Οἱ ψεύτικοι θεοί τοῦ πολιτισμοῦ. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Κατά τόν δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ἡ τιμωρία τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων ἀναπόφευκτα ἦρθε μετά ἀπό τήν ἐπανάσταση τῶν ἀνθρώπων ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. 

Τήν ἐλευθερία δέν τήν προσέξαμε οὔτε μία ἡμέρα σάν κάτι ἱερό.

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ἀπευθυνόμενος στούς Σέρβους 

(Τό μήνυμά του εἶναι πανεπίκαιρο γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες σήμερα):

Ἀπό παλιά τό σύνθημα τοῦ λαοῦ μας ἦταν: Πίστη καί έλευθερία. 

Ὅταν λοιπόν λέμε πώς πολεμήσαμε γιά τήν πίστη, σημαίνει πώς πολεμήσαμε γιά τή πίστη τοῦ Χριστοῦ, γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη. 

Ὅταν λέμε πώς πολεμήσαμε γιά τή ἐλευθερία, σημαίνει πώς θελήσαμε τήν ἐλευθερία σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Ἔχει καταβληθεῖ τό ἀντίτιμο γιά τήν ἀπελευθέρωσή σας. Εἶστε ἀγορασμένοι ἀπό τόν Χριστό μέ τίμημα μεγάλο. Γι’ αὐτό μήν ὑποδουλώνεστε στούς ἀνθρώπους (Κορ. Α΄7, 23). 

«Ἰδού ἔρχεται ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου γεμάτη θυμό καί ὀργή... (Ἠσαΐας 13, 9-12)

 

Στήν Ἁγία Γραφή ἡμέρα τοῦ Κυρίου ὀνομάζεται ἡ ἡμέρα ἐκείνη, πού γιά τούς ἀνθρώπους εἶναι νύχτα φρικτή, γεμάτη αἷμα, καπνό, φόβο, τρόμο, πυρετό, κραυγές καί φωτιά. 

Ἀναρωτιέστε πῶς συμβαίνει αὐτό καί γιατί ἔρχεται αὐτή ἡ ἡμέρα;

Μέσα στίς ἄγριες συνθῆκες τοῦ ἀφόρητου πόνου καί τῆς φωτιᾶς 

οἱ καλοζωϊσμένοι ἄνθρωποι ὁδηγοῦνται στήν πλήρη ἐπίγνωση, πώς ὁ Θεός εἶναι «τά πάντα» καί ὁ ἄνθρωπος ἕνα «τίποτε». 

ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ – ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

 Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ἀπευθύνεται στούς Σέρβους ἀδελφούς του

(Τό μήνυμά του εἶναι πανεπίκαιρο γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες σήμερα)

Μή παροργίζουμε τήν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. 

Ἡ καταστροφή μας ἦταν ἀναμενόμενη ἀφοῦ τά σχολεῖα μας ἦταν χωρίς πίστη στόν Θεό, οἱ πολιτικοί μας δέν ἦταν ἔντιμοι, ὁ στρατός μας δέν εἶχε πατριωτισμό καί οἱ κυβερνῆτες μας δέν εἶχαν τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. 

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Ἀναθρέψτε τὰ παιδιά σας Ἐπαναστάτες

 Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

"Ἀναθρέψτε τὰ παιδιά σας Ἐπαναστάτες..." (Ἁγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς). 

*Η Εκκλησία του Χριστού από την αρχή φέρει επαναστατικό χαρακτήρα.

*Ο Χριστός δεν σήκωνε εξεγέρσεις ενάντια στην εξουσία του κράτους, με στόχο μία εφήμερη αλλαγή τοπικής σημασίας· ο Χριστός εργαζόταν για μια επανάσταση που είχε ως στόχο την καθολική παγκόσμια ανατροπή…

Πήγε πέρα και βαθύτερα απ’ όλους τους επαναστάτες του κόσμου. Στο δένδρο του κακού δεν κλάδευε κλαριά και δεν καθάριζε τα φύλλα, αλλά έβαζε το τσεκούρι στην ίδια τη ρίζα. Δεν βιαζόταν να δει γρήγορα την επιτυχία του έργου Του· Του αρκούσε η πίστη Του στην επιτυχία.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Τι πρέπει πρώτα να μαθαίνει η μητέρα στα παιδιά της;

 

Λέγεται ότι κάποτε μια μητέρα, σύζυγος βογιάρου (μέλος της ανώτερης φεουδαρχικής τάξης), ήρθε στον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ και του παραπονέθηκε ότι οι δάσκαλοι δεν μαθαίνουν καλά στα παιδιά της τη γαλλική γλώσσα, ρωτώντας τον τι να κάνει.

Τότε ο άγιος εκείνος άνθρωπος της είπε: «Εσύ μανούλα μου, μάθε καλύτερα τα παιδιά σου πώς να προσεύχονται στον Θεό και εκείνα θα μάθουν αργότερα πιο εύκολα τα γαλλικά».

Στα παιδιά, λοιπόν, πρέπει να διδάσκουμε πρώτα εκείνο που είναι το πιο σπουδαίο επειδή, ό,τι μαθαίνουμε στα νιάτα μας, δύσκολα το ξεχνάμε. Δευτερεύοντα πράγματα μπορούμε να μάθουμε και ύστερα, μα και αν ακόμα ξεχαστούν, δεν είναι μεγάλη η ζημία. Αν, όμως, δεν διδαχθούμε τα σημαντικότερα πράγματα, ή τα διδαχτούμε ελλιπώς, ή τα μάθουμε και ύστερα τα ξεχάσουμε, τότε, οι ήχοι του πιάνου πνίγουν την προσευχή και η γαλλική προφορά χρησιμοποιείται για να κοροϊδέψουμε τους γονείς.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Η πίστη στο Ευαγγέλιο του Χριστού

 

Το Ευαγγέλιο είναι το χαρμόσυνο Άγγελμα που ο Κύριος Ιησούς Χριστός φανέρωσε στον κόσμο. Είναι αυτός ο Ίδιος ο Χριστός. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η μόνη που διέσωσε στην πληρότητά της την πίστη σε Εκείνον. Διεφύλαξε επίσης τον μεγάλο αυτό θησαυρό με σκληρό αγώνα, εξωτερικό και εσωτερικό, με τη βοήθεια του Θεού, της Θεοτόκου και όλων των Αγίων, προς δόξαν του Χριστού και για τη σωτηρία όλων που θα δεχθούν το χαρμόσυνο Άγγελμα του Ευαγγελίου της σωτηρίας.

Αυτοί που αρνούνται την ύπαρξη των δαιμονίων, απορρίπτουν το Ευαγγέλιο του Χριστού. Η σκέψη τους ότι δεν υπάρχουν δαιμόνια χαροποιεί τους δαίμονες και θλίβει τους Αγγέλους. Οι πιο αγαπητοί των δαιμόνων είναι αυτοί που λένε πως δεν υπάρχουν δαιμόνια, διότι δια μέσου αυτών οι δαίμονες εύκολα επιτελούν το φονικό τους έργο.