«Η Ιερή εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού» (Ως θέμα πίστεως)

 

Ο εορτασμός των Χριστουγέννων, ως πηγή φωτισμού και σημείο αναφοράς της σωτηρίας μας, μεταφέρει τον εαυτό μας σε κατάσταση οικοιώσεως με το Μυστήριο της Γεννήσεως, κατά τρόπο βιωματικό, με αδιαφοροποίητη θεολογική θαλπωρή, που σε συνάπτει με την Μυστηριακή (διαχρονική) Εκκλησία.

Η Ορθόδοξη Εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού έχει εκθαμβωτική αίγλη, γεμάτη θεία χάρι, που φωτίζει – περιλούζει τις ψυχές των πιστών με τη λάμψη του Μυστηρίου.

Απόκοσμο και ιδιότροπο φαινόμενο είναι οι «προσθήκες» στην Ιερά εικόνα το «λουτρό με τις μαίες».

Εάν η εικόνα δεν αποδίδει την αλήθεια του Ευαγγελίου, τότε η εικόνα είναι ψευδής, όπως παρατηρεί ο Νικηφόρος ο Ομολογητής – μεγάλος Πατήρ της εποχής της Εικονομαχίας. Τόνισε: «Μηδέ είναι το παράπαν εικόνα»∙ το ίδιο τονίζει και ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης: «Ουκ αν είη εικών» (P.G. 99, 504B).

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Το πνευματικό μεγαλείο, το μυστικό βάθος και το αισθητικό κάλλος της Ορθοδόξου τέχνης συνεργούν στη μετοχή του πιστού στο καλοάγγελτο γεγονός της ενανθρώπισης. Μέσα στο χώρο της Εκκλησίας ο πιστός ζει το μυστήριο της σαρκώσεως με τις αισθήσεις του, που μεταμορφώνονται για να γίνουν μέσα επικοινωνίας με το άρρητο. Προσκυνώντας την εικόνα της Γεννήσεως ανταποκρίνεται στο κέλευσμα της ψαλμωδίας «δεύτε ίδωμεν πιστοί» και «βλέπει» με τα μάτια του την θεολογία της σαρκώσεως αισθανόμενος την ευφροσύνη της θείας συγκαταβάσεως και κενώσεως.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Αρχιμανδρίτης π. Ιάκωβος Κανάκης, Δρ. Θεολογίας

Η θεολογία της εικόνας της Γέννησης του Χριστού

24 Δεκεμβρίου 2018

Ένα μέσο που μπορεί κάποιος να προσεγγίσει τα νοήματα των μεγάλων εορτών είναι διά των ιερών τεχνών και ειδικότερα της αγιογραφίας. Έτσι, θα προσπαθήσουμε με συντομία να ερμηνεύσουμε της εικόνα των Χριστουγέννων. Θα γίνει μέσα από την προσπάθεια αυτή να φανεί πως είναι δυνατόν μέσα σε μία εικόνα να κρύβεται όλη η θεολογία της μεγάλης αυτής Δεσποτικής εορτής. Στην προσπάθειά μας αυτή, θα μας βοηθήσει κυρίως ένα πολύτιμο πόνημα, το έργο του μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου, με τίτλο «Διαβάζοντας την εικόνα των Χριστουγέννων».

Περί του αποκλεισμού του ( ΨΥΧΩΜΕΝΟΥ & ΘΕΟΣΕΒΟΥΣ! ) Φωτίου Κόντογλου+ από την αγιογράφηση Ναών!

Η αγάπη και η προσήλωσίς μου εις την Ορθόδοξον πίστιν των πατέρων μας με ήγαγεν πολλάκις εις σύγκρουσιν προς τους δυτικοπλήκτους καθηγητάς, θεολόγους και σπουδαστές της παπιζούσης και προτεσταντιζούσης θεολογίας των πανεπιστημίων, οίτινες εκήρυξαν τον πόλεμον εναντίον μου.


 Φίλη της σελίδας αναρωτήθηκε  γιατί είχε αποκλεισθεί ο Κόντογλου από τις εκκλησιαστικές αρχές. Απαντάμε λοιπόν σήμερα διότι μπορεί να ενδιαφέρονται και άλλοι ακόλουθοι της σελίδας του Φώτη Κόντογλου.

