ΓΑΜΟΣ-ΒΑΠΤΙΣΗ: Η νεοεισαχθείσα "ετέρα παράδοσις" στην Ορθόδοξη Εκκλησία!

Η νέα «Εκκλησία» των Οικουμενιστών, παρανομεί συνεχώς και αμετανόητα!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

 ΓΑΜΟΣ-ΒΑΠΤΙΣΗ: Η νεοεισαχθείσα "ετέρα παράδοσις" στην Ορθόδοξη Εκκλησία!
Διαβάσαμε το άρθρο του πατρός Δανιήλ  Αεράκη, «Ξεθεμέλιωμα του γάμου», στο οποίο επισημαίνει τα τραγικά φαινόμενα περί του  «γάμου» γενικώς, αλλά και περί του μυστηρίου του γάμου από τους βαφτισμένους στην κολυμβήθρα της Αγίας μας Εκκλησίας Έλληνες Ορθoδόξους Χριστιανούς.

Πράγματι, με όλα αυτά που συμβαίνουν, είναι σαν να έβαλε σκοπό του ο Έλληνας Χριστιανός Ορθόδοξος να ξεβαφτιστεί, να πετάξει από πάνω του τη Χάρη που πήρε από το μυστήριο. Είναι σαν να ακούγεται ισχυρή η κραυγή, που αναφέρει ο πατήρ Δανιήλ, από το στόμα του Νεοέλληνα μετά αγανακτήσεως, κατά του Θεού:

«Θεέ, δεν σε θέλουμε. Μόνοι μας τακτοποιούμε τα καθ’ ημάς».

Και συμπληρώνουμε:

«Μόνοι μας θα φτιάξουμε παράδοση, κατά πώς μας αρέσει. Εσύ, αν υπάρχεις, μείνε εκεί, στον ουρανό. Μην μπαίνεις στη ζωή μας».

O παράγοντας θεσμοθέτησης νόμων, για μια υγιή κοινωνία!

  

Πρωκτός: O παράγοντας θεσμοθέτησης νόμων, για μια υγιή κοινωνία!

Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος

     Ας ξεκινήσουμε με μια υπόθεση, μία κατά φαντασίαν εικόνα της κατάσταση της πραγματικότητας, η οποία - υποτίθεται πως - θα μπορούσε να συνέχει το γίγνεσθαι της ελληνικής κοινωνίας.

     Υποθέτουμε λοιπόν πως η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σήμερα σε αξιοθαύμαστα υψηλό επίπεδο πνευματικό, ηθικό, οικονομικό, απονομής της δικαιοσύνης, σεβασμού των δικαιωμάτων της ελευθερίας του πολίτη, εθνικού φρονήματος και ετοιμότητας προς αποτροπή κάθε επιβουλής εναντίον της πατρίδας και της από αιώνων παραδοθείσης ιεράς παρακαταθήκης των αγίων και των ηρώων του έθνους. Επίσης, σε κάθε άλλο παράγοντα, που συμβάλλει στην συνοχή της, την αίσθηση της ασφάλειάς της από οποιονδήποτε πιθανό κίνδυνο, εσωτερικό και εξωτερικό, την ευαισθησία της ως προς την αρετή της φιλοπατρίας, της φιλανθρωπίας και της φιλαλληλίας, της πολυπόθητης ειρήνης και γενικά της προόδου, πάντοτε βέβαια υπό την  αιγίδα του κατά παράδοση εγγυητή όλων αυτών των αγαθών, τουτέστιν του κράτους. 

Σάββας Ηλιάδης: Σιωπούν ενόχως!

 

Σιωπούν ενόχως!

Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος Κιλκίς, 6-11-2023

Δεν έχω δει το βλάσφημο τηλεοπτικό έργο "Φόνοι στο καμπαναριό". Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση αξιοπρεπών και αξιοσέβαστων ανθρώπων, οι οποίοι το επεσήμαναν, εξέφρασαν την γνώμη τους και το καταδίκασαν. Γι΄ αυτό και γράφω.

