Κληρικοὶ ἐγκαλούμενοι ἀπολογοῦνται πρὸς ἀποφυγὴν σκανδαλισμοῦ

Ἀγαπητοὶ καὶ σεβαστοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Φλώρινα 22-6-2023

Σὲ βίντεο, ποὺ ἀναρτήθηκε χθὲς 21-6-2023 [βλ. “Συμφιλιάζετε με τους εχθρούς της Πίστεως; (21Ν.Η.08 Π.Ημ/06/2023)” στο YouTube], δεχθήκαμε ὀνομαστικὰ ἔλεγχο, διότι δὲν «ἀποτειχιζόμεθα». Καλούμεθα ὄχι νὰ ἀπαντήσουμε μὲ λόγια (αὐτὸ τὸ κάνουμε ἤδη, δὲν θεωρεῖται ὅμως ἀρκετὸ καὶ ἀποτελεσματικό). Μᾶς ζητεῖται ἐπιτακτικά, ὡς πνευματικὰ μάλιστα τέκνα τοῦ μακαριστοῦ ἐπισκόπου μας π. Αὐγουστίνου, νὰ ἐνεργήσουμε ἐμπράκτως, δηλαδὴ νὰ διακόψουμε τὸ μνημόσυνο τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ἀρχῆς, ὅπως ἔκανε ἐκεῖνος ἐπὶ Ἀθηναγόρα. Φοβούμενοι λοιπὸν μήπως μὲ τὸ βίντεο αὐτὸ κάποιος ἐξ αἰτίας μας σκανδαλισθῇ, προβαίνουμε στὶς ἀκόλουθες ἐξηγήσεις.

Διστάζουμε νὰ ἀποτειχισθοῦμε, διότι αἰσθανόμεθα ὅτι ὑπάρχει κίνδυνος διασπάσεως.

Παρατηροῦμε καὶ τὶς διαφωνίες στὸν χῶρο τῶν ἀποτειχισθέντων, ὅπου ἐπαναλαμβάνεται δυστυχῶς ὅ,τι συνέβη καὶ συμβαίνει ἀκόμη στὸν χῶρο τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου.

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἂς κάνουμε σήμερα μιὰ πρόσθετη προσευχὴ

 Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἂς κάνουμε σήμερα μιὰ πρόσθετη προσευχὴ πρῶτον γιὰ τὸν τόπο μας, ὅπου διεξάγονται κρίσιμες ἐκλογές, ἀλλὰ καὶ μιὰ διπλῆ προσευχὴ γιὰ τὴν εἰρήνη τοῦ κόσμου, ποὺ φαίνεται ὅτι κινδυνεύει πάλι. Ὁ Χριστὸς διὰ πρεσβειῶν τῆς Παναγίας καὶ τῶν ἁγίων καὶ μὲ τὶς εὐχὲς τῶν προγόνων καὶ ἡρῴων ποὺ θυσιάστηκαν νὰ μᾶς ἐλεήσῃ γιὰ ἄλλη μιὰ φορά.

π. Λαυρέντιος 

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ 1907-2010 - π. Λαυρέντιος Γρατσίας

 Με αφορμή την εορτή του Αγίου Αυγουστίνου Επίσκοπος Ιππώνος

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ 1907-2010

ΑΝΤΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ

Ωρισμένοι σημαντικοί σταθμοί της ζωής του αγωνιστού ορθοδόξου

επισκόπου της Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

1907: Γεννιέται στις Λεύκες – Πάρου. Οι γονείς του: Νικόλαος (μικρέμπορος) και Σοφία (δασκάλα). Τον βαπτίζουν Ανδρέα.

1915-1925: Υπότροφος στο Γυμνάσιο Σύρου. Αποφοιτά με βαθμό «άριστα».

1925: Εγγράφεται στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

1929 (Δεκέμβριος): Λαμβάνει το πτυχίο με βαθμό «άριστα».

1929-1934: Μένει με τη μητέρα του στην Ίο των Κυκλάδων για μελέτη και περισυλλογή, και διδάσκει στο Δημοτικό σχολείο.

1934 (Δεκέμβριος): Μιά βροχερή ημέρα, και ενώ βαδίζει σκυμμένος, βλέπει πεσμένο κάτω ένα μικρό ταχυδρομικό φάκελλο. Σκύβει και τον παίρνει από τις λάσπες.

