Κυρίες και κύριοι πρόεδροι,
Γράφω με σεβασμό προς τους θεσμούς, αλλά και με την ευγενική εκείνη ειρωνεία που ταιριάζει όταν όλοι μιλούν για «πατρίδα και πίστη», αλλά όταν έρχεται η ώρα να πάρουν θέση — επικρατεί μια περίεργη σιωπή.
Τις τελευταίες ημέρες είδαμε στο Φανάρι μια λαμπρή φιέστα: Πατριάρχης και Πάπας, χαμόγελα, καμπάνες, κοινές προσευχές, δηλώσεις περί «ενότητας» και «συμπόρευσης». Ωραίες εικόνες, τηλεοπτικά άψογες. Μόνο που, όπως ξέρετε καλύτερα από όλους, η εικόνα είναι συχνά το πιο ύπουλο ψέμα.
Γι’ αυτό και η ερώτησή μου είναι απλή — τόσο απλή που φοβάμαι ότι θα αποδειχθεί δύσκολη:
Τι γνώμη έχετε γι’ αυτή τη συνάντηση;