ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ

Οἱ παλιοί ἔλεγαν «παχεῖα γαστήρ λεπτόν οὐ τίκτει νόον». Ἡ παχιά κοιλιά χοντραίνει καί τήν σκέψη.

Ἡ παχυσαρκία δέν ζημιώνει μόνο τήν καρδιά καί δέν φέρνει μόνο καί ἄλλες ἀρρώστιες, ἀλλά ζημιώνει καί τήν σκέψη, ζημιώνει καί τήν προσευχή. Νά νιώθεις κατάνυξη στήν προσευχή χορτάτος, δέν μπορεῖς.

Ἡ νηστεία εἶναι μιά δουλαγώγηση τῆς σάρκας. Ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί δέν φθονοῦμε τήν σάρκα. Δέν εἶναι κακή, ἁμαρτωλή ἡ σάρκα. Ἀλλά ὅμως ἡ ἀδυναμία μας τήν κάνει ἁμαρτωλή. Καί ἡ ἁμαρτωλή σάρκα σκοτώνει τήν ψυχή. Αὐτός πού θέλει νά ζήσει σαρκική ζωή, καταστρέφει τήν ψυχή του. Γι’ αὐτό καί ἡ εὐδαιμονία εἶναι καταστροφή τῆς ψυχῆς.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ: Ἡ ἀρετή τῆς νηστείας

(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα Κυριακῆς τῆς Τυροφάγου, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

Κατά τήν Κυριακή τῆς Τυροφάγου, καί στά δύο ἀναγνώσματα, καί στό εὐαγγελικό καί στό ἀποστολικό, γίνεται λόγος γιά τήν μεγάλη σημασία πού ἔχει ἡ ἀρετή τῆς νηστείας.

«Περὶ καταλύσεως τοῦ Δωδεκαημέρου».Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

                            

«Περὶ καταλύσεως τοῦ Δωδεκαημέρου»

Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀπόσπασμα 26/12/2021

…Ὅλα αὐτὰ δηλαδὴ πᾶνε πακέτο: εἰδωλολατρία, ἀποστασία ἀπὸ τὸν Θεό, αἵρεσις καὶ ἀνηθικότητα, σαρκικὰ ἁμαρτήματα. Νὰ ποιὰ ἀπώλεια μπορεῖ νὰ προξενήσει στοὺς Χριστιανούς ἡ κατάλυσις τοῦ Δωδεκαημέρου εἰς πάντα. Τὸ ὅτι ὅμως δὲν κάνουν καλὰ ὅσοι καταλύουν τὶς Τετάρτες καὶ Παρασκευὲς τοῦ Δωδεκαημέρου χωρὶς νὰ συναγελάζονται μὲ Ἀρμένιους, ἄς τὸ ἀναγνώσει ὅποιος θέλει καὶ στὸ Ὡρολόγιο καὶ στὴν ἑρμηνεία τοῦ 69ου Ἀποστολικοῦ Κανόνα στὸ δικό μας Πηδάλιο. ( Αὐτὸ γιὰ νὰ τὸ καταλάβουμε, μπορεῖ κανεὶς νὰ πάει νὰ τὸ βρεῖ στὸ *Πηδάλιο*, ὑπάρχει ἡ ἑρμηνεία τοῦ *69ου Ἀποστολικοῦ Κανόνος*) .

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ - Μεγάλη Προσοχή σε αυτή την Νηστεία - ΜΗΝ ΤΑ ΦΑΤΕ ΑΥΤΑ !!!

 Μικρό Νηστειοδρόμιο - Οι νηστείες της Εκκλησίας μας

Γενικός κανόνας της νηστείας, είναι ότι απαγορεύεται η κατανάλωση τροφών που έχουν αίμα, δηλαδή κρέας και ψάρι, ενώ παράλληλα απαγορεύονται τα γαλακτοκομικά (γάλα-γιαούρτι-τυρί-βούτυρο), τα αβγά και το λάδι (αν και όχι η ελιά) και το κρασί. Για την ακρίβεια, από λάδι και οίνο απέχουμε όχι μόνο Τετάρτες και Παρασκευές αλλά από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή. Το λάδι και ο οίνος επιτρέπεται μόνο τα Σάββατα και τις Κυριακές. Αν ορισμένοι πρέπει να τρώνε λάδι και άλλες ήμερες (Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη), αυτό θα πρέπει να γίνεται μό­νο για συγκεκριμένους λόγους («δι” άσθένειαν σωματικήν») και ύστερα από έγκριση του Πνευματι­κού τους.

