Ἡ Κατά σάρκα γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

  

  Ἀντι-Επιτίμιο, Προ-Επιτίμιο, Ὑπερ-Τιμή

Προ-Επιτίμιο, Ὑπέρ-Τιμή

Μετά τό προπατορικό ἁμάρτημα, ὁ Διάβολος ἀντί θανάτου εἶδε τήν γέννησι νέων ἀνθρώπων καί αἰφνιδιάσθη.

Ἀντί γιά τό Ἐπιτίμιο τοῦ θανάτου καί τήν ἐξαφάνισι τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, εἶδε τό Ἀντι-Επιτίμιο, τό Προ-Επιτίμιο, δηλ. τή γέννησι νέων ἀνθρώπων.

Κάτι ὅμως ἀκόμη ἀπουσίαζε. Κάτι τό ξεχωριστό καί μοναδικό. Ἡ μία ἡ Μοναδική Γέννησις. Ἡ του Υἱοῦ καί Λόγου. Ἡ ἔλευσις τοῦ Κυρίου στή γῆ.

Μέ τήν Ἐν-ανθρώπισι, ἔχουμε τήν Ὑπέρ-Τιμή.

Μέ τήν Ἐνσάρκωσι, τοῦ Κυρίου μας καί τή Γέννησί του μᾶς δωρίζει τήν Ἐν-θέωσι.

Ἀπό Λίαν Καλῶς εἴς ἄριστα

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΩΓΜΕΝΟΣ AΠΟ ΤΗΝ ΚΟΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΓΙ” ΑΥΤΟ ΠΡΟΚΟΠΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ. ΝΑ ΑΠΕΛΠΙΣΤΟΥΜΕ;…

Ἡ Γέννησις τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

  25 Δεκεμβρίου Του Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου 
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/

O XΡΙΣΤΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ

«Οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι» (Λουκ. 2,7)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ χριστιανοσύνη ἑ­ορτάζει τὴ Γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰ­ησοῦ Χριστοῦ, γεγονὸς μοναδικὸ στὴν ἱστορία.
Ὑπάρχουν πράγματα ἀξιόλογα, ποὺ δὲν μπο­ρεῖ κανεὶς νὰ τὰ ἀγνοήσῃ, ὅπως λ.χ. ἡ εἴδησι ὅ­­τι στὸν 20ὸ αἰῶνα ὁ ἄνθρωπος πάτησε στὴ σε­λήνη. Ἀλλ᾽ ὅ­σο θαυμαστὸ καὶ ἂν φαντάζῃ αὐτό, εἶνε πολὺ μικρὸ ἀπέναντι στὸ γεγονὸς ὅ­τι ὄχι πλέον ἄνθρωπος ἀλλ᾽ αὐτὸς ὁ Θεός, ποὺ ἐ­ξουσιάζει τὰ ἄστρα καὶ τοὺς γαλαξίες, ἐ­πισκέ­φθηκε τὴ γῆ ἀπὸ τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν. Κατέβηκε ἐδῶ, φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα, περπάτησε ἀνάμεσά μας, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε καὶ ἀνελήφθη πάλι στοὺς οὐρανούς. Γεγονὸς ἄνευ προηγουμένου, μοναδικό!
Ὁ ἥλιος ἄγγιξε τὴ γῆ, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, καὶ ἡ γῆ δὲν κάηκε! «Μέγας εἶ, Κύριε, καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου…» (ἁ­γιασμ. Θεοφαν.). Τὸ πιστεύ­­εις; ἔλα στὴν ἐκκλησία· δὲν τὸ πιστεύεις; κάνε τὸ ρεβεγιόν σου. Εἶνε ζήτημα πίστε­ως. Ἂν πιστεύῃς ὅτι πραγματικὰ ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ μᾶς σώσῃ, τότε ὁ Χριστὸς θὰ γεννη­θῇ γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ὄχι πλέον στὴ φάτνη ἀλλὰ στὴν καρδιά σου, οἱ οὐρανοὶ θ᾿ ἀ­νοίξουν, ἡ φύσις θ᾽ ἀγάλλεται καὶ θὰ χαίρῃ, οἱ ἄγγελοι θὰ ψάλλουν τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ…» (Λουκ. 2,14).

