ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΚΙΔΗΣ Ο ήρωας που αρνήθηκε να παραδώσει τη σημαία στους Γερμανούς

 ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΟΥΚΙΔΗΣ

Ο ήρωας που αρνήθηκε να παραδώσει τη σημαία στους Γερμανούς

Όταν στις 27 Απριλίου του 1941 τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής μπήκαν στην Αθήνα, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον ταγματάρχη Peter Jacoby και τον λοχαγό Georg Ebsnits να ανέβει στον ιερό βράχο της Ακρόπολης για να κατεβάσει την ελληνική σημαία και στην θέση της να υψώσει τη γερμανική (σβάστικα).

Ο επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε την σημαία μας, να την κατεβάσει. Κι αυτός, ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος… απλά αρνήθηκε! Μια ξερή διαταγή του επικεφαλής τους, έκανε έναν στρατιώτη να κινηθεί, ενώ οι συνάδελφοί του κρατούσαν ακίνητο τον Εύζωνα, απειλούμενο με τα προτεταμένα πολυβόλα και περίστροφα. Ο Ναζί υπέστειλε κανονικά την ελληνική σημαία, την δίπλωσε προσεκτικά και, σαν εκδήλωση φιλίας κι εκτίμησης (έτσι είχε αποφασίσει η προπαγάνδα τους), την παρέδωσε στον εύζωνα…

Την πήρε το παλληκάρι ατάραχο, κι επειδή δεν είχε κάποιον δικό του να την παραδώσει, τυλίχτηκε μ’ αυτήν και μπροστά στα μάτια των έκπληκτων Γερμανών, πριν καλά-καλά προλάβουν να αντιδράσουν, έτρεξε προς τη θέση Καλλιθέα της Ακρόπολης, πήδησε στο κενό, από ύψος 60 μέτρων, και κομματιάστηκε στα σκληρά ριζόβραχα του ιερού βράχου. Και βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του, άφησε άφωνους και συγκλονισμένους τους παριστάμενους Γερμανούς, αναλογιζόμενους με τι είδους ανθρώπους έχουν να παλέψουν.

Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: «A Greek Carries his flag to the death» (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).

Ο εύζωνας από τον Πόντο, με τον θάνατο του και με τον τρόπο που έγινε, κατέστη κήρυκας και σημαιοφόρος της ελληνικής Αντίστασης.

Άμεσα ήταν τα αποτελέσματα της θυσίας του και στη γερμανική εξουσία, η οποία, παρ’ όλη την εν γένει φυλετική ψυχρότητά της, δεν έμεινε ασυγκίνητη. Αποφάσισε αμέσως όπως, τόσο στο βράχο της Ακρόπολης, όσο και στο Δημαρχείο της Αθήνας, ν’ ανεμίζει ελεύθερα η γαλανόλευκη δίπλα στο μισητό σύμβολο του κατακτητή. Και σε λίγο, το μέτρο αυτό επεκτάθηκε σε όλα τα ελληνικά δημόσια κτίρια. Αυτό ίσχυσε σ’ όλη την διάρκεια της κατοχής και μόνον στην Ελλάδα.

Για την αυτοθυσία του Κων/νου Κουκίδη υπάρχουν πολλές μαρτυρίες. Τον είδε να πέφτει ο Κυριάκος Γιαννακόπουλος, μικροπωλητής τσιγάρων, ο παγοπώλης της περιοχής, που αμέσως ενημέρωσε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Χρύσανθο, κι εκείνος με τη σειρά του το καταχώρησε στο ημερολόγιο του την 27^η Απριλίου 1941.

Σ’ αυτόν τον νεοεθνομάρτυρα – αιώνιο φρουρό του Παρθενώνα – κανένα σημάδι δεν φανερώνει την γενναία ιστορική του παρουσία. Δεν θα έπρεπε η πατρίδα «ευγνωμονούσα» να δώσει το όνομά του σε κάποιο δρόμο και στο χώρο της θυσίας του να τοποθετήσει τον ανδριάντα του, διδάσκοντας τις μελλοντικές γενιές, ότι αξίζει και τη ζωή του να δίνει κανείς για το ιερό αυτό πανί, σύμβολο της ελευθερίας και της αγάπης στην εκκλησία και την πατρίδα; Σύμβολο, που, για να μπορεί να κυματίζει αγέρωχα, οι πατεράδες μας έχυσαν ποτάμια το αίμα τους;

Άραγε ποια σχέση μπορεί να υπάρξει μεταξύ Κων/νου Κουκίδη και των σύγχρονων «Εφιαλτών» που επιδεικτικά καίνε τη σημαία μας, αλλά και αυτών που ανέχονται αυτές τις καταστάσεις;

Μη μας ξενίζει, το ότι γίναμε ο περίγελος των ξένων και χαιρέκακα χειρονομούν απρεπώς σε βάρος μας; Ο φθόνος και η ζήλεια αυτών κατέτρωγε τα σωθικά τους. Αλλ’ όσο εμείς «περιπατούσαμε ευσχημόνως» και τιμούσαμε τα ιερά και τα όσια όλοι αυτοί οι … κύριοι «είχαν την ουρά στα σκέλια». Από τότε όμως που ο μαμωνάς (το χρήμα, η εύκολη ζωή) αντικατέστησε Θεό και πατρίδα και ο αφελληνισμός αποτελεί κύριο σκοπό μας πήραμε τον κατήφορο! Ω, τι ξεπεσμός!

Δεν είναι όμως ποτέ αργά. «Το σφάλεσθαι ανθρώπινο». Καιρός πλέον έμπρακτης μετάνοιας. Και η μετάνοια εκδηλώνεται με την επιστροφή στις ρίζες μας και τα ιδανικά μας. Απόδοση τιμών σ’ εκείνους που το αξίζουν, όπως στον ηρωικό Κων/νο Κουκίδη, του οποίου η φιλοπατρία – όντως ξεχωριστή – πρέπει να περάσει στα σχολικά εγχειρίδια και να διδάσκεται από τους δασκάλους με σοβαρότητα και αξιοπρέπεια.

