Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

ΜΗΝΥΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012 Οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου

ΜΗΝΥΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012

       Οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, βρέθηκαν και πάλι – όπως κάθε χρόνο – στο γνωστό χώρο του Φρουρίου και συγκεκριμένα στην πλατεία «Μητέρα» απέναντι από τον μητροπολιτικό ναό του αγίου Αχιλλείου και δίπλα στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη, αφ’ ενός για να τιμήσουν τους ήρωες του 1940, που έπεσαν, στις αιματοπότιστες κορυφές της Πίνδου, μαχόμενοι ηρωικά κατά του ιταλογερμανικού φασισμού, χαρίζοντας σ’ εμάς μια ελεύθερη πατρίδα, και αφ’ ετέρου να διαμαρτυρηθούν για τα όσα ζοφερά συμβαίνουν στο χώρο της εκκλησίας και ιδιαίτερα στη μητρόπολή μας.
      Παρ’ όλες τις άσχημες καιρικές συνθήκες (βροχή) η παρουσία τους υπήρξε δυναμική. Μεταξύ των άλλων, ένα τεράστιο πανό διατραγουδούσε τα συμβαινόμενα στη μητρόπολη Λάρισας, όπως τα εισπραττόμενα από ποικίλες πηγές εκατομμύρια ευρώ χωρίς ποτέ να δημοσιευθούν οι ανάλογοι απολογισμοί, σ’ αντίθεση με άλλες μητροπόλεις.









ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ
ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΙΣ ΤΗΝ «ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ» ΤΟΥ Π. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ

Να λοιπόν γιατί αγωνιζόμαστε. Αγωνιζόμαστε για την πάταξη της βάναυσης καταπάτησης των σαφών διατάξεων των Ιερών Κανόνων στην περίπτωση της εκλογής και χειροτονίας του κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ στην Ιερά μας Μητρόπολη.
Κατά τους Ιερούς Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας τότε και μόνον τότε εκλέγεται και χειροτονείται ένας Επίσκοπος σε μια Επαρχία, όταν υπάρχει κενή Μητροπολιτική θέση. Όταν εξελέγη και χειροτονήθηκε ο κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ, υπήρχε στην Μητρόπολή μας Κανονικός και νόμιμος Μητροπολίτης, ο κ. ΘΕΟΛΟΓΟΣ. Συνεπώς, ο κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ είναι εισέτι αντικανονικός και παράνομος.
Και αγωνιζόμαστε γιατί ο πιστός λαός είναι ο φρουρός της Ορθοδόξου πίστεώς μας και της τάξεως. Γι’  αυτή την αντικανονική και βάρβαρη καταπάτηση, πολλάκις, έχουμε αναφερθεί προς την αρμόδια Εκκλησιαστική Αρχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και ζητάμε την πιστή εφαρμογή των Κανονικών διατάξεων και της τάξης της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και δεν πήραμε, μέχρι σήμερα, Κανονική και Νόμιμη απάντηση από την αρμόδια αυτή Εκκλησιαστική Αρχή.
Εφ’  όσον λοιπόν η υπόθεση της περίπτωσης του κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ είναι καθαρώς Εκκλησιαστικό θέμα, και τον πρώτο λόγο, για την Κανονικότητά του, τον έχει, εισέτι, η Αρμόδια Αρχή της Εκκλησίας μας, τότε πού στηρίζεται η Δικαιοσύνη της Χώρας μας, και κάνει δεκτές τις προσφυγές ενός, εισέτι, αντικανονικού και παράνομου Μητροπολίτη, κατά των, σύμφωνα με την Κανονική Τάξη της Εκκλησίας μας, αγωνιζομένων πιστών της Μητροπόλεως;
     Εδώ υπάρχει, πέραν των τόσων άλλων, και παράβαση του ισχύοντος Συντάγματος της Χώρας, που επαγγέλλεται, αυστηρώς, την πιστή εφαρμογή και τήρηση των Ιερών Κανόνων εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος (άρθρ. 3).
Επειδή λοιπόν ο φρουρός της πίστεως και της Κανονικής Τάξεως είναι ο πιστός λαός του Θεού, δηλώνουμε απερίφραστα, ότι με τα Κανονικά αυτά δικαιώματά μας, θα συνεχίσουμε τους Κανονικούς και νόμιμους αγώνες μας κατά του εισέτι αντικανονικού και παράνομου κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ μέχρι το ξεκαθάρισμα της πολύπλοκης από Κανονικής και Νομικής επόψεως υπόθεσής του.
Ο κ. Ιγνάτιος έχει υποπέσει ενσυνειδήτως στο κεφαλικό-καθαιρετέο κανονικό παράπτωμα του μοιχεπιβάτη που τιμωρείται με καθαίρεση.
Επομένως ο κ. Ιγνάτιος είναι καθαιρετέος.
   

ΕΓΚΛΉΜΑΤΆ ΧΩΡΙΣ ΤΙΜΩΡΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ, ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΝΑΖΙ

 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ : ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.185 http://www.agonas.org
«Έλληνα, όπου κι αν γυρίσω της σκέψη μου, όπου κι αν στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω. Λαχταρώ Τέχνη, αναζητώ Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, Επιστήμες, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, Δημοκρατία, ισονομία, ισοπολιτεία, εσύ πάντα μπροστά μου, μπροστάρης κι αξεπέραστος».
Ιωάννης Σίλλερ (1759-1805)
Γερμανός ποιητής
(Αυτό είναι συνέχεια άλλων δύο δημοσιευμάτων του μηνός Μαϊου και Ιουνίου του 2012)
Οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα στις 27-4-1941. Όλα τα σχολεία έκλεισαν και ξανάνοιξαν στις 10 Ιουνίου. Τα παιδιά είχαν ενστερνισθεί τις ανησυχίες των μεγάλων, έβλεπαν συλλήψεις, θανατώσεις, εξορίες, πείνα και άρχισαν να νοιώθουν μίσος για τον κατακτητή.
Κάθε πρωί, στην αυλή του σχολείου, τα παιδιά μαζί με τους δασκάλους έψαλαν μετά την έπαρση της σημαίας τον εθνικό ύμνο με στεντορεία την φωνή. Πήγαιναν δε και πολλοί γονείς και με έκδηλη συγκίνηση έψαλαν κι αυτοί μαζί με τα παιδιά! Αυτό το φαινόμενο ανησύχησε τη γερμανική Διοίκηση που αναγκάστηκε να ζητήσει συμβουλές από τον υπουργό Προπαγάνδας της Γερμανίας Γκαίμπελς τί να κάνουν. Ο πανέξυπνος Γκαίμπελς, διέταξε τον φρούραρχο Αθηνών. «Να επιβάλεις ως υποχρεωτική την έπαρση της σημαίας και όλα τα παιδιά εν παρατάξει να ψάλλουν τον εθνικό ύμνο της Πατρίδος τους». Το ίδιο περίπου έγινε και με την θυσία του ήρωα Κοκκίδη και έτσι κυμάτιζε η ελληνική σημαία δίπλα στην γερμανική όλα τα χρόνια της κατοχής, και μόνο στην Ελλάδα, – νομίζοντας με τον τρόπο αυτό πως ο ενθουσιασμός των παιδιών και των γονέων θα σταματούσε… Με την πράξη αυτή βέβαια οι Γερμανοί ήθελαν να δείξουν ένα πρόσωπο καλού και φιλάνθρωπου και ότι ήρθαν να μας σώσουν!
Σήμερα συνεχίζουμε με τις τεράστιες ζημιές σε βιβλιοθήκες και βυζαντινές αρχαιότητες που προκάλεσε η εισβολή των Γερμανών Ναζί και Ιταλών με τη σύμπραξη των Βουλγάρων, οι οποίοι, σαν στρατός κατοχής, μοίρασαν την Ελληνική Επικράτεια.
Οι Ιταλοί ανέλαβαν τον έλεγχο της δυτικής Ελλάδας, των νησιών του Ιονίου και μερικών κυκλαδικών νησιών.
Οι Βούλγαροι την ανατολική Μακεδονία και Θράκη μαζί με Θάσο και Σαμοθράκη.
Οι Γερμανοί την υπόλοιπη Ελλάδα. Οι τρεις εισβολείς – όπως αναφέρει η έκθεση του υπουργείου Παιδείας το 1946 – συναγωνίζονταν ποιος θα επιφέρει τη μεγαλύτερη καταστροφή και λεηλασία. Εκτιμάται ότι καταστράφηκαν πάνω από 300 Εκκλησίες με έργα μεγάλης θρησκευτικής και πολιτιστικής αξίας, καθώς και πολλά μοναστήρια μεταξύ των οποίων το ιστορικής σημασίας Αγίας Λαύρας και Μεγάλου Σπηλαίου.