Λίγες σκέψεις για τα Χριστούγεννα (από ομιλίες πατέρων)

Α) Τα Χριστούγεννα θα τα δούμε σε άμεση συνάφεια με τη δημιουργία του ανθρώπου και την πτώση του. Ο άνθρωπος πλάσθηκε με άπειρη αγάπη από τον Θεό κατ’ εικόνα Του. Του δόθηκε θεϊκή μαγιά, θεϊκό μπόλι, η πνοή του Θεού. Του δόθηκε και το αυτεξούσιο. Χωρίς το αυτεξούσιο θα ήταν ένα παιχνίδι στα χέρια του Πλάστη Του. Το αυτεξούσιο θα τον οδηγούσε στη θέωση, δηλαδή στο «καθ’ ομοίωσιν» ή στην απώλεια. Το αυτεξούσιο είναι συνώνυμο της ευθύνης και του αγώνα. Ο Θεός βάζει στον άνθρωπο ένα αγώνισμα εγκρατείας και υπακοής. Ο άνθρωπος αποτυγχάνει. Και χάνει την παραδείσια χαρά. Ποια ήταν η παραδείσια χαρά; Ήταν η θέα και η συμμετοχή στη δόξα του Θεού.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ

(ΔΙΗΓΗΜΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΝ)

Μεταξὺ τῶν πολλῶν δημωδῶν τύπων, τοὺς ὁποίους θὰ ἔχωσι νὰ ἐκμεταλλευθῶσιν οἱ μέλλοντες διηγηματογράφοι μας, διαπρεπῆ κατέχει θέσιν ἡ κακὴ πενθερά, ὡς καὶ ἡ κακὴ μητρυιά. Περὶ μητρυιᾶς ἄλλοτε θὰ ἀποπειραθῶ νὰ διαλάβω τινὰ πρὸς ἐποικοδόμησιν τῶν ἀναγνωστῶν μου. Περὶ μιᾶς κακῆς πενθερᾶς σήμερον ὁ λόγος.
Εἰς τί ἔπταιεν ἡ ἀτυχὴς νέα Διαλεχτή, οὕτως ὠνομάζετο, θυγάτηρ τοῦ Κασσανδρέως μπαρμπα-Μανώλη, μεταναστεύσαντος κατὰ τὴν Ἑλληνικὴν Ἐπανάστασιν εἰς μίαν τῶν νήσων τοῦ Αἰγαίου, εἰς τί ἔπταιεν ἂν ἦτο στεῖρα καὶ ἄτεκνος; Εἶχε νυμφευθῆ πρὸ ἑπταετίας, ἔκτοτε δὶς μετέβη εἰς τὰ λουτρὰ τῆς Αἰδηψοῦ, πεντάκις τῆς ἔδωκαν νὰ πίῃ διάφορα τελεσιουργὰ βότανα, εἰς μάτην, ἡ γῆ ἔμενεν ἄγονος. Δύο ἢ τρεῖς γύφτισσαι τῆς ἔδωκαν νὰ φορέσῃ περίαπτα θαυματουργὰ περὶ τὰς μασχάλας, εἰποῦσαι αὐτῇ ὅτι τοῦτο ἦτο τὸ μόνον μέσον, ὅπως γεννήσῃ, καὶ μάλιστα υἱόν. Τέλος καλόγηρός τις Σιναΐτης τῇ ἐδώρησεν ἡγιασμένον κομβολόγιον, εἰπὼν αὐτῇ νὰ τὸ βαπτίζῃ καὶ νὰ πίνῃ τὸ ὕδωρ. Τὰ πάντα μάταια.

π.Αθανάσιος Μυτιληναίος Ομιλίες στην εορτή των Χριστουγέννων

Αθανάσιος Μυτιληναίος - Χριστούγεννα

Αλλάζει μετά από…200 χρόνια το καθεστώς της Εκκλησίας Κρήτης;

Είναι ένας προάγγελος για ανάλογες κινήσεις σε Σταυροπηγιακές Μονές στην Ελλαδική Εκκλησία και όχι μόνο

Τελικά φαίνεται πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Από τη μία η εκλογή των ηγουμένων δύο Πατριαρχικών Σταυροπηγίων της Κρήτης, της Μονής Γουβερνέτου και της Μονής Τζαγκαρόλων, σε βοηθούς Επισκόπους του Οικουμενικού Πατριάρχη και από την άλλη ότι το τελευταίο διάστημα όλοι οι μητροπολίτες του νησιού πέρασαν από το Φανάρι έχουν να κάνουν με τις εξελίξεις που προσπαθεί να δρομολογήσει για την Εκκλησία Κρήτης ο Βαρθολομαίος. Άλλωστε είχε καταγραφεί μια τέτοια συνάντηση και στις αρχές Δεκεμβρίου παρόντος και του νομικού συμβούλου της Εκκλησίας Κρήτης.

Κάτι σοβαρό λοιπόν είναι πίσω από αυτή την ιστορία που με αφορμή τα σταυροπηγιακά μοναστήρια δημιουργεί νέα δεδομένα μετά από αιώνες για την Κρήτη και την εκκλησία της.

