Γεώργιος Δημητράκης: Ἡ Πατρίδα μας καί τό θαῦμα τῶν Ἑλλήνων - Οἱ Ἑλληνες ἔστησαν τόν ἄνθρωπο εἰς τά πόδια του -

 

 

Γράφει ὁ Γεώργιος Δημητράκης

Ἡ ζωὴ κάθε ἀνθρώπου βασίζεται εἰς τὴν ἰσορροπία δύο συγγενικῶν ἐννοιῶν, ἡ σχέση καὶ ἡ σημασία τῶν ὁποίων  ὑπέστῃ μία ἀδικαιολόγητη στρέβλωση.  Εἶναι ἡ ἰδιοτέλεια καὶ ἡ δίδυμη ἀδελφή της ἀνιδιοτέλεια, ὅσο ὀξύμωρο καὶ ἂν ἀκούγεται αὐτό. Ἡ ἀδυναμία τοῦ ἀνθρώπου  νὰ καταλάβει τὴν σημασία τῆς ἰσορροπίας αὐτῶν τῶν ἐννοιῶν ἔχει ὡς συνέπεια τὴν δημιουργία  κοινωνικῶν προβλημάτων καὶ συγκρούσεων μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων.

Ἡ ἰδιοτέλεια εἶναι ἡ δύναμη τῆς δραστηριότητας τοῦ κάθε ἀνθρώπου γιὰ τὴν ἀνέλιξή του εἰς τὸ προσωπικό του περιβάλλον, δηλαδὴ τὴν ἀτομική του ζωή, τὴν σταδιοδρομία του, κοινῶς λεγόμενο τὴν καριέρα του. Ὅμως σὲ ὅλη του τὴν δράση καὶ ἀνέλιξη, ἡ συνείδηση τοῦ καθενός,  ἄνευ ὅμως οὐδεμίας ἐξωτερικῆς ἐπιβολῆς, πιέσεων καὶ κανόνων, θέτει ἕνα ὅριο, μία κόκκινη γραμμή. 

Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους οι Έλληνες κατέστρεψαν 72 παμπάλαιες εκκλησίες – Ένα χρονικό λεηλασιών και ξεπουλημάτων

Τις προάλλες μιλήσαμε για τον Άγιο Ασώματο στα Σκαλιά (ή πιο σωστά: στα Σκαλία), ένα εκκλησάκι στο Μοναστηράκι, που κατεδαφίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, και αναφέραμε ότι είναι ένα από τα 72 παμπάλαια εκκλησάκια της Αθήνας, που κατέστρεψαν μετά την απελευθέρωσή τους από τον τουρκικό ζυγό, οι ίδιοι οι Έλληνες.

Ο Άγιος Ασώματος στα Σκαλιά γύρω στο 1844, λίγο πριν κατεδαφιστεί.

Τα τελευταία εκατό χρόνια της τουρκοκρατίας η Αθήνα είχε εκατόν εβδομήντα οικοδομικά τετράγωνα και εκατόν τριάντα έξι εκκλησίες. Κάποιες από αυτές ήταν ωραία αρχιτεκτονικά δημιουργήματα της βυζαντινής εποχής των Αθηνών, οι περισσότερες όμως ήταν απλά και φτωχικά εκκλησάκια, χτισμένα κατά τους χρόνους της δουλείας, ανάλογα με την ψυχική και υλική κατάσταση των κατοίκων εκείνων των χρόνων. Ο Κώστας Μπίρης, που παραδίδει αυτές τις πληροφορίες, προσθέτει με συγκίνηση ότι οι εκκλησίες αυτές ήταν καντηλάκια, στα οποία έκαιγε χαμηλωμένη και ταπεινή η φλόγα της πίστης.

Οι Τούρκοι, ως δυνάστες μας επί τετρακόσια χρόνια, έχουν κατηγορηθεί για βαρβαρότητα ως προς τον τρόπο που αντιμετώπισαν το ζήτημα της θρησκείας των υπόδουλων. Το γεγονός όμως είναι πως επί τουρκοκρατίας η Αθήνα είχε εκατόν τριάντα έξι εκκλησίες. Ας δούμε πώς φέρθηκαν στις εκκλησίες αυτές οι ίδιοι οι Έλληνες μετά την απελευθέρωσή τους.