Ο μύθος του χταποδιού

Ο μύθος του χταποδιού

(Από το βιβλίο: «Μυστικά άνθη», Φωτίου Κόντογλου, εκδόσεις «ΑΣΤΕΡΟΣ»)

    Γράφει ο Φώτης Κόντογλου: «… Το κρασί, που φαίνεται το πιο ήρεμο πράγμα μπροστά στο μαχαίρι και στο μάσημα, στο βάθος είναι για το χταπόδι ο πιο μεγάλος οχτρός.

    Έτσι και για μας τους Έλληνες. Περάσανε από την πλάτη μας άγριες ανεμοζάλες κάθε λογής, αγριάνθρωποι σκληροί, φονιάδες με σπαθιά, με κοντάρια και μ΄ άρματα κάθε λογής, Πέρσες, Αλαμανοί, Φράγκοι, Αραπάδες, Τούρκοι κι άλλοι. Μας σφάζανε, μας κομματιάζανε, μας κρεμάζανε, μας σουβλίζανε, μα δεν πεθάναμε, γιατί μας ατσάλωνε ο αγώνας, δίναμε φωτιά στη φωτιά, είχαμε να κάνουμε με οχτρούς φανερούς και σκληρούς.

Σάββας Ἠλιάδης: Εὐχῆς ἔργον, δικά της σχολεῖα ἡ Ἐκκλησία

Τέλος τα λόγια! Ώρα για έργα! Ή, τέλος πάντων, μαζί με τα λόγια και έργα!

 

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης

 

Εἰσαγωγικὸ σημείωμα

 

Τὸ παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε πρὶν ἀπὸ ὀκτὼ περίπου χρόνια. Μὴν μᾶς ξεγελᾷ ὁ τίτλος, λοιπόν. Εἶναι περισσότερο ἐπίκαιρο, ἀπ᾿ ὅ,τι τὴν περίοδο ἐκείνη - καθόσον σήμερα συμβαίνουν φοβερὰ πράγματα - ἡ ἐφαρμογὴ τῶν ὁποίων ὅμως ἦταν μόνο θέμα παρέλευσης τοῦ χρόνου. Ἄν σήμερα δὲν εἶναι καιρὸς γιὰ δράση, γιὰ ἔργα, τότε οἱ συνεχεῖς ἐπισημάνσεις, διαμαρτυρίες καὶ καταγγελίες θὰ πέφτουν ἀκόμη περισσότερο στὸ κενό!

Ἁγίου Χρυσοστόμου – Ὁμιλία ΚΓ΄ εἰς τήν Γένεσιν: Πῶς ἐπιβραβεύει ὁ Θεὸς τούς ἐργάτες τῶν ἐντολῶν του

 

Ἀπόδοση στὴν Νεοελληνική  - Ἐπιμέλεια:
Σάββας Ἠλιάδης

 

Σχόλιο εἰσαγωγικό: Εἶναι ἀδύνατο νὰ μὴν ἀντιλαμβάνεται ἡ εὐγνώμων καρδιὰ τὴν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία κατεργάζεται, ἀπὸ τὴν δημιουργία ἀκόμη τοῦ ἀνθρώπου, τὴν σωτηρία του. Μέσα ἀπὸ τίς Γραφὲς καὶ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία γίνεται πολλάκις καταφανὴς ἡ θεϊκὴ «μέθοδος»,  τὴν ὁποία ἐφαρμόζει ὡς πρὸς τὴν ἐφαρμογὴ τῶν ἐντολῶν του καὶ τὴν ἀνταπόδοση τῶν εὐεργεσιῶν. Αὐτὴν περιγράφει παρακάτω ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καὶ εἶναι τελείως ἀντίθετη μὲ τὴν ἀνθρώπινη λογική:

Σάββας Ἠλιάδης: Ἑρμηνεῖες εἰς τούς ψαλμούς - Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου (2)

Ἀπόδοση στὴν Νεοελληνικὴ Σάββας Ἠλιάδης -  Ἐπιμέλεια

 

