Πορφυρίτης: «Καί εἶπε Κύριος ἐγγίζει μοι ὁ λαός οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καί ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσι με, ἡ δέ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ ...» (Ἠσαΐας 29, 13)

«Καί εἶπε Κύριος ἐγγίζει μοι ὁ λαός οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καί ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσι με, ἡ δέ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ ...» (Ἠσαΐας 29, 13)

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, εἶναι ἕνας ἀγωνιστής Ἐπίσκοπος. Ἀπασχολεῖ ἀρκετά συχνά τά Μέσα τῆς Μαζικῆς Προπαγάνδας καί οἱ θέσεις του εἶναι ἐν πολλοῖς σύμφωνες μέ τήν ὀρθόδοξο διδασκαλία τῆς Πίστεώς μας. Ἐκεῖνο πού προβληματίζει τόν πιστό λαό, εἶναι ὅτι πολλάκις οἱ ἀπόψεις τοῦ ἀγαπητοῦ Μητροπολίτου δέν συμβαδίζουν μέ τά ἔργα του. Παρατηρεῖται μιά ἀσυνέπεια καί  σύγχυσις λόγων καί ἔργων. Τά ἐπισκοπικά χείλη δείχνουν τήν πρόθεση νά κινηθεῖ ἐμπρός ἀλλά οἱ ἐπισκοπικοί πόδες κινοῦνται σημειωτόν ἤ ὄπισθεν! Αὐτό φαίνεται καί στό θέμα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐμεῖς θά ἑστιάσουμε σέ τρία ἄλλα, σχετικά μέ τήν παναίρεση, θέματα ἐν συντομίᾳ, γιά νά μή κουράσουμε τόν ἀναγνώστη:

Πορφυρίτης: «Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καί μεγάλη σάλπιγγα τῆς ἀλήθειας»

«ἂν δὲν μὲ εἴχατε Ἐσεῖς ἐπιλέξει καὶ προτείνει γιὰ τὴν Μητρόπολη Φλωρίνης δὲν θὰ ἤμουν τώρα ἐδῶ.»

«Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καί μεγάλη σάλπιγγα τῆς ἀλήθειας»[1]

Πορφυρίτης

Ἡ ἐποχή μας ἔχει ἰδιαιτέρως ἀνάγκη ὑγιειῶν ἀνθρωπίνων προτύπων καί δή Ποιμένων. Ἀνθρώπων, φίλων τοῦ Θεοῦ· Ποιμένων πού ποιμαίνουν τό ποίμνιό τους σύμφωνα μέ τό Νόμο τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μέ τίς ἐντολές Του. Κι αὐτό, γιά νά γνωρίζουν οἱ πιστοί καί νά μήν παρασύρονται ἀπό «ἀρρωστημένες» ἀντιλήψεις συγχρόνων ἐπισκόπων καί γενικότερα ἀνθρώπων πού περιβάλλονται μέ τόν μανδύα τῆς Ἐκκλησίας. Ἕνα τέτοιο πρότυπο Ποιμένος εἶναι καί ὁ Ἅγιος πού ἑορτάζει σέ λίγες μέρες. Ἐμεῖς εἴμαστε πολύ μικροί γιά νά πλέξουμε τό ἐγκώμιό του, γι’ αὐτό θά βαδίσουμε σέ ἀσφαλῆ μονοπάτια, ἀφήνοντας ἕναν Μεγάλο νά μιλήσει γιά ἕναν Μεγάλο: Ἕναν Μεγάλο Θεολόγο, τόν Ἅγιο Γρηγόριο, γιά ἕναν «Στῦλο τῆς Ὀρθοδοξίας», τόν Μέγα Ἀθανάσιο.

«Μέγα Ἱεράρχα, ποίμαινε ἡμᾶς!...» (Στόν Μέγα Ἅγιο πού τόσο δυσφημίζεται στήν ἐποχή μας μέ τή χρήση, ἀπό τούς ὀρθοδόξους, μιᾶς καρικατούρας)

«Μέγα Ἱεράρχα, ποίμαινε ἡμᾶς!...»

