Οὐασιγκτών 4/2/24
Νουθετοῦμεν ἀδελφικῶς, πλήν αὐστηρῶς
ΜΑΥΡΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ΛΟΑΤΚΙ
Ἔκδικος καί τιμωρός. Ἀντέρως,
Ἀλάστωρ,
Ἀλητήριος, Ὀλέθριος
Γράφει ο θεολόγος Παναγιώτης Κοσμίδης
{Ἀποστολικά
ἐντάλματα}
[Διακοπή σχέσεων]: «... εἰ δέ τις // οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν // διὰ
τῆς ἐπιστολῆς͵ // τοῦτον σημειοῦσθε͵ // μὴ συναναμίγνυσθαι αὐτῷ͵ // ἵνα
ἐντραπῇ· // καὶ μὴ ὡς ἐχθρὸν ἡγεῖσθε͵ // ἀλλὰ νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόν.» (Θεσς. γ’ 14).
«... μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς
οἰκίαν // καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε·» (Β’ Ἰωάνν. ζ’3-4)
[Παράφρασις]: [ ... Ἐάν
δέ κάποιος πιστός, // δέν ὑπακούει στόν λόγο τόν Ἀποστολικό, // τόν ἀναφερόμενο
στήν ἐπιστολή μας, // αὐτόν νά τόν σημειώνετε // καί νά
τόν καταγράφετε. // Νά μή ἔχετε καμιά ἐπικοινωνία μαζί
του, // ὥστε νά ἐντραπῆ. // Νά μήν τόν θεωρεῖτε ὡς ἐχθρό σας, // ἀλλά νά τόν νουθετεῖτε σάν ἀδελφό
σας].
[Νά μήν
τόν δεχώσαστε στό σπίτι σας // καί οὔτε νά τόν χαιρετᾶτε].
|
Α. ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
[Σημειώσατε,
προσκαλέσατε εἰς μετάνοιαν]
Ἐπειδή ὁ Κύριός μας,
μᾶς προσκαλεῖ νά σημειώνουμε τούς Χριστιανούς
πού ἀπιστοῦν καί ἐνεργοῦν ἔργα δυσεβείας, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νά ἐκτελέσουμε τό
ἀνάλογο. Ἀναφερόμεθα εἰς τούς Βουλευτές, πού θά ὑπερψηφίσουν τον “Ἀντιγάμο” τῆς χυδαιότητος τῶν ΛΟΑΤΚΙ.
Παραθέτουμε δέ, τόν
πλήρη κατάλογο ἀνά περιφέρεια καί κομματικό σχηματισμό. Καί ἐπάνω σ’ αὐτόν νά
καταγράψετε τούς συντελεστές τοῦ “Λοατκισμοῦ”.
Ὡς γνωστόν, ὁ ὅρος
ἁμαρτία φέρει τριπλό χαρακτήρα: Ἐνημερωτικό, Ἀπαγορευτικό καί στό τέλος, Τιμωρητικό.
[Κατάλογος
στό εἰκονοστάσι]
Ὁ, ἐκ τῶν ἑπτά
σοφῶν τῆς Ἀρχαιότητος, ὁ Κλεόβουλος ὁ Ρόδιος
διατείνεται πώς: ᾿Ιδανική Pολιτεία εἶναι
ἐκείνη, στήν ὁποία οἱ πολίτες φοβοῦνται περισσότερο τίς κατηγορίες παρά τίς τιμωρίες. (Κέντρο κρίσεως ἡ δικαιοσύνη).
Προτρέπουμε δέ τούς
Πιστούς, νά ἐκτυπώσουν τόν κατάλογο,
λαμβάνοντάς τον ἀπό τήν ἱστοσελίδα μας.
Ὡστόσο, νά μήν τόν
τοποθετήσετε στό μαξιλάρι τους, νά “κοιμᾶται” μαζί σας, καί νά λησμονηθῆ. Ἀλλά
στό Εἰκονοστάσι νά φωτίζεται καί
νά λιβανίζεται. Καί στή δεδομένη στιγμή, νά τόν ἀνασύρετε καί νά τόν
ἐνεργοποιήσετε δεόντως.
Στήν Ἐκκλησιά στά εἰκονίσματα, μαζί μέ τίς Ἅγιες εἰκόνες καί τά δοξασμένα ὅπλα τῶν
Ἡρώων μας, γιά νά “λειτουργεῖται”, τιθέμενο στήν δικαιοκρισία τοῦ Θεοῦ.
Β. ΥΒΡΙΣ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ
[Ὕβρις,
ἐπιτίμια]
Κατά τούς ἀρχαίους
ὑφίσταται, ὁ ἀταλάντευτος κύκλος τῆς καταπτώσεως τοῦ ὑπερηφάνου: Ὕβρις (ἀλαζονική στάσις)→ Ἄτη (θόλωμα,
τύφλωσις τοῦ νοῦ) → Νέμεσις (νέες ὕβρεις, μεγάλη ἀνοησία, τιμωρία γιά ἀνίερες πράξεις) → Τίσις (συντριβή,
καταστροφή, χρόνιο ἤ αἰώνιο μαρτύριο).
Κατά τίς Ἅγ.
Γραφές, ἀνακύπτουν “Ἐπιτίμια”, μά καί “Ἀντι-ἐπιτίμια” καί “Προ-επιτίμια”.
Ἀνακύπτουν ψηφόροι ἤρεμοι «τιμωροί». Καί πλήττουν
κυρίως αὐτούς πού κινοῦνται δουλικά πρός τό “Σύστημα”.
[Τιμωρία ἀνάλογος τοῦ παραπτώματος]
Τόσον ὁ Κύριος, ὅσον καί ὁ εὐσεβής λαός, θά ἀποδώσουν τήν δέουσα τιμωρητική καί ἀντιτιμητική ποινή κα ἀνάλογα μέ τό μέγεθος τοῦ μεγίστου Ἀντεθνικοῦ καί Ἀντιχριστιανικοῦ ὀλισθήματος.