Ας μένει στη μνήμη του Θεού αιώνια!

Πρέπει να εννοήσουν οι ιθύνοντες ότι οι ήρωες εθνομάρτυρες όπως ο Κουκίδης πρέπει να περιβάλλονται ως πρότυπα εάν θέλουμε να επανέλθουμε στο «αρχαίο κάλλος».
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ "ΑΓΩΝΑΣ"ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011 ΑΡ.ΦΥΛ.173

1940: Η Παναγία στο μέτωπο

Πορεία στα χιόνια στο Αλβανικό Μέτωπο

Προσευχή για τους νεκρούς των πολέμων, δικούς και εχθρούς

Πηγή

Το ιστολόγιό μας δεν έχει πολιτικό ενδιαφέρον, ούτε πατριωτικό, αλλά καθαρά πνευματικό. Αν και αγαπώ την πατρίδα μου, είμαι και ορθόδοξος χριστιανός (έννοια απολύτως πανανθρώπινη), άρα για μένα η ζωή και η σωτηρία της ψυχής του Τούρκου ή Γερμανού εισβολέα έχει την ίδια αξία με εκείνη του Έλληνα στρατιώτη. Έτσι το βλέπω, εκεί με οδηγεί η ορθόδοξη πνευματική κληρονομιά του λαού μου, είτε αρέσει αυτό σε μερικούς είτε όχι. Θα προτιμούσα να μη σκανδαλιστείτε, όλοι οι πατριώτες, αλλά να προβληματιστείτε και να δείξετε έστω κατανόηση.

Αυτή η ορθόδοξη άποψη έχει σοβαρά ερείσματα στην ιστορία του λαού μας. Ναι, έχουν υπάρξει χαροκαμένες μανάδες που έχουν φερθεί με ανθρωπιά σε τραυματίες, αιχμάλωτους ή νεκρούς εισβολείς.

Ωστόσο δεν πρέπει να αγνοήσουμε ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου άγιοι εμφανίζονται σε μάχες υπέρ των (αμυνόμενων) χριστιανών: ο άγιος Δημήτριος στην πολιορκία του Σκυλογιάννη και στη μάχη για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1913, ο άγ. Μηνάς στο Ελ Αλαμέιν, ο αρχάγγελος Μιχαήλ στο Μανταμάδο (όπου μάλιστα σκότωσε τους πειρατές), η Παναγία κατά την επίθεση των Αβάρων (όταν ψάλθηκε ο Ακάθιστος Ύμνος) και φυσικά στο Αλβανικό Μέτωπο.

Γιατί οι άγιοι το κάνουν αυτό; Παρεμβαίνουν σωστικά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις για λόγους που εκείνοι ξέρουν. Συγκαταβαίνουν στην ανθρώπινη αδυναμία. Έρχονται να προστατέψουν. Σταματάνε μεγαλύτερες συμφορές. Υπακούνε σε αγωνιώδεις προσευχές
ανθρώπων με καθαρή καρδιά. Αυτά είναι ΠΙΘΑΝΟΙ ΛΟΓΟΙ. Δε μπορώ να το κρίνω - εγώ δεν αγαπώ τον εχθρό μου πιο πολύ απ' όσο τον αγαπούν ο Χριστός, η Παναγία και οι άγιοι. Μπορώ μόνο να καταγράψω τις μαρτυρίες.

Η Παναγία στον Ορχομενό και ο άγ. Χαράλαμπος στα Φιλιατρά σταμάτησαν τους ναζί, δεν τους σκότωσαν. Γιατί το έκαναν; Δε γίνεται μάρτυρας ο αθώος που πεθαίνει από μαχαίρι εισβολέα; Γιατί δεν το έκαναν στα Καλάβρυτα ή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή στους θαλάμους βασανιστηρίων; Μπορεί στον Ορχομενό, στα Φιλιατρά και όπου αλλού έγινε κάτι παρόμοιο, οι άνθρωποι να μην ήταν έτοιμοι να γίνουν μάρτυρες ή μπορεί ο Θεός να παρενέβη, επειδή ίσως κάποια προτεστάντισσα Γερμανίδα μάνα προσευχόταν με αγωνία & καθαρή καρδιά για το γιο της κι ο Θεός δεν τον άφησε να λερώσει τα χέρια του με αίμα γυναικόπαιδων.

Επαναλαμβάνω, δεν το ξέρω. Ξέρω μόνο ότι η σφαγή το θύμα το καθαγιάζει (όταν είναι αθώο) και το σφαγέα τον στέλνει στην κόλαση, ξέρω πως ο Θεός νοιάζεται πιο πολύ για τα θύματα της αδικίας απ' όσο νοιάζομαι εγώ ή ένας ιστορικός ή δημοσιογράφος ή ακόμη και η μητέρα τους - και ξέρω πως ο Θεός ενεργεί εντελώς διαφορετικά απ' ό,τι θα θέλαμε εμείς να ενεργήσει. Αυτό μας σκανδαλίζει, γιατί πάντα ξεγελάμε τη συνείδησή μας λέγοντάς της πως εμείς είμαστε σοφότεροι ή πιο δίκαιοι απ' το Θεό και πως ο Θεός κάνει λάθη, ενώ εμείς, αν ήμασταν στη θέση Του, "δε θα κάναμε" - οι καημένοι...

Η εικόνα της Παναγίας του Ορχομενού. Ζωγραφίστηκε με έξοδα του Γερμανού διοικητή Χόφμαν, που είχε κάνει την αποτυχημένη επίθεση στις 10 Σεπτ. 1942.