Αρχιμανδρίτης π. Λαυρέντιος Μ. Γρατσίας:«Αναίρεση της Εξελικτικής Δημιουργίας Exeldim» Η Ορθόδοξη θέση για το θέμα της Εξέλιξης

Αρχιμανδρίτης π. Λαυρέντιος Μ. Γρατσίας:

«Αναίρεση της Εξελικτικής Δημιουργίας Exeldim»

Η Ορθόδοξη θέση για το θέμα της Εξέλιξης

25 Ὀκτωβρίου 2014

Εισήγηση π. Λαυρεντίου Γρατσία: 

1. Πρόλογος

Η θεωρία της εξελίξεως από πλευράς θεολογικής

Κυκλοφορεῖ συχνὰ ἡ φήμη ὅτι οἱ σχέσεις Ἐκκλησίας καὶ ἐπιστήμης δὲν εἶνε φιλικές. Αὐτὸ δὲν ἀληθεύει. Ἡ Ἐκκλησία δὲν διαφωνεῖ μὲ τὴν ἐπιστήμη, ὅταν ἡ ἐπιστήμη κάνῃ τὴ δουλειά της σωστὰ καὶ μένῃ μέσα στὰ ὅρια τῆς δικαιοδοσίας της. Στὴν ὀρθόδοξη Ἀνατολὴ δὲν σημειώθηκαν κρούσματα στὶς μεταξύ τους σχέσεις.
Στὸν χῶρο τῆς ἐπιστήμης γνωρίζουμε ὅτι διατυπώνονται πολλὲς θεωρίες
ὡς τρόποι καὶ μέσα προωθήσεως τῆς γνώσεως. Καὶ κάθε θεωρία παύει νὰ εἶνε θεωρία, γίνεται ἐπιβεβαιωμένη γνῶσι καὶ ἐντάσσεται πιὰ στὶς κατακτήσεις τῆς ἐπιστήμης ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ μὲ τὶς γνωστὲς καὶ ἀποδεκτὲς ἐπιστημονικὲς μεθόδους (παρατήρησι, πείραμα) ἐπαληθεύει τὶς εἰκασίες της καὶ προσκομίζει τεκμήρια τῆς ὀρθότητός τους.
Αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ τὴ θεωρία τῆς ἐξελίξεως, τὴν ὁποία πολλοί, δίχως ἐπαρκῆ τεκμήρια, δέχονται ἀσυζητητί, χωρὶς ἀμφιβολία. Ὡστόστο ἡ ἁπλῆ λογικὴ ἀπορεῖ· Ἂν ἡ ἐξέλιξι ἦταν ἕνας γενικὰ ἰσχύων νόμος, δὲν θὰ ἔπρεπε τὰ τεκμήριά της, τὰ κρίσιμα ἀπολιθώματα δηλαδή, νὰ εἶνε ἄφθονα; γιατί λοιπὸν εἶνε τόσο σπάνια; Κινεῖ δὲ τὴν ὑποψία τοῦτο· γιὰ τὴ θεωρία αὐτὴ ὑπάρχει διεθνῶς ἰσχυρὸς ἐπιστημονικὸς ἀντίλογος καθόλου εὐκαταφρόνητος. Γιατί ἆραγε κατὰ κανόνα ὁ ἀντίλογος αὐτὸς ἀπαξιώνεται καὶ ἀποσιωπᾶται;
Ἂν μποροῦσαν ὅλοι νὰ δοῦν, ὄχι σὲ ἔντεχνα σκίτσα πάνω στὸ χαρτὶ ἀλλὰ σὲ αἴθουσες ἑνὸς μουσείου, ἀλλεπάλληλες σειρὲς ἐκθεμάτων, αὐθεντικὰ ἀπολιθώματα ζωντανῶν ὀργανισμῶν, ποὺ ν᾽ ἀρχίζουν ἀπὸ τοὺς ἀτελέστερους καὶ νὰ καταλήγουν στοὺς τελειότερους, τότε ἡ θεωρία θὰ εἶχε τεκμήρια, θὰ γινόταν γνῶσις ἐξακριβωμένη καὶ θὰ ἔπαυαν στὶς τάξεις τῶν ἐπιστημόνων οἱ διαφωνίες ποὺ τώρα ἀκούγονται. Τότε καὶ ἡ Ἐκκλησία, ποὺ ἀγαπᾷ τὴν ἀλήθεια καὶ δὲν κλείνει τὰ μάτια μπροστὰ σ᾽ αὐτήν, δὲν θὰ εἶχε κανένα λόγο νὰ ἐπιφυλάσσεται ἀπέναντι στὴν ὑπόθεσι τῆς ἐξελίξεως. Δὲν ὑπάρχουν ὅμως ὄχι πολλὲς σειρὲς τέτοιων ἀπολιθωμάτων ἀλλ᾽ οὔτε μία.

2. Αρχαία Γραμματεία

Ἀρχαία γραμματεία

Ἐξετάζοντας τὸ θέμα «Ἡ θεωρία τῆς ἐξελίξεως ἀπὸ πλευρᾶς θεολογικῆς», δὲν θὰ ἦταν ἄσκοπο νὰ βλέπαμε, ἔστω καὶ ἀκροθιγῶς - ἀντιπροσωπευτικά, μήπως ὑπάρχει μνεία ἐξελίξεως ἐκτὸς ἁγίας Γραφῆς, στὰ γραπτὰ μνημεῖα ποὺ σώθηκαν μέσα στὰ τρεῖς χιλιάδες χρόνια ἱστορικοῦ βίου τοῦ κόσμου. Μιὰ σύντομη λοιπὸν ματιὰ στὴν ἀρχαία ἐξωχριστιανικὴ γραμματεία, σὲ κείμενα σχετικὰ μὲ τὸ ζήτημα αὐτό.

Ὁ Ἀριστοτέλης εἶνε ὁ πρῶτος ποὺ διατύπωσε τὴν ἄποψι ὅτι κάθε θεωρία πρέπει νὰ συμφωνῇ μὲ τὰ γεγονότα· καὶ ἂν κάποιες παρατηρήσεις δὲν συμφωνοῦν μὲ τὴ θεωρία, πρέπει νὰ ἀλλάζουμε τὴ θεωρία καὶ ὄχι τὰ γεγονότα. Ἡ θέσι αὐτὴ ἀποτελεῖ τὸν θεμέλιο λίθο κάθε ἐπιστήμης. Ἡ συνεισφορὰ τοῦ Ἀριστοτέλη στὴν ἑδραίωσι τῆς ἐπιστημονικῆς σκέψεως ὑπῆρξε τεράστια. Αὐτὸς εἶπε ὅτι «ἡ φύσις μηδὲν μήτε ἀτελὲς ποιεῖ μήτε μάτην». Ὁ Ἀριστοτέλης (350 χρόνια πρὸ Χριστοῦ) ἔχει 4 ἔργα ποὺ ἀποτελοῦν μία μεγάλη ζῳολογία· σ᾽ αὐτὰ ὅμως δὲν ἀναφέρει τίποτε γιὰ ἐξέλιξι. 

Ὁ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος (570-490 π.Χ., δύο αἰῶνες ἀρχαιότερος ἀπ᾽ τὸν Ἀριστοτέλη) μιλάει κάπου γιὰ μία σαρδέλα (ἀφύη) ποὺ βρέθηκε ἀπολιθωμένη στὴν καρδιὰ μιᾶς πέτρας ἀπὸ τὴν Πάρο, καθὼς καὶ γιὰ ὁλόκληρες πλᾶκες (=γεωλογικὰ στρώματα) μὲ ἀπολιθώματα πάντων τῶν θαλασσίων στὰ ὀρεινὰ τῆς νήσου Μελίτης (=Μάλτας)· οὔτε αὐτὸς λέει κάτι γιὰ ἐξέλιξι (βλ. Κ. Σιαμάκη, Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ Γῆ, ἐκδ. Δόναξ, Θεσσαλονίκη 2011, σσ. 319, 328, 332-3).

Ὅπως φαίνεται, τὰ εἴδη τῶν ζωντανῶν ὀργανισμῶν στοὺς ἀρχαίους, ἐδῶ καὶ τρεῖς χιλιετίες, εἶνε ὅπως τὰ βλέπουμε κ᾽ ἐμεῖς σήμερα.

3. Η Αγία Γραφή

Ἂς ἔλθουμε τώρα στὴν ἁγία Γραφή.

Ἡ θεωρία τῆς ἐξελίξεως μιλάει γιὰ τὶς μακρὲς γεωλογικὲς περιόδους, ἑκατομμυρίων ἐτῶν, τὶς ὁποῖες προβάλλει γιὰ νὰ κάνῃ ἔτσι πιὸ πιθανὴ τὴν πρότασί της. Κατὰ τὴν ἁγία Γραφὴ ἡ μὲν προ-ανθρώπινη ἡλικία τοῦ σύμπαντος
καὶ τῆς Γῆς δὲν ἀποκλείεται νὰ εἶνε τόσο μεγάλη, ἡ μετὰ τὴν ἐμφάνισι ὅμως τοῦ ἀνθρώπου ζωή, ὅπως συνάγεται ἀπὸ τὶς γενεαλογίες καὶ τοὺς καταλόγους ὀνομάτων, δὲν φτάνει τὰ 10.000 χρόνια· κατὰ τὰ ἐπίσημα Δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸ τρέχον ἔτος (2014) εἶνε τὸ 7.522 «ἀπὸ κτίσεως κόσμου», ἀπὸ τῆς δημιουργίας δηλαδὴ τῆς ἀνθρωπότητος. Αὐτὴ εἶνε ἡ ἡλικία τοῦ ἀνθρώπου.