Η Θεία Κοινωνία θεραπεύει!

Πολλές από τις θαυματουργικές θεραπείες του αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης (1829­-1908), του σύγχρονου κοσμαγάπητου αγίου του ρωσικού βορρά, έγιναν με τη θεία μετάληψη.

Η ιαματική του δύναμη εκδηλωνόταν κυρίως την ώρα της μεταδόσεως των αχράντων Μυστηρίων. Με τη βαθειά πίστη που ενέπνεε, οι ασθενείς κοινωνούσαν πραγματικά «εις ίασιν ψυχής τε και σώματος».

Ο ιερέας Βασίλειος Σούστιν διηγείται πως, όταν ήταν πολύ νέος ακόμα, ο πατέρας του αρρώστησε βαριά από φυματίωση του λάρυγγα. Ο καθηγητής Σιμανόφσκυ δήλωσε πως ο ασθενής έχει ζωή μόνο για δέκα μέρες.

ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ – ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙA!

https://www.youtube.com/watch?v=YNz6mxfyDI0

       «Μέγα ἐστί τό τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη   ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφη  ἐν δόξῃ» (Α΄Τιμ.3,16).

«Τό Πνεῦμα τό ἅγιον ρητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως πιστεύοντες πνεύμασι πλάνοις καί διδασκαλίαις δαιμονίων κεκαυτηριασμένων τήν ἰδίαν συνείδησιν. Τούτους καί ταῦτα ὑποτιθέμενος τοῖς ἀδελφοῖς καλός ἔσῃ διάκονος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐντρεφόμενος τοῖς λόγοις τῆς πίστεως καί τῆς καλῆς διδασκαλίας ᾗ παρηκολούθηκας. Τούς δέ βεβήλους καί γραώδεις μύθους  π α ρ α ι τ ο ῦ, γύμναζε δέ σαυτόν πρός εὐσέβειαν· ἡ γάρ σωματική γυμνασία πρός ΟΛΊΓΌΝ ἐστιν ὠφέλιμος,  ἡ δέ   ε ὐ σ έ β ε ι  α   πρός ΠΆΝΤΑ ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καί τῆς μελλούσης. Πιστός ὁ λόγος καί πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος» (Α΄Τιμ.4,1-9).

Αυτόπτες μάρτυρες καταγγέλλουν ότι σε Ναό των Αθηνών ο Ιερέας σκουπίζει την αγία Λαβίδα στο μάκτρο κάθε φορά πού κοινωνάει τους πιστούς!!

Η επώνυμη καταγγελία έχει ως εξής:

«Στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος Κεραμεικού ο ιερέας μετά από καθέναν που μεταλαμβάνει, σκουπίζει την αγία λαβίδα στο μάκτρο για να μεταλάβει τον επόμενο! Μιλάμε για τον π. Ευστάθιο Γιαννακίδη Πρωτοπρεσβύτερο.»

Ποια αμαρτήματα δεν μας εμποδίζουν από την Θεία Κοινωνία

 

Περί τής Συνεχούς Μεταλήψεως τών Αχράντων τού Χριστού Μυστηρίων
Αγίου Αναστασίου Αντιοχείας

«Δοκιμαζέτω δε άνθρωπος εαυτόν, και ούτως εκ του Άρτου εσθιέτω και εκ του Ποτηρίου πινέτω» (Αʹ Κορινθ. ιαʹ 28)

Οι άγιοι Μακάριος Κορίνθου και Νικόδημος Αγιορείτης, οι γνωστοί αυτοί υπέρμαχοι της Συνεχούς Μεταλήψεως των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων, στο περίφημο σχετικό βιβλίο τους αντιμετωπίζουν την ένστασι και απορία των καλοπροαιρέτων κατά τα άλλα εκείνων Χριστιανών, οι οποίοι διαμαρτύρονται και λέγουν για όσους μεταλαμβάνουν συχνά: 

«Τάχα και αυτοί ως άνθρωποι δεν ενοχλούνται από τα πάθη γαστριμαργίαν, κενοδοξίαν, γέλωτα, αργολογίαν και όσα όμοια; Πώς λοιπόν θέλουν να κοινωνούν συχνά;» (Ενστασις Ηʹ).