶ μέριμνα διὰ τὴν δικαιοσύνην χαρακτηρίζουν τὰ νομοθετικὰ κοινωνικὰ μέτρα, ἅτινα ἔλαβεν ὁ Κωνσταντῖνος μετὰ τὴν Σύνοδον τῆς Νικαίας. Διάκειται δυσμενῶς πρὸς τὴν παλλακείαν καὶ ἀπηγόρευσε τὸ βάρβαρον ἔθιμον τῶν ἀγώνων τῶν μονομάχων. Δὲν ἐπιτρέπει νὰ χωρίζουν τάς οἰκογενείας τῶν δούλων, ὅταν τὰ πωληθέντα κρατικὰ κτήματα, εἰς ἃ μέχρι τότε διεβίουν, διενέμοντο μεταξὺ τῶν νέων δικαιούχων. Κατήργησε τὸν διὰ σταυροῦ θάνατον, ἀπηγόρευσε τὸν στιγματισμὸν εἰς τὸ πρόσωπον καὶ ἐθέσπισεν, ὅπως οἱ κρατούμενοι εἰς τὰς φυλακὰς δικαιοῦνται καθ’ ἑκάστην νὰ βλέπουν τὸ φῶς τοῦ ἡλίου. Χαρακτηριστικός τῆς ἐνδελεχοῦς φροντίδος τοῦ αὐτοκράτορος διὰ τὴν ἐπιβολὴν τῆς ἠθικῆς τάξεως εἶναι ὁ νόμος ὁ κολάζων τὴν ἀπαγωγὴν παρθένου καὶ ὁ νόμος ὁ ἀξιῶν παρὰ τοῦ ἐπιτρόπου, ὅπως σεβασθῇ τὴν παρθενίαν τῆς ὑπ’ αὐτοῦ

ἐπιτροπευομένης νεάνιδος».

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἐξαγόραζε ὁ ἴδιος καὶ ἀπελευθέρωνε αἰχμάλωτους στρατιῶτες τοῦ ἐχθροῦ, τοὺς ὁποίους εἶχαν συλλάβει οἱ στρατιῶτες του! Προσθέτω σ’ αὐτὰ τὴν ἀπαγόρευση τῆς παλλακείας γιά τοὺς ἔγγαμους, (τῆς συνύπαρξης δηλ. συζύγου καὶ παλλακίδας, δηλ. «ἐπίσημης ἐρωμένης»), καὶ τὸ ἐξαιρετικὰ φιλολαϊκὸ μέτρο τῆς καθιέρωσης τῆς Κυριακῆς ὡς ἀργίας «διὰ τὸν ἀστικὸν πληθυσμόν», ἐνῶ «οἱ κάτοικοι τῆς ὑπαίθρου ἀφίενται ἐλεύθεροι νὰ ρυθμίζουν τὰς ἀγροτικάς ἀσχολίας των ἀναλόγως τῶν καιρικῶν συνθηκῶν». 

Σύμφωνα μὲ τοὺς Χριστιανούς, ἡ ἁγιότητα τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου δὲν εἶναι τιμητικὸς τίτλος, ποὺ τοῦ ἀποδόθηκε λόγῳ «τῆς καθοριστικῆς ὑποστήριξης καὶ τῆς προσφορᾶς του πρὸς τὴν Ἐκκλησία», ἀλλὰ γεγονὸς ἐπιβεβαιωμένο ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ θαύματα· ὄχι μόνο μὲ τὴν περίφημη θεοσημεία τοῦ σταυροῦ («Ἐν τούτῳ νίκα»), ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ ὅραμα ἀγγέλου, ποὺ τὸν καθοδηγοῦσε κατὰ τὴν  χάραξη τῶν ὁρίων τῆς Κωνσταντινούπολης, μὲ τήν μυροβλυσία κατὰ τὸ θάνατό του, μὲ πλῆθος ἰάσεων στὸν τάφο του, ἀλλὰ καὶ μέ πολλά μεταγενέστερα θαύματα.