Η "Μηδενιστική" -της διδασκαλίας των ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ- τακτική των συγχρόνων Μητροπολιτών και Ποιμένων!

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες ποὺ σήμερα ἑορτάζουμε, ἔδρασαν τὸν 5^ο αἰῶνα. Ἔχει σημασία νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι ἐκείνη τὴν μακρυνὴ ἐποχὴ ἡ ἐπικοινωνία μεταξύ τους ἦταν πρωτόγονη, σὲ σχέση μὲ τὴν δική μας. Στοιχειώδη τὰ μέσα μεταφορᾶς καὶ ἐπικοινωνίας. Μία πληροφορία, ποὺ εἶχε σχέση μὲ τὰ ἐκκλησιαστικὰ δρώμενα, ἔφτανε μετὰ ἀπὸ βδομάδες, μῆνες ἢ καὶ χρόνια ἀπὸ τὸν ἕνα τόπο στὸν ἄλλο.

Κι ὅμως ἐκεῖνοι οἱ Πατέρες, ἐπειδὴ τὸ ἐνδιαφέρον τους γιὰ τὰ θέματα τῆς Πίστεως ἦταν ἄγρυπνο, ἀγωνίστηκαν κατὰ τῶν αἱρέσεων ποὺ ἐμφανίστηκαν, διώχθηκαν, βασανίστηκαν, καθαιρέθηκαν ἀπὸ ψευτοσυνόδους (ποὺ τότε στὰ μάτια τοῦ λαοῦ εἶχαν τὴν ἐγκυρότητα κανονικῆς Συνόδου), ἀλλὰ κατάφεραν νὰ συγκαλέσουν μέσα σὲ μόλις εἴκοσι (20) χρόνια πολλὲς τοπικὲς καὶ Οἰκουμενικὲς Συνόδους γιὰ τὴν καταδίκη τῶν αἱρετικῶν, γιατὶ γνώριζαν καὶ δίδασκαν ὅτι ἡ αἵρεση ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια!

Ἀντίθετα σήμερα, οἱ μηδενιστὲς σύγχρονοι Πατέρες (ὅπως ἡ πραγματικότητα ἀποδεικνύει), διαβιοῦν καὶ κυκλοφοροῦν μὲ ἄνεση, συναντιοῦνται στὶς πολυέξοδες πανηγύρεις μετὰ συμποσίων ποὺ διοργανώνουν τακτικότατα, συγκαλοῦν Συνόδους δεκάδες φορὲς τὸ χρόνο, πληροφοροῦνται τὰ ἐκκλησιαστικὰ γεγονότα καὶ τὶς ζυμώσεις ἐπὶ εἰκοσιτετραώρου βάσεως, μαθαίνουν κάθε ἔκτακτο ἐκκλησιαστικὸ γεγονὸς ἐντὸς δευτερολέπτων ἀπὸ τὰ ἠλεκτρονικὰ μέσα, ἀλλὰ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὰ θέματα τῆς Πίστεως ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν σωτηρία τῶν πιστῶν!

Γιατί στην Σπάρτη δεν βρέθηκαν αρχαίοι ναοί;

Γιατί στην Σπάρτη δεν βρέθηκαν αρχαίοι ναοί;
Κύρος Μανούσκας

(περιοδικό "αρχαιολογία", τεύχος 9, αύγουστος 1983, σελίδες 93-94)

Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί δεν έχει μείνει κάποιο αρχαιολογικό εύρημα στην Σπάρτη; Δεν είχε ναούς η Σπάρτη; Αγάλματα; Μνημεία;
Είχε…

Απλώς «φρόντισε» ένας Εβραίος Αββάς να τα εξαφανίσει, διαλύοντας τα πάντα.
Ο αββάς λοιπόν Μισέλ Φουρμόντ (1690-1746), απεσταλμένος του Λοδοβίκου ΙΕ’, ώστε να συλλέξει βυζαντινά χειρόγραφα, το 1729, έφθασε στην Σπάρτη. Χρειάστηκε 53 ημέρες για να καταστρέψει τα πάντα!!!

Ο αββάς Fourmont ξεπερνάει και τον Έλγιν όσον αφορά στο βάναυσο τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατάστρεψε.