Είναι οφθαλμοφανές πως οι εμφανίσεις αυτές θυμίζουν τις παρεμβάσεις των θεών στα ομηρικά έπη. Αυτό βοηθάει όποιον θέλει να τις ερμηνεύσει ως μύθους ή ψευδαισθήσεις, γεννημένες απ' τη φαντασία των πιστών που έχουν επείγουσα ανάγκη να νιώσουν την υψηλή προστασία κάποιου ισχυρού (αλλά ανύπαρκτου) πνεύματος. Όμως οι πιο καλά μαρτυρημένες τέτοιες εμφανίσεις -της Παναγίας στο μέτωπο του 40- είναι πολύ κοντά σε μας (δεν απέχουν αιώνες, ώστε να μπορούμε να τις αγνοήσουμε πλήρως) και καλό είναι να μην απορριφθούν ελαφρά τη καρδία ακόμη κι από έναν "άπιστο", χωρίς να τον κάνουν, όχι να "πιστέψει", αλλά να βάλει ένα ερωτηματικό.

Ο μέσος άνθρωπος δεν περιμένει να δει την Παναγία, ώστε να αυθυποβληθεί σε οράματα, και μάλιστα πολλά & ομαδικά. Την Παναγία την έστειλαν στους φαντάρους, περισσότερο ακόμα κι από τη δικαιοσύνη του αμυντικού αγώνα, οι προσευχές των μανάδων τους. Αυτό νομίζω.

Όσο για τις εμφανίσεις των αρχαίων θεών, εμφανίσεις πνευμάτων καταγράφονται σ' όλους τους πολιτισμούς, όλες τις εποχές. Αυτές τις αμέτρητες εμφανίσεις, ο πιστός του Διαφωτισμού απλά τις χαρακτηρίζει μύθους (αυθαίρετα) χωρίς να προβληματιστεί καν· ο πιστός των θρησκειών τις δέχεται όπως είναι, χωρίς να το ψάξει (όταν ένα πνεύμα τού λέει πως είναι θεός ή άγγελος το πιστεύει αμέσως)· ο ορθόδοξος χριστιανός, ακόμα κι αν εμφανιστεί ο Χριστός, το αμφισβητεί και διερευνά την ταυτότητα του οράματος ανάλογα με τη συμπεριφορά του πνεύματος.

Εμφανίσεις της Παναγίας σε Έλληνες στρατιώτες το 1940

Επιμέλεια: π. Δημητρίου Αθανασίου

Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας σημειώθηκαν σε πολλές περιοχές του ελλαδικού χώρου κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά στην πρώτη γραμμή του πολέμου, στα ελληνοαλβανικά σύνορα και την Πίνδο, η Παναγία ήταν η προστάτιδα και οδηγός των στρατιωτών. Οι στρατιώτες την έβλεπαν με τα μάτια της πίστης τους να τους εμψυχώνει και να τους «σκεπάζει», καθώς πολεμούσαν στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας.

Πως γίνεται ο "φασίστας Μεταξάς" να κήρυξε τον "πόλεμο στον φασισμό";

Κάποτε ο Χριστός, ενώ δίδασκε στο ιερό, ήρθαν κοντά του οι αρχιερείς και τον ερώτησαν αγανακτισμένοι:

    «Με ποια εξουσία τα κάνεις όλα αυτά; Ποιος σου έδωσε αυτή την εξουσία;»

     Και ο Χριστός τους απάντησε: «Θα σας ρωτήσω και εγώ έναν λόγο, και αν μου απαντήσετε, θα σας πω και εγώ με ποια εξουσία τα κάνω αυτά. Το βάπτισμα του Ιωάννη (του Προδρόμου) από πού ήταν; Από τον Ουρανό ή από τους ανθρώπους;»

     Εκείνοι τότε άρχισαν να σκέπτονται μέσα τους, λέγοντας: «Αν πούμε: Από τον Ουρανό, θα μας πει: Γιατί, λοιπόν, δεν πιστέψατε σ' αυτόν; Αν, όμως, πούμε: Από τους ανθρώπους, φοβόμαστε το πλήθος, επειδή, όλοι έχουν τον Ιωάννη ως προφήτη».

    Και του απάντησαν: «Δεν ξέρουμε».

    Κι Εκείνος τους είπε: «Ούτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία τα κάνω αυτά». (Ματθαίος 21:23-27)

Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά;

Γιατί κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, ακούγεται (από αριστερούς, χαζοδεξιούς και αντιλαλεί το τηλεόπληκτο πόπολο) το χιλιοειπωμένο «οι Έλληνες πολέμησαν εναντίον του φασισμού» ή «η Ελλάδα είπε ΟΧΙ στο φασισμό».

Ο υπουργός μισελληνικής προπαγάνδας και απεθνοποίησης της παιδείας, πέρσι μας διαφώτισε ότι, «…το έπος της 28ης Οκτωβρίου, ήταν ένας πόλεμος αντίστασης στο φασισμό και μέρος του ευρύτερου αντιφασιστικού αγώνα στην Ευρώπη».

Μάλιστα. Καταρχάς τίθεται το εύλογο ερώτημα:

Δηλαδή αν ο εχθρός είχε π.χ. δημοκρατικό πολίτευμα, θα τον αφήναμε να περάσει;

Εάν έκαναν την εισβολή οι μπολσεβίκοι θα κάναμε αντίσταση;  

Η Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1940, πολέμησε έναν εχθρό, έναν ξένον εισβολέα που της επιτέθηκε και απείλησε την εδαφική της ακεραιότητα, χωρίς να του ζητήσει πιστοποιητικό πολιτικών ή κοινωνικών φρονημάτων.

