Μια ανεκδοτη επιστολη του προς τον Παπαθεμελη.
Τέκνον
γνήσιο του Θρυλικού ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ο Γεώργιος Παπαζέτης και μιμητης του
επάξιος
Οι υπαιτιοι της επικρατουσας και υπαρχουσας σημερα Παναθλιας
εκκλησιαστικης καταστασεως ειναι πολλοι και διαφοροι αλλα και γνωστοι
και επωνυμοι. Ολοι αυτοι, που πολλους εντοπιζουμε και εμεις και θα
παρουσιασουμε κατα διαστηματα, πρεπει να γινουν γνωστοι στις επερχομενες
γενεες, γιατι οι σημερινες και οι αυριανες γενεες θα πληρωσουν ολες τις
συνεπειες μιας εκκλησιαστικης αθλιοτητας και παρακμης που αυτοι οι
συγκεκριμμενοι με ολα τα ανομα και παρανομα μεσα και με ολους τους
ανηθικους τροπους, διαμορφωσαν και κατασκευασαν, και θα επιπεση ως αρνητικος παραγοντας στις οικογενειες τους, στους ιδιους, στα παιδια τους, αλλα σε ολοκληρη την ελληνικη κοινωνια.
Ολα σχεδον τα καλα ή ολα τα κακα, προερχονται απο τους προηγουμενους και μεταφερονται, αλλα και μεταδιδονται στους επομενους και επιδρουν καταλυτικα στα ηθη και στην ζωη ολων.
Θα
παρουσιασουμε τους παναθλιους εκεινους πρωταιτιους της διαμορφωσης
αυτης της σκολιας και διεστραμμενης καταστασεως. Θα παρουσιασουμε την
σκοτεινη ομαδα του Παναγιωτη Χρηστου - Αγγελοπουλου, τον Ιωαννιδη και
τον εκλεκτο του Σεραφειμ Τικα, τον μοναχο Θεοκλητο Διονυσιατη, τον
Καψανη, τον Στελιο Παπαθεμελη και αλλους πολλους.
Ολοι αυτοι ειναι οι
μεγαλοι ενοχοι του Συνεχιζομενου Δραματος της Εκκλησιας, ειναι εκεινοι
που συνειργησαν να διαμορφωθη αυτη η απεριγραπτη εκκλησιαστικη καταστασι
που δημιουργησε καθεστως για 100 χρονια. Ο Στελιος Παπαθεμελης τον
οποιο βοηθησαμε και εμεις προσωπικα σε ολους τους πολιτικους του αγωνες
για να αναρριχηθη και να διαπρεψη στα πολιτικα πραγματα αποδειχθηκε τελικα ενας νεος Νερωνας και Καλιγγουλας.
Μια φορα που τον συναντησαμε του ειπαμε να γινη ενας νεος Μεγας Κωνσταντινος και οχι Καλλιγουλας. Ομως εκεινος μας παρεβλεψε. Οταν
εγινε υπουργος Δημοσιας Ταξεως και το εκκλησιαστικο ηταν στο ζενιθ αφου
οι ΦΘΟΡΟΙ και οι ΦΘΟΝΕΡΟΙ αρχιερεις καταλαμβαναν ολως αναξιοπρεπως
τους θρονους πατωντες επανω στα πτωματα των αλλων, ο Παπαθεμελης συμμαχησε μαζι τους.
Οπως συνεβη και στην Λαρισα που επεβησαν του θρονου ΤΡΕΙΣ ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΕΣ,
αφου ο ενας εκδιωκονταν μετα τον αλλο απο τον αγρυπνουντα λαο που δεν
τους αφηνε να εγκατασταθουν παρα την αμεριστη συμπαραστασι της
Σιδηροφρακτης Πολιτειας και των ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΩΝ κυβερνησεων της
μεταπολιτευσης.
Και εκει ο Στελιος Παπαθεμελης αποδειχθηκε ο σκληροτερος
και ο βαρβαροτερος υπουργος, αφου κινητοποιησε απο ολη την Ελλαδα, ολες
τις υπαρχουσες αστυνομικες δυναμεις για να επιβαλλουν τον τελευταιο
ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗ που τον ενθρονισαν ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ τον τριτο στη
σειρα ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗ. Η αντιδρασι στη Λαρισα ηταν μεγαλη και χυθηκε ΑΙΜΑ
ΠΟΛΥ, ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ, για το οποιο ο Παπαθεμελης ηταν ο μεγαλος ενοχος
και ειναι υπο μελλοντικη υποδικια. Ναι, εχυσε ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ, αλλα τελευταια και ο ιδιος εχυσε δικο του ....ΑΙΜΑ ....( ο νοων νοειτω)!!!
Ο
Θεολογος Γεωργιος Παπαζετης πρωτοστατουσε στα εκκλησιαστικα της Λαρισας
και συμμετειχε ψυχη τε και σωματι στους αγιους και ιερους
εκκλησιαστικους αγωνες της τοπικης Εκκλησιας. Δεν εμοιαζε με κατι ... προσκυνημένους ριψάσπιδες της Λαρισας, που παρισταναν τους
...αετους, ενω ησαν παντοτε αηδιαστικα και γλοιωδεις ....οσφιοκάμπτες, της
επιβληθεισας με αστυνομική γεννητσαρική βία, τα ΜΑΤ και με τα ΡΟΠΑΛΑ της ΣΑΠΙΑΣ εκκλησιαστικης
καταστασεως, στην οποια και τελικα ενταχθηκαν και θρασυτατα
φωτογραφιζονται και αυτοδιαπομπευονται!!!