(Στόν Μέγα Ἅγιο πού τόσο δυσφημίζεται στήν ἐποχή μας μέ τή χρήση, ἀπό τούς ὀρθοδόξους, μιᾶς καρικατούρας)

Πορφυρίτης  

«Πολύ μέ λυπεῖ τό ὅτι ἔχουν ἐγκαταλειφθεῖ πιά οἱ κανόνες τῶν Πατέρων καί κάθε ἀκρίβεια ἔχει φύγει ἀπό τίς Ἐκκλησίες. Φοβᾶμαι λοιπόν μήπως, καθώς ἡ ἀδιαφορία αὐτή λίγο - λίγο προχωρεῖ, φθάσει ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας σέ ὁλότελη σύγχυση.»^[1]. Ὁ Μέγας διδάσκαλος τῆς Οἰκουμένης, ὁ Ἅγιος Βασίλειος, κράτησε γερά τή σκυτάλη τῆς Πίστεως πού τοῦ παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Συστρατεύτηκε μαζί τους, πίσω τους, σάν τόν τελευταῖο στρατιώτη. Ὡς Μέγας Ἱεράρχης, γνώριζε ὅτι ἡ καταπάτηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἡ ἀθέτηση τῆς ἀκρίβειας καί ἡ «ἐγκληματική» ἀδιαφορία, ὁδηγοῦν στή ὁλοκληρωτική σύγχυση.

Φώτης Κόντογλου: Το Ράσο και τα γένια

Το Ράσο και τα γένια

Θετικά στοιχεία αυτής τής μη υποχρεωτικής πρακτικής

Φώτης Κόντογλου

Πηγή: Το ασάλευτο θεμέλιο
 

Πολλά έχουν γραφή για τα ράσα και τα γένια των κληρικών. Οι περισσότεροι απ' εκείνους που δεν τα χωνεύουνε, είναι κάποιοι που θέλουνε να φαίνουνται ελεύθεροι και νεωτεριστικά πνεύματα. Αυτοί όλοι είναι πάντα  ''πρακτικοί'' άθρωποι, που κρίνουνε τα της θρησκείας με το πρακτικό και πεζό μυαλό τους, ενώ η χριστιανική θρησκεία δεν έχει καμιά σχέση με τα πρακτικά μυαλά, γιατί είναι η βαθύτερη ποίηση, η άβυσσο της ποίησης. Η κακοδαιμονία της Εκκλησίας μας έχει την αιτία της, κατά την γνώμη μου, στο ότι λείψανε απ' αυτήν οι ποιητικές ψυχές, με την πραγματική σημαία της ποίησης, και γέμισε από ''πρακτικούς ανθρώπους", ήγουν από ξεραΐλα και το μέγα έλεος.

Πορφυρίτης: «Ἐλευθέρα καί Ζῶσα Ἐκκλησία»

Πορφυρίτης: «Ἐλευθέρα καί Ζῶσα

 Ἐκκλησία»

Μέ κάθε εὐκαιρία οἱ σύγχρονοι ἐπίσκοποι δηλώνουν ὅτι εἶναι «εἰς τόπον καί τύπον Χριστοῦ»^[1],  ὅτι ἀγρυπνοῦν γιά τό ποίμνιο, ὅτι πονοῦν γιά ὅσα θλιβερά συμβαίνουν, ὅτι πρέπει νά τούς ἐμπιστευόμαστε. Ἀπό λόγια καλά πᾶμε, καθώς στήν Ἑλλάδα «εἶσαι ὅ,τι δηλώσεις»! Ἡ ἀλήθεια ὅμως ἀπέχει παρασάγγας ἀπό τίς δηλώσεις τῶν ἐπισκόπων καί θεωροῦμε ὅτι δέν χρειάζονται περαιτέρω ἐπιχειρήματα γι’αὐτό καθώς βιώνουμε τό ἀντίχριστο κλίμα στήν ταλαιπωρημένη πατρίδα μας.

