Συνέχειες : ΕΔΩ ΜΕΡΟΣ Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄,
Συνέχειες: ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄,Θ΄, Ι΄
«Το καθεστώς Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ (1974-
1998) και η καιρική εκκλησιαστική εικόνα
του»
(Το
περιοδικό «ΦΥΛΑΚΕΣ» - μια αντίσταση πρώτου μεγέθους)
ΜΕΡΟΣ ΙΒ΄
Η δέσμη πνευματικών αντιδράσεων της εποχής του
Σεραφειμικού καθεστώτος, παράλληλη με το
περιοδικό «ΦΥΛΑΚΕΣ» της Θεσσαλονίκης, περιελάμβανε αξιόλογες
εκκλησιολογικές κεντρικές στοχεύσεις, όπως καταγράφονται:
Α) Στον «Ορθ. Τύπο»
Β) Στην εφημ. «ΕΠΑΛΞΕΙΣ» Γ) στο
περιοδικό «ΦΩΤΟΒΟΛΙΔΕΣ» του μακαριστού Επισκόπου Θεσσαλιώτιδος και
Φαναριοφαρσάλων Κωνσταντίνου Δ) Στη
«Χριστιανική Σπίθα» του μακαριστού Αυγουστίνου Καντιώτου Ε) Στην αρθρογραφία του Ορθοδόξου Συλλόγου «Ο
ΣΤΑΥΡΟΣ» κ.λπ.
Πολλές από τις κεντρικές στοχεύσεις των ανωτέρω περιοδικών – εφημερίδων, ήτο αναδημοσιεύσεις από τους «ΦΥΛΑΚΕΣ».
Το σύνθημα «ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ», περιέχει στο νόημά
του δραματική έκκληση προς αφύπνιση των Διάσημων και των Άσημων, των επιφανών
και αφανών, των μεγάλων και μικρών∙ προς αποτίναξη της σημερινής παθητικότητας
των Ελλήνων έναντι των προκλήσεων – προσβολών σε βάρος της Ορθοδοξίας και του
Ελληνισμού, εις βάρος της πατρίδος μας.
Ανάγκη εκκινήσεως (θετική) της ιδεολογικής
λειτουργίας του σχήματος: «κληροδοσία του παρελθόντος – οφειλή του παρόντος»
(Παναγιώτης Νούτσος).
Ως ανασυγκρότηση των πνευματικών δυνάμεων –
αντιστάσεων έναντι του οικουμενισμού και της Νεοταξικής πραγματικότητας, σε
έντυπη μορφή, λειτουργεί στη Θεσσαλία η αγωνιστική εφημερίδα «ΑΓΩΝΑΣ» των
συνειδητών Λαρισαίων αδελφών.
Αντίθετα, στο Βόλο, υπάρχει μια διαλλείπουσα χωλότητα σε επίπεδο αντι-οικουμενιστικής ενημέρωσης ή
σε επίπεδο αγωνιστικού ιστολογίου.
1ο Σχόλιο: Υπάρχει μια ένδεια αντι-οικουμενιστικής προοπτικής. Χωρίς να έχει
εκλείψει κάποιος αντι-οικουμενιστικός προσανατολισμός – αγώνας, σε επίπεδο
προσώπων και Συλλόγων, πάντως έχει τεθεί σε λανθάνουσα κατάσταση ο αγώνας
έναντι της παναιρέσεως του οικουμενισμού.
Παράδειγμα ο σύλλογος (Φιλολογικός – Θρησκευτικός)
«Οι τρεις Ιεράρχες» του Βόλου. Οι παλαιότερες διοικήσεις του εκάλυπταν σοβαρά
κοινωνικά και αντι-οικουμενιστικά κενά με την πρόσκληση αξιόλογων ομιλητών,
όπως: π. Τιμόθεος Τζιουβάρας, Νίκος Ψαρουδάκης, Νικ. Σωτηρόπουλος, Στέργιος
Σάκκος κ.λπ. Σήμερα, δυστυχώς, δεν κατορθώνει η διοίκησή του να προβάλει (μέσω
των Πατέρων) την επικινδυνότητα – μολυσματικότητα της παναιρέσεως
οικουμενισμός. Πώς να ξεμπλέξουμε τους κόμπους που δημιουργεί στους πιστούς ο
(κατάλληλα) «σχηματοποιημένος» οικουμενιστικός λόγος, όταν υπάρχει έλλειψη ελέγχου και θεμελίωση της σιωπής; Ευτυχώς που υπάρχουν και δυο – τρία Μοναστήρια στην Μαγνησία, όπου δεν
καταχωνιάζουν στο πεδίο του συμβιβασμού τον αντι-αιρετικό Ορθόδοξο λόγο
(Μαρτυρία). Ένα από αυτά διώχθηκε και ποινικά, που αθωώθηκε – Δόξα τω Θεώ!
