Η γύμνια έγινε μόδα.
Η ομοφυλοφιλία φυσιολογική.
Ο γάμος των Gay δικαίωμα.!
Η πορνεία επάγγελμα ή αλλιώς σεξ εργασία
Ο ιερέας βάρος στον κρατικό προϋπολογισμό.
Ο εκκλησιασμός αναχρονιστικός.
Η εξομολόγηση περιττή.
Η έκτρωση; και αυτή δικαίωμα.
Η γύμνια έγινε μόδα.
Η ομοφυλοφιλία φυσιολογική.
Ο γάμος των Gay δικαίωμα.!
Η πορνεία επάγγελμα ή αλλιώς σεξ εργασία
Ο ιερέας βάρος στον κρατικό προϋπολογισμό.
Ο εκκλησιασμός αναχρονιστικός.
Η εξομολόγηση περιττή.
Η έκτρωση; και αυτή δικαίωμα.
- Είμαι μικρός, αδύναμος, ατελής. Ξέρω τα όριά μου…
«Η αυτογνωσία καθιστά τον άνθρωπο σοφό.
Ο Γέροντας Ιωσήφ έλεγε:
«Με την αυτογνωσία ο χριστιανός γίνεται σοφότερος από τους άλλους ανθρώπους. Παράλληλα έρχεται σε ταπείνωση και λαμβάνει χάρη από τον Κύριο»
(Διδαχές Γερόντων, Διονυσίου Τάτση σελ. 8)
«Ώστε, καθώς είπαμε, εξ’ αιτίας αγνωσίας και υπερηφανείας ταράσσεται κανείς όταν ενοχλείται από πάθος, αλλά μάλλον οφείλει να αναγνωρίζει με ταπείνωση τα όριά του και να υπομένει προσευχόμενος έως ότου δείξει σε αυτόν ο Θεός το έλεός του.
Διότι, εάν κάποιος δεν πειρασθεί και δεν δει την θλίψη των παθών, ούτε αγωνίζεται για να καθαριστεί κάποτε»
(αββάς Δωρόθεος, Εκδ. ΕΠΕ σελ. 529)
Ο αείμνηστος καθηγητής καρδιολογίας και πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου κ. Γεώργιος Παπαζάχος, περιγράφει την στενή σχέση που είχε με τον Άγιο Πορφύριο και όλες τις εμπειρίες που είχε μαζί του
ΒΙΝΤΕΟ:
14 χρόνια με τον Άγιο Πορφύριο (video) - Ο προσωπικός του ιατρός Γεώργιος Παπαζάχος
14 χρόνια με τον Άγιο Πορφύριο (β΄μέρος) - Ο προσωπικός του ιατρός Γεώργιος Παπαζάχος
Joannes Chrysostomus Scr. Eccl. : Homilia de capto Eutropio [Dub.] : Vol 52, pg 398, ln 8\
Τὸν παρακάτω συγκλονιστικὸ λόγο ἐκφώνησε ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος στὰ 399, ἕνα ἔτος ἀφοῦ εἶχε ἀνεβεῖ στὸν πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ὁ Εὐτρόπιος ἦταν ἕνας, εὐνοῦχος ὑπηρέτης τῶν ἀνακτόρων ὁ ὅποιος κατάφερε νὰ φτάσει στὸ ἀξίωμα τὰ ὑπάτου, τοῦ κορυφαίου δηλαδὴ κρατικοῦ ἀξιώματος. Ἐξ αἰτίας ὅμως τῆς σκληρότητας καὶ τῆς φιλαργυρίας του ἔγινε ἰδιαίτερα ἀντιπαθὴς ἀπὸ τὸ λαὸ καὶ μάλιστα ὁ στρατὸς ἀπαίτησε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα νὰ τὸν θανατώσει. Τότε ὁ φοβερὸς αὐτὸς διώκτης τῶν χριστιανῶν κατέφυγε στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ σωθεῖ ἀπὸ τὸ φρικτὸ τέλος ποὺ τὸν περίμενε. Ὁ Χρυσόστομος τὸν δέχτηκε καὶ ἀρνήθηκε νὰ παραδώσει τὸν ὑπόδικο στοὺς στρατιῶτες ποὺ εἶχαν κυκλώσει τὸ ναό.
(δηλαδή, περί του πώς πρέπει να δεχόμαστε τον κάθε έλεγχο, σύμφωνα με τις Άγιες Γραφές)
Ο άγιος Νεκτάριος έγραψε το βιβλίο «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ», στο οποίο αναπτύσσει όλον τον πλούτο των ηθικών και θρησκευτικών γνωμών των Πατέρων της Εκκλησίας. Κατά την συγγραφή του δημιουργήθηκε η επιθυμία να γράψει ένα παρόμοιο ακόμη βιβλίο ηθικοθρησκευτικό, στο οποίο να αποθησαυρίσει όλα τα σχετικά ρητά της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Έτυχε να πέσει όμως στα χέρια του ένα σύγγραμμα του αρχαιοτάτου οσίου ανδρός Αντιόχου, του 7ο αιώνα, με 130 Λόγους προς Ευστάθιον ηγούμενον, με ανάλογο περιεχόμενο. Ο Άγιος Νεκτάριος τους επιμελήθηκε και τους εξέδωσε τελικά με τίτλο: «ΠΑΝΔΕΚΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΡΑΦΩΝ», προς ηθική ωφέλεια των χριστιανών:
68ος Λόγος, Αντιόχου του εκ Γαλατίας, Μοναχού της Λαύρας του Αγίου Σάββα:
Άκουσε τι λέγει ο Σολομώντας, που γνώρισε τα παρόντα πράγματα· «έχτισα», λέγει, «για τον εαυτό μου σπίτια, φύτεψα κήπους και παραδείσους, αμπελώνες και πισίνες με νερά, απέκτησα χρυσό και άργυρο, όρισα να μου τραγουδούν τραγουδιστές και τραγουδίστριες, απέκτησα πρόβατα και βόδια» (Εκκλ. 2, 4-8). Πραγματικά κανένας δεν έκαμε τόσο τρυφηλή ζωή, κανένας δεν υπήρξε τόσο ένδοξος, κανένας τόσο σοφός, κανένας τόσο άρχοντας, κανένας δεν είδε τα πράγματα να συμβαίνουν τόσο πολύ όπως τα ήθελε αυτός. Τι λοιπόν; Τίποτε από αυτά δεν ωφελήθηκε· αλλά τι λέγει μετά από όλα αυτά; «Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης» (Εκκλ. 1, 2). Όχι απλώς ματαιότητα, αλλά σε υπερβολικό βαθμό;
"Δεν είναι βαρύς. Είναι ο αδερφός μου..."
Συγκλονίζουν οι εικόνες που έρχονται από τη Γάζα με τους χιλιάδες εκτοπισμένους κάθε ηλικίας να αναζητούν ένα ασφαλές σημείο για να συνεχίσουν να ζουν.
Στη δημοσιότητα έρχεται τις τελευταίες ώρες ένα βίντεο που δείχνει ένα εκτοπισμένο κοριτσάκι στη Γάζα να κουβαλάει στην πλάτη της την τραυματισμένη αδερφή της και να προσπαθεί να τη μεταφέρει σε νοσοκομείο για να λάβει τις πρώτες βοήθειες.
«Δεν βαρέθηκες να κουβαλάς την αδερφή σου έτσι;» ακούγεται να την ρωτάνε.
«Είμαι κουρασμένη, την κουβαλάω για μια ώρα, δεν μπορεί να περπατήσει, την χτύπησε αυτοκίνητο» λέει το κοριτσάκι, εμφανώς εξαντλημένο, σε αυτόν που τη βιντεοσκοπεί.
Το μικρό κορίτσι φαίνεται να περπάτησε τουλάχιστον 2 χιλιόμετρα με την αδερφή της στην πλάτη.
Δείτε το βίντεο
Ο άνθρωπος της φωτογραφίας δεν είναι κάποιος φτωχός ζητιάνος
ή άστεγος. Είναι ο «γίγαντας» της παγκόσμιας λογοτεχνίας Λέβ (Λέων) Τολστόι.
Ο Τολστόι ήταν ένας ευγενής Ρώσος, που η οικογένειά του
κατείχε τεράστιες εκτάσεις και περιουσία. Μοίρασε όλη του την περιουσία στους
φτωχούς και τους άστεγους και έζησε μια ζωή ασκητισμού.
Δυό από τα πιο διάσημα γνωμικά του είναι τα εξής:
"Μην μου μιλάς
για τη θρησκεία σου. Άσε με να την δω στις πράξεις σου. ”
Και :
"Αν νιώσεις πόνο, είσαι ζωντανός. Αν όμως νιώσεις τον πόνο των άλλων, τότε είσαι άνθρωπος."
Ξέρεις γιατί τα δάχτυλα του Θεού και του Αδάμ δεν
ακουμπάνε μεταξύ τους στο διάσημο έργο του Michelangelo στην οροφή της Καπέλα Σικστίνα;
Στο έργο, το δάχτυλο του Θεού είναι τεντωμένο στο
μέγιστο, αλλά οι τελευταίες φάλαγγες του δακτύλου του Αδάμ συσπώνται.
Το νόημα είναι ότι ο Θεός είναι πάντα εκεί, αλλά η
απόφαση να τον αναζητήσει εξαρτάται από τον άνθρωπο.
Αν ο άνθρωπος θέλει να αγγίξει τον Θεό, θα χρειαστεί
να τεντώσει το δάχτυλό του, αλλά αν δεν το κάνει, μπορεί να περάσει μια ζωή
χωρίς να τον συναντήσει.
Η τελευταία φάλαγγα του δακτύλου του Αδάμ που είναι χαλαρή αντιπροσωπεύει την Ελεύθερη Βούληση.
Ο ηλικιωμένος Παλαιστίνιος, έγινε σύμβολο για τους συμπατριώτες του όταν έδωσε μία αποστομοτική απάντηση σε Ισραηλινό στρατιώτη που προσπαθούσε να πυροβολήσει κατά μικρών παιδιών που έριχναν πέτρες στην ομάδα του
Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι ότι, όταν ο Γιάννης Τσαρούχης, μαθητής του Κόντογλου, πληροφορήθηκε τον θάνατο του δασκάλου του, βρισκόταν στη Μυτιλήνη και ζωγράφιζε έναν άγγελο; Σε ένα δοκίμιό του με τίτλο «Ο μύθος του χταποδιού. Χαμογελαστοί εχθροί» (Κόντογλου, Μυστικά Άνθη, ΗΓΟΥΝ Κείμενα γύρω από τις αθάνατες αξίες της ορθόδοξης ζωής, Δ΄ Έκδοση, Αστήρ 1992, σελ. 9 επ.), αυτός ο σπουδαίος αγιογράφος και λογοτέχνης από το Αϊβαλί, αλλά ο προπάντων της μέγας. μας εξηγούσε τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν οι καμουφλαρισμένοι εχθροί της Ορθοδοξίας και της Ελλάδος, αξιοποιώντας τον μύθο του χταποδιού ή, αλλιώς, την παραβολή της αδιάφορης χταποδομάνας. Είναι ο τρόπος της ολίγον κατ' ολίγον άλωσης της ψυχής μας και του πολιτισμού μας, η οποία βασίζεται στην απάθεια των πολιορκημένων.
Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται. [Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν καθαρή καρδιά, διότι αυτοί θα μπορέσουν να δουν το πρόσωπο του Θεού.] (Κατά Ματθαίον 5,8)
Όπου γαρ έστιν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και η καρδία υμών.
[Η καρδιά σας είναι εκεί, όπου είναι ο θησαυρός σας.] (Κατά Ματθαίον 6,21 και Κατά Λουκάν 12,34)
Ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού της καρδίας αυτού προφέρει το αγαθόν, και ο πονηρός άνθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού της καρδίας αυτού προφέρει το πονηρόν.