«Ἐπιστολὴ Παρακαταθήκη τοῦ Παύλου Μελᾶ πρὸς νεαρὸ Εὔελπι»--Παῦλος Μελᾶς Ὁ Πρωτομάρτυρας τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος Ἐπιμνημόσυνη ὁμιλία

 ΕΛΛΗΝΕΣ!!! ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΓΙΑ ΝΑ

ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΛΟΓΑ ΓΙΑ ΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Σέ σᾶς στρέφομαι, παιδιά ἀγαπημένα Ἑλληνόπουλα,  μή λησμονεῖτε ποτέ τό θάνατο τοῦ Παλληκαριοῦ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ, ἀλλά προπάντων μή λησμονεῖτε τή ζωή του, το ἦθος του, τόν ἐνθουσιασμό του δηλαδή τή δύναμη καί τήν τόλμη.

+ Παύλος Μελάς 13 Οκτωβρίου 1904

''Τον Σταυρό μου να τον δώσεις στην γυναίκα μου, και το όπλο μου στον γιό μου, και να τους πείς οτι το καθήκον μου το έκανα...''

Αν προχωρήσω, ακολουθείστε με… Αν υποχωρήσω, σκοτώστε με… Αν σκοτωθώ, εκδικηθείτε με… 

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (ή Μίκης Ζέζας) Ανθ/λγός Πυροβολικού

«Ἐπιστολὴ τοῦ Παύλου Μελᾶ πρὸς νεαρὸ Εὔελπι»

Ἡ ζωὴ εἶναι πόλεμος.

Ἡ γῆ σου εἶναι φρούριο καὶ χρέος σου ἡ νίκη.

Μὴ μιλᾶς, νὰ σκέπτεσαι, ν’ ἀγαπᾶς, νὰ μὴν πονᾶς.

Ἕνας εἶναι ὁ σκοπός σου, ὁ πόλεμος.

Πολέμα γιὰ τὰ ἰδανικά σου, γιὰ τὰ Ἑλληνικὰ ἰδανικὰ τοῦ ἀνθρωπισμοῦ.

Πολέμα γιὰ τὴν Μεγάλη Ἰδέα. 

Τό Ἐθνικό φρόνημα καί τό χριστιανικό ἦθος τῶν ἠρωομαρτύρων τοῦ Ἀπελευθερωτικοῦ μας ἀγώνα 1955 - 1959

Ἡ ἐποποιία τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ μας ἀγώνα ἀποτελεῖ μία ἀπό τίς ὡραιότερες καί ἐνδοξότερες σελίδες τῆς τρισχιλιετοῦς ἱστορίας, τοῦ μαρτυρικοῦ ἀλλά ἀδάμαστου στίς συμφορές λαοῦ μας. Τό θαυμαστό αὐτό ἔπος γράφτηκε ἀπό τήν ἁγνή καί ἄδολη νεότητα, πού γαλουχήθηκε μέ τά νάματα τῶν ἀθάνατων ἰδανικῶν τῆς πατρίδας καί τῆς θρησκείας.

Ἡ Τζαβέλαινα: «Δοξασμένη ἡ χάρι σου, Χριστέ, ποὺ μοῦ τοὺς ἐφύλαξες… μὰ ἐγὼ πάντα τοὺς ἔχω ξεγραμμένους….»

                   

Στὸν Κάλαμο, στὸ μικρὸ νησὶ κοντὰ στὴν Ἰθάκη, χιλιάδες ἔμειναν ἀδύνατες ψυχὲς ὅλα τὰ χρόνια τῆς Ἐπαναστάσεως, φευγᾶτες ἀπὸ τὰ σπίτια τους, γιὰ νὰ γλυτώσουν.

Ἐκεῖ μαζὶ μὲ ἄλλες Σουλιώτισσες ἐζοῦσε, ποιά; Ἡ Δέσπω ἡ Τζαβέλαινα, τοῦ Φώτου ἡ γυναῖκα, ἡ θαυμαστὴ ἀπὸ τοὺς πολέμους τοῦ Σουλίου μὲ τὸν ᾽Αλῆ – πασᾶ πρὶν ἀπὸ τὸ 1821.

Τώρα ὃμως ἄλλος ἐγίνετο πόλεμος, ἴσα σκληρὸς μὰ πιὸμεγὰλος. Οἱ Σουλιῶτες ἐπέρασαν ἀπὸ τὰ ῾Επτάνησα κατὰ τὸ 1823 καὶ πολεμοῦν μαζὶ μὲ τόσα ἄλλα ἀδέλφια τους· μαζὶ τους ἦσαν καὶ τῆς Τζαβέλαινας οἱ γυιοί, ὁ Κίτσος κι ὁ Ζυγούρης, καὶ τόσοι ἄλλοι.