Νηστίσιμα φαγητά (argiro.gr)

https://www.youtube.com/watch?v=9WxfmpP_4QE

Μικρό Νηστειοδρόμιο - Οι νηστείες της Εκκλησίας μας

Αὐτό εἶναι ἡ ἁγία νηστεία! Εἶναι ἕνας τεράστιος προβολέας, ὁ ὁποῖος στέκεται στόν δρόμο τῆς ζωῆς μας...

                                   

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς


Νά νικοῦμε τήν ἁμαρτία ὄχι χάριν τοῦ ἄλλου, ἀλλά χάριν ἡμῶν τῶν ἰδίων.
Διότι, νά ξέρῃς, ἡ κάθε ἁμαρτία σου εἶναι πολεμιστής τοῦ διαβόλου.
Κάθε ἁμαρτία πού ἐσύ ἀγαπᾶς, πού κρατᾶς μέσα σου –φανερά ἤ κρυφά, τό ἴδιο κάνει– εἶναι τό δόρυ τοῦ διαβόλου, ἀήττητο φοβερό ὅπλο.

Ἡ νηστεία στήν Ἁγία Γραφή

Φώτιος Μιχαήλ

Ἡ νηστεία εἶναι ἡ πρώτη ἐντολή τοῦ Θεοῦ στόν Ἀδάμ. Οἱ πρωτόπλαστοι ἔχασαν τόν Παράδεισο λόγῳ ἀνυπακοῆς στήν ἐντολή τῆς νηστείας.

 Ὁ προφήτης Ἠσαΐας λέγει: «ὅταν νηστεύουμε, νά ἀποφεύγουμε κάθε διαμάχη καί ἔριδα καί ἐπίσης νά καταργοῦμε κάθε σύνδεσμο ἀδικίας».

Ὁ Μωϋσῆς, πρίν ἀνεβεῖ στό ὄρος Σινά γιά νά παραλάβει τίς Δώδεκα Ἐντολές, ἐνήστευσε ἐπί σαράντα ἡμέρες. 

Ἡ νηστεία εἶναι πολύτιμον δῶρον τοῦ Θεοῦ

Μέ τήν Καθαρὰ Δευτέρα ἀρχίζει ἡ νηστεία τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, ὡς ἀναγκαῖο μέσον γιὰ τὴν πνευματική μας πρόοδο καὶ γενικότερα τὴν ψυχοσωματική μας ὠφέλεια. Ὁ Μ. Βασίλειος μᾶς ἀπαριθμεῖ τὶς ὠφέλειές της: «Πολύτιμο δῶρο τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ νηστεία, θεσμὸς πανάρχαιος, ποὺ διατηρήθηκε σὰν πατρικὴ κληρονομιὰ κι ἔφτασε μέχρι τὶς μέρες μας. Δεχθεῖτε τη λοιπὸν μὲ χαρά. Δεχθεῖτε οἱ φτωχοὶ τὴ σύντροφό σας. Δεχθεῖτε οἱ ὑπηρέτες τὴν ἀνάπαυσή σας. Δεχθεῖτε οἱ πλούσιοι αὐτὴ ποὺ σᾶς σῴζει ἀπὸ τὸν κίνδυνο τοῦ κορεσμοῦ καὶ νοστιμίζει ὅσα ἡ συνεχὴς ἀπόλαυση ἀνοσταίνει.

Δημήτριος Παναγόπουλος: Η λευκή νηστεία

Η νηστεία που κάνουμε την βδομάδα της Τυροφάγου (αυτήν την εβδομάδα που δισνύουμε), λέγεται λευκή νηστεία και έχει σαν σκοπό να προετοιμάσει τον άνθρωπο στη δύσκολη νηστεία της Σαρακοστής. 

 

Τη βδομάδα αυτή, μόνο κρέας δεν τρώμε. Όλα επιτρέπονται εκτός από το κρέας. Και τα γαλακτομικά επιτρέπονται. 

 

Κάτι παρόμοιο είχε πει και ο Θεός στους Πρωτοπλάστους. Από όλα τα δέντρα μπορείτε να φάτε, εκτός από ένα. 