Ο Κόντογλου μπροστά στον αγώνα του για την Ρωμιοσύνη, την Παράδοση και την Ορθοδοξία δε λογάριαζε τίποτα και κανέναν, άσχετα με το πόσο ψηλά «στεκόταν» αυτός και τι δύναμη είχε.

Αρνήθηκε να βάλει έστω και μια σταγόνα νερό στο κρασί του, αρνήθηκε να υποκύψει στις ασφυκτικές πιέσεις που του ασκήθηκαν και δεν δέχθηκε για κανένα λόγο να κάνει τα τσαλίμια του οιουδήποτε ισχυρού, για να αποκτήσει εύνοια, ερείσματα, «κονέ» και διάφορες άλλες «πλάτες», που θα του εξασφάλιζαν μια πλουσιοπάροχη ζωή!

Αγιογραφικές καινοτομίες Φθιώτιδος Συμεών, συνεχίζει τις αυθαιρεσίες του προκατόχου του Νικολάου .

 Ο Φθιώτιδος Συμεών, συνεχίζει τις αυθαιρεσίες του προκατόχου του κ. Νικολάου



Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΘΑΥΜΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

======================

Άγιοι και Υγειονομικοί συνυπάρχουν στις αγιογραφίες στον ανακαινισμένο Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου στο Νοσοκομείο Λαμίας.

Όπως μάλιστα ανακοίνωσε ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Φθιώτιδας κκ Συμεών, την ερχόμενη Παρασκευή, θα τελεστούν τα θυρανοίξια και θα εγκατασταθεί ο εφημέριος του Ναού, ο οποίος είναι και υγειονομικός και μάλιστα Εκαβίτης….

Ξέρεις γιατί τα δάχτυλα του Θεού και του Αδάμ δεν ακουμπάνε μεταξύ τους;

 

Ξέρεις γιατί τα δάχτυλα του Θεού και του Αδάμ δεν ακουμπάνε μεταξύ τους στο διάσημο έργο του Michelangelo στην  οροφή της Καπέλα Σικστίνα;

Στο έργο, το δάχτυλο του Θεού είναι τεντωμένο στο μέγιστο, αλλά οι τελευταίες φάλαγγες του δακτύλου του Αδάμ συσπώνται.

Το νόημα είναι ότι ο Θεός είναι πάντα εκεί, αλλά η απόφαση να τον αναζητήσει εξαρτάται από τον άνθρωπο.

Αν ο άνθρωπος θέλει να αγγίξει τον Θεό, θα χρειαστεί να τεντώσει το δάχτυλό του, αλλά αν δεν το κάνει, μπορεί να περάσει μια ζωή χωρίς να τον συναντήσει.

Η τελευταία φάλαγγα του δακτύλου του Αδάμ που είναι χαλαρή αντιπροσωπεύει την Ελεύθερη Βούληση.

Περί του Εικονοστασίου και της εν αυτώ θέσεως των αγίων Εικόνων

Το εικονοστάσιον, κοινώς τέμπλον, του ιερού ναού χωρίζει το Άγιον Βήμα από τον κυρίως ναόν. Πρέπει δε να είναι χαμηλόν, διά να φαίνεται η Θεοτόκος Πλατυτέρα, και να έχη τρεις θύρας, ήγουν εις το μέσον την Ωραίαν Πύλην, και δύο πλαγίας μικρότερας θύρας. Να έχη και θυρίδας, εις τας οποίας να μπαίνουν αι εικόνες, ζωγραφισμένες επάνω εις σανίδι.

Η δε θέσις των Ιερών εικόνων είναι αύτη: Δεξιόθεν της Ωραίας Πύλης ίσταται η εικών της Θεοτόκου Βρεφοκρατούσης και αριστερόθεν η εικών του Χριστού. Εις την θυρίδα οπού ευρίσκεται παραπλεύρως της Παναγίας εκ δεξιών, ίσταται η εικών του αγίου ή της εορτής εις την οποίαν αφιέρωται ο ναός, εις δε την θυρίδα όπου ευρίσκεται παραπλεύρως του Κυρίου, ίσταται ο Τίμιος Πρόδρομος. Εις τας άλλας θυρίδας τοποθετούνται αι εικόνες των λοιπών αγίων. Η τοιαύτη διάταξις των εικόνων είναι κανών διά τας ορθοδόξους εκκλησίας.

