Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός: 28η Ὀκτωβρίου 2025: Ὧρες αὐτοκριτικῆς.

 

Αναδημοσίευση

O ἑλληνικός στρατὸς ἀπολαμβάνει τῆς ἰδιαιτέρας προστασίας τῆς Παναγίας καὶ οἱ νίκες του ὀφείλονται εἰς τὴν ἐπέμβασίν της

                                                                                                  

Ἐπειδή τό παρελθόν διδάσκει, πρέπει νά ὑπενθυμίζεται·  τώρα μάλιστα πού τά ΝΑΙ περίσσεψαν.

28η Ὀκτωβρίου 2025: Ὧρες αὐτοκριτικῆς.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Τό ΟΧΙ γιά τήν φυλή μας δέν εἶναι μία ἁπλῆ λέξη. Οὔτε εἶναι κάτι, πού ἀπό στόματος Ἑλλήνων λέχθηκε γιά πρώτη φορά στίς 28 Ὀκτωβρίου τοῦ 1940. 

Τό ΟΧΙ εἶναι ὁ ἀλάνθαστος καί σταθερός βηματοδότης τῆς ἀργόσυρτης ἱστορικῆς μας διαδρομῆς, ἐδῶ καί τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. 

Ποιός μπορεῖ νά ξεχάσει τό ΟΧΙ τῶν Θερμοπυλῶν, τῆς Σαλαμίνας καί τοῦ Μαραθῶνα ἀπέναντι στόν Πέρση εἰσβολέα; 

Ποιός δικαιοῦται νά λησμονήσει τό ΟΧΙ τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στήν Ὀθωμανική βαρβαρότητα ;

Ζητοῦνται σήμερα ἐπειγόντως πατριάρχες καί γραμματικοί, πού νά μοιάζουν μέ τούς Ὁμολογητές Ἁγίους προκατόχους τους.

 

Στίς 25 Ὀκτωβρίου ἑορτάζεται ἡ μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Μαρκιανοῦ καί Μαρτυρίου.

Ὁ δύο αὐτοί μάρτυρες, ὁ Μαρκιανός καί ὁ Μαρτύριος, ἦσαν νοτάριοι καί γραμματικοί τοῦ ὁμολογητοῦ καί ἱερομάρτυρος πατριάρχου Παύλου. Διακρίνονταν γιά τήν ἁγιότητα τοῦ βίου τους, τίς ἀρετές, τήν σεμνότητα καί τήν εὐλάβειά τους, καί προπαντός γιά τήν προσήλωσή τους στόν ὀρθοδοξία.

Ἔζησαν καί ἔδρασαν στά χρόνια τοῦ αἱρετικοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου, ὁ ὁποῖος ἀπατήθηκε ἀπό τούς Ἀρειανούς καί μέ φανατισμό ἐδίωξε καί ἐξόρισε στήν Ἀρμενία τόν ὁμολογητή καί ἱερομάρτυρα πατριάρχη ἅγιο Παῦλο. Στόν τόπο τῆς ἐξοριας του ὁ θεῖος Παῦλος ἐδέχθη τό μακάριο τέλος, πνιγείς ἀπό τόύς Ἀρειανούς.

Οἱ ἅγιοι νοτάριοι Μαρκιανός καί Μαρτύριος δέν φοβήθηκαν οὔτε καί δειλίασαν ἀπό τόν μαρτυρικό θάνατο τοῦ πατριάρχη. Μέ πολύ θάρρος καί τόλμη συνέχισαν νά ἐλέγχουν τούς δυσσεβεῖς καί νά κηρύττουν σέ ὅλους, ὅτι ὁ Υἱός εἶναι ὁμοούσιος μέ τόν Πατέρα.

Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός: Εσύ, παππού, πολέμησες στον Μακεδονικό Αγώνα;

 

Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός

Αὐτὴν τὴν Κυριακή, καλό μου ἐγγονάκι, τιμοῦμε τὴν ἐπέτειο τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα. Στὶς ἐκκλησιές μας θὰ γίνουν μνημόσυνα γιὰ τοὺς Μακεδονομάχους καὶ θὰ ψαλοὺν δοξολογίες. Τὰ σπίτια καὶ τὰ δημόσια κτίρια θὰ σημαιοστολιστοῦν. Οἱ δάσκαλοι, στὰ σχολεῖα, θὰ μιλήσουν στὰ παιδιὰ γιὰ τὶς θυσίες καὶ τὰ μαρτύρια τῶν ἀγωνιστῶν καὶ οἱ προτομές των μακεδονομάχων θὰ στολιστοῦν μὲ δάφνινα στεφάνια.

Καὶ γιατί ὅλα αὐτά, παπποῦ; Τόσο σημαντικὴ εἶναι αὐτὴ ἡ ἐπέτειος;

Τί ἰδιαίτερο ἔκαναν κάποιοι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὀνομάστηκαν Μεγάλοι;

Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ τοῦ Α.Π.Θ

Τί εἶναι αἵρεση;
Ἡ αἵρεση σημαίνει ὅτι δέν ἀκολουθῶ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά αἱροῦμαι. Αἱροῦμαι στά ἀρχαῖα ἑλληνικά σημαίνει ἐκλέγω. Αἴρεση σημαίνει ἐκλογή. Διαλέγω μιά δική μου διδασκαλία, μιά δική μου γνώμη, καί αὐτή τήν γνώμη ἀκολουθῶ ἐγώ, καί δέν μέ ἐνδιαφέρει τί λέει ἡ Ἐκκλησία, τί λέει ἡ Ἁγία Γραφή καί τί λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Ἑπομένως ἡ αἵρεση εἶναι μιά προσωπική διδασκαλία κάποιου πατριάρχη, ἐπισκόπου, ἱερέως, μοναχοῦ, λαϊκοῦ.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος καί ἡ προέλευση τῶν χρηματικῶν προσφορῶν σέ Μοναστήρια.

(Τί ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιά γενναῖες χρηματικές προσφορές σέ Μοναστήρια, ὅταν αὐτές προέρχονται ἀπό πλούσιους ψευτοενθουσιασμένους ἤ ἀπό ἀντίχριστους).

 

Τό μοναστήρι τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἔγινε μέ πολλούς κόπους, μέ ἱδρῶτα καί μεγάλο ἀγῶνα, διότι ἔτσι ἤθελε ὁ ἅγιος Πορφύριος.

Ἐάν καί ἔπρεπε νά βρεθοῦνε πάρα πολλά λεφτά, ἐντούτοις ὁ Ἅγιος ἀρνήθηκε τά χρήματα πού πρόσφεραν κάποιοι πλούσιοι ἄνθρωποι. Μέ διάκριση, δεχόταν χρήματα μόνο ἀπό αὐτούς πού ἤθελε.

 

Μία ἡμέρα τόν ἐπισκέφθηκε ἕνας μασόνος ὁ ὁποῖος ἐνθουσιάστηκε μέ τήν συνομιλία τους καί θέλησε νά προσφέρει ἕνα σημαντικό ποσό γιά τό Μοναστήρι· ἀλλά ὁ Ἅγιος τό ἀρνήθηκε εὐγενικά, παρ’ ὅλο πού τό εἶχε μεγάλη ἀνάγκη.

 

Μία ἡμέρα μοῦ εἶπε: «Αὐτό τό Μοναστήρι εἶναι τοῦ Χριστοῦ καί ὁ Χριστός δέν θέλει τό Μοναστήρι Του νά γίνει ἔτσι..., μέ τέτοια χρήματα. Αὐτά τά χρήματα πού δέν εἶναι νόμιμα, διώχνουνε τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Ἅγιος ἤθελε νά γίνει τό Μοναστήρι μέ πολύ κόπο καί μέ τήν συμμετοχή πολλῶν ἀνθρώπων πού μέ χαρά θά προσφέρανε χειρωνακτική ἐργασία καί τόν ἱδρῶτα τοῦ προσώπου τους, γιά νἀ πάρουν ὅλοι εὐλογία ἀπό τόν Θεό.