Μία ἡμέρα ξαφνικὰ ἔφθασε στὸν Κάλαμο μία κακὴεἴδησις, πὼς σὲ κάποια μάχη ὁ Κίτσος κι ὁ Ζυγούρης ἐσκοτώθηκαν!

Ἀμέσως οἱ Σουλιώτισσες, κι ἡ Δέσπω συντροφιά τους, ἄρχισαν τὸ κλάμμα, τὸ ξεφωνητὸ καὶ τὸ μαλλοτράβηγμα.

Ἔξαφνα ἡ Δέσπω ὀρθὴ ἐτινάχθηκε, ἔρριξε πίσω τὰ μαλλιὰ κι ἐσφούγγισε τὰ δάκρυα.

– Παῦτε, ὠρέ, τὰ κλάμματα! εἶπε προστακτικά· ἐκεῖνοι πᾶνε στοῦ Χριστοῦ τὸ δρόμο. ῝Ομως Πάσχα ἔρχεται.

Σηκωθῆτε τώρα νὰ βάψωμε τ’ αὐγά, γιατὶ εἶναι ἁμαρτία, κι ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ μᾶς ὀργισθῆ.

Πολέμαρχος Γεώργιος Καραϊσκάκης, ὁ ἥρωας Πρωταγωνιστής τοῦ 1821

Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Μυργιώτης, Μαθηματικός

Δὲν εἶναι ἀπολύτως ἐξακριβωμένος ὁ τόπος γέννησης τοῦ Καραϊσκάκη. Ἀποτελεῖ σημεῖο διεκδίκησης καὶ διαμάχης. Τὸν θεωροῦν τέκνο τους τὸ χωριὸ Μαυρομμάτι Καρδίτσας ,καὶ ἡ Σκουληκαριὰ Ἄρτας. Ἡ ἐπιτροπὴ ποὺ συνέστησε τὸ Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν τὸ 1927, προκειμένου νὰ ἐπιλύσει τὸ θέμα τῆς γενέτειράς του, κατέληξε στὴν ἐπίσημη ἀναγόρευση τοῦ Μαυρομματίου ὡς γενέτειρας τοῦ Καραϊσκάκη.

Αθάνατα λόγια των αγωνιστών του ‘21

Μόνο αν βαδίσουμε τον δρόμο του Θεού, θα αναστηθούμε ως λαός και ως κράτος…

«Πήραν φως απ’ τα καντήλια κι άστραψαν τα καριοφίλια»

«Πάμε να ιδούμεν τους παλιούς Έλληνες», να ακούσουμε τους πολέμαρχους του ’21, μας έπνιξαν οι αναθυμιάσεις των τωρινών δημοπιθήκων. Διαβάζεις τα απομνημονεύματα και τις φυλλάδες για την Εθνεγερσία και νομίζεις ότι ανοίγεις ένα «μυρογιάλι», εκείνα τα μικρά φιαλίδια που περιέχουν αρώματα εξαίσια. Οσμή ευωδίας πνευματική αναδίδεται, παρ’ όλα τα πάθια και τους καημούς εκείνης της περιόδου. Έχω το συνήθειο, όταν συναντώ στα αναγνώσματά μου, λόγια και επεισόδια, που στέκεσαι και τα ξαναδιαβάζεις, που κρύβουν στα φυλλώματά τους πετράδια, να τα καταγράφω, για να μην λησμονηθούν. Σκοπός μου να τα μοιραστώ με τους μαθητές μου.

Ο αθάνατος ήρωας Ευαγόρας Παλληκαρίδης 14/3/1957 - ΒΙΝΤΕΟ

Ο αθάνατος ήρωας Ευαγόρας Παλληκαρίδης 14/3/1957 - ΒΙΝΤΕΟ
του Κων/νου Αθ. Οικονόμου δασκάλου - συγγραφέα