Αρχές Αγιογραφίας Η Εικόνα τής Παναγίας, ἡ θεολογία τῆς εἰκόνας

 

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία Τού Πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου στά πλαίσια τῶν μαθημάτων ἁγιογραφίας τῶν Ἁγίων εἰκόνων τῆς Ὀρθοδοξίας μας, πού ἔγινε τήν Παρασκευή, 4-11-2005. Πηγή:  http://www.floga.gr/50/04/2005-6/01_2005110404.asp

Μάθημα 1ο, Βασικές ἀρχές τῆς Ἁγιογραφίας καί ἀνάλυση τῆς θεολογίας τῆς εἰκόνας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.     Στήν ἀρχή τῶν μαθημάτων μας θά κάνουμε ἕνα εἰκοσάλεπτο τό ὁποῖο θά τό λέμε «θεολογία τῆς εἰκόνας», γιατί ἡ θεολογία τῆς εἰκόνας εἶναι πάρα πολύ οὐσιαστική γιά νά ξέρουμε πῶς θά ἁγιογραφοῦμε. Δέν περιγράφουμε ἁπλῶς γεγονότα καί τά ἀποτυπώνουμε ὅπως μᾶς ἦρθε στό μυαλό. Ἡ κάθε γραμμή πού κάνουμε καί χαράσσουμε εἶναι μιά θεολογία, γιατί στήν εἰκόνα συμπυκνώνεται ὅλη ἡ θεολογία τῶν Πατέρων.

Φώτης Κόντογλου: Η χαρά των χριστιανών - Τὸ κάλλος τῆς Παναγίας

Η Παναγία είναι το πνευματικό στόλισμα της ορθοδοξίας. Για μας τους Έλληνες είναι η πονεμένη μητέρα, η παρηγορήτρια κ’ η προστάτρια, που μας παραστέκεται σε κάθε περίσταση.

Σε κάθε μέρος της Ελλάδας είναι χτισμένες αμέτρητες εκκλησιές και μοναστήρια, παλάτια αυτηνής της ταπεινής βασίλισσας, κι’ ένα σωρό ρημοκλήσια, μέσα στα βουνά, στους κάμπους και στα νησιά, μοσκοβολημένα από την παρθενική και πνευματική ευωδία της.

Η εικόνα της Κοίμησης της Θεοτόκου

Η Παναγία μας, η Θεοτόκος Μαρία, η μητέρα του Ιησού Χριστού, ως άνθρωπος, έφυγε από τον κόσμο αυτό. Οι πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί γιορτάζουμε με ιδιαίτερη λαμπρότητα το γεγονός αυτό, του θανάτου της· όμως δεν το λέμε «θάνατο» αλλά κοίμηση. Έτσι, στις 15 Αυγούστου γιορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου. Και όχι μόνο αυτό· όπως ακούμε και στον συναξαριστή του όρθρου της μέρας αυτής, τιμούμε τη μετάστασή της. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό, ας παρακολουθήσουμε μια από τις παραδόσεις που έχουν σχέση με την Κοίμηση της Παναγιάς μας:

«Οι Απόστολοι μετέφεραν το σώμα της Παναγίας στη Γεθσημανή και το εναπέθεσαν μέσα σε τάφο θολωτό, όπως αυτός που βλέπουμε στην εικόνα της ανάστασης του Λαζάρου, επειδή αυτά είναι τα ταφικά έθιμα των Εβραίων. Από τους Αποστόλους, ένας απουσίαζε, ο Θωμάς.

Είχαν περάσει τρεις μέρες από τον ενταφιασμό της Θεοτόκου, όταν ένα σύννεφο άρπαξε τον Θωμά και τον απόθεσε κοντά στον τάφο. Από κει είδε την Θεοτόκο ν΄ ανεβαίνει στον ουρανό και φώναξε:

Η Βυζαντινή εικόνα της Γεννήσεως του Σωτήρος

    Τα ζώα της φάτνης

Χρυσούλα Χρ. Μότσιου-Τσανά, Δρ Θεολογίας Α.Π.Θ.