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Ένας «άγιος» στην εποχή μας αρχ/της π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ : ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.185 http://www.agonas.org
Με αφορμή την εκδήλωση του Συλλόγου «Η Οσία Ξένη», που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Α.Π.Θ. (Αριστ. Παν/μιο Θεσ/νίκης) την 7/10/12 με τη συμπλήρωση 35 χρόνων προσφοράς από την ίδρυσή του – την οποία παρακολουθήσαμε και ευχαριστούμε για την πρόσκληση – μας δόθηκε η ευκαιρία να βιώσουμε το όλο θέμα και ν’ αυξήσουμε τις γνώσεις μας όσον αφορά το πολύμοχθο αλλά και θεάρεστο έργο της διακονίας αποφυλάκισης άπορων κρατουμένων απ’ όλο τον κόσμο προεξάρχοντος του λευκασμένου, πλην ακάματου και ένθερμου αρχ/τη π. Γερβάσιου Ραπτόπουλου.
«Πολλοί οι κλητοί, ολίγοι δε οι εκλεκτοί». Πολλοί – κυρίως ρασοφόροι – ναρκισσευόμενοι ηδονίζονται να αυτοαποκαλούνται «άγιοι», παρασάγγας όμως απέχοντες της πραγματικότητας. Φροντίζουν μάλιστα, και την ελάχιστη διακονία εκ του μητροπολιτικού θησαυροφυλακίου, να διατυμπανίζουν μέσω των πολυτελών έγχρωμων περιοδικών τους εκζητώντας τον ανθρώπινο έπαινο και όχι τον του Θεού.

Τα άθεα γράμματα…

Τα άθεα γράμματα…
«Τ’ άθεα γράμματα κόψανε το δρόμο του έθνους και τ’ αμποδάνε να χαρεί τη λευτεριά του
(Παπουλάκος)
Έχουμε την εντύπωση ότι η έσχατη μάχη για το μέλλον της πατρίδος διεξάγεται μες στο Κοινοβούλιο ή στα έγκατα του Μαξίμου. Λάθος. Στα σχολεία, στις αίθουσες διδασκαλίας κρίνεται η τύχη του Γένους. Αν επικρατήσει η «ελληνοκτόνος παιδαγωγία» και εκλείψει διά παντός η ελληνορθόδοξη Παιδεία, «η ροδόχρους ελπίδα του Έθνους» (Καποδίστριας), τότε ας θυροκολλήσουμε το αγγελτήριο θανάτου, πλησιάζει η ιστορική ευθανασία. Αν δεν απομείνει η ευλογημένη «μαγιά» του Μακρυγιάννη, τότε «κάλλιον να μην υπάρχει Έλλην εις τον κόσμον, παρά να ατιμάζει το κατ’ εικόνα Θεού και ομοίωσιν, υπάρχων ανδράποδον του αναισθήτου Τούρκου, ενώ επλάσθη από τον Θεόν ελεύθερος» όπως θεσπίζουν, στις 5 Μαϊου του 1827, στην Τροιζήνα, οι ελευθερωτές πατέρες μας. Και σίγουρα στην θέση του «αναισθήτου Τούρκου», μπορεί να μπουν και άλλα αναίσθητα και άπληστα θηρία-φανερά και νοητά-που μας εξανδραποδίζουν. Και το κακό γίνεται από τους ύπουλους, τους «προβατόσχημους λύκους» που ζεσταίνουμε στον κόρφο μας και μαγαρίζουν παιδεία και παιδιά...

Χώρες Σοδόμων και Γομμόρας Η ανθρωπογεωγραφία της ανακυκλωμένης σήψεως

 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ : ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.185 http://www.agonas.org
Η πορνεία, ο σοδομισμός, ο λεσβιασμός, η ομοφυλοφιλία, η ελεύθερη συμβίωση, η ενίσχυση της τοκογλυφίας και τα άλλα παράγωγά τους είναι, προτεραιότητες ύψιστης πολιτικής σημασίας για τους παρδαλούς ευρωπαίους ηγέτες και τους εγχώριους ηγετίσκους προδότες της ελληνορθόδοξης παραδόσεως.
Οχυρωμένοι όλοι αυτοί πίσω απ’ το πλασματικό άλλοθι των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», παρακάμπτουν αξίες σταθερές και αμετάκλητες, για να ικανοποιήσουν ατομικά βίτσια πάσης ανωμαλίας και να προετοιμάσουν την επιβολή της παγκόσμιας δικτατορίας μέσα από τους εξαθλιωμένους λαούς.
Η εικόνα που αποκαλύπτεται σιγά-σιγά από τις ψηφίδες του παζλ της «Νέας Εποχής» είναι ζοφερή και δυσώδης. Διεθνείς οργανισμοί, ύποπτες λέσχες, κλειστές και μυστικές, συσκέψεις διεθνών συνωμοτών και πρακτόρων, πληρωμένοι με παχυλούς μισθούς εγχώριοι και μη, έχουν ένα και μοναδικό σκοπό να κάμψουν το ορθόδοξο φρόνημα του λαού και να ακινητοποιήσουν τις αντιστάσεις των ανθρώπων εκείνων που διατηρούν μέσα τους ό,τι ο έμφυτος ηθικός νόμος και ο εξ αποκαλύψεως του Θεού επιτάσσουν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ ΕΙΣ ΤΟΝ Π. ΙΩΣΗΦ



ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ
ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ ΛΑΡΙΣΗΣ

