Έγραφα στο προηγούμενο άρθρο, ότι ο Όσιος Παϊσιος έλεγε ότι η Εκκλησία δεν πρέπει να λυπάτε να αφορίσει, όταν συντρέχουν λόγοι να θίγεται η Αλήθειά της, πόσο μάλλον όταν σήμερα η Αλήθειά της έχει τρωθεί τόσο πολύ.
Η θέση του Οσίου Παϊσίου δεν είναι μοναδική στην Εκκλησιαστική Ιστορία. Όλοι οι κορυφαίοι Άγιοι, που πολέμησαν για την Αλήθεια της Εκκλησία (Μέγας Αθανάσιος, Τρεις Ιεράρχες, Μέγας Φώτιος, Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, Άγιος Μάρκος Ευγενικός, Όσιος Θεόδωτος Στουδίτης, Όσιος Μάξιμος Ομολογητής και μια ακόμα στρατεία αγίων) ήταν ανυποχώρητη στην διαστρέβλωση του δόγματος, διότι η μόλυνση του δόγματος συνιστά προδοσία προς τον Ιησού Χριστό. Αυτά τα λέω για κάποιους αφελείς, που δεν αξίζει καν να αντισχολιάσω (ενώ όταν αξίζει σχολιάζω, μέχρι και άρθρο γράφω για να απαντήσω), που τα έχουν σαλάτα στο μυαλό τους και νομίζουν ότι τα ξέρουν καλύτερα από τους αγίους και αγαπουληνιάζονται με Τζερόνυμους και λοιπούς προδότες της Πίστης.
Ο Χριστός μιλά μέσω των αγίων και των Προφητών Του. Αυτοί είναι οι δοκιμασμένοι και όχι οι λοιποί με τα χρυσά καπέλα, που κρατάνε τα φανάρια του σατανικού γκούβερνου.