Στη βυζαντινή εικόνα της Γεννήσεως του Σωτήρος το κεντρικό πρόσωπο, το θείο Βρέφος, ­εικονίζεται μέσα σε σπήλαιο ανάμεσα σε ζώα· η μάλλον τα ζώα είναι σκυμμένα πάνω Του· είναι πάντοτε δύο και είναι συγκεκριμένα: ένας «βους» (βόδι) και ένας «όνος» (γαϊδουράκι).

Δηλώνεται έτσι ότι ο Υιός του Θεού γεννήθηκε ως άνθρωπος όχι σε παλάτι βασιλικό, ούτε καν σε σπίτι όπου μένουν άνθρωποι, αλλά σε στάβλο, σε σπηλιά που χρησίμευε ως κατάλυμα ζώων! Υπενθυμίζει δηλαδή τις πολύ ταπεινές συνθήκες υπό τις οποίες γεννήθηκε ο Κύριος, που ήταν η αρχή των αλλεπάλληλων ταπεινώσεων που καταδέχθηκε να υπομείνει στην επί γης ζωή Του για τη σωτηρία μας μέχρι την Άκρα Ταπείνωση του σταυρικού Πάθους Του!

κυρ Φωτης Κόντογλου+Στὴν ὄψη τῆς Παναγίας ἔχει τυπωθεῖ αὐτὸ τὸ μυστικὸ κάλλος ποὺ τραβᾷ σὰν μαγνήτης τὶς εὐσεβεῖς ψυχὲς καὶ τὶς ἡσυχάζει καὶ τὶς παρηγορᾷ.

 Κι᾿ αὐτὴ ἡ πνευματικὴ εὐωδία εἶναι τὸ λεγόμενο Χαροποιὸν Πένθος ποὺ μᾶς χαρίζει ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ, ἕνα βότανο ἄγνωστο στοὺς ἀνθρώπους ποὺ δὲν πήγανε κοντὰ σ᾿ αὐτὸν τὸν καλὸν ποιμένα. Τούτη τὴ χαροποιὰ λύπη τὴν ἔχουνε ὅλα ὅσα ἔκανε ἡ ὀρθόδοξη τέχνη, καὶ τὰ εὐωδιάζει σὰν σμύρνα καὶ σὰν ἀλόη, κἂν εἰκόνισμα εἶναι, κἂν ὑμνωδία, κἂν ψαλμωδία, κἂν χειρόγραφο, κἂν ἄμφια, κἂν λόγος, κἂν κίνημα, κἂν εὐλογία, κἂν χαιρετισμός, κἂν μοναστήρι, κἂν κελλὶ κἂν σκαλιστὸ ξύλο, κἂν κέντημα, κἂν καντήλι, κἂν ἀναλόγι, κἂν μανουάλι, ὅτι καὶ νἆναι ἁγιωτικό.

Ἀπὸ τὰ ὀνόματα καὶ μόνο ποὺ ἔδωσε ἡ ὀρθοδοξία στὴν Παναγία, καὶ ποὺ μ᾿ αὐτὰ τὴν καταστόλισε, ὄχι σὰν εἴδωλο θεατρικό, ὅπως γίνηκε ἀλλοῦ ποὺ φορτώσανε μία κούκλα μὲ δαχτυλίδια καὶ σκουλαρήκια καὶ μὲ ἕνα σωρὸ ἄλλα ἀνίερα καὶ ἀνόητα πράγματα, λοιπὸν αὐτὰ μοναχά, λέγω, φαίνεται πόσο πνευματικὴ ἀληθινὰ εἶναι ἡ λατρεία τῆς Παναγίας στὴν ἑλληνικὴ ὀρθοδοξία. 

