Κρίσιμες Ἐκλογές Ἀλβανικῆς Ἐκκλησίας

Χριστοφόρος, ὁ τελευταῖος, μή διορισμένος, Προκαθήμενος Ἀλβανίας

ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ, ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Κρίσιμες Ἐκλογές Ἀλβανικῆς Ἐκκλησίας

Γράφει ο θεολόγος Παναγιώτης Κοσμίδης

{Διορισμένος Ἀρχιερεύς, μάστιγα Λαοῦ} [Συνεργασία μέ εἰδωλολάτρες]: «καὶ κατέστησεν (Βακχιλίδης) // τὴν χώραν τῷ Ἀλκίμῳ // καὶ ἀφῆκεν μετ΄ αὐτοῦ δύναμιν τοῦ βοηθεῖν αὐτῷ· //...  καὶ ἠγωνίσατο Ἄλκιμος περὶ τῆς ἀρχιερωσύνης͵ // καὶ συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν // πάντες οἱ ταράσσοντες τὸν λαὸν αὐτῶν // καὶ κατεκράτησαν γῆν Ἰούδα // καὶ ἐποίησαν πληγὴν μεγάλην ἐν Ισραηλ» (Α’ Μακ. Ζ’ 20-22). [Ἀλληγορική Ἐπικαιροποιημένη Ἀναλογία]: [Ὁ στρατηγός (τοῦ Σελευκίδη βασιλιᾶ Δημητρίου Α’ Σωτῆρος), ὁ Βακχίδης // διώρισε τόν Ἄλκιμο ὡς ἀρχιερέα τῆς Ἰουδαίας, // καί τοῦ ἄφησε στρατιωτική δύναμη γιά νά τόν ἐπιβάλλη. // ... Καί ὁ Ἄλκιμος ἀγωνίστηκε (κατά τοῦ Λαοῦ), // γιά τό κρατήση τό ἀξίωμα τοῦ ἀρχιερέα, // καί συγκεντρώθηκαν γύρω του // ὅλοι ὅσοι τάραζαν τόν Λαό τους, // καί, κυριάρχησαν στή γῆ τῆς Ἰουδαίας // καί προεκάλεσαν μεγάλη συμφορά στόν Ἰσραήλ].

 

Α. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ

      

i.    [Ἰλλυριοί, Ἑλληνικό φῦλο ἀπό 13^ο αἰῶνα]

 

Οἱ Ἰλλυριοί, ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων, ὑπῆρξαν Ἑλληνικό Φῦλο. Ὁ Κάδμος καί ἡ Ἁρμονία, βασιλεῖς τῶν Θηβῶν, μετέβησαν στήν Ἰλλυρία καί ἐβασίλευσαν ἐκεῖ (13^ο-12^ο αἰῶνα π.Χ.). Ἡ Ὀλυμπιάς (375-316 π.Χ.) ἡ μητέρα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου (356-323 π.Χ.), κατήγετο ἀπό ἐκεῖ. Ἀπό τούς Μολοσσούς. Ὑπῆρξε ἀπόγονος, τοῦ ἐκεῖ ἐγκατασταθέντος υἱοῦ τοῦ Ἀχιλλέως (1245-1217 π.Χ., περίπου), τοῦ Νεοπτολέμου (1220-1150 π.Χ. Περίπου). (Τρωϊκός πόλεμος 1227-1217 π.Χ.). Γι’ αὐτό τό λόγο ὁ Ἀλέξανδρος, ἐκστατικά, διετείνετο μέ ὑπερηφάνεια, πώς εἶναι ἀπόγονος τοῦ Ἀχιλλέως καί μάλιστα, ἔφερε πάντοτε μαζί του, κατά τίς μάχες γιά προστασία τήν Ἀσπίδα του.

Μετά Χριστόν δέ, οἱ Ἰλλυριοί, ὑπῆρξαν ἀκραιφνεῖς Ρωμιοί καί Ὀρθόδοξοι, ἕως τό 1500 μ.Χ., ὁπότε ἐνέσκηψε ἡ ἸσλαμοΤουρκική λαίλαπα. Πολλοί ὑπέκυψαν στούς βιαίους ἐξισλαμισμούς. Ἀπέμειναν μόνον οἱ ἡρωϊκοί Βορειοηπειρῶτες νά κρατοῦν τίς δᾶδες τοῦ Γένους.