 

Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός: Παμφάγο καί ἀνθρωποκτόνο δαιμόνιο ἡ ἀπελπισία.

(Ὁ λαός μας ἔχει ἐν πολλοῖς ἐξουθενωθεῖ)

Γράφει ὁ Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός

Εἶναι ὁλοφάνερο, ὅτι ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες οἱ ἐχθροί τοῦ Γένους μας ἔχουν βαλθεῖ μέ κάθε μέσον νά μᾶς ἀφανίσουν. Ἐχθροί ἀπό ἔξω, ἀλλά κι ἀπό μέσα. Ξένοι ἀλλά καί ‘’δικοί μας’’ χειρότεροι ἀπό τούς ξένους. Στά τελευταῖα μάλιστα χρόνια ἔχουν κυριολεκτικά λυσσάξει ἐναντίον μας. Ἔχουν πάρει στά ἀντίχριστα καί ἀνθελληνικά τους χέρια ὅλες τίς ἐξουσίες, καί μέρα νύχτα πολεμᾶνε, ξεριζώνουν, περιφρονοῦν, συκοφαντοῦν, παραποιοῦν, ἐξολοθρεύουν ὅ,τι μοσχοβολάει Ὄμηρο, Θουκυδίδη, Πλάτωνα, Μέγα Βασίλειο, Ἱερό Χρυσόστομο, Γρηγόριο Παλαμᾶ, Κοσμᾶ Αἰτωλό, Καποδίστρια, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Μακρυγιάννη, Παΐσιο καί Πορφύριο.

 

Ὅλη σχεδόν ἡ ζωή τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ ἦτο ἕνας συνεχής ἀγῶνας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Μονοθελητισμοῦ καί μία διαρκής ἀποτείχισις ἀπό τούς αἱρετικούς Ἐπισκόπους τῆς ἐποχῆς του (δηλαδή, διακοπή κοινωνίας μαζί τους, διακοπή τῆς μνημόνευσης τοῦ ὀνόματος τοῦ αἱρετικοῦ ἐπισκόπου). 

Ὁ ἀντιαιρετικὸς καὶ θεραπευτικὸς σκοπὸς τοῦ δόγματος

 

 

τοῦ μακαριστοῦ π. Ι. Ρωμανίδη 
                                                                                                 

Τὰ δόγματα δὲν βγῆκαν ἀπὸ στοχαστικὴ προσπάθεια ἔξυπνων φιλοσοφούντων θεολόγων. 

 

Ἀλλὰ τὰ δόγματα εἶναι διατυπώσεις τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας, τὶς ὁποῖες ἔκαναν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας γιὰ νὰ τὴν προφυλάξουν ἀπὸ αἱρέσεις. 

 

Διότι κάθε φορὰ ποὺ ἔγινε διατύπωση δόγματος, ἡ διατύπωση ἔγινε ἐναντίον μιᾶς συγκεκριμένης αἱρέσεως. 

π. Γεώργιος Μεταλληνός: Οἱ αἱρέσεις (παπισμός, προτεσταντισμός, οἰκουμενισμός) εἶναι Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 

(Ἀπόσπάσματα ἀπό τό βιβλίο ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ

τοῦ πατρός Γεωργίου Μεταλληνοῦ)

 

Σήμερα, πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Νίκαια 325 μ.Χ,), γιατί τήν ἐλευθέρωσαν ἀπό τήν πνευματική νόσο τῆς ἀρειανικῆς κακοδοξίας, κρίνουμε σκόπιμο νά ἀναφερθοῦμε γενικότερα στήν ἔννοια τῆς αἱρέσεως, τοῦ μεγαλύτερου ἐχθροῦ τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας.

Οἱ παπικοί καί οἱ λατινόφρονες εἶναι ἐχθροί τῆς Παναγίας καί τοῦ Χριστοῦ μας.