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης γεννήθηκε στην Τσάδα Πάφου της μαρτυρικής Κύπρου μας στις 27/2/1938. Σαν μαθητής του Γυμνασίου από το 1950, έζησε τους δύσκολους καιρούς που περνούσε η Κύπρος στην προσπάθειά της να διώξει το ζυγό του Άγγλου κατακτητή που δήλωνε απερίφραστα ότι ουδέποτε θα έδιδε την ελευθερία στους Κυπρίους, παρά το δημοψήφισμα υπέρ της Ένωσης με τη μητέρα πατρίδα. Πρέπει να σημειωθεί ότι καμιά άλλη εποχή της πολυτάραχης ιστορίας της Κύπρου δεν εμπνεύστηκαν τόσοι πολλοί και διαλεχτοί νέοι να αγωνιστούν και να πέσουν στο βωμό της ελευθερίας, γιατί το όραμα ήταν διπλό: Ελευθερία και Ένωση. Σ' αυτό το πνεύμα, ο Ευαγόρας έγινε ένας φλογερός αγωνιστής, ένας δυναμικός επαναστάτης, που με την προσωπικότητά του ενέπνεε τους συμμαθητές του, αλλά και όλους τους Έλληνες της Κύπρου.

Φώτης Βαρέλης: Ευαγόρας Παλληκαρίδης ΥΠΕΡΟΧΟ !!!

Φώτης Βαρέλης: Ευαγόρας Παλληκαρίδης
(παιδί της Ε Γυμνασίου που κρεμάστηκε στην Κύπρο)

Εψές πουρνό, μεσάνυχτα, στης φυλακής την μάντρα
πα στης κρεμάλας τη θηλειά σπαρτάραγε ό Βαγόρας
Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τάκουσε κανένας.
Η μάνα του ήταν μακριά, ό κύρης του δεμένος
η νια που τον ορμήνεβε δεν είδε νυχτοπούλι
κι οι νιοι συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν...

Εψές πουρνό, μεσάνυχτα, θάψαν τον Ευαγόρα...

Σήμερα, Σάββατο ταχιά, όλη η ζωή σαν πρώτα.
Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο.
Ψηλώνει ό χτίστης εκκλησία, πανίν απλώνει ο ναύτης
και στο σκολειόν ό μαθητής συλλογισμένος πάει.

3 Μαρτίου 1957: Ο ηρωικός θάνατος του Αγωνιστή της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου

 «Στην εσχάτην ανάγκην θα αγωνιστώ και θα πεθάνω σαν Έλληνας, αλλά ζωντανόν δεν θα με πιάσουν».

Ήταν 3 Μαρτίου του 1957, μέρα κατά την οποία, οι πάνοπλοι Άγγλοι στρατιώτες, περικύκλωσαν το κρησφύγετο του Υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου και έριξαν μέσα σε αυτό βενζίνη και χειροβομβίδα, με αποτέλεσμα να πέσει μαχόμενος ο Σταυραετός του Μαχαιρά.

Ο Ήρωας Γρηγόρης Αυξεντίου ενταφιάστηκε την επομένη, 4 Μαρτίου, στις Κεντρικές Φυλακές, στα Φυλακισμένα Μνήματα.

Το γεγονός αυτό συγκλόνισε τον μεγάλο ποιητή Γιάννη Ρίτσο ο οποίος έγραψε ένα από τα συγκλονιστικότερα ποιήματα του με τίτλο «Αποχαιρετισμός».

Ποτὲ δὲν θὰ μποροῦσα νὰ πιστέψω πὼς ἡ στενότητα μιᾶς σπηλιᾶς
μποροῦσε νἄχει τόση εὐρυχωρία· μποροῦσε νὰ χωρέσει
τὴν πατρίδα μὲ τὶς ἐλιές της, τ’ ἀκρογιάλια της, τὰ βάσανά της, μὲ τὰ καΐκια της μ’ ὁλάνοιχτα πανιὰ στὸν ἀντρίκιον ἀγέρα της,
τὸν κόσμο μὲ τὰ φλάμπουρά του, τὰ ὄνειρά του, τὶς καμπάνες του,
καὶ τὰ μικρὰ ἀγριόχορτα. Ἀνασαίνω,

Είμαστε στο Εμείς -Ταινία - αφιέρωμα στον στρατηγό Ιωάννη Μακρυγιάννη

ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΡΙΣΚΑΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ....ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ !!!

 Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ, ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΚΑΙ ΕΣΩΣΕ ΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ .... 

" Για μένα δεν θέλω τίποτα! Μόνο για την Ελλάδα βοήθεια!"

20-4-1946: η νίκη του Στέλιου Κυριακίδη στο Μαραθώνιο της Βοστώνης, γίνεται παγκόσμιο γεγονός. Η ταφή του στον Πύργο Κορινθίας.