Κι εγώ νόμιζα ότι ευρίσκεται εις πόλεμον "με τον φασισμόν"

Και φυσικά το ΟΧΙ δεν το είπε ο λαός. Το είπε ο Μεταξάς**.

Μα μισό λεπτό, ο Μεταξάς δεν ήταν «φασίστας»;

Εάν ήταν φασίστας, πως έκανε αντίσταση κατά του φασισμού;

Διαβάζουμε στην wikipedia:

Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου μπορεί να χαρακτηριστεί ως δεξιό αυταρχικό και ως πατερναλιστικό. Παρά τις επιρροές του από τον φασισμό και τον ναζισμό, η 4η Αυγούστου δεν ταυτίζεται με τα καθεστώτα της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας. Εξάλλου, δεν υιοθετούσε τις φυλετικές-ρατσιστικές διακρίσεις του ναζισμού (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι επιτρεπόταν στους Έλληνες Εβραίους η συμμετοχή στην ΕΟΝ). Μια ακόμα σημαντική διαφορά ήταν ο αντι-ιμπεριαλιστικός λόγος του καθεστώτος και του Μεταξά.

Ο εθνικισμός ήταν ίσως το πιο κύριο χαρακτηριστικό του καθεστώτος, έχοντας επιρροές από τη δικτατορία του Σαλαζάρ στη Πορτογαλία και του στρατοκρατικού "Εστάντο Νόβο" στη Βραζιλία.

Ο Μεταξάς είχε στόχο έναν νέο "Τρίτο Ελληνικό Πολιτισμό". Οι οπαδοί του καθεστώτος θεωρούσαν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες οφείλουν να είναι οι συνεχιστές του Αρχαίου (Α΄) και του Βυζαντινού (Β΄) Πολιτισμού.

Οπότε, ή ο Μεταξάς δεν ήταν φασίστας και άρα έκανε αντίσταση κατά του φασισμού (οπότε του αξίζει κάθε τιμή από το «δημοκρατικό τόξο») ή ήταν φασίστας, αλλά προτίμησε να υπερβεί την ιδεολογία του και να κηρύξει τον πόλεμο στους ομοϊδεάτες του, για χάρη της πατρίδας*, οπότε πάλι του αξίζει τιμή.  

Το πιθανότερο βέβαια, εάν τεθούν τέτοιες ερωτήσεις στους ινστρούχτορες της προπαγάνδας να απαντήσουν κι εκείνοι: «Δεν ξέρουμε».

* κάτι που δεν θα έκανα οι εγχώριοι οπαδοί του μπολσεβικισμού, εάν έκανε επίθεση η «μαμά» Μόσχα ή οι δορυφόροι της.

** Βίδεον. Ωχ! ωχ! ωχ!

ΚΟ

Η ΠΑΝΣΠΕΡΜΙΑ ΤΩΝ "ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ" ΣΤΟΝ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ ΛΙΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΌΔΟΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑ

Λεπτομέρειες!!! Γεμίσαμε «Εκκλησίες»! «Εκκλησίες», «εκκλησίες», «εκκλησίες»!!!

Μετὰ τὴν Κολυμπάριο Σύνοδο ποιός δίνει σημασία στὸ πῶς θεωρεῖ τὸ ἐπίσημο site τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸ προτεσταντικὸ μόρφωμα τοῦ CCME;

Συνάντηση Αρχιεπισκόπου με μέλη της Επιτροπής Εκκλησιών για τους Μετανάστες στην Ευρώπη (CCME) 25.10.2016

Με μέλη της Επιτροπής Εκκλησιών για τους Μετανάστες στην Ευρώπη (CCME) συναντήθηκε σήμερα ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Τα μέλη της CCME, με επικεφαλής την Πρόεδρο και την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής και μέλη από Γαλλία, Νορβηγία, Ρουμανία, Ελβετία και Γερμανία συνεδρίασαν στην Αθήνα μετά από πρόσκληση της Εκκλησίας της Ελλάδος και συγκεκριμένα του Κέντρου Συμπαραστάσεως Παλιννοστούντων και Μεταναστών - Οικουμενικού Προγράμματος Προσφύγων της Εκκλησίας της Ελλάδος…

Παρόντες στη συνάντηση ήταν ο Διευθυντής του Κέντρου Συμπαραστάσεως Παλιννοστούντων και Μεταναστών - Οικουμενικού Προγράμματος Προσφύγων, Πανοσ. Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Συμεωνίδης, η προϊσταμένη του Κέντρου κυρία Ευθαλία Παππά, ο κ. Αντ. Παπαντωνίου, επίτιμος πρόεδρος της CCME και άλλοι συνεργάτες του Κέντρου.

Πηγή: http://www.ecclesia.gr/epikairotita/main_epikairotita_next.asp?id=1958

____________________________________________________

Επίσκεψη (15-17/9/2015) στην Ελλάδα (Θεσσαλονίκη, Ειδομένη, Αθήνα) εκκλησιαστικής αντιπροσωπείας από Μεγάλη Βρετανία και Ιρλανδία μαζί με εκπροσώπους του CCME. Συμμετείχαν ο Αγγλικανός Επίσκοπος Ευρώπης, David Hamid, ο Επίσκοπος της Κοπτικής Εκκλησίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, Abna Angealos, ο Γενικός Γραμματέας της Επιτροπής Churches together in Britain and Ireland / Εκκλησίες Μαζί στη Βρετανία και Ιρλανδία, πάστορας Bob Fyffe, ο Torsten Moritz, από CCME, Βρυξέλλες, δημοσιογράφοι κλπ. Στην Αθήνα συναντήθηκαν και με τον Σεβασμιώτατο Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως ενώ το πρόγραμμα …είχε οργανώσει η προϊσταμένη του ERP, κ. Ευθαλία Παππά.