(τέλος σχολίου).
Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία για τον σημαντικό ρόλο
του περιοδικού «ΦΥΛΑΚΕΣ» στην παρουσίαση και κριτική του Καταστατικού Χάρτη της
Εκκλησίας της Ελλάδος, επί υπουργού παιδείας Γ. Ράλλη∙ έναν Καταστατικό Χάρτη
που «συνέταξε μια νόθα Επιτροπή, διωρισμένη από τον Αρχιεπίσκοπο των τανκς».
Οι «ΦΥΛΑΚΕΣ» έγραψαν: (1η Σελίδα, 18 Μαΐου 1977, αρθ. 24)
«Η σύνταξι του Καταστατικού Χάρτου θα παραμείνη σαν
τομεγαλύτερο μετα-δικτατορικό σκάνδαλο… Ο κ. Λούρος και
αργότερα ο κ. Ράλλης έδωσαν στον κ. Σεραφείμ, στον επιστήθιο και εκλεκτό του
Ιωαννίδη, με Νόμο ευνοιοκρατικό, το δικαίωμα να ορίση αυτός τα περισσότερα μέλη
της Επιτροπής καταρτίσεώς του. Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, το ανώτατο
αυτό διοικητικό Σώμα της Εκκλησίας παραμερίστηκε και περιφρονήθηκε αναιδώς οι
Θεολογικές Σχολές, οι αρμόδιες να εκφέρουν γνώμη επί του θέματος αγνοήθηκαν
προκλητικότατα. Άλλοι παράγοντες της Επιστήμης του Δικαίου και των Ιερών
Κανόνων κρατήθηκαν έξω από τον περίβολο των υπόπτων συζητήσεων. Και
προσεκλήθησαν στην αίθουσα των συνεδριάσεων και της συγγραφής του Καταστατικού
Χάρτου εκείνοι μόνο, που συμφωνούσαν με τον κ. Σεραφείμ. Ωσάν να επρόκειτο να
συνταχθή η προσωπική Διαθήκη του Αρχιεπισκόπου της Χούντας και να εξασφαλιζόταν
σ’ αυτόν δια Νόμου το δικαίωμα να ορίση τους συμβολαιογράφους του και τους
μάρτυρές του. Και η Επιτροπή αυτή εργάστηκε με τέτοια πονηρία και με τέτοια
ανήθικη σκοπιμότητα, που δεν τόλμησε να παρουσιάση στο φως τον καρπό της
ανομίας της. Έκλεισε το σχέδιο του Καταστατικού σ’ ένα τσουβάλι, το σφράγισε με
βουλοκέρι, και το έστειλε στην Ιερά Σύνοδο. Και τούτο, γιατί κάτω από την
κατακραυγή των βουλευτών και της κοινής γνώμης, την τελευταία κυριολεκτικά
στιγμή, ο κ. Φάλλης αναγκάστηκε να προσθέση στο χαριστικό Νομοσχέδιο μια
διάταξι, σύμφωνα με την οποία, πριν πάη το νομοσχέδιο στο Υπουργείο, θα έπρεπε
να εκφράση τη γνώμη της η Ιερά Σύνοδος.
Η Σύνοδος βρέθηκε προ του τέρατος κι άρχισε να
τραβάη τα μαλλιά της. κάθησε και το
επεξεργάστηκε όσο της ήταν δυνατό στο σύντομο χρονικό διάστημα, που το διάταγμα
Ράλλη – «δημοκρατικότατα» - έθετε στη διάθεσί της. Έκανε μερικές αλλαγές. Όχι
όσες θα έπρεπε. Αλλά όσες μπόρεσε. Και παρακάλεσε να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν.
Το Υπουργείο τις πήρε και - «δημοκρατικότατα» - τις πέταξε στον κάλαθο
των αχρήστων. Ωχ αδερφέ. Η γνώμη του Σεραφείμ είναι αρκετή. Αυτός διαθέτει το οκεϊ
του Ιωαννίδη…
Οι άλλοι ιεράρχαι δεν έχουν τέτοιες περγαμηνές.