Κατ’ αὐτή τήν ἐποχή, μία ὁμάδα Ρωμιῶν, ἀκρεφνέστατοι Ἑλληνορθόδοξοι, ξενητεύτηκαν καί μετανάστευσαν στήν περιοχή τῆς Ἀττικῆς καί στήν Πελοπόννησο, οἱ λεγόμενο Ἀρβανίτες (16^ος αἰῶν). Μερικοί ἀπό αὐτούς, δέ στή συνέχεια, μετανάστευσαν στήν Κεντρική Σικελία (1700 μ.Χ.) καί ὑπάρχουν ἕως σήμερα.

ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ να γελοιοποιούν τον Χριστό μας. Καλέσματα αντίδρασης.

Ομάδα Εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»

https://opaidagogos.blogspot.com/2025/03/blog-post_5.html

Γράψαμε για την βλάσφημη αφίσα ενός Ζαραλίκου και τις αντιδράσεις πιστών σε Βέροια και Πτολεμαΐδα εδώ.

Ακολούθησε απόπειρα «παράστασης» στο Αγρίνιο (δεν ξέρουμε αν τελικά πραγματοποιήθηκε η όχι).
Μας πληροφορούν ότι μέσα Μαρτίου θα επισκεφθεί την Καβάλα.

Μπήκαμε στην ιστοσελίδα του Ζαραλίκου.

Μίσος  για την Ελληνική σημαία.

Αντί για τον Σταυρό, ο Ζαραλίκος προτιμά την μπανάνα:

Ελληνική σημαία: αντί για γαλανόλευκη, προτιμά από ροζ γυναικεία σεντόνια:

«ΑΣΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ, ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΡΕΑ»

  

«ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕ, Παῦσε νά

 Ἐθνοφρονῆς»

«ΑΣΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ, ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΕ

 ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΡΕΑ»

 «Βασιλεύς Βασιλευόμενος ἄνωθεν.

 Βασιλεύτερος Βασιλέων»

    Γράφει ο θεολόγος Παναγιώτης Κοσμίδης 

 

{Βασιλεύς ὁ Ἀρχιερεύς} [Ὕψος βασιλικότητος]: «ἐν μικρῶ μέγαν ... ἑπόπτην τῆς ὁρατῆς κτίσεως͵ // μύστην τῆς νοουμένης͵ // βασιλέα τῶν ἐπὶ γῆς͵ // βασιλευόμενον ἄνωθεν͵ // ἐπίγειον καὶ οὐράνιον͵ πρόσκαιρον καὶ ἀθάνατον͵ // ὁρατὸν καὶ νοούμενον͵ // μέσον μεγέθους καὶ ταπεινότητος· // τὸν αὐτὸν͵ πνεῦμα καὶ σάρκα· // πνεῦμα διὰ τὴν χάριν͵ // σάρκα διὰ τὴν ἔπαρσιν·» (Γρ. Θεολόγος, κατά τό Ἱερό Πάσχα, TLG 36.632.13-36.632.20). [Ἀλληγορική Ἀναλογία]: τόν θεατή τῆς ὁρατῆς κτίσεως, // τόν μύστη τῆς νοητῆς, // τόν βασιλέα τῶν ἐπίγειων, //πού κυβερνᾶται ἀπό ψηλά, // ἐπίγειο καί οὐράνιο, // πρόσκαιρο καί ἀθάνατο, // ὁρατό καί νοητό, // μεσάζοντα μεταξύ μεγαλείου καί ταπεινότητας· // τόν ἴδιο, πνεῦμα καί σάρκα· // πνεῦμα λόγῳ τῆς χάριτος, // σάρκα γιά ταπείνωσι».