Πηγή: http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/kspm_photos.html

____________________________________________________

  

Οι Ευρωπαϊκές Εκκλησίες για την τρομοκρατία και το προσφυγικό

Από 25 μέχρι 27 Νοεμβρίου 2015 η Διοικούσα Επιτροπή του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών συνεδρίασε στην Ιερή Πόλη Ετσμιατζίν της Αρμενίας, φιλοξενούμενη από την Αρμενική Αποστολική Εκκλησία.

Η επίσκεψη στην Αρμενία έδωσε την ευκαιρία για μια σειρά από σημαντικές στιγμές, όπως η ακρόαση με την Α.Α. τον Πατριάρχη Καρεκίν Β’ στη Μητρική Έδρα της Ιεράς Πόλεως του Ετσμιατζίν και το προσκύνημα στο Μνημείο και το Μουσείο της Αρμενικής Γενοκτονίας στο Ερεβάν, όπου έγινε κατάθεση στεφάνου για την επέτειο των 100 χρόνων από την έναρξη της Γενοκτονίας…

Από τον Όρθρον της εορτής του αγίου Νέστορος. ---"Ελέησον τους υπό της φοβεράς του Σεισμού απειλής τεθορυβουμένους"!

Κοντάκιον

Ἀθλήσας καλῶς, ἀθάνατον τὴν εὔκλειαν, κεκλήρωσαι νῦν, καὶ στρατιώτης ἄριστος, τοῦ Δεσπότου γέγονας, ταῖς εὐχαῖς Δημητρίου τοῦ Μάρτυρος, σὺν αὐτῷ οὖν Νέστορ σοφέ, πρεσβεύων μὴ παύσῃ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Ὁ Οἶκος

       Ῥώμῃ Θεοῦ ἀθλήσας, παμμάκαρ, νικηφόρος ἐδείχθης,ἐχθρὸν τοῖς ποσὶ καταπατήσας, δεδόξασαι, στεφανίτης σὺν ταῖς χορείαις τῶν σεπτῶν Ἀθλοφόρων Νέστορ ἐφάνης, καὶ Ἀαρὼν ὑπερήρθης Χριστοῦ Ἀθλητά, σὺν Ἄβελ αἷμα τὸ θεῖον σου προσενέγκας, καὶ θρόνῳ θείῳ τοῦ κτίσαντος παρεστώς, σὺν Ἀγγέλων τοῖς τάγμασι, πρεσβεύων μὴ παύσῃ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν. τὸν

Κοντάκιον τοῦ Σεισμοῦ

Τῇ νεύσει κλονεῖς, τῇ θείᾳ σου τὰ σύμπαντα, καὶ πάντων δονεῖς, καρδίας Παντοδύναμε, τῶν εἰς νοῦν τὸν φόβον σου, μὴ ἐχόντων δίκαιε Κύριε· τῆς οὖν δικαίας σοῦ ὀργῆς,  τὰ κύματα ἄνες, σὸν πλάσμα ἐλεῶν.

Ὁ Οἶκος

Ἡ πηγὴ τῶν οἰκτιρμῶν, καὶ τῆς φιλανθρωπίας τὸ ἀνεξιχνίαστον πέλαγος, καὶ τῆς  μακροθυμίας καὶ χρηστότητος ἡ ἄπειρος ἄβυσσος, πολυεύσπλαχνε Κύριε, σοῦ δεόμεθα, καὶ σὲ ἱκετεύομεν· οἴκτειρον τοὺς συντετριμμένους ἡμᾶς καὶ  τεταπεινωμένους, ἐλέησον καὶ ὑπὸ τῆς φοβερᾶς τοῦ Σεισμοῦ ἀπειλῆς τεθορυβουμένους, καὶ τρόμῳ πολλῷ καὶ φόβῳ συνεχομένους ἐπίσκεψαι, καὶ λύτρωσαι ἐκ ταύτης, καὶ παντοίου ἀλλοῦ καὶ δεινοῦ κινδύνου καὶ κακώσεως, καὶ πάσης ἄλλης δικαίας σοῦ ὀργῆς τὰ κύματα ἄνες, σὸν πλάσμα ἐλεῶν.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ για την διαρκή υποβάθμιση της κλασικής παιδείας στο γυμνάσιο και λύκειο της Ελλάδας, την οποία συστηματικά και εμπρόθετα προωθεί το Υπουργείο Παιδείας.

INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION ( USA)

815 Naudain Avenue.

Claymont, Delaware 19703

U.S.A

www.professors-PhDs.com.

       Mail: IHAHellas@gmail.com

.                                                                                                                       October 19, 2016

Προς

Τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο

Τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος κ. Αλέξη Τσίπρα

κ. Πάνο Καμμένο, Πρόεδρο των ΑΝΕΛ, του κόμματος της συγκυβέρνησης

Τον Υπουργό Παιδείας κ. Νίκο Φίλη

κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης

Αρχηγούς όλων των  Πολιτικών Kομμάτων

 Όλα τα μέλη της Βουλής των Ελλήνων

Την Ακαδημία Αθηνών

Την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας

Τα Ελληνικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα

Τις Ελληνικές Φιλολογικές Ενώσεις (Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων, Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων).

Τις εκπαιδευτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΟΙΕΛΕ.

Τους εκπροσώπους της πνευματικής ζωής της χώρας

Οι υπογράφοντες Έλληνες Πανεπιστημιακοί Καθηγητές και άλλοι πνευματικοί άνθρωποι με κατάπληξη, απογοήτευση και οδύνη παρακολουθούμε τη διαρκή υποβάθμιση της κλασικής παιδείας στο γυμνάσιο και λύκειο της Ελλάδας, την οποία συστηματικά και εμπρόθετα προωθεί το Υπουργείο Παιδείας.

Μετά την πρωτοφανή κατάργηση στα λύκεια της διδασκαλίας του Επιταφίου που ο Θουκυδίδης αποδίδει στον Περικλή, δηλαδή ενός κειμένου το οποίο προσφυώς έχει χαρακτηριστεί «Ο διθύραμβος της δημοκρατίας», καταφέρονται τώρα στο γυμνάσιο καίρια πλήγματα κατά της κλασικής παιδείας:

1.    Με την αφαίρεση από κάθε τάξη μιας εβδομαδιαίας ώρας διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών.

2.    Με την τοποθέτηση του μαθήματος εκτός των προαγωγικών και των απολυτηρίων εξετάσεων στο γυμνάσιο – ένα μέτρο που καθιστά τα Αρχαία Ελληνικά στην κυριολεξία «παρία» του ωρολογίου προγράμματος και προοιωνίζεται τη μελλοντική τυπική, πλέον, κατάργησή τους ως διδασκόμενου μαθήματος.

Είναι στ’ αλήθεια τραγικό να αναγνωρίζουν ομόφωνα οι ξένοι την τεράστια συμβολή της κλασικής παιδείας στη διαμόρφωση του πολιτισμού της Δύσης και την ίδια στιγμή να μεθοδεύεται ο οριστικός ενταφιασμός της παιδείας αυτής στην ίδια τη γενέθλια χώρα της! Με κίνδυνο, λοιπόν, να υποχρεωθούμε στην επανάληψη κοινοτοπικών αλλά αδιαφιλονίκητων αληθειών, ας μας επιτραπεί να επισημάνουμε τα εξής.

Σ. Καργάκος (ιστορικός): Το Ισλάμ προ των πυλών - Η τωρινή Ευρώπη δεν το βλέπει;

Άρθρο του ιστορικού και συγγραφέα, Σαράντου Ι. Καργάκου

Ἔγραφα στὸ προηγούμενο ἄρθρο μου ὅτι ἐπὶ 10ετίες ὅλη ἡ ἐξωτερικὴ καὶ ἀμυντικὴ μας πολιτικὴ στηρίζεται σ’ ἕνα σύστημα κακομελετημένων καὶ ἐσφαλμένων ἐκτιμήσεων. Ἔλεγε μὲ ἐμβρίθεια πιγκουΐνου ὁ Κων/νος Καραμανλῆς ὅτι ἡ ἔνταξὴ μας στὴν ΕΟΚ ἀρχικὰ, καὶ μετὰ στὴν Ε.Ε., διασφαλίζει τὰ σύνορὰ μας προς Ἀνατολάς. «Τύφλες καὶ μαῦρα φάσκελα», ποὺ λέγαμε στὴ Μάνη. Ἡ τουρκικὴ εἰσβολὴ εἶχε ἀρχίσει πρὸ πολλοῦ, ἀλλ’ ὄχι μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἔγινε στὴν Κύπρο. Μᾶς εἶχε προειδοποιήσει –καὶ μάλιστα ἐδῶ στὴν Ἀθήνα– ὁ πανέξυπνος Τοῦρκος πολιτικός Ὀζάλ: «Θὰ σᾶς κατακτήσουμε πληθυσμιακά». Ἤδη στὴ Θράκη ἔχει ἐπέλθει πληθυσμιακὴ ἀνατροπή. Τώρα αὐτὴ ἐπεκτείνεται στὰ νησιὰ τοῦ Ἀρχιπελάγους καὶ πρὸς τὴν Ἀθήνα.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΓΓΕΛΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΤΕ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

"ΚΑΤΟΠΙΝ, ΛΟΙΠΟΝ, ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙΣΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΔΙ ΩΝ ΟΥΤΟΣ ΦΕΡΕΤΑΙ ΠΡΟΣΧΩΡΩΝ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΩΣ ΕΙΣ ΑΙΡΕΣΙΝ, ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΕΡΕΤΑΙΡΩ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ ΑΝΑΜΟΝΗΣ, ΕΠΑΥΣΑ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΟΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΟΥΤΟΥ, ΚΑΤ ΕΦΑΡΜΟΓΗΝ ΙΕ ΚΑΝΟΝΟΣ ΠΡΩΤΟΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΓΓΕΛΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΤΕ  ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

"Μετά πικρίας ανέγνωμεν βλασφήμους δηλώσεις Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρα καταχωρησθείσας εις απογευματινήν εφημερίδα Αθηνών δι ών εδονήθησαν θεμέλια Ορθοδόξου Χριστιανικής πίστεως. Η κατά της Ορθοδοξίας επίθεσις και δη ακριβώς μίαν εβδομάδα προ της πρώτης Κυριακής νηστειών, καθ ήν τα πλήθη των Ορθοδόξων εορτάζουν τον θρίαμβον της Οροδοξίας κατά πασών των αιρέσεων, υπήρξε καθ όλας τας ενδείξεις προμελετημένη και επίβουλος.

Το Φανάριον, όπερ μέχρι και της προχθές απετέλει ένδοξον έπαλξιν των υπέρ της Ορθοδοξίας ατρύτων αγώνων, οι ηγέται του οποίου σθεναρώς ηγωνίσθησαν και εθυσιάσθησαν υπέρ της πανσέπτου Ορθοδοξίας, σήμερον με επικεφαλής τον Οικουμενικόν Πατριάρχην και τινας ευαρίθμους ομόφρονας αυτώ κληρικούς, εξεστράτευσε διά να την πλήξη θανασίμως.

Εφ ώ και επεστρατεύθη η πρώτου μεγέθους κατά την πατριαρχικήν έκφρασιν φυσιογνωμία , ο μητροπολίτης δηλονότι Χαλκηδονος κ.Μελίτων, η φωνή του Φαναρίου-κατά τον πατριάρχην-όμοιον του οποίου δεν έχει πολλούς το Φανάριον και τον οποίον ασφαλώς θα απεθαύμαζε την Κυριακήν της Τυροφάγου, όταν ηέως ήκουεν αυτού, εξ Αθηνών ομιλούντος περί ανέμων και υδάτων, περί μεταμορφώσεως της Εκκλησίας, περί καρναβάλου, αλλά (άκουσον-άκουσον) και περί υποκρισίας.

Με ποίον όμως κύρος ο κ.Μελίτων ετόλμησε να στηλιτεύση υποκριτάς και υποκρισίαν , όταν ο ίδιος και δη εν ώρα θείας λατρείας μυρίους υποκριτικούς φωνητικούς αττικισμούς μεελθών και διά χειρονομιών και ποικίλων του σώματος κινήσεων , ήκιστα σοβαρών και σεμνών κατά τας μαρτυρίας ακηκοότων και εωρακότων, ουχί εις λειτουργούς του Υψίστου αλλ εις ηθοποιούς και μίμους προσιδιαζουσών, επέτυχε να πείση τους πάντας ότι όντως διαθέτει αξιόλογον τάλαντον υποκριτικής ικανότητος και τέχνης;

"ΚΑΤΟΠΙΝ, ΛΟΙΠΟΝ, ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙΣΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΔΙ ΩΝ ΟΥΤΟΣ ΦΕΡΕΤΑΙ ΠΡΟΣΧΩΡΩΝ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΩΣ ΕΙΣ ΑΙΡΕΣΙΝ, ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΕΡΕΤΑΙΡΩ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ ΑΝΑΜΟΝΗΣ, ΕΠΑΥΣΑ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΟΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΟΥΤΟΥ, ΚΑΤ ΕΦΑΡΜΟΓΗΝ ΙΕ ΚΑΝΟΝΟΣ ΠΡΩΤΟΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ.

Ανοικτή Επιστολή Ιεραποστολικής Ομάδας "Ελληνική Ναυς" προς την Ιερά Επιστασία Αγ. Όρους.

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΟΜΑΔΑ “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ”
εκπροσωπούμενη από τον κ. Γεώργιο Κεφαλιακό
e-mail: ellinikinafs@gmail.com

Αθήνα, 3 Οκτωβρίου 2016

Αγ. Ιερομ. Διονυσίου Αρεοπαγίτου

Προς: Ιεράν Επιστασίαν Αγίου Όρους
Κοινοποίηση: Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

Σεβαστοί μας Πατέρες,

με φόβο Θεού και αγάπη προς το Ιερό Περιβόλι της Παναγιάς μας θα θέλαμε με πόνο καρδιάς να σας παρακαλέσουμε να προσεγγίσετε αγιοπνευματικά το θέμα που έχει προκύψει τελευταία με τη Σύνοδο, τις Οικουμενιστικές κινήσεις, τις αντιδράσεις, αλλά και τις διώξεις μοναχών.

Δεν σας υποδεικνύουμε τί θα κάνετε, αλλά σας παρακαλούμε να πάρετε σαφή θέση. Αν οι αποφάσεις της αποκαλουμένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» και τα οικουμενιστικά ανοίγματα του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου είναι σύμφωνα με την Ορθόδοξη Πίστη μας, θα πρέπει να μας διαβεβαιώσετε, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη, ότι όλα βαίνουν καλώς και να απαντήσετε ξεκάθαρα, χωρίς ασάφειες και υπεκφυγές, σε όσους μιλούν για αιρετικές αποφάσεις και πρακτικές.

Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ: Ο Δούρειος ίππος της Λειτουργικής Αναγεννήσεως;

Ο  αντικανονικός δεσπότης Ιγνάτιος Λάππας της Λαρίσης  πρωτοπόρος στίς επιδείξεις 

Τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα, όλο και από περισσότερους ιερείς τελείται η λεγομένη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου. Η τέλεση της Λειτουργίας αυτής και η ξαφνική της εμφάνιση στη ζωή της Εκκλησίας μας αφ’ ενός μεν καταδεικνύει το εκκοσμικευμένο πνεύμα που διακατέχει πολλούς κληρικούς και αφ’ ετέρου εξυπηρετεί κατά τον καλύτερο τρόπο, τασχέδια των «ανανεωτών» της Λειτουργικής μας ζωής, των αυτοκλήτων σωτήρων της Εκκλησίας. 

Το σχέδιο είναι απλό: η Λειτουργία αυτή «βαπτίζεται» από τους ανανεωτές ως «αρχαιοπρεπής». Όταν όμως τελείται, τελείται με τον τρόπο που οραματίζονται οι «ανανεωτές», οπότε ο πιστός λαός, ο οποίος μάλιστα ενθουσιάζεται με την πρωτοτυπία και τα εφέ, συμπεραίνει, εντελώς εσφαλμένα, ότι ο συγκεκριμένος τρόπος τελέσεως είναι ο «αρχαιοπρεπής» και άρα ο παραδοσιακός. Αυτό έχει ως συνέπεια να ζητά από τους Ιερείς να λειτουργούν έτσι και όταν τελούν τις Λειτουργίες των αγίων Ιωάννου του Χρυσοστόμου και Βασιλείου. 

Είναι, όμως, όντως έτσι τα πράγματα; Μπορεί ο καθένας να τελεί όποια Λειτουργία θέλει και όπως θέλει; Ας το δούμε αναλυτικά.

Για να δείτε σε πλήρη μεγέθυνση το κείμενο, πατήστε το πλαίσιο με τα τέσσερα βελάκια κάτω δεξιά του πλαισίου...

Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ, Ο Δούρειος ίππος της Λειτουργικής Αναγεννήσεως_.pdf by katihisis on Scribd

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ νοθεύουν καὶ ἀλλοιώνουν τὴν διδασκαλία καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου μας καί προσβάλουν τὴν μνήμη, τὸ μαρτύριο καὶ τοὺς ἀγῶνες τῶν Ἁγίων γιὰ τὴν Πίστη.

Επειδή οι ερωτήσεις συνεχίζονται, επαναλαμβάνουμε:

 

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ καταργοῦν τὸν σωτηριολογικὸ χαρακτῆρα τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὸν ἱερὸ καὶ διαχρονικὸ χαρακτῆρα τῶν Ἱερῶν Κανόνων Της καὶ τὴν ἰσοτιμεῖ μὲ τὶς αἱρέσεις στὸ ὀλέθριο Π.Σ.Ε..

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ νοθεύουν καὶ ἀλλοιώνουν τὴν διδασκαλία καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου μας καί προσβάλουν τὴν μνήμη, τὸ μαρτύριο καὶ τοὺς ἀγῶνες τῶν Ἁγίων γιὰ τὴν Πίστη.

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ ὀνομάζουν φίλους αὐτούς, τοὺς ὁποίους ἡ Παναγία μας ὀνόμασε ἐχθροὺς τοῦ Υἱοῦ Της.

Τα "Θρησκευτικά", ο "εθνομηδενισμός" των πολιτικών, αλλά και ο εκκλησιαστικός μηδενισμός συγχρόνων Ιεραρχών!

 Ο Υπουργός Παιδείας αγνοεί το Σύνταγμα της Ελλάδος

Κύριε Πρωθυπουργέ, ὁ κ. Ν. Φίλης ἐδήλωσε δημοσίως ὅτι δέν εἶναι «ἀναντικατάστατος»

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΓΝΟΕΙ

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ὁ Ὑπουργός δηλώνει ἀνυποχώρητος διά τά Θρησκευτικά: «δέν μ᾽ ἀρέσει νά νερώνω τό κρασί... τίς ἀποφάσεις τίς λαμβάνει ἡ Πολιτεία» (Παραπολιτικά fm, 17.10.2016), ἐνῶ ἐνισχύεται πολιτικά ἀπό τήν σύγκρουσίν του μέ τήν Ἐκκλησίαν: «…πρέπει νά γίνουν βήματα σέ αὐτό πού ὀνομάζεται διαχωρισμός τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τό Κράτος… Αὐτό τό στοιχεῖο πιστεύω ναί ἦταν «παρών» στό συνέδριο τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί καθόρισε σέ μεγάλο βαθμό καί τήν ὑποστήριξη πού ὑπῆρξε καί πρός τό πρόσωπό μου» (Real FM, 17.10.2016)

«Εγώ ως Αρχιεπίσκοπος διοικώ την Εκκλησία με το Ευαγγέλιο, το Σύνταγμα και τους εκκλησιαστικούς κανόνες», αυτό είχε δηλώσει προ αρκετών μηνών ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος αποστέλλων σαφές μήνυμα προς την Κυβέρνησιν ότι διαχειρίζεται τα ζητήματα του Έθνους κατά τας ιδεοληψίας της. Αφορμή βεβαίως ήτο και πάλι το μάθημα των Θρησκευτικών. Εις την προηγουμένην σύγκλησιν της Ιεραρχίας ο Αρχιεπίσκοπος είχεν εκφράσει την ομόφωνον άποψιν των Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος λέγων: «Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε την υποχρεωτικότητα του μαθήματος, την τήρηση των ωρών διδασκαλίας και τον Ορθόδοξο χαρακτήρα του». Κατά την σύγκλησιν της προσφάτου Ιεραρχίας εις την 84σελιδον εισήγησίν του ο Αρχιεπίσκοπος με αφορμήν το μάθημα των Θρησκευτικών έθεσεν εις το τραπέζι τας σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας και η Ιεραρχία την δευτέραν ημέραν των εργασιών της εζήτησε συνάντησιν με τον κ. Πρωθυπουργόν. 

Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος (23 Οκτωβρίου)

Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος (23 Οκτωβρίου)

του Κων. Α. Οικονόμου δασκάλου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο αποκαλούμενος και δίκαιος, είναι άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, έζησε κατά την αποστολική εποχή, ενώ υπήρξε ο πρώτος επίσκοπος της εκκλησίας των Ιεροσολύμων και ο συγγραφέας της ομώνυμης Καθολικής Επιστολής καθώς και του κειμένου της πρώτης Θείας Λειτουργίας. Έγινε μαθητής του Ιησού μετά την Ανάσταση και πέθανε μαρτυρικά, όταν καταδικάστηκε από το συνέδριο των Σαδδουκαίων

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ: Α΄ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Α. ΓΡΑΦΗ: Στην Αγία Γραφή συναντάμε συχνά την ονομασία Αδελφόθεος, είτε για τον Ιάκωβο, είτε για τον Ιούδα, τον Ιωσή, κ.α. Οι θεωρίες που διατυπώθηκαν για αυτή την ονομασία είναι δύο:

Σύμφωνα με τον Ιερώνυμο, ο όρος πρέπει να κατανοηθεί ως εξάδελφοι του Χριστού, ενώ κατά το Επιφάνιο, οι Αδελφόθεοι ήταν παιδιά του Μνήστορος Ιωσήφ από προηγούμενο γάμο του. Η πλέον σωστή είναι του Επιφανίου. Πέραν αυτού, είναι γνωστό πως η μητέρα του Ιησού δεν είχε άλλα δικά της παιδιά, καθώς σε μία τέτοια περίπτωση ο Ιησούς δε θα χρειαζόταν να αφήσει τον Ιωάννη να φροντίζει τη μητέρα του, σαν γιος της, όπως ο ίδιος τον αποκάλεσε από το Σταυρό (Ιωαν. κ΄ 4).