«Ήρθα να τρέξω για 7 εκατομμύρια πεινασμένους Έλληνες», ήταν τα λόγια του όταν έφτασε στην Αμερική. Και αυτό έκανε. Η νίκη του ήταν η αιτία που φωταγωγήθηκε η Ακρόπολη ξανά μετά από την κατοχή και οι Έλληνες, παρά τον εμφύλιο πόλεμο, βγήκαν στους δρόμους να πανηγυρίσουν....

   Όταν έφτασε στην Βοστώνη, οι γιατροί αρνήθηκαν να τον αφήσουν να τρέξει. Ήταν τόσο αδύνατος από την πείνα της κατοχής, που δεν πίστευαν ότι θα αντέξει....Το 1943 στο Χαλάνδρι, συνελήφθη από Γερμανούς με άλλα 49 άτομα (τα οποία εκτελέστηκαν) εξαιτίας ενός φόνου Γερμανού στρατιώτη. Ο Γερμανός αξιωματικός υπηρεσίας ήταν μαραθωνοδρόμος και τον άφησε ελεύθερο, όταν βρήκε στο πορτοφόλι του την ταυτότητά του και την κάρτα διαπίστευσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936 στο Βερολίνο.

 Ο γιος του Δημήτρης Κυριακίδης ανέφερε: «Μια άλλη φορά, όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στο σπίτι μας, βρήκαν ένα άλμπουμ με φωτογραφίες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Στην πρώτη σελίδα ήταν ο Χίτλερ.“Χάιλ Χίτλερ!” είπαν και εξαφανίστηκαν. Έτσι εδόθη εντολή να μην πηγαίνει κανείς στο σπίτι του Κυριακίδη. Από τότε ο πατέρας μου έκρυβε στο υπόγειό μας τους συμμάχους που έπεφταν με τα αλεξίπτωτα και έφευγαν αργότερα στην Αίγυπτο». Όταν έφτασε στην Βοστώνη, οι γιατροί αρνήθηκαν να τον αφήσουν να τρέξει. Ήταν τόσο αδύνατος από την πείνα της κατοχής, που δεν πίστευαν ότι θα αντέξει....

Ο Μαραθώνιος της Βοστώνης

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ - Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΣΣΟΥ ΤΙΜΟΘΕΟΥ ανατρίχιασε τους πιστούς ! ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ !!!

 

 

Οι Ελληνες μαχητές και το ύψωμα 731

Από Κωνσταντίνος Λ. Βορνιωτάκης Στις Οκτ 24, 2017

Μια μεγάλη σελίδα δόξας για την πατρίδα μας γράφτηκε τον Μάρτιο του 1941 στο ύψωμα 731 που, όπως αποδείχθηκε, ήταν μεγάλης σημασίας, γιατί άλλαξε τον ρου του ελληνοϊταλικού πολέμου.

Το ύψωμα 731 βρίσκεται μεταξύ δύο ορεινών συγκροτημάτων (Τρεμπεσίνας-Τομόρι) των Αλβανικών Άλπεων. Ήταν το μοναδικό κομβικό σημείο, διότι απ’ αυτό μπορούσαν οι ιταλικές δυνάμεις να διεισδύσουν στην Ελλάδα.

Καλλιόπη Ταχτσόγλου: 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018-2023- ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΟΥ

 

Γράφει ἡ Καλλιόπη Ταχτσόγλου

 

Α.  (Προφήτου Δανιήλ)
«...καὶ ἰδοὺ τράγος Αἰγῶν, ἤρχετο ἀπὸ λιβός ἐπὶ προσώπου πάσης τῆς γῆς καὶ οὐκ ἦν ἀπτόμενος τῆς γῆς...καὶ ἦλθεν ἔως τοῦ κριοῦ τοῦ τὰ κέρατα ἔχοντος καὶ ἔδραμε πρὸς αὐτὸν ἐν ὁρμῇ τῆς ἰσχύος αὐτοῦ... καὶ ἐξηγριάνθη πρὸς αὐτὸν καὶ ἔπεσεν τὸν κριὸν καὶ συνέτριψεν ἀμφότερα τὰ κέρατα αὐτοῦ... καὶ ἔριψεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ
συνεπάτησεν αὐτὸν καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρούμενος αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτοῦ... Ὁ Κριὸς ὁ ἔχων τὰ κέρατα, βασιλεύς Μήδων καὶ Περσῶν, ὁ Τράγος τῶν Αίγῶν, Βασιλεύς Ἑλλήνων...»