 

Α. ΑΡΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ

      

i.         [Ὄχι, Ὑλική Βοήθεια στούς Βορειοηπειρῶτες]

 

* Βορειοηπειρώτης πρός Μακ. Ἀναστάσιο: -Γιά ποιό λόγο Μακαριώτατε, ὅλη ἡ βοήθεια, πού ἔρχεται ἀπό τήν Ἑλλάδα, καί τόν Ἑλληνισμό, σέ ὑλικά ἀγαθά, μέ φορτηγά ἤ καί σέ χρήματα, μεταφέρεται μόνο στήν Βόρειο Ἀλβανία καί στούς Ἀλβανούς καί ὄχι ΚΑΙ στούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες Βορειοηπειρῶτες; Αὐτό δέν εἶναι ἄδικο καί προκλητικό γιά μᾶς; Ἐμεῖς λογιζόμεθα ἀπόπαιδα καί ἀπόβλητοι;

* Μακ. Ἀναστάσιος:  -Γιά σᾶς τό κάνω καί μόνο γιά σᾶς. Γιά νά σᾶς προστατεύσω, ἀπό τήν μανία καί τό μῖσος τῆς μετακομουνιστικῆς κρατικῆς ἐξουσίας. Τῆς καί ἀνθελληνικῆς καί ἀντιχριστιανικῆς.

 Ἀποτροπιαστικός λόγος, ἆραγε, ἀληθινός ἤ προσχηματικός;

Μετά τήν πτῶσι τοῦ ἀνηλεοῦς κομμουνιστικοῦ ἀντιχριστιανικοῦ καθεστῶτος στήν Ἰλλυρία (Ἀλβανία) (τό 1991), ἡ πεῖνα καί ἡ ἀνέχεια κυριαρχοῦσε σ’ ὁλόκληρο τό λαό.

Μέ τήν ἀνάστασι τῆς Αὐτοκεφάλου Ἀλβανικῆς Ἐκκλησίας, τό 1991, ἀνέλαβε τήν θέσι τοῦ Προκαθημένου, ὁ Μακ. Ἀναστάσιος, τιτουλάριος, τότε, Μητροπολίτης Ἀνδρούσης, ἀπό τό 1972.

Καί ἐνεργοῦσε, ἀσύνετα καί ἄδικα μέ τήν παραπάνω, ἀνοϊκή λογική. Ὅλες οἱ προσφορές κατευθυνόταν πρός τούς Ἀλβανούς, μέ ἐξόφθαλμο ἈντιβορειοΗπειρωτικό πνεῦμα. Ἀσφαλῶς, δέν θά ἔπρεπε νά κάνη διακρίσεις θρησκευτικές ἤ φυλετικές. Βοήθεια πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως. Ναί! Οὔτε μόνο στούς Ἕλληνες. Ἀλλά οὔτε καί τό ἀντίθετο, μόνο στούς ΜΗ Ρωμιούς.

Αγιογραφική αναφορά των επιπτώσεων ένεκα παγανιστικών εκτροπών και η κοιλάδα του Αχώρ.

Αναδημοσίευση από 17-3-2024

Οι συνέπειες του λαού να εκλέγει  και να ανέχεται  κυβερνόντας αφορισμένους, μασόνους,   σοδομιστές, άθεους, διεθνιστές και εκκλησιαστικούς οικουμενιστές  είναι απρόβλεπτες... 

Γράφει ο Παναγιώτης  Κοσμίδης, θεολόγος

Στά Τέμπη συγκρούσθησαν δύο ἁμαξοστοιχίες, 28/2/23, καθαρά Τρίτη, μία ἐμπορική καί μία ἐπιβατική, 57 νέοι ἔχασαν τήν ζωή τους και περί τους 85 τραυματίες.

Τις ημέρες των απόκρεω, αρχή της κατανυκτικής περιόδου της Μεγάλης Σαρακοστής με την ἐκκωφαντικὴ ένοχη σιωπὴ τῶν

Ποιμένων, ανά την Ελλάδα Πάτρα, Λάρισα, Τύρναβος, Κοζάνη, Ξάνθη,κ.α., γίνονται καρναβαλικές διονυσιακές εκδηλώσεις ὅπου κυριαρχεῖ ἡ ἀνηθηκότητα καί ἡ διαφθορά που απάδουν της Ορθοδόξου Πίστεως.