Μας κάνει τώρα ένα τεστ ο Κύριος και μας λέει:

Η Νηστεία της Παναγίας ή του Δεκαπενταύγουστου

 

 

 

 Λάδι όχι, ελιές ναι· γιατί;

 † Ιωάννης Φουντούλης, καθηγητής της Λειτουργικής

«Γιατί σε καιρό νηστείας νηστεύουμε το λάδι και τα ψάρια και τρώμε ελιές και αυγοτάραχο;» Η παλιά και αληθινή νηστεία συνίσταται στην πλήρη αποχή τροφής ή στην ξηροφαγία. Επειδή όμως αυτή δεν είναι δυνατόν να τηρηθεί στις μεγάλες περιόδους των νηστειών του εκκλησιαστικού έτους, λόγω δύσκολων συνθηκών ζωής ή έλλειψης ζήλου, έχουν στην πράξη επινοηθεί διάφορες διευκολύνσεις, ώστε να είναι δυνατή η εφαρμογή της νηστείας από όλους τους πιστούς.

Νηστεία των Χριστουγέννων και το σαρανταλείτουργο (που οι ταγοί μας στερούν)

Πώς νηστεύουμε και τι είναι το Σαρανταλείτουργο

Δεύτερη μακρά περίοδος νηστείας μετά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η νηστεία των Χριστουγέννων, γνωστή στη γλώσσα του ορθόδοξου λαού μας και ως σαρανταήμερο. 

Αρχίζει την 15η Νοεμβρίου και λήγει την 24η Δεκεμβρίου.

Η νηστεία του Σαρανταημέρου των Χριστουγέννων γίνεται ως εξής:Ἀπό 15 έως 21 Νοεμβρίου κατάλυσις ελαίου, εκτός Τετάρτης και Παρασκευής.

Την 21 Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, κατάλυσις ιχθύος όποια ημέρα και αν τύχη.

Πιό πολλοί οι πειρασμοί!

Tο τέλος του διαβόλου και η σαρακοστή

Ο δε διάβολος, ὅσον περνᾷ ὁ καιρός κάι φθάνει τό τέλος του, τόσον πολεμεῖ καί βιάζεται μέ ἄκραν μανίαν ὅλους νά μᾶς κολάσῃ.Τώρα πρό παντός τήν Μεγάλη Σαρακοστήν πού μᾶς ἔρχεται, πολλούς πειρασμούς κάι πολλάς ταραχάς κινοῦν κατ’ ἐπάνω μας οἱ παμμόχθηροι δαίμονες.Ἐπειδή καί ἡμεῖς κατ’ αὐτόν τόν καιρόν τούς θλίβομεν περισσῶς μέ νηστείαν καί προσευχή, γίνονται καί αὐτοί καθ’ ἠμῶν ἀγριώτεροι. Φρόντισε λοιπόν νά κερδίσῃς στεφάνους εἰς τό στάδιον αὐτό τῆς ἀθλήσεως. Πρέπει νά γίνῃς γενναιότερος. Νά παραταχθῇς στῆθος πρός στῆθος πρός αὐτούς τούς ἀσάρκους. Μήν τούς φοβῆσαι….”∽ Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής † Έκφρασις Μοναχικής εμπειρίας ΙΣΤ΄

Επιτρέπεται όταν νηστεύουμε να καταλύουμε υποκατάστατα εδέσματα;

  

      Έγινε πλέον της μόδας, συνήθεια, έξη! Κατά τη διάρκεια της Νηστείας, οι πιστοί, στην προσπάθειά τους να κάμνουν όσο λιγότερο ανώδυνη και ακούραστη την άσκησή τους, εφεύραν νηστήσιμα υποκατάστατα άλλων αρτήσιμων φαγητών, που, πλέον, ως υποκατάστατα μπορούν να τα καταλύσουν χωρίς να τους τύπτει η συνείδησή τους. Νηστήσιμο τυρί, νηστήσιμο γάλα, σόγια κ.ά. Και τότε, ερωτώ: ποιο το νόημα της Νηστείας και της άσκησης; Νηστεία, πέραν της λήψης ξηράς τροφής (ανάλογα βέβαια, με την ευλογία του πνευματικού και τις σωματικές - παθολογικές ιδιαιτερότητες ενός εκάστου), σημαίνει άσκηση, στέρηση. Να σου λείψει κάτι, να το στερηθείς, να το επιθυμήσεις και να αγωνίζεσαι να εγκρατευτείς, να συγκρατηθείς! Διαφορετικά, εάν κατά τη διάρκεια της Νηστείας τα έχουμε όλα, ένα είναι σίγουρο: όχι μόνο δε νηστεύουμε, αλλά λοιδορούμε τον εαυτό μας και τον Ουρανό. Βέβαια, σε αυτό έχει ευθύνη και μερίδα των πνευματικών, όσοι δίδουν ευλογία στους πιστούς να κατασθίουν αυτά τα υποκατάστατα. Επιτρεπτό είναι, ηθικό δεν είναι και πνευματικό. Σε διαφορετική περίπτωση που κάποιος συνεχίζει να κατασθίει υποκατάστατα κρέατος και γαλακτοκομικών σε περίοδο νηστείας, τότε, έχω την αίσθηση, καιρός είναι να βρει και έναν υποκατάστατο χριστό για  να λατρεύσει!