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ: «Ύψωμα 731 – Σελίδες δόξας» (Δύο μνημειώδεις διαταγές του Ταγματάρχη Δημ. Κασλά – Μάρτιος 1941)

".... τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας. 

– Ο Δ/τής Τάγματος – Δημ. Κασλάς»

Ταγματάρχης Δημήτριος Κασλάς

                                

«Ύψωμα 731 – Σελίδες δόξας»

(Δύο μνημειώδεις διαταγές του Ταγματάρχη

 Δημ. Κασλά –

 Μάρτιος 1941)

Οι δύο αυτές Διαταγές ανακοινώθηκαν επί του Υψ. 731, όταν η φυσική διαδοχή των ημερών για τους υπερασπιστές του δεν ήταν η συνήθης, Δευτέρα, Τρίτη, κ.ο.κ…

Βιωματικά, την κάθε ημέρα την περίμεναν – ονόμαζαν «θάνατο» υπέρ πίστεως και πατρίδος.

Καθημερινά ένιωθαν, ο Δημ. Κασλάς και οι στρατιώτες του, να τρίζουν οι αρμοί της βιολογικής τους ύπαρξης με την συνοδεύουσα (σχετική) ψυχολογία. Ζούσαν δηλ. καθημερινά το μεγάλο ανάμεσα στην επίγεια ζωή και στο θάνατο∙ πείρα οδυνηρή! Αυτή η έντονη συνείδηση του μεταίχμιου, γνώρισμα των μεγάλων Εθνικών μας αγώνων – Ελευθερία ή Θάνατος – είχε καλλιεργηθεί μέσα τους από την Ελληνορθόδοξη αγωγή, που είχαν από την Εκκλησία και το σχολείο (της εποχής τους!). Αυτή ακριβώς η συνείδηση λειτούργησε στους υπερασπιστές του Υψ. 731 ως δρομοδείχτης.

Οἱ νεκροὶ ἥρωές μας πεθαίνουνε, ὅταν τοὺς λησμονάνε!

                  

Δὲν γράφει ὁ Ἀντώνης Ἀντωνᾶς. Ἀντιγράφει τιμῆς ἕνεκεν, σταγόνες μνήμης καὶ γνώσης ἱστορίας.....
Τιμητικὸ λαογραφικὸ καὶ θυμοσοφικὸ ποίημα ἀπὸ ἄγνωστο ἀποδέκτη μας ...

Κωστάκη κάτσε φρόνιμος νὰ γίνεις νοικοκύρης
νὰ χτίσεις σπίτι πέτρινο μὲ μιὰν αὐλὴ ὡραία
νὰ ᾿χεις ἁμάξι ἔμορφο, τὶς τρέλες νὰ ἀφήσεις.
Δὲ σκέφτεσαι τὴν κόρη σου ποὺ εἶναι στὴν Ἑλλάδα;

Ἑλένη Ἰωαννίδου, ἡ Πολύτεκνη μάνα «σύμβολο τῆς Ἑλληνίδας μητέρας τοῦ Ἔπους τοῦ 1940»

Ἑλένη Ἰωαννίδου, ἡ Πολύτεκνη  μάνα «σύμβολο τῆς Ἑλληνίδας μητέρας τοῦ Ἔπους τοῦ 1940» 

Ἑλένη Ἰωάννου Ἰωαννίδου. Ἡ Ἑλληνίδα μάνα ποὺ ἔχασε τὸ παιδί της στὸν πόλεμο, τηλεγραφεῖ στὸν πρωθυπουργὸ Ἀλέξανδρο Κορυζή, ὡς ἄλλη Σπαρτιάτισσα, ἕνα νέο «ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς».

Πρὸς τὸν Πρόεδρον τῆς Κυβερνήσεως
Κύριον Ἀλέξανδρον Κορυζήν

Ὁ υἱός μου, Εὐάγγελος Ἰ. Ἰωαννίδης, ἀπωλέσθη εἰς τὰς ἐπιχειρήσεις τῆς Κλεισούρας.
Παρήγγειλα εἰς τοὺς τέσσαρας ἤδη ὑπηρετοῦντας υἱούς μου: Χρῆστον, Κώσταν, Γεώργιον καὶ Νίκον Ἰ. Ἰωαννίδην, νὰ ἐκδικηθῶσιν τὸν θάνατον τοῦ ἀδελφοῦ των.

Κρατῶ εἰς ἐφεδρείαν ἄλλους τέσσαρας: Πάνον, Ἀθανάσιον, Γρηγόριον καὶ Μενέλαον Ἰ. Ἰωαννίδη, κλάσεων 1917 καὶ νεωτέρων.

Παρακαλῶ κληθῶσιν ὀνομαστικῶς καὶ οὗτοι, εἰς πάσαν περίπτωσιν ἀνάγκης τῆς Πατρίδος ἢ τυχὸν ἀπωλείας ἑτέρου τέκνου μου πρὸς ἐκδίκησιν ἐχθροῦ.
Γνωρίσατε Βασιλέα μας ὅτι ὕστατον ἐπιφώνημα θέλει εἶναι:
ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΙΣ

Ἑλένη Ἰωάννου Ἰωαννίδου
Κυπαρισσία, 2 Φεβρουαρίου 1941

Γυναίκες της Πίνδου. Γυναίκες θρύλος. Μανάδες της Λευτεριάς

 

Ο ξαφνικός ήχος της καμπάνας τους κάνει όλους να τρέξουν στην εκκλησία.

– Τα παιδιά μας, ο στρατός μας χρειάζεται βοήθεια!

Αψηφώντας όλες το κρύο, το χιόνι, τον εχθρό ενώνονται με την ίδια πίστη στην καρδιά.

Γυναίκες της Πίνδου, Αθάνατες Ελληνίδες.

Λοχίας Ἴτσιος: 38.000 σφαῖρες κατὰ τῶν ναζί!

Ἡ γερμανικὴ εἰσβολὴ στὴν Ἑλλάδα ξεκίνησε στις 6 Ἀπριλίου τοῦ 1941 καὶ παρὰ τὴν ἰσχυρὴ καὶ ἐντυπωσιακὴ ἀντίσταση τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν στρατευμάτων τους, ἡ ὑποχώρηση ἦρθε 4 μέρες ἀργότερα. Η παράδοση ἔγινε στὶς 9 Ἀπριλίου. Πολλὰ εἶναι τὰ πρόσωπα ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ξεχωρίσουν γιὰ τὴν ἠρωϊκὴ ἀντίσταση τῶν Ἑλλήνων. Ἕνας λοχίας ὅμως παίρνει τὸν πρῶτο ρόλο.  Ὁμολογουμένως, τὸ πρόσωπο ποὺ ξεχώρισε μέσα ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτὸ εἶναι ὀ λοχίας Δημήτρης Ἴτσιος, ὁ ὁποῖος μόνος του μὲ ἀκόμα πέντε ἄντρες ἀπέκρουσε τὴν εἰσβολὴ τῶν Γερμανῶν καὶ ἐξολόθρευσε μὲ τὸ πολυβόλο πάνω ἀπὸ 250 στρατιῶτες τῆς Βερμαχτ. 

«Γιε μας… Για την πατρίδα τα νιάτα σου!»

ΈΠΕΣΕ ΥΠΈΡ ΠΑΤΡΊΔΑΣ. ΔΕΝ ΤΟ ΜΆΘΑΜΕ ΠΟΤΈ!!

Τέτοιες μέρες, πριν λίγα χρόνια, μια μάνα θρηνούσε την απώλεια του παιδιού της. Στις 19 Αυγούστου 2010, ο σημαιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού Γιώργος Λυκάκης έπεσε στο κενό από ύψος 22 μέτρων στη δύσκολη δοκιμασία της «αράχνης», κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του, στη Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών (Ο.Υ.Κ).

Το διπλό δίχτυ ασφαλείας δεν λειτούργησε. Σκίστηκε (προφανώς από κακή συντήρηση), και το κορμί του αξιωματικού έπεσε με δύναμη στο έδαφος.

Ήταν 24 ετών.

Για μια-δυο μέρες έγραψαν σχετικά οι εφημερίδες και τα blogs, και αυτό ήταν.

Το θέμα ξεχάστηκε.

Η υπόθεση όμως είχε συνέχεια.

(Πότε) θα συλληφθούν, θα δικαστούν και θα τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού;

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

(Πότε) θα συλληφθούν, θα δικαστούν και θα τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού;

Με την Τουρκική εισβολή, πριν από 49 χρόνια στην Κύπρο και με τις πριν από 27 χρόνια δολοφονίες του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού), ζήσαμε δύο από τις πιο αποκρουστικές πράξεις που έχουν συμβεί στην ιστορία της ανθρωπότητας.