Γυναίκες με ανδρική ενδυμασία (τα έσχατα).
«Ουκ έσται σκεύη ανδρός επί γυναικί, ουδέ μη ενδύσηται ανήρ στολήν γυναικείαν, ότι βδέλυγμα Κυρίω τω Θεώ σου έστι πας ποιών ταύτα»
Από το βιβλίο: Συμβουλευτικό Εγχειρίδιο ή περί φυλακής των πέντε αισθήσεων, του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Η πολυτέλεια των ενδυμάτων είναι αιτία πολλών κακών και γι’ αυτό όλοι οι κληρικοί δεν πρέπει να ντύνονται πολυτελώς.
Ως τώρα υπέθεσα ότι η πολυτέλεια των ενδυμάτων είναι απλή ματαιότητα˙ αλλά φοβάμαι πως αυτή είναι κατ’ εξοχήν η τροφός της κενοδοξίας και η μητέρα της υπερηφανείας, η οδός της πορνείας και προαγωγός όλων σχεδόν των παθών. Είπα ότι είναι τροφός και μητέρα της κενοδοξίας και της υπερηφανείας, γιατί η ψυχή εκ φύσεως έχει συνήθεια να σχηματίζεται εσωτερικά μαζί με το σώμα˙ και αν το σώμα, παραδείγματος χάριν, ντύνεται ταπεινά, ταπεινώνεται και αυτή μαζί˙ αν όμως το σώμα ντύνεται ματαιόδοξα και υπερήφανα, ματαιοδοξεί και αυτή μαζί και υπερηφανεύεται, σύμφωνα με τον Ιωάννη της Κλίμακος που γράφει: «Η ψυχή εξομοιώνεται με ό,τι ασχολείται και λαμβάνει τον τύπο και την μορφή αυτών, τα οποία πράττει». (Λόγ. κε’ περί ταπειν.)˙ και είπα ότι είναι και οδός προς την πορνεία, γιατί ο μέγας Βασίλειος λέει: «Το να ασχολήται κανείς με τα μαλλιά και τα ενδύματα περισσότερο από όσο χρειάζεται αυτό είναι μία φροντίδα ή των ταλαιπώρων ή των αδίκων, σύμφωνα με τον λόγο του Διογένη» (Μέγ. Βασιλ. Λόγος προς τους νέους).
Ἡ ἀμφίεσις τῶν χριστιανῶν
«Ὡσαύτως καὶ τὰς γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσµίῳ, µετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσµεῖν ἑαυτάς, µὴ ἐν πλέγµασιν ἢ χρυσῷ ἢ µαργαρίταις ἢ ἱµατισµῷ πολυτελεῖ» (Α΄ Τιμ. β΄, 9). (Δηλ.: Τὸ ἴδιο θέλω καὶ αἱ γυναῖκες νὰ προσεύχωνται µὲ ἐνδυµασίαν σεµνήν, νὰ στολίζουν τὸν ἑαυτόν τους µὲ συστολὴν καὶ σωφροσύνην, ὄχι µὲ φιλάρεσκα πλεξίµατα τῶν µαλλιῶν τους ἢ µὲ χρυσᾶ ἢ µαργαριταρένια κοσµήµατα ἢ µὲ ροῦχα πολυτελῆ).
Αυξάνεται η σεξουαλική κακοποίηση μεταξύ ανηλίκων, νέων και γυναικών καθώς αυτή τροφοδοτείται από τη διαδικτυακή πορνογραφία. Το άσεμνο θέαμα που είχε ήδη διεισδύσει στη ζωή των παιδιών από το διαδίκτυο υποστηρίζεται τώρα και από τα σχολικά προγράμματα συμπεριληπτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Υπάρχει ανάγκη για ανάληψη δράσης από τους γονείς και τη πολιτεία για να προστατευθούν τα παιδιά από τη χρήση της, καθώς τόσο τα θύματα όσο και οι θύτες πληθαίνουν.
Η προστασία από τη σεξουαλική κακοποίηση δεν γίνεται με λόγια μόνο και ενημερώσεις(1,2) αλλά απαιτεί συστηματική προσπάθεια να μη δημιουργούνται βιαστές με τη καλλιέργεια αυτού του απεχθούς πάθους. Αυτό απαιτεί παιδεία που καλλιεργεί στις προσωπικές σχέσεις το σεβασμό στον άλλο ως εικόνα Θεού, υποστηρίζει την εγκράτεια ως το γάμο, τη συζυγική πίστη και επιπλέον απαιτεί απαγόρευση των καταστροφικών «συμβούλων» των νέων, εκ των οποίων χείριστος είναι η πορνογραφία.
|
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ
Ἡ εὐπρέπεια τοῦ Οἴκου Σου
Ἡ ὀπισθάμβωνος εὐχή, ποὺ λέγεται πρὸς στὸ τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ἀναφέρει: «Ἁγίασε τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου σου. Σὺ αὐτοὺς ἀντιδόξασον τῇ θεϊκῇ σου δυνάμει καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τοὺς ἐλπίζοντας ἐπὶ σέ».
Ὁ εὐπρεπισμὸς τοῦ Ἱεροῦ μας Ναοῦ θὰ πρέπη πάντα νὰ εἶναι τὸ πρῶτο μας μέλημα.
Γιατί ὁ κάθε ἱερὸς Ναὸς κατὰ πρῶτον συμβολίζει τὸ μεγαλεῖο Τοῦ Θεοῦ, καὶ κατά δεύτερον λόγο γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν Παλαιά Διαθήκη ὅτι στὸν Θεό προσφέρουμε ὅ,τι καλύτερο ἔχουμε καὶ ὄχι ὅ,τι μᾶς περισσεύει ἤ δὲν μᾶς ἀρέσει.
Τῆς ἁγ. ὁσιομάρτυρος Παρασκευῆς
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2570
Πολλές, ἀγαπητοί μου, εἶνε οἱ γυναῖκες ποὺ ἔζησαν κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τόσο στὴν παλαιὰ ὅσο καὶ στὴν καινὴ διαθήκη, ἁγίασαν καὶ τιμῶνται ἀπὸ τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία. Παραπάνω βέβαια ἀπ᾽ ὅλες καὶ ἀπ᾽ ὅλους, ἀνθρώπους καὶ ἀγγέλους, στέκεται ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος. Ὕστερα ἀπὸ τὴν Παναγία ἔρχονται ἄλλες ἐξαίρετες γυναῖκες, μεγάλες μορφὲς μαρτύρων. Μία ἀπὸ αὐτὲς εἶνε ἡ ἁγία ποὺ ἑορτάζει σήμερα, ἡ ὁσιομάρτυς Παρασκευή.
Λυκούργος Νάνης, ιατρός
Δυστυχώς, το δαιμονικής εμπνεύσεως και προελεύσεως κοσμικό
πνεύμα έχει εισβάλλει όσο ποτέ άλλοτε εντός του εκκλησιαστικού σώματος
τόσο σε επίπεδο ποιμένων όσο και στο αντίστοιχο των ποιμαινομένων εισάγοντας
και καθιστώντας "το βδέλυγμα της ερημώσεως εν τόπω αγίω".
Άσεμνη και σκανδαλώδης εμφάνιση πολλών πιστών, γυναικών, κατά κύριο λόγο, αλλά και ανδρών, ακόμη και εντός των ιερών χώρων, ετεροδιδασκαλίες, όπως για παράδειγμα νεονικολαιτικές αντιλήψεις και θέσεις με συνακόλουθη αμνήστευση των πνευματοκτόνων προγαμιαίων σχέσεων, πρακτικός υλισμός με υπερτίμηση του οικονομικού παράγοντα επί υποτιμήσει ετέρων ουσιωδέστερων, έλλειψη ομολογιακού φρονήματος και παρρησίας στις αναπόφευκτες περιστάσεις του βίου όταν και όπου αυτή επιβάλλεται ,ειδικά όταν υβρίζεται σκαιώς το υπερύμνητο πρόσωπο του Τριαδικού Θεού (όρα corpus christi), υποβάθμιση και μαρασμός του ιεραποστολικού φρονήματος και ζήλου απ τον οποίο θα πρέπει να διακατέχεται κάθε μέλος της Εκκλησίας, αδιαφορία για τη νόθευση του Ορθοδόξου Δόγματος και Ήθους απ την πλευρά υπεροχικών εκκλησιαστικών προσώπων και επακόλουθη έλλειψη αντιδράσεως και αντιστάσεως, μαζική καταφυγή σε προφητείες (πραγματικές και μη)-προφητειολαγνεία που εξάπτει την περιέργεια των προφητολάγνων αποβαίνουσα, εν τέλει, εις βάρος της γνησιότητας της πνευματικής ζωής, γεροντισμός-γεροντολατρεία που συνιστά πνευματική νόσο, παραμέληση της μελέτης και εντρυφήσεως των συγχρόνων χριστιανών στις ανεξάντλητες και αστείρευτες πηγές της Βίβλου και των Πατέρων κ.ο.κ.
Από την Αρχαιότητα ακόμη υπήρχε η γνώμη ότι όταν η γυναίκα δεν προσέξη την σεμνή ενδυμασία αποβάλλει και την αιδώ: «Άμα δε κιθώνι (χιτώνι) εκδυομένω συνεκδύεται και την αιδώ γυνή» (Ηροδότου, Ιστορία, 1, 8, 14).
Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε ότι ο Ίδιος ο Δημιουργός μας Θεός φρόντισε να ενδύση τα γυμνά σώματα των πρωτοπλάστων μετά την πτώση τους: «Και εποίησεν κύριος ο θεός τω Αδάμ και τη γυναικί αυτού χιτώνας δερματίνους και ενέδυσεν αυτούς» (Γεν. 3, 21). Η ενδυμασία εδόθη στον άνθρωπο μετά την παρακοή του, για να καλύπτη το σώμα του και να ενθυμήται την πτώση του και την απογύμνωσή του από την Χάρη του Θεού. Κι αυτό το έκαμε ο Θεός «προς το μη γυμνούς είναι και ενασχημονείν», κατά τον Ιερό Χρυσόστομο (βλ. PG 53,149).
Στην Καινή Διαθήκη η ενδυμασία υφίσταται ως κάλυψη του ναού του Θεού, δηλαδή του σώματός μας (πρβλ. Α´ Κορ. 3, 16. 6, 19. Β´ Κορ. 6, 16), αλλά και ως σφραγίδα αγνότητος, συνεχούς νήψεως και υγείας πνευματικής ( Πρβλ. Μαρκ. 5, 15. Λουκ. 8, 35).
Του Λάμπρου Κ. Σκόντζου θεολόγου - Καθηγητού
Αλλά δυστυχώς, σε αυτή την εποχή πλεονάζει η αμαρτία, κύρια από την γυμνότητα και την δημόσια αναισχυντία.
Με πρόσχημα τη ζέστη, η πλειοψηφία των ανθρώπων γδύνονται και παρουσιάζονται δημόσια ημίγυμνοι, ή και ολότελα γυμνοί, χωρίς την παραμικρή αιδώ, χωρίς ντροπή, χωρίς να λογαριάζουν ότι έτσι προκαλούν και σκανδαλίζουν συνανθρώπους τους.
Δια της προκλητικής τους ενδυμασίας, κύρια οι γυναίκες, σκανδαλίζουν και σκορπούν την αμαρτία στους συνανθρώπους τους, οδηγούν χωρίς να το συναισθάνονται και χωρίς τύψεις, στην κόλαση!
Δυστυχώς στις οι μέρες μας η αμαρτία έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις και η αποστασία από το Θεό είναι πρωτοφανής.
Η αναίδεια βρίσκεται σε επικίνδυνο σημείο. Η αμαρτία διαπράττεται δημόσια χωρίς ίχνος ντροπής. Αντίθετα η σωφροσύνη, η αιδώς και γενικά η αρετή θεωρούνται ξεπερασμένα και οι άνθρωποι που τα ακολουθούν θεωρούνται καθυστερημένοι, αναχρονιστικοί. Η αμαρτία θεωρείται πρόοδος.