Εκεινος
εμεινε απο την αρχη μεχρι το τελος Αετος, φλογερος και ρωμαλεος,
αμετακινητος και αταλαντευτος, Αετος Χρυσαετος. Γιατι αυτος που
Αγωνιζεται για τα δικαια Κυριου Παντοκρατορος, δεν υποχωρει μπροστα
στους τυραννους και στους δικτατορες, αλλα ακομα και σε ολα τα
σιδηροφρακτα ΜΑΤ, αλλα και στα ΤΑΝΚΣ του Χιτλερ!!!!
Και ετσι, αυτος και μονο επαινειται και αναγνωριζεται και στη γη αυτη, αλλα και οταν αναχωρει απο αυτη.
Ακουσα
καποτε απο απλοϊκο Κοζανιτη, στην πρωτη συγκεντρωσι που παρακολουθησα
το 1967 σαν χριστιανος στο ΑΚΡΟΠΟΛ των Αθηνων, να λεη απο το βημα κατι
που εντυπωσιασε και ενθουσιασε: ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΖΑΜΕ, φωναξε με ολη την δυναμι της καρδιας του ο απλοϊκος Κοζανιτης. Και πραγματι, αν δεν υπηρχε αυτη Η ΙΔΕΑ του απειρου και του αιωνιου, γιατι θα επρεπε να ΖΑΜΕ; Για να περιφερομεθα στις λασπες σαν τα σκουλικια και να ...ψοφαμε σαν τα σκουλικια;
Αν δεν υπηρχε αυτη η ΙΔΕΑ για να ΖΑΜΕ, δεν θα υπηρχε λογος να ΖΑΜΕ. Και η Γλυκεια μας Μαννα, η Εκκλησια του Χριστου, αυτη ειναι η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΑ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΑΜΕ.
Ο Θεολογος Γεωργιος Παπαζετης ηταν ενας ενθουσιωδης ενστερνιστης
και Ζηλωτης αυτης της ΙΔΕΑΣ. Εμεινε ενας πραγματικος αγωνιστης
Θεολογος, μιμητης του ηθους και της γλωσσας των Αγιων Πατερων. Και με την γλωσσα του την δυνατη και κοφτερη σαν λεπιδι, μιλουσε και εγραφε οταν και οπου χρειαζονταν να γραφη με πλουσιο και εντυπωσιακο περιεχομενο.
Τεκνον
γνησιο του Θρυλικου ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ο Γεωργιος Παπαζετης και μιμητης του
επαξιος σε ολες τις φασεις της ζωης του και μεχρι την προχθεσινη οσιακη
κοιμησι του.
Σημερα
παρουσιαζουμε μια επιστολη που εστειλε στον Στελιο Παπαθεμελη τοτε
Υπουργο δημοσιας ταξεως του ΠΑΣΟΚ, που τον εβλεπε να υποστηριζη ολη την
επικρατουσα και ακμαζουσα τοτε πολιτικη, κοινωνικη και εκκλησιαστικη
....αθλιοτητα και συνεβαλε να επιβληθουν τελικα ολοι οι διεφθαρμενοι κληρικοι που διοικουν σημερα της Εκκλησια.
Μεγαλη η ενοχη του, μεγιστο το εγκλημα του.
Μετανοιωσε;
Αφου ακομα ζει, εχει ακομα χρονο να μετανοηση. Ομως πως θα αποκαταστηση
την ζημια και τους ζημιωθεντες; Αφου δεν αρκει η μετανοια, χρειαζεται
και η πολλαπλη Ζακχαιϊκη αποκαταστασι; Και μαλιστα εις τετραπλουν.....
ΣΧΟΛΙΑ:
Ο μακαριστός κ.Γεώργιος Παπαζέτης υπήρξε ένας λαμπρός αγωνιστής στον
αγώνα για την κατίσχυση της δεινώς τρωθείσης ιεροκανονικής τάξεως της
Εκκλησίας της Λαρίσης αλλά και της Εκκλησίας της Ελλάδος γενικότερα.
Τον θυμούμαι μπροστάρη στους σχετικούς αγώνες στο άγιο πεζοδρόμιο.
Εμπνευσμένος
από το αγωνιστικό ιδεώδες του μακαριστού Φλωρίνης Αυγουστίνου, του
οποίου συνεργάτης διετέλεσε, έθεσε ανάγλυφη τη σφραγίδα του στο
μεγαλειώδη αγώνα του Λαρισαικού λαού για την επαναφορά του σφαγιασθέντος
μητροπολίτου Θεολόγου, του λαοφιλούς και πολυκλαύστου.
Εκλεκτός επιστήμων και άριστος οικογενειάρχης.
Πιστός, πάνω απ όλα, χριστιανός με θερμουργό ζήλο για την Εκκλησία.
Είη η μνήμη του αιωνία!
Λ.Ν.