«Κύριος κρινεῖ λαούς. κρῖνόν με, Κύριε, κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν ἀκακίαν μου ἐπ᾿ ἐμοί». (Ψαλμός 7, 9)

 

Ἑρμηνεύει ὁ Ἅγιος Νικόδημος:

Καταρχὰς ἐννοεῖ ὁ Δαβὶδ πὼς δὲν θὰ ἀφήσει ἀτιμώρητες ὁ Κύριος τίς πονηρίες ποὺ μηχανεύτηκαν οἱ ἐχθροὶ τοῦ ἐναντίον του. Ἀπὸ τὴν ἄλλη θέλει νὰ πεῖ ἀκόμη γενικῶς ὅτι ὁ Θεὸς θὰ κρίνει τοὺς ἀνθρώπους. 

 

Δηλαδή, τοὺς μὲν κακοὺς καταδικάζοντάς τους στὴν κόλαση, τοὺς δὲ καλοὺς θὰ τοὺς τοποθετήσει στὰ δεξιά του καὶ θὰ τοὺς ἀξιώσει νὰ ζήσουν αἰωνίως στὴν βασιλεία του.

Θά βλέπουν τά χέρια τους βαμμένα στό αἷμα τῶν παιδιῶν τους, πού μέ τίς ἐκτρώσεις τά ἔσφαξαν μέσα στίς κλινικές καί οἱ τύψεις τῆς συνείδησής τους θά εἶναι ἀφόρητες.

 

Ἀντιγραφή μέ ἀπόδοση στήν Νεοελληνική - Ἐπιμέλεια:

Σάββας Ἠλιάδης

Στρατιωτική Σχολή Ἀξιωματικῶν Ἀδελφῶν Νοσοκόμων

(Τό ἄρθρο αὐτό γράφτηκε ἀπό τόν ἐπίσκοπο Αὐγουστῖνο Καντιώτη καί δημοσιεύτηκε στό φύλλο τῆς «Χριστιανικῆς Σπίθας» τόν Ἰούνιο τοῦ 1964. Ἀναφέρεται στήν τερατώδη διάταξη τοῦ Νόμου 2976/1954, ἄρθρο 3, παρ. 3, σύμφωνα πρός τόν ὁποῖο οἱ γυναῖκες ἀξιωματικοί ἀδελφές νοσοκόμες στεροῦνταν τό δικαίωμα τῆς μητρότητας)

Ἕνα ἄρθρο γραμμένο πρό ἑξῆντα ἐτῶν τόσο ἐπίκαιρο, ὡσάν νά τό ἔγραψε σήμερα ὁ ἅγιος ἐπίσκοπος. Ἐμεῖς, λόγῳ τῆς ἐπικαιρότητας τοῦ θέματος περί τῶν ἐκτρώσεων, ἡ ὁποία προῆλθε ἀπό τήν ἀπαγόρευσή τους ἀπό τό Ἀνώτατο δικαστήριο... τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, ἀλλά καί τίς ἀντιδράσεις πού ἀκολούθησαν ἀπό  πλῆθος προσωπικοτήτων καί φορέων ἀκόμη καί ἐδῶ στήν Ἑλλάδα καί μάλιστα μέ ἰδιαίτερη ἔμφαση καί ὀξύτητα, θά ἐρανιστοῦμε τά ἀναγκαῖα ἀποσπάσματα ἀπό τό ἄρθρο, ὡς θέση καί ἀπάντηση ἑνός ὀρθοδόξου ἐπισκόπου, αὐτοῦ τοῦ μακαριστοῦ Αὐγουστίνου Φλωρίνης καί ὡς φυσικῶς προϋποτιθέμενη ἐξ ὅλης τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀφοῦ κάνει μακρά ἀναφορά στήν ἱστορία σχετικά μέ τόν γάμο, ἀπό τήν ἀρχαιότητα ἀκόμη καί τονίζει τήν ἱερότητα πού προσέδιδαν σ΄αυτόν οἱ  ἀρχαῖοι εἰδωλολάτρες πρόγονοί μας, ἔρχεται καί στήν ἐποχή τοῦ χριστιανισμοῦ, ὅπου ὁ γάμος καθιερώνεται ὡς Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας. Καί ἐνῶ τό ἑλληνικό κράτος εἶναι τυπικῶς Ὀρθόδοξο χριστιανικό, ἐκδίδει νόμους μέ φοβερές ἀντιφάσεις.