Τὸ κάλλος τῆς Παναγίας

Φώτης Κόντογλου

Τὸ κάλλος τῆς Παναγίας, δὲν εἶναι κάλλος σαρκικό, ἀλλὰ πνευματικό, γιατί ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει ὁ πόνος κι ἡ ἁγιότητα, ὑπάρχει μονάχα κάλλος πνευματικό. Τὸ σαρκικὸ κάλλος φέρνει τὴ σαρκικὴ ἔξαψη, ἐνῶ τὸ πνευματικὸ κάλλος φέρνει κατάνυξη, σεβασμὸ κι ἁγνὴ ἀγάπη.
Αὐτὸ τὸ κάλλος ἔχει ἡ Παναγία. Κι αὐτὸ τὸ κάλλος εἶναι ἀποτυπωμένο στὰ ἑλληνικὰ εἰκονίσματά της, ποὺ τὰ κάνανε ἄνθρωποι εὐσεβεῖς, ὁπού νηστεύανε καὶ ψέλνανε καὶ....
βρισκόντανε σὲ συντριβὴ καρδίας καὶ σὲ πνευματικὴ καθαρότητα. Στὴν ὄψη τῆς Παναγίας ἔχει τυπωθεῖ αὐτὸ τὸ μυστικὸ κάλλος ποὺ τραβᾶ σὰν μαγνήτης τὶς εὐσεβεῖς ψυχές, τὶς ἡσυχάζει καὶ τὶς παρηγορά…"

 

Φώτης Κόντογλου - Τέχνη τῆς Εἰκονογραφίας

Ἀπὸ τὸ βιβλίο του «ΕΚΦΡΑΣΙΣ τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑΣ» τόμος 2ος,

τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «ΑΣΤΗΡ» ΑΛ.& Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Β´ ἔκδοσις Ἀθῆναι, 1960.

---

Ἡ πάντιμος τέχνη τῆς Εἰκονογραφίας τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, εἶναι μία ἱερὰ τέχνη καὶ λειτουργική, ὅπως εἶναι ὅλαι αἱ ἐκκλησιαστικαὶ τέχναι, ὅπου ἔχουν σκοπὸν πνευματικόν. Αἱ ἅγιαι αὐταὶ τέχναι δὲν θέλουν νὰ στολίσουν μόνον τὸν ναὸν μὲ ζωγραφικὴν διὰ νὰ εἶναι εὐχάριστος καὶ τερπνὸς εἰς τοὺς ἐκκλησιαζομένους, ἢ νὰ τέρψουν τὴν ἀκοήν των μὲ τὴν μουσικήν, ἀλλὰ νὰ τοὺς ἀνεβάσουν εἰς τὸν μυστικὸν κόσμον τῆς πίστεως μὲ τὴν πνευματικὴν κλίμακα, ὅπου ἔχει διαβαθμίδας ἤγουν σκαλούνια, τὰς ἱερὰς τέχνας, τὴν ὑμνολογίαν, τὴν ψαλμωδίαν, τὴν οἰκοδομήν, τὴν ἁγιογραφίαν καὶ τὰς λοιπὰς τέχνας, ὁποῦ συνεργούν, ὅλες μαζί, εἰς τὸ νὰ μορφωθῆ μέσα εἰς τὰς ψυχὰς τῶν πιστῶν ὁ μυστικὸς Πράδεισος, ὁ εὐωδιάζων μὲ πνευματικὴν εὐωδίαν. Δία τοῦτο, τὰ ἔργα τῶν ἐκκλησιαστικῶν τεχνῶν τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὑπομνήματα εἰς τὸν θεῖον λόγον.

Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης περιγράφει τα χαρακτηριστικά της Παναγίας!

Πώς ήταν η Παναγία στην εμφάνιση; Ποιά ήταν τα χαρακτηριστικά της;

  Και ο Αρεοπαγίτης θείος Διονύσιος, από την πολλήν αγάπην που είχε πρός τόν Χριστόν, ακούσας ότι έζη σωματικώς η πανάμωμος Μήτηρ Αυτού, επήγε να Την ιδεί, και λοιπόν βλέπων τήν θείαν θεωρίαν και τήν θαυμάσιαν και βασιλικήν ωραιότητά Της, ίδών δε και τούς Αγγέλους ισταμένους τριγύρω Αυτής και Τήν εδορυφόρουν ως βασίλισσαν, ακούσας δε και τα ουράνια λόγια εκ του αγίου στόματός Της, εξέστη ομολογήσας ότι και μόνος ο σωματικός Αυτής χαρακτήρ και το είδος Της Τήν εμαρτύρουν ως εστί Μήτηρ Θεού κατ΄ άλήθειαν.