Παραθέτουμε δύο συγκλονιστικά περιστατικά ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη.

Β Μακκαβαιων ιβ’ 39

Β Μακ. 12,39 τῇ δὲ ἐχομένῃ ἦλθον οἱ περὶ τὸν Ἰούδαν καθ᾿ ὃν τρόπον τὸ τῆς χρείας ἐγεγόνει, τὰ τῶν προπεπτωκότων σώματα ἀνακομίσασθαι καὶ μετὰ τῶν συγγενῶν ἀποκαταστῆσαι εἰς τοὺς πατρῴους τάφους.

Β Μακ. 12,39 Κατά δε την επομένην ημέραν ήλθον οι στρατιώται του Ιούδα και, όπως επέβαλλεν ο Νομος να γίνη, εσήκωσαν τα πτώματα των Ιουδαίων εκείνων, οι οποίοι είχαν φονευθή, δια να τα θάψουν κοντά στους συγγενείς των, στους πατρικούς των τάφους.

Β Μακ. 12,40 εὗρον δὲ ἑκάστου τῶν τεθνηκότων ὑπὸ τοὺς χιτῶνας ἱερώματα τῶν ἀπὸ Ἰαμνείας εἰδώλων, ἀφ᾿ ὧν ὁ νόμος ἀπείργει τοὺς Ἰουδαίους· τοῖς δὲ πᾶσι σαφὲς ἐγένετο διὰ τήνδε τὴν αἰτίαν τούσδε πεπτωκέναι.

Ἀπεργάζονται Προδοτικά τήν Παρακμή καί τόν Μαρασμό τοῦ Ἑλληνισμοῦ (ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!)

ΑΝΑΚΟΠΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΩΣ

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

: “Νόστιμον Ἦμαρ”: Ἑνοποίησις Ἑλλάδος καί Ὁμογενῶν

Γράφει ο θεολόγος Παναγιώτης Κοσμίδης              

{Ὁ Κύριος Ἐπανακάμπτει στήν Πατρίδα} [Ἀκολουθοῦν οἱ μαθηταί]: «Καὶ ἐξῆλθεν (ὁ Κύριος) ἐκεῖθεν (Καπερναούμ)͵ // καὶ ἔρχεται εἰς τὴν Πατρίδα αὐτοῦ (Ναζαρέτ)͵ // καὶ ἀκολουθοῦσιν αὐτῷ // οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ»  (Μάρκ. στ’ 1). [Ἀλληγορική Ἀναλογία]: «Καί ἀπέρχεται ὁ Ἰησοῦς // ἀπό τήν προσωρινή κατοικία Αὐτοῦ, // τήν Καπερναούμ,  // καί ἔρχεται στήν Πατρίδα Του // τήν Ναζαρέτ...».

 

Α. ΕΓΕΡΤΗΡΙΟΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ “ΜΗΤΕΡΑΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ”

      

i.       [Ἀποκάλυψις μεγίστου Μυστικοῦ]

Καί ξαφνικά ἐκτοξεύεται μία, Ἐμπνευσμένη, Ἐκστατική, Δήλωσις-Βόμβα, ἀπό τόν Προκαθήμενο τῶν Ἑλλήνων.

Χριστουγέννων Παραμονές, στίς 21/12/24, Τό θεῖο Βρέφος Ἔρχεται. Καί αὐτός, αἰφνιδιαστικά, προέβη σέ μία ἐξαίσια ξεκάθαρη ΔΙΑΚΗΡΥΞΙ:

«Μητέρα Πατρίδα, Πνευματικό καί Πολιτικό Κέντρο //

τῶν ἁπανταχοῦ Ἑλλήνων-Ρωμιῶν, // καταχωρεῖται μόνον,

ἡ Πρωτεύουσά μας, ἡ Ἀθήνα».