          Σεβαστέ καί ἀγαπητέ π. Ἰωσήφ χαῖρε ἐν Κυρίῳ.
Διάβασα ἀπό φωτοαντίγραφα πού μοῦ ἀπεστάλησαν τήν μελέτη πού ἔκανες σχετικά μέ τό προσφάτως ἐκδοθέν βιβλίο μου « Διαχρονική Συμφωνία τῶν Ἁγίων  Πατέρων γιά τό Ὑποχρεωτικό τοῦ 15ου Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου περί Διακοπῆς Μνημονεύσεως Ἐπισκόπου Κηρύσσοντος ἐπ’ Ἐκκλησίαις Αἵρεσιν» καί ὡς ἐκ τούτου εἶμαι ἀναγκασμένος νά ἀπαντήσω στήν μελέτη αὐτή καί νά ἀντικρούσω τίς θέσεις καί ἀπόψεις σου.  Αὐτό ὅπως καταλαβαίνεις δέν μοῦ εἶναι καθόλου εὐχάριστο σέ σημεῖο πού νά ἀναβάλω ἐπ’ἀρκετό χρόνο αὐτήν τήν ἐργασία.  Ὁ λόγος εἶναι ὅτι ὅταν εἴμεθα ἀναγκασμένοι νά πολεμοῦμε  ὄχι τήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία μᾶς κατατρώγει, ἀλλά τίς μεταξύ μας διαφορές καί ἀντιπαραθέσεις, ὁ ἀγῶνας αὐτός ὁ ὁποῖος ὑποθάλπεται κατά τό πλεῖστον ἀπό τόν διάβολο, δίδει χαρά στούς Οἰκουμενιστές καί ἐπιχειρήματα, ἐμᾶς δέ μᾶς ἀποδυναμώνει εἰς τρόπον ὥστε νά θεωροῦμε νίκη τήν ἐπικράτησι τῆς ἰδικῆς μας ἀπόψεως καί ὄχι τήν καταστολή τῆς αἱρέσεως. Ἐπειδή ὅμως τά θέματα πού θίγονται στήν μελέτη σου εἶναι ὄντως σοβαρά καί ἐπί πλέον ἀπό ἕναν καλοπροαίρετο διάλογο πολλά μποροῦμε νά ὠφεληθοῦμε κι ἐμεῖς πού τόν διεξάγουμε καί αὐτοί πού πιθανόν νά τόν μελετήσουν, θά σοῦ ἐκθέσω τίς κρίσεις καί ἀπόψεις μου εἰς τά γραφόμενά σου, τίς ὁποῖες θά προσπαθήσω νά τίς τοποθετήσω μέσα τήν Ὀρθόδοξο Παράδοσι καί τήν διδασκαλία τῶν ἁγίων μας.
          Ἀρχίζοντας λοιπόν νά καταθέτω τίς σκέψεις μου πού ἀφοροῦν στήν μελέτη σου αὐτή θέλω νά διατυπώσω ἕνα παράπονο τό ὁποῖο μοῦ δημιουργήθηκε μελετώντας τά κείμενά σου.  Γιατί δηλαδή προκειμένου νά ὑποστηρίζωμε τίς θέσεις μας καί νά δικαιολογήσωμε ὅσα ἔπραξαν καί πράττουν οἱ ἡγεσίες τοῦ Π.Ἡμερολογίου ἀλλοιώνουμε καί παραποιοῦμε τά κείμενα καί τά νοήματα αὐτῶν οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀντίθετο γνώμη καί θέσι ἀπό τήν ἰδική μας; Δέν νομίζω π. Ἰωσήφ ὅτι δέν κατενόησες τό πνεῦμα τῶν γραφομένων μου, ὥστε νά ἑστιάσης ἀλλοῦ τό πρόβλημα καί ὡς ἐκ τούτου νά εἶσαι ἐξ ἀρχῆς ἐκτός θέματος εἰς τήν μελέτη σου.
          Γιά νά γίνω δέ συγκεκριμένος εἰς αὐτά πού γράφω ἀναφέρω ἀπό τήν μελέτη σου τά ἑξῆς. Εἰς τήν εἰσαγωγή εἰς τήν σελ. (2) ἀναφέρεις τά ἑξῆς: «Δύο εἶναι οἱ βασικοί ἄξονες πέριξ τῶν ὁποίων κινεῖται παραπαίοντας καί ἐμπίπτων συνεχῶς εἰς ἀντιφάσεις καί αὐτοσχεδιασμούς ὁ συγγραφεύς. Ὁ πρῶτος ἀναφέρεται εἰς τήν δυνατότητα ὑπάρξεως δύο Ἐπισκόπων (Ὀρθοδόξου καί αἱρετικοῦ) ταυτοχρόνως εἰς μίαν Ἐπισκοπήν καί ὁ δεύτερος ἀφορᾷ τήν κανονικότητα τῆς ἀποτειχίσεως τῶν Παλαιοεορτολογιτῶν ἀπό τήν νεοημερολογητικήν ἐκκλησίαν τό 1924». Οἱ βασικοί λοιπόν ἄξονες πού ἐκινήθη ὁ συγγραφέας ἤδη ἀπό τήν εἰσαγωγή φαίνεται ὅτι εἶναι κομμένοι καί ραμμένοι, κατά τό δή λεγόμενο, στά μέτρα τῶν Παλαιοημερολογητῶν. Ἐγώ λοιπόν ὡς πιό ἁρμόδιος ἐπί τοῦ θέματος σοῦ ἀναφέρω ὅτι δέν ἐκινήθηκα σέ αὐτούς τούς ἄξονες, ἀλλά στό ἄν ὑπάρχη μέσα στήν διδασκαλία τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, στήν ἁγ. Γραφή καί τούς ἱερούς Κανόνες ἡ δυνατότης τῆς ἀποτειχίσεως, μέ μόνη τήν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, χωρίς δηλαδή νά ἀλλάξη τό ἑορτολόγιο καί τό Πασχάλιο καί ἐπίσης ἡ δυνατότης χειροτονίας Ἐπισκόπου, δημιουργίας Συνόδου καί ἀποκαταστάσεως τῆς πίστεως, κατά τόν τρόπο πού ἐνήργησαν οἱ Παλαιοημερολογίτες.  Αὐτό τό γράφω πολύ χαρακτηριστικά στήν σελ.230 τοῦ βιβλίου πού ἐξέδωσα ἀναφέροντας τά ἑξῆς:« Εἰς τήν περίπτωσιν τῆς ἀποτειχίσεως λόγῳ τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἡμερολογίου πρέπει νά ἐξετασθοῦν δύο βασικά θέματα. Ἄν ὑπῆρχαν οἱ προϋποθέσεις διά τήν ἀποτείχισι καί ἄν ἐξελίχθηκε ἐντός τῶν ὁρίων πού θέτει ὁ 15ος Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου καί ἡ περί ἀποτειχίσεως διαχρονική Παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας».

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΑΠΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΧΗΜΙΚΟΥΣ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΥΣ!!!



Μεγάλο θέμα με θερμούς υποστηρικτές και φανατικούς πολέμιους έχει δημιουργηθεί με τους χημικούς αεροψεκασμούς...

Μας ψεκάζουν με ειδικά χημικά  για να καταστείλουν την οργή μας βροντοφωνάζουν οι υποστηρικτές, σενάρια επιστημονικής φαντασίας με απλά καυσαέρια αεροσκαφών λένε οι πολέμιοι...Το θέμα γιγαντώνεται ακόμα περισσότερα απο τη σιωπή της κυβέρνησης καθώς επίσημη απάντηση ή διάψευση όλων αυτών των σεναρίων δεν υπάρχει, αντιθέτως σοβαροί επιστήμονες όπως ο ερευνητής του ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ Νίκος Κατσαρός αφήνει να εννοηθεί ότι κάτι...γίνεται  και η κυβερνητικοί το καλύπτουν... Φίλος αναγνώστης του makeleio μας απέστειλε πραγματικά αποκαλυπτικές φωτογραφίες με εσωτερικά αεροσκαφών που έχουν τροποποιηθεί και χρησιμοποιούνται γι αυτό τον σκοπό...Δείτε τις φωτογραφίες και τα συμμεράσματα...δικά σας!!!planeplane1palne2plane3plane4plane5

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Eισόδια της Θεοτόκου 21 Nοεμβρίου

Τα παιδιά στην Εκκλησια, τα παιδιά στο Θεό!
ΕΟΡΤΗ μεγάλη σήμερα, ἀγαπητοί μου, θεομητορικὴ ἑορτή. Ἑορτὴ δηλαδὴ πρὸς τιμὴν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία κατὰ τὴν πίστι μας πρέπει νὰ τιμᾶται. Καὶ τιμᾶται ἡ Παναγία μας. Γιατὶ δὲν εἶνε ἁπλῶς μία γυναίκα, οὔτε ἁπλῶς μία ἁγία· εἶνε παραπάνω ἀπὸ προφῆτες, ἀπὸ πατριάρχες, ἀπὸ ἀποστόλους, ἀπὸ τὸν τίμιο Πρόδρομο, ἀπὸ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους, παραπάνω ἀπὸ κάθε λογικὸ κτίσμα. Μετὰ τὸ Χριστό, μετὰ τὴν ἁγία Τριάδα, ἔρχεται ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, τὸ ἐξοχώτερο καλλιτέχνημα καὶ τὸ καύχημα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. «Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν»! (Μέγ. ἀπόδ.). Μεγάλη εὐλάβεια πρέπει νὰ ἔχουμε στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο.
Σήμερα εἶνε τὰ Εἰσόδιά της. Τί θὰ πῇ «εἰσόδια»; Πρέπει νὰ τὸ ἐξηγήσουμε.