Σάββας Ἠλιάδης: Πόσο ὠφέλιμο εἶναι τό Ψαλτήριον: Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου «ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ 150 ΨΑΛΜΟΥΣ»

(Προοίμιον, Κεφάλαιον Δ΄)

 

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης
 

Ἀρχικά, γιὰ νὰ μιλήσω γενικῶς, τὸ Ψαλτήριο εἶναι ἕνα ἰατρεῖο κοινῆς ὠφέλειας, τὸ ὁποῖο θεραπεύει τὴν ἀσθένεια κάθε πάθους, σύμφωνα μὲ τὸν Μέγα Βασίλειο. Συνεπῶς, δὲν ὑπάρχει στοὺς ἀνθρώπους οὔτε πράξη οὔτε λόγος οὔτε πάθος οὔτε λογισμός, τοῦ ὁποίου νὰ μὴν μπορέσει νὰ βρεῖ τὴν ἀνάλογη θεραπεία ὁ κάθε ἄνθρωπος μέσα σ᾿ αὐτὸ τὸ βιβλίο, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸ εἶναι γεμᾶτο ἀπὸ συγκεντρωμένα ποικίλα γεγονότα ἀλλὰ καὶ διδασκαλίες. 

 

Εἶναι δημόσιο θησαυροφυλάκιο διδασκαλίας, τὸ ὁποῖο χαρίζει στὸν καθένα ὅ,τι ἀκριβῶς τοῦ χρειάζεται. Διότι καὶ τίς παλιὲς ἁμαρτίες καὶ τὰ πάθη καθαρίζει, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅποιον ἔχει πληγωθεῖ προσφάτως ἀπὸ κάποιο πάθος, προσφέρει ἀμέσως τὴν ἴαση. Ἀλλὰ καὶ τὸν πλήρως ἐνάρετο τὸν προστατεύει καὶ γενικὰ ἀφαιρεῖ καὶ ἐξαφανίζει κάθε πάθος. Ὅλα αὐτά τα ἐνεργεῖ μὲ κάποια γλυκιὰ ἐσωτερικὴ χαρὰ στὴν ψυχὴ καὶ μὲ μιὰ σεμνοπρεπὴ καὶ ἐγκρατὴ ἡδονή. 

Τῆς ἀσέβειας μανιωδῶς καλπαζούσης, οἱ φύλακες τῆς Ἀληθείας «ὀρχοῦνται ἀτάκτως»!

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης, δάσκαλος-Κιλκίς

"Τῶν ἁγίών Πατέρων ὁ χόρός, ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων συνδραμών, ... τὸ μυστήριον τῆς θεολογίας, τρανῶς παρέδωκε τῇ Ἐκκλησίᾳ· ...". (Δοξαστικό τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων).

Ἀπό τά πέρατα τῆς οἰκουμένης συνῆλθαν οἱ ἅγιοι καί μᾶς παρέδωσαν τό μυστήριο τῆς θεολογίας "τρανῶς", δηλαδή στήν πιό ὑψηλή, κορυφαία, ὀρθή, ἑνιαία, ἀπλανῆ καί μεγαλειώδη ἔκφρασή του, ὥστε νά μποροῦμε μέ τίς λίγες πνευματικές δυνάμεις πού διαθέτουμε, νά τό προσεγγίσουμε ἐμεῖς οἱ ἀδύναμοι, νά τό κατανοήσουμε καί νά ἀγωνιστοῦμε ὀρθῶς καί... ἀσφαλῶς γιά τήν σωτηρία μας.

