Συνέχειες : ΕΔΩ ΜΕΡΟΣ Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄
Ο ΟΛΕΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΙΚΑΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
12 Μητροπολίται αδιαβλήτου ήθους, εν οίς και άνδρες υπηρετίσαντες Εκκλησίαν και Γένος κατά τας φοβεράς ημέρας και θέσαντες τον τράχηλόν των υπέρ του λαού, εξεθρονίσθησαν άνευ απολογίας και δίκης…»
(Χριστ. Σπίθα – Ιανουάριος 1975 – Αριθ. 371).
(Θεολόγος Λαρίσης και Δημητριάδος Ηλίας: Η Εκκλησιαστική τροχιά τους και η σύγκρουσή τους με την Μασονία)
ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α΄ είχε μεγάλη
(ένθεη) δίψα για την συγκρότηση ευσυνειδήτου Επισκοπικού σώματος. Ο
Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, τόνισε – ομολόγησε, ότι:
«Τοιαύται, Μακαριώτατε (=Σεραφείμ) αθλιότητες δεν παρουσιάσθησαν επί Αρχιεπισκοπείας Ιερωνύμου. Οφείλομεν να ομολογήσωμεν τούτο, δια να είμεθα δίκαιοι. Ο Ιερώνυμος εμερίμνησε και επέτυχε να προάγη επιβλητικά αναστήματα, αδιαβλήτους άνδρας, προσοντούχους και αξίους κληρικούς εις την επισκοπικήν έπαλξιν. Επί των ημερών σας συνέβη – δυστυχώς – το εκ διαμέτρου αντίθετον…» (Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου – 8.10.1974).
1ο Σχόλιο: Αυτή η αλήθεια διατυπώθηκε, ως
αποκρυσταλλωμένο συμπέρασμα μελέτης της ιστορικής παρουσίας του Ιερωνύμου Α΄
επί του πηδαλίου της Αρχιεπισκοπής.
Ομιλεί – υπενθυμίζει τις αθλιότητες του Σεραφείμ στη
συγκεκριμένη ομιλία – αγόρευσή του ο Ελευθερουπόλεως∙ είπε σχετικά
(προηγουμένως):
«Θα ενθυμείσθε ωσαύτως, Μακαριώτατε, και το
επεισόδιον το λαβόν χώραν κατά την αποφράδα ημέραν της 22-5-1974. Κατά την
δραματικήν εκείνη συνεδρίαν των Επισκοπικών εκλογών συνέβη κάτι το απίστευτον: Αι εκλογαί διεκόπησαν αιφνιδίως λόγω παρεμβάσεως της Κ.Υ.Π. (!), η οποία
δια να ματαιώση την προαγωγή «διαβεβλημένων» κληρικών, επενέβη δυναμικώς την 12ην
παρά εν λεπτόν, δια του παρισταμένου εν τη συνεδρία Υπουργού των Θρησκευμάτων,
αξιώσαντος, παρά τας διαματυρίας των συνέδρων (!!!) και
τελικώς επιτυχόντος την αναβολήν των εκλογών δια δύο Μητροπόλεις…».
Να πληροφορήσουμε τον λόγιο κληρικό της Ι. Μ.
Δημητριάδος, ότι: «η πλέον συγκλονιστική επιβεβαίωση της αποκοπής αυτής του
αρχιεπισκόπου (Σεραφείμ) από την ορθόδοξη πνευματικότητα και το εκκλησιαστικό
ήθος αποτελεί ασφαλώς, η χρησιμοποίηση απ’ αυτόν βωμολοχιών,
αισχρολογιών, αγοραίων και χυδαίων εκφράσεων ακόμη και κατά την τέλεση των
ιερών ακολουθιών» (Κων. Δωρ. Μουρατίδης).
Οι ύβρεις ακούσθηκαν πανελλαδικά από τα μικρόφωνα
του ραδιοφώνου.