πηγή

Ὁμιλία εἰς τὴν Β΄Κυριακὴ Νηστειῶν Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Ἡ (νηστεία εἶναι) ὁδός, μέ τήν ὁποία ἐσύ καί ἐγώ βαδίζουμε πρός τήν Ἀνάστασι. Τήν ἀνάστασι τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς. Ναί. Καί ἐσύ καί ἐγώ. Γι’ αὐτό ἡ νηστεία εἶναι θαυμαστή. Γιατί εἶναι ἕνας δρόμος. Γιά ποῦ; Γιά τήν Ἀνάστασι. Καί λοιπόν, αὐτό τί σημαίνει; Σημαίνει Ἀνάστασι – νίκη κατά τοῦ θανάτου· Ἀνάστασι – νίκη κατά τῆς ἁμαρτίας· Ἀνάστασι – νίκη κατά τοῦ διαβόλου. Αὐτό εἶναι ἡ νηστεία!

Σέ ἕνα θαυμάσιο στιχηρό αὐτῶν τῶν ἡμερῶν ψάλλαμε καί προσευχηθήκαμε: «Ἀκολουθήσωμεν τῷ διά νηστείας ἡμῖν, τήν κατά τοῦ διαβόλου νίκην ὑποδείξαντι, Σωτῆρι, τῶν ψυχῶν ἡμῶν» (Πέμπτη Α΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, Ἀπόστιχα Ἑσπερινοῦ)...

Νηστεία – νίκη κατά τοῦ διαβόλου. Νά ἡ καλή εἴδησι, πού ὁ Κύριος μᾶς ἔφερε. Θέλεις νίκη κατά τῆς ἁμαρτίας; Θέλεις νίκη κατά τοῦ ἐφευρέτου τῆς ἁμαρτίας, κατά τοῦ ἰδίου τοῦ διαβόλου; Ὁρίστε, ἡ νηστεία –λέγει ὁ Σωτήρ.

Η ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

 

Μερικοί χριστιανοί ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ νηστεία εἶναι ἀρχαία διάταξη ἡ ὁποία ὅμως στίς μέρες μας δέν ἔχει καμμία ἰσχύ. Ὡστόσο ἡ νηστεία εἶναι ἀρχαῖο δῶρο πού δέν παλιώνει καί δέν γηράσκει. Εἶναι ἕνας νόμος πού συνεχῶς ἀνανεώνεται, ἀνθίζει πάντοτε γιά νά φέρει ὥριμους καρπούς.

Πότε ὅμως ἡ ἐντολή τῆς νηστείας δόθηκε στόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό; Ἡ νηστεία εἶναι ἡ πρώτη ἐντολή τοῦ Θεοῦ πρός τόν Ἀδάμ. Ἀπό τότε πού ὁ Θεός εἶπε στούς πρωτοπλάστους τά ἀθάνατα λόγια «Ἀπό τό δένδρο τῆς γνώσεως καλοῦ καί κακοῦ οὗ μή φάγητε» (Γεν. 2, 17) μπῆκε στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ νηστεία. Αὐτό, «τό δέν θά φάγετε» εἶναι νομοθεσία νηστείας καί ἐγκρατείας. Ἄρα δέν εἶναι, ὅπως ἴσως νομίζουν πολλοί ἀρχή τῆς νηστείας ἡ δεκάτη μέρα τοῦ ἕβδομου μήνα τῶν Ἑβραίων, δέν εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ ἐξιλασμοῦ. Ἡ ἀρχή τῆς νηστείας ἀνάγεται στόν παράδεισο. Ἄν ἡ Εὔα εἶχε νηστεύσει καμία ἀνάγκη δέν θά εἴχαμε ἀπ' αὐτή τή νηστεία. «Διότι δέν ἔχουν ἀνάγκη ἰατροῦ οἱ ὑγιεῖς, ἀλλά οἱ ἄρρωστοι» (Ματθ. 9, 12). Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὡς ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων γνωρίζει ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά σωθεῖ ἀπό τήν ἁμαρτία χωρίς δυο ὅπλα. Τήν προσευχή καί τή νηστεία. «Τοῦτο τό γένος, εἶπε ἄλλοτε ὁ Κύριος, οὐκ ἐκπορεύεται εἰμή ἐν προσευχῆ καί νηστεία».