Συνακόλουθα, ἀνακύπτει ἡ ἀποκάλυψι ἑνός Σωστικοῦ Σχεδίου γιά τόν κινδυνδεύονταἙλληνισμό. Ἡ Ἑνοποίησις ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων. Τῆς Μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος, μέ τούς προσφιλεῖς Ὁμογενεῖς, τά ἐξαίρετα ξενητεμένα ἀδέλφια μας, καθώς καί τούς ἀλυτρώτους Ρωμιούς.  Ἐκεῖνα, πού εἶναι δισκορπισμένα καί διαπρέπουν, σ’ ὁλόκληρο τῆ γῆ. Τά Λιονταρόπουλα, ἀνάμεσα σέ ἀλλοεθνῆ καί ἀλλόδοξα πρόβατα.

Ὁραματισταί, καί δέν σμικραίνουμε τήν Ρωμιοσύνη, στά ἐπιβληθέντα ἔξωθεν, ἐλάχιστα ὅρια τῶν συνόρων τοῦ Κράτους μας, ἀλλά τήν ἐπεκείνουμε σ’ ὁλόκληρο τήν Οἰκουμένη. Ἄλλωστε, ὁ Κόσμος ἀποτελεῖ Διευρυνομένη τήν Ἑλλάδα. Καί Ἑλλάδα τόν Κόσμο Συστελλόμενο.

Γνωστοποιεῖ, λοιπόν ὁ Προκαθήμενος, τό Μυστικό, μέ συναρπαστική σαφήνεια, ἀπέριττα, ἀπεριφράστως, σέ μοναδική, ἐκ μυχίων συνέντευξι. Ἀποκαλύπτει τό ἐφετό, πρός τήν πολυχρόνιο ὁμογενειακή ἐφημερίδα “Ἐθνικός Κήρυξ”, στόν ἰδιοκτήτη της, κ. Θεόδωρο Καλμοῦκο.  

«Εἶναι ἐπάναγκες νά διατηρηθεῖ καί νά ἐπαυξηθεῖ ὁ διαχρονικός ὀργανικός δεσμός, μεταξύ Μητέρας Πατρίδος καί Διασπορᾶς. Ἡ Ἑλλάδα συνεχίζει νά θεωρεῖ τούς Ἀποδήμους παιδιά της καί νά εὔχεται τήν ἐπιστροφή τους». «Ἡ Ἑλληνική Διασπορά -καί εἰδικότερα τῶν ΗΠΑ- ἔχει πρωτίστως καί κυρίως μεγάλη σημασία, συναισθηματική, ψυχολογική καί ἠθική γιά τήν Ἑλλάδα. Αἰσθανόμαστε ὅτι οἱ Ἀδελφοί μας τῶν ΗΠΑ, εἶναι στό πλευρό μας στηρίζοντας τή Μητέρα Πατρίδα τους». «Καί ἐγώ, σας εὐχαριστῶ καί σᾶς ἀσπάζομαι πατρικά, ἐκφράζοντας καί μεταφέροντας, πρός τόν «Ἐθνικό Κήρυκα» καί πρός τούς Ἑλληνοαμερικανούς τήν ἀγάπη ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Μητέρας Πατρίδος».

   Τίποτε σαφέστερο, ἀπό τό ἀνωτέρω ἀπόσπασμα. Λέξεις, πού

 ζυγίζουν αἰωνιότητα, εὐωδιάζουν Πατριωτισμό καί καταλάμπουν

 ἀπό Ἑλληνορθοδοξία.

Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΑΛΛΕΙ ΑΠΟ ΘΑΥΜΑ, 1700 ΕΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ

 

 Ἡ Μνήμη τῶν Ἁγίων εἰς Μνείαν τῶν προσδοκομένων ἄγει ἡμᾶς 

Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΑΛΛΕΙ ΑΠΟ ΘΑΥΜΑ, 1700 ΕΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ

«Εὐσεβής Κλήρος Λαός: Ὅσοι “Παπίσετε”, θά ἐξοστρακισθεῖτε»

Γράφει ο Θεολόγος Παναγιώτης  Κοσμίδης  

{Ὁ κλαυθμός θά μεταποιηθῆ σέ Χαρά}  [Κύριος, πρό Πάθους]: «Μικρὸν καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ με͵ // καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με. ... // Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν // ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς͵ // ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· // ὑμεῖς λυπηθήσεσθε͵ // ἀλλ΄ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται» (Ἰωάνν. ιστ’ 16, 20). [Παράφρασις]: «Σέ λίγο χρόνο δέν δέ μέ βλέπετε, // ἀλλά καί πάλι σέ λίγο θά μέ ξαναδεῖτε. ... // Ἀλήθεια, ἀλήθεια σᾶς ἀποκαλύπτω. // Ὅτι τώρα, ἐσεῖς οἱ μαθηταί μου, //  θά κλαύσετε καί θά θρηνήσετε, // μέ τήν Σταύρωσί μου, // ὁ δέ κόσμος θά χαρῆ, // ἐνῶ ἐσεῖς θά λυπᾶσθε. // Ἀλλά ἡ λύπη σας // θά μεταποιηθῆ σέ ἄφατη χαρά καί εὐωχία, // μέ τήν Ἀνάστασί μου».

 

Α. ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓ. ΚΩΝ/ΝΟΥ

      

i.       [Ὄνειρα με τά πτερά τῆς ἀρετῆς]

Ἀποδεσμεύουμε  τήν φαντασία μας, ὥστε νά τρελαθῆ, νά πετάξη εἰς τόπους, πού δέν ὀνειρευτήκαμε καί δέν θά καταφέραμε νά πᾶμε.

Φίλος Κληρικός, προςῆλθε ταπεινός προσκυνητής σέ παλαίφατα Ἱερά Σεβάσματα τῆς Παγκοσμίου Ὀρθοδοξίας καί διελογίζετο, ὀνειρευόταν, ὁραματιζόταν.

 Ὅποιος ὀνειρεύεται ἄς ἔλθη μαζί μας. Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νά ὀνειρευτῆ, ἄς ἔλθη μαζί μας. Χωρίς ὄνειρα δέν ἀρχίζει τίποτε, χωρίς ξαγρύπνια δέν τελειώνει τίποτε. Παράδεισος, βρίσκεται ἐκεῖ, ὅπου τό ὄνειρο καί ἡ πραγματικότης συμβιώνουν μαζί. Παράδεισος καθίσσταται, ὁ τόπος ἤ ἡ κατάστασις, ὅπου συνυπάρχει, ἡ οὐτοπία (ὄνειρο) καί ἡ πραγματικότης. Μά, τό ὄνειρο γιά νά ἐπιφέρη ὑπέροχο ἀποτέλεσμα πρέπει νά ταξιδεύση στήν δική του «Ὀνείρου Ὀδύσσεια». Ὡστόσο ἀδύνατον νά διανύσης, αὐτή τήν “Ὀδύσσεια”, τό ὄνειρο, δίχως τά πτερά τῆς ἀρετῆς, καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἀληθείας.

 

ii.    [Στούς Βασιλικούς Ἱ. Ναούς Ἁγ. Κωνσταντίνου]

Ἱεραποδήμησε λοιπόν, ὁ φίλος, στά Τρέβηρα (Τριέρ) τῆς Γερμανίας, τά ὁποῖα, παλαιά ἀνῆκον στήν Γαλλία. Ἐκεῖ δεσπόζει, ὁ πρῶτος Ἱ. Ναός, πού ἀνήγειρε,  ὁ πρῶτος Χριστιανός Αὐτοκράτωρ, ὁ Ἅγ. Κων/νος. Δίπλα ἀπό τόν ἐν λόγω Ἱ. Ναό, στόν Καθεδρικό τῆς πόλεως, ἀποθησαυρισμένα, παρατίθενται, ὁ περίφημος ἄραφος “Χιτών” τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ. Καί ἕνα ἀπό τά καρφιά τοῦ Σταυροῦ. Καί ἡ Ἁγ. Κάρα τῆς Ἰσαποστόλου Ἑλένης, τῆς μητρός τοῦ Ἁγ. Κων/νου.