Πορφυρίτης: Γιατί συμβαίνουν οἱ θεομηνίες;

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Δέν γνωρίζουμε ἐάν ὑπάρχει κάποιο νόημα νά προσπαθοῦμε νά ὁμιλοῦμε μέ τούς πνευματικῶς κωφούς! Κυρίως, ὅταν ὁ λόγος δέν εἶναι δικός μας, ἀλλά εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Βασιζόμαστε στήν ἐλπίδα, μήπως ὑπάρξει ἀνάμεσά μας κάποιος βαρήκοος, ὁ ὁποῖος ἔχει ἄγνοια καί ὄχι ἀδιαφορία καί ἔστω ἀντιληφθεῖ κάτι τήν «ἐνδεκάτη» ὥρα. Μήπως πιστέψει τήν πραγματική αἰτία ὅλων αὐτῶν τῶν θεομηνιῶν πού βιώνουμε καί συνεχίζουμε ἀκάθεκτοι τήν κατώτερη ζωώδη συμπεριφορά. Ἀλλά νά ἀκούσουμε καί ἐμεῖς, πού τά γνωρίζουμε καί δέν ἀποφασίζουμε νά βάλουμε ἀρχή μετανοίας. Πού συνεχίζουμε νά αὐτοκτονοῦμε τήν ψυχή, ὅπως θά ἔλεγε καί ὁ μεγάλος Σέρβος ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, καί τή συνείδησή μας κομμάτι - κομμάτι, μέ κάθε ἁμαρτία πού διαπράττουμε.

Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ Ἅγιοι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου: ποιούς Ἁγίους νά ἐμπιστευόμαστε;

 

Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ Ἅγιοι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου: ποιούς Ἁγίους νά ἐμπιστευόμαστε;

Πορφυρίτης

    Μέσα στό κλίμα τῶν ἡμερῶν τό κήρυγμα τοῦ σεβασμιωτάτου Φθιώτιδος· συνδυασμός τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, τοῦ ἑορταζόμενου Ἁγίου Φανουρίου καί θεμάτων πού δημιουργοῦν ἀνησυχίες ἤ ἀπασχολοῦν τόν λαό. Μηνύματα μέ πολλαπλούς ἀποδέκτες, πάντα κατά τή δική μας ἀνάγνωση, μιᾶς καί κήρυξε σέ ναό τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καί ὁ λόγος του θά εἶχε περισσότερη δημοσιότητα, καθώς μεταδόθηκε «ἀπευθείας ἀπό τηλεοράσεως, ραδιοφώνου καί διαδικτύου»[1].

Πορφυρίτης: «Ἀρχιεπίσκοπε, Ἐπίσκοπε, ἀγαπᾷς με;»

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Ἕνα ἀπό τά σημεῖα τῶν καιρῶν εἶναι ἡ παχυλή σιωπή καί ἡ ἐπιβολή της μέ κάθε μέσο. Ὄχι βεβαίως ἐκείνη ἡ εὐλογημένη, ἡ ἁγία σιωπή πού εἶναι ἀπαραίτητη, ἀλλά ἡ δαιμονική, καί πολλάκις μετ’ ἀπειλῶν ἐπιβαλλόμενη. Φέρουμε στήν μνήμη μας, ἐκεῖνο τό «κλειστό τό στόμα», πού εἰπώθηκε ἀπό ἱερομόναχο σέ ὁμιλία του στό ἐξωτερικό^[1], ὅταν ρωτήθηκε σχετικά μέ τόν Οἰκουμενισμό. Ἀκόμη καί τή σιωπή «διά τόν φόβον τοῦ ‘‘ἐξωδίκου’’», πού ἐπικρέμαται στάς κεφαλάς αὐτῶν πού θά τολμήσουν νά ἐλέγξουν κάποιον μητροπολίτη, μέ σκοπό τήν ἐξουθένωσή των! Φαίνεται ὅτι ἡ νέα τάξη θέλει στόμα μέ «φερμουάρ», μέ «φίμωτρο».

Τά φανάρια ἀναβοσβήνουν, ὁ Χριστός εἶναι τό Φῶς!

                                         Τά φανάρια ἀναβοσβήνουν, ὁ Χριστός εἶναι τό Φῶς!