Η διατεταγμένη ευγένεια του πνεύματος με εμποδίζει
να αναφέρω (επί λέξει) τις συγκεκριμένες ύβρεις – βωμολοχίες του. (τέλος
σχολίου)
Η Μασονία παρουσιάζεται ως η πραγματική φιλοσοφία –
θρησκεία. Δυστυχώς, επάνω στον εσφαλμένο αυτό δρόμο βαδίζουν πολλοί πολιτικοί,
έμποροι, ιεράρχες και πλούσιοι άνθρωποι. Τα οργανωμένα συμφέροντα σ’ ένα
Κράτος, συγκλίνουν στη θρησκευτικότητα της Μασονίας, αφού πρώτα φροντίζουν να
είναι ασφαλή και κατοχυρωμένα νομικά στον κοινωνικό χώρο (δομή).
Ο μακαριστός Νικόλαος Στ. Ψαρουδάκης έχει αποδείξει
ότι «Η Μασονία ως νομική κατασκευή αποτελεί καθαρή απάτη»∙ (βλέπε βιβλίο του
«ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ», σελ. 28-63).
Γράφει αποκαλυπτικά – αφυπνιστικά:
«Η Μασονία, ως σκοτεινή δύναμη έχει καταγγελθεί στον
τόπο μας από πολύ παλιά. Εξέχοντα και εκλεκτά πνεύματα κατά καιρούς ήγειραν
φωνή αφυπνίσεως του Έθνους από τον ενεδρεύοντα κίνδυνο».
Αναφέρει τους: Κοσμά Φλαμιάτο, Απόστολο Μακράκη, Π.
Τρεμπέλα, Π. Μπρατσιώτη, τον Αγιορείτη Μοναχό π. Αρσένιο Κοττέα, τον π.
Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, τον π. Χριστόφορο Καλύβα, τον Φλωρίνης Αυγουστίνο και
τον π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο. Υπογραμμίζει ιδιαίτερα την απόφαση της Εκκλησίας
(12/10/1933) και την ιστορική υπ’ αριθμ. 2060/1969 απόφαση του Πολυμελούς
Πρωτοδικείου Αθηνών, που καταγγέλλει την Μασονία ως «θρησκεία άγνωστη μη
προστατευομένη υπό του συντάγματος» (Σελ. 28).
2ο Σχόλιο:
Στις 28 Νοεμβρίου 1972 με πρόταση 12 Μητροπολιτών
συγκλήθηκε η Ιεραρχία, για να ασχοληθεί με τον Τεκτονισμό – Μασονισμό και
Ρόταρυ. Πράγματι ο Ιερώνυμος Α΄ σύστησε επιτροπή και ασχολήθηκε (καταδικαστικά)
με την Μασονία.
Επικρότησε την υπ’ αριθ. 2060 της 1ης
Δεκ. του 1969 απόφαση του Πρωτοδικείου (Πολυμελούς) Αθηνών και τόνισε
(συνοδικά):
«Εμμένουμε (η Ιεραρχία) απολύτως εις τα εν τη πράξει
οριζόμενα περί Μασονίας και διακηρύσσει αύθις ότι η Μασονία είναι αποδεδειγμένη
θρησκεία∙ Μυστηριακή προέκταση των παλαιών ειδωλολατρικών θρησκειών, όλως ξένη
και αντίθετος προς την εξ Αποκαλύψεως σωτηριώδη αλήθειαν της Αγίας ημών
Εκκλησίας».
Άξιο παρατηρήσεως, ότι ο Ιωαννίνων (τότε) Σεραφείμ
αντέδρασε στην απόφαση και ζήτησε από τους Ιεράρχες να μην εγκρίνουν την
απόφαση! (τέλος σχολίου)
Οι Ιεράρχες Λαρίσης Θεολόγος και Δημητριάδος Ηλίας
διακρίνονταν για την άριστη θεολογική τους συγκρότηση και, το κυριότερο, για
την πηγαία ορθόδοξη πνευματικότητά τους. Προσπάθησαν για την αναζωπύρωση της
εκκλησιαστικής – πνευματικής ζωής.
