Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

«Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΕΙΠΕ ΤΗΝ …ΩΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑ! ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΕΠΑΙΝΟΣ».

"Ουαί τοις δειλοίς"!


Πηγή: "Ο Παιδαγωγος"

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΡΜΕΝΙΩΤΗΣ:

«Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΕΙΠΕ ΤΗΝ …ΩΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!
ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΕΠΑΙΝΟΣ».


Παρακολούθησα το βίντεο που ανάρτησε, χθες, η εκλεκτή ειδησεογραφική ιστοσελίδα της Εορδαίας «Τα Νέα της Πτολεμαΐδας» και ομολογώ πως θαύμασα το θάρρος και την παρρησία του ηγουμένου της μονής Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα.
  Ο π. Παΐσιος «έσπασε» τη συνομωσία της σιωπής και το αρρωστημένο και αντιχριστιανικό κλίμα του φόβου, της υποτέλειας και του ραγιαδισμού που κυριαρχεί στην ελλαδική Εκκλησία, και είπε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. 
«Όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» (Σολωμός). Αυτός είναι τίτλος που αρχικά σκέφτηκα να βάλω στο άρθρο που διαβάζετε τώρα. Και σαν φωτογραφία, είχα σκοπό να βάλω τον πίνακα του Γύζη με το «κρυφό σχολειό». 
Δυστυχώς, μπορεί σε πολιτικό επίπεδο να έπεσε η δικτατορία το 1974 και να έχουμε δημοκρατία. 
Σε εκκλησιαστικό επίπεδο, όμως, έχουμε «δικτατορία»! 
Στην Εκκλησία του Χριστού, στην οποία, κατ’ εξοχήν, θα έπρεπε να πνέει αέρας ελευθερίας, κυριαρχεί …φόβος και τρόμος! Κανείς δεν τολμάει να πει την αλήθεια: ότι έχουμε αιρετικό Πατριάρχη και Αρχιεπίσκοπο! Ότι την Εκκλησία μας τήν λυμαίνεται μια φοβερή αίρεση, η παναίρεση του Οικουμενισμού. Φοβούνται οι ιερείς μας να μιλήσουν, γιατί θα πέσουν στη δυσμένεια των
επισκόπων, φοβούνται και οι επίσκοποι να εκφραστούν για να μην πέσουν στη δυσμένεια του αρχιαιρεσιάρχη Πατριάρχη Βαρθολομαίου, του μεγάλου δικτάτορα της Εκκλησίας μας!

Ειδικά στη Βόρειο Ελλάδα, όπου έχει μια κάποια δικαιοδοσία το Οικουμενικό Πατριαρχείο, οι μητροπολίτες τρέμουν και μόνο με την ιδέα ότι μπορεί να χτυπήσει το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη της γραμμής να είναι ένας οργισμένος Πατριάρχης! Τους λούζει κρύος ιδρώτας και μόνο με τη σκέψη! 
Το ομολόγησε και ο μητροπολίτης μας δυο φορές: 
Η πρώτη ήταν το 2005, όταν του τηλεφώνησε ο ηγούμενος της μονής Αγίας Τριάδος Γατζέας Βόλου, ο π. Γρηγόριος, για να διαμαρτυρηθεί στον π. Θεόκλητο γιατί απομάκρυνε από το Ναό της Αγίας Σκέπης Πτολεμαΐδας τον π. Μελέτιο Βαδραχάνη. Ο π. Γρηγόριος ήταν πνευματικό παιδί του π. Αυγουστίνου, γνώριζε προσωπικά το μητροπολίτη μας και μ’ αυτό το θάρρος τού τηλεφώνησε. Ο π. Θεόκλητος ομολόγησε ότι φοβάται τον Πατριάρχη. 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ 20 ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ Ι. ΜΟΝΩΝ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ ΣΕ ΔΙΑΛΟΓΟ


Ρόδος 31.08.16
Α ν ο ι κ τ ή    Ε π ι σ τ ο λ ή

 

Προς:
Καθηγουμένους των 20 Ιερών Μονών
του Αγίου Όρους και κληρικούς
της Ορθοδόξου Εκκλησίας
     Πατριάρχες, Αρχιερείς και καθηγούμενοι των 20 Ιερών Μονών του Αγίου Όρους,
     παίρνω το θάρρος και σας απευθύνομαι βλέποντας τις τρομακτικές εξελίξεις που διαμορφώνονται στην Ορθοδοξία μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο όπως αυτοαποκαλείται, η οποία όμως στην πράξη έσπειρε ζιζάνια διχόνοιας και αμφιβολίας στους πιστούς.

Σύντομη απάντηση Γέροντος Σάββα Λαυριώτη προς την Ι. Κοινότητα και την Ι.Μ.Μ. Λαύρας Αγίου Όρους

Απάντηση γ. Σάββα σε συκοφαντική δημοσίευση!

 Σύντομη απάντηση Γέροντος Σάββα Λαυριώτη

geron-savvas-lauriotis

προς την Ι. Κοινότητα

και την Ι.Μ.Μ. Λαύρας

.

για  την  συκοφαντική  δημοσίευση

του ιστολογίου "Αγιορείτικες Μνήμες"!



     «Τὴν κοιλία μου ἀλγῶ, καὶ τὰ αἰσθητήρια τῆς καρδίας μου· μαιμάσει ἡ ψυχὴ μου, σπαράσσεται ἡ καρδία μου» (Ἱερεμ. δ΄ 19), καὶ τὰ μάτια μας δακρύζουν στοχαζόμενοι τὴν κατάσταση τῶν ἀδελφῶν μας ἁγιορειτῶν, ποὺ ὄχι μόνον δὲν καταδικάζουν καὶ δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὶς κακοδοξίες τοῦ Πατριάρχου, καθὼς ὅλοι οἱ ἀρχαῖοι καὶ νεώτεροι πνευματέμφοροι Πατέρες διδάσκουν, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ δείξουν τὴν δουλικὴ ὑποταγὴ τους σὲ αὐτόν, περιτρέχουν στὰ κελλιὰ καὶ τὶς σκῆτες, φοβερίζοντας καὶ ἀπειλώντας τοὺς πατέρες, πὼς θὰ τοὺς ἐκδιώξουν, θὰ τοὺς τιμωρήσουν, καὶ ἄλλα ξένα πρὸς τὸ μοναχικὸ μας σχῆμα, γνώριμα ὅμως τῶν αἱρετικῶν.
    Καὶ γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς, ὁ Ἡγούμενος τῆς Λαύρας π. Πρόδρομος, ἐν γνώσει τῆς γεροντίας, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἀπειλὲς ποὺ ἐκτόξευσε στὴν Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννας καὶ σὲ Καυσοκαλυβῖτες Πατέρες, προσφάτως σὲ ἐπισκέψεις του στὴν Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου, στοὺς Ρουμάνους πατέρες, τοὺς ἀπείλησε πὼς θὰ τοὺς ἀπελάσει καὶ θὰ τοὺς διώξει ἀπὸ τὸ μοναστήρι, ἂν συνεχίσουν νὰ ὑπογράφουν τὰ κείμενα ποὺ εἶναι ἐνάντια στὸν Πατριάρχη. Τὸ αὐτὸ εἶχε ξανακάνει καὶ μὲ ἄλλα κείμενα ποὺ εἴχαμε ὑπογράψει. Μερικοὶ πατέρες, φοβούμενοι ὅτι θά ἐκδιωχθούν, ἀνακάλεσαν τὶς ὑπογραφὲς τους, ὅπως ὁ πατὴρ Πολύκαρπος μὲ τὴν συνοδεία του (μοναχοὶ δύο) ποὺ ὑπηρετοῦν στὸ μετόχιον τῆς Λαύρας εἰς τὴν Καλαμάτα. Ἀποτέλεσμα αὐτῶν τῶν ἐνεργειῶν, ὁ Δικαῖος τῆς Σκήτης, νὰ ἀποστείλει γράμμα στὴν Κοινότητα καὶ στὴν Λαύρα, ποὺ νὰ λέει πὼς οἱ ὑπογραφὲς (15 στὸ σύνολο) δὲν ἐκφράζουν τὸ σύνολο τῶν μοναχῶν τῆς Σκήτης καὶ ὅτι ἡ Σκήτη συμμορφώνεται μὲ τοὺς κανονισμοὺς τοῦ Ἁγιωνύμου τόπου. Δύο ἀπὸ τοὺς μοναχοὺς στὴν Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου ἀπέσυραν τὶς ὑπογραφὲς τους, ὅμως οἱ ἄλλοι παραμένουν σταθεροὶ καὶ τὸ σημαντικὸ εἶναι ὅτι οὐδέποτε ἐμεῖς ἢ κάποιος ἄλλος τοὺς ἐπίεσε γιὰ αὐτὲς τὶς ὑπογραφὲς. Τὸ αὐτὸ ἐποίησε καὶ ὁ π. Νικόδημος ὁ Ἁγιοπαυλίτης, ὅταν ἀπαγόρευσε στοὺς πατέρες ἀπὸ τὴν Νέα Σκήτη, νὰ ὑπογράψουν τὸ περιοδικὸ «ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ», διότι ὅποιος τὸ ἔκανε θὰ τὸν ἔδιωχναν πάραυτα. Πρόσφατα, ὁ ἀντιπρόσωπος τῆς Σιμωνόπετρας μὲ ἕναν κοινοτικό, σὲ ἐπίσκεψή τους στὸν Γέροντα Γαβριήλ τὸν Κουτλουμουσιανὸ, τόν «κατσάδιασαν» γιὰ τὶς ὑπογραφὲς του στὰ ὁμολογιακὰ κείμενα τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων. Καὶ τόσα ἄλλα παραδείγματα ποὺ ἂν χρειαστεῖ θὰ τὰ βγάλουμε στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας.