Ἡ νηστεία ἀδελφέ μου εἶναι ἐντολή τοῦ θεοῦ, στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Η νηστεία ἔχει δύο ὄψεις : ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ.

Ἡ μέν φυσική νηστεία, ὑπονοεῖ τήν ἀποχή ἀπό πλούσιες τροφές ὅπως γαλακτερά προϊόντα, αὐγά καί κάθε εἴδους κρεάτων. Ἡ δέ πνευματική νηστεία, ἀποτελεῖ τήν ἀποχή μας ἀπό κακές σκέψεις, ἐπιθυμίες , πράξεις καί πάθη γενικότερα.

Είναι η νηστεία μας Ορθόδοξη ή έγινε κι αυτή εκκοσμικευμένη και ...Οικουμενιστικές προσποιήσεις και εφευρέσεις;

Ἀρτύσιμη νηστεία;

Η ερώτηση αυτή απευθύνεται σε όλους μας και κυρίως, σε όσους και όσες νηστεύουν. Είναι γεγονός πως η εγκράτεια στο φαγητό είναι πολύ δύσκολη, ειδικά στην εποχή μας. Πολύς κόσμος, ακόμα και άνθρωποι που είναι πιστοί Χριστιανοί, δεν μπορούν να αντέξουν τις Νηστείες όπως επιτάσσει η παράδοση της Εκκλησίας μας κι έτσι, με διάφορους τρόπους προσπαθούν να τις…ελαφρύνουν.

Με ποιους τρόπους; Καταρχήν, κάνοντας «οικονομία» σε διάφορα φαγητά που – αν και μη νηστίσιμα – τρώνε. Φυσικά, όταν συντρέχει λόγος υγείας ο Πνευματικός συνήθως δίνει την Ευχή του για να γίνει κατάλυση σε αρτύσιμα. Άλλωστε, η ίδια η Εκκλησία έχει καθιερώσει αυτή η «οικονομία» να γίνεται σε λογικά πλαίσια, αναγνωρίζοντας πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες σωματικές αντοχές και δυνάμεις.

Το χειρότερο όμως, κατά την γνώμη μου, που γίνεται σε αυτούς τους «τρόπους ελάφρυνσης» της Νηστείας, είναι τα διάφορα «νηστίσιμα» υλικά που έχουν καθιερωθεί στο νηστίσιμο τραπέζι μας, κυρίως τα τελευταία χρόνια: Αναφέρομαι σε διάφορες νηστίσιμες…εφευρέσεις όπως το φυτικό τυρί, το φυτικό βούτυρο, το φυτικό λάδι, οι φυτικές κρέμες γάλακτος κι ένα σωρό άλλα τέτοια «φυτικά», από υποκατάστατα του κρέατος μέχρι σοκολάτες!

''Το Γένος ενήστευε, το Γένος εγνώριζε...''

 
Ο Ρωμηός επι Τουρκιάς γνωρίζει Τετάρτη και Παρασκευή, ξέρει να κάνει μετάνοιες, λειτουργείται κάθε Κυριακή, προσεύχεται, ευλογεί και ευλογείται, μιλάει στα παιδιά του για Θεό, κάνει τον σταυρό του γεμάτον και ολόκληρον – αρχοντικόν σταυρόν, όχι τσιγκούνικον, κι έτσι μπουζούκικον. 

(Το Κρυφρυφαίου Έλληνα ζωγράφου του 19ου αιώνα Νικολάου Γύζη.)

''Το Γένος ενήστευε, το Γένος εγνώριζε...''

 
Φαίνεται ότι κάποτε ενήστευες και σήμαινε ότι είσαι Ρωμηός... Αν δε νήστευες Τετάρτη και Παρασκευή, εσήμαινε ότι είσαι Τούρκος...

Ετούτο δεν είναι υπερβολή, ήταν ένας τόπος κοινός στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, και τούτο το βλέπουμε ξεκάθαρα στο έργο του Φωτάκου: «Ο Βίος του Παπαφλέσσα».