* * *

Κανείς, ἀγαπητοί μου, δὲ᾿ γεννήθηκε ἀπὸ βράχο. Μποροῦσε ὁ Θεός, νὰ δώσῃ ἐντολὴ νὰ γίνῃ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ βράχο. Μήπως ἀπὸ ἕνα βράχο δὲ᾿ βγαίνει ἕνα λουλούδι ἢ ἕνα δέντρο; Ἀλλ᾿ ἡ πανσοφία του ὥρισε, ὁ ἄνθρωπος νὰ γεννιέται ἀπὸ ἄντρα καὶ γυναῖκα, ἀπὸ τὴν ἕνωσί τους, ἀπὸ τὸν ἅγιο θεσμὸ τοῦ γάμου. Ὅπως λοιπὸν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν γονεῖς, ἔτσι καὶ ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος. Οἱ δὲ γονεῖς της ποιοί ἦταν; Ὁ πατέρας ὠνομάζετο Ἰωακεὶμ καὶ ἡ μητέρα Ἄννα· αὐτοὶ ἦταν οἱ γονεῖς.

«Ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει αἱρετικὰ δόγματα, φεῦγε ἀπὸ αὐτόν»

Πειθεσθε τοις ηγουμένοις υμων


Διατί δὲν πρέπει «νὰ πειθώμεθα εἰς τοὺς Ἀρχιερεῖς τοὺς κακοὺς κατὰ τὴν πίστιν;»

«Ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει αἱρετικὰ δόγματα,
φεῦγε ἀπὸ αὐτόν»
Ἁγίου Νικοδήμου: Ἑρμηνεία εἰς τὸ
«Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν»
«δῶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κάμνει τὸν λόγον περὶ Ἐπισκόπων καὶ Ἀρχιερέων· ἀφοῦ δὲ πρότερον ἐπαίνεσεν αὐτοὺς μὲ τὸν λόγον, ὁποῦ εἶπεν ἀνωτέρω, ὅτι αὐτοὶ εἶναι πιστοὶ καὶ ἄξιοι νὰ ζηλεύωνται ἀπὸ ἐκείνους ὁποῦ τοὺς θεωροῦσι· «μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν... ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς, μιμεῖσθε τὴν πίστιν» (Ἑβρ. ιγ' 7)· ἀφοῦ λέγω, ἐπαίνεσεν αὐτοὺς πρότερον, διὰ τοῦτο τώρα λέγει ἐδῶ, ὅτι πείθεσθε εἰς τοὺς τοιούτους Ἐπισκόπους καὶ Ἀρχιερεῖς σας, ἀδελφοί μου Χριστιανοί.
Ἀλλ' ἤθελεν εἰπῇ τίνας· τί λοιπόν; Πρέπει νὰ πειθώμεθα εἰς κάθε ἡγούμενον καὶ ἀρχιερέα καὶ ἄρχοντα, κὰν εἶναι κακός; Ἐγὼ δέ σοι ἀποκρίνομαι· κατὰ τί λέγεις, Χριστιανέ, πὼς εἶναι ὁ ἀρχιερεὺς καὶ ἡγούμενός σου κακός; Εἰ μὲν καὶ εἶναι κατὰ τὴν πίστιν κακός, ἤγουν εἰ μὲν ἔχει αἱρετικὰ δόγματα καὶ βλάσφημα, φεῦγε ἀπὸ αὐτόν, κὰν καὶ εἶναι Ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανόν· εἰ δὲ καὶ εἶναι κατὰ τὴν ζωὴν καὶ πολιτείαν κακός, πείθου εἰς αὐτόν· λέγει γὰρ ὁ Κύριος περὶ τῶν τοιούτων “ὅτι ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι· πάντα οὖν ὅσα ἂν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γὰρ καὶ οὐ ποιοῦσι” (Μάτθ. κγ' 3)(*).
Περὶ δὲ τῶν αἱρετικῶν καὶ διεφθαρμένων κατὰ τὴν πίστιν Ἐπισκόπων καὶ Ἡγουμένων, εἶπεν ὁ Παῦλος ἀνωτέρω νὰ μὴ περιφερόμεθα ἀπὸ τὰς διδασκαλίας των· “διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις (τῆς πίστεως δηλ. καὶ τῶν ὀρθῶν δογμάτων) μὴ παραφέρεσθε” (Ἑβρ. ιγ' 9).
Διατί δὲ πρέπει νὰ πειθώμεθα μὲν εἰς τοὺς Ἀρχιερεῖς τοὺς κακοὺς κατὰ τὴν πολιτείαν, ὄχι δὲ εἰς τοὺς κακοὺς κατὰ τὴν πίστιν; ἐπειδὴ ἐκεῖνος μὲν ὁ Ἀρχιερεύς, ὁποῦ πολιτεύεται κακῶς, δὲν θέλει συμβουλεύσει ποτὲ καὶ τοὺς ἄλλους διὰ νὰ πολιτεύωνται κακῶς, διότι καὶ αὐτὸς ὁ ἴδιος πράττοντας τὰ κακὰ ἔργα, ἐντρέπεται· καὶ τοῦτο γίνεται φανερὸν ἀπὸ τοῦτο, ἤγουν διατὶ αὐτὸς κάθε μηχανὴν καὶ τρόπον μεταχειρίζεται νὰ κρύπτη ἀπό τους ἀνθρώπους τὰ κακὰ ἔργα ὁποῦ κάμνει, ὅθεν ἐκεῖνα ὁποῦ κρύπτει, πῶς ἠμπορεῖ νὰ τὰ διδάσκῃ εἰς τοὺς ἄλλους; Ἐκεῖνος δὲ ὁ Ἀρχιερεύς, ὁποῦ εἶναι κατὰ τὴν πίστιν κακός, αὐτὸς δὲν εἶναι δυνατὸν ἕως τέλους νὰ μὴ κηρύξῃ καὶ εἰς τὸν λαόν, ἐκεῖνο τὸ αἱρετικὸν φρόνημα, ὁποῦ ἔχει μέσα εἰς τὴν καρδίαν του».
(Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἑρμηνεία εἰς τὰς ΙΔ΄ Ἐπιστολὰς τοῦ ἀπ. Παύλου, Ἑρμηνεία εἰς τὴν πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολήν, κεφ. ιγ΄, σελ. 749-751).
________________________
(*) (Ὑποσ. ἁγ. Νικοδήμου:) Ὅθεν εἶπεν ὁ θεῖος Χρυσόστομος περὶ τοῦ Ἱερέως καὶ Ἀρχιερέως· «εἰ μὲν γὰρ δόγμα ἔχει διεστραμμένον, κὰν Ἄγγελος ᾖ, μὴ πείθου, εἰ δὲ ὀρθὰ διδάσκει, μὴ τῷ βίῳ πρόσεχε, ἄλλα τοῖς ρήμασι» (Λόγος Β' εἰς τὴν πρὸς Τιμόθεον Β'). Καὶ πάλιν λέγει· «Οὐκ οἶδας τί ἐστιν ὁ ἱερεύς; “Ἄγγελος Κυρίου ἐστί”. Μὴ γὰρ τὰ ἑαυτοῦ λέγει; Εἰ καταφρονεῖς αὐτοῦ, οὐκ αὐτοῦ καταφρονεῖς, ἀλλὰ τοῦ χειροτονήσαντος αὐτὸν Θεοῦ. Καὶ πόθεν δῆλον ὅτι ὁ Θεὸς ἐχειροτόνησεν αὐτόν, φησίν; Οὐκοῦν, εἰ μὴ ταύτην ἔχεις τὴν ὑπόληψιν, ἡ ἐλπίς σου κεκένωται. Εἰ γὰρ μηδὲν ἐνεργεῖ ὁ Θεὸς δι' αὐτοῦ, οὔτε λουτρὸν ἔχεις, οὔτε μυστηρίων μετέχεις, οὔτε εὐλογιῶν ἀπολαύεις· οὐκ ἄρα Χριστιανὸς εἶ.
Τί οὖν φησί· πάντας ὁ Θεὸς χειροτονεῖ, καὶ τοὺς ἀναξίους; Πάντας μὲν ὁ Θεὸς οὐ χειροτονεῖ, διὰ πάντων δὲ αὐτὸς ἐνεργεῖ, εἰ καὶ αὐτοὶ εἶεν ἀνάξιοι, διὰ τὸ σωθῆναι τὸν λαόν. Εἰ γὰρ δι' ὄνου, καὶ διὰ Βαλαάμ, διὰ μιαροῦ ἀνθρώπου, τοῦ λαοῦ ἕνεκεν ἐλάλησε, πολλῷ μᾶλλον διὰ τοῦ ἱερέως». Ὅρα καὶ τὴν ὑποσημείωσιν τοῦ «πάντα γὰρ ὑμῶν ἐστιν εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλὼς εἴτε Κηφᾶς» (Α' Κόρ. γ' 22).

ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ

   ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ  ΑΓΩΝΑΣ  : Α.Φ.185                    http://www.agonas.org


 16/10/2012).

«Απάντηση σε ερώτημα, αν είναι αρμόδια η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, να ασχοληθεί, και να κρίνει Δογματικά, και Γραφικά θέματα, και εκκλησιαστικές αντιλογίες» (Καν. 37ος Αγ. Απ/λων πρβλ. Καν. 5ο Α΄ Οικ. Συνόδου).
Κατά το ισχύον Κανονικό Δίκαιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, οι Δογματικές, Γραφικές, και Εκκλησιαστικές Αντιλογίες, προσέτι δε και οι προσωπικές διαφορές, και δικαστικές υποθέσεις και έριδες, κρίνονται και επιλύονται, αποκλειστικά και μόνον, από την ετήσια Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας, (ΙΣΙ), της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος.
«Δεύτερον του έτους συνόδους γινέσθω των επισκόπων, και ανακρινέτωσαν αλλήλως τα δόγματα της ευσεβείας, και τας εμπιπτούσας εκκλησιαστικάς αντιλογίας διαλυέτωσαν…
- Και μεν τοι και διαφοράς έστιν ών προς αλλήλους, και δίκας, και έριδας…
- Εξεταζέσθω δε, μη μικροψυχία, ή φιλονικία, ή τινι τοιαύτη αηδία του επισκόπου, αποσυνάγωγοι γεγένηνται…
- Κατά των Κανόνων, πραγματικόν μηδεν ισχύσει. Οι Κανόνες των Πατέρων κρατείτωσαν…
- Ει τις μαχόμενον τύπον τοις νυν ωρισμένοις προσκομίσοι, άκυρον τούτον είναι έδοξε τη αγία πάση και Οικουμενική Συνόδω…
- Οι τοις Κανόσιν εναντιούμενοι τύποι, άκυροι εισι».
(Καν. 37ος Αγ. Απ/λων, πρβλ. «ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΘΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ», Γ. ΡΑΛΛΗ – Μ. ΠΟΤΛΗ, τόμ. 6ος, Σχόλια, ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΒΛΑΣΤΑΡΗ, «ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ Σ΄», Κεφ. Θ΄, σελ. 446-449 – Καν. 5ος Α΄ Οικ. Συνόδου – ΠΗΔΑΛΙΟΝ Αγ. Νικοδήμου, «Προλεγόμενα εν γένει περί των Ιερών Κανόνων», σελ. κ΄-κα΄).
Συνεπώς, ένας Ταγός της Εκκλησίας αν έχει καταγγελθεί επωνύμως, για Δογματικά και άλλα σοβαρά εκκλησιαστικά παραπτώματά του, οφείλει να κριθεί από την Ιεραρχία, το σύνολο των Επισκόπων της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, και όχι από την ΑΝΑΡΜΟΔΙΑ Διαρκή Ιερά Σύνοδο (ΔΙΣ), ή και μεταξύ των αντιμαχομένων, και αν αθωωθεί από την ΙΣΙ, τότε δικαιούται να κουνήσει το δάκτυλό του προς τον οποιονδήποτε, που θα αποτολμήσει, να τον προσβάλλει αναφερόμενος σε δογματικά, Εκκλησιαστικά και άλλα παραπτώματά του, για τα οποία ήδη έχει δικαιωθεί, επιδεικνύοντας μάλιστα προς τούτο, και την συγκεκριμένη αθωωτική του απόφαση, και όχι μόνον με λόγια του αέρα.
Αν δεν υπάρχει, για τα ως άνω εκκλησιαστικά παραπτώματα, αθωωτική απόφαση από τη μόνη αρμόδια Σύνοδο της Ιεραρχίας, τότε δεν δικαιούται ο Ταγός αυτός της Εκκλησίας, να επικαλείται Απόφαση για την αθώωσή του, άλλης αναρμόδιας Εκκλησιαστικής Αρχής, γιατί τότε είναι ενδεχόμενο, να κατηγορηθεί για επίκληση και χρήση αντι/Κανονικών, και ουσιαστικά ανυπόστατων στοιχείων, οπότε δυνατόν να καταστεί υπόλογος για αδικήματα της καθημένης Δικαιοσύνης.
Πρεσβύτερος ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΛΛΑΣ
Ορθόδοξος Θεολόγος
– Εκκλ/κός Συνήγορος
Επ/μος προ/δρος Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ
ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΙΣ ΤΗΝ «ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ» ΤΟΥ Π. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ

Να λοιπόν γιατί αγωνιζόμαστε. Αγωνιζόμαστε για την πάταξη της βάναυσης καταπάτησης των σαφών διατάξεων των Ιερών Κανόνων στην περίπτωση της εκλογής και χειροτονίας του κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ στην Ιερά μας Μητρόπολη.
Κατά τους Ιερούς Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας τότε και μόνον τότε εκλέγεται και χειροτονείται ένας Επίσκοπος σε μια Επαρχία, όταν υπάρχει κενή Μητροπολιτική θέση. Όταν εξελέγη και χειροτονήθηκε ο κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ, υπήρχε στην Μητρόπολή μας Κανονικός και νόμιμος Μητροπολίτης, ο κ. ΘΕΟΛΟΓΟΣ. Συνεπώς, ο κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ είναι εισέτι αντικανονικός και παράνομος.
Και αγωνιζόμαστε γιατί ο πιστός λαός είναι ο φρουρός της Ορθοδόξου πίστεώς μας και της τάξεως. Γι’  αυτή την αντικανονική και βάρβαρη καταπάτηση, πολλάκις, έχουμε αναφερθεί προς την αρμόδια Εκκλησιαστική Αρχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και ζητάμε την πιστή εφαρμογή των Κανονικών διατάξεων και της τάξης της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και δεν πήραμε, μέχρι σήμερα, Κανονική και Νόμιμη απάντηση από την αρμόδια αυτή Εκκλησιαστική Αρχή.
Εφ’  όσον λοιπόν η υπόθεση της περίπτωσης του κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ είναι καθαρώς Εκκλησιαστικό θέμα, και τον πρώτο λόγο, για την Κανονικότητά του, τον έχει, εισέτι, η Αρμόδια Αρχή της Εκκλησίας μας, τότε πού στηρίζεται η Δικαιοσύνη της Χώρας μας, και κάνει δεκτές τις προσφυγές ενός, εισέτι, αντικανονικού και παράνομου Μητροπολίτη, κατά των, σύμφωνα με την Κανονική Τάξη της Εκκλησίας μας, αγωνιζομένων πιστών της Μητροπόλεως;
     Εδώ υπάρχει, πέραν των τόσων άλλων, και παράβαση του ισχύοντος Συντάγματος της Χώρας, που επαγγέλλεται, αυστηρώς, την πιστή εφαρμογή και τήρηση των Ιερών Κανόνων εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος (άρθρ. 3).
Επειδή λοιπόν ο φρουρός της πίστεως και της Κανονικής Τάξεως είναι ο πιστός λαός του Θεού, δηλώνουμε απερίφραστα, ότι με τα Κανονικά αυτά δικαιώματά μας, θα συνεχίσουμε τους Κανονικούς και νόμιμους αγώνες μας κατά του εισέτι αντικανονικού και παράνομου κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ μέχρι το ξεκαθάρισμα της πολύπλοκης από Κανονικής και Νομικής επόψεως υπόθεσής του.
Ο κ. Ιγνάτιος έχει υποπέσει ενσυνειδήτως στο κεφαλικό-καθαιρετέο κανονικό παράπτωμα του μοιχεπιβάτη που τιμωρείται με καθαίρεση.
Επομένως ο κ. Ιγνάτιος είναι καθαιρετέος.
   

