Η αναίδεια της γυμνότητας

Λάμπρος Σκόντζος

  Δυστυχώς στις οι μέρες μας η αμαρτία έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις και η αποστασία από το Θεό είναι πρωτοφανής.

  Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, σε μία από τις πιο όμορφες και απολαυστικές εποχές του χρόνου. Αλλά δυστυχώς, σε αυτή την εποχή πλεονάζει η αμαρτία, κύρια από την γυμνότητα και την δημόσια αναισχυντία.  Με πρόσχημα τη ζέστη, η πλειοψηφία των ανθρώπων γδύνονται και παρουσιάζονται δημόσια ημίγυμνοι, ή και ολότελα γυμνοί, χωρίς την παραμικρή αιδώ, χωρίς ντροπή, χωρίς να λογαριάζουν ότι έτσι προκαλούν και σκανδαλίζουν συνανθρώπους τους. Δια της προκλητικής τους ενδυμασίας, κύρια οι γυναίκες, σκανδαλίζουν και σκορπούν την αμαρτία στους συνανθρώπους τους, οδηγούν χωρίς να το συναισθάνονται και χωρίς τύψεις, στην κόλαση!

Οι καταβολές των άθλιων καρναβαλικών δρώμενων

 

ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου καθηγητού

          Η περίοδος του Τριωδίου είναι από τους σημαντικότερους εορτολογικούς σταθμούς του ενιαυτού. Είναι για τη ζωή της Εκκλησίας μας νοητό στάδιο αγώνα, όπου παίρνει μέρος οντολογικά ο πιστός και ασκεί τις σωτήριες αρετές και κυρίως τη μετάνοια προκειμένου να καθαρίσει από τους ρίπους της αμαρτίας την όλη ψυχοσωματική του υπόσταση, ώστε να εορτάσει το υπέρτατο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου ως αναγεννημένος άνθρωπος. Κατά συνέπεια το άγιο Τριώδιο έχει χαρακτήρα κατανυκτικό και πένθιμο, διότι απώτερο στόχο έχει να δημιουργήσει στους πιστούς κατάσταση αυτοσυνειδησίας και να εγείρει πνεύμα εγρήγορσης και επιστροφής στην αυθεντική θεοδημιούργητη ανθρώπινη φύση τους. 

Λάμπρος Σκόντζος: Ὁ ὅσιος Δαυίδ ὁ ἐν Εὐβοίᾳ ὁ θαυματουργός

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον συμπαθεῖς καὶ δημοφιλεῖς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καὶ ὁ ὅσιος Δαυὶδ ὁ ἐν Εὐβοίᾳ. Μάλιστα ἔχοντας τὴ φήμη τοῦ θαυματουργοῦ, χιλιάδες πιστοὶ τὸν εὐλαβοῦνται καὶ τὸν ἐπικαλοῦνται καὶ ἐκεῖνος συχνὰ ἀνταποκρίνεται, φανερώνοντας τὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος χαριτώνει ὅσους θέλουν νὰ ζήσουν σύμφωνα μὲ τὸ δικὸ Του θέλημα.

Η αναίδεια της γυμνότητας

 (Σημαντικό! προωθήστε το)

Ο Ηρόδοτος έγραψε: «όταν η γυναίκα αποβάλλει τον χιτώνα, αποβάλλει και την ντροπή» (Ιστορία,1,8,14). Ο Αριστοτέλης έλεγε πως «το χρώμα της ντροπής είναι το ωραιότερο».

Του Λάμπρου Κ. Σκόντζου θεολόγου - Καθηγητού

---

Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, σε μία από τις πιο όμορφες και απολαυστικές εποχές του χρόνου.

Αλλά δυστυχώς, σε αυτή την εποχή πλεονάζει η αμαρτία, κύρια από την γυμνότητα και την δημόσια αναισχυντία.

Με πρόσχημα τη ζέστη, η πλειοψηφία των ανθρώπων γδύνονται και παρουσιάζονται δημόσια ημίγυμνοι, ή και ολότελα γυμνοί, χωρίς την παραμικρή αιδώ, χωρίς ντροπή, χωρίς να λογαριάζουν ότι έτσι προκαλούν και σκανδαλίζουν συνανθρώπους τους.

Δια της προκλητικής τους ενδυμασίας, κύρια οι γυναίκες, σκανδαλίζουν και σκορπούν την αμαρτία στους συνανθρώπους τους, οδηγούν χωρίς να το συναισθάνονται και χωρίς τύψεις, στην κόλαση!

Δυστυχώς στις οι μέρες μας η αμαρτία έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις και η αποστασία από το Θεό είναι πρωτοφανής.

Η αναίδεια βρίσκεται σε επικίνδυνο σημείο. Η αμαρτία διαπράττεται δημόσια χωρίς ίχνος ντροπής. Αντίθετα η σωφροσύνη, η αιδώς και γενικά η αρετή θεωρούνται ξεπερασμένα και οι άνθρωποι που τα ακολουθούν θεωρούνται καθυστερημένοι, αναχρονιστικοί. Η αμαρτία θεωρείται πρόοδος.

Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς: ὁ Ἐλεήμων καί Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

      Η ρωσική Ορθοδοξία έχει να παρουσιάσει ένα μεγάλο νέφος αγίων, το οποίο κοσμεί το αγιολογικό στερέωμα της Εκκλησίας μας. Ιδιαίτερα ανάδειξη αγίων έχουμε στα νεώτερα χρόνια, όταν η Ρωσική Εκκλησία είχε εισέλθει στις γνωστές ιστορικές της περιπέτειες. Ένα από τους σύγχρονους επιφανείς Ρώσους αγίους είναι και ο άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς, Επίσκοπος Σαγκάης και Σαν Φρανσίσκο, της ορθοδόξου ρωσικής διασποράς.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Ταράσιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ Ὁμολογητής

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ μεγάλη εἰκονομαχικὴ ἔριδα στὸ Βυζάντιο (726-842) ἀνέδειξε μεγάλους Πατέρες καὶ ὁμολογητές, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν τιτάνιους ἀγῶνες γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι καὶ ὁ ἅγιος Ταράσιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ Ὁμολογητής, ὁ ὁποῖος ἔβαλε τὴ δική του σφραγῖδα στὴν διάσωση τῆς σώζουσας ὀρθόδοξης πίστης τὴν ταραγμένη ἐκείνη ἐποχή.
 

Γεννήθηκε περὶ τὸ 730 στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ εὐγενεῖς γονεῖς. Ὁ πατέρας του ὀνομάζονταν Γεώργιος, ὁ ὁποῖος ἦταν πατρίκιος καὶ ὑπηρέτησε ὡς ἔπαρχος τῆς Βασιλεύουσας καὶ δικαστής. Ἡ μητέρα του ὀνομάζονταν Εὐκρατία καὶ ἦταν πολὺ εὐσεβής. Αὐτὴ μετέδωσε στὸν Ταράσιο βαθιὰ πίστη στὸ Θεὸ καὶ εὐσέβεια. Ἔκανε λαμπρὲς σπουδὲς καὶ ἀναδείχτηκε ἀνώτερος κρατικὸς ὑπάλληλος. Ὑπηρέτησε ὡς ὕπατος καὶ πρωτασηκρήτης. Ἀνέβηκε στὸ ἀξίωμα τῶν ὑπάτων. Ἔγινε ὕπατος καὶ τὸν ἐξέλεξαν ὡς πρῶτο γραμματέα τῶν μυστικῶν τοῦ αὐτοκράτορα.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός - Ὁ πολύπαθος φωτιστής τῆς Ρωσίας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Τὴν σκοτεινὴ περίοδο τῆς τουρκοκρατίας, εὐδόκησε ὁ Θεὸς νὰ τὴ φωτίσουν πνευματικὲς προσωπικότητες, λαμπροὶ πνευματικοὶ φάροι, ἐφάμιλλοι τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας. Μιὰ τέτοια φωτεινὴ προσωπικότητα ὑπῆρξε ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός, ὁ φωτιστὴς τῶν Ρώσων. Τὴν προσωνυμία του «Γραικὸς» τὴν ἔδωσαν οἱ Ρῶσοι (Μαξὶμ Γκρέκ), λόγῳ τῆς ἑλληνικῆς καταγωγῆς του.
 

Γεννήθηκε στὴν Ἄρτα τὸ 1470 καὶ τὸ βαπτιστικό του ὄνομα ἦταν Μιχαὴλ Τριβώλης. Οἱ γονεῖς τοῦ Μανουὴλ καὶ Εἰρήνη, ἦταν πλούσιοι καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν ἐπιφανῆ βυζαντινὴ οἰκογένεια Τριβώλη, ἡ ὁποία καταγόταν ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ εἶχαν ἐγκατασταθεῖ στὴν αὐλὴ τοῦ Δεσπότη τοῦ Μυστρᾶ Θωμᾶ Παλαιολόγου καὶ οἱ ὁποῖοι μετὰ τὴν πτώση τοῦ Δεσποτάτου, ἐγκαταστάθηκαν στὴν Ἄρτα. Οἱ γονεῖς του, εὐσεβεῖς ἄνθρωποι, τοῦ ἐνέπνευσαν βαθειὰ πίστη στὸ Θεὸ καὶ ἀγάπη γιὰ τὴν Ἐκκλησία.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης: Ὁ μεγάλος Καππαδόκης Πατέρας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Οἱ Καππαδόκες Πατέρες εἶναι οἱ θεμελιωτὲς τῆς Θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι κατόρθωσαν νὰ διατυπώσουν μὲ ἀκρίβεια τὸ ὀρθόδοξο δόγμα, τὸ ὁποῖο εἶναι συνώνυμο μὲ τὴ σωτηρία μας. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε ὁ ἅγιος Γρηγόριος Ἐπίσκοπος Νύσσης, μιὰ πραγματικὰ μεγάλη ἐκκλησιαστικὴ φυσιογνωμία τοῦ 4ου μ. Χ. αἰῶνος, ὁ ὁποῖος ἔβαλε τὴ δική του σφραγῖδα στὴ διατύπωση τῶν σωστικῶν ἀληθειῶν τῆς χριστιανικῆς μας πίστεως.