Τί γράφουν οι επιστολές του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και του ουνίτη πριμάτου της Ουκρανίας

Βαρθολομαίος: "Ενωτική μαρτυρία (Ορθοδόξων και Αιρετικών) του Ευαγγελίου στον ταραγμένο κόσμο"

 Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Константинополь.jpg
Η φωτογραφία του πριμάτου των ουνιτών της Ουκρανίας
με τον Οικουμενικό Πατριάρχη είναι του 2013 

Τί γράφουν οι επιστολές του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και του ουνίτη πριμάτου της Ουκρανίας

  Επειδή το θέμα των ανταλλαγεισών επιστολών μεταξύ του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και του πριμάτου των ουνιτών της Ουκρανίας Σβιάτοσλαβ είναι σοβαρότατο, κληρικοί και λαϊκοί εζήτησαν από τον υπογράφοντα να πληροφορηθούν περισσότερα γι’ αυτές. Προς τον σκοπό αυτό παρουσιάζουμε σε μετάφραση όλη την είδηση, όπως την έγραψε η ιστοσελίδα της Υπηρεσίας Θρησκευτικών Ειδήσεων της Ουκρανίας – ΥΘΕΟ ( Religious Information Service of Ukraine - UGCC) την 1η Αυγούστου 2016, στις 10.33:
     «Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως ευχαρίστησε τον πριμάτο της Ουκρανικής Ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας, Πατριάρχη Σβιάτοσλαβ (Σέβτσουκ) για την υποστηρίξη του στην Πανορθόδοξη Σύνοδο, την οποία εξέφρασε στην επιστολή του. Αυτή (η επιστολή) δημοσιεύεται από τη Διεύθυνση Ειδήσεων της ΥΘΕΟ:
    “Έχουμε την ευχαρίστηση να επωφεληθούμε της ευκαιρίας να εκφράσουμε την ειλικρινή μας ευγνωμοσύνη για την επιστολή σας και για τις αδελφικές ευχές σας για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, η οποία –με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και τη συνέργια των αδελφών μας Προκαθημένων και ιεραρχών των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών από όλο τον κόσμο– συνήλθε στις 19 Ιουνίου και επιτυχώς ετελείωσε στις 26 Ιουνίου 2016 στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης” γράφει ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
   Ο Πατριάρχης συνεχίζει στην επιστολή του:

Τραγική φιγούρα δειλίας, σκιά Επισκόπου ο διάδοχος του θρυλικού Καντιώτη, εκβράζει Ζηζιούλειο οχετό από την "Ωραία Πύλη"! (Βίντεο)

Ο πιστός Λαός της Φλώρινας  είναι έτοιμος να αντιδράσει σθεναρά σε κάθε  ενέργεια του Θεοκλήτου κατά των Αγωνιστών πατέρων και Λαϊκών με απροσδόκητες προεκτάσεις

Ακούγονται φωνές:

 Η ΦΛΩΡΙΝΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΛΑΡΙΣΑ...

Ο Θεόκλητος θα παίξει το ρόλο του φίλου του μοιχεπιβάτη Ιγνατίου Λάππα της Λάρισας;

 Μικροί άνθρωποι, δειλοί, φίλαυτοι, χρησιμοποιήθηκαν για να κάνουν μεγάλα κακά....

Ποιός θὰ περίμενε πρὶν μερικὰ χρόνια ὅτι οἱ «καλοὶ» Ἐπίσκοποι, ἡ κρυφὴ ἐλπίδα τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, διὰ μέσου τῶν ὁποίων θὰ πολεμούσαμε τὸν Οἰκουμενισμό, θὰ ἀποδεικνύονταν διαπρύσιοι ὑποστηρικτὲς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ὅτι θὰ ἀπειλοῦσαν μὲ διωγμοὺς καὶ καθαιρέσεις τοὺς ὀρθόδοξους πιστούς;
Ποιός θὰ τὸ περίμενε ὅτι στὴ θέση τοῦ θρυλικοῦ Καντιώτη θὰ ἐνθρονιζόταν ἕνα ἀνθρωπάκι, ὁ κ. Θεόκλητος Πασσαλῆς, ἕνα ὁμοίωμα καὶ ἀναμεταδότης τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Ζηζιούλα καὶ τοῦ Προύσης Ἐλπιδοφόρου, ἕνα νέος Βέκκος, ποὺ θὰ ὑπερασπίζετο τὸ «θεσμὸ» τοῦ Πατριάρχη, ἀνεξάρτητα ἂν αὐτὸς εἶναι αἱρετικός;
Ποιός θὰ φανταζόταν, πρὶν μερικὰ χρόνια, ὅτι αὐτὸ τὸ ὁμοίωμα Ἐπισκόπου θὰ τὸ ἐπαινοῦσε καὶ θὰ τὸ ὑπερασπιζόταν ὁ "Πάπας" τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, ὁ Τελεβάντος, καὶ ἀντίθετα θὰ κατηγοροῦσε τὸν ἐκφραστὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων, τὸν π. Παΐσιο Παπαδόπουλο, ποὺ ἀποτειχίστηκε ἀπὸ ἕναν τέτοιο Ἐπίσκοπο; Νά, ὅμως, ποὺ ὅλα εἶναι δυνατὰ στὴν ἐποχή μας.
Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, ποὺ ἀπὸ δειλία καὶ φόβο δὲν διακόπτει τὸ Μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη, δὲν ντράπηκε νὰ βγεῖ στὴν «Ὡραία Πύλη» τοῦ ἱ. Ναοῦ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ, νὰ ἐκστομίσει βλάστημους λόγους ἐναντίον τῶν Ἁγίων μας, ποὺ διέκοψαν τὸ Μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν τῆς ἐποχῆς τους.
Λοιπόν, μάθετε ἅγιε Γρηγόριε Παλαμᾶ, ἅγιε Θεόδωρε Στουδίτη, ἅγιοι ἐπί Βέκκου Ἁγιορεῖτες Ὁσιομάρτυρες καὶ ὅσοι ἄλλοι, τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία ποὺ ἐσεῖς δὲν κατείχατε, ἀπὸ τὸν Οἰκουμενιστὴ Ἐπίσκοπο Φλωρίνης Θεόκλητο: Ἡ ἀποτείχιση ποὺ ἐκάνατε σᾶς κατέστησε ἀκέφαλους αἱρετικούς! Σᾶς ἔβγαλε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ! Ὅσες Θ. Λειτουργίες ἐτελέσατε, χωρὶς νὰ μνημονεύετε τὸν Ἐπίσκοπό σας, ἦσαν ἄκυρες! Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μιὰ παράλληλη ἐξουσία, ἕνας θεσμός, ὅπως τὸ κράτος, καὶ ὅ,τι συμβαίνει στὸ κράτος, παρόμοια συγχωροῦνται νὰ συμβαίνουν καὶ στὴν Ἐκκλησία!

 Εἶπε, λοιπόν, ὁ κ. Θεόκλητος:
«Αὐτὲς τὶς ἡμέρες εἴχαμε ἐπάνω στὴν Φλώρινα τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας. Τὸν ὑποδέχτηκε ὁ λαός, οἱ ἀρχὲς καὶ οἱ ἐξουσίες, διότι δείχνουν σεβασμὸ σ’ ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἐκπροσωπεῖ τὸ Ἔθνος μας. Κάτι ἀντίστοιχο ὑπάρχει καὶ στὴν Ἐκκλησία. Ὅπως, τρόπον τινά, Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας εἶναι ὁ Πατριάρχης, ὁ Ἐπίσκοπος, ἡ Ἱ. Σύνοδος κ.λπ.
Ὑπάρχουν, ὅμως, κάποιοι οἱ ὁποῖοι ἔκαναν ἐπανάσταση, καὶ οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ μὴν μνημονεύουμε τὸν Πατριάρχη, τὴν Ἱ. Σύνοδο, δηλ. νὰ εἴμεθα «ἀκέφαλοι», σὰν νὰ μὴ ἔχουμε Πρόεδρο Δημοκρατίας(!). Νὰ ξέρετε, ὅποιος ἱερεὺς δὲν μνημονεύει τὸν Μητροπολίτη του, εἶναι ἄκυρος ἡ Θ. Λειτουργία(!!) Κι ὅποιος Ἀρχιερεὺς δὲν μνημονεύει τὴν προϊσταμένη του ἀρχή, ποὺ στὶς νέες χῶρες εἶναι ὁ Πατριάρχης, εἶναι ἄκυρος ἡ Θ. Λειτουργία(!!!) Σεβόμαστε τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, ἀσχέτως ἂν μερικὰ κόμματα, μερικοὶ σὰν ἄνθρωποι νὰ ἔχουν διαφορά. Ἄλλο τὸ ἕνα καὶ ἄλλο τὸ ἄλλο. Δὲν παύει νὰ εἶναι ὁ θεσμὸς τοῦ Ἔθνους μας. Ἔτσι δὲν παύει ὁ Πατριάρχης μας νὰ εἶναι θεσμὸς τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτὸ μὴ παρασύρεστε ἀπὸ ὅσα λένε μερικοί· αὐτοί, δυστυχῶς, βαδίζουν τὸν κατήφορο. Καὶ ὁ κατήφορός τους εἶναι οἱ μὲν κληρικοὶ ὁδηγοῦνται στὴν καθαίρεση, οἱ δὲ λαϊκοὶ θὰ ἀποκοποῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.

Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

Επισήμως ο πατρ. Βαρθολομαίος αναγνωρίζει την οντότητα της Ουνίας! Και οι αντι-Οικουμενιστές επισήμως συνεχίζουν να κοινωνούν με τους Οικουμενιστές!

Ἀλλη μία "πρώτη φορά"

Ἀλλὰ καὶ νὰ κατηγοροῦν (δὲς Τελεβάντο) ὅσους ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν αἵρεση, ὡς ἐκτὸς Ἐκκλησίας!