 

 

Ἡ θαυματουργή εἰκόνα τοῦ ’’ΧΑΙΡΟΒΟ’’

Βρισκόμαστε στά 1274. Αὐτοκράτορας στήν Πόλη εἶναι ὁ Μιχαήλ Παλαιολόγος καί πατριάρχης ὁ ἀμείλικτος διώκτης τῶν Ὀρθοδόξων Ἁγιορειτῶν πατέρων, ὁ λατινόφρων Ἰωάννης Βέκκος. Μόλις ἔχει ὑπογραφεῖ στήν Λυών ἡ ψευδοένωση Ὀρθοδόξων και παπικῶν, και ἀπεσταλμένοι τοῦ πάπα μαζί με ’’δικούς μας’’ ἑνωτικούς καταφθάνουν στο Ἅγιον Ὄρος, γιά νά ἐπιβάλλουν την ἐφαρμογή τῆς προδοτικῆς συμφωνίας.

Σέ ἔνα κελλί, πού βρίσκεται σέ ἀπόσταση ἀπό την Ἱερά Μονή Ζωγράφου, ἀσκήτευε τότε ἕνας γέροντας πολύ μεγάλης ἀρετῆς.

Κάποια ἡμέρα και ἐνῷ βίωνε ὑψηλές πνευματικές καταστάσεις λέγοντας μέ λαχτάρα τό ’’Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε’’, ἄκουσε τήν Παναγία ἀπό την ἱερή Της εἰκόνα νά τοῦ λέει: ’’Χαῖρε και σύ, Γέρων τοῦ Θεοῦ. Μή φοβοῦ, ἀλλά ἀπελθών ταχέως εἰς την Μονήν, ἀνάγγειλον τοῖς ἀδελφοῖς και τῷ Καθηγουμένῳ, ὅτι οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε και τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν. Ὅστις οὖν ὑπάρχει ἀσθενής τῷ πνεύματι, ἐν ὑπομονῇ κρυβήτω, ἕως παρελθεῖν τον πειρασμόν. Οἱ δέ στεφάνων μαρτυρικῶν ἐφιέμενοι, παραμενέτωσαν ἐν τῇ Μονῇ. Ἄπελθε οὖν ταχέως...’’.

«Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν» Βραχεῖα ἀνάλυση τῶν νοημάτων τοῦ Ἀπολυτικίου

 

 

 (Ἀπόσπασμα ἀπό κήρυγμα τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

Μᾶς λέγει τό Ἀπολυτίκιο: «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν», Χριστέ μου, ἀναλήφθηκες δοξασμένος· διότι ἄγγελοι Τόν συνόδευαν καί ἐπάνω σέ νεφέλη. «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, χαροποιήσας τούς μαθητάς». Καί γιατί χάρηκαν οἱ μαθητές, ἀφοῦ ὁ Χριστός ἔφευγε ἀπό κοντά τους, κι ἔφευγε στούς οὐρανούς;

Οἱ παπικοί καί οἱ λατινόφρονες εἶναι ἐχθροί τῆς Παναγίας καί τοῦ Χριστοῦ μας. Τό εἶπε ἡ ἴδια ἡ Παναγία.

 

Οἱ παπικοί καί οἱ λατινόφρονες εἶναι ἐχθροί τῆς Παναγίας καί τοῦ Χριστοῦ μας. Τό εἶπε ἡ ἴδια ἡ Παναγία.

Ἡ θαυματουργή εἰκόνα τοῦ ’’ΧΑΙΡΟΒΟ’’

Βρισκόμαστε στά 1274. Αὐτοκράτορας στήν Πόλη εἶναι ὁ Μιχαήλ Παλαιολόγος καί πατριάρχης ὁ ἀμείλικτος διώκτης τῶν Ὀρθοδόξων Ἁγιορειτῶν πατέρων, ὁ λατινόφρων Ἰωάννης Βέκκος. Μόλις ἔχει ὑπογραφεῖ στήν Λυών ἡ ψευδοένωση Ὀρθοδόξων και παπικῶν, και ἀπεσταλμένοι τοῦ πάπα μαζί με ’’δικούς μας’’ ἑνωτικούς καταφθάνουν στο Ἅγιον Ὄρος, γιά νά ἐπιβάλλουν την ἐφαρμογή τῆς προδοτικῆς συμφωνίας.

Φώτιος Μιχαήλ ιατρός: Μέχρι πότε;

Γενοκτονία των Ποντίων: Ημέρα μνήμης η 19η Μαΐου– 106 χρόνια από τον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου

Η 19η Μαΐου, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, αποτελεί μια άκρως σημαντική επέτειο για ολόκληρο τον ελληνισμό.19 Μαΐου 2025

Η ΡΩΜΑΝΙΑ ΚΙ ΑΝ 'ΠΕΡΑΣΕΝ ΑΝΘΕΙ ΚΑΙ ΦΕΡΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ...


Το Φεβρουάριο του 1994, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο κατά την περίοδο 1916-1923. 

353.000 θύματα τῆς κεμαλικῆς θηριωδίας

100.000 ὀρφανά

50.000 ἀγνοούμενοι

Μέχρι πότε θὰ συνεχίσει νὰ ἀποτελεῖ ταμποῦ στὸ Ἑλληνικὸ καὶ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο τὸ θέμα τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τῆς Θράκης;

Φώτιος Μιχαήλ ιατρός: Οι Λαοί χάνονται, όταν χάσουνε την ιστορική τους μνήμη και ποδοπατήσουν τους νόμους τους πνευματικούς

               

Ο κάθε Μάιος αποτελεί μήνα μνήμης για όλο τον Ελληνισμό της Ανατολής  (Mικρά Ασία, Πόντος, Ιωνία, Βιθυνία, Καππαδοκία κ.ά.)

  ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

    Φώτιος Μιχαήλ ιατρός

Οι Λαοί χάνονται, όταν χάσουνε την ιστορική τους μνήμη και ποδοπατήσουν τους νόμους τους πνευματικούς

Σεβαστοί πατέρες, κύριε δήμαρχε, συμπατριώτες και συμπατριώτισσες, αγαπητά μου παιδιά,

Ο μήνας Μάιος, για εμάς τους Έλληνες, είναι ο μήνας της μνήμης.

Στις 19 Μαΐου μνημονεύουμε τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και στις 29 τους υπερασπιστές της Πόλης.

Ἄς φέρουμε στό νοῦ μας τήν Σαμαρείτιδα.

Πῶς μεταμορφώνει τόν ἄνθρωπο ἡ προσωπική σχέση καί γνωριμία μέ τόν Χριστό!

π. Γεώργιος Μεταλληνός

Λεγόμεθα χριστιανοί – ὀρθόδοξοι. Ποιό ρόλο ὅμως παίζει ὁ χριστιανισμός, ἡ ὀρθοδοξία, στήν ζωή μας;

Ἄς ἀποτολμήσουμε μιά σύγκριση τῆς προσωπικῆς μας ζωῆς (ἤ τῆς κοινωνίας μας) μέ τό Εὐαγγέλιο. Τί θά δοῦμε; Συμφέροντα, συμβιβασμούς, ὑποχωρήσεις, διπλωματικές ἐνἐργειες. Ποῦ εἶναι ἡ εὐθύτητα, ἡ εἰλικρίνεια, ἡ ἀλήθεια; Στήν πράξη, παράλληλα μέ τό Εὐαγγέλιό του δεχόμαστε διάφορα ὑλιστικά καί ἄθεα συστήματα, ἐξισώνοντάς τα μέ τό Εὐαγγέλιο, νά κατευθύνουν τήν ζωή μας.

Ἄλλο κατάκρισις καί ἄλλο ἔλεγχος.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ, θεολόγος - φιλόλογος

Ὅπως ὁ Ἰησοῦς ἐν ὄψει τῆς θανατώσεώς του ἤλεγξε μέ καυστική γλῶσσα τούς Ἰουδαίους, ἔτσι καί ὁ Στέφανος τούς ἐλέγχει μέ δριμύτητα καί τούς ὀνομάζει σκληροτράχηλους, σκληρόκαρδους καί ἀνυπάκοους. Τό Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ δίνει μέγιστο βαθμό ὁρμῆς καί φλόγας, γιά νά καταγγείλῃ τά ἐγκλήματα τῶν προφητοκτονιῶν καί τῆς χριστοκτονίας.

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ: Ἡ Ῥωμιοσύνη καὶ Ὀρθοδοξία εἶναι ἕνα πρᾶγμα.

 

Γιὰ νὰ μὴν πάρω τοὺς πολὺ παλιούς, παίρνω δυὸ τρεῖς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀγωνισθήκανε γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδας, ποὺ ὅποτε μιλᾶνε γιὰ τὴ λευτεριά, μιλᾶνε καὶ γιὰ τὴ θρησκεία.

Ὁ Ρήγας Φεραῖος λέγει: «νὰ κάνουμε τὸν ὅρκο ἀπάνω στὸ Σταυρό».

Ἕνας ἄλλος ποιητὴς γράφει: «Γιὰ τῆς πατρίδας τὴν ἐλευθερία, γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν ἁγία, γι᾿ αὐτὰ τὰ δυὸ πολεμῶ, μ᾿ αὐτὰ νὰ ζήσω ἐπιθυμῶ. Κι ἂν δὲν τὰ ἀποχτήσω, τί μ᾿ ὠφελεῖ νὰ ζήσω;»...

«Ἄνθρωποι ἐλεεινοί μετατρέπουν τόν οἶκο τῆς προσευχῆς σέ τόπο ἀργολογίας»

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

Στόν Ναό τοῦ Θεοῦ «καθένας δοξολογεῖ τόν Θεό. Ἐκεῖ παρίστανται οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι... Εἶναι παρών ὁ Κύριος καί ἐξετάζει τίς διαθέσεις τῶν εἰσερχομένων...

Ὅλη ἡ ἐπουράνια στρατιά ἕνα ἕργο ἔχει: νά δοξολογεῖ τόν Κύριο. Ὅλη ἡ κτίση, ἡ ἄφωνη καί ἡ ὁμιλοῦσα, ἡ ὑπερκόσμια καί ἡ ἐπίγεια, δοξάζει τόν Κτίστη.

Τί σημαίνει ὁ χαιρετισμός τοῦ Κυρίου μας «εἰρήνη ὑμῖν»;

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Τί σημαίνει ὁ χαιρετισμός τοῦ Κυρίου μας «εἰρήνη ὑμῖν»;

(Ἀπόσπασμα ἀπό κήρυγμα τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου

 Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

Ὁ Κύριος, καί τίς δύο φορές πού ἐμφανίσθηκε στούς Ἀποστόλους μετά ἀπό τήν Ἀνάστασή Του, τούς εἶπε: «εἰρήνη ὑμῖν». 

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: « Γνώρισε τόν Δημιουργό σου, ἀγαπητέ ἀδελφέ».

Μοῦ γράφεις ὅτι ἐν τέλει πρέπει νά ὑπάρχει «κάτι». Διάβασες, λές, ἕνα βιβλίο ἑνός μεγάλου ἀστρονόμου περί ἀστέρων καί ὑπέπεσε στήν ἀντίληψή σου ὁ ἰσχυρισμός αὐτοῦ τοῦ λαμπροῦ ἐπιστήμονα: «Χωρίς τόν Θεό τίποτα στόν κόσμο δέν μπορεῖ νά κατανοηθεῖ οὔτε νά ἐξηγηθεῖ». Ἐξ αὐτοῦ ὁδηγήθηκες στό συμπέρασμα ὅτι «κάτι» ὑπάρχει.