Καί ποιός ὁ λόγος ἄραγε αὐτῆς τῆς, "παρά καιρόν", εἰσαγωγῆς τοῦ ἀκολουθοῦντος κειμένου; Ποιός ἄλλος, παρά ἡ ἴδια ἡ, "ἐπί καιρόν", αἰτιάζουσα, τουτέστιν ἡ ἐπικαιρότης! Ὦ, τῆς ἀντιφάσεως! Ἀντίφασις, ἡ ὁποία ἐγείρεται καί ἐκδηλοῦται καί καταφαίνεται ἀπό «τά πρότυπα τῆς ἐν Ἀληθείᾳ συμφωνίας», δηλαδή τῶν ἰδίων τῶν ἐπισκόπων!

Σάββας Ἠλιάδης: Πῶς ἐργάζονται οἱ αἰρέσεις

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης


Ἐφίμωσεν τοὺς δαίμονας (ὁ Κύριος). Ἤν μὲν γὰρ ἀληθές τὸ παρ᾿ αὐτῶν λεγόμενον καὶ οὐκ ἐψεύδοντο τότε λέγοντες ὅτι Σὺ εἰ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ· ἀλλ᾿ οὐκ ἤθελε δι᾿ ἀκαθάρτου στόματος τὴν ἀλήθειαν προφέρεσθαι καὶ μάλιστα δι᾿ ἐκείνων, ἶνα μὴ προφάσει ταύτης επιμίξαντες τὸ ἴδιον θέλημα τῆς κακίας, ἐπισπείρωσι τοῦτο, καθεύδουσι τοῖς ἀνθρώποις...

Σάββας Ἠλιάδης: Ἐπίσκοπος, πνευματικός πατέρας ἢ πολιτικάντης;

Ὅταν ὁ ἐπίσκοπος, ὁ εἰς τόπον καὶ τύπον Χριστοῦ, χρησιμοποιεῖ πολιτικοὺς χαρακτηρισμούς, γιὰ νὰ κατατάξει τὰ λογικὰ πρόβατα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ, στὴν ὁποία τὸν ἔθεσε φύλακα καὶ διδάσκαλο καὶ πατέρα, γιὰ ἕνα θέμα ποὺ ἐκτὸς τῶν ἄλλων, εἶναι κυρίως πνευματικό, τότε σημαίνει πὼς ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἀπώλεσε αὐτοβούλως τὴν ἰδιότητα τοῦ ἱεράρχη.

Σάββας Ἠλιάδης: Ντέρμπι: Βολευτάδες - Δεσποτάδες 10 - 0!!!

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης


Αὐτοὶ οἱ 300 τῆς βολῆς δὲν ἀνήκουν σ' αὐτὸν τὸν τόπο; Δὲν ἔχουν γονεῖς, συζύγους, ἀδέλφια, παιδιά, συγγενεῖς, συγχωριανούς, γείτονες, συμμαθητὲς ἢ φίλους, συναδέλφους, μὲ τοὺς ὁποίους σπούδασαν καὶ ἐργάστηκαν μαζί;

Γιατί σιωποῦν;
Εἶναι δυνατὸν νὰ σιωποῦν;

Δὲν πλήττεται κάτι, τέλος πάντων ἀπὸ τὴν προσωπική τους ζωή;

Ἀπὸ τὴν ἀξιοπρέπειά τους, ἀπὸ τὴν σχέση τους μὲ τοὺς δικούς τους ἀνθρώπους;

Δὲν θίγεται κάποιο ἠθικὸ στάνταρ τῆς προσωπικότητάς τους;

Μάθετε λοιπόν, ἀδέσποτοι δεσποτᾶδες, πώς ἡ χρηματική “τιμωρία” πού ἐπιβάλλετε δέν ἔχει καμιά δύναμη, ὥστε νά …… κάμψει τήν σταθερή καί ἀκλόνητη πίστη τῶν ἁπλῶν ἱερέων ἀπέναντι στήν εὐσεβῆ παράδοση τῶν πατέρων μας