 «Ήτο ογλήγορος εις το υπακούειν και ευπροσήγορος, ετίμα όλους και επροσκύνει, είχε το μέγεθος του σώματος μέσον και σύμμετρον, δεν επαρουσιάζετο εις κάθε άνθρωπον, ήτο μακράν από τόν γέλωτα και έξω από κάθε ταραχήν και θυμόν"

 "Το χρώμα του θεοδόχου Της σώματος ήτο όμοιο με το χρώμα του σιταριού. 

Περί τῆς λιτανεὐσεως ἢ μή τῆς εἰκόνος τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ἐγκύκλιος : Περί τῆς λιτανεὐσεως ἢ μή τῆς εἰκόνος τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ἐπειδή κατετέθη εἰς τό Γραφεῖον μας ἐρώτησις σχετικῶς μέ τό ἐάν πρέπει ἢ ὂχι νά λιτανεύεται ἡ εἰκόνα τῆς Ἁγίας Τριάδος , ὁ θεολογικός σύμβουλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μάνης καθηγητής τῆς Λειτουργικῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Γ. Φίλιας, στόν ὁποῖο θέσαμε τό παραπάνω ἐρώτημα, ἒδωκε τήν παρακάτω ἀπάντησιν, τήν ὁποίαν καί προσυπογράφουμε.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ'

Η ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

§1 Ἡ ἀπεικόνισις τῆς Ἁγίας Τριάδος εἶναι ἀπότοκος τῆς θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας καὶ καταγράφει τὶς σχέσεις μεταξὺ τῶν τριῶν Προσώπων. Εἶναι γνωστὸν ὅτι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Εἰκονολογίαν ἐπιτρεπτὴ εἶναι ἡ ἀπεικόνισις μόνον ὅσων εἴδαμεν καὶ συνέβησαν ἱστορικῶς, τῶν προφητικῶν ὁράσεων καὶ συμβόλων τοῦ σαρκωθέντος Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τῆς Θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων.

Η θεολογία της Εικόνος ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Η θεολογία της Εικόνος

Η Εκκλησία, έχοντας συνείδηση της πνευματικής αξίας και σημαντικότητος των αγίων εικόνων, ως μέσου αγιασμού και κοινωνίας των πιστών μετά των ιστορουμένων αρχετύπων, τις είχε ανέκαθεν σε μεγάλη εκτίμηση, ευλάβεια και σεβασμό. Θεωρούνται και είναι ένα σημαντικότατο εποπτικό μέσο διδασκαλίας, μια εικαστική γλώσσα της Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος αποφαίνεται: «α γαρ ο λόγος της ιστορίας δι' ακοής παρίστησι, ταύτα γραφική σιωπώσα δια μιμήσεως δείκνυσι». Μάλιστα η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος έθεσε τις άγιες εικόνες στο ίδιο επίπεδο με το Ευαγγέλιο και τον Τίμιο Σταυρό. Το θέμα των αγίων εικόνων απασχόλησε ανά τους αιώνας τους θεολόγους και τους ερευνητές και ιδίως κατά τον εικοστό αιώνα. Πραγματικά είναι σημαντικό να προβληθεί η σπουδαιότητα της εικόνας και η αξία που έχει για τον άνθρωπο ως μέλος της Εκκλησίας. Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια ας ψαύσουμε άκρω δακτύλω - εφόσον το παρόν πόνημα δεν αποτελεί μια συστηματική έρευνα του θέματος - τη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας για την εικόνα, όπως αυτή κατοχυρώνεται στα συγγράμματα των Αγίων Πατέρων και στα πρακτικά της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου.