Δεν κάθησαν στο ίδιο τραπέζι με τον Ιωαννίδη. Δεν φιλήθηκαν με τον
Ανδρουτσόπουλο. Δεν σκόρπισαν στους πέντε ανέμους την εκκλησιαστική περιουσία.
Δεν ευνόησαν όπως εκείνος με την κλίκα του τους ομοφυλόφιλους. Επομένως η γνώμη
του δεν έχει καμμιά αξία για την οργάνωσι και για τη διοίκησι…
Η συμπεριφορά του σημερινού Υπουργού της Παιδείας
και των Θρησκευμάτων (Γεωργ. Ράλλη), γιου του Πρωθυπουργού της Γερμανικής
Κατοχής Γιάννη Ράλλη, θα προσμετρηθή
στις εκδηλώσεις της δικτατορίας. Ενώ η σθεναρή άρνησι των βουλευτών να προσυπογράψουν την απαίτησί του, θα καταχωρηθή στις
αγωνιστικές σελίδες της δημοκρατίας».
2ο Σχόλιο:
Αναμφίβολα, η πατρίδα μας κτυπήθηκε από την
Δικτατορία (21ης Απριλίου) σε πολιτικό και εκκλησιαστικό επίπεδο. Ο
πατερικός – φιλοσοφικός τρόπος σκέψης, ως σανίδα σωτηρίας από την κοσμική
σύγχυση, που διαχέεται στο πολιτικό και εκκλησιαστικό χώρο (πολλές φορές), δεν
ήταν ο οδηγός του Σεραφειμικού καθεστώτος∙ αντίθετα, κυριαρχούσε ο γύψος του
«νόμου και της τάξης» (ανελευθερία).
Διάβασα: «Αν το 1974 δεν
δικάζονταν μόνο οι πρωταίτιοι της χούντας αλλά και όσοι κάλυψαν τον αυταρχισμό
τους κάτω από αυτή και όσοι πλούτισαν εξ αιτίας της, ίσως γλιτώναμε την ηθική
διολίσθηση που ακολούθησε» (Γιώργος Ν. Πολίτης – βιβλίο «Να σηκωθούμε
όρθιοι» - Σελ. 169).
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
=========================================
(Το
περιοδικό «ΦΥΛΑΚΕΣ» - μια αντίσταση πρώτου μεγέθους)
ΜΕΡΟΣ ΙΑ΄
Αναμφίβολα οι νέοι άνθρωποι δεν είναι πλήρως ή ορθά πληροφορημένοι πάνω στις διαρθρωτικές αλλαγές που συνόδευσαν την περίοδο μετά το 1974 (Μεταπολίτευση), τόσο σε πολιτικό όσο και σε Εκκλησιαστικό επίπεδο. Υπάρχει όμως (ακόμη) και η απλή συναισθηματική – διανοητική έλξη ηλικιωμένων ανθρώπων (σήμερα), προς το Σεραφειμικό καθεστώς.
Αναίρεση της εγκωμιαστικής συνοπτικής επισκόπησης
του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, ως αξιόπιστη ιστορική πηγή (στοιχείων), είναι (εν
μέρει) και ο Τύπος της εποχής, εκκλησιαστικός και πολιτικός∙ βέβαια, όχι σε
πλήρη εμπεριστατωμένη ανάλυση.
Παράδειγμα αξιόπιστης πληροφόρησης η εφημερίδα της
Θεσσαλονίκης «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ» (30/4/1977 – σελ. 2), ο οποίος έγραψε:
«600 γονείς καταγγέλλουν τον κ. Χρυσοφάκη και τον
Σεραφείμ: Εξακόσιοι γονείς του 12ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης
μετά την δικαστική απόφαση της εξώσεως του Σχολείου από το κτίριο του ΟΔΔΕΠ, σε
συγκέντρωσή των την 29ην Απριλίου αποφάσισαν:
ΟΜΟΦΩΝΑ
1. Διαμαρτυρόμαστε για την ΨΥΧΡΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ του
Μητροπολίτου κ. Παντελεήμονα Χρυσοφάκη, ο οποίος ούτε καν αξίωσε
να δεχθεί τις Επιτροπές μας που έξι φορές του ζήτησαν να τον επισκεφθούν και να
του εκθέσουν την κατάσταση, ούτε και έκανε την παραμικρή ενέργεια σαν
«ποιμενάρχης μας» για να βοηθήσει το δίκαιο αίτημά μας.