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης
Δάσκαλος, Κιλκίς

       Σχόλιο ἐπί τῆς ἐγκυκλίου δεσπότου τινός, διά τῆς ὁποίας ἀπειλεῖ τούς ἱερεῖς μέ ἀργία καί περικοπή μισθοῦ, ἄν δέν ἐφαρμόσουν τά μέτρα τοῦ Καίσαρος:

      Ἡ ἀθλιότης ὁδεύει πρός τήν κορύφωσή της! “Ἄν δέν εἶσαι καλό καί ὑπάκουο παιδί, δέν θά πάρεις σοκολάτα”! Αὐτό θέλει νά μᾶς πεῖ ὁ δεσπότης τῆς Μυτιλήνης καί κάποιοι ἄλλοι, ἀπειλῶντας τά πνευματικά του παιδιά μέ διακοπή τῆς μισθοδοσίας τους. Μεστό πνευματικοῦ περιεχομένου τό μέτρο! Ἐκφράζει δέ τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπη τοῦ ποιμένα πρός τά λογικά πρόβατα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ, ἕν ἤ ἔθετο αὐτόν ἐπίσκοπον! Ἀλλά, ἀφοῦ ὁ ποιμένας δεσμεύτηκε ἀπέναντι στά ὄργανα τοῦ κοσμοκράτορα, δηλαδή, στόν ἀρχηγό τους τόν Μαμωνά, δέν μπορεῖ παρά νά τούς… ξεπληρώσει αὐτήν τήν δέσμευση μέ τό ἴδιο μέτρο. Τό χρῆμα μας χωρίζει! Ἔτσι;         Μάθετε, ἀδέσποτοι δεσποτᾶδες, πώς αὐτή ἡ “τιμωρία” πού ἐπιβάλλετε δέν ἔχει καμιά δύναμη, ὥστε νά κάμψει τήν σταθερή καί ἀκλόνητη πίστη τῶν ἁπλῶν ἱερέων ἀπέναντι στήν εὐσεβῆ παράδοση τῶν πατέρων μας. Θά κόψεις τόν μισθό ἀπό τόν ἀληθινό, τόν γνήσιο ἀγωνιστή κληρικό καί πιστεύεις πώς θά τόν λυγίσεις;

Ηλιάδης Σάββας :«Πρόβλημά σου», «πρόβλημά μου» ή «πρόβλημά μας»;

 

«Πρόβλημά σου». «Πρόβλημά σας». «Πρόβλημά τους»: Η αποξένωση στο απόγειό της! Φράσεις σκληρές, ψυχρές και αφιλάνθρωπες, που εκστομίζονται συχνά αυτόν τον καιρό, καθώς πολλοί συνάνθρωποί μας βρέθηκαν στη δύσκολη θέση να πάρουν μια απόφαση ζωής, όσον αφορά την προσωπική τους επιλογή.  Και πληγώνουν οι φράσεις αυτές και ψυχραίνουν τις καρδιές των συγγενών μας, των συναδέλφων μας. Οι λέξεις αυτές, οι οποίες είναι ψυχρές σαν το κλίμα, την ιδιοσυγκρασία αλλά και τη νοοτροπία των λαών, από όπου προέρχονται. Διότι δεν είναι γέννημα της ελληνικής καρδιάς, της ιστορίας και της γλώσσας αλλά της κοινωνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής γενικότερα κουλτούρας της Δύσεως! «It`s your problem»!

Σάββας Ἠλιάδης: Τα ἐπίχειρα τῆς σκληρότητάς σας θὰ πέσουν πολὺ βαριὰ στὶς δικές σας πλάτες!

Καὶ μὴ χειρότερα! Ναί! Στὴν ποιμαίνουσα Ἐκκλησία ἀναφέρομαι, ἡ ὁποία ταυτίζεται μὲ τὸν κόσμο, ἂν καὶ σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς Ἀποστόλους, τῶν ὁποίων διάδοχοι εἶναι αὐτοί, δὲν μπορεῖ καὶ δὲν πρέπει νὰ εἶναι τοῦ κόσμου.

Καί, γιὰ νὰ κάνουμε τὸν λόγο εὐαγγελικὸ καὶ ξεκάθαρο: Ποῦ εἶναι τοποθετημένος ὁ Λύχνος αὐτὸς καθ' ὅλη τὴν διάρκεια τῆς δοκιμασίας; Λάμπει καὶ φωτίζει τῆς γὴς τὰ πέρατα, τοποθετημένος ἐπὶ τὴν λυχνίαν; Ἢ μήπως ἔχει τεθεῖ ὑπὸ... τὸν μόδιον καὶ ἀκολουθεῖ τὸ ρεῦμα τοῦ ἀποχριστιανισθέντος καὶ ἀπανθρωπισθέντος κόσμου; Ὑπάρχουν μάτια, ὑπάρχουν ψυχὲς ποὺ βλέπουν τὴν ποιμαίνουσα Ἐκκλησία νὰ λάμπει μέσα στὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, νὰ δαχτυλοδείχνεται καὶ νὰ προστρέχουν στὴν ἀγκαλιά της γιὰ παρηγοριὰ ἄνθρωποι τῶν ὅποιων δοκιμάζεται ἡ συνείδηση, ἡ ἀξιοπρέπεια καὶ ἀπειλεῖται ἡ προσωπική τους ἐλευθερία; Ρωτῶ, ἂν ὑπάρχουν!

Επιστολή ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ Προς έναν απλό άνθρωπο για την ομολογία τη πίστης

 

Επιστολή ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

Προς έναν απλό άνθρωπο για την ομολογία τη πίστης

     Καθόσουν στο τρένο και σώπαινες. Δίπλα σου κάθονταν κάποιοι κύριοι και συζητούσαν για τους μεγάλους ανθρώπους. Ένας απ` αυτούς απαριθμούσε ονόματα μεγάλων προσωπικοτήτων που εκτιμά και μεταξύ άλλων ανέφερε και το όνομα του Ιησού Χριστού. Κάποιος άλλος είπε ότι αυτός δεν θεωρεί τον Χριστό μεγάλο άνθρωπο. Και άρχισαν να φιλονικούν γύρω από τον Κύριό μας, κατά την προφητεία του Αγίου Συμεών ότι αυτός θα είναι «εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον» (Λουκ. 2,34). Τότε εκείνοι οι άνθρωποι απευθύνθηκαν σ` εσένα και ρώτησαν εάν εσύ θεωρείς τον Χριστό μεγάλη προσωπικότητα. Εσύ απάντησες όχι. Ο Χριστός δεν είναι για σύγκριση. Ο Χριστός δεν είναι μεγάλος άνθρωπος. Είναι Θεός. Ακούγοντας τα λόγια σου όλοι γέλασαν και άρχισαν να χλευάζουν την πεποίθησή σου περί του Υιού του Θεού. Μέχρι πριν από λίγο διαχωρισμένοι μεταξύ τους, με μιας όλοι συμφώνησαν εναντίον σου και εναντίον του Χριστού σου, όπως τότε που ο Πιλάτος και ο Ηρώδης συμφιλιώθηκαν, όταν ήθελαν να καταδικάσουν τον Χριστό. Κι έτσι, εσύ υπό την μάστιγα των κοροϊδιών και χλευασμών ταξίδευες έως τον τόπο σου.

Γιατί οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί συνδέονται με τον αυτοέλεγχο;

 

(Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ)

     … Γιατί τώρα οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί συνδέονται με τον αυτoέλεγχο; Επειδή κάθε δοκιμασία ξεσκεπάζει τα πάθη, που είναι κρυμμένα στην καρδιά και τα ενεργοποιεί.