Γιώργος Παπαθανασόπουλος
Προβληματισμός
από φιλενωτικές ενέργειες

            Μια εν κρυπτώ ενέργεια «κοινωνίας» με τους ουνίτες του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου προβληματίζει έντονα. Με επίσημη προσωπική επιστολή του ευχαρίστησε τον επικεφαλής των ουνιτών της Ουκρανίας Σβιάτοσλαβ (Σέβτσουκ) «για την υποστήριξη του προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την διοργάνωση της Συνόδου στην Κρήτη»! Η επιστολή δεν δόθηκε στη δημοσιότητα από το Φανάρι. Αποκαλύφθηκε από τους ουνίτες της Ουκρανίας και δόθηκε στα διεθνή ΜΜΕ από την
κρατική  Υπηρεσία  Θρησκευτικών Ειδήσεων της Ουκρανίας (RISU). Πρέπει να είναι η πρώτη φορά, που επισήμως από Ορθόδοξο Πρωθιεράρχη αναγνωρίζεται η οντότητα της ουνίας.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔ. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ...

ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ!!

Δόξα τω Τριαδικώ Θεώ που επιτρέπει αυτές τις καταστάσεις για να ξέρουμε και ΄μεις στο εξής ποιους να εμπιστευθούμε και να καταθέσουμε την ψυχή μας.
   Προτιμούν τον ονειδισμόν του Χριστού παρά να λέγονται υιοί του Φαραώ Οικουμενισμού (Εβρ. ια΄24-26).
ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ
    Ο π. Παϊσιος Παπαδόπουλος από την ηρωική Φλώρινα αρνείται πλέον να μνημονεύει τον αιρεσιάρχη Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τους συνεργάτες του στην πλάνη Μητροπολίτες επισκόπους και άλλους, (ἐδῶ) εγχώριους ή μη, που συμβιβάζονται με την παρασυνοδικώς εγκριθείσα πολυαίρεση του Οικουμενισμού και της Πανθρησκείας. (μίας «συνόδου» που συντελέστηκε με 10 μονάχα υπογραφές, λιγότερες και από ένα 15μελές ενός επαρχιακού Γυμνασίου).
   Αυτό που δεν έκαναν τόσα μεγάλα ονόματα Αγιότητος και αυθεντίας στον Ελληνικό Εκκλησιαστικό χώρο:
Αγιονορείτες Γεροντάδες με νοερές προσευχές και προοράσεις, Μοναστήρια ξακουστά, πανελλήνιοι συλλόγοι, Καθηγητάδες και προφέσορες και περι πολλού  θεματοφύλακες των σύγχρονων Αγίων: Οσίου Παϊσίου, Πορφυρίου κ.α. που κατακρατούν μεν τα λείψανα τους αλλά έχουν απωλέσει προ πολλού το ομολογιακό τους πνεύμα, καθώς και άλλοι που τόσα χρόνια μονοπωλούν την Ορθοδοξία και την γνησιότητα της πίστης,
ήρθε να ξαφνιάσει, να κάνει την διαφορά και να αντιπαραταχθεί μαζί με κάποιους μεμονωμένους ηρωικούς Μοναχούς και κελλιώτες του Αγίου Όρους,  ένας απλός Ιερομόναχος από την ακριτική Φλώρινα, ο π. Παϊσιος.
 -
  Δόξα τω Τριαδικώ Θεώ που επιτρέπει αυτές τις καταστάσεις για να ξέρουμε και ΄μεις στο εξής ποιους να εμπιστευθούμε και να καταθέσουμε την ψυχή μας.
   Προτιμούν τον ονειδισμόν του Χριστού παρά να λέγονται υιοί του Φαραώ Οικουμενισμού (Εβρ. ια΄24-26).
   Ευχόμαστε η τίμια και ειλικρινή τους αυτή στάση να αποτελέσει τις πρώτες σταγόνες για την γέννηση ενός ευλογημένου καταρράκτη που θα παρασύρει την αίρεση και την πλάνη και παράλληλα θα δροσίσει και ζωογονήσει τις ψυχές όσων διψάνε για Τον Χριστό και την αλήθεια Του.
   Ευτυχώς υπάρχουν και σήμερα παλικάρια που πάνω από μιά θεσούλα στο Δημόσιο και από τα παλαμάκια του κοινωνικού περίγυρου βάζουνε Τον Χριστό και το θέλημά Του!
  
  

ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2016

Ηγούμενος Παΐσιος Παπαδόπουλος: "Αναγκαζόμαστε να σας πούμε ότι ο πατριάρχης είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ όλων των εποχών! Τους Επισκόπους που υπέγραψαν δεν θα τους ακολουθήσουμε στην αίρεση. Εδώ χωρίζουν οι δρόμοι μας!

«Σὲ λίγες μέρες διακόπτω κι ἐγὼ τὸ μνημόσυνο, μαζὶ μὲ τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, χωρὶς νὰ χρειαστεῖ νὰ τὸ δηλώσω. Καὶ μεταξὺ ἄλλων, θὰ διακόψω καὶ τὸ Μνημόσυνο τοῦ Θεόκλητου (Φλωρίνης), ὁ ὁποῖος εἶναι ἐνάρετος· ἀλλὰ τώρα δὲν θέλει νὰ εἶσαι μόνο ἐνάρετος, πρέπει νὰ εἶσαι καὶ παλικάρι· πρέπει νὰ ἀντισταθεῖς τώρα στὸν Πατριάρχη… Ὅσοι θέλετε νἄρχεστε. Προσέξτε ὅσοι θὰ μείνετε ἐδῶ κοντά μου, θὰ σᾶς λένε, αὐτὸς εἶναι σχισματικός, καθηρημένος, πλανεμένος. Νὰ μὴν πτοεῖσθε». 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΠΟΥ ΦΥΛΑΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥΣ


 Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΚΟΨΟΥΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
_____________
Ηγούμενος Παΐσιος Παπαδόπουλος: "Αναγκαζόμαστε να σας πούμε ότι ο πατριάρχης είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ όλων των εποχών! Τους Επισκόπους που υπέγραψαν δεν θα τους ακολουθήσουμε στην αίρεση. Εδώ χωρίζουν οι δρόμοι μας! Ηγούμενος Παΐσιος Παπαδόπουλος: "Αναγκαζόμαστε να σας πούμε ότι ο πατριάρχης είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ όλων των εποχών! Τους Επισκόπους που υπέγραψαν δεν θα τους ακολουθήσουμε στην αίρεση. Εδώ χωρίζουν οι δρόμοι μας!

H AΛΦΑΒΗΤΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΡΟΝΕΣ Η΄ ΣΙΩΠΩΝΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ - ΙΕΡΕΙΣ - ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ

Οὐδέν ψεύδους δεινότερον, [ Δ΄] οὐδέν συκοφαντίας ἄχθους βαρύτερον τοῖς ἐνεργοῦσιν ἀλλ᾿ οὐ τοῖς πάσχουσιν. Οἱ μέν γάρ ἔσθ᾿ ὅτε καί δοκιμώτεροιγίνονται καί δι᾿ ὑπομονῆς τῶν οὐρανίων βραβείων ἐπιτυγχάνουσιν,«ἀπολεῖ δέ Κύριος πάντας τούς λαλοῦντας τό ψεῦδος». (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος, Ηγούμενος της Ι. Μ. Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα


Άστραψε και βρόντηξε ο διαδικτυακός τόπος. Οι οικουμενιστές έπαθαν πανωλεθρία! Δεν μπορούν να αντιπαρατάξουν ούτε επιχειρήματα ούτε ιστορικά προηγούμενα από την εκκλησιαστική ιστορία. Καταφεύγουν μόνο στην πνευματική τρομοκρατία. Εντοπίσατε τίποτα από άρθρα; Δεν είναι της έρευνας και της μελέτης. Στο θεολογικό πεδίο της μάχης το έβαλαν στα πόδια. Μόνο σχόλια ασχολίαστα στα οποία μας προσάπτουν την κατηγορία ότι θέλουμε –λέει– να κάνουμε σχίσμα! Ανήρτησαν μεταξύ άλλων και ξερό, χωρίς σχολιασμό, τον ιγ´ Κανόνα της Α΄ και Β´ λεγομένης (της πρωτοδευτέρας όπως λέγεται, δηλαδή) Συνόδου προκειμένου να μας κουνήσουν το δάκτυλο.
– Ξέρεις; Πρόσεχε μη μιλάς, διότι θα πας στα αζήτητα!
Βλέπετε σιγή οι επίσκοποι, τσιμουδιά. Οι ιερείς κακαρωμένοι από φόβο. Οι λίγοι αγωνιστές μοναχοί διώκονται και οι άλλοι βρίσκονται σε θεωρία! Η αίρεση οργιάζει, η μάχη μαίνεται, η συμπλοκή γίνεται πλέον σώμα με σώμα, με τις ξιφολόγχες, και την δίνουν λίγοι κυρίως όμως οι ευσεβείς λαϊκοί, αυτοί που πάντοτε ήταν ο φύλακας της πίστεως. Τώρα που τα δημοσιεύματα
πέφτουν βροχή τι να πουν οι οικουμενιστές. Ακόμη δεν είδατε τίποτα! Μόνο θράσος έχουν, δύναμη δεν έχουν γιατί την δύναμη την έχει μόνο ο Κύριος ο κραταιός και δυνατός και στους πολέμους αήττητος. Όταν εμείς τον αγώνα δεν τον κάνουμε για κάποιο συμφέρον, για κάποια σκοπιμότητα γνωρίζει ο «ἐτάζων καρδίας καὶ νεφροὺς». Τώρα κάτω από την σημαία του Τιμίου σταυρού και με Υπέρμαχο στρατηγό την Κυρία Θεοτόκο όλοι εσείς, η ευσεβής στρατεία, μοναχοί εντός και εκτός του αγιωνύμου όρους, ευσεβείς πρεσβύτεροι, Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες αφήστε την πολύ σκέψη και μπείτε στον αγώνα ως θεηγόροι οπλίτες. Όπως γράφει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος: « Ο δισταγμός της καρδίας εισάγει στην ψυχή την δειλία, ενώ η πίστις μπορεί να ενισχύσει την ανδρεία ακόμη και με την εκκοπή των μελών. Όσον καιρό υπερισχύει σε σένα ο πόθος της σαρκός, δεν θα μπορέσεις να γίνεις θαρραλέος και απτόητος από τα πολλά εναντιώματα που παραμένουν κοντά σ’ αυτό που ποθείς». [Πριν η ψυχή μεθύσει από την πίστη στον Θεό και αναληφθεί την πνευματική της δύναμη, δεν μπορεί να θεραπεύσει την ασθένεια των αισθήσεων ούτε να καταπατήσει με δύναμη την ορατή ύλη που αποτελεί φραγμό στις εσωτερικές κινήσεις, ούτε να αναληφθεί το λογικό γέννημα του αυτεξουσίου. Καρπός αυτών των δύο είναι η λύτρωσις. Χωρίς την πρώτη (την μέθη με την προς τον Θεό πίστη) δεν υπάρχει ούτε η δεύτερη (η θεραπεία των αισθήσεων), και όπου ορθοποδεί η δεύτερη, εκεί η τρίτη δένεται σαν με χαλινάρι ( η εκ της δουλείας των παθών απαλλαγή). Όταν η χάρις αυξηθεί στον άνθρωπο, τότε μέσα στον πόθο της δικαιοσύνης ο φόβος του θανάτου του γίνεται ευκαταφρόνητος, και ευρίσκει πολλές αιτίες στην ψυχή του, περί του ότι πρέπει να υποφέρει θλίψεις για τον φόβο του Θεού. Όσα φαίνονται να βλάπτουν το σώμα, που εισβάλλουν ξαφνικά στην φύση και ακολούθως προκαλούν παθήματα, εμπρός στα μάτια του θεωρούνται μηδαμινά σε σύγκριση προς τα μελλοντικά αγαθά που ελπίζονται από τώρα. Δεν είναι δυνατό, χωρίς την παραχώρηση των πειρασμών, να γνωρίσουμε την αλήθεια].
13 «διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι». Δια τούτο πάρετε επάνω σας όλα τα όπλα, που δίνει ο Θεός, δια να ημπορέσετε να αντισταθήτε κατά την ημέραν των πονηρών πειρασμών και κινδύνων, και αφού εκτελέσετε με κάθε ακρίβειαν όλα τα καθήκοντά σας και νικήσετε, να σταθήτε σταθερά εις την θέσιν σας.
14 «στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης», Σταθήτε, λοιπόν, ακλόνητοι στον αγώνα αυτόν, αφού ζωσθήτε την αλήθειαν, ωσάν την ζώνην που σφίγγουν εις την μέσην των οι πολεμισταί, δια να είναι ευκίνητοι, και ενδυθήτε σαν άλλον θώρακα την δικαιοσύνην, δια να είσθε απρόσβλητοι από τα βέλη της αδικίας και της ιδιοτελείας.
15 «καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης», Και όπως οι πολεμισταί φορούν εις τα πόδια των υποδήματα, δια να τρέχουν με ασφάλειαν και ευκολίαν, και σεις φορέσατε την ετοιμασίαν, που απαιτεί το Ευαγγέλιον της ειρήνης, δια να κινήσθε με άνεσιν και δραστηριότητα.
16 «ἐν πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι»·Μαζή δε με όλα αυτά πάρετε επάνω σας και κρατείτε σταθεράν σαν άλλην ασπίδα την πίστιν, με την οποίαν θα ημπορέσετε να εξουδετερώσετε και σβήσετε όλους τους φλογοβόλους πειρασμούς του πονηρού, που ομοιάζουν με πύρινα βέλη
17 «καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα Θεοῦ», Και δεχθήτε σαν άλλην περικεφαλαίαν την πεποίθησιν της σωτηρίας (δια να ασφαλίζετε και προφυλάσσετε έτσι τον νουν σας από λογισμούς αμφιβολίας). Παρετε και την μάχαιραν του Αγίου Πνεύματος, η οποία είναι ο άδολος και φωτεινός λόγος του Θεού.
Οι εκ των λαϊκών ζωστείτε τα πνευματικά άρματα· «ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου»· Ενδυθήτε όλα τα όπλα του Θεού, δια να ημπορήτε να αντισταθήτε εις τας δολίας και πονηράς μεθόδους και παγίδας του διαβόλου και αντιπαραταχθείτε στο στράτευμα της παναίρεσης. «ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις». Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος. Ο αγών μας διεξάγεται εναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών. Ίσως μου πείτε άλλη περίπτωση είναι αυτό. Δεν είναι άλλη, πάντοτε τις αιρέσεις ο αντίδικος διάβολος τις σπέρνει μέσα στην Εκκλησία αφού πρώτα κάνει αερόστατο τα μυαλά ορισμένων εκκλησιαστικών ηγετών.
Να μην αφήσουν να ησυχάσει ποτέ η Εκκλησία! Αντί να ασχοληθούμε κυρίως με τα πνευματικά μας με τις κακοδοξίες που διαδίδουν μέσα στην Εκκλησία αντιπαλαίουμε! Θέλησαν να μας ρίξουν στην περιπέτεια, λοιπόν εντάξει! Τώρα θα δοκιμάσουν και το πως παλεύουμε. Δεν το θελήσαμε. Το προκάλεσαν! Εμάς θα μας βοηθήσει ο Κύριος να δούμε ποιος θα γνωρίζει εσάς έπειτα από μερικά χρόνια όταν η επίσημη τότε Εκκλησία θα σας έχει καταδικασμένους για αιρετικούς όπως έγινε πολλές φορές στην ροή της εκκλησιαστικής ιστορίας. Μόνο ως κακόδοξοι αιρετικοί θα είστε γνωστοί καθώς ο Διόσκορος, ο Σεβήρος, ο Άρειος και ο πατριάρχης Νεστόριος. Λοιπόν αδελφοί «11Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. 12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός»13 (Ρωμ.13,11-13).
Σας καλεί ο Ίδιος ο αγωνοθέτης Κύριος μας Ιησούς Χριστός για τον οποίο γράφει Ιωάννης ο Θεολόγος «καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν ἔχων τόξον· καὶ ἐδόθη αὐτῷ στέφανος, καὶ ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ» (αποκ. 6,2).Και είδα, και ιδού ίππος λευκός, και αυτός που κάθεται πάνω του να έχει τόξο και του δόθηκε στέφανος και εξήλθε νικώντας και για να νικήσει.
Θέλετε να μάθετε πως ο Δεσπότης μας Χριστός αρέσκεται να μας βλέπει στον αγώνα θυμηθείτε το σχετικό με τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή όραμα: «Λοιπὸν μίαν νύκτα, καθὼς ηὐχόμην, ἦλθον πάλιν εἰς θεωρίαν καὶ ἡρπάγη ὁ νοῦς μου εἰς ἕνα κάμπον· καὶ ἦσαν κατὰ τάξιν -κατὰ σειρὰν- μοναχοὶ συνταγμένοι πρὸς μάχην. Καὶ ἕνας στρατηγὸς ἦλθε πλησίον μου καὶ μοῦ λέγει: Θέλεις, μοῦ λέγει, νὰ εἰσέλθης νὰ πολεμήσης εἰς τὴν πρώτην γραμμήν; Καὶ ἐγὼ τοῦ ἀπάντησα ὅτι σφόδρα ἐπιθυμῶ νὰ μονομαχήσω μὲ τοὺς ἀντίκρυ αἰθίοπας, ὅπου ἦσαν κατέναντι ὠρυόμενοι καὶ πῦρ πνέοντες ὡσὰν ἄγριοι σκύλοι, ὁποὺ μόνον ἡ θεωρία τους σοῦ ἐπροξένει τὸν φόβον. Ἀλλ᾿ εἰς ἐμένα δὲν ἦταν φόβος· διότι εἶχον τόσην μανίαν, ὅπου μὲ τὰ δόντια μου νὰ τοὺς σχίσω. Εἶναι δὲ ἀληθὲς ὅτι καὶ ὡς κοσμικὸς ἤμουν τοιαύτης ἀνδρείας ψυχῆς. Τότε λοιπὸν μὲ χωρίζει ὁ στρατηγὸς ἀπὸ τὰς γραμμάς, ὅπου ἦταν ἡ πληθὺς τῶν πατέρων. Καὶ ἀφοῦ διήλθομεν τρεῖς ἢ τέσσαρας γραμμὰς συνταγματικῶς μὲ ἔφερεν εἰς τὴν πρώτην γραμμήν, ὅπου ἦσαν ἕνας ἢ δυὸ ἀκόμη κατὰ πρόσωπον τῶν ἀγρίων δαιμόνων. Αὐτοὶ ἦσαν ἕτοιμοι νὰ ὁρμήσουν καὶ ἐγὼ ἔπνεον πῦρ καὶ μανίαν κατεναντίον τους. Καὶ μὲ ἄφησε ἐκεῖ ἀφοῦ εἶπε: Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νὰ πολεμήση ἀνδρείως μὲ αὐτούς, ἐγὼ δὲν τὸν ἐμποδίζω, ἀλλὰ βοηθῶ».
Ὦ θεία παρεμβολή, θεηγόροι ὁπλῖται, παρατάξεως Κυρίου, δοῦλοι γνησιώτατοι Χριστοῦ, πεποιθότες ἐπὶ Κύριον για να μην δειλιάσουμε ας συλλογισθούμε αυτό που λέγει ο άγιος Νικόδημος Ο Αγιορείτης (αποσπασματικά το αναφέρω): «…το πρώτο πράγµα που πρέπει να σκεφθείς είναι αυτό: το να νοµίσεις ότι βλέπεις τον εαυτό σου κλεισμένο µέσα σε ένα τόπο και στάδιο… Και από µεν το δεξιό µέρος του σταδίου, πίστεψε πως βλέπεις τον νικηφόρο σου Αρχιστράτηγο, τον Κύριο µας Ιησού Χριστό µε την Παναγία του Μητέρα και µε πολλά τάγµατα Αγγέλων και Αγίων και µάλιστα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ· και από την αριστερή πλευρά, ότι βλέπεις τον υπόγειο διάβολο µε τους δικούς του δαίµονες …φαντάσου και πως ακούς µία φωνή, σαν από τον φύλακά σου Άγγελό, να σου λέει τα εξής:
