Λησμονήσαμε πόσο επιθετικές και πολεμοκάπηλες γίνονται οι γυναίκες –
σαν γνήσιες νεοφώτιστες και νεόπλουτες πολιτικά– όταν αποκτήσουν
τεράστια εξουσία και χρήμα. Λησμονήσαμε την Χίλαρι Κλίντον που
κατέστρεψε την Λιβύη, την Μαντλίν Ολμπράιτ που ρήμαξε με βομβαρδισμούς
την Γιουγκοσλαβία, την πολεμοκάπηλη Κοντολίζα Ράις, το πολεμοχαρές
χανουμάκι της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ και φυσικά την Μάργκαρετ Θάτσερ που
κατεδάφισε το Κοινωνικό Κράτος της Βρετανίας.
Η Γυναικεία μορφή του Νεοφιλελευθερισμού είναι πιο επικίνδυνη
Ηλίας Παπαναστασίου
Πανηγυρικός
ο τόνος των περισσότερων συστημικών Μέσων Ενημέρωσης για την επιλογή
της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου σαν Προέδρου της Δημοκρατίας. Πολλές
αναφορές στο «προοδευτικό» της παρελθόν, την «φεμινιστική» της
συνείδηση, την «ζωοφιλία» της, το ανάλαφρο και «άνετο» καθημερινό της
στυλ.Ύμνοι στην «πετυχημένη γυναίκα», άλλωστε είναι χωρισμένη γεγονός που σημαίνει επιπλέον ύμνους στην «μοναχική» γυναίκα που
μεγάλωσε το παιδί μακριά από τον «ανεύθυνο» και «καταπιεστικό»
άνδρα–πατέρα, πιθανόν έναν γνήσιο φαλλοκράτη που δεν ανέχονταν το πνεύμα
«ανεξαρτησίας» της ευαίσθητης συζύγου του.
Η ίδια βέβαια είχε την αμέριστη συμπαράσταση ενός άλλου άνδρα του οποίου ποτέ δεν αρνήθηκε τις υπηρεσίες του, του πατέρα της.
Με την δική του συμπαράσταση και
αμέριστη βοήθεια – είναι σίγουρο – εξελίχθηκε στο Συμβούλιο της
Επικρατείας, του δε Αρείου Πάγου Αντιπρόεδρος υπήρξε ο πατέρας της Νίκος
Σακελλαρόπουλος.
Δεν θα την λέγαμε και ιδιαίτερα κοπιαστική,
δύσκολη και βασανιστική καριέρα όταν η «καριέρα» γίνεται σε Ανώτατα
Δικαστικά Σώματα σε ένα εκ των οποίων Αντιπρόεδρος υπήρξε ο πατέρας της
ενδιαφερομένης. Γεγονός που δεν αναφέρθηκε σχεδόν από κανένα Μέσο
Ενημέρωσης.
Γαλατική ευγένεια μεταξύ Ρωμιών. Κανείς δεν αμφισβητεί τις
οποίες μαθησιακές και επαγγελματικές ικανότητες της μελλοντικής προέδρου
αλλά θα ήταν ενδιαφέρον ερώτημα να ρωτήσει κάποιος για την
επαγγελματική εξέλιξη της εάν θα ήταν παρόμοια έχοντας πλάι της έναν
άσημο πατέρα, συνταξιούχο ή εργαζόμενο χαμηλής βαθμίδας.