Όταν έφτασε ο Φλέσσας στο Άργος, ο αδελφός του Νικήτας τού άλλαξε τα φορέματα, τού φόρεσε τούρκικα καλιοντσίτικα και τον όπλισε ως Τούρκο, καθώς και τους άλλους που είχε μαζί του ο Παπαφλέσσας. Προφανώς, έγινε αυτό, για λόγους ασφαλείας, που θα λέγαμε σήμερα...

ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΗΣΤΗΣΙΜΟ.

ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Σ᾽ ἕνα πολὺ πρακτικὸ θέμα, τί εἶναι καὶ δὲν εἶναι νηστήσιμο ἀπὸ τὰ τυποποιημένα προϊόντα, ἔρχεται νὰ βοηθήσει ἡ κατωτέρω διαφωτιστικὴ συνεργασία ποὺ ἔστειλε ἀναγνώστρια τῆς «ΧΡΙΣΤ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ».

Νηστεία: Μία πρακτικὴ προσέγγιση 

.        Διανύουμε καὶ φέτος τὴν εὐλογημένη περίοδο τῆς Νηστείας τῶν Χριστουγέννων, γιὰ τὴν σημασία καὶ τὸ νόημα τῆς ὁποίας ἔχουν μιλήσει ἐκτενῶς οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.
.       Ἀφορμὴ γι᾽ αὐτὸ τὸ μικρὸ σημείωμα, ὡστόσο, δὲν ἦταν κάποιος ἀπὸ τοὺς θεόπνευστους λόγους τους, ἀλλὰ κάτι πάρα πολὺ πεζὸ καὶ καθημερινό: ἕνα πακέτο μὲ «μπιφτέκια» σόγιας. Ἐπρόκειτο γιὰ ἕνα πακέτο ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ τὴ μακρινὴ Νότιο Ἀφρική, γιὰ νὰ καταλήξει στὸ ράφι ἑνὸς Super Market τῆς Ἀθήνας. Περιεργάστηκα ἀρκετὰ τὸ κουτὶ – ἄγνωστη μάρκα γάρ!–, διέτρεξα τὸν κατάλογο τῶν συστατικῶν (ἐπαγγελματικὴ διαστροφὴ) καὶ μετὰ ἡ ματιά μου ἔπεσε στὰ «σηματάκια» ποὺ στόλιζαν μία ὁλόκληρη πλευρὰ τῆς συσκευασίας.
.       Ἔμαθα λοιπὸν ὅτι τὸ «μπιφτέκι» μου ἦταν ἐλεύθερο γενετικὰ τροποποιημένων συστατικῶν (σηματάκι), ἐλεύθερο λακτόζης (ἄλλο σηματάκι), κατάλληλο γιὰ χορτοφάγους (τρίτο σηματάκι), Halal (σηματάκι πιστοποίησης), Kosher (σηματάκι πιστοποίησης), κατάλληλο γιὰ Jain (ποὺ ἔψαξα κι ἔμαθα ὅτι εἶναι μία σέχτα τῶν Ἰνδουιστῶν – σηματάκι πιστοποίησης κι ἀπὸ αὐτούς), σὺν μερικὰ ἀκόμα σηματάκια, ποὺ ὁμολογῶ ὅτι δὲν κατάφερα νὰ ἀποκωδικοποιήσω σὲ ποιὰ διατροφικὴ ἢ θρησκευτικὴ ὁμάδα ἀπευθύνονταν.
.       Κοίταζα τὸ κουτάκι καὶ μελαγχόλησα. Ἂν οἱ ἑβραῖοι, οἱ μουσουλμάνοι καὶ οἱ ἰνδουιστὲς τῆς Νοτίου Ἀφρικῆς μποροῦν νὰ πιστοποιοῦν τὴν καταλληλότητα ἑνὸς προϊόντος ὡς πρὸς τὶς διατροφικὲς  ἀπαιτήσεις τῆς θρησκείας τους, γιατί νὰ μὴν μποροῦν νὰ τὸ κάνουν καὶ οἱ ὀρθόδοξοι τῆς Ἑλλάδας; Θὰ μοῦ ἀντιτείνετε πώς, σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς παραπάνω, ἐμεῖς δίνουμε βαρύτητα στὴν οὐσία καὶ ὄχι στὸν τύπο. Δὲν θὰ διαφωνήσω, ἀλλὰ μέχρι ποίου σημείου;