Στην προσπάθειά του να φανεί αρεστός στο βασιλιά του και να εξασφαλίσει αποκλειστικά για εκείνον μόνο το δικαίωμα της μελέτης και της έρευνας επιγραφών και μνημείων, μετά την καταγραφή τους επιδιδόταν με, παρανοϊκή στην κυριολεξία, μανία στην καταστροφή τους επιχαίροντας μάλιστα γι' αυτήν.
Ο Fourmont αναζήτησε επιγραφές στην Αθήνα, στη Σαλαμίνα, στα Μέγαρα και στην Πελοπόννησο, όπου διείσδυσε ακόμη και στα αγριότερα μέρη της Μάνης.

Ο ίδιος ομολογεί σε χειρόγραφό του, που σώζεται μαζί με το ημερολόγιό του, ότι συγκέντρωσε πάνω από 1.500 επιγραφές στην περιήγησή του το 1729 στην Ελλάδα. Σε επιστολή του προς τον κόμη Maurepas, o Fourmont καυχιέται ότι κατέστρεψε(!) τις επιγραφές, για να μην αντιγραφούν από μελλοντικό περιηγητή!!! (...)(...)
Όσα γράφει ο Fourmont για την καταστροφή, που έκανε στη Σπάρτη, εξηγούν και τη σπανιότητα των αρχαιοτήτων σήμερα στη φημισμένη πόλη.

Ακολουθεί η επιστολή του προς τον κόμητα Maurepas…





"επί 30 μέρες και πλέον 30, 40 και 60 εργάτες εκθεμελιώνουν, καταστρέφουν, εξαφανίζουν την πόλη της Σπάρτης. Μου υπολείπονται 4 μονό πύργοι να καταστρέψω… Προς το παρόν ασχολούμαι με την καταστροφή των τελευταίων αρχαιοτήτων της Σπάρτης. Καταλαβαίνετε(αποτείνεται στο Maurepas) τι χαρά δοκιμάζω(!). Αλλά να η Μαντινεία, η Στυμφαλία, η Τεγέα και ιδιαίτερα η Νεμέα και η Ολυμπία αξίζουν την εκ βάθους εκθεμελίωση. (!!!!!!!!!)
Έκανα πολλές πορείες αναζητώντας αρχαίες πόλεις αυτής της χωράς και έχω καταστρέψει μερικές. Ανάμεσα τους την Τροιζηνα, την Ερμιόνη, την Τύρινθα (tyrins στο χειρόγραφο αντί tiryns), τη μισή ακρόπολη του Άργους, τη Φλιασιά, το Φενεό…
Εισέδυσα στη Μάνη. Εδώ και έξι εβδομάδες ασχολούμαι με την ολοκληρωτική καταστροφή της Σπάρτης! Γκρεμίζοντας τα τείχη, τους ναούς της, μην αφήνοντας πέτρα στην πέτρα θα κάνω και την τοποθεσία της άγνωστη στο μέλλον, για να την ξανακάνω εγώ γνωστή. Έτσι θα δοξάσω το ταξίδι μου. Δεν είναι αυτό κάτι;".




Και πιο κάτω: "η Σπάρτη είναι η πέμπτη πόλη που κάτεσκαψα. Δεν θέλω να αφήσω λίθο επί λίθου. Δεν ξέρω αν υπάρχει στον κόσμο πράγμα ικανό να δοξάσει μια αποστολή περισσότερο από το να σκορπίσεις στους ανέμους τη στάχτη του Αγησιλάου, από το να ανακαλύψεις τα ονόματα των εφόρων, των γυμνασιαρχών, αγορανόμων, φιλοσόφων, γιατρών, ποιητών, ρητόρων, διάσημων γυναικών, ψηφίσματα της Γερουσίας, τους νόμους του Λυκούργου. Ασχολούμαι τώρα με την καταστροφή των βαθύτερων θεμελίων του ναού του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Θα κατέστρεφα και άλλους αρχαίους τόπους το ίδιο εύκολα, αν με άφηναν. Τον πύργο τον γκρέμισα ολοκληρωτικά".

Το Ελληνικό Πνεύμα πεθαίνει. Μάθημα απο ξένους Βιντεο