H KAΠΕΛΑ ΣΙΞΤΙΝΑ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΠΕΚΙΑΡΗ ΠΟΥ ΕΚΔΙΏΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΙΚΑΣ ΕΦΕΥΡΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΟΠΑΓΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΞΙΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΗΣ

  πηγή: ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Καλουμε τον μητροπολιτη Δημητριο Μπεκιαρη - ο οποιος, κατα την γνωμη μας, θα επρεπε να αναχωρηση για την ερημο του Αγιου Ορους και εφ' ορου ζωης , για να κλαψη τα αμαρτηματα του, ων ουκ εστιν αριθμος, αλλα και τον τεραστιων διαστασεων σκανδαλισμο των πιστων - να επεμβη αμεσα και να εξαφανιση μετα οργης και αποτροπιασμου ολα αυτα τα τερατουργηματα που αρρωστα μυαλα κατασκευασαν και παραμενουν εκει τοσα χρονια, σαν πρωτοτυπες ...αγιογραφησεις!!! μοναδικες στο ειδος τους και παρομοιες των παιδεραστων του Φραγκολατινισμου. Αλλως ειμαστε υποχρεωμενοι ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ανθρωποι της Εκκλησιας να καταγγειλουμε τις απαραδεκτες αυτες αισχροτατες ασχημιες που μαγαριζουν τους ναους του Αγιου Θεου και την ορασι και την ψυχη των εκκλησιαζομενων. Πατερ Δημητριε Μπεκιαρη, ζητουμε απο σας ΑΜΕΣΗ ΕΠΕΜΒΑΣΙ και παντελη εξαλειψι αυτης της αχαρακτηριστης ....ντροπης!!! Αφηστε και κατι καλο στην ιστορια σας, γιατι πολλα ακουγονται και λεγονται και για αλλα πολλα, οπως τα περι της ....οραματιστριας Μαριας Τσολακη και τελευταια και της κορης της, που τις ...φιλοξενειτε σκανδαλωδως μεσα στα δωματα της μητροπολεως.

Η μαγεία εισέβαλε σε Ορθόδοξο Ναό;

Το σύμβολο της παιδεραστίας "Αγιογραφία" σε Ιερό Ναό;
Ελαβα ένα τηλεφώνημα από το Κιλκίς και μου γνωστοποιήθηκε ότι η εφημερίδα "Η ΓΝΩΜΗ" του Κιλκίς, δημοσιευσε άρθρο οπου περιγράφεται η αγιογράφησι του ναού "Αξιον Εστιν" Αξιουπόλεως. Σ' αυτό καταγράφονται φοβερές αποκαλυπτικές αναλύσεις πολλών πρωτοφανών σκίτσων - "αγιογραφιών" που υπάρχουν στον ναό της Παναγίας Αξιον Εστιν.

Εσπευσα αμέσως "ως βέλος πετόμενον" στην Αξιούπολι Κυριακή το πρωϊ και φωτογράφισα όλες σχεδόν τις "αγιογραφήσεις" του ναού. Είναι αλήθεια ότι γιά πάρα πολλά από αυτά που αντίκρυσα δεν πίστευα στα ίδια τα μάτια μου.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ

Μακαριώτατε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ…

                                                                                               http://opaidagogos.blogspot.gr/
Κατά τη διάρκεια της Αγίας και Μεγάλης τεσσαρακοστής παρακολουθήσαμε θεατρικό έργο χειρίστου σεναρίου, αλλά καλοστημένης σκηνοθεσίας με πρωταγωνιστάς κακούς αλλά πειθήνιους στις προσταγές των σεναριογράφων, οι οποίοι δεν είναι άλλοι παρά οι διάφοροι παγκοσμιολάτρες, μασώνοι, οικουμενιστές και όλο αυτό "συνάφι" των απανταχού πολεμίων τόσον της πατρίδας μας όσον και της Ορθοδοξίας...

Το σκηνικό ήταν πλούσιο, με θάλασσα, ήλιο, βαρκούλες, αεροπλάνα, πρωθυπουργούς, κατατρεγμένους λαθρομετανάστες και μπόλικους αστυνομικούς, μυστικούς και μη, αγκαλίτσες, χαμόγελα κλπ… Γενικώς "τα είδαμε όλα".