Γνώριζαν και το απέδειξαν, ότι Ορθοδοξία και
πνευματική (εν Χριστώ) ζωή δεν μπορεί να υπηρετούν (υλιστικά) την εξουσία,
διότι τότε δεν εκπληρώνουν – ως Ορθόδοξοι Ιεράρχες – το χρέος τους απέναντι στο
Θεό και στον άνθρωπο.
Εν καιρώ, θα παραθέσουμε και στοιχεία αναιρέσεως της
συκοφαντίας, ότι ο Ιερώνυμος Α΄ ακολούθησε τον στραβό-χουντικό δρόμο, όπως ο
Σεραφείμ.
Με τη ζωή τους – αφιλοχρήματοι, ελεήμονες, ηθικοί
και πράγματι ορθόδοξοι ποιμένες – άρχισε η ιστορική αναμέτρησή τους με την
Μασονία.
Είναι αλήθεια, ότι η ορθόδοξη πνευματικότητα δεν
μπορεί να συμβαδίζει αρμονικά με το πνεύμα της δικτατορίας και της Μασονίας.
Ο Χρίστος Δεληνικόπουλος, τ. Επιθεωρητής Δημοτικών
σχολείων του Βόλου, γράφει (Αθήνα – Χριστούγεννα 1997): «Κάποτε βρέθηκε (ο π. Ηλίας)
σε πολύ δύσκολη θέση… Ένας πολύ καλός ορθόδοξος Διευθυντής υπηρεσίας, ζήτησε τη
συμπαράστασή του, γιατί ο Υποδιευθυντής ήταν παιδί της Μασονίας και η Μασονική
Στοά ήθελε να τον προαγάγη, εις βάρος του διευθυντού. Ήταν εποχή που οι
σκοτεινές αντίχριστες δυνάμεις άρχισαν να δραστηριοποιούνται… Τότε με κάλεσε
στη Μητρόπολη ο Σεβασμιώτατος και μου είπε:
«Χρίστο, βρίσκομαι σε
πολύ δύσκολη θέση και είναι πολύ σοβαρή η περίστασι. Αντέχουν τα κότσια σου να
χτυπήσουμε τις αντίχριστες σκοτεινές δυνάμεις που είναι σε κατάσταση
δραστηριοποιήσεως και να τις αποκαλύψουμε;». Εγώ αμέσως συμφώνησα. Τότε
πρότεινε να καλέσουμε τον συγγραφέα θεολόγο Νικόλαο Σωτηρόπουλο, που ήταν
ειδικός και μαχητικός».
3ο Σχόλιο: Η θαρραλέα – αγωνιστική ομιλία του Νίκου Σωτηρόπουλου, πραγματοποιήθηκε
στον κινηματογράφο «ΛΙΝΤΟ» τον Μάρτιο του 1970 (ήμουν μαθητής τότε, της
τελευταίας τάξης του Πρακτικού τμήματος στο 1ο Γυμνάσιο Αρρένων
Βόλου).
Ήμουν παρών στην ομιλία∙ Εκεί η ορθόδοξη καρδιά
ζεστάθηκε και η Μασονική πάγωσε.
Η Μασονία «μαζεύτηκε» από τον αγωνιστή Ιεράρχη Ηλία∙
από την μεγαλειώδη αυτή συγκέντρωση των 2500 (περίπου) χιλιάδων ατόμων! «Εβάλαμε το χέρι μας εις μίαν σφηκοφωλεάν, χειροτέρα της σφηκοφωλεάς είναι
η μασονική στοά» τόνισε ο π. Ηλίας. (Συνεχίζεται)
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
Συνέχειες : ΕΔΩ ΜΕΡΟΣ Α΄,Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄
