Ομοφυλοφιλία: Δικάζοντας τους Αγίους στα σύγχρονα λαϊκά δικαστήρια

 

Άρθρο της Παναγιώτας Κεμανετζή

Αναδρομές, γεγονότα και συμπεράσματα

Το ζήτημα των σαρκικών σχέσεων στο χώρο της Εκκλησίας είναι μία θεματική που έχει απασχολήσει τα θεολογικά συγγράμματα εκτενώς, με τις πρώτες θεολογικές αναφορές να κάνουν την εμφάνισή τους ήδη από την παλαιά Διαθήκη και τη Γένεση, όπου ο Κύριος ποιεί έναν άντρα και μία γυναίκα, δύο φύλα δηλαδή, και τους δίνει εντολή να αυξηθούν, να πληθύνουν και να κατακυριεύσουν τη γη.

Από τις Γραφές…

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Τά σαρκικά ἁμαρτήματα. Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Σοφία Σειράχ– 22-08-95

Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου. 

Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Σοφία Σειράχ– ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 22-08-95

Γέροντας Επιφάνιος Θεοδορώπουλος : Ο νέος ήθελε σχέσεις εκτός γάμου και γιατί να μην το κάνει αφού το θέλει η καρδιά του; (βίντεο)

Γιά τίς σαρκικές διαστροφές ἐντός τοῦ γάμου, Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου

ΓΙΑ ΤΑ ΣΑΡΚΙΚΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ» ΠΟΥ ΤΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ
             Διήγησις τοῦ π. Σάββα Ἁγιορείτη περί τοῦ Ἁγίου Παϊσίου:

«Μοῦ διηγήθηκε κάποια κυρία ἀπό τήν Θεσσαλονίκη, ὅτι κάποτε ὁ Ὅσιος Παΐσιος ἔδωσε δυναμικό τέλος σ’ ἕνα φορτικό καί ἄκρως ἐφάμαρτο συζυγικό της βάσανο. Εἶχαν διαφορετικό Πνευματικό ἐκείνη καί ὁ σύζυγός της. 

Ὁ δικός της Πνευματικός ἦταν πατερικός καί εὐσυνείδητος καί ὑπεδείκνυε τίς θεοχάρακτες γραμμές καί προϋποθέσεις τοῦ τίμιου γάμου. 

Ὁ Πνευματικός τοῦ συζύγου της ἦταν νεωτεριστής καί μεταπατερικός καί ἔλεγε στό σύζυγό της τό γνωστό καί βλάσφημο καί ἀμοραλιστικό λόγιο ὅτι "ὁ Θεός ἀφήνει ἐλεύθερες τίς κρεβατοκάμαρες καί δέν ἀσχολεῖται μέ τό τί κάνουν οἱ σύζυγοι κατά τήν σχέση, ἀλλά μέ τήν καρδιά…". 

Γέρων Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος: «Τά «χάπια» γιά τούς σαρκικούς πειρασμούς

Γέρων Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος: «Τά «χάπια» πού παίρνουμε γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν σαρκικῶν πειρασμῶν εἶναι ἡ προσευχή, ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία, ἡ ἐξομολόγηση, ἡ θεία Κοινωνία»
Σε κάποιον νέο που του έλεγε ότι έχει έντονο σαρκικό πόλεμο και ότι, όπως πίστευε, αυτός ο πόλεμος θα λυνόταν οριστικά με τον γάμο, απάντησε ο μακαριστός Γέροντας πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (1930–1989):
–Παιδί μου, να ξέρεις ότι το πρόβλημα του ανθρώπου που λέγεται «σαρξ» (=σάρκα), δεν το λύνει ούτε ο γάμος ούτε η αγαμία ούτε η πολυγαμία. Το πρόβλημα που λέγεται «σαρξ», το λύνει οριστικά μόνο η «πλαξ» (=η μαρμάρινη πλάκα), δηλαδή ο τάφος. Ο γάμος, απλώς απαλύνει το πρόβλημα. Δεν το λύνει. Χρειάζεται, λοιπόν, επαγρύπνηση σε όλη μας την ζωή. Αγωνίσου κι εσύ με συνέπεια από τώρα, ζητώντας από τον Θεό να σε δυναμώσει…

ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΣΑΡΚΙΚΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

(1927-2006)

Ὁ Ἅγιος Ἱερώνυμος εἶχε πεῖ τό ἑξῆς: «Ὅταν θά πολλύνει ἡ ὁμοφυλοφιλία στούς χριστιανικούς λαούς, τότε πλησιάζει τό τέλος τῆς Ἱστορίας».

(Σειράχ, ὁμιλία 253η)

Συλλογή ἀναφορῶν τοῦ Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα

Πρόλογος

Ὁ Γέροντας Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος μᾶς ἄφησε μία μεγάλη πνευματική κληρονομιά. Μᾶς παρέδωσε ἕναν τεράστιο ἀριθμό κατηχητικῶν ὁμιλιῶν, κατανεμημένων σέ διαφορετικές θεματικές σειρές.

Ἀκούσαμε καί συλλέξαμε ἀπό μεγάλο ἀριθμό ὁμιλιῶν, κατά τήν κρίση μας, ἐνδεικτικές ἀναφορές τοῦ πατρός Ἀθανασίου, πού μᾶς ἔκαναν ἰδιαίτερη ἐντύπωση καί πού ἀφοροῦσαν τά σαρκικά πάθη.

Τίς παρουσιάζουμε σ΄ αὐτό τό βιβλιαράκι καί εὐελπιστοῦμε νά γίνουν ἀφετηρία προβληματισμοῦ γιά κάθε νέο καί νέα, γιά κάθε γονιό, γιά κάθε ἄνθρωπο πού ἐνδιαφέρεται νά ξεκαθαρίσει κάποια θέματα πού ἀφοροῦν στά σαρκικά ἁμαρτήματα.

Στό τέλος κάθε ἀναφορᾶς ὑπάρχει ἡ παραπομπή της, προκειμένου νά μπορεῖ ὁ ἀναγνώστης νά ἀνατρέξει στή συγκεκριμένη σειρά καί ὁμιλία γιά περαιτέρω ἐμβάθυνση.

Εἴθε ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός δι΄εὐχῶν τοῦ μακαριστοῦ Γέροντά μας π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου να εὐλογήσει τήν πνευματική καρποφορία στις ψυχές ὅλων μας.

Παντελῆς Γκίνης

                                

«Ὅταν κανείς πέφτει στή μοιχεία, τά παιδιά θά δεχτοῦν τήν τιμωρία. Ἀκοῦστε τί λέγει ἡ «Σοφία Σολομῶντα», 3, 14. Τό λέω πολλές φορές αὐτό σέ ἀνθρώπους πού ἔχουν πέσει στή μοιχεία, καί λέγω: «Ἀδελφέ μου, δέ λυπᾶσαι τά παιδιά σου;». «Σάν τί μπορεῖ νά συμβεῖ μέ τά παιδιά μου;», λέει αὐτός ἔκπληκτος. Ἀκοῦστε τί μπορεῖ νά συμβεῖ: «Τέκνα μοιχῶν ἀτέλεστα («ἀτέλεστα» θά πεῖ ἀπρόκοφτα) καί ἐκ παρανόμου κοίτης σπέρμα ἀφανισθήσεται», καί ἀπό παράνομη κοίτη, δηλαδή μοιχεία, («σπέρμα» θά πεῖ ἀπόγονος), «ἀφανισθήσεται», θά πεθάνει. Συνεπῶς, ἔχουμε δύο περιπτώσεις: Τά παιδιά τῶν μοιχῶν ἤ θά πεθάνουν ἤ δέν θά προκόψουν. «Ἐάν τι γάρ μακρόβιοι γένωνται, εἰς οὐθέν λογισθήσονται (ἄν ζήσουν, δέν θά ἔχουν καμιά ὑπόληψη) καί ἄτιμον ἐπ’ ἐσχάτου τό γῆρας αὐτῶν (θά γεράσουν μέ κάποια ἀτιμία, δέν θά ἔχουν προκοπή δηλαδή)». Πόσοι ἄνθρωποι ὑποφέρουν στή ζωή, γιατί ὁ πατέρας τους, ἡ μάνα τους, ἐστάθησαν μοιχοί καί μοιχαλίδες … ».

(Δευτερονόμιο, ὁμιλία 17η)

«Φαίνεται στήν ἐποχή μας τό πνεῦμα τῆς μοιχείας πάρα πολύ διαδεδομένο. Φαίνεται, θά τό πῶ ἄλλη μία φορά, πάρα πολύ διαδεδομένο. Ἔχει φρίξει τό πνεῦμα μου γιά τό θέμα τῆς μοιχείας!».

(Δευτερονόμιο, ὁμιλία 16η)