– Εσύ σήµερα θα πολεµήσεις εναντίον αυτού του πάθους και των άλλων σου εχθρών· η καρδιά σου ας µη δειλιάσει πλήρως και αποφύγεις τον πόλεµον για τον φόβο ή άλλο περιορισµό µε κανένα τρόπο· διότι ο Κύριος µας και Αρχιστράτηγός µας Ιησούς στέκεται εδώ περιτριγυρισµένος µαζί µε όλους τους χιλιάρχους και εκατοντάρχους του, δηλαδή µε όλα του τα δοξασµένα τάγµατα, για να πολεµήσει όλους τους εχθρούς σου και να µη τους αφήσει να σε καταπισέσουν ή να σε νικήσουν «Ο Κύριος θα πολεµήσει για σας» (Εξοδ. 14,14).
Οπότε, στάσου σταθερός, βίασε τον εαυτό σου, υπόµεινε τον πόνο που θα θέλεις να αισθανθείς κάποια φορά, φώναζε πολλές φορές από τα σπλάγχνα της καρδιάς σου· «µη µε παραδώσεις στη βουλιµία των εχθρών µου» (Ψαλµ. 26,18). Φώναζε τον Κύριό σου και την Παρθένο και όλους τους Αγίους και τις Αγίες· και θα νικήσεις οπωσδήποτε· γιατί λέει· «Σας γράφω νέοι µου για να σας βεβαιώσω ότι έχετε νικήσει τον πονηρό» (Ιωάν. α’ 2,13).
Και αν εσύ είσαι αδύνατος και κακοµαθηµένος, ενώ οι εχθροί σου είναι δυνατοί και πολλοί, πολύ περισσότερες είναι οι βοήθειες εκείνου που σε έπλασε και σε λύτρωσε και ασύγκριτα δυνατώτερος είναι ο Θεός στον πόλεµον αυτόν, όπως γράφτηκε· «Ο Κύριός σου είναι κραταιός και δυνατός στον πόλεµο» (Ψαλµ. 23,8).
Και περισσότερο πόθο έχει Αυτός για να σε σώσει, παρά αυτόν που έχει ο εχθρός για να σε καταστρέψει. Γι’ αυτό πολέµα και µη βαρεθείς ποτέ σου τον κόπο. Γιατί από τον κόπο και από την βία και την δοκιµασία, που αισθάνεσαι για την συνήθεια που έδειξες στο κακό, γεννάται η νίκη και ο µεγάλος θησαυρός, µε τον οποίο αγοράζεται η βασιλεία των ουρανών και ενώνεται η ψυχή για πάντα µε το Θεό.
Λοιπόν άρχισε στο όνοµα του Θεού να πολεµάς µε τα οχήµατα της απιστίας στον εαυτό σου και της ελπίδας και του θάρρους στο Θεό σου, µε την προσευχή και µε την εκγύµνασι· µάλιστα δε µε το όχηµα της καρδιακής και νοερής προσευχής, το οποίο είναι το· Κύριε, Ιησού Χριστέ, όνοµα τόσο φοβερό, που σαν µαχαίρι µε δύο στόµατα στρέφεται µέσα στη καρδιά, µασάει και κατακόβει τους δαίµονες …· γι’ αυτό σχετικά είπε ο Ιωάννης της Κλίµακας. «Ιησού ονόµατι, µάστιζε πολεµίους»…
Να κάνης πράγµατα που αρέσουν στο Θεό σου, ο οποίος, µε όλη την θριαµβεύουσα στον ουρανό Εκκλησία στέκεται αόρατα και βλέπει τον πόλεµό σου· για τον οποίο πόλεµο, δεν πρέπει να λυπάσαι σκεπτόµενος, ότι αφενός µεν είναι η υποχρέωσις που έχουµε όλοι µας να δουλεύουµε και να αρέσουµε στο Θεό και αφετέρου η ανάγκη που έχουµε να πολεµάµε, καθώς σου είπα από πριν. Γιατί, αν εγκαταλείψουµε αυτόν τον πόλεµο, οπωσδήποτε θα θανατωθούµε. Έπειτα, και αν φύγεις προς στιγµή από τον κατά Θεόν αυτό πόλεµο σαν αποστάτης και παραδοθείς στο κόσµο …πιθανόν να σε έχουν περικυκλώσει. Και τόσο να σε συντρίψουν, που εσύ µη µπορώντας, ποιό πρώτα να πολεµήσεις, θα παραδοθείς σε αιώνιο θάνατο.
Γι’ αυτό, µη γίνεις τόσο ανόητος, αγαπητέ, που να θέλεις να πολεµάς τότε σε µία ώρα ασύµφορη αλλά σαν φρόνιµος, υπόµεινε τώρα την κούραση του πολέµου, για να νικήσεις, να στεφανωθείς και να ενωθείς µε τον Θεό και εδώ και εκεί στη βασιλεία του την ουράνια.
«Θυµήσου τον δηµουργό σου τις µέρες της νεότητός σου, πριν έλθουν οι µέρες οι κακές και φθάσουν τα χρόνια εκείνα που δεν θα έχεις δύναµη» (Εκκλ. 12,1).
Ας θυμηθούμε και ας αναλογισθούμε ότι στον αγώνα εναντίον της αίρεσης των οικουμενιστών θα έχουμε και την Κυρία Θεοτόκο που είναι των Ορθοδόξων το κράτος, ένα και μόνο περιστατικό από το έπος του 1940 θα μας μεταγγίσει θάρρος. Πρόκειται για το Γράμμα από τη Μόροβα… Έχει σημασία να συνειδητοποιήσουμε ότι θα τους πάρουμε φαλλάγγι. Ο Τάσος Ρηγοπούλας, στρατευμένος στήν Αλβανία το 1940, έστειλε από το μέτωπο το παρακάτω γράμμα στον αδελφό του. «Αδελφέ μου Νίκο. Σου γράφω από μια αετοφωλιά, τετρακόσια μέτρα ψηλότερη από την κορυφή της Πάρνηθας. Ή φύση τριγύρω είναι πάλλευκη. Σκοπός μου όμως δεν είναι να σου περιγράψω τα θέλγητρα μιας χιονισμένης Μόροβας με όλο το άγριο μεγαλείο της. Σκοπός μου είναι να σου μεταδώσω αυτό πού έζησα, πού το είδα με τα μάτια μου καί πού φοβάμαι μήπως, ακούγοντας το από άλλους, δεν το πιστέψεις.
Λίγες στιγμές πρίν ορμήσουμε για τα οχυρά της Μόροβας, είδαμε σε απόσταση καμιά δεκαριά μέτρων μια ψηλή μαυροφόρα να στέκει ακίνητη.
– Τις ει; Μιλιά…
Ό σκοπός θυμωμένος ξαναφώναξε: -Τις ει;
Τότε, σαν να μας πέρασε όλους ηλεκτρικό ρεύμα, ψιθυρίσαμε: Η ΠΑΝΑΓΙΑ!
Εκείνη όρμησε εμπρός σαν να είχε φτερά αετού. Εμείς από πίσω της. Συνεχώς την αισθανόμασταν να μας μεταγγίζει αντρειοσύνη. Ολόκληρη εβδομάδα παλέψαμε σκληρά, νια να καταλάβουμε τα οχυρά ΊΒάν-Μόροβας.
Υπογραμμίζω πώς ή επίθεση μας πέτυχε τους Ιταλούς στην αλλαγή των μονάδων τους. Τα παλιά τμήματα είχαν τραβηχτεί πίσω καί τα καινούργια… κοιμόνταν! Το τί έπαθαν δεν περιγράφεται. Εκείνη ορμούσε πάντα μπροστά. Κι όταν πια νικητές ροβολούσαμε προς την ανυπεράσπιστη Κορυτσά, τότε ή Υπέρμαχος έγινε ατμός, νέφος απαλό καί χάθηκε».
Ας προσευχηθούμε την ώρα αυτή όλοι μαζί όσοι θέλουμε να μπούμε στην πρώτη γραμμή της παρατάξεως του Κυρίου διότι όπου είναι δύο ή τρεις συναγμένοι στο δικό μου όνομα, εκεί είμαι, στο μέσο αυτών «οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν». Αν και μας χωρίζει η απόσταση το Πνεύμα το Άγιο ενώνει τις ψυχές μας στον κοινό αγώνα υπέρ της Ευσεβείας!«Κύριε ὁ Θεός μου, ἐπὶ σοὶ ἤλπισα· σῶσόν με ἐκ πάντων τῶν διωκόντων με καὶ ῥῦσαί με, 3 μήποτε ἁρπάσῃ ὡς λέων τὴν ψυχήν μου, μὴ ὄντος λυτρουμένου μηδὲ σῴζοντος. 4 Κύριε ὁ Θεός μου, εἰ ἐποίησα τοῦτο, εἰ ἔστιν ἀδικία ἐν χερσί μου, 5 εἰ ἀνταπέδωκα τοῖς ἀνταποδιδοῦσί μοι κακά, ἀποπέσοιμι ἄρα ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν μου κενός· 6 καταδιώξαι ἄρα ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου καὶ καταλάβοι καὶ καταπατήσαι εἰς γῆν τὴν ζωήν μου καὶ τὴν δόξαν μου εἰς χοῦν κατασκηνώσαι. (διάψαλμα). 7 ἀνάστηθι, Κύριε, ἐν ὀργῇ σου, ὑψώθητι ἐν τοῖς πέρασι τῶν ἐχθρῶν σου. ἐξεγέρθητι, Κύριε ὁ Θεός μου, ἐν προστάγματι, ᾧ ἐνετείλω, 8 καὶ συναγωγὴ λαῶν κυκλώσει σε, καὶ ὑπὲρ ταύτης εἰς ὕψος ἐπίστρεψον. 9 Κύριος κρινεῖ λαούς. κρῖνόν με, Κύριε, κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν ἀκακίαν μου ἐπ᾿ ἐμοί. 10 συντελεσθήτω δὴ πονηρία ἁμαρτωλῶν καὶ κατευθυνεῖς δίκαιον, ἐτάζων καρδίας καὶ νεφροὺς ὁ Θεός. 11 δικαία ἡ βοήθειά μου παρὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ σῴζοντος τοὺς εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ». 12
Μην αφήνεται μόνους τους αγιορείτες, τους αγωνιστές ιερείς και επισκόπους, συσπειρωθείτε κοντά τους. Απομονώσατε όλους τους οικουμενιστές και όσους δεν μιλούν στο ποίμνιό τους ώστε να δημιουργηθεί θέμα που θα φτάσει οπωσδήποτε στη Σύνοδο της Ιεραρχίας. Να παρακαλήτε δε με κάθε προσευχήν και δέησιν τον Κυριον να σας βοηθήση, δια να αξιοποιήσετε τον πνευματικόν αυτόν οπλισμόν, προσευχόμενοι εις κάθε καιρόν με τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος. Να επιμένετε δε πολύ εις αυτό τούτο το έργον της προσευχής. Να είσθε άγρυπνοι με κάθε εγκαρτέρησιν και με δέησιν δι’ όλους γενικώς τους Χριστιανούς. «διὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως, προσευχόμενοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν Πνεύματι, καὶ εἰς αὐτὸ τοῦτο ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ προσκαρτερήσει καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν ἁγίων». Καλόν αγώνα!
«ὁ νικῶν, ἔσται αὐτῷ ταῦτα, καὶ ἔσομαι αὐτῷ Θεὸς καὶ αὐτὸς ἔσται μοι υἱός. τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος». ἐκεῖνος ποὺ νικᾶ καὶ ἐγὼ θὰ τοῦ εἶμαι Θεὸς καὶ αὐτὸς θὰ μοῦ εἶναι υἱός. Ἀλλ’ οἱ δειλοί, οἱ ἄπιστοι καὶ οἱ βδελυροί, οἱ φονηάδες, οἱ πόρνοι, οἱ μάγοι, οἱ εἰδωλολάτραι καὶ ὅλοι οἱ ψεῦτες θὰ ἔχουν τὴν θέσιν τους εἰς τὴν λίμνην ποὺ καίεται μὲ φωτιὰ καὶ θειάφι. Αὐτὸς εἶναι ὁ δεύτερος θάνατος».(Αποκ. 21,7-8)
Δείτε και:
-Η αλφαβηταλφάβητος ομολογίας ορθοδόξου πίστεως κατά του οικουμενισμού προς τους οικουμενιστές και τους ομόφρονες ή σιωπώντες επισκόπους- ιερείς- μοναχούς και λαϊκούς[Β΄]& [ Γ΄]

-Η αλφαβηταλφάβητος ομολογίας ορθοδόξου πίστεως κατά του οικουμενισμού προς τους οικουμενιστές και τους ομόφρονες ή σιωπώντες επισκόπους- ιερείς- μοναχούς και λαϊκούς

Η αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστή Ιωάννη

“Τον εν προφήταις μείζονα γνωρισθέντα καί Αποστόλων πρόκριτον γεγονότα, ύμνοις εγκωμίων στεφανώσωμεν, τον Πρόδρομον της χάριτος, την κεφαλήν γάρ ετιμήθη, διά τον νόμον Κυρίου.” (εξαποστειλάριο εορτής)

  29Αυγούστου- Η αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστή Ιωάννη1
Μνημονεύει σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, την αποτομή της τιμίας κεφαλής, τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Προδρόμου από τον βασιλέα της Ιουδαίας Ηρώδη. Η Εκκλησία μας κηρύσσει αυτή τη μέρα ως μέρα νηστείας, διότι ο Ιωάννης θανατώθηκε εξαιτίας της οινοποσίας και του ακράτου ηδονισμού ενός βασιλιά σε ένα συμπόσιο, αυτό της εορτής των γενεθλίων του. Πρόκειται για τον τελευταίο προφήτη, τον προφήτη ο οποίος συνδέει την Καινή με την Παλαιά Διαθήκη, του οποίου ο σκοπός της ζωής του υπήρξε η αναγγελία της ενανθρώπισης του Υιού του Θεού. Πρόκειται για τον Ιωάννη τον βαπτιστή στον οποίο θα προσέλθει ο Κύριος να βαπτισθεί και Αυτός και να δοθεί με αυτόν τον τρόπο η ευκαιρία της επιφανείας του Τριαδικού Θεού. Ο Υιός “ταπεινών εαυτόν” βαπτίζεται, το Πνεύμα το Άγιον, Ωσεί περιστερά, φανερώνεται σαν ένα περιστέρι και η φωνή του Θεού Πατρός ακούγεται να δηλώνει: ουτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός. Αυτός είναι ο αγαπητός Μου Υιός.

Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ «ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ Ή ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - Περίληψη κανονικο-δογματικής μελέτης – Του Κυριάκου Κυριαζόπουλου καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ.



ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ «ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ Ή ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

-          Περίληψη κανονικο-δογματικής μελέτης –


Του
Κυριάκου Κυριαζόπουλου
καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ.


                Η Ψευδο-Σύνοδος της Κρήτης εισήγαγε «συνοδικώς», δηλ. δεσμευτικά για τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες που συμμετείχαν, την Παναίρεση του Οικουμενισμού. Ο Οικουμενισμός, Διαχριστιανικός και Διαθρησκειακός, είναι Νεο-γνωστικισμός ή Θρησκευτικός Συγκρητισμός, και αναμειγνύει την Ορθοδοξία με αιρέσεις, με θρησκεύματα, με φιλοσοφικά συστήματα, με τον Σατανισμό. Τον πολέμησαν σθεναρά οι Απόστολοι, όπως ο Ιωάννης και ο Παύλος, και οι Πατέρες των πρώτων χριστιανικών αιώνων, όπως ο Άγιος Ειρηναίος, Επίσκοπος Λουγδούνου (σημερινής Λυών της Γαλλίας) στο έργο του «Έλεγχος και Ανατροπή της Ψευδωνύμου Γνώσεως». Διότι ανατρέπει συνολικά την Ορθόδοξη πίστη, μέσω της αντιπατερικής ή μεταπατερικής θεολογίας, η οποία αλλοιώνει τους θεολογικούς όρους με δαιμονικές και ορθολογιστικές ερμηνείες τους.

                Η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη ή Πανορθόδοξη Σύνοδος» δεν είναι Ορθόδοξη Σύνοδος, αλλά Ψευδο-Σύνοδος. Τούτο σημαίνει ότι δεν είναι έγκυρη, ούτε αυτοδικαίως άκυρη, αλλά είναι ακυρώσιμη, ήτοι μπορεί να ακυρωθεί από μια όντως Ορθόδοξη Πανορθόδοξη Σύνοδο, η οποία μπορεί ενδεχομένως να συγκληθεί στο μέλλον. Αυτή η Ψευδο-Σύνοδος συγκλήθηκε ουσιαστικά από το Υπουργείο Εξωτερικών  των ΗΠΑ δια στόματος της κυρίας Ελισάβετ Προδρόμου, αξιωματούχου του ίδιου Υπουργείου και Ειδικής Συμβούλου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην εν λόγω Ψευδο-Σύνοδο.

                Οι λόγοι για τους οποίους η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη ή Πανορθόδοξη Σύνοδος» είναι Ψευδο-Σύνοδος είναι οι ακόλουθοι:

1 – Δεν καταδίκασε την Παναίρεση του Οικουμενισμού, αλλά την εισήγαγε «συνοδικώς», δηλ. δεσμευτικά για τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες που συμμετείχαν.

2 – Στην Ψευδο-Σύνοδο δεν συμμετείχαν όλες οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, αλλά μόνον δέκα (10), που εκπροσωπούν μόνο το ένα τρίτο (1/3) των Ορθοδόξων πιστών, ενώ τέσσερις (4) Αυτοκέφαλες δεν συμμετείχαν που εκπροσωπούν τα δύο τρίτα (2/3) των Ορθοδόξων.

3 – Η Ψευδο-Σύνοδος συγκλήθηκε χωρίς έγκυρη απόφαση σύγκλησης, δηλ. κατά παράβαση της πάγιας αρχής της ομοφωνίας στη συνεργασία των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, δεδομένου ότι δεν υπογράφηκε από το Πατριαρχείο Αντιοχείας.

4 – Λειτούργησε χωρίς έγκυρο κανονισμό, δηλ. κατά παράβαση της πάγιας αρχής της ομοφωνίας στη συνεργασία των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, δεδομένου ότι δεν υπογράφηκε από το Πατριαρχείο Αντιοχείας.

5 – Είχε, μη έγκυρα, στην ημερήσια διάταξή της ως θέματα το σχέδιο κειμένου «Το μυστήριον του γάμου και τα κωλύματα αυτού», το οποίο δεν είχε υπογραφεί από τα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Γεωργίας στη Σύναξη των Προκαθημένων του Σαμπεζύ του Ιανουαρίου 2016, όπως και τα λοιπά πέντε (5) σχέδια κειμένων τα οποία δεν είχαν υπογραφεί από το Πατριαρχείο Αντιοχείας, δηλ. κατά παράβαση της πάγιας αρχής της ομοφωνίας στη συνεργασία των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών.

6 – Μέλη με αποφασιστική ψήφο στην Ψευδο-Σύνοδο δεν ήταν οι συμμετέχοντες Αρχιερείς, αλλά οι δέκα (10) Αυτοκέφαλες Εκκλησίες [τόσο κατά το πρότυπο του Συνεδρίου Εκκλησιών της Κωνσταντινούπολης του 1923 επί Πατριάρχη Μελετίου Δ΄ (Μεταξάκη), το οποίο επέτρεψε στις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να εισάγουν καινοτομίες (νέου εορτολογίου, δευτέρου γάμου κληρικών κλπ.) όσο και κατά το πρότυπο του λεγόμενου Παγκοσμίου Συμβουλίου «Εκκλησιών], ενώ όλα τα είδη Ορθοδόξων Συνόδων έχουν ως μέλη τους μόνον Αρχιερείς με αποφασιστική ψήφο, κατά την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και κατά το κοινό Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο. Τούτο συνιστά εκκλησιολογική αίρεση.

7 – Η Ψευδο-Σύνοδος αυτοαναγορεύθηκε σε ανώτατη αυθεντία σε θέματα πίστης, πράγμα το οποίο συνιστά αίρεση, ενώ η ανώτατη αυθεντία σε σχέση με το απλανώς θεολογείν (ή το αλάνθαστο σε θέματα πίστης) ανήκει μόνο στο Σώμα της Εκκλησίας (δηλ. στις Συνόδους των Συνοδικών Αρχιερέων, εφόσον οι αποφάσεις τους σε θέματα πίστης εκ των υστέρων εγκρίνονται από τους λοιπούς Αρχιερείς και γίνονται δεκτές από τους λοιπούς κληρικούς, τους μοναχούς και τους λαïκούς, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και το κοινό Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο.

8 – Στις «συνοδικές» (ή δεσμευτικές) αποφάσεις της η Ψευδο-Σύνοδος απαρνήθηκε την Ορθόδοξη μέθοδο επιστημονικής θεολογίας, και υιοθέτησε την αντιπατερική ή μεταπατερική δαιμονική θεολογία, η οποία συνδυάζει την αλήθεια με το ψεύδος, ως μέθοδο δήθεν «Ορθόδοξης» θεολογίας στα πλαίσια της Νέας Εποχής, καθ’ υπόδειξη του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ δια στόματος της ανωτέρω αναφερόμενης κυρίας Ελισάβετ Προδρόμου.

9 – Η συμμετοχή στην Ψευδο-Σύνοδο όχι του Κανονικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου, αλλά του Ιερώτατου Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Θεοφίλου, ο οποίος εξελέγη αντικανονικά στον Πατριαρχικό Θρόνο Ιεροσολύμων, διότι αντικανονικώς και αυθαιρέτως η λεγόμενη «Πανορθόδοξη Αγία και Ιερά Σύνοδος» αποφάσισε στις 24-5-2005 την έκπτωση του Κανονικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου, κατόπιν πολιτικής παρέμβασης, χωρίς κατηγορητήριο και χωρίς δίκη, και χωρίς να υφίσταται κανονική παραίτησή του από τον Πατριαρχικό Θρόνο.

10 – Ο Κανονικός Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίος, με το υπ’ αριθ. 86/20-6-2015 Διάγγελμά του προς το Ποίμνιό του, τους Αγιοταφίτες, τους Προκαθημένους των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών και το Χριστεπώνυνο Πλήρωμα της ανά την Οικουμένη Ορθοδοξίας, καθιστά σαφές ότι καταψηφίζει τις αποφάσεις της Ψευδο-Συνόδου, οι οποίες εισάγουν «συνοδικώς» την Παναίρεση του Οικουμενισμού, και κατά συνέπεια, 1) δεν είναι έγκυρη η θετική ψήφος για τις εν λόγω αποφάσεις του Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Θεοφίλου, ο οποίος εξελέγη αντικανονικά στον Πατριαρχικό Θρόνο Ιεροσολύμων, αλλά είναι έγκυρη η αρνητική ψήφος του Κανονικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου, και 2) δεν ελήφθησαν εγκύρως οι αποφάσεις της Ψευδο-Συνόδου, διότι δεν υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των δέκα (10) Αυτοκεφάλων που συμμετείχαν στην εν λόγω Ψευδο-Σύνοδο (όπως ορίζει ο, κατά τα ανωτέρω, μη έγκυρος Κανονισμός της), δεδομένου ότι ο Κανονικός Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίος καταψήφισε τις αποφάσεις της ίδιας Ψευδο-Συνόδου.

                Η Παναίρεση του Οικουμενισμού εισήχθη «συνοδικώς» μέσω της δογματικής απόφασης της Ψευδο-Συνόδου με τον τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον». Αυτή η δογματική απόφαση αλλοιώνει δογματικά τα άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως «Και εις το Πνεύμα το Άγιον … το εκ του Πατρός εκπορευόμενον», «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» και «Ομολογώ έν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών». Διότι:

Α - Αναγνωρίζει τον Παπισμό ως Εκκλησία εντασσόμενη στο «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν», χωρίς οι εκπρόσωποι και οι οπαδοί του να μετανοήσουν για τις πλάνες τους, το μη προβλεπόμενο στην Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και στο Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο  «δογματικό» πρωτείο επισκοπικής εξουσίας επί όλης της Εκκλησίας, το filioque (που έχει καταδικαστεί από την Η΄ Οικουμενική Σύνοδο και το οποίο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο της Πίστεως «Και εις το Πνεύμα το Άγιον… το εκ του Πατρός εκπορευόμενον…», τη νεοπλατωνική, αυγουστίνια, σχολαστική, θεολογία η οποία δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη Πνευματικότητα της θεραπευτικής μεθόδου της κάθαρσης – φωτισμού – θέωσης κλπ. Σημειωτέον ότι ο Παπισμός έχει καταδικαστεί δογματικά από τουλάχιστον δεκαπέντε (15) Συνόδους, Οικουμενικές, Αγίες και Μεγάλες ή Ενδημούσες, ετών 879, 1009, 1054, 1341, 1347, 1351, 1441, 1443, 1450, 1484, 1722, 1727, 1838, 1848 και 1895. Γι’ αυτούς τους λόγους είναι ανίσχυρες 1) οι Εγκύκλιοι του 1902 και ιδίως του 1920, όταν οι αιρετικοί (ή ετερόδοξοι), για πρώτη φορά σε Ορθόδοξα εκκλησιαστικά κείμενα (ή δογματικά και συμβολικά μνημεία), ονομάστηκαν «αναδενδράδες (= κλάδοι) του Χριστιανισμού» και «Εκκλησίες», 2) η άρση της ακοινωνησίας με τους Παπικούς (με τον παραπλανητικό ως προς τους Ορθοδόξους τίτλο «άρση αναθεμάτων») του 1965, και 3) το Κείμενο του Μπαλαμάντ του 1993 της Μεικτής Θεολογικής Επιτροπής Παπικών και Ορθοδόξων, με το οποίο διαπιστώνεται ότι ο Παπισμός δεν είναι αίρεση, αλλά «αδελφή Εκκλησία» με έγκυρα μυστήρια.

Β – Αναγνωρίζει, μαζί με τον Παπισμό, και τις λοιπές αιρέσεις, Μονοφυσίτες, Παλαιοκαθολικούς, Αγγλικανούς και λοιπούς Προτεστάντες ως Εκκλησίες εντασσόμενες στο «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν». Σημειωτέον ότι ο Μονοφυσιτισμός έχει καταδικαστεί από την Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄ και Ζ΄ Οικουμενικές Συνόδους και συνεπώς, ως προσκρούουσα σε αυτές τις Οικουμενικές Συνόδους, είναι  ανίσχυρη η Β΄ Κοινή Δήλωση του Σαμπεζύ το 1990, η οποία διαπιστώνει δήθεν χριστολογική συμφωνία με τους μονοφυσίτες.

Γ – Αναγνωρίζει το Παγκόσμιο Συμβούλιο των «Εκκλησιών», τα κείμενά του και τους σκοπούς του, ήτοι:

1) Ότι εν λόγω Παγκόσμιο Συμβούλιο είναι «Αδελφότητα Εκκλησιών», στη βάση της ισότητας ως προς την κατεχόμενη από αυτές θεολογική αλήθεια (αρθ. 1 Καταστατικού ΠΣΕ). Δηλ. όταν μια Εκκλησία (ορθόδοξη ή προτεσταντική) γίνει μέλος του Π.Σ.Ε. αναγνωρίζει ως Εκκλησίες τις λοιπές ορθόδοξες ή προτεσταντικές Εκκλησίες – μέλη.

2) Ότι οι «Εκκλησίες – μέλη του» (12 Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες και περίπου 340 Προτεσταντικές «Εκκλησίες») έχουν στόχο την ορατή ενότητά τους, η οποία είναι διαφορετική από την ενότητα εν Χριστώ των Ορθοδόξων Εκκλησιών (αρθ. 3 Καταστατικού ΠΣΕ). Δηλ. έχουν ως στόχο τους την ενότητα της «Εκκλησίας του Οικουμενισμού» ή της Πράσινης Παγκόσμιας Θρησκείας του Σατανά, με βάση τη λεγόμενη «βαπτισματική θεολογία» (του Κειμένου Β.Ε.Μ. της Λίμα – Περού το 1982 για μερική αποδοχή των ετερόδοξων τελετών βαπτίσματος, ευχαριστίας και ιερωσύνης), δηλ. την ένταξη στην ακόμη αόρατη αδιαίρετη Εκκλησία «Εκκλησία του Οικουμενισμού» («θεολογία της ενωμένης αόρατης, αλλά διαιρεμένης ορατής Εκκλησίας») των Χριστιανών εν γένει μέσω βαπτίσματος στο όνομα της Αγίας Τριάδος χωρίς να απαιτείται ούτε ο κανόνας του τύπου της τριπλής κατάδυσης στο νερό ούτε η ακριβής Ορθόδοξη πίστη. Η μεν  «θεολογία της αδιαίρετης αόρατης Εκκλησίας» αλλοιώνει δογματικά το άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν», η δε «βαπτισματική θεολογία» αλλοιώνει δογματικά το άρθρο «Ομολογώ έν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών».

                Το εκκλησιολογικό κείμενο «Προσκεκλημένοι να είμαστε η Μία Εκκλησία (= του Οικουμενισμού) (Called to be the One Church)» της 23-2-2006 της Θ΄ Γενικής Συνέλευσης του Παγκοσμίου Συμβουλίου «Εκκλησιών» στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας το 2006, το οποίο αποδέχθηκε η πλειονότητα των Ορθοδόξων εκπροσώπων, αμφισβητεί και προσβάλλει δογματικά το άρθρο της Πίστεως «Εις Μίαν… Καθολικήν… Εκκλησίαν» και συγκεκριμένα τις ιδιότητες της «Μίας» (δηλ. της ενότητας στην πίστη των τοπικών ορθοδόξων εκκλησιών) και της «Καθολικής» (δηλ. της πληρότητας της πίστης). Διότι οι εν λόγω  Ορθόδοξοι εκπρόσωποι αποδέχθηκαν το εν λόγω κείμενο το οποίο προβλέπει:

1 – Η Ορθόδοξη Εκκλησία , της οποίας δώδεκα (12) Αυτοκέφαλες Εκκλησίες είναι μέλη του Π.Σ.Ε., δεν αποτελεί καθ’ εαυτήν την Καθολική Εκκλησία, αλλά η Καθολική Εκκλησία ταυτίζεται με την «Εκκλησία του Οικουμενισμού». Κατά την παρ. 6 του εν λόγω εκκλησιολογικού κειμένου, «… Κάθε εκκλησία (είτε ορθόδοξη είτε προτεσταντική) είναι η Καθολική Εκκλησία, αλλά δεν είναι το σύνολο αυτής. Κάθε εκκλησία (Ορθόδοξη ή προτεσταντική) εκπληρώνει την καθολικότητά της σε κοινωνία με τις άλλες εκκλησίες. Επιβεβαιώνουμε ότι η καθολικότητα της Εκκλησίας εκφράζεται πιο ορατά στη συμμετοχή στη θεία κοινωνία και σε αμοιβαία αναγνωρισμένους και συμφιλιωμένους (δηλ. χωρίς ακριβή Ορθόδοξη πίστη) κληρικούς».

2 – Είναι θεμιτή η ύπαρξη ποικιλίας δογμάτων μέσα στην «Εκκλησία του Οικουμενισμού», δηλαδή η ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα των πίστεων (unity in diversity), ήτοι η περιεκτικότητα των πίστεων (comprehensiveness) αντί της αποκλειστικότητας της ακριβούς Ορθόδοξης πίστης (exclusiveness) Κατά την παρ.5 του ίδιου εκκλησιολογικού κειμένου, «… Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν διαφορετικές εκκλησιολογικές αφετηρίες και ένα φάσμα απόψεων για τη σχέση της «Εκκλησίας του Οικουμενισμού» με τις εκκλησίες (μέλη του ΠΣΕ, ορθόδοξες ή προτεσταντικές). Μερικές διαφορές εκφράζουν .. την καλοσύνη… Άλλες διαφορές διαιρούν την «Εκκλησία του Οικουμενισμού», αυτές πρέπει να υπερπηδηθούν… έτσι ώστε ο χωρισμός και η απόκλιση να μην έχουν την τελευταία λέξη…».

                Κατόπιν των ανωτέρω:

                Κατά την Παράδοση της Εκκλησίας και κατά την Πατερική Θεολογία (ενδεικτικά του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη), οι Ορθόδοξοι πιστοί, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, οφείλουν

- κατά τους Κανόνες 31ο Αποστολικό και 15ο της Πρωτοδευτέρας, με τελευταίο χρονικό σημείο κατ’ οικονομίαν διατηρήσεως της κοινωνίας, για όσους επιλέξουν την οικονομία, τη «συνοδική» εισαγωγή της «Παν)αιρέσεως (Επιστολή Αγ. Θεοδώρου Στουδίτη προς ηγούμενο Θεόφιλο), η οποία πραγματοποιήθηκε στις 25-6-2016, ημερομηνία ψηφίσεως της Παναιρετικής δογματικής απόφασης με τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», οπότε έληξε πλέον η δυνατότητα της κατ’ οικονομίαν διατηρήσεως της κοινωνίας για όσους είχαν επιλέξει την οικονομία και δεν υφίσταται επομένως περαιτέρω δυνατότητα «ΑΧΡΙΚΑΙΡΙΣΜΟΥ»  - 

να παύσουν την εκκλησιαστική κοινωνία, ως εξής:

α) Οι μεν κληρικοί οφείλουν να παύσουν το μνημόσυνο της προϊσταμένης τους αρχής, εφόσον αυτή είναι Παναιρετική στο φρόνημα ή συμβιβασμένη με την Παναίρεση.

β) Οι δε μοναχοί και λαϊκοί οφείλουν να παύσουν την κοινωνία με τους κληρικούς, ιερείς και αρχιερείς, εφόσον αυτοί είναι Παναιρετικοί στο φρόνημα ή συμβιβασμένοι με την Παναίρεση.

                Όσον αφορά την Εκκλησία της Ελλάδος,  πρέπει να επισημανθεί ότι, κατά την ειδησεογραφία, η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, με πρόταση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, έλαβε υπόψη της στην Έκτακτη Συνεδρίασή της του Μαϊου 2016 τα δεδομένα της διαβούλευσης επί των προσυνοδικών κειμένων μόνον των Μητροπολιτών – μελών της, αρνούμενη να λάβει υπόψη της τα δεδομένα της ίδιας διαβούλευσης που προέρχονταν από τις λοιπές τάξεις του πληρώματός της (λοιπών κληρικών, μοναχών, και λαϊκών), σε αντίθεση με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία στην οποία η Ιερά της Σύνοδος έλαβε υπόψη της τα δεδομένα της δικής της διαβούλευσης επί των αυτών προσυνοδικών κειμένων τα προερχόμενα από όλες τις τάξεις του πληρώματός της (αρχιερείς, λοιποί κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί). Τούτο αποδεικνύει ότι όσοι Μητροπολίτες από την  Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δέχθηκαν την εν λόγω πρόταση του Αρχιεπισκόπου, ακολουθούν όχι την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, αλλά την Μη ορθόδοξη εκκλησιολογία παπικής εμπνεύσεως του γνωστού εισηγητή της. Κατ’ αυτήν, όπου Επίσκοπος  - έστω και Μη ορθοτομών, δηλ. Μη αποκόπτων τις απαγορευμένες από την Αγία Γραφή, τις Αγίες Συνόδους και τους Αγίους Πατέρες καινοτομίες, ως προστάτης του ποιμνίου της τοπικής του εκκλησίας -  εκεί Εκκλησία, κατά το γαλλικό LEtat cest moi (το Κράτος είναι δικό μου) του Βασιλιά Λουδοβίκου 14ου, το οποίο αναλόγως μεταφερόμενο (mutatis mutandis) σημαίνει «ο Επίσκοπος ή ο Προκαθήμενος είναι η Εκκλησία». Επίσης, η 25μελής αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ψευδο-Σύνοδο της Κρήτης παραβίασε σαφώς την απόφαση του Μαϊου 2016 της Έκτακτης Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία έδιωσε την εντολή στην αντιπροσωπεία της να ψηφίσει στην εν λόγω Ψευδο-Σύνοδο ότι ο Παπισμός δεν είναι εκκλησία.

                Κατόπιν των ανωτέρω, είναι σαφές ότι οι Προκαθήμενοι και οι Αρχιερείς που ανήκαν στις αντιπροσωπείες των δέκα (10) Αυτοκέφαλων Εκκλησιών διέπραξαν το εκκλησιαστικό ποινικό αδίκημα της ΑΙΡΕΣΕΩΣ, διότι οι εν λόγω Αυτοκέφαλες Εκκλησίες ψήφισαν τη δογματική απόφαση με τον τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», η οποία περιλαμβάνει τις ανωτέρω αναφερόμενες δογματικές αλλοιώσεις του Συμβόλου της Πίστεως.  Σε σχέση με την Εκκλησία της Ελλάδος, ο Προκαθήμενός της και  τα λοιπά 24 μέλη – Μητροπολίτες της αντιπροσωπείας της στην Ψευδο-Σύνοδο της Κρήτης, διέπραξαν, εκτός του εκκλησιαστικού ποινικού αδικήματος της αιρέσεως, και εκείνο της παράβασης καθήκοντος, διότι παραβίασαν την απόφαση του Μαϊου 2016 του ανώτατου οργάνου διοικήσεως της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος, δηλ. της (Έκτακτης) Συνόδου της Ιεραρχίας της, η οποία έδωσε την εντολή στην αντιπροσωπεία της να ψηφίσει, στην εν λόγω Ψευδο-Σύνοδο, ότι ο Παπισμός δεν είναι εκκλησία.

                Σε πλήρη μορφή την εν λόγω μελέτη μπορείτε να αναγνώσετε στη ΘΕΟΓΝΩΣΙΑ (www.theognosia.gr).