Όπως κατάλαβες μιλώ για το έργο που γυρίστηκε στην αγιοτόκο Λέσβο με πρωταγωνιστές την υμετέραν μακαριότητα, τον οικουμενικόν πατριάρχην και τον προσκεκληθέντα υπό σου, αρχιαιρεσιάρχην πάπαν της ρωμαιοκαθολικής “εκκλησίας” και φυσικά τον αρχικομπάρσον, τον αυτοαποκαλούμενον άθεον πρωθυπουργόν της Ελλάδος...

Ερωτώ εγώ λοιπόν ο ελάχιστος Ελληνορθόδοξος Χριστιανός:“Προς τι αυτή η πρόσκλησις; προς τι όλο αυτό το κακόγουστο θεατράκι; 

Σε ποιούς νομίζεις ότι απευθύνεσαι κ.Ιερώνυμε; 

Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να θεωρείς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ηλιθίους, οι οποίοι δεν γνωρίζουν τα κακόβουλα σχέδια του οικουμενιστή Βαρθολομαίου και εις τα οποία εσύ ενδίδεις;

Η Ανάσταση στην ανατολική και δυτική εικόνα

Η απεικόνιση της Ανάστασης στην ανατολική και δυτική εικόνα

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Σύντομο σχόλιο στην εικόνα της Αναστάσεως
του Δρ. Θεολογίας Αθανάσιου Μουστάκη

Θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τα κυριότερα σημεία της ορθόδοξης εικόνας, η οποία επιγράφεται «Η εις Άδου κάθοδος».

Πρώτα πρώτα πρέπει να εντοπίσουμε το ότι διαφέρει πλήρως από την δυτικότροπη απεικόνιση, η οποία παρουσιάζει το Χριστό να βγαίνει θριαμβευτής από τον τάφο, κρατώντας ένα σημαιάκι. Γύρω εκστατικοί, πεσμένοι στο έδαφος παρουσιάζονται οι στρατιώτες.

η δυτικότροπη εικόνα

Η δυτική εικόνα παρουσιάζει μία σκηνή την οποία κανείς δεν έχει δει. Η στιγμή της Αναστάσεως παραμένει μυστήριο κεκρυμμένο. Η ορθόδοξη προσέγγιση είναι τελείως διαφορετική. Προβάλλει τα αποτελέσματα του γεγονότος της Αναστάσεως στον άνθρωπο και στον κόσμο.

Ο Χριστός στο κέντρο, φορά λαμπρόχρωμα ενδύματα και βρίσκεται μέσα σε δόξα, κρατά τα χέρια του Αδάμ και της Εύας και τους σηκώνει από το θάνατο, στον οποίο τους είχε οδηγήσει η εσφαλμένη επιλογή τους στον Παράδεισο. Με την κίνηση αυτή, η οποία είναι δυναμική, θα λέγαμε εκρηκτική, η προσοχή μας στρέφεται αμέσως στο κεντρικό νόημα της παράστασης: «και συν εαυτώ τον Αδάμ εγείραντα», η Σωτηρία του ανθρώπου. Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι δύο βγαίνουν από τάφους.

η ορθόδοξη εικόνα της Αναστάσεως που ονομάζεται «Εις Άδου Κάθοδος»

Ο Χριστός πατά γερά σε δύο κομμάτια ξύλου, τα οποία είναι τοποθετημένα σαν να σχηματίζουν σταυρό. Πρόκειται για τις πύλες (πόρτες) του Άδη τις οποίες ο Χριστός έσπασε με τη χάρη του σταυρού Του. Με το θάνατό του έκλεισαν, αλλά δεν στάθηκαν αρκετά ισχυρές για να τον κρατήσουν δέσμιό τους. Γύρω γύρω υπάρχουν καταστραμμένα, σκορπισμένα και αχρηστευμένα τα κλείθρα και οι αλυσίδες που μέχρι τότε έκλειναν την οδό διαφυγής από τον Άδη. Κάτω από όλα αυτά φαίνεται το μαύρο χρώμα του Άδη, το οποίο μέχρι την Ανάσταση αποτελούσε το τέλος για τον άνθρωπο.

Πάνω δεξιά και αριστερά διακρίνονται 
ο προφήτης Δαβίδ και ο προφήτης Ιωνάς.
εικόνα του 16ου αι. από την Ιερά Μονή Διονυσίου