     Ωσότου έρθει η δοκιμασία, ο άνθρωπος έχει την ψευδαίσθηση πως είναι ήρεμος, γαλήνιος. Μόλις φτάσει η δοκιμασία όμως, τα πάθη που ως εκείνη τη στιγμή αγνοούσε, ξεσηκώνονται, φανερώνονται. Αυτό γίνεται κυρίως με τα πάθη του θυμού, της θλίψης, της απόγνωσης, της υπερηφάνειας και της απιστίας. Το ότι αποκαλύπτονται τα πάθη που φωλιάζουν κρυφά μέσα στον άνθρωπο, είναι απαραίτητο και πολύ ωφέλιμο για τον χριστιανό. Γιατί οι δοκιμασίες που δέχεται ο άνθρωπος και τις υπομένει καρτερικά, χωρίς γογγυσμό, αυξάνουν την πίστη του. Δείχνουν στον άνθρωπο τις αδυναμίες του, τον ταπεινώνουν και μειώνουν την αυτοπεποίθησή του.

ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ (Τέλλος Άγρας)

  Ο τόπος, όπου γεννήθηκαν οι γονείς μου, τ` αδέρφια μου κι οι φίλοι μου, το σχολείο κι ο δάσκαλος, η εκκλησία κι ο παπάς, όλα αυτά τα λένε π α τ ρ ί δ α.

   ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ

(Τέλλος Άγρας)

 Θόλωσε το μυαλό μας, θόλωσε κι η καρδιά μας! Είτε λίγο είτε πολύ άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεται για όλα τα απλά, τα φυσιολογικά πράγματα. Και μαζί μ` αυτά και για τα σπουδαία, ακόμη και τα ιερά. Αυτά που, κι ένα παιδί ακόμη με καθαρή καρδιά, μπορεί να τα κρατήσει μέσα του με μια θαυμαστή αξιολόγηση και να αποδώσει την αξία και τον σεβασμό που τους πρέπει. Ακούμε ιστορίες από τα παλιά, απλές, ανεπιτήδευτες, γραμμένες με απλοϊκότητα και γελάμε ειρωνικά, λες και εμείς, που τρώμε καθημερινά χίλια δυο σκουπίδια και άχυρα από όλα τα ενημερωτικά και «μορφωτικά μέσα» της εποχής, είμαστε πλέον σε «άλλο επίπεδο»! Και δεν τα υπολογίζουμε, τα θεωρούμε πλέον ξένα για μας, τα ιερά, τα άγια, τα σεβάσμια πράγματα της ιστορίας μας, της ζωής μας! Ε, Τώρα εμείς θα ασχολούμαστε με ψευτοσυναισθηματισμούς και παραμύθια; Εμείς έχουμε ορθή λογική, κρίση, και όνειρα που «πατάνε στη γη» και δεν πετάνε στους αιθέρες! Κρίμα μας! Και πάλι κρίμα!

     Θα παραθέσουμε ένα κείμενο του Τέλλου Άγρα (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ευάγγελου Ιωάννου 1899-1944), όπου μέσα από τη γραφίδα ενός μικρού μαθητή, ανασταίνει  και περιγράφει με τρόπο απλοϊκό, τι σημαίνει διαχρονικά, αιώνες τώρα, Έλληνας, αγάπη στη ζωή, στον συνάνθρωπο και στην Πατρίδα!

Σάββας Ἠλιάδης: Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ - ΜΕΛΕΤΗ ΚΣΤ'.

Ἀπόδοση στὴν Νεοελληνική - Ἐπιμέλεια: Σάββας Ηλιάδης

Περὶ τοῦ ὅτι στὸ μυστήριο τῆς θείας εὐχαριστίας φανερώνεται
Α΄. Το μεγαλείο του δώρου. Β΄. Η αγάπη εκείνου όπου το χαρίζει. Γ΄. Η ωφέλεια εκείνου όπου το λαμβάνει

Α'. Τὸ μεγαλεῖο τοῦ δώρου

Α'. Συλλογίσου, ὅτι χρειάζονται νὰ συνδυαστοῦν τρία πράγματα, γιὰ νὰ καταστήσουν ἕνα δῶρο ὕψιστης ἀξίας. α). Τὸ μεγαλεῖο τοῦ δώρου. β). Ἡ ἀγάπη αὐτοῦ ποὺ τὸ χαρίζει, καὶ γ).