Corpus Christi (= Σώμα Χριστού) – Αιδώς Αργείοι «Ει τις ου φιλεί τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ήτω ανάθεμα»




Μαράν Αθά (= Ο Κύριος έχει έλθει)
(Α΄ Κορινθ. 16, 22)
Εις την Αποκάλυψιν του Ευαγγελιστού Ιωάννου υπάρχει προφητεία, κατά την οποίαν το εν τω κόσμω ηθικόν κακόν, η πλάνη και η αμαρτία, η υπό μορφήν πολυκεφάλου τέρατος εμφανιζομένη, θα εξαπλώση τους πλοκάμους λίαν επικινδύνως θα λάβη διαστάσεις τοιαύτας, ώστε θα έλθη εποχή κατά την οποίαν το κακόν, όχι μόνο θα λέγεται και θα πράττεται αναισχύντως, αλλά και το χείριστον όλων, ο λέγων την χυδαιοτέραν ύβριν και ο πράττων το φρικιαστικώτερον έγκλημα, θα επαίνεται, θα χειροκροτείται, θα στεφανώνεται δημοσίως. Εκάστη κεφαλή του δόρατος θα φέρει διάδημα χρυσούν. Η κακία, δηλαδή εστεμμένη, ο διάβολος θριαμβεύων (Αποκ. 12, 3-5).
Αδελφοί και Πατέρες! Η εποχή αυτή έφθασε. Πλείστα γεγονότα των τελευταίων δεκαετηρίδων του παρόντος αιώνος του απατεώνος, μαρτυρούν τούτο. Συχνά παριστάμεθα ακροαταί και θεαταί ανθρώπων οι οποίοι σπεύδουν να συγχαρούν, να χειροκροτήσουν και να βραβεύσουν άθλια έργα απίστων, που υποκαθιστούν το ηθικόν και θρησκευτικόν οικοδόμημα. Το σκότος καλείται φως και το φως σκότος.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Για την ενθρόνιση του δέσποτα Ιγνατίου (Λάππα) Λαρίσης


Αγώνας - Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης ΜΟΕΜΒ. 2011 ΑΡ.ΦΥΛ.174 
«… Θα λέγαμε τελικά ότι η “ενθρόνιση” που έγινε στον Άγιο Αχίλλιο στις 28 Ιουλίου του 1994, δεν θύμιζε ούτε τον ερχομό του Χριστού, ούτε τις ενθρονίσεις των αγίων Πατέρων, αλλά την βίαιη αρπαγή της εξουσίας από κάποιο απόλυτο μονάρχη ή αιρετικό επίσκοπο, όπως είχε γίνει στην Αλεξάνδρεια από το μοιχεπιβάτη Γρηγόριο τον Καππαδόκη, που άρπαξε κυριολεκτικά με την δύναμη του στρατού και των αιρετικών αρχόντων της εποχής του τον επισκοπικό θρόνο του Μ. Αθανασίου.

Αχιλλέας Β. Πιτσίλκας
Δρ. Θεολογίας

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

ΑΡΧΙΕΡΕΑ ζητάω – ΑΡΧΙΕΡΕΑ ζητώ… Θα τρελαθώ!!!

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ : ΑΓΩΝΑΣ  Α.Φ.185    http://www.agonas.org

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
Ο φιλόσοφος Διογένης ζητούσε με το φανάρι να βρει άνθρωπο.
Ο μεγάλος κήρυκας Ηλίας Μηνιάτης έψαχνε μέσα σε ναούς, μοναστήρια… να βρει χριστιανό!
Κι εγώ, την εβδομάδα από 8/10/2012 ζητούσα Αρχιερέα! Μετά το Φανάρι, γύρισα επαρχίες, μικρές και μεγάλες μητροπόλεις φωνάζοντας: ΑΡΧΙΕΡΕΑ ΖΗΤΩ!!
Κατέληξα στην πρωτεύουσα (Αθήνα), με τις 12 μητροπόλεις, μια αρχιεπισκοπή με συνοδικά μέγαρα, με ναούς καλλιμάρμαρους και χρυσοφόρα παρεκκλήσια, ψάχνοντας να βρω Αρχιερέα. Συνάντησα δεσποτάδες διαμαντοστολισμένους να κρατούν τα δικηροτρίκηρα και να υψώνουν τα χέρια προς τον ουρανό “φωνάζοντας”: «Κύριε, Κύριε επίβλεψον εξ ουρανού…». Άκουσα κηρύγματα και μ’ έπιασε ανατριχίλα: «Όποιος δεν εισέρχεται από την θύρα στην αυλή των προβάτων… κλέπτης εστί και ληστής…», «… Όποιος βλασφημεί το Άγιο Πνεύμα δεν συγχωρείται και ένοχος είναι εις τον αιώνα…». Κι αναλογίσθηκα: Πόσοι απ’ αυτούς υποκρίνονται άλλα λέγοντας και άλλα κάνοντας! Αλήθεια δε φοβούνται το Θεό!!
Ζαλισμένος όπως ήμουνα, και τριγυρίζοντας, βρέθηκα στο μητροπολιτικό ναό Αθηνών. Μπήκα μέσα. Η ωραία πύλη του Ιερού ήταν ανοιχτή. Αντίκρυσα τον Εσταυρωμένο. Προχώρησα κι αφού πλησίασα, γονάτισα και φίλησα τα άγια ματωμένα πόδια του. Καθώς αποχωρούσα, είδα να μπαίνει ένα τσούρμο παπάδων, έχοντας στη μέση έναν καλοντυμένο κληρικό με μια μαγγούρα στο χέρι. Κρέμονταν δε στο στήθος του με χοντρές χρυσές αλυσίδες 2 ολόχρυσοι σταυροί και ανάμεσά τους ένα στρόγγυλο με την εικόνα της αναστάσεως του Χριστού. Πλησιάζοντάς τον του είπα: «Αρχιερέα ζητώ!» κι εκείνος κοιτάζοντάς με μ’ απάντησε: «Εγώ είμαι».
Κατέβασα το κεφάλι κι αποτραβήχτηκα στην δεξιά γωνία. Με πήρε το παράπονο, ενώ μουρμούριζα: «Χριστέ-Χριστέ μου, είναι αυτός Αρχιερέας;;;».
Ήρθαν ακόμη αρκετοί. Η λειτουργία προχωρούσε, όταν ένας με μια ζώνη μεγάλη, που την έβαζε πότε από δώ και πότε από κει, άρχισε να διαβάζει το Ευαγγέλιο. Οι ψάλτες με μελωδικό τρόπο έψαλαν το: «Εις πολλά έτη δέσποτα» ενώ αυτός ευλογούσε…
Μετά βγήκε να κηρύξει. Στο κεφάλι είχε ένα χρυσοκέντητο αυτοκρατορικό στέμμα. Θεέ μου, – σκέφτηκα – τι σχέση μπορεί να έχει με το ακάνθινο στεφάνι του Χριστού που ήταν επάνω στον ξύλινο σταυρό πίσω από την Αγία Τράπεζα; Φορούσε μια στολή χρυσοΰφαντη με μαρτυρικές παραστάσεις του Χριστού και των αγίων. Την διακοσμούσαν πολύτιμα πετράδια που θάμπωναν τα μάτια όταν την κοίταζες. Άραγε αυτή συμβόλιζε τον άραφο χιτώνα του Χριστού;

Με τα απαλά του χέρια κρατούσε ράβδο από λευκόχρυσο πολλών καρατίων και με τον όφι του Μωυσή γεμάτο διαμαντόπετρες. Αυτή ασφαλώς, συμβολίζει την ροζιασμένη ξύλινη οδοιπορική ράβδο του Χριστού και των Αποστόλων!!!
Δεν πίστευα στα μάτια μου με όσα έβλεπα μπροστά μου, γι’ αυτό και αναρωτήθηκα: Μήπως οι ληστές δεν πήραν χαμπάρι και χτυπούν πρατήρια, σπίτια, γέροντες…;

Οχετος υβρεων, ψευδών, συκοφαντιών και παραπληροφόρησης από το μέλος της ΕΣΗΕΑ κα Μαρίτα Πάλλη εναντίον του Αγωνιστού Θεολόγου καθηγητού Παναγιώτη Σημάτη





Προς την
Ηλεκτρονική εφημερίδα
press-gr.blogspot.gr

Κοινοποίηση: ΕΣΗΕΑ και όσα ιστολόγια το δημοσίευσαν


Θέμα: Απάντηση σε συκοφαντικό δημοσίευμα

Παρακαλώ να δημοσιεύσετε-αναρτήσετε το παρακάτω άρθρο, εις απάντηση συκοφαντικού άρθρου της  κ. Μαρίτας Πάλλη που το Σάββατο, 20 Οκτωβρίου 2012, δημοσιεύσατε εναντίον μου στην ηλεκτρονική εφημερίδα σας,
http://press-gr.blogspot.gr/2012/10/blog-post_9938.html
με το ίδιο μέγεθος γραμμάτων και τις υπογραμμίσεις, βάσει του νόμου περί τύπου (όπως αυτός νοείται και εφαρμόζεται είτε στον Τύπο, είτε αναλογικά στο Διαδίκτυο).


Οχετος υβρεων, ψευδών, συκοφαντιών και παραπληροφόρησης
από το μέλος της ΕΣΗΕΑ κα Μαρίτα Πάλλη εναντίον μου

Με έκπληξη διάβασα στο ιστολόγιό σας το άρθρο της δημοσιογράφου κ. Μαρίτας Πάλλη που δημοσιεύσατε το Σάββατο, 20 Οκτωβρίου 2012, υπό τον τίτλο «ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ...».
Πρόκειται για άρθρο που περιέχει πάνω από σαράντα (40) ανακρίβειες, ψεύδη, συκοφαντίες, διαστροφή των γεγονότων, παραπληροφόρηση κ.λπ. εναντίον μου, δια των οποίων προσβάλλεται βάναυσα η προσωπικότητά μου. Δηλαδή, είναι μια άνευ προηγουμένου κατασυκοφάντηση, προσβολή προσωπικότητος και διαβολής μου στην κοινωνία, τον εκπαιδευτικό κόσμο και τους έμμεσα ή άμεσα προϊσταμένους μου από την ανωτέρω δημοσιογράφο-θεολόγο, η οποία ψεύδεται ασυστόλως μη σεβόμενη ούτε την ιδιότητα της θεολόγου, ούτε της δημοσιογράφου.
Δημοσιεύσατε το κείμενό της, χωρίς να ερευνήσετε αν ευσταθούν οι εναντίον μου αιτιάσεις και κατηγορίες, παρόλο που στο άρθρο πληροφορεί ότι είμαι καθηγητής εν ενεργεία σε Γυμνάσιο του Αιγίου, και λόγω του ότι ηλεκτρονική εφημερίδα σας έχει μεγάλη αναγνωσιμότητα, η συκοφαντική δυσφήμηση που δια του άρθρου αυτού της κ. Μαρίτας Πάλλη συντελείται εις βάρος μου έγινε γνωστή σε ανεξακρίβωτο αριθμό αναγνωστών.
Ως εκ τούτου, η βλάβη στο πρόσωπό μου με στιγματίζει ανεπανόρθωτα, γι’ αυτό και ενώ ήδη ο δικηγόρος μου εξετάζει το νομικό μέρος της υποθέσεως, με το άρθρο αυτό δίνεται μια πρώτη απάντηση, για να δοθεί η εντύπωση ότι  αποδέχομαι τις συκοφαντίες της μισαλλοδοξίας και του φανατισμού, που η κα Πάλλη μου προσάπτει, ως αληθινές, γεγονός που διαταράσσει τις αρμονικές σχέσεις που υπάρχουν με τους μαθητές μου (και με τους γονείς τους), αλλά με τους συμπολίτες και τον εκπαιδευτικό και θεολογικό κόσμο.
Επί πλέον δε, το άρθρο αυτό –αν έμενε αναπάντητο– είμαι σίγουρος ότι θα χρησιμοποιηθεί εναντίον μου στη συνεχιζόμενη Δίκη στο Εφετείο Πατρών υπέρ του Μητροπολίτη Καλαβρύτων. Είναι ολοφάνερο ότι το άρθρο αυτό της κα Πάλλη, αποτελεί κακόβουλη παρέμβαση «έξωθεν» στην διεξαγόμενη δίκη, καθόσον μάλιστα,  κάποια στοιχεία της δίκης, που διαστρεβλωμένα παρουσιάζει, ακούστηκαν καθ΄ ον χρόνον αυτή δεν ήταν παρούσα, και άρα είναι ερευνητέον ποια η σκοπιμότητα της δημοσίευσης και από ποιόν τα έλαβε: Από το Δικαστήριο; Φαίνεται αδύνατον. Από τον κατηγορούμενο ή τους δικηγόρους του; Εξεταστέον.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
* Η κ. Μαρίτα Πάλλη ήταν διευθύντριας του γραφείου τύπου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος ως το 2011, αρμόδια στον τομέα της εκκλησιαστικής ενημέρωσης των Μητροπολιτών (www.esiea.gr/gr/2arxeio/2011/10/07.htm).
* Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων στις 27 Ιανουαρίου 2011 την ευχαριστεί, διότι απ’ την θέση που είχε στην Ι. Σύνοδο εξυπηρετούσε και αυτόν. Έγραφε: «Ευχαριστούμε την κα Μαρίτα Πάλλη, διότι μέ τά λεπτομερή Ενημερωτικά Σημειώματα, τα λεγόμενα καί newsletter, από τό Γραφείο Τύπου της Ιεράς Συνόδου μας παρέχει άμεση, υπεύθυνη καί πρό πάντων σφαιρική ενημέρωση. + Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ».
mkka.blogspot.gr/2011_01_01_archive.html
* Στιγμιότυπο από το Εφετείο Πατρών, σε ανάπαυλα της δίκης (17 Οκτωβρίου 2012). Εισερχομένη στην αίθουσα διεξαγωγής της Δίκης η κ. Πάλλη, κατευθύνεται  προς τον Μητροπολίτη και αλληλοασπάζονται. Κατόπιν η κα Πάλλη, κάθεται πίσω από τα έδρανα που είμαστε καθήμενοι εγώ και η σύζυγός μου και κρατάει σημειώσεις, σχολιάζοντας αρνητικά κατά διαστήματα τον δικηγόρο και τους μάρτυρες κατηγορίας. Κάποια στιγμή απευθύνεται προς αυτήν ο δικηγόρος κ. Λεπίδας και της λέει: Βλέπω ότι κρατάτε σημειώσεις. Να γράψετε κι αυτά κα δημοσιογράφε. Η κ. Πάλλη μόλις ακουόμενη, αλλ΄ εις επήκοον εμού και της συζύγου μου, ψιθυρίζει: Μη φοβάσαι, θα σε τακτοποιήσω και σένα.
Η με τα παραπάνω «διαπιστευτήρια» κ. Μαρίτα Πάλλη, έγραψε το ψευδέστατο και εμπαθές εναντίον μας άρθρο, υπό τον τίτλο: «ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ...».


ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΚΑΙ ΑΝΑΣΚΕΥΑΖΩ
τα πάνω από σαράντα (40) ψεύδη, ανακρίβειες και συκοφαντίες της
εναντίον μου, που περιέχει σε ένα μόνο άρθρο!

1ο ψεύδος: «“Θεολόγος” καθηγητής σχολείου  σπέρνει δηλητήριο φανατισμού σε μαθητές». Ουδέποτε έσπειρα «δηλητήριο φανατισμού σε μαθητές». Αυτό αποτελεί ψεύδος και συκοφαντία, που στηρίζει σε ένα άλλο (το παρακάτω δεύτερο) αναπόδεικτο ψεύδος της.
2ο ψεύδος: Ο Μητροπολίτης εμηνύθη από το Σημάτη, επειδή «μίλησε με καθολικούς αντί να τους αποπέμψει». Είναι φαιδρό ψεύδος ότι ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων παρεπέμφθη να δικαστεί, επειδή μίλησε με καθολικούς. Με αυτό, εκτός από μένα, θίγει τους δικαστές που συνέταξαν το Βούλευμα. Η αλήθεια είναι ότι ο Μητροπολίτης με αφόρησε παρανόμως και εμπαθώς, με κατήγγειλε στο Υπουργείο Παιδείας (το οποίο με αθώωσε), και στη συνέχεια με απείλησε. Βάσει λοιπόν του βουλεύματος:
«Α) Στις 9-5-2006 καταμήνυσε άλλον ψευδώς ότι τέλεσε πειθαρχικές παραβάσεις, με σκοπό να προκαλέσει την καταδίωξή του, συνέταξε και απηύθυνε προς την τότε Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων έγγραφο, στο οποίο διατύπωσε γραπτώς ψευδείς ισχυρισμούς και αιτιάσεις για το πρόσωπο του εγκαλούντος (σ.σ. Σημάτη), ενώ τελούσε εν γνώσει της αναλήθειας τους..., ενώ η αλήθεια την οποία γνώριζε ήταν ότι ο εγκαλών ουδέποτε ενήργησε κατά τον τρόπο που του καταμαρτυρούσε. Β) Εν γνώσει του (σ.σ. Ο Μητροπολίτης), ισχυρίστηκε ενώπιον τρίτων για κάποιον άλλον ψευδή γεγονότα... Γ) Στις 5-7-2006 προσέβαλε με λόγο την τιμή άλλου Δ) Στις 12-5-2006 απείλησε άλλον με παράνομη πράξη, προτρέποντάς τον σε μεταμέλεια «άλλως τα χειρότερα έπονται», περιάγοντας τον τελευταίο σε τρόμο και ανησυχία. Ήτοι για παράβαση των άρθρων 1, 12, 14 παρ.1, 16, 18, 26 παρ. Ια, 27 παρ.1, 94 παρ.1, 229 παρ.1, 363-362, 361, 333 ΠΚ».
3ο ψεύδος: Είναι ψευδέστατη η φράση που ισχυρίζεται ότι είπα για το Μητροπολίτη: «μίλησε με καθολικούς αντί να τους αποπέμψει  με την ποιμαντορική ράβδο». Ουδέποτε διετύπωσα την θέση ή σκέφτηκα, ότι τους Ρωμαιοκαθολικούς πρέπει ο Επίσκοπος να τους αποπέμπει, χρησιμοποιώντας «ποιμαντική ράβδο». Αντίθετα πρέπει να διαλέγεται εν ελευθερία με πάντες, σκοπεύοντας να τους προβληματίσει και να τους μεταδώσει εν αγάπη την αλήθεια, που πιστεύει ότι κατέχει. Αυτό τουλάχιστον κάνω ως καθηγητής στο Γυμνάσιο.
4ο ψεύδος: Γράφει: «Αν δεν ήταν άκρως σοβαρό, επειδή  εμπλέκονται  αγνές παιδικές εύπλαστες ψυχές και διάνοιες  μαθητών σχολείου του θεολόγου,  που αντί να διδάσκονται στα Θρησκευτικά, την Χριστιανική αγάπη στον πλησίον τους και τις Χριστιανικές aρετές της αλληλοπεριχώρησης, της αγάπης  και  της αλληλεγγύης,  δηλητηριάζονται επί έτη,  με το φαρμάκι του φανατισμού, της διχόνοιας και της απόρριψης των  “κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν” Θεού (και) καθολικών συνανθρώπων τους».
Είναι ψεύδος και συκοφαντία, η κατηγορία της κ. Πάλλη, ότι ως καθηγητής δηλητηριάζω τις ψυχές των παιδιών, διδάσκων το μίσος, το φανατισμό, τη διχόνοια, την απόρριψη των άλλων. Διδάσκω ακριβώς τα αντίθετα· εκείνα που το Ευαγγέλιο, ο Χριστός της αγάπης, οι μαθητές της Αγάπης, οι Άγιοι της Αγάπης διδάσκουν και όχι ό,τι οι εντός του Δικαστηρίου συνήγοροι του Μητροπολίτη (και εκτός του Δικαστηρίου η κα Πάλλη) ισχυρίζονται.
5ο ψεύδος: Γράφει ότι ως δάσκαλος που διδάσκει σε «εύπλαστες ψυχές και διάνοιες  μαθητών σχολείου... δεν έχει τον...Θεό μου,  στρεβλώνει  και  διερμηνεύει αυθαιρέτως  ως και  τον ίδιον τον Θεό...». Είναι ψεύδος ότι δεν έχω τον Θεόν μου. Ίσως κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Πιστεύω στον αληθινό Θεό, παρουσιάζω τα περί Θεού σύμφωνα με τις δυνατότητές μου, ακολουθώντας όσα η Παράδοσή μας διδάσκει, χωρίς να στρεβλώνω, χωρίς να διερμηνεύω αυθαίρετα, χωρίς να προσθέτω ή να αφαιρώ απ’ αυτήν.
6ο ψεύδος: Γράφει ότι «προσβάλλω επί σειρά ετών ...με υβριστικούς χαρακτηρισμούς, ευθέως  την προσωπικότητά του,  την θεσμική του θέση και το αξίωμά  του κ. Αμβρόσιου ως Ιεράρχη της Εκκλησίας της Ελλάδος». Δεν προσβάλλω και δεν υβρίζω τον κ. Αμβρόσιο. Παρουσιάζω γεγονότα και εκφέρω κρίσεις με βάση τα θεολογικά-πατερικά κείμενα, για τις αυθαίρετες θεολογικά θέσεις του και τις καινοφανείς διδασκαλίες και πρακτικές του Μητροπολίτη Καλαβρύτων, ως προς τις συμπροσευχές, το Filioque, τους Παπικούς, τους Προτεστάντες κ.λπ.