2. Διαμαρτυρόμαστε κατά του Αρχιεπισκόπου Αθηνών
κ. Σεραφείμ και κατά της Ιεράς Συνόδου, που αδιαφορώντας για
την ψυχή και το πνεύμα και ενδιαφερόμενοι μόνο για την ύλη, από το στόμα του
Μητροπολίτη Περιστερίου κ. Αλεξάνδρου, διεκήρυξαν ότι προτιμούν τα έσοδα των
3.500.000 δρχ κάθε χρόνο από τις ψυχές των 600 μαθητών του Δημοτικού Σχολείου.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας να σταματήσουμε τα παιδιά
μας από το Σχολείο».
1ο Σχόλιο:
Πολλές αναφορές (σύγχρονες) στο Σεραφειμικό καθεστώς
είναι ένα επικοινωνιακό προϊόν∙ είναι «συμ-βολικές κατασκευές» μιας
πραγματικότητας, που «αναγορεύθηκε» από τους πολλούς (ανημέρωτους) σε καθρέπτη,
σε εικόνα, ως ανώτατη τομή εκκλησιαστικού πολιτισμού – κουλτούρας.
Ευτυχώς, υπήρξαν έντυπα και εφημερίδες της εποχής
εκείνης, που αντιστάθηκαν στην κατακλυσμιαία Σεραφειμική δικτατορία, διότι τα
συστημικά Μ.Μ.Ε. υπάκουα στις κυρίαρχες εξουσίες – παρεξουσίες, έδιδαν
παραπληροφόρηση παρά ενημέρωση στο Εκκλησιαστικό Σώμα. Σοβαρή και υπεύθυνη ενημέρωση (και έλεγχο) των εκκλησιαστικών πραγμάτων,
έδιδε και το περιοδικό «ΦΥΛΑΚΕΣ» - Έκδοση Νέων της Εκκλησίας των Θεσσαλονικέων.
Από το περιοδικό «Φύλακες», ως ορθή διαμόρφωση της
σημερινής κοινής γνώμης, δανεισθήκαμε (π.χ.) την καταγγελία των γονέων κατά του
(τότε) Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Χρυσοφάκη και κατά του (τότε) αρχιεπισκόπου
Σεραφείμ» (τέλος σχολίου).
Και σήμερα, αντι-οικουμενιστικά άρθρα ευρίσκονται
στα αζήτητα των Τοπικών Εφημερίδων του Βόλου…
Οι (όσοι) συνειδητοί Ορθόδοξοι Δημοσιογράφοι πονούν
ψυχικά, διότι θυσιάζεται το «ευ», για ένα συστημικό – καταστροφικό «πολύ», που είναι τα κοσμικά (επικερδή) δημοσιεύματα (πολιτικά, αθλητικά κ.λπ.).
Να θυμηθούμε: «Ουκ εν τω πολλώ το εύ»!
Ας μην ξεχνάμε, βέβαια, και τα media, που προωθούν πολλά
απλοϊκά – ρηχά και αντορθόδοξα προγράμματα.
Το περιοδικό «ΦΥΛΑΚΕΣ» ετοποθετείτο Ορθόδοξα και όχι συναισθηματικά
απέναντι στις κραυγαλέες εκκλησιαστικές εκτροπές των «ποιμένων».
Παραδείγματα (από το τεύχος «ΦΥΛΑΚΕΣ» αριθ. 24 –
Μάιος 1977)
Α) ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ
ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ; (Σελ. 4η)
«Πληροφορούμεθα ότι, ο Ιωαννιδοπρόβλητος
επικαθήμενος του Αρχιεπισκοπικού θρόνου κ. Σεραφείμ, επισκέφθηκε τον αρχηγό του
ΠΑΣΟΚ κ. Ανδρέα Παπανδρέου και εξέφρασε παράπονο δια τον εκλεκτόν βουλευτήν του κόμματός του κ. Γ. Παπαδημητρίου
(Ακαρνανίας), διότι υποβάλλει επερωτήσεις εις την Βουλήν
εναντίον των αντικανονικών και
παρανόμων πράξεών του. Ο κ. Σεραφείμ θέλει να κλείσουν όλα τα στόματα και όλες
οι φωνές που ελέγχουν τις πρωτοφανείς εις τα εκκλησιαστικά χρονικά παρανομίες
του. και χειρίζεται προς τούτο όλα τα μέσα».
2ο Σχόλιο: Όπως συμβαίνει και σήμερα με αρκετούς οικουμενιστές επισκόπους! (τέλος
σχολίου).
Β) «Ο Μητροπολίτης κ. Αλέξανδρος Καντώνης «ο
εγκατασταθείς εις Περιστέριον, ένθα και πολλά νεκροταφεία…», ο μέγας αυτός
αστήρ της Σεραφειμικής… κλωτσομηχανής, ο «ναυαγήσας οικτρώς εις την υπέροχον
και αποστολικήν έδραν της Μητροπόλεως Φιλίππων» (κατά τον Μητροπολίτην
Ελευθερουπόλεως κ. Αμβρόσιον), ο «εκτός τόπου και χρόνου» (κατά τους «Αθωνικούς
Διαλόγους» και πάλι επί το… κοσμικόν προσκήνιον).
Είναι, υπέρ του αυτομάτου διαζυγίου, υπέρ της
«πλέριας δημοτικής» εις την υμνογραφίαν της Εκκλησίας μας, υπέρ της
φιλελευθέρας σοδομιτικής Σουηδίας, υπέρ της καταργήσεως του ράσου, υπέρ της
πρώτης χούντας, υπέρ της δευτέρας χούντας, υπέρ της συνάψεως διπλωματικών
σχέσεων με το Βατικανό ζηλεύσας κενήν θέσιν Καρδιναλίου, τώρα έλαβε θέσιν και
υπέρ του … Καζαντζάκη. Εξήλθεν εις το δημοσιογραφικόν εξώστην του «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ»
και είπεν:
«Πολλοί είπαν τον
Καζαντζάκη άθεο, άπιστο, αφορισμένο. Αλλά αυτά δεν τα είπε η Εκκλησία. Τα είπαν
ορισμένα πρόσωπα που όπως σε κάθε κοινωνία, είναι και θερμόαιμα και υπερβολικά
συντηρητικά, που δεν θα πω μόνον στενοκέφαλα, αλλά και διεστραμμένα» (Σελ. 74 - ΦΥΛΑΚΕΣ).
3ο Σχόλιο: Πως συμβαίνει, άραγε, η Μητρόπολις Περιστερίου να δημιουργεί (δίκην
παραδόσεως) ωδίνας στο πλήρωμα;
Αναφορικά με την παρούσα κατάσταση, ουσιαστική αξία
έχει η αντίδραση του πληρώματος, προς επαναφορά του Εσταυρωμένου όπισθεν της
Αγίας Τραπέζης (τέλος σχολίου).
Γ) Στην 8η Σελίδα διαβάζουμε για μία
βαρύγδουπη δήλωση του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης, που σχολίασε ελεγκτικά και ο
κοσμικός Τύπος (ΕΛΛΗΝ. ΒΟΡΡΑΣ 1.12.76) και την αθέτησή της (17/04/1977).
Το κείμενο της δήλωσης:
«Όσο θα είμαι Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, δεν θα
επιτρέψω να ενοχληθούν από τον ΟΔΔΕΠ τα 90 κωφάλαλα παιδάκια. Θα φθάσω μέχρι να
παραιτηθώ από Μητροπολίτης αν ο ΟΔΔΕΠ δεν ρυθμίση το θέμα των παιδιών…».
Αντί όμως να παραιτηθή από «Μητροπολίτης», απλώς
παραιτήθηκε από το τοπικό συμβούλιο του ΟΔΔΕΠ, όπου ουδέποτε προήδρευσε!
Στους «ΦΥΛΑΚΕΣ» διαβάζουμε:
«Πληροφορούμεθα ότι ο
Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Παντελεήμων (Χρυσοφάκης) παρητήθη από πρόεδρος της
τοπικής επιτροπής του ΟΔΔΕΠ επειδή διεφώνησε με την όλη στάσι του οργανισμού
στο θέμα της σχολής κωφαλάλων και του 12ου Δημοτικού Σχολείου».
4ο Σχόλιο: Προσπαθούμε να φανερώσουμε την Ιστορία, που την βάζουν για ύπνο οι σημερινοί οικουμενιστές Επίσκοποι και Αρχιμανδρίτες.
(Συνεχίζεται)
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