    Πορφυρίτης

     Στήν περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα πλανῶνται ἐσχάτως ὑπο-οὐράνιες ἀντιλήψεις, οἱ ὁποῖες παγιώνονται σέ κοσμικούς καί ἐκκλησιαστικούς κύκλους. Ἀντιλήψεις πού ἀφήνουν τεράστια ἐρωτηματικά, π.χ. «Το Φανάρι εἶναι πηγή φωτός^[1]», «Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο εἶναι ἐγγυητής τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας^[2]», «Ὁ Πατριάρχης εἶναι ὁ Πάπας τῆς Ἀνατολῆς^[3]»! 

ΠΟΡΦΥΡΙΤΗΣ: «Πωλεῖται ἡ Πίστις; Πωλεῖται ἡ Πατρίς; Πωλοῦνται τά παιδιά μας;» (Φωτογραφικό πανόραμα )

Σημαντικό άρθρο Προωθήστε το

Ἀδέλφια, ἄς βάλουμε ἕνα τέλος στό ραγιαδισμό πού μᾶς διακατέχει·

«Πωλεῖται ἡ Πίστις; Πωλεῖται ἡ Πατρίς; Πωλοῦνται τά παιδιά μας;»

Γράφει ο ΠΟΡΦΥΡΙΤΗΣ

Ἀδέλφια μου, πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς ἀποτίναξης τοῦ σκότους, πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς ἐλευθερίας. Ὥς πότε θά ἀνεχόμαστε τή διαστροφή καί προδοσία τῆς Πίστεώς μας, ὥς πότε θά ἀνεχόμαστε τό ξεπούλημα τῆς Πατρίδας μας καί τούς τυραννοσωτῆρες στό κεφάλι μας. «Ἀνάθεμα τήν ὥρα ποιός ὁρίζει ἐδῶ, τό ἀνάποδο βαφτίζει καί τό λέει σωστό»^[1]. Φθάνει πιά! Ἀνάθεμα στούς προσκυνημένους!

Ἀδέλφια, ἄς βάλουμε ἕνα τέλος στό ραγιαδισμό πού μᾶς διακατέχει· μᾶς φυλάκισαν σ’ ἕνα ἐπιχρυσωμένο κλουβί, μᾶς ταΐζουν, μᾶς ποτίζουν, μᾶς πετᾶνε καί καμμία δραχμή καί εἴμαστε εὐχαριστημένοι. Ἀλήθεια ὅμως, εἴμαστε εὐχαριστημένοι; Ποῦ εἶσαι Μακρυγιάννη μου! Δέ βλέπεις; Καί τήν Πατρίδα μᾶς πείραξαν, μᾶς τήν διέλυσαν, καί τήν Πίστη μας τό ἴδιο· κι ἐμεῖς οὔτε μιλᾶμε οὔτε ἐνεργοῦμε. Ἔμαθες γιατί; Διότι εἴμαστε εὐχαριστημένοι ραγιᾶδες! Εἴμαστε κιοτῆδες καί προσκυνημένοι! Εἴμαστε εὐρωπαῖοι, «ἀνήκωμεν εἰς τήν Δύσιν», μιλᾶμε γαλλικά, ἀγγλικά, παίζουμε πιάνο καί τέννις, κάνουμε γιόγκα, γιορτάζουμε τά γενέθλιά μας καί τό σατανικό χάλλοουϊν. Καί μήν ξεχνᾶμε: «τοῦ φοβιτσιάρη ἡ μάνα δέν ἔκλαψε ποτέ»!

Πορφυρίτης: Εἴμαστε ἀμετανόητοι, ἤ μήπως ἀνόητοι;

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Ἡ κλιματική ἀλλαγή ἀποτελεῖ ἄμεση ἀπειλή γιά τήν ἀγαπημένη μας Ἑλλάδα. Ἡ  γλυκυτάτη ἐαρινή καί εὐωδιαστή ἀτμόσφαιρα τῆς πατρίδας μας, πού ἐξέπεμπε ἄρωμα Ὀρθοδοξίας ἔχει μεταβληθεῖ σέ δριμυτάτη καταιγίδα, μέ ἐρεβοφόρους καί ψυχοκτόνους ρύπους. Ὁ πόθος γιά τόν πολυτίμητο Θησαυρό τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ἔσβησε καί θέριεψε ἡ ἀγάπη γιά τά σκύβαλα, τά ξυλοκέρατα, τίς λάσπες καί τήν κοπριά. Τό ψῦχος τῆς ἀμφισβήτησης πάγωσε τά πάντα! Ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;^[1].

Ἡ παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου Γενναδίου Σχολαρίου

Ἡ παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου Γενναδίου Σχολαρίου

Πορφυρίτης

Στήν ὁμιλία του^[1] κατά τήν ἔναρξη τοῦ Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου «Ἅγιος Γεννάδιος Σχολάριος μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσης», ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀναφέρθηκε στήν παρακαταθήκη πού τοῦ ἐκληροδότησε ὁ Ἅγιος Γεννάδιος, καθώς καί σέ ὅσα ἐδιδάχθη σχετικά μέ «τόν ἀληθῆ τρόπον τοῦ διαλόγου»^[2]. Πέραν τῆς κλασσικῆς φαναριώτικης διγλωσσίας τοῦ τύπου «λέγομεν τά ἁρμόδια καί πράττωμεν τά ἀναρμόδια», ἄς δοῦμε τή στάση τοῦ Ἁγίου Γενναδίου καί τί δέν ἐδιδάχθη ὁ Πατριάρχης. Μέ ἄλλα λόγια, ἄς διαπιστώσουμε ποίαν παρακαταθήκη ἔλαβε ὁ σημερινός Πατριάρχης, καθ’ ὅτι μία παρακαταθήκη παρέδωσε ὁ Χριστός, κήρυξαν οἱ Ἀπόστολοι καί ἐφύλαξαν οἱ Πατέρες.

Ὁ Ἅγιος Γεννάδιος ἦταν ἕνας ἀπό τούς ἐλαχίστους πού δέν ὑπέγραψαν στήν ληστρική ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας.

Πορφυρίτης: Τά μετέωρα βήματα πρός τήν Ψευδοένωση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνυπέγραψε άρθρο για το κλίμα με γυναίκα Αρχιεπίσκοπο

-Προσοχή σε μια…περίεργη αναφορά!

ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ: Ο αιρετικός Βαρθολομαίος ανάμεσα στην άλλη αιρετική κομπανία! --Και μια δήλωση άρνησης του Τριαδικού Θεού που προστίθεται στην άρνηση του Δόγματος περί Μίας Εκκλησίας!!! (agonasax.blogspot.com)

Του Μανώλη Κείου  ΕΔΩ

Μετά τους Ουνίτες ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος συναντήθηκε χθες και με γυναίκα Επίσκοπο!!!
 

Κατά τα άλλα το πρόβλημα της Ορθοδοξίας είναι η διαίρεση στο ουκρανικό….

Η συνάντηση έλαβε χώρα στην Ουψάλα, με την Αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας της Σουηδίας Antje Jackelén και τα μέλη της Επισκοπικής Συνέλευσης Σουηδίας.
Η Αρχιεπίσκοπος Ουψάλας και πάσης Σουηδίας παρέθεσε δεξίωση προς τιμήν του ενώ ο κ. Βαρθολομαίος και η γυναίκα Αρχιεπίσκοπος υπέγραψαν κείμενο για την κλιματική αλλαγή, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδα Dagens Nyheter στις 24 Σεπτεμβρίου 2019.

                 ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ

============================================================

====================================================================

Πορφυρίτης: Τά μετέωρα βήματα πρός τήν Ψευδοένωση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Ἡ ψευδοένωση τῶν Οἰκουμενιστῶν εἶναι προσυμφωνημένη καί προσχεδιασμένη σέ ἐπίπεδο ἐκκλησιαστικῶν ἀρχῶν. Πρέπει ὅμως, μέ κάποιον τρόπο νά περάσει «ἀνώδυνα» καί στόν λαό, χωρίς αὐτός νά καταλάβει τό μέγεθος τῆς φοβερῆς προδοσίας πού συντελεῖται! Πρός αὐτήν τήν κατεύθυνση γίνονται κάποια πρακτικά βήματα, ἀργά καί σταθερά, οὕτως ὥστε νά ἐπιτευχθεῖ ὁ στόχος τῶν γνωστῶν σκοτεινῶν δυνάμεων. Κάποια ἀπό αὐτά εἶναι καί τά ἑξῆς:

Πορφυρίτης: «Ἡ ἀλήθεια καί ἡ Ἀλήθεια»!

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

 

Εἰσῆλθαν γιά τά καλά, οἱ διοικοῦντες τίς τοπικές ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, στόν ἀνάποδο καί ἀπατηλό κόσμο τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων! «Ἑνότητα!», κραυγάζουν καί σπέρνουν τή διχόνοια, προσπαθώντας νά κατισχύσουν τήν Ἐκκλησία τῆς Ὁποίας «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν»! (Ματθ. 16, 18). 

 

Τά ἀποτελέσματα, κραυγάζουν καί αὐτά διά τῶν γεγονότων: αἱματηροί διωγμοί ἐναντίον τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, διχασμός στήν Ἀφρική ἀπό τήν εἰσχώρηση τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας[1], «οἰκογενειακές» ὑποθέσεις μεταξύ ἑλληνόφωνων καί σλαβόφωνων, πεζοδρομιακή καί ποδοσφαιρική «θεολογία» τοῦ τύπου: «σκασίλα...», «Ἐγώ εἶμαι ὁ πρῶτος στή σειρά κι ἐσύ ὁ πέμπτος»[2] «Ἐγώ εἶμαι ἡ Μητέρα, ἐσεῖς εἶστε θυγατέρες» ἤ ἀγώνας μεταξύ «Ἑλλάδας – Ρωσίας»... Ἐπιπλέον, στόν ἀνάποδο κόσμο, οἱ φορεῖς ἐτεροδιδασκαλιῶν παρουσιάζονται ὡς φορεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως!

Πορφυρίτης: Εὐτυχῶς, ὁ Ἀρχηγός καί Πρῶτος τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι θνητός!

Πορφυρίτης: Εὐτυχῶς, ὁ Ἀρχηγός καί Πρῶτος τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι θνητός!

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

 

Ὁ στόχος πού ἔθεσε γιά τό νέο πολιτικό ἔτος ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος, εἶναι ὄντως ὁ ὡραιότερος, ἁγιοπνευματικός: «Αὐτὸ τὸ ἔτος, ἂς ὑποσχεθοῦμε στὸν ἑαυτό μας κάτι διαφορετικό, ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τοῦ μεγάλου Βασιλείου ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ἂς γίνουμε θεοφόροι, κινούμενοι πρὸς τὴ θέωση, παρὰ τὴν ἀναξιότητα καὶ τὶς ἀδυναμίες μας.»[1]. Προκαλεῖ ἐντύπωση ἡ ρήση αὐτή, ἑνός ἀνθρώπου πού ὅλα αὐτά τά χρόνια ἔχει κατασκανδαλίσει τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ, φροντίζοντας ἐπιμελλῶς νά πραγματοποιηθοῦν «μέχρι κεραίας» οἱ μιαροί στόχοι τῆς παναιρέσως τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Μήπως μετανόησε ἤ εἶναι ἡ συνηθισμένη διγλωσσία τῶν οἰκουμενιστῶν; (Ἄλλωστε, ὁ ἀρχέκακος ὄφις ἔχει διχαλωτή γλῶσσα!)

Εὐτυχῶς, ὁ Ἀρχηγός καί Πρῶτος τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι θνητός!

Πορφυρίτης

Ὁ στόχος πού ἔθεσε γιά τό νέο πολιτικό ἔτος ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος, εἶναι ὄντως ὁ ὡραιότερος, ἁγιοπνευματικός: «Αὐτὸ τὸ ἔτος, ἂς ὑποσχεθοῦμε στὸν ἑαυτό μας κάτι διαφορετικό, ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τοῦ μεγάλου Βασιλείου ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ἂς γίνουμε θεοφόροι, κινούμενοι πρὸς τὴ θέωση, παρὰ τὴν ἀναξιότητα καὶ τὶς ἀδυναμίες μας.»^[1]. Προκαλεῖ ἐντύπωση ἡ ρήση αὐτή, ἑνός ἀνθρώπου πού ὅλα αὐτά τά χρόνια ἔχει κατασκανδαλίσει τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ, φροντίζοντας ἐπιμελλῶς νά πραγματοποιηθοῦν «μέχρι κεραίας» οἱ μιαροί στόχοι τῆς παναιρέσως τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Μήπως μετανόησε ἤ εἶναι...

ἡ συνηθισμένη διγλωσσία τῶν οἰκουμενιστῶν; (Ἄλλωστε, ὁ ἀρχέκακος ὄφις ἔχει διχαλωτή γλῶσσα!)

«Τό ἀποτύπωμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου!»

Υπακοή  στις ΗΠΑ

       «Τό ἀποτύπωμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου!»

Γράφει ο Πορφυρίτης

 Κοιτάζοντας στόν καθρέπτη τῆς ἐποχῆς μας, τόν ὁποῖο ὑψώνει ἀπέναντί μας ὁ μέγιστος τῶν Ἀποστόλων, Παῦλος, φρίττουμε μέ τήν κατάντια μας, καθώς βλέπουμε να εἴμαστε (οἱ περισσότεροι) ἄνθρωποι ὅλα αὐτά πού περιγράφει στόν Τιμόθεο γιά τά ἔσχατα. Μεταξύ αὐτῶν: φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, ἀσεβεῖς, διαβολεῖς, ἄγριοι, προδότες, φιλήδονοι καὶ ὄχι φιλόθεοι, εὐσεβιστές, διεφθαρμένοι στὸ μυαλό, ἀνάξιοι τῆς Πίστεως. ᾿Αλλὰ δὲν θὰ προκόψουμε περισσότερο. Διότι ἡ ἀφροσύνη μας θὰ γίνει ὁλοφάνερη σὲ ὅλους^[1]. Καί παραφράζοντας τά λόγια τοῦ μέγιστου τῶν Ἁγίων Πατέρων, Ἰωάννη Χρυσοστόμου, θά λέγαμε «Οὐκ ἐκ τῆς προφητείας ἡ ἀποστασία τῶν ἐσχάτων καιρῶν, ἀλλ' ἐκ τῆς ἀποστασίας ἡ προφητεία»^[2].

«Ἡ πολιτική δέν ἔχει τίποτε τό κοινόν μέ τήν ἠθικήν» «Τά ἔργα ὅσων συνεργάζονται μέ τόν διάβολο, ἀναπόφευκτα θά εἶναι σατανικά!»

 

«Ἡ πολιτική δέν ἔχει τίποτε τό κοινόν μέ τήν ἠθικήν»

«Τά ἔργα ὅσων συνεργάζονται μέ τόν διάβολο, ἀναπόφευκτα θά εἶναι σατανικά!»

Πορφυρίτης

«Ἡ πολιτική δέν ἔχει τίποτε τό κοινόν μέ τήν ἠθικήν[1]. Ἡ Κυβέρνησις, ἥτις ἀφίνεται νά ὁδηγῆται διά τῆς ἠθικῆς, δέν εἶναι πολιτική καί ἑπομένως ἡ ἐξουσία της εἶναι εὔθραυστος.»[2]. Αὐτά ἀναγράφονται περί τῆς πολιτικῆς, στό Α΄ κεφάλαιο τῶν Πρωτοκόλλων τῶν «Σοφῶν τῆς Σιών», στά πρακτικά δηλαδή τοῦ συνεδρίου τῶν Σιωνιστῶν, στήν Bâle τῆς Ἐλβετίας τό 1897.[3]

«Κήρυγμα (ὑποθετικό καί μυθοπλαστικό) τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου» [μέ Ψηφίδες μυθοπλαστικῆς πραγματικότητος]

 

“Φόνος γαρ εστι ψυχής, ψευδοδοξίας παραδοχή” (Μεγάλου Βασιλείου PG. 30, 525).

ΣΧΟΛΙΑ

Λυκούργος Νάνης

«Κήρυγμα (ὑποθετικό καί μυθοπλαστικό) τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου»

[μέ Ψηφίδες μυθοπλαστικῆς πραγματικότητος]

Ἐπιμέλεια-Μυθοπλασία: Πορφυρίτης

«Νέοι καί νέες,

Εἶστε τά ἄνθη τῆς φυλῆς, ὅπως θά ἔλεγε καί ὁ σοφός Ἕλληνας Κοραὴς, καί καλεῖσθε νά ἀνταποκριθεῖτε στίς σύγχρονες προκλήσεις καί προσκλήσεις μιᾶς νέας ἐποχῆς, ὅπου κυριαρχεῖ τό σύγχρονο τεχνολογικό καί ἐπιστημονικό πνεῦμα καθώς καί ὁ ἐκσυγχρονισμένος θεολογικός λόγος. Ἡ κάθε ἐποχή ἔχει τά δικά της προβλήματα καί ἡ Ἐκκλησία πρέπει νά ἀναπροσαρμόζει τή διδασκαλία της, νά ἀφουγκράζεται τοὺς χριστιανοὺς, τί λένε, ποιὸ θεωροῦν σωστό. Ἀκόμα καὶ ἂν αὐτὸ ποὺ οἱ χριστιανοὶ μας θεωροῦν σωστό, ἀκόμα καὶ ἂν εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, ἐμεῖς θὰ ὑπερασπιζόμαστε αὐτὸ ποὺ λένε οἱ χριστιανοί μας, γιατί οἱ Χριστιανοὶ μας ἔφτιαξαν τὸ Εὐαγγέλιο, δὲν ἔφτιαξε τὸ Εὐαγγέλιο τὴν Ἐκκλησία.

Πορφυρίτης: «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος· ἅγιος»! (1) (Ἀφιερωμένο στά 12 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση ἑνός Ἁγίου)

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

 

«Μοναδική ὑπῆρξε στά ἑλληνικά ἐκκλησιαστικά πράγματα ἡ περίπτωση τοῦ μητροπολίτη Φλώρινας Αὐγουστίνου Καντιώτη...»[1]. Πράγματι, ὁ μακαριστός πατήρ Αὐγουστίνος Καντιώτης ἄφησε «ἐποχή» στά ἑλληνικά ἐκκλησιαστικά χρονικά. Τό ἀκέραιο τοῦ χαρακτῆρος του, τό θυσιαστικό του πνεῦμα καί ἡ ἀγάπη του γιά  Χριστό καί Εὐαγγέλιο, τόν ὁδήγησαν σέ πολλές περιπέτειες ἐπί γῆς. Τό ἀγωνιστικό του φρόνημα, οἱ ἐνέργειές του γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως, τῆς Πατρίδος καί τοῦ ἀνθρώπου καί γενικότερα ὅλος ὁ βίος του, ἀποτέλεσαν μέ βεβαιότητα τήν ἀπόδειξη, γιά τούς μέν πιστούς ὅτι εἶναι ἕνας μεγάλος ἅγιος, γιά δέ ὅλους τούς ἄλλους ὅτι εἶναι «φονταμενταλιστής»[2], ὁ «Χομεϊνί τῆς Μακεδονίας»[3]!

 

«Αὐτός ὁ ἱεράρχης στηλίτευσε ἔντονα, ἔως εἰσαγγελικοῦ βαθμοῦ, τά κακῶς κείμενα τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί πολιτικῆς ζωῆς τῆς χώρας. Φάνηκε στήν περίοδο τῆς δικτατορίας περισσότερο νά ἐνδιαφέρθηκε γιά θέματα ‘‘ἠθικῆς’’ καί πιστῆς τήρησης τῶν Ἱερῶν Κανόνων, παρά γιά τήν καταπίεση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Οἱ ὀργανώσεις τοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη καί ὁ ἴδιος ἐκδήλωσαν τίς πλέον ἐμφανεῖς τάσεις φονταμενταλισμοῦ στά πλαίσια τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας...»[4].