«Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς»
(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)
Ἡ Κρίσις, ἡ Δευτέρα Παρουσία καί ἡ Ἀνάστασις εἶναι βασικό δόγμα τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας. «Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς».
Κυβέρνηση καὶ Ἐκκλησία (Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ Ἀρχιεπισκοπὴ σὲ συνεργασία μὲ τὴν
«Οὐδέν ὄφελος βίου καθαροῦ, δογμάτων διεφθαρμένων»
(Ἱερός Χρυσόστομος)
[Σέ τίποτε δέν ὀφελεῖ ἡ καθαρή ζωή, ὅταν δογματικῶς δέν πατᾶμε καλά]
Προσοχὴ πρὸ τοῦ κινδύνου τῆς αἱρέσεως, ἡ ὁποία ἀπὸ μόνη της ἔχει τὴν δύναμη νὰ ὁδηγήσει τὸν ἄνθρωπο στὴν ἀπώλεια.
Ὁ προσωπικός μας ἀγῶνας γιὰ τή νέκρωση τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου εἶναι χωρὶς ἀμφιβολία ἐπιβεβλημένος. Ἔχουμε ἰσόβιο χρέος νὰ μετανοοῦμε συνεχῶς μέχρι τελευταίας ἀναπνοῆς.
Ὡστόσο ὁ ἀγῶνας τῆς μετανοίας δὲν καταργεῖ τὸ χρέος μας νὰ ἐλέγχουμε τὴν αἵρεση καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε γιὰ τὴν καταπολέμησή της.
Ὅσοι ὑπερτονίζουν τὴ μετάνοια καὶ ἀποσιωποῦν, (σκόπιμα ἄραγε, ἢ ἀπὸ ἄγνοια;), τὸν ἔλεγχο τῆς αἱρέσεως καὶ τῶν «ἀκάρπων ἔργων τοῦ σκότους», βρίσκονται σὲ λάθος δρόμο.
(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)
«Πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγώ δέ λιμῷ ἀπόλλυμαι!».
Μέ βάση αὐτό τό «μίσθιοι» ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς κάνει διάκριση τριῶν κατηγοριῶν χριστιανῶν, τριῶν κατηγοριῶν ἀνθρώπων. Καί λέει ὅτι ὑπάρχουν οἱ δοῦλοι, ὑπάρχουν οἱ μισθωτοί, ὑπάρχουν καί οἱ υἱοί.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ
ΑΣΩΤΟΥ
Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀκόρεστη. Ἐνῷ κοντά στό
Θεό ὁ ἄνθρωπος χορταίνει.
(Ἀποσπάσματα ἀπό
κήρυγμα τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου
καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)
...Καί ἦλθε ὁ
νεώτερος υἱός πρός τόν πατέρα καί τοῦ εἶπε: «Δός μοι τό ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας».
Σχολιάζει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ποιά εἶναι αὐτή ἡ οὐσία σέ πνευματικό ἐπίπεδο. Ποιά εἶναι ἡ περιουσία; Καί μᾶς λέγει, πολύ σύντομα, ὅτι οὐσία τοῦ ἀνθρώπου, περιουσία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ νοῦς. Καί ὅταν ὁ νοῦς μας εἶναι γύρω ἀπό τόν Θεό, εἶναι συγκεντρωμένος, δέν σκορπίζεται, δέν χάνεται. Ὅταν εἴμαστε στήν πατρική οὐσία, στήν πατρική οἰκία, κοντά στόν Θεό, ὁ νοῦς μας εἶναι συγκεντρωμένος καί ὁ πλοῦτος μας εἶναι συγκεντρωμένος.
(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση, ἐπιτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)
Ὁ Μέγας Φώτιος εἶναι μία έντελῶς ἐξαιρετική καί ἐξέχουσα μορφή Ἁγίου, διδασκάλου, λογίου, ὁμολογητοῦ, ἱεραποστόλου, διπλωμάτου.
Ὁ Μἐγας Φώτιος θεωρεῖται ἕνας μεγάλος ἀνθρωπιστής· εἶναι ἐραστής καί λάτρης τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν γραμμάτων, ὄχι ὅμως σάν τόν τῦπο τῶν ἀνθρωπιστῶν τῆς Ἀναγεννήσεως, τῶν ἀθέων, οἱ ὁποῖοι ἐστράφησαν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἐναντίον τῶν Πατέρων, ἐστράφησαν ἐναντίον τῶν παραδόσεων. Ὁ ἅγιος Φώτιος εἶναι μεγάλος ἀνθρωπιστής, ἀλλά Χριστιανός ἀνθρωπιστής, ὁ ὁποῖος τιμᾶ καί τήν Ἁγία Γραφή καί τιμᾶ, ἐπίσης, ὑπερβαλλόντως καί τούς Ἁγίους Πατέρας, ἐπί τῇ βάσει τῶν ὁποίων πορεύεται.
Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός
Τό «ἄθλημα τῆς πόλης», δηλαδή ἡ ὑπεύθυνη καί σοβαρή ἐνασχόληση μέ τά κοινά, ἀπευθύνεται ἀσφαλῶς σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς πολῖτες, ἀλλά οἱ «δυνάμενοι χωρεῖν», ἐκεῖνοι πού διαθέτουνε τίς ἀπαιτούμενες προϋποθέσεις ἀξιόπιστης συμμετοχῆς, εἶναι ὁμολογουμένως μετρημένοι καί δυσεύρετοι.
Ποῦ λοιπόν θά ψάξουμε νά βροῦμε αὐτούς τούς ἀνθρώπους καί μέ ποιά κριτήρια ἀναζήτησης; Μέ ποιό μέτρο;
Τό μέτρο, πού μετράει μέ ἀκρίβεια τό μπόϊ μας τό πολιτικό, θά ἐπιχειρήσουμε νά τό δανειστοῦμε ἀπό μιά κορυφαία μορφή τῆς Βυζαντινῆς Ἀναγέννησης, τόν Μέγα Φώτιο.
(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση, ἐπιτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)
Ὑπαπαντή σημαίνει ὑποδοχή (ὑπαντῶ =ὑποδέχομαι).
Μᾶς λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, ὅτι ἀφοῦ συμπληρώθηκαν 40 ἡμέρες ἀπό τήν γέννηση τοῦ Κυρίου μας, ἔφεραν τόν Χριστό ὁ Ἰωσήφ καί ἡ Παναγία εἰς τά Ἱεροσόλυμα. Γιά ποιό λόγο; «Παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ». Γιά νά Τόν παρουσιάσουν στόν Κύριο. Καί γιά ποιόν ἄλλο λόγο; Ἐπίσης γιά νά προσφέρουν θυσία, νά εὐχαριστήσουν.
Εὔχομαι μέ ὅλη μου τήν καρδιά νά ἀγαπήσετε τήν οἰκογένειά σας καί νά τήν κάνετε ὄμορφη, ἀληθινά ὄμορφη! Ἀλλά γιά νά γίνει ὄμορφη, πρέπει νά ὑπάρχουν ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν Του καί ἡ ἔντιμη ἐργασία.
Ἀκόμη εὔχομαι νά ἀγαπήσουμε τήν πατρίδα μας, πού διαρκῶς ἀπειλεῖται, πού τήν ἐπιβουλεύονται πολλοί ἐχθροί, ἀλλά καί πολλοί ‘’φίλοι’’... νά τήν ἀγαπήσουμε μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μας. Καί πατρίδα εἶναι οἱ ἄνθρωποί μας, πού μιλᾶμε τήν ἴδια γλῶσσα, ἔχουμε τήν ἴδια θρησκεία, ἔχουμε τόν ἴδιο χῶρο πού κατοικοῦμε, καί προπαντός τήν ἴδια ἱστορία.
25η Ἰανουαρίου, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ὑποδείγματος ἱερωμένου.
Γράφει ο Φώτιος Μιχαήλ, ιατρός
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἀπαντᾶ μονολεκτικά καί ἁπόλυτα: Ὄχι.
Ἀπροϋπόθετα δέν μπορεῖ κανένας νά γίνει παπάς.
Συνοδικῶς οἱ ἅγιοι Πατέρες, θεοπνεύστως ἑρμηνεύοντας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ξεκαθάρισαν λεπτομερῶς τίς προϋποθέσεις ἱερωσύνης καί ὥρισαν μέ σαφήνεια καί ἀκρίβεια τά λεγόμενα κωλύματα ἱερωσύνης.
Δηλαδή, ποιά ἁμαρτήματα στέκονται ἀξεπέραστα ἐμπόδια στό νά γίνει κάποιος παπάς (πορνεία, μοιχεία, τοκογλυφία, μαγεία, φόνος κ.α.).
ΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΠΟΝΕΣΕ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ: Κατεδαφίζουν τόν Σταυρό τῆς Καστοριᾶς.
Ιατρός Φώτιος Μιχαήλ
Κοινή ανακοίνωση 4 συλλόγων από το Μανιάκοι, για το θέμα που έχει προκύψει με τον Σταυρό στο Μαύρο Βουνό.
Την ανακοίνωση υπογράφουν, η ΑΕ Γραμμοχωρίων, ο Επιμορφωτικός Σύλλογος Ζουζουλιωτών, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πευκοφύτου και ο Σύλλογος Περιβάλλοντος Μανιάκων.
Ἡ λύση τοῦ ζοφεροῦ δημογραφικοῦ μας προβλήματος βρίσκεται στήν ἀνάδειξη καί τήν ἐνίσχυση τῶν προϋποθέσεων τῆς Ἑλληνορθόδοξης παραδοσιακῆς οἰκογένειας.
Οἱ σχετικές συμβουλἐς τοῦ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ εἶναι πολύτιμες:
Ὄταν στό καράβι τσακώνονται οἱ κυβερνῆτες, κινδυνεύουν καί ὅσοι μαζί τους ταξιδεύουν, καί τό πλοῖο βυθίζεται αὔτανδρο.
Ἔτσι καί στήν οἰκογένεια, ὅταν τσακώνονται ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναῖκα, είναι φυσικό νά ὑφίστανται τά δεινά καί ὅσοι ζοῦν μαζί τους.
Ἡ πρώτη μας φροντίδα εἶναι ἡ ἐξεύρεση καλῆς συγκυβερνήτου τοῦ σκάφους τῆς ζωῆς μας. «Πάσης γέμουσαν ἀρετῆς». Νά εἶναι γεμάτη ἀπό ἀρετές.
Εἶπεν ἕνας γέρων μοναχός διά τήν ἀγάπην τῆς ἀνοθεύτου πίστεως:
«Ὁ θυμός χρειάζεται ὅταν πρόκειται νά ὑπερασπισθοῦμε τήν πίστι μας καί ὄχι τόν ἑαυτό μας.
Πρέπει νά θυμώνουμε, ὅταν βλέπουμε ὅτι πολεμεῖται ἡ πίστις μας.
Ἄν κατηγορήσουν ἐμἐνα, ἔχω ὑποχρέωσι νά τό δεχθῶ. Ἀλλά γιά τήν Ὀρθοδοξία χρειάζεται θυμός.
--------------------------------
Ἀντιγραφή ἀπό τό ΑΘΩΝΙΚΟΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου Κοτσώνη, Ἡγουμένου τῆς Ἱ.Μ. Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, Σοχοῦ-Λαγκαδᾶ.
=======================================
ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ: Ὀρθοδοξία καί Ἑλληνοπρέπεια.
Χριστός καί Ἑλλάδα.
(Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὁ Μαθητής τῆς Ἀγάπης)
«Ἀλλοίμονον σέ ἐκείνους πού μιαίνουν (πού μαγαρίζουν) τήν Ἁγίαν Πίστιν μέ αἱρέσεις ἤ συγκαταβαίνουν εἰς τούς αἱρετικούς (γίνονται ἕνα μέ τούς αἱρετικούς)».
(Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σῡρος)
«Ἡ φωτεινή διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων δέν εἶναι ἐπιτρεπτόν νά ἑνωθεῖ μέ τίς γνῶμες τῶν ἀκαθάρτων αἱρετικῶν, ἤ νά σβήσει ἡ ἀλήθεια μέσα στό ψεῦδος, ἤ τό φῶς νά ἐξαφανισθεῖ στό σκοτάδι. Γιατί ἄν διαγράψουμε τούς θεοδίδακτους λόγους δέν θά μᾶς μείνει τίποτε νά προσκυνοῦμε».
Κατά τόν δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ἡ τιμωρία τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων ἀναπόφευκτα ἦρθε μετά ἀπό τήν ἐπανάσταση τῶν ἀνθρώπων ἐναντίον τοῦ Θεοῦ.
Γράφει ὁ κ. Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός
Ὁ Μέγας Βασίλειος δέν εἶναι μονάχα ὁ Ἅγιος Ἱεράρχης τῆς ἀγάπης, τῶν θεοφώτιστων διδαχῶν, τῶν γραμμάτων καί τῶν ἐπιστημῶν, τῆς ἄσκησης καί τῆς ἀρετῆς.
Εἶναι ταυτόχρονα καί ὁ τολμηρός ὁμολογητής τῆς Πίστεως, ὁ αὐστηρότατος διώκτης τῶν αἱρέσεων, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, ὁ ὄντως ποιμήν.
Στά χρόνια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἡ Ἐκκλησία ταλανιζόταν ἀπό τήν διάδοση δύο κυρίως αἱρέσεων: Τοῦ Ἀρείου καί τοῦ Σαβελλίου. Ἡ αἵρεση τοῦ Ἀρείου εἶχε καταδικασθεῖ ἤδη ἀπό τήν πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο (325).
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ἀπευθυνόμενος στούς Σέρβους
(Τό μήνυμά του εἶναι πανεπίκαιρο γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες σήμερα):
Ἀπό παλιά τό σύνθημα τοῦ λαοῦ μας ἦταν: Πίστη καί έλευθερία.
Ὅταν λοιπόν λέμε πώς πολεμήσαμε γιά τήν πίστη, σημαίνει πώς πολεμήσαμε γιά τή πίστη τοῦ Χριστοῦ, γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη.
Ὅταν λέμε πώς πολεμήσαμε γιά τή ἐλευθερία, σημαίνει πώς θελήσαμε τήν ἐλευθερία σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Ἔχει καταβληθεῖ τό ἀντίτιμο γιά τήν ἀπελευθέρωσή σας. Εἶστε ἀγορασμένοι ἀπό τόν Χριστό μέ τίμημα μεγάλο. Γι’ αὐτό μήν ὑποδουλώνεστε στούς ἀνθρώπους (Κορ. Α΄7, 23).