ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Εμείς οι Έλληνες είμαστε λαός Μνήμης.Γι’ αυτό και δεν έχουμε τάφους εμείς οι Έλληνες, αλλά έχουμε μνήματα. Διότι, μέσα εκεί, είναι συσσωρευμένη όλη η μνήμη της πολυχρόνιας ιστορικής μας διαδρομής..
Μήνα Φεβρουάριο του 1924,
έναν χρόνο μετά από την ολοκλήρωση
της Κεμαλικής θηριωδίας.
Τον Φεβρουάριο του 1924, ένα χρόνο, δηλαδή, μετά την ολοκλήρωση της Κεμαλικής θηριωδίας σε Πόντο, Θράκη και Μικρά Ασία, όπως αναφέρεται σε τότε δημοσίευμα, ένα καράβι, ονόματι Ζαν, προερχόμενο από τα Μουδανιά της Ανατολικής Θράκης, πιάνει στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης για ανεφοδιασμό.
Τελικός του προορισμός είναι η Μασσαλία.
Το καράβι αυτό κουβαλάει τετρακόσιους τόνους οστών δικών μας ανθρώπων. Πόσο μπορεί να ζυγίζει ένας σκελετός ανθρώπου, για να υπολογίσουμε, με μια απλή διαίρεση, τις χιλιάδες των δικών μας ανθρώπων, που σφαγιάσθηκαν, που κρεμάστηκαν, που αποκεφαλίστηκαν, που βιάστηκαν μέχρις θανάτου, κάτω από τις διαταγές του αιμοσταγούς Μουσταφά Κεμάλ και κάτω από τα παγερά βλέμματα σύνολων των ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων;
Απλοί λιμενεργάτες αντελήφθησαν την ιεροσυλία των ξένων και ζήτησαν να μην μεταφερθούν τα οστά αυτά στην Μασσαλία για βιομηχανοποίηση. Τελικά, όμως, με παρέμβαση του Άγγλου προξένου, τα ιερά λείψανα των πατέρων μας έφυγαν για την δήθεν πολιτισμένη Δύση, για να τα κάνουν οι βάρβαροι σαπούνι και λίπασμα.
Αδέλφια μου,
Η Ελευθερία μας είναι καρπός αυτών των οστών.
Είναι βγαλμένη από αυτά τα κόκκαλα τα ιερά.
Γι’ αυτό κι εμείς, ευλαβούμαστε αυτά τα κόκκαλα τα ιερά, εμπνεόμαστε από αυτά και υποσχόμαστε να διατηρήσουμε μέσα μας άσβεστη για πάντα την μνήμη τους .
Φ.Μ.