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ γεννηθέντι ἀδελφοί!

Τά ἐφετινά Χριστούγεννα βρίσκουν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας σέ θλιβερή, ἀπογοητευτική καί τραγική κατάσταση. Ἀπό τήν μιά ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης καί ἀπό τήν ἄλλη ἡ σχισματοαίρεση τῆς Οὐκρανίας, ἀναγνωριζομένη ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, σχίζουν τόν ἄρραφο χιτῶνα τοῦ νηπιάσαντος Χριστοῦ καί τορπιλίζουν τήν ἑνότητα τοῦ Σώματός Του. Ὅμως, μἐσα σ' αὐτό τό κλίμα τῆς ἀπαισιοδοξίας, τά Χριστούγεννα μᾶς γεμίζουν μέ αἰσιοδοξία. Τό Νήπιον τῆς Βηθλεέμ εἶναι ἡ αἰσιοδοξία μας. Ὁ γεννηθείς Χριστός εἶναι ὁ παγκόσμιος ἄξονας, τό κέντρο τῆς ἀνθρωπότητος, τό Ἀλφα καί τό Ὠμέγα, τόν Ὁποῖο παρακαλοῦμε καί ἰκετεύουμε νά παύσει τά σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν καί νά καταστείλει τίς ἐπαναστάσεις τῶν αἱρέσεων.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!

ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ!

ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΣΩΤΗΡΙΑ, ΘΕΑΡΕΣΤΑ ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

ΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2019

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης : Ποίημα - Να ‘χα

 

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης : Ποίημα - Να ‘χα

1 Να ’χα ένα στάβλο ταπεινό, και στρώμα αχυρένιο Να ‘χα δώρα πολύτιμα , σε σκεύος μαλαματένιο 2 Να ‘χα κι ένα ζεστό παχνί, μοσχάρια προβατάκια κι ένα κήπο ορθάνοιχτο, για όλα τα παιδάκια 3 Να δώσει κι ο καλός Θεός , μεσούρανα ένα άστρο να γίνει κι η πικρή ζωή, απόρθητη σαν κάστρο 4 Απ’ όλα τ’ ανομήματα, και κάθε αναλγησία Να απευθύνω  προσευχή με κάθε παρρησία 5 Να γίνει η καρδούλα μου, φάτνη παχνί και στάβλος Να έλθει ο μικρός Χριστός σαν βασιλιάς μεγάλος                                  Αριστείδης Π. Δασκαλάκης       Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα

            

Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως -Δός μας, Κύριε, τὴν πίστι! (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Δός μας, Κύριε, τὴν πίστι! (Ἑβρ. 11,9, 33, 40)

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Εἴμαστε, ἀγαπητοί μου, μικροὶ καὶ ἁμαρτωλοί· αὐτὴ εἶνε ἡ ἀλήθεια, εἴτε θέλουμε νὰ τὸ παραδεχθοῦμε εἴτε ὄχι. Ἡ φιλαυτία, βλέπετε, ἐξιδανικεύει τὶς ἀτέλειές μας καὶ ἐξωραΐζει τὶς ἀσχημίες μας. Καὶ ἐδῶ βρίσκεται ἡ αἰτία πού, ἐνῷ εἴμαστε μικροὶ καὶ ἁμαρτωλοί, δὲν τὸ συναισθανόμαστε ὅσο θὰ ἔπρεπε.

Γιὰ νὰ καταλάβουμε καὶ νὰ συναισθανθοῦμε πόσο μικροὶ εἴμαστε, φτάνει νὰ συγκρίνουμε τὸν ἑαυτό μας μὲ μεγάλα ἀναστήματα καὶ ἁγίους ἀνθρώπους, μὲ τοὺς μάρτυρες, μὲ τοὺς μεγάλους ἄνδρες τῆς παλαιᾶς καὶ τῆς καινῆς διαθήκης.Ὅπως ὅταν βρεθοῦμε στοὺς πρόποδες ἑνὸς βουνοῦ ὑψηλοῦ καὶ ἀτενίζουμε τὴν κορυφή του αἰσθανόμαστε ὅτι τὸ ἀνάστημά μας εἶνε σπιθαμιαῖο, μηδαμινὸ ἐμπρὸς στὸ ὕψος, στὸ «ἀνάστημα» τοῦ βουνοῦ, ἔτσι καὶ ὅταν γιὰ μιὰ στιγμὴ σταθοῦμε καὶ συγκρίνουμε τὴ ζωὴ ἑνὸς ἁμαρτωλοῦ μὲ τὸν ἅγιο βίο τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων, τότε βλέπουμε ὅτι δὲν εἴμαστε τίποτα, ὅτι εἴμαστε μικροὶ μπροστὰ στὸ μεγαλεῖο τους καὶ ἁμαρτωλοὶ μπροστὰ στὴν ἁγιωσύνη τους. Εἴμαστε νᾶνοι μπροστὰ σὲ γίγαντες· νᾶνοι ἐμεῖς, γίγαντες ἐκεῖνοι.

Δημήτρης Νατσιός: Η πασών των εορτών επεδήμησεν εορτή

Χριστούγεννα  : «Η πασών των εορτών επεδήμησεν εορτή και την οικουμένην ευφροσύνης επλήρωσεν. Εορτή η των απάντων ακρόπολις, η πηγή και η ρίζα των παρ’ ημίν αγαθών δι’ ης ο ουρανός ηνεώχθη, πνεύμα κατεπέμφθη, τα διεστώτα ηνώθη, το σκότος εσβέσθη, το φως έλαμψεν, οι δούλοι γενόνασιν ελεύθεροι, οι εχθροί υοί, οι αλλότριοι κληρονόμοι...».

Η πασών των εορτών επεδήμησεν εορτή

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

Πλησίασε κάποτε ένας Ευρωπαίος, ένας Φράγκος, τον τροπαιούχο νομπελίστα μας ποιητή, Γιώργο Σεφέρη, πειράζων αυτόν και λέγων:

«Μα, πιστεύετε σοβαρά ότι είστε απόγονοι του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή ; Απάντησε ο ποιητής: Όχι, είμαστε απόγονοι μονάχα της μάνας μας, που μας μίλησε ελληνικά, που προσευχήθηκε ελληνικά, που μας νανούρισε με παραμύθια για τον Οδυσσέα, τον Ηρακλή, τον μαρμαρωμένο βασιλιά και τον Παπαφλέσσα, που ζύμωνε κάθε Πρωτοχρονιά την βασιλόπιτα και ένιωθε την ψυχή της να βουρκώνει την Μεγάλη Παρασκευή, μπροστά το ξόδι του νεκρού Θεανθρώπου». Βαθιά θεολογική η απάντηση του ποιητή. Το ερώτημα είναι πόσοι από μας μπορούν να δώσουν σήμερα την ίδια απόκριση.

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΙΤΣΑΚΟΣ. Ἐφημέριος, ἐπὶ τεσσαράκοντα περίπου ἔτη, εἰς τὸ χωρίον Ἀργυρά Ἀχαΐας. Ὁ μικρὸς τὸ δέμας, ἀλλὰ γίγας τῇ ψυχῇ καὶ τῷ πνεύματι

"Δίκαιος, ἐὰν φθάσῃ τελευτῆσαι, ἐν ἀναπαύσει ἔσται" (Σοφ. Σολ. Δ΄ 7).

Πρωτοπρεσβ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΙΤΣΑΚΟΣ.

Επανάληψη δημοσιεύματος υποχρέωσή μας πνευματική στον άγιο Γέροντα (Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου 2018)

Πρὸ τεσσαράκοντα, περίπου, ἡμερῶν, ἐκλήθῃ ἀπὸ τὸν μάταιον τοῦτον κόσμον, ὑπὸ τοῦ Κυρίου μας, ὁ εὐλαβέστατος κληρικός, ὁ ἀκάματος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ ἄοκνος ποιμὴν τῶν λογικῶν προβάτων, ὁ κατανυκτικὸς λειτουργός, ὁ σύγχρονος "παπᾶ - Πλανᾶς", μὲ τὰ ἀμέτρητα χαρτιὰ καὶ ὀνόματα ποὺ προσεκόμιζε ἐπί καθημερινῆς σχεδόν, βάσεως, ὁ, κατὰ κόσμον, ἄσημος καὶ ὀλιγογράμματος, κατὰ Θεόν, ὅμως ἐπίσημος καὶ εὐρυμαθής, ὁ, διὰ τῆς καρδιακῆς αὐτοῦ προσευχῆς, ἀρωγὸς καὶ βοηθὸς "τῶν ἐν θλίψεσι καὶ πόνοις καὶ περιστάσεσιν ὄντων"!
Ὁ μικρὸς τὸ δέμας, ἀλλὰ γίγας τῇ ψυχῇ καὶ τῷ πνεύματι, π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΙΤΣΑΚΟΣ. Ἐφημέριος, ἐπὶ τεσσαράκοντα περίπου ἔτη, εἰς τὸ χωρίον Ἀργυρά, τοῦ νομοῦ Ἀχαΐας καὶ ἐν συνεχείᾳ, ὡς, τύποις "συνταξιοῦχος", λειτουργὸς καὶ πνευματικὸς πατέρας, εἰς τὸ Ναΐδριον τοῦ ἐν Πάτραις Νοσηλευτικοῦ Ἱδρύματος, "Ἄσυλον Ἀνιάτων Πατρῶν", ἀπὸ τὸ ὁποῖον καὶ ἀπῆλθεν ὡς ἀσθενὴς καὶ ὑπέργηρος, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ ὁποῖον ἄφησε τὴν ἐν κόσμῳ τελευταίαν αὐτοῦ πνοήν ὡς νοσηλευόμενος.

Καπετάνιο, κοίτα με ποιές θα σε τιμήσει ο Κούλης με τους 300 για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση ! -- Επιχειρείται αποδόμηση του Εικοσιένα.

 Η Γιάννα Αγγελοπούλου Ευγνωμονούσα!
 Κολοκοτρώνης Θ.: Ρε Γιώργο Καραϊσκάκη, κοίτα με ποιές θα σε τιμήσει ο Κούλης με τους 300 για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση ! 

 Γεώργιος Καραϊσκάκης: Θοδωρή μην με τσιγκλίζεις, εσύ και κείνος ο πονηρός Φαναριώτης ο Μαυροκορδάτος, που ανέχτηκες  αυτές τις θηλυδρίες να αλωνίζουν  και τις αντάμωνες στο παλάτι που γυρνόφερνες, σε ξαρμάτωναν στην πόρτα και δεν τις έφτυνες.

 Κολοκοτρώνης Θ. : Στρατηγέ μου, βλέπω ότι την πατρίδα που ματώσαμε και την ελευθερώσαμε αυτοί οι προδότες Νενέκοι με τις θεραπαινίδες... την ξανασκλαβώσανε. Πού ακούστηκε ορέ, τούτο τόν Άγιο τόπο, να τον κυβερνάνε αυλητρίδες ξεκαπίστρωτες βουρλισμένες φοράδες και λαγόκαρδοι. 

Σχόλιο Ν. Αυτό τόξερες γιά την ξεκαπίστρωτη;

Η Αγγελοπούλου, στην εναρκτήρια συνεδρίαση της επιτροπής της, μνημόνευσε την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Μικρασιατών Ελλήνων ως "ανθρωπιστική καταστροφή", όπως λέμε "ακραία καιρικά φαινόμενα". 

 Προσέξτε ότι η φράση ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, δηλαδή αφήνει στην ασάφεια ποιός κατέστρεψε τι.

Ούτε αναφέρεται στην ταυτότητα του θύτη, ούτε στον τρόπο εξόντωσης των θυμάτων. 

  Θυμίζει το αλήστου μνήμης "χιλιάδες Ελλήνων συνωστίζονταν στο λιμάνι της Σμύρνης". 

  Το πρόβλημα είναι μήπως, ερήμην ασφαλώς της

Αγγελοπούλου, με όλη αυτή την προσπάθεια αποδόμησης του Εικοσιένα, επιχειρείται ένα rebranding, δηλαδή ένας κίβδηλος και δόλιος

αναπροσδιορισμός της εθνικής μας ταυτότητας. 

 Που θα διευκολύνει την ενσωμάτωση της χώρας μας στο νεο-οθωμανικό σχέδιο του Ερντογάν.

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης με την Τουρκία

Το γεγονός δε ότι, συνεχίζουμε ως Πολίτες να θεωρούμε «προικισμένους πολιτικούς» αυτούς που είναι σε θέση να πείθουν τις «μάζες» με τη ρητορική δεινότητα και με τα ανερυθρίαστα ψέματα τους, παρά το ότι έχουν προκαλέσει τεράστιες καταστροφές στη χώρα τους, όπως για παράδειγμα τον κ. Α. Παπανδρέου ή τον κ. Ε. Βενιζέλο, θα πρέπει να μας προβληματίσει σε μεγάλο βαθμό, όσον αφορά τη λογική και την παιδεία μας – ενώ αιτιολογεί απόλυτα τις περιπέτειες και τις οδύνες μας, οι οποίες εκ των πραγμάτων οφείλονται αποκλειστικά και μόνο σε εμάς.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: «Δέκα ζητήματα για τη γέννηση του Χριστού»

1.Γιατί εσαρκώθη ο Υιός και όχι ο Πατήρ ή το Πνεύμα το Άγιον;

2.Γιατί τότε γινόταν καθολική απογραφή;

3.Ποια εποχή και ώρα της ημέρας γεννήθηκε το Θείον βρέφος;

4.Οι Μάγοι πως κατάλαβαν το ακατάληπτο γεγονός και αναζήτησαν τη φάτνη;

5.Τι συμβολίζουν τα δώρα τους;

6.Πως τα επέλεξαν;

7.Που βρήκαν τον μικρό Χριστό;

8.Το φωτεινό αστέρι ήταν σαν όλους τους άλλους αστέρες;

9.Πότε εμφανίστηκε στο ουράνιο στερέωμα;

10.Γιατί ο Χριστός δεν σαρκώθηκε νωρίτερα και «άφησε» τόσες ψυχές να κολασθούν;

Κάποια απ’ αυτά, πιθανόν ποτέ να μην μας απασχόλησαν.

Στο λόγο του περί Χριστουγέννων, που περιλαμβάνεται στο έργο του Θησαυρός (2^ος λόγος), ο Άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης απαντά στα παραπάνω, με μεγάλη πρωτοτυπία και σίγουρα Θεία φώτιση.

Ο γνωστός για τους αγώνες του στη Μικρά Ρωσία (Ουκρανία) εναντίον της Ουνίας και του Παπισμού, ήταν Θεσσαλονικεύς και θεωρούνταν ένας απ’ τους λογιότερους του αιώνος του (ΙΣΤ’).

Πρώην επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης τίμησε και δόξασε τα χώματα της Μακεδονίας.

Αναλύει στο έργο του ιδιαίτερα τις Δεσποτικές εορτές.

Οι εορτές του έτους ομοιάζουν με ένα μεγάλο περιβόλι με μυρίπνοα άνθη. Άλλα μικρά, άλλα μεγάλα, άλλα μονόχρωμα, άλλα πολύχρωμα.

Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο

Ἅγιος Ιουστίνος Πόποβιτς
Κατὰ τὴν ἡμέραν τῶν Χριστουγέννων ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο ( Ἰωάν. 1, 14). Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη καὶ ἡ μεγαλυτέρα χαρμόσυνος ἀγγελία, τὸ πιὸ μεγάλο «εὐαγγέλιον», ποὺ ἦτο δυνατὸν νὰ δώσῃ ὁ Θεὸς εἰς τὸν ἄνθρωπον καὶ ὁ οὐρανὸς εἰς τὴν γῆν. Ἐὰν θέλετε, ὁλόκληρον τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς ἀποτελεῖται ἀπὸ τέσσαρες λέξεις: «ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο». Ἔξω ἀπὸ αὐτὸ καὶ χωρὶς αὐτό, ἄλλος εὐαγγελισμὸς δὲν ὑπάρχει διὰ τὸν ἄνθρωπον, οὔτε εἰς αὐτὸν οὔτε εἰς τὸν ἄλλον κόσμον.

Ελένη Λιναρδάκη Φιλόλογος: Ερμηνεία της ευαγγελικής περικοπής της Κυριακής προ της Χριστού Γεννήσεως Τοῦ αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Ανοίξτε τους συνδέσμους:

1) ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗ : Υπομνηματισμος στο Ματθ.1,1
2) Υπομνηματισμος στα Ματθ.1, 1-16
3) Υπομνηματισμος στο Ματθ. 1,17
4) Ερμηνεια  Ματθ.1,16
5) Υπομνηματισμος στα Ματθ.1, 17-21
6) Υπομνηματισμος στα Ματθ.1,22-25
7. ENANTION EKEINΩN ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΛΕΠOYN TOYΣ ΠΤΩXOYS (Iωαννου Χρυσοστομου)

Έγκυος στα 16 της και αρνήθηκε την έκτρωση

 «Έχω δει πολλές μητέρες που μετάνιωσαν που έκαναν έκτρωση το παιδί τους. Δεν γνωρίζω όμως καμιά που να μετάνιωσε που το κράτησε»!

Διάλεξε τη ζωή, δεν θα το μετανιώσεις ποτέ. Ποτέ δεν θα μετανιώσεις αγαπώντας τόσο πολύ

Έγκυος στα 16 της και αρνήθηκε την έκτρωση

     «Έχω δει πολλές μητέρες που μετάνιωσαν που έκαναν έκτρωση το παιδί

τους. Δεν γνωρίζω όμως καμιά που να μετάνιωσε που το κράτησε»!

Ήμουν 16 χρονών όταν έμεινα έγκυος για πρώτη φορά. Δεν πίστευα πως

συνέβαινε αυτό στα αλήθεια, μέχρι, που... ξέρετε, το είχα πάρει λίγο στα

αστεία, πως ήταν ένα επιτυχημένο ανέκδοτο, αλλά όταν πήγα στο γραφείο

της γιατρού για να πάρω το επίσημο αποτέλεσμα, μου είπε: «Ναι, είσαι στα

αλήθεια έγκυος».

Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης προμοτάρει τήν δωρεά ὀργάνων, στηριζόμενος στήν Κολυμπάρια ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης!

Μετάφραση-ἄρθρο: Μαρία, Ἐκπαιδευτικός

Δυστυχῶς τά κακά φρονήματα στά δογματικά ζητήματα τῆς Πίστεως πού εἶναι τά ὕψιστα, διότι ἀφοροῦν τό ἴδιο το Πρόσωπο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τήν Ἐκκλησία Του καί τά Μυστήρια, ἔχει ὡς φυσικό ἐπακόλουθο τήν στρεβλή στάση ζωῆς καί σέ ἄλλης φύσεως πνευματικά, ἠθικά, κοινωνικά καί ἀνθρωπιστικά ζητήματα χαμηλωτέρας διαβάθμισης, ἀλλά ἴσης σημασίας ἐξ ἐπόψεως προσωπικῆς τοποθέτησης τοῦ καθενός. Διότι ἡ προσωπική τοποθέτησή μας σέ κάθε ζήτημα ἄν εἶναι σωστή ὁδηγεῖ σέ ὠφέλεια καί σωτηρία, ἐνῶ ἄν εἶναι λάθος ὁδηγεῖ σέ ζημία καί ἀπώλεια!

Λυπᾶμαι πού ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρουσιάζει αὐθαιρέτως τήν ἐσφαλμένη θέση του περί δωρεᾶς-μεταμοσχεύσεως  ὀργάνων ὡς  κύρια θέση καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μέ ἐξαίρεση κάποιων «κύκλων πού ἀντιτίθενται»… 
Πότε ἡ Ἐπίσημη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος πῆρε δημόσια θέση ὑπέρ τῶν μεταμοσχεύσεων καί μάλιστα ἄνευ ὅρων καί σοβαρότατων ἐπιφυλάξεων, ἀκόμη κι ἀντιρρήσεων;

Παράλληλα δέ, καί ἀπό αὐτήν τήν «ἀνθρωπιστική» ἀτζέντα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη δέν λείπει ἡ ἀναφορά του στήν Κολυμπάρια ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, τό μέγα ἐπίτευγμα καί στήριγμά του…, προκειμένου νά ὑποστηρίξει μία ἀκόμη κακοδοξία του ἀπό τίς πολλές πού συμφώνησαν καί συνυπέγραψαν μαζί του ἑν πονηρῷ (καί ὄχι ἐν Ἁγίῳ) πνεύματι οἱ οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν ὑπογράψαντες τά Συνοδικά κείμενά της τόν Ἰούνιο τοῦ 2016.

Τὸ Οὐκρανικὸν θέτει εἰς κίνδυνον τὴν Θρᾴκην καὶ τὰ Κατεχόμενα

Ποιὸς καὶ μὲ ποιὸ σκοπὸ ὑποθάλπει σχίσματα, κατασκευάζει «ὀρθόδοξες ἐκκλησίες», ποιὸς καὶ μὲ ποιὸ σκοπὸ τὶς χρηματοδοτεῖ, ποιὸς τὶς ἐγκαθιστᾶ, σὲ εὐαίσθητες περιοχές, ὅπως ἡ Οὐκρανία καὶ τώρα τὰ Κατεχόμενα; Κατὰ πόσον πρόκειται γιὰ Ἐκκλησίες καὶ ὄχι γιὰ ἕνα ἰσχυρό, νέο μηχανισμό, ἀντίστοιχο ἐκείνων τοῦ ’50 σὲ Ἰσραὴλ καὶ ΗΠΑ, ποὺ ἔγιναν γνωστὲς γιατί ἦταν οἱ πρῶτες; Τόσο ἡ ἰσραηλινὴ ὅσο καὶ ἀμερικάνικη «ἀντικατασκοπεία», ποὺ φαίνεται νὰ ἔχει βάλει ἐδῶ τὸ μακρύ της χέρι, ἔχουν μάθει νὰ καλύπτουν τὰ ἴχνη τους πολὺ καλύτερα ἀπὸ τότε…

                                                                                Ποῖος ὑπονομεύει τὴν Θρᾴκην;

Ἡ Ἑλλὰς εὑρίσκεται εἰς τὸ μέσον τῆς διαμάχης ΗΠΑ καὶ Ρωσίας. Προφανῶς αἱ ΗΠΑ δὲν ἐνδιαφέρονται διὰ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Ὡς κατέστη γνωστὸν ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «Βῆμα» τῆς 17ης Νοεμβρίου 2019:

«Ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς ἀμερικανικῆς διπλωματίας στὴν Ἑλλάδα Τζέφρι Πάιατ, πρόσωπο ποὺ ἔχει ἐπισκεφθεῖ καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἐπιδεικνύει ἰδιαίτερη κινητικότητα, μιλώντας στὴ διημερίδα τοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου καὶ τοῦ περιοδικοῦ «Foreign Affairs: The Hellenic Edition», μὲ θέμα «Ὁ ρόλος τῶν ΗΠΑ ὡς θεματοφύλακα τῆς ἐλευθερίας», ἀναφέρθηκε στὴν ἐπιλογὴ τῆς Μόσχας, ἡ ὁποία, κατὰ τὸν ἴδιο, ὅπως χειραγωγεῖ τοὺς ἐνεργειακοὺς πόρους, γιὰ νὰ ἐξαγάγει σὲ ὑψηλὲς τιμὲς καὶ νὰ λάβει πολιτικὲς παραχωρήσεις, τώρα ἀνακοινώνει ἀπαγόρευση ἔλευσης τουριστῶν καὶ διακοπή μνημόνευσής σας σέ ἱερὲς ἀκολουθίες σὲ ὅσες χῶρες δὲν τὴν ἀκολουθοῦν στὴν πολιτικὴ της γραμμή. Στηρίζοντας τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο, ὁ ὁποῖος συντάχθηκε μὲ τὴν ἄποψη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ποὺ τάχθηκε ὑπὲρ τῆς χορήγησης αὐτοκεφαλίας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, τόνισε μὲ ἔμφαση: «Ἡ Ρωσία χρησιμοποιεῖ τὴ θρησκεία ὡς μέρος μιᾶς ὑβριδικῆς στρατηγικῆς, ὡς ἐργαλεῖο γιὰ τὴν ἐπίτευξη τῶν πολιτικῶν της στόχων καὶ τὴ διάδοση ψευδῶν ἀφηγήσεων καὶ ἀντιλήψεων». Οὐσιαστικὰ ὁ Τζέφρι Πάιατ ἐπικαλέστηκε τὴ θεωρία τῆς Τρίτης Ρώμης…

Οι κατά σάρκα πρόγονοι του Χριστού - Περί Ορκωμοσίας

Οι κατά σάρκα πρόγονοι του Χριστού - Περί Ορκωμοσίας

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Λίγα ἁπλᾶ λόγια θὰ σᾶς πῶ, ἀγαπητοί μου, καὶ παρακαλῶ νὰ τὰ προσέξετε. Ἀκούσατε ὅλοι τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο.
Τί εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο; Τὸ πιὸ ὡραῖο βιβλίο τοῦ κόσμου. Δὲν ὑπάρχει ἄλλο ἀνώτερο. Γι᾽ αὐ­­τὸ πρέπει ὅλοι καθημερι­νῶς νὰ τὸ διαβάζουμε. Ὅπως δὲν περνάει μέρα χωρὶς φαΐ, ἔτσι δὲν πρέπει καὶ νὰ περνάῃ χωρὶς νὰ διαβάσου­­με ἕνα μέρος ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο. Καὶ ὅμως δὲν τὸ διαβάζουμε δυσ­τυχῶς. Μόνο μιὰ φο­ρὰ τὴ βδομάδα τὸ ἀκοῦμε στὴν ἐκκλησία. Εἶνε σὰν μιὰ φορὰ τὴ βδομάδα νὰ τρῶμε ψωμί! Ποιός φταίει γι᾽ αὐτό; Φταῖνε οἱ μανάδες κ᾽ οἱ πατεράδες, ποὺ δὲν ἔμαθαν τὰ παιδιά τους νὰ τὸ μελετοῦν, ὅπως γινόταν τὰ παλιὰ τὰ εὐλογημέ­να χρόνια. Κι ὅσοι δὲν πατοῦν στὴν ἐκ­­κλησία, δὲν τ᾿ ἀκοῦνε ποτέ στὴ ζωή τους.
Ἄλ­λοι πάλι τὸ Εὐαγγέλιο τὸ βλέπουν μόνο στὸ δικαστήριο ὅταν ὁ πρόεδρος τοὺς λέει «Βάλε τὸ χέρι στὸ Εὐαγγέλιο νὰ ὁρκιστῇς» κι αὐτοὶ τὸ βάζουν καὶ καίγονται. Γιατὶ προτιμό­τερο νὰ βάλῃς τὸ χέρι σου στὴ φωτιὰ παρὰ νὰ ὁρκιστῇς στὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ Εὐαγγέλιο λέει νὰ μὴν κάνουμε ὅρκο καθόλου